Tristan i Izolda
Utwór wywodzi się z opowiadań ludów Celtyckich, z czasów, gdy powstawały opowieści Okrągłego Stołu. Tristan i Izolda są bohaterami legendy celtyckiej, związanej z opowieściami o królu Arturze. Jej najstarsze pisemne wersje pochodzą z XII wieku, a sama legenda stała się inspiracją dla wielu średniowiecznych utworów literatury europejskiej. W najpełniejszej postaci została zrekonstruowana w 1900 roku przez Josepha Bediera. Bazując na historii Tristana i Izoldy w 1859 roku Richard Wagner komponuje operę o tym samym tytule: Dzieje Tristana i Izoldy.
Legenda ta opowiada o tragicznej miłości rycerza Tristana i irlandzkiej księżniczki Izlody Jasnowłosej, którzy przez przypadek zakochują się w sobie.
Historia Tristana i Izoldy wiąże się dość luźno z legendami tworzącymi cykl arturiański, jest zresztą od nich starsza. Niektórzy z autorów uważali jednak Tristana za jednego z rycerzy
Okrągłego Stołu. Do jego historii nawiązują być może dzieje Lancelota zakochanego w małżonce swego władcy.
Okrągły Stół symbolizuje równość wszystkich zasiadających przy nim rycerzy. Nawiązuje do stołu, przy którym odbyła się Ostatnia Wieczerza.