Rada Naukowa "Rocznika
Kolbuszowskiego" : sylwetki
Rocznik Kolbuszowski 11, 295-301RADA nAUKowA
„RocznIKA KolbUszowsKIEgo”.
sYlwETKI
297
Sylwetki
W bieżącym roku do Rady Naukowej „Rocznika Kolbu-szowskiego weszli:
Ks. Włodzimierz Bielak – urodził się 20 marca 1968 r. w Bychawie. 1975-1983 – Zbiorcza Szkoła Gminna w Bychawie. 1983-1987 – Liceum Ogólnokształcące w Bychawie, klasa o profilu matematyczno-fizycznym. 1987 – egzamin dojrzałości. 1987-1993 – Wyższe Seminarium Duchowne w Lublinie i studia na Wydziale Teologii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Podczas studiów uczęszczał na seminarium naukowe z historii Kościoła prowadzo-ne przez ks. prof. dr. hab. Marka T. Zahajkiewicza. Pod kierun-kiem ks. prof. Zahajkiewicza napisał pracę magisterską pt. Akcja misyjna w Prusach na podstawie Kroniki Jana Długosza i na jej podstawie 3 czerwca 1993 r. zdobył tytuł magistra teologii. 1994-1998 – studia doktoranckie z historii Kościoła na Wydziale Teologii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego 1999-2002 – asystent na-ukowy w Ośrodku Archiwów Bibliotek i Muzeów Kościelnych. Od 2000 – redaktor naczelny półrocznika „Archiwa Biblioteki i Muzea Kościelne”. 21 listopada 2000 r. – doktorat z teologii w zakresie historii Kościoła na podstawie rozprawy pt. Wpływ devotio moderna na wybrane podręczniki dla duchowieństwa powstałe w środowi-sku uniwersytetu Krakowskiego w I połowie XV w. Promotorem był ks. prof. dr hab. Marek T. Zahajkiewicz. 1 listopada 2002 r. – otrzymał stanowisko adiunkta.
Zainteresowania naukowe: historia średniowiecza, historia archidiecezji lubelskiej.
Ważniejsze publikacje:
Diecezja Lubelska 2000, Wydawnictwo Gaudium, Lublin 2000 i 2006 [współautor – rys historyczny parafii powstałych po 1984 roku; pozostali autorzy: ks. M. T. Zahajkiewicz, ks. J. R. Mar-czewski, ks. K. Mikołajczuk]. Devotio moderna w polskich trakta-tach duszpasterskich powstałych w środowisku krakowskim do połowy XV wieku, Wydawnictwo KUL, Lublin 2002. Odnaleziona siedemnastowieczna księga akt sądu grodzkiego w Czemierni-kach (Ziemia Lubelska), „Archiwa Biblioteki i Muzea Kościelne, 75 (2001) s. 459-462. Przejawy devotio moderna w polskiej lite-raturze teologicznej pierwszej połowy XV wieku na przykładzie «expositio missae» Jana Isnera, „Acta Mediaevalia”, 15 (2002) s. 265-282. Szkolnictwo katolickie, w: Dzieje archidiecezji lubel-skiej 1805-2005, red. M. T. Zahajkiewicz, Wydawnictwo Gaudium,
298
Rada naukowa
Lublin 2005, s. 233-251. Działalność dobroczynna i społeczna, w: Dzieje archidiecezji lubelskiej 1805-2005, red. M. T. Zahajkie-wicz, Wydawnictwo Gaudium, Lublin 2005, s. 251-279. udział duchowieństwa lubelskiego w walkach narodowo-wyzwoleńczych, w: Dzieje archidiecezji lubelskiej 1805-2005, red. M. T. Zahajkie-wicz, Wydawnictwo Gaudium, Lublin 2005, s. 279-300. Archiwum parafii rzymskokatolickiej w Rymaczach (diecezja łucka), „Archiwa Biblioteki i Muzea Kościelne”, 92 (2009) s. 349-352. Chrystiani-zacja Prus według Kroniki Jana Długosza, „Archiwa Biblioteki i Muzea Kościelne”, 94 (2010) s. 5-28. Ruch devotionis modernae w Polsce w XV wieku, w: Święty Stanisław Kazimierczyk CRL. Po-stać – środowisko – kultura – dziedzictwo, red. K. Łatak, Kraków 2010, s. 239-246. Biskup i jego urząd w oczach średniowiecznych kronikarzy polskich, Lublin 2011. Księgozbiór sióstr norbertanek w Imbramowicach, w: „Archiwa Biblioteki i Muzea Kościelne”, 95 (2011) s. 5-11. Kilka uwag na temat początków urzędu bisku-piego w ujęciu historycznym, „Vox Patrum”, 30 (2010) t. 55, s. 63-76. Jeszcze w sprawie factum biskupa krakowskiego Stanisława ze Szczepanowa, „Nasza Przeszłość”, 115-116 (2011) s. 135-152.
Ks. Stanisław Ludwik Piech – syn Ludwika Piecha i Zofii z domu Bartosz. Urodzony 4 marca 1943 r. w Brzesku, woj. Ma-łopolskie.
Wykształcenie:
Szkoła Podstawowa im. Mikołaja Kopernika; Liceum Ogól-nokształcące w Brzesku.
Świadectwo dojrzałości Liceum Ogólnokształcącego w Brze-sku 30 maja 1961 r.
Wyższe Seminarium Duchowne w Tarnowie (1961-1968), przerwane służbą wojskową (1963-1965), Święcenia kapłańskie 2 czerwca 1968 r. w Tarnowie.
Katolicki Uniwersytet Lubelski, Wydział Teologiczny; stopień magistra teologii 18 grudnia 1970 r. na podstawie pracy Stowarzyszenie Rękodzielników Chrześcijańskich „Gwiazda Tar-nowska” w Tarnowie (1881-1948) napisanej pod kierunkiem ks. prof. dr. hab. Bolesława Kumora.
Papieski Wydział Teologiczny w Krakowie, 24 czerw-ca 1975 r. stopień licencjata teologii (w rozumieniu kościelnego ustawodawstwa uniwersyteckiego). Doktorat 12 maja 1981 r. na podstawie dysertacji emigracja i opieka duszpasterska nad emi-grantami w diecezji tarnowskiej w latach 1876-1914, napisanej pod kierunkiem ks. prof. dr hab. Bolesława Kumora (promocja 8 maja 1982 r.).
299
Sylwetki
Doktor habilitowany nauk humanistycznych w zakresie historii – historia Kościoła w Polsce na Wydziale Historii Kościoła Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie w dniu 12 czerwca 1990 r. na podstawie rozprawy Dzieje Wydziału Teologicznego uniwersytetu Jagiellońskiego w latach 1880-1939 (Kraków 1995, Studia do Dziejów Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Jagiel-lońskiego, t. 6) i całego dotychczasowego dorobku naukowego. Dnia 30 listopada 1998 r. Centralna Komisja do spraw Tytułu Naukowego i Stopni Naukowych, na podstawie § 18 Umowy między Rządem a Konferencją Episkopatu Polski w sprawie uregulowania statusu wyższych uczelni papieskich oraz trybu i zakresu uzna-wania przez Państwo stopni i tytułów naukowych, nadawanych przez te uczelnie, potwierdziła uchwałę Rady Wydziału Historii Kościoła Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie z dnia 12 czerwca 1990 r. zatwierdziła ten stopień doktora habilitowanego nauk humanistycznych.
Profesor nauk humanistycznych 1 stycznia 2001 r. Działalność naukowa:
Od 1986 r. adiunkt, ze względu na prace opublikowane po uzyskaniu stopnia doktora i udział w ruchu naukowym. Od 1991 r. kierownik Katedry Historii Kultury Religijnej. Po uzyskaniu w tym samym roku „Nihil obstat” watykańskiej Kongregacji pro Institutione Catholica został 1 lutego 1992 r. powołany na stano-wisko docenta na Wydziale Historii Kościoła Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie. Jako drugi w dziejach uczelni Dziekan Wydziału Historii Kościoła (1991/92-1993/94) organizował jego zręby strukturalne. W r. 1997 kierowana przez niego Katedra Historii Kultury Religijnej została z jego inicjatywy przemianowa-na przemianowa-na Katedrę Dziejów Teologii i Kultury Religijnej, a w r. 2007, z powodu poszerzenia zakresu badań, na Katedrę Dziejów Kultury i Wychowania. Od r. 2001 członek Senackiej Komisji Dyscyplinar-nej ds. Studentów.
Od r. 1992 należy do Polskiego Towarzystwa Historycznego, przez dwie kadencje był członkiem Zarządu Oddziału Krakowskie-go. Należy także (od 1993 r.) do Towarzystwa Miłośników Historii i Zabytków Krakowa. Wiele razy wygłaszał prelekcje w tym ostatnim Współpracował z terenowymi ośrodkami kultury w Krakowie-Pod-górzu, Brzesku, Tuchowie i Nowym Sączu. Członek Rady Nauko-wej Instytutu Teologicznego w Tarnowie (1993-2001). Kierował Katedrą Historii Kościoła w Średniowieczu i w Czasach Nowożyt-nych na Wydziale Teologicznym w Tarnowie (2000-2001), będącym zamiejscowym fakultetem Papieskiej Akademii Teologicznej.
Profesor nauk humanistycznych mianowany 1 stycz-nia 2001 r. otrzymał z rąk prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej
300
Rada naukowa
nominację, po przewodzie przeprowadzonym na Wydziale Histo-rycznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Stanowisko profesora nadzwyczajnego nauk humanistycznych powierzono mu 8 maja 2001 r., zaś profesora zwyczajnego 1 maja 2006 r. Członek Ko-misji Nauk Pedagogicznych Polskiej Akademii Nauk, Oddziału w Krakowie od 2003 r.
W 1989 r. był współzałożycielem wydawanego przez Wydział Historii Kościoła Papieskiej Akademii Teologicznej czasopisma naukowego „Folia Historica Cracoviensia”, (dla którego wymyślił powyższy tytuł) i zastępcą jego redaktora naczelnego (1989-2003). W latach 1986/87-1989/90, jako redaktor naczelny odpowiadał za edycję rocznika „Biuletyn Papieskiej Akademii Teologicznej w Kra-kowie”. Od 1987 r. pozostaje sekretarzem, a następnie członkiem (od 1994 r.) zespołu redakcyjnego serii wydawniczej „Studia do Dziejów Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Jagiellońskiego”.
Od 1988 r. jako wielokrotny stypendysta „Pax Christi” przeprowadzał badania naukowe w Wiedniu. W latach 1995-1996 kilkakrotnie przebywał na stypendium przyznanym przez „Janineum”. Kirchliches Institut mit Öffentlichkeitsrecht zur Förderung von Wissenschaft und Kunst in Ost- und Südosteuro-pa. W późniejszych latach także wielokrotnie prowadził w Austrii poszukiwania naukowe, zajmując się dziejami kształcenia tam elity duchowieństwa galicyjskiego. Badania te, obok różnego ro-dzaju artykułów, zaowocowały obszerną monografią Wychować dla Kościoła i państwa. Formacja elity duchowieństwa galicyjskiego w Wiedniu 1775-1918 (Kraków 2009). W dotychczasowym dorobku naukowym Księdza Profesora można wyróżnić pięć kierunków ba-dawczych: Historia polskiego wychodźstwa zarobkowego i duszpa-sterstwa polonijnego; Czasopiśmiennictwo religijne; Biografistyka; Historia nauki, szkolnictwa i wychowania; Dzieje kultury. Od lat współpracuje z Polskim Słownikiem Biograficznym, umieszczając tam wiele biogramów.
Autor: Dzieje Wydziału Teologicznego uniwersytetu Ja-giellońskiego w latach 1880-1939, Kraków 1995, ss. 258, fot. 36 (Studia do dziejów Wydziału Teologicznego uniwersytetu Ja-giellońskiego, t. 6); W cieniu kościołów i synagog. Życie religijne międzywojennego Krakowa 1918-1939, Kraków 1999, ss. 368, fot. 43 („Biblioteka Krakowska”, nr 139); Wychować dla Kościoła i państwa. Formacja elity duchowieństwa galicyjskiego w Wiedniu 1775-1918, Kraków 2009, ss. 476.
Współautor: Oprac. i wyd. Służebnica Boża emilia Podo-ska, Oblubienica ukrzyżowanego Zbawiciela, Wybór pism, Kra-ków 1998, ss. 204. Współwyd. B. Rytko; Do domu Matki. Stulecie koronacji cudownego obrazu Matki Bożej Tuchowskiej, Kraków
301
Sylwetki
2004, ss. 104, fot. 17. Współautor R. Hajduk; Kościoły i parafie miasta Brzeska 1385-2003, Kraków 2004, ss. 328, fot. 81, ryc. 4. Współautor F. Kiryk.
Redaktor i współautor: Wydział Teologiczny w Krakowie 1397-1997, Kraków 1997, ss. 292, fot. 133; Pani Ziemi Tarnow-skiej. Sanktuarium Matki Bożej w Tuchowie 1597-1997, Kraków 1998, ss. 215; Złota Księga Papieskiej Akademii Teologicznej, red. S. Piech, Kraków 2000, ss. 622, fot. 76.
