Widok Okiem studenta… i nie tylko

(1)

Okiem studenta… i nie tylko

W opublikowanym w niniejszym tomie tekście Mój przyjaciel — Jubilat pro- fesor Zuzanna Topolińska wspomina, że połączył ją z Jubilatem Jan Baudouin de Courtenay. Ja, podobnie jak wiele pokoleń studentów i absolwentów wrocławskiej slawistyki, mogłabym powiedzieć dokładnie to samo: „Połączył nas Baudouin de Courtenay”. Jeśli ktoś miał choćby jedną godzinę jakichkolwiek zajęć z doktorem/profesorem Sokołowskim, musiał usłyszeć nazwisko tego językoznawcy.

Nieważne, czy była to gramatyka opisowa czy historyczna języka rosyjskiego, gramatyka porównawcza języków słowiańskich, językoznawstwo konfrontatyw- ne, wstęp do językoznawstwa, wstęp do filologii słowiańskiej czy też dowolny wykład monograficzny. Baudouin de Courtenay zawsze był i będzie przywoła- ny. W latach 1981–1983 Jubilat prowadził seminarium magisterskie, w którego ramach powstały dwie prace poświęcone temu uczonemu (Danuta Cader, Jan Baudouin de Courtenay w ocenie uczonych polskich i radzieckich oraz Iwona Łuczków, Problemy polsko-rosyjskiego językoznawstwa konfrontatywnego w pracach Jana Baudouina de Courtenay). Dorobek tego językoznawcy był rów- nież przedmiotem wykładu habilitacyjnego dra Sokołowskiego nt. Miejsce Jana Baudouina de Courtenay w dziejach językoznawstwa światowego wygłoszonego w dniu 9 października 2001 roku.

Miłość profesora Sokołowskiego do polskiego językoznawcy zaowocowała tym, że swego czasu brać studencka nadała mu wdzięczną ksywkę „Bodłen”. Pi- sało się kolokwium u Bodłena, szło się na konsultacje do Bodłena, albo na Bodłe- na, czyli zajęcia (dowolne, które aktualnie prowadził) z doktorem Sokołowskim.

W przepastnych archiwach Jubilata przechowywanych między innymi w Zakładzie Języka Rosyjskiego zachowała się gramota, którą otrzymał od gru- py studentów III roku po egzaminie z gramatyki historycznej języka rosyjskiego ówczesny doktor Jan Sokołowski (12 marca 1982 roku). Jest to pieśń (na melodię

„Jeszcze jeden mazur dzisiaj...”) ku czci naszego wykładowcy — Bodłena. Jako jedna ze współautorek tego dzieła pozwalam sobie na jego reprodukcję w niniejszym tomie. Ponieważ stworzona przez nas gramota wykonana została dość daw- no kredkami na brystolu, tekst może być mało czytelny, gdyż pokryła ją patyna czasu. Poniżej przytaczam zatem treść tego dzieła:

Wyraz 8.indb 19 2015-02-20 15:19:20

Slavica Wratislaviensia CLIX, 2014

(2)

20 ^• Okiem studenta… i nie tylko

MÛ ÈÂÎÍÀ MÀÐÃÀÐÈÒÀ ÄÀÍQÒÀ

IÅËÈÇÀÂÅÒÀ È MÀÐÈ

"

ÍÀÏÈÑÀÕÎÌÚ ÏÅÑÜÍÞ ÑÈÞ ÂÚ ÑËÀÂQ ÄÎÊTÎÐQ

"

ÍÎÂÈ ÑÎÊÎËÎÂÑÜÊÎMQ

ÑTQÄÅÍÚTÛ ÍÀÐÅYEHQ

"

ÍÚ ÁÎÄQEÍÚ ÄE ÊQÐTÅÍE MÎËÈÌÚ ÆE ÂÀÑÚ ÄÎÊÚTÎÐE

"

ÍÅ ÑÎÊÎËÎÂÑÜÊÛÈ ÍÅ ÌÎÇhTE ÊËÄTÈ ÍÚ ÈÑÏÐÀÂËÜØE ÏÎ×ÈÒÀÈÒE (na melodię „Jeszcze jeden mazur dzisiaj...”)

Jeszcze nas Baudouin dzisiaj czeka nieuchronnie Ale my wytrwamy wiernie, odważnie, niezłomnie.

„Prawdę Ruską” i gramoty przerobimy ślicznie Tak pod względem leksykalnym, jak i gramatycznym.

Już Baudouin na nas czeka w swoim gabinecie.

Wielki słownik Sriezniewskiego zaraz nas przygniecie.

Lecz spod tomów tego dzieła cichutko piśniemy:

„Póki nasz Baudouin żyje, i my nie zginiemy!”.

ÀMÈÍÚ

Doktor Sokołowski był zachwycony naszym dziełem i przez wiele lat wisiało ono na honorowym miejscu w gabinecie 211 na placu Nankiera 15. Dopiero po przeprowadzce IFS do nowej siedziby na ul. Pocztową 9 nie znalazło miejsca na ścianie¹. Ale i obecne pokolenie studentów nie zrozumie chyba naszego wiekopomne- go dzieła. Słownik Srezniewskiego kurzy się na półkach bibliotecznych, a studenci do niego nie tylko nie sięgają, lecz często nie wiedzą o jego istnieniu. Studenci doktora Sokołowskiego, jak widać to z powyższego tekstu, potrafili nie tylko przeczytać i przetłumaczyć tekst staroruski, lecz także w latach osiemdziesiątych XX wieku napisać prolog do tekstu zasadniczego w stylu à la staroruskim.

Iwona Łuczków

1 Obecnie gabinet 404 w IFS, który jest siedzibą Zakładu Języka Rosyjskiego, Pracowni Macedonistycznej i redakcji „Rocznika Slawistycznego. Revue Slavistique”, ozdobiony jest elemen- tami macedonistycznymi (historyczna mapa Bałkanów, św. Naum, Plakieta Uniwersytetu św. św.

Cyryla i Metodego w Skopju otrzymana przez prof. Sokołowskiego, grafiki Ochrydy) oraz kilkoma oryginalnymi dziełami Eugeniusza Geta-Stankiewicza, które są własnością prof. Sokołowskiego.

Wyraz 8.indb 20 2015-02-20 15:19:20

(3)

Okiem studenta… i nie tylko ^• 21

Wyraz 8.indb 21 2015-02-20 15:19:21