ZESZYTY NAUKOWE PO LITEC H N IK I Ś IA S K IE . S e r i a : GÓRNICTWO z . 93
JE R Z Y LATKOWSKI
INSTYTUT ORGANIZACJI I ZARZĄDZANIA PO LITEC H N IK I WROCŁAWSKIEJ
WROCŁAW
OPTYMALIZACJA PROCESU REMONTOWEGO DUŻYCH MASZYN GÓRNICZYCH Z ZASTOSOWANIEM TECH
N IK I MODELOWANIA SYMULACYJNEGO
P rz e d sta w io n o model procesu, remontowego dużych maszyn g ó rn ic z y c h , u w z g lę d n ia ją c y r e a l i z a c j ę remontów zapobiegaw czych, k tó ry c h podstawą plan o w an ia J e s t o p o rtu n isty cz n o - s e k w e n c y jn a s t r a t e g ia remontowa. Na po d staw ie tego modelu i p rz y w y k o rz y s ta n iu metody a p ro k s ym a c ji sto c h a s t y c z n e j skonstruowano proced urę o p t y m a liz a c ji, k tó ra b y ła podstawą sym ulacyjnego modelowania p ro cesu remontowego na e .m .c . ODRA s e r i i 1300.
Zaprezentowano ró w n ie ż w y n ik i z re a liz o w a n y c h eksperymentów s y m u la c y j
n y c h . 1. Wstęp
Podstawowym układem te ch n o lo g icz n ym w ystępu jącym w k o p a ln i odkryw
kowej w ęgla brunatnego j e s t szeregowy u k ła d K-T-Z / koparka-taśm ociąg- z w eło w srk a /. J e s t to u k ła d t e c h n ic z n ie skom plikow any, s k ła d a ją c y s i ę z w ie lu ró żn ych mechanizmów, zespołów i c z ę ś c i, wym agających odmiennego p o d e jś c ia w p r o c e s ie e k s p l o a t a c j i . C h a ra k te ry z u je s ię ponadto dużą wy
d a jn o ś c ią , znaczną c z a s o c h ło n n o ś c ią a k c j i remontowych i wysokim i kosz
tam i po stojów i u trzym an ia ru c h u .
W ie lk o ś ć tego u k ła d u , je g o s t o p ie ń z b ie ż n o ś c i i r o la , ja k ą p e łn i w p r o c e s ie produkcyjnym k o p a ln i, u p o w ażn iają do tra k to w a n ia go /z punk
tu w id z e n ia u trzym ania jeg o c i ą g ł o ś c i ru c h u , a zw łaszcza w o d n ie s ie n iu do z agad n ień remontowych/ ja k o o b ie k tu w yodrębnionego.
Rozważany u k ła d , zwany d a le j obiektem , t r a k t u j e s i ę jak o z b ió r e- lementów rem ontowych, p o s ia d a ją c y c h zróżn icow ane w ła s n o ś c i te ch n icz n e 1 ekonom iczne. Elem en ty te tw orzą ,szeregową s t r u k t u r ę niezaw odnościow ą,
—i 2
są s to c h a s ty c z n ie n ie z a le ż n e i ekonom icznie z a le ż n e oraz c h a ra k te ry - iw a elem enty o b ie k tu są s t o c h a s ty c z n ie n ie z a le ż n e w ted y, gdy a w a r ia ' lu b p ro ces z u ż yc ia je d n e g o n ie wymuszają lu b n ie z w ię k s z a ją sto p n ia z u ż y c ia d ru g ie g o ! j !][4 U .
2 J e ż e l i ko szty zapobiegaw czej a k c j i remontowej danego z b io ru elementów są n iż s z e od sumy kosztów t e j a k c j i , przeprow adzonej o d d z ie ln ie d la każ
dego elem en tu , to elem enty te są ekonom icznie z a le ż n e [ 3 ] .
_________ 1978 Nr k o l. 590
6 J . Ł etk o w ak i
ż u ją s i s ro sn ą cą in te n s y w n o śc ią a w a r i i . W p r o c e s ie e k s p lo a t a c ji o b iek tu w yróżn ia s is dwa stan y jeg o elementów: s ta n p ra cy e fe k tyw n e j in s t a n a w a r ii lu b p o s to ju remontowego, przy czym p r z y ję t o , że w każdej c h w i li czasu i s t n i e j e m ożliwość n atych m iasto w ej i d e n t y f i k a c j i rz e c z y w is te g o stan u każdego elem entu. Poza tym p r z y ję t o , że czas p ra cy e fe k tyw n e j do momentu a w a r ii i czas naprawy p o aw aryjn e j elementów o b ie k tu są zmienny
mi losowymi o znanych ro z k ła d a ch prawdopodobieństwa. Czas trw a n ia r e montu prewencyjnego j e s t zadany za pomocą w ie lk o ś c i normatywnych - zde
term inowanych. H atom iast p r z e c ię tn e koszty napraw po aw aryjn ych elemen
tów przew yższają n sk ład y ponoszone na ic h remonty prew encyjn e /planow a
ne/ .
2 . Model procesu remontowego
P ro ce s remontowy 'ÍT o b ie k tu , będącego zbiorem A elementów r e montowych a^ ( i = 1 , 2 , . . . , n ) , o k re ś la s ię jak o czasowo uporządkowany po dzbiór ilo c z y n u k a rte z ja ń s k ie g o zbiorów :
Z - zdarzeń / ro z p o cz ę cia i zakończenia pro cesu i a k c j i rem ontowych/, -T - możliwych c h w il w y s tą p ie n ia zdarzeń ,
P (a) — ro d z in y w s z y s tk ic h podzbiorów z b io ru A wraz ze zbiorem pustym, c z y l i :
Tí c z x T x p ( a ) (1)
17 = | ( zh ’ V 1 zh € Z ' ł j e T> 6 j e p ( A7 ¡ ł j > t j - i j i 2) przy czym:
z
= | z 0, z2 , Z y z4 , z 5 }T
= [ t 0 , t e ] ( 3 )g d z ie : z0« z^ - ro z p o c z ę c ie i zakończenie procesu remontowego, z^ , Zg - ro z p o c z ę c ie i ze kończenie naprawy p o a w a ry jn e j, Z y z4 - ro z p o cz ę cie i zako ńczenie remontu prew encyjn ego, t 0, t e - momenty ro z p o c z ę c ia i zako ńczenia p ro c e s u .
Konkretna t r ó jk a uporządkowana (z ^ , t ^ , © j ) o k re ś la odpow iednio:
ro d z a j a k o ji rem ontowej, te rm in j e j ro z p o c z ę c ia lu b z a ko ń cz en ia, zakres rzeczowy a k o ji rem ontow ej.
M iech ^ l ( i ) oan e c z a ją c h w ile czasu w y s tą p ie n ia zdarzeń:
z.|, Zg d la elementów a^ ( i '= 1 , 2 , . . . , n ) . C h w ile te c h a ra k te r y z u ją zmien
ne losow e: - czas p racy efek tyw n e j -elementu do momentu jeg o a w a r ii, 1
1
- czas naprawy p o aw aryjn e j elem entu Dysponując fu n k c ja mi odwrotnymi d y s try b u a n t: P j í x ) , G ^ y ) zmiennych losow ych X^,ch w ile można wyznaczyć n a stę p u ją c o [ 6 3 :
x l ( i ) ' ł j = *j-1 + ( ^ 1 ( 1 ) ) ; ^ l ( i ) e ( * )
O p t y m a l iz a c ja p r o c e a u rem ontow ego. . 7
y l ( i ) _ *j+1 = * j + Gi 1 ; ^1(1) e ( ° » 1) (5 )
g d z ie : ^k i) » ^ i ( i ) ” li c z b y losowe o r o z k ła d z ie równomiernym.
D la w yzn aczen ia term inów można w yk o rz ysta ć ró w n ież genera-' t o r y l i c z b losow ych opracowane w fo rm ie podprogramów maszyny c y fro w e j [5 ’!].
P rz y jm u ją c z a ło ż e n ie , że prawdopodobieństwo w y s tą p ie n ia dwóch lu b w ię c e j zdarzeń typ u z.,, z 2 w t e j samej c h w i l i czasu j e s t ta k m ałe,że- można go pominąć - elem enty p ro cesu ( t r ó j k i uporządkowane) typ u (z 1 , xl ( . i ) ’ ® l ( i ) ^ ’ ( z2-’ y l ( i ) > ® ^ (^ ))m o ż n a jed n o z n a cz n ie o k r e ś lić za po
mocą z a le ż n o ś c i ( 4 ) , ( 5 ) , p rz y czym lic z e b n o ś ć mocsj z a kresu rzeczowego
® l ( i ) b ę d z i e wtedy równa 1, c z y l i ^ x ( i ) = a i *
V» c e lu o k r e ś le n ia term inów w y s t ą p ie n ia zdarzeń typu z^ i zw iąza
nych z n im i zakresów rzeczow ych remontów opracowano r e g u ły zgodne z o- p o rtu n is ty c z n o - s e k w e n c y jn ą s t r a t e g ią remontową. S t r a t e g i a ta fo rm u łu je o g ó ln ie te k ą p ro ced u rę u s t a la n ia term inów i w ielo elem en to w ych zakresów rzeczow ych remontów p rew e n cy jn ych , zgodnie z k tó rą po każdym rem oncie prew encyjnym wyznacza (p la n u je ) s i ę te rm in i z a k re s rzeczowy remontu n astę p n eg o , n a to m ia s t pd n a p ra w ie p o a w a ry jn e j w ie lk o ś c i te p o d le g a ją a k t u a l i z a c j i . Za podstawę k o n s t r u k c ji r e g u ł p r z y ję t o z b ió r normatywów t r w a ło ś c i /“ i elem entów a^ ( i = 1 , 2 , . . . , n ) oraz zasadę w łaściw ego (ekonom icznie u z a sa d n io n e g o )ró ż ń ico w a n ia term inów r e a l i z a c j i remontów z w a rto ś c ia m i normatywów t r w a ło ś c i elementów tw o rz ą cych z a k resy rz e c z o we ty c h remontów. P o n iż e j po daje s i ę szczegółow y o p is ty c h r e g u ł.
M iech o z n acz ają te rm in i z a k res rzeczowy remontu prewen
cyjn eg o w numerze kolejn ym k . Po r e a l i z a c j i remontu prewencyjnego o z a k r e s ie rzeczowym w te rm in ie ^ k - l ń la każdego elem entu wyznacza s ię p r z e d z ia ły [ ^ k ( i ) * m ożliw ych term inów remontu t y c h elem entów , p rz y czym:
^ ^ k d ) = A 1 k d ^ “ (6)
< j,e(of l )
Ó k< i) = ^ k i i ) + f7 )
g d z ie : / J^ - w a rto ść normatywu t r w a ło ś c i elem entu a^ , A ^ k C i)- w arto a ć resztko w a normatywu ju^ o b lic z o n a w c h w i li
% fct_ 1, w s z c z e g ó ln o ś c i / * k ( i ) = A*i *
- zmienna d e c yz y jn a w p ływ ająca na d łu go ść p r z e d z ia łu [ / * « ! ) ’ 4m i>]
Dla uporządkowanego z b io ru w a r t o ś c i re sz tk o w yc h : / ¿ k C i) ^ • "^A1 k in ) o k re ślo n o r e g u łę Re w yznaczania zakresu rzeczowego remontu prewencyjnego^
ą . J . Ł etk o w sk i
i= s l=s+1
r6 : [}, [^kil)* ^kii)] *■ 0 AiO 1 [/ 3 kCi'> * ^kti)] =• 0 =*
/ l (8 )
S k = i 8k(1) * a k(27 a kćs'>J
Ilo c z y n mnogościowy p rz ed z ia łó w [/® k (i) » ^ k ( i ) ] R‘*‘a e l ementów wyznacza odcinek czasu [/9 (Sr) , « S^ O jo k reśla ją c y kres do ln y ( i n f T k ) i górny (sup T k) m ożliwych term inów T k r e a l i z a c j i remontów o z a k re s ie <5k , przy czym:
( 9 )
(10)
Dla r e a l i z a c j i remontu o z a k r e s ie <5k p r z y ję t o te rm in T k wyznaczony zgodnie z re g u łą :
RZ = l a k(1)’ a k (n )| ^ Łk = =. min { ^ k ( i ) ]
1*1, ...jS
Zakres rzeczowy © k / i/ lu b te rm in T k wyznaczone zgodnie z reg u łam i R© , R<£ mogą u le c zm ianę, j e ś l i t y lk o w pewnej c h w i li czasu z p rze
d z ia łu ( T k_i> T k) w y stą p i a w a ria którego ś z elementów a^^ o b ie k tu A . Zmian ty c h dokonuje s ię zgodnie z r e g u łą a k t u a l i z a c j i R^-g- z akresu © k i term in u T k • Reguła ta po siada n a s tę p u ją c ą p o sta ć :
RTT6 ! S= ® k ' j { a i} A i k =
(
(12)3 l ( i ) ai e 6 k A xl ( i ) + / J i ( 1- £i) > ' t k ^ 6 k :=
Przedstaw io n e re g u ły : Rq , R^- , R^s p o z w a la ją , przy znajom ości zmiennej d e c y z y jn e j q( . wyznaczyć term in y ro z p o cz ęcia i z akresy rz e czowe remontów prew en cyjn ych , c z y l i o k re ś la ć elem enty procesu ( t r ó j k i u- porządkowane) typu (z ^ , T k , 6 k) .
Elem enty procesu związane z w ystąD ieniem zd a rz en ia z. - zakończę- n ia remontu prewencyjnego - o k r e ś lić można na po dstaw ie elementów (z ^ ,4
Z k, (5 k ) z uwzględnieniem czasu trw a n ia remontu t o z a k re s ie rz e czowym <5k . P rz y jm u ją one zatem n a s tę p u ją c ą p o sta ć : ( z4 , + t ( S k), 6 k) .
Ha podstawie przed staw io n ych wyżej re g u ł i z a le ż n o ś c i, przy uwzględ
n ie n iu w ła s n o ś c i o b ie k tu , opracowano model procesu remontowego w form ie reku ren cyjn eg o g en erato ra k o le jn y c h z d a r z e ń . M o d e l te n b y ł'n a s t ę p n ie podstawą modelowania procesu optymalnego'.
/3(<5K) = i n f T k = max
5 ( 6 *). sup Tk = ^adLn^ j ( 5 k{i)J
3 Kompletny o p is modelu z n a jd u je s ię w p r a c y E 4 1 .
O p t y m a l iz a c ja p r o c e s u rem ontow ego. .
1
3 . Modelowanie optym alnego procesu remontowego -
P o s ta ć 'sform ułow anych r e g u ł: R e , R^- , R ^ g pozwala u z a le ż n ić pro c e s ji od je d n e j zm iennej d e c y z y jn e j q : 'ii = .17 (q ) . Modelowanie p ro cesu 17 sprowadza s i ę w ię c do jednego badan ia w o p a r c iu o skonstruowany m odel, przy odpowiednim ró ż n ic o w a n iu w a r t o ś c i zm iennej q . Celem modelowania j e s t w tym przypadku o k r e ś le n ie t a k i e j w a r t o ś c i zm iennej q = q ° , d la k tó r e j pro ces 17 b ęd zie op tym aln y, to znaczy b ędzie s p e ł n ia ł odpowied
n ie k ry te riu m o p ty m a ln o ś c i.
Za k ry te riu m t a k ie p r z y ję t o minimum ś r e d n ic h kosztów EK (q ) :
q = q ° «=»• EK ( q ° ) = min E K (q ) (13) c^e (0,1)
K o szty EK (q) ujm ują p r z e c ię t n e n a k ła d y ponoszone na wykonanie r e montów i napraw oraz ś re d n ie s t r a t y pro d u k cyjn e w y n ik a ją c e z bezczynnoś
c i o b ie k tu w c z a s ie jeg o po stojów rem ontowych.
Z asto so w an ie t e c h n ik i m odelowania sym u lacyjn ego wymaga między in n ym i sk o n stru o w an ia e fe k ty w n e j p ro ced u ry wyboru w aria n tó w zm iennej d e c y z y jn e j q. Bo k o n s t r u k c ji t a k i e j p ro ced u ry w ykorzystano opracowaną przez K ie fe ria i W o lf o w it z a metodę a p ro k s ym a c ji s t o c h a s ty c z n e j C-2 ] : Metodę tę za sto so wano po wstępnym zbadaniu f u n k c j i k ry te riu m ( r y s . 1 ) . Wybór metody aprok
s y m a c ji s to c h a s ty c z n e j u zasadnia p rz yp u sz cz en ie o niem onotonicznym prze
b ieg u f u n k c j i k ry te riu m i w ystępow aniu jednego punktu "minimum" w otocze-
w arian -
(U)
R y s . 1, P r z e b ie g f u n k c j i kosztów p ro cesu remontowego.
n iu w a r t o ś c i zm iennej q = 0 ,5 . Zgodnie z t ą metodą k o le jn e badane t y zm iennej q wyznacza s i ę n a s tę p u ją c o :
W l “ “ " 5e " f K^ “ + m L “ K<‘qm " “ =
10 J . Ł etk o w ak i
p rz y czymś
{ bm } > { ° m J Z bm - 5 0 . X V m < 0 ° , X V 0m < ° ° <15)
m=1 m=1 m=1
M : l K (q m+1) - U ^ ) \ (16)
gdzieś Mg - i l o ś ć sprawdzeń warunku ( 1 6 ) ,
£. - dopuszczalny b łą d oszacow ania ś r e d n ic h kosztów przy ro z w ią z a n iu optymalnym (suboptym alnym ) q = q °,
K (q )- oszacowanie w a r to ś c i ś r e d n ie j kosztów E K ( q ) .
Uruchomiony na m aszynie c y fro w e j ODRA 1305 program p o z w o lił wyzna
czyć suboptymalną w arto ść zm iennej q = q ° = 0,54009. O b lic z e n ia t r w a ły około 80 m in. Program r e a liz o w a ł badan ia d la 20-elementowego o b ie k tu , eksploatowanego w sposób c ią g ły przez 50 t y s . h . W a r to ś c i normatywów trw a ło ś c i /-^ elementów a^ z a w ie r a ły s ię w p r z e d z ia le 600 - 6000 h . Osza
cowanie & (q ) ś re d n ic h kosztów E K (q ) z bł.dem 1% na poziom ie u fn o ś c i 99%
wymagało r e a l i z a c j i 3 przebiegów sy m u la cyjn ych w każdym eksperym encie sym ulacyjnym .
W y n ik i eksperymentów p re z e n tu je t a b e la 1. U zyskan ie ro z w ią z a n ia sub- optymalnego - s p e łn ia ją c e g o warunek (1 6 ) - wymagało zbadania 10 w ariantów zmiennej q. Koszty K (q ) w ykazują te n d e n c ję m a le ją c ą d la k o le jn y c h w arian - tóws q1, q2 , 93, 9ą* św iad czyć to może o z b ie ż n o ś c i k o le jn y c h ro z w ią z a ń do w a r to ś c i optym alnej qD.
Tabela 1 W yn ik i eksperymentów sym u la cyjn ych d la metody a p ro k sym a cji
\ s to c h a s ty c z n e j
1P Zmienna q Koszty K (q)
[min z ł] Uwagi
1. 0,40000 128,660 q=qi
2. 0,50000 124,051 q=q-i+c
3. 0,30000 127,658 q=q.| -c.|
4. 0,58038 125,469 q=92=qi~b1s 1
5. 0,63038 12 4,062. q=q2+c2
6. 0,53038 123,522 q=q2~ c2
7 . 0,57342 125,277 q=93=q2_ b 2g2
8. 0,60675 125,624 9=93+03
9 . 0,54009 123,253 9=93-03
10. 0,45484 124,317 9=94=93-^383
n ie w ie lk a m o d yfik acja programu u m o ż liw iła o k re ś le n ie kosztów dla p o aw aryjnej s t r a t e g i i rem ontowej. Poziom ty c h kosztów k s z ta łto w a ł s ię w g ra n ic a c h 148,0 min zł i b y ł i s t o t n i e wyższy od m inim alnych kosztów K ( q °) = 123,0 min zł otrzym anych d la prew en cyjn ej s t r a t e g i i oportunis- tyczno -sekw encyjnej ( q ° = 0 ,5 4 0 0 9 ).
4 . W n io ski końcowe ■
Prz ed staw io n y w z a r y s ie model procesu remontowego c h a ra k te ryz u je s ię względną p r o s to tą i e la s t y c z n o ś c ią , co sp ra w ia , że p o te n cja ln e moż
liw o ś c i jego zastosow ania w p ra k ty c e są dośó duże. Jed n o cześn ie n a le ż y p o d k r e ś lić , że opracowane w ramach t e o r i i odnowy i niezawodności modele i metody o p t y m a liz a c ji p o s ia d a ją ograniczone m o ż liw o ści praktycznych zastosowań - g łó w n ie ze względu na w ysoki s t o p ie ń ic h a b s t r a k c ji . Konkre
ty z a c ja m odeli a b s tra k c y jn y c h , c z y l i z b liż a n ie ic h do warunków rz e c z y
w istych^ wymaga n a to m iaBt u ch y le n ia z ało żeń id e a liz a c y jn y c h , oo z re g u ły znacznie kom plikuje otrzymane w te n sposób modele i w konsekwencji u n ie
m o żliw ia ic h badanie metodami analitycznym i-.
S ta n te n powoduje, że w w ie lu d z ie d z in a ch d z ia ła ln o ś c i o r g a n iz a c ji gospodarczych, zw łaszcza w o d n ie s ie n iu do problemów z arz ąd z an ia, możliwe i wskazane j e s t w yk o rz ysta n ie metod sym u la cyjn ych , k tó ry ch przydatność w zrastać będzie wraz z upowszechnianiem i doskonaleniem środków in f o r m a ty k i. Kom puteryzacje stw arza bowiem nowe i szersze m ożliw o ści w zakre
s ie o p ty m a liz a c ji d e c y z j i, a tym samym pozwala na system atyczne podnosze
n ie procesów zarządzania rów nież w s fe rz e gospodarki remontowej o rgan iza
c j i gospodarczych.
UTERATUiU.i
[1 ] Bussman K ., M ertens P .s O p eratio n s R esearch und D a ten verarbeitu n g b e i d e r In s ta n d h a ltu n g sp lan u n g . P o e s c h e l V e r la g , S t u t t g a r t 1968.
[2 ] B u b n ic k i Z . , Id e n t y f ik a c ja obiektów s te ro w a n ia , PV/H,Warszawa 1974.
[3 ] Łętkow ski J . , Modele o p o rtu n isty cz n y c h s t r a t e g i i remontowych. Zagad
n ie n ia E k s p lo a t e c ji Maszyn, 1977 n r 1 (2 9 ).
[4 ] Łętko w ski J . , O p tym a liz a cja s t ru k tu ry procesu remontowego (rozprawa d o k to rs k a ). Komunikat n r 225, I n s t y t u t O rg a n iz a c ji i Zarządzania Po
l i t e c h n i k i W ro c ła w s k ie j, Wrocław 1977.
[5 ] Stańko J . , B i b l i o t e k i programów i podprogramów maszyn ODRA s e r i i .1300, Wyd. WASK P o li t e c h n i k i W ro c ła w s k ie j, Wrocław 1975.
[6 ] Z i e l i ń s k i R . , Metody Monte C a rlo . W M , Warszawa 1970.
QI1T0KH3AUHH PEMOłttjHOrO HPOUECCA EQÄH1MX rOPHfalX MAŁKH C IlPLiKEHEHilEM TEXHKKM
HL.liTAUHOHHOrO HnjMPOBAHHH p e 3 b ł* e
B oörnx qepcax onpejiejieH peiiOHTHhiii npouecc c jio h h m x otfseKTOE. npe«- c T a E Jie H a M OsejiB a io ro npcuecca, yquTHEaiomaR npaE«uia raiaHapoEaHHfl cpoKOB a o fiŁ eiiO E Een scT EeH H bix peMOHTOB e o rn a c H o onnopTyH H cTuqecKO B * c e K E S H - Ur o h h oM peuoHTHOft c ip a ie rK M . ¡npM oa::scB onP 8^ 83I®3it® onTBMH3auH« n p o u sc - c a . B Kavecsae KpiäTepiiR onmnuaaULiii npvtEHi Lixii^yi» cpe^Heu pe.-OHOu c t o h m o o t e.! M H KOHGTpyKUHii npone«ypn onrKiiii3amin npuecca npimeHHia neTOfl ,. O p ty m a liz a c ja p r o c e s u re m o n to w e g o ...___________________________________11
J . L e tk o w sk j cTOxacTSFrecKOË aiirrobKCKkàEËE a "iexHiucy HUHiamioHHbro KOsénapoïaHEH.
\Blpadose npejicaaiaeHH k oCjjpaeHH p e s ja ii a iti npoEeneHHux KMHiamioHHHX sKcnepm.'eHTOE.
THE MAINTENANCE PROCESS OPTIMIZATION POE COMPLEX MINING MASHINES WITH USING THE
SIMULATION JaODEI-LIiJG-TECHNIQUE S u m m a r y
The m aintenance pro cess f o r ’ complex o b je c ts i s g e n e r a lly d e fin e d . Model o f t h is p ro c e s s, w hich in c lu d e s the r u le s o f p la n n in g o f re p a ir- time l i m i t s and r e p a ir ranges as the r u le s o f the o p p o r t u n is t ic and se
q u e n t ia l m aintenance p o lic y , ' i s shown. The problem o f the m aintenance p ro cess o p tim iz a tio n i s fo rm u la te d . The minimum o f m aintenance c o s ts as
the o p tim iz a tio n c r i t e r i o n i s ta k e n . The s t o c h a s t ic a p p r o x im a t io n me
thod o f K ie f e r and W o lfo v.itz and th e m o d e llin g s im u la tio n tech n io u e are used f o r c a lc u la t io n o f the o p tim a l s o lu t io n .
