• Nie Znaleziono Wyników

Rozwiązywanie układów kongruencji - Metoda I

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Rozwiązywanie układów kongruencji - Metoda I"

Copied!
9
0
0

Pełen tekst

(1)

Kongruencje

Definicja

Niech m ∈ N+oraz a, b ∈ Z.

Mówimy, żea przystaje do b modulo m(i piszemy a ≡ b (mod m) lub a ≡mb), jeśli m | a − b.

Równoważnie, a ≡ b (mod m) wtedy tylko wtedy, gdy a mod m = b mod m.

Przykłady

−1 ≡ 11 (mod 4).

3 6≡ 5 (mod 4).

Własności

Kongruencja jest relacją równoważności.

Jeśli a ≡ b (mod m) oraz c ≡ d (mod m), to

a ± c ≡ b ± d (mod m) oraz a · c ≡ b · d (mod m).

(2)

Rozwiązywanie kongruencji

Problem

Dla danych liczb m ∈ N oraz a, b ∈ Z znaleźć wszystkie liczby x ∈ Z takie, że a · x ≡ b (mod m).

Metoda

1 Wykorzystując rozszerzony algorytm Euklidesa, znajdujemy liczby d ∈ N oraz k, l ∈ Z takie, że

d = NWD(m, a) i d = k · m + l · a.

2 Jeśli d - b, to kończymy rozwiązanie.

Odpowiedzią jest: x ∈ ∅.

3 Jeśli d | b, to „zastępujemy” (o ile d 6= 1) kongruencję a · x ≡ b (mod m) kongruencją a0· x ≡ b0 (mod m0), gdzie

a0:=ad, b0:=db, m0:=md.

4 Mnożąc kongruencję a0· x ≡ b0 (mod m0) stronami przez l , otrzymujemy kongruencję x ≡ l · b0 (mod m0).

5 Jeśli r := (l · b0) mod m0, to odpowiedzią jest: x ≡ r (mod m0).

(3)

Rozwiązywanie kongruencji – przykład

Zadanie

Znaleźć wszystkie liczby x ∈ Z takie, że 8x ≡ 12 (mod 22).

Rozwiązanie

1 Stosujemy rozszerzony algorytm Euklidesa dla 22 i 8:

a b r q k l

1 0

22 8 6 2 0 1

8 6 2 1 1 -2

6 2 0 3 -1 3

2 0

3 Ponieważ 2 | 12, więc musimy rozwiązać kongruencję 4x ≡ 6 (mod 11).

4 Mnożąc powyższą kongruencję stronami przez 3, otrzymujemy kongruencję x ≡ 18 (mod 11).

(4)

Rozwiązywanie układów kongruencji - Metoda I

Problem

Dla danych liczb a1, b1, . . . , ak, bk∈ Z oraz m1, . . . , mk∈ N takich, że NWD(mi, mj) = 1 dla i 6= j , znaleźć wszystkie liczby x ∈ Z takie, że ai· x ≡ bi (mod mi), dla każdego i = 1, . . . , k.

Metoda I

1 Niech n := m1· · · mkoraz

n1:= m2· · · mk, n2:= m1· m3· · · mk, . . . , nk:= m1· · · mk−1.

2 Zastępujemy kongruencje

a1· x ≡ b1 (mod m1), a2· x ≡ b2 (mod m2), . . . , ak· x ≡ bk (mod mk), kongurencjami

n1a1·x ≡ n1b1 (mod n), n2a2·x ≡ n2b2 (mod n), . . . , nkak·x ≡ nkbk (mod n).

Dodając stronami powyższe kongruencje, otrzymujemy kongruencję

(n1a1+ n2a2+ · · · + nkak) · x ≡ n1b1+ n2b2+ · · · + nkbk (mod n).

3 Rozwiązując powyższą kongruencję, znajdujemy odpowiedź.

(5)

Rozwiązywanie układów kongruencji - Metoda I, przykład

Zadanie

Znaleźć wszystkie liczby x ∈ Z takie, że

x ≡ 3 (mod 5), 2x ≡ 4 (mod 6), 3x ≡ 1 (mod 7).

Rozwiązanie

1 Mamy n = 5 · 6 · 7 = 210 oraz

n1:= 6 · 7 = 42, n2:= 5 · 7 := 35, n3:= 5 · 6 = 30.

2 Mnożąc współczynniki wyjściowych kongruencji przez 42, 35 i 30, odpowiednio, otrzymujemy 42x ≡ 126 (mod 210), 70x ≡ 140 (mod 210), 90x ≡ 30 (mod 210).

Dodając powyższe kongruencje stronami, dostajemy kongruencję 202x ≡ 296 (mod 210).

3 Rozwiązanie kongruencji

202x ≡ 296 (mod 210), ma postać

x ≡ 68 (mod 105).

(6)

Rozwiązywanie układów kongruencji - Metoda II

Założenie

Zakładamy, że k = 2, tj. chcemy rozwiązać układ

a1· x ≡ b1 (mod m1), a2· x ≡ b1 (mod m2).

W przypadku, gdy k > 2, możemy iterować stosowanie powyższej metody.

Metoda II

1 Rozwiązujemy kongruencje a1· x ≡ b1 (mod m1), a2· x ≡ b1 (mod m2), a więc zastępujemy je kongruencjami

x ≡ b10 (mod m01), x ≡ b02 (mod m02).

2 Stosując rozszerzony algorytm Euklidesa dla pary (m01, m02), znajdujemy liczby l1i l2takie, że 1 = l1· m01+ l2· m02.

3 Jeśli r := (l2m20b01+ l1m1b20) mod(m01m20), to rozwiązanie ma postać x ≡ r (mod m01m02).

(7)

Rozwiązywanie układów kongruencji - Metoda II, przykład

Zadanie

Znaleźć wszystkie liczby x ∈ Z takie, że

x ≡ 3 (mod 5), 2x ≡ 4 (mod 6), 3x ≡ 1 (mod 7).

Rozwiązanie Krok I

1 Rozwiązując kongruencje x ≡ 3 (mod 5), 2x ≡ 4 (mod 6) otrzymujemy kongruencje x ≡ 3 (mod 5) i x ≡ 2 (mod 3).

2 Stosując rozszerzony algorytm Euklidesa dla liczb 5 i 3, otrzymujemy 1 = (−1) · 5 + 2 · 3.

3 Ponieważ (3 · 2 · 3 + 2 · (−1) · 5) mod(5 · 3) = 8, więc w Kroku I otrzymujemy rozwiązanie x ≡ 8 (mod 15).

Krok II

1 Rozwiązując kongruencje x ≡ 8 (mod 15), 3x ≡ 1 (mod 7) otrzymujemy kongruencje x ≡ 8 (mod 15) i x ≡ 5 (mod 7).

2 Stosując rozszerzony algorytm Euklidesa dla liczb 15 i 7, otrzymujemy 1 = 1 · 15 + (−2) · 7.

(8)

Rozwiązywanie układów kongruencji - Metoda III

Uwaga

Poniższa metoda jest modyfikacją Metody II i może być stosowana w jej zastępstwie, gdy k > 2.

Metoda III

1 Rozwiązujemy kongruencje

a1· x ≡ b1 (mod m1), a2· x ≡ b2 (mod m2), . . . ak· x ≡ bk (mod mk), a więc zastępujemy je kongruencjami

x1≡ b01 (mod m01), x2≡ b02 (mod m20), . . . xk≡ b0k (mod m0k).

2 Niech n := m01· · · mk0oraz

n1:= m02· · · m0k, n2:= m01· m03· · · m0k, . . . nk:= m10· · · m0k−1.

3 Dla każdego i = 1, . . . , k, stosujemy rozszerzony algorytm Euklidesa dla pary (ni, m0i) i znajdujemy liczby pii qitakie, że

1 = pi· ni+ qi· m0i.

4 Jeśli r := (p1n1b01+ p2n2b20+ · · · + pknkb0k) mod n, to rozwiązanie ma postać x ≡ r (mod n).

(9)

Rozwiązywanie układów kongruencji - Metoda III, przykład

Zadanie

Znaleźć wszystkie liczby x ∈ Z takie, że

x ≡ 3 (mod 5), 2x ≡ 4 (mod 6), 3x ≡ 1 (mod 7).

Rozwiązanie

1 Rozwiązując kongruencje x ≡ 3 (mod 5), 2x ≡ 4 (mod 6), 3x ≡ 1 (mod 7), otrzymujemy kongruencje

x ≡ 3 (mod 5), x ≡ 2 (mod 3), x ≡ 5 (mod 7).

2 Mamy n = 5 · 3 · 7 = 105 oraz

n1:= 3 · 7 = 21, n2:= 5 · 7 := 35, n3:= 5 · 3 = 15.

3 Stosując rozszerzony algorytm Euklidesa dla par (21, 5), (35, 6) i (15, 7), otrzymujemy 1 = 1 · 21 + (−4) · 5, 1 = (−1) · 35 + 12 · 3, 1 = 1 · 15 + (−2) · 7.

odpowiednio.

4 Ponieważ

(3 · 1 · 21 + 2 · (−1) · 35 + 5 · 1 · 15) mod 105 = 68, więc odpowiedzią jest: x ≡ 68 (mod 105).

Cytaty

Powiązane dokumenty

Metoda Regula Falsi jest zbieżna do dowolnej funkcji ciągłej w przedziale [a,b] jeśli wartość pierwszej pochodnej jest ograniczona i różna od zera w..

Więc metoda Newtona dla pierwiastka krotności r ma rząd zbieżności p=2.. Wyznaczyć dodatni

Metoda Regula Falsi jest zbieżna do dowolnej funkcji ciągłej w przedziale [a,b] jeśli wartość pierwszej pochodnej jest ograniczona i różna od zera w..

Problem poszukiwania rozwiązań układu równań nieliniowych można sformułować jako problem poszukiwania minimum poniższej fukcji. Funkcja osiąga minimum globalne dla dokładnego

Metoda Regula Falsi jest zbieżna do dowolnej funkcji ciągłej w przedziale [a,b] jeśli wartość pierwszej pochodnej jest ograniczona i różna od zera w..

Rozwiązanie pojedynczego układu równań można znaleźć przy zastosowaniu algorytmu postępowania odwrotnego (ilość operacji ~n 2 ). Pomija się elementy diagonalne,

Metodę GS można zastosować w przypadku niezerowych elementów diagonalnych macierzy A. Metoda jest zbieżna jeśli macierz jest symetryczna i dodatnio określona oraz gdy jest

Układy omawiane przez autora filmów proszę wpisać do zeszytu.