RADA UNII EUROPEJSKIEJ
Bruksela, 9 grudnia 2008 r. (11.12) (OR. en)
17059/08
FISC 185
PISMO PRZEWODNIE
od: Komisja Europejska
data otrzymania: 18 lipca 2008 r.
do: Pan Javier SOLANA, Sekretarz Generalny/Wysoki Przedstawiciel Dotyczy: Sprawozdanie Komisji do Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie
struktury oraz stawek akcyzy stosowanych do papierosów i innych wyrobów tytoniowych
Delegacje otrzymują w załączeniu dokument Komisji COM(2008) 460 wersja ostateczna.
Zał.: COM(2008) 460 wersja ostateczna
KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH
Bruksela, dnia 16.7.2008
KOM(2008) 460 wersja ostateczna
SPRAWOZDANIE KOMISJI DO PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY w sprawie struktury oraz stawek akcyzy stosowanych do papierosów
i innych wyrobów tytoniowych
{SEK(2008) 2266}
{SEK(2008) 2267}
1. WSTĘP
Zgodnie z art. 4 dyrektywy Rady 92/79/EWG z dnia 19 października 1992 r. w sprawie zbliżenia podatków od papierosów1 i art. 4 dyrektywy Rady 92/80/EWG z dnia 19 października 1992 r. w sprawie zbliżenia podatków od wyrobów tytoniowych innych niż papierosy2, Komisja Europejska jest zobowiązana do badania co cztery lata prawidłowego funkcjonowania jednolitego rynku, rzeczywistej wartości stawek akcyzy i szerszych celów Traktatu. To badanie ma się rozciągać na istotne przepisy dyrektywy 95/59/WE z dnia 27 listopada 1995 r. w sprawie podatków innych niż podatki obrotowe, wpływających na spożycie wyrobów tytoniowych3.
Ze względu na charakter wyrobów tytoniowych, szczególną uwagę należy zwrócić na aspekty zdrowotne. Artykuł 152 Traktatu przewiduje zapewnienie wysokiego poziomu ochrony zdrowia ludzkiego przy określaniu i urzeczywistnianiu wszystkich polityk i działań Wspólnoty. W 2005 r. Wspólnota Europejska stała się stroną ramowej konwencji Światowej Organizacji Zdrowia o ograniczeniu użycia tytoniu. Artykuł 6 tej konwencji zaleca wykorzystanie polityk podatkowych do realizacji celów zdrowotnych ukierunkowanych na ograniczenie spożycia wyrobów tytoniowych.
Niniejsze sprawozdanie zostało poprzedzone procesem szerokich konsultacji. Służby Komisji przeprowadziły ocenę skutków, biorąc pod uwagę wynik tego procesu konsultacji.
2. STRUKTURA PODATKÓW AKCYZOWYCH NA PAPIEROSY
W niniejszym sprawozdaniu zbadano wiele możliwych zmian aktualnej struktury podatków akcyzowych na papierosy. W szczególności zbadano w nim, czy można odstąpić od koncepcji najpopularniejszej kategorii cenowej (NKC) jako poziomu odniesienia dla wymogów minimalnych. Dodatkowo przeanalizowano w nim, czy można zapewnić państwom członkowskim większą elastyczność ustalania relacji pomiędzy podatkami ad valorem a podatkami specyficznymi, jak również ustalania poziomu minimalnych stawek akcyzy na papierosy.
2.1. NKC jako poziom odniesienia dla wymogów minimalnych
Zgodnie z obecnymi zasadami NKC stanowi poziom odniesienia dla minimalnych wymogów dotyczących papierosów. Obecnie podatki akcyzowe nakładane na papierosy muszą odpowiadać za co najmniej 57 % ceny detalicznej sprzedaży, z uwzględnieniem wszystkich podatków, oraz wynosić co najmniej 64 EUR za 1 000 papierosów w przypadku papierosów należących do NKC. Jeśli 1 stycznia dowolnego roku kategoria ta zmienia się, państwa członkowskie muszą sprawdzić, czy nadal utrzymana jest zgodność z wymogami minimalnymi.
1 Dz. U. L316 z 31.10.1992, s. 8, ostatnio zmieniona dyrektywą 2002/10/WE (Dz. U. L 046 z 16.2.2002, s. 26).
2 Dz. U. L316 z 31.10.1992, s. 10, ostatnio zmieniona dyrektywą 2002/10/WE (Dz. U. L 046 z 16.2.2002, s. 26).
3 Dz. U. L 291 z 6.12.1995, s. 40, ostatnio zmieniona dyrektywą 2002/10/WE (Dz. U. L 046 z 16.2.2002, s. 26).
Podczas procesu konsultacji koncepcja NKC spotkała się z pewną dozą krytyki:
· NKC jest koncepcją, którą wprowadzono 30 lat temu. Wówczas krajowe rynki papierosów były na ogół zdominowane przez jedną markę. Jednak obecnie średni udział NKC w rynku wynosi około 35 %.
· NKC wykazuje tendencję do fluktuacji wynikających ze zmian struktury spożycia, co sprawia, że uzyskiwane przez rządy przychody podatkowe stają się niestabilne.
· Zakłóca to również konkurencję cenową pomiędzy producentami wyrobów tytoniowych.
Dominujący producenci wyrobów tytoniowych mogą zwiększać obciążenie podatkowe swoich konkurentów.
· W niektórych państwach członkowskich NKC należy do niskiej kategorii cenowej, natomiast w innych państwach członkowskich – do wysokiej kategorii cenowej. W związku z tym NKC nie może zapewnić jednolitego poziomu minimum we wszystkich państwach członkowskich.
· Wreszcie, z punktu widzenia ochrony zdrowia nie można uzasadnić wykorzystywania NKC jako punktu odniesienia dla ustanowienia minimalnych wymogów podatkowych.
Wszystkie papierosy bez wyjątku są szkodliwe dla zdrowia, a nie tylko te należące do kategorii NKC.
W związku z tym Komisja stoi na stanowisku, że stosowanie NKC jako poziomu odniesienia dla ustalania stawek minimalnych jest niezgodne z celami rynku wewnętrznego. Co więcej, zniesienie NKC znacznie uprościłoby zasady, zwiększyłoby przejrzystość i sprzyjałoby osiągnięciu celów zdrowotnych.
W przypadku zniesienia NKC, można rozważyć dwa alternatywne podejścia:
· Można zastosować minimalną stawkę pieniężną w odniesieniu do wszystkich papierosów na rynku.
· Biorąc pod uwagę zasady opodatkowania obowiązujące w odniesieniu do papierosów przez ostatnie 35 lat, NKC można by było również zastąpić średnią ceną ważoną (ang.
weighted average price, WAP).
2.2. Minimalna stawka pieniężna w UE na wszystkie papierosy
Poza rozwiązaniem problemu niestabilności fiskalnej, powodowanej przez koncepcję NKC, minimalna stawka pieniężna na wszystkie papierosy umożliwiłaby stworzenie „dolnego progu podatkowego” i jest najlepszym środkiem do zbliżenia cen i podatków od papierosów na rynku wewnętrznym. Co więcej, jest to jedyny wariant, który zapewniłby minimalny poziom cen i podatków w celu zapewnienia kontroli spożycia tytoniu i rozwiązania problemów zdrowotnych w przypadku wszystkich kategorii papierosów.
2.3. Dodatkowa wspólnotowa stawka minimalna na podstawie średnich cen ważonych
Komisja rozważyła również konsekwencje zastosowania zasady 57 % w odniesieniu do wszystkich papierosów. W ocenie skutków wyraźnie stwierdzono, że zasada ta
doprowadziłaby do zwiększenia akcyzy na papierosy o najkorzystniejszym stosunku wartości do ceny i/lub na papierosy najwyższej jakości (premium). Podwyższenie do 57 %stopniowo przekształciłoby tę akcyzę w typowy podatek ad valorem. W związku z tym nie byłoby zgodne z celem zapewnienia państwom członkowskim elastyczności, jeśli chodzi o strukturę podatku akcyzowego. Co więcej, zastosowanie zasady 57 % w odniesieniu do wszystkich papierosów nie przyczyniłoby się do zmniejszenia luki pomiędzy cenami a podatkami od papierosów na rynku wewnętrznym, w związku z czym nie mogłoby być uzasadnione z punktu widzenia rynku wewnętrznego ani ochrony zdrowia.
Alternatywą byłoby zastosowanie zasady 57 % na podstawie średniej ceny ważonej.
Rozwiązanie takie posiada wiele zalet z punktu widzenia rynku wewnętrznego i ochrony zdrowia:
· Byłoby ono neutralne względem kategorii cenowych i zapewniłoby jednolite warunki działalności dla producentów.
· Pozostawiłoby państwom członkowskim elastyczność ustalania struktury opodatkowania (w szczególności stosunku pomiędzy podatkami ad valorem a podatkami specyficznymi) najlepiej dostosowanej do wymagań ich rynku krajowego.
· Zapewniłoby poziom odniesienia dla porównywania minimalnych wymogów dotyczących podatków akcyzowych na papierosy pomiędzy państwami członkowskimi w UE.
· Byłoby łatwiejsze do administrowania niż system oparty na NKC.
Niektórzy producenci papierosów opowiadali się za całkowitym zniesieniem zasady 57 %.
Jednak Komisja jest zdania, że zasada 57 % pozostaje niezbędnym elementem wspólnotowego dorobku prawnego w dziedzinie opodatkowania tytoniu, ponieważ obecnie w przypadku wielu państw członkowskich jedynie stawka proporcjonalna uniemożliwia zwiększenie poziomu opodatkowania.
W świetle powyższego można stwierdzić, że w celu uproszczenia zasad, stworzenia jednolitych warunków działalności dla producentów, ograniczenia podziału rynków tytoniu i sprzyjania realizacji celów zdrowotnych koncepcję najpopularniejszej kategorii cenowej jako odniesienia dla wymogów minimalnych należy zastąpić średnimi cenami ważonymi w połączeniu z minimum pieniężnym mającym zastosowanie do wszystkich papierosów.
Powody, dla których NKC nie powinna już stanowić poziomu odniesienia dla minimów wspólnotowych, odnoszą się również do przepisów dotyczących znaczenia specyficznego podatku akcyzowego w całym ciężarze podatkowym (art. 16 ust. 2 dyrektywy 95/59/WE).
Również w tym przypadku poziom odniesienia powinna stanowić WAP.
2.4. Większa elastyczność struktur podatków akcyzowych na papierosy
Zgodnie z obowiązującymi zasadami wspólnotowymi podatki akcyzowe nakładane na papierosy muszą obejmować składnik ad valorem i składnik specyficzny. Nacisk, jaki państwa członkowskie kładą albo na element ad valorem, albo na element specyficzny, zależy od realizowanego celu polityki (zob. załącznik 1 wykres 2). Obecnie specyficzny składnik podatku akcyzowego nie może wynosić mniej niż 5 % ani więcej niż 55 % wielkości całego ciężaru podatkowego w przypadku papierosów z kategorii NKC (proporcjonalny podatek akcyzowy plus specyficzny podatek akcyzowy i VAT).
Podatki ad valorem powodują zwiększenie bezwzględnych różnic cenowych i w związku z czym promują tańsze marki papierosów. W przeszłości podatki ad valorem były nakładane w celu faworyzowania tańszych marek lokalnych wobec droższych marek międzynarodowych.
Jednak obecnie podatki ad valorem są atrakcyjne przede wszystkim dla tych państw członkowskich, w przypadku których istnieje większe ryzyko rozwoju sytuacji monopolistycznej na rynku.
Podatki specyficzne zmniejszają względne różnice cenowe i ograniczają do minimum wahania cen. W związku z tym podatki specyficzne posiadają przewagę z punktu widzenia ochrony zdrowia. Podatki specyficzne wykazują również wiele innych zalet. Ustanowienie wszystkich podatków jako specyficznych pozwoliłoby na zmniejszenie różnic cenowych na poziomie UE o 50 %. Dlatego większy zakres stosowania podatków specyficznych prowadziłby do dalszego zbliżenia cen detalicznych sprzedaży w obrębie UE. Co więcej, podatki specyficzne są bardziej stabilne, łatwiejsze do przewidzenia i administrowania oraz zwiększają stabilność przychodów podatkowych, ponieważ bazują one raczej na wielkości spożycia niż na cenach.
W świetle powyższego można stwierdzić, że z punktu widzenia rynku wewnętrznego, budżetu i ochrony zdrowia podatki specyficzne wykazują wyraźne zalety, w związku z czym należy zapewnić większą elastyczność tym państwom członkowskim, które w większym stopniu bazują na specyficznych podatkach akcyzowych.
Jednak w celu uniknięcia sytuacji, w której jedno państwo członkowskie stosuje wyłącznie podatek specyficzny, a sąsiednie państwo członkowskie wyłącznie podatek ad valorem, co doprowadziłoby do przepływu przez granice marek premium z tego pierwszego do tego drugiego państwa członkowskiego oraz przepływu tanich marek w przeciwnym kierunku, pożądane jest zachowanie pewnej spójności struktur akcyzy.
2.5. Elastyczność stosowania minimalnych podatków akcyzowych na papierosy
Większość państw członkowskich stosuje również minimalny podatek akcyzowy poza podatkami akcyzowymi ad valorem i podatkami specyficznymi. Oznacza to, że każda paczka papierosów musi być opodatkowana minimalną kwotą podatku akcyzowego. Minimalne podatki mają na celu przyniesienie państwom członkowskim pewnego poziomu przychodów i zapewnienie, że papierosy nie będą sprzedawane po cenach znacznie niższych od zwykłych cen rynkowych.
Państwa członkowskie mogą nakładać minimalny podatek akcyzowy, jednak nie może on przekraczać 100 % całkowitej akcyzy od NKC. Oznacza to, że w pewnych państwach, w których NKC jest papierosem o niskiej cenie, narzędzie minimalnego podatku akcyzowego ma swoje ograniczenia. W ostatnich latach udział rynkowy tańszych marek papierosów gwałtownie się zwiększył w większości państw członkowskich, co doprowadziło albo do zmniejszenia przychodów, albo do zmniejszenia wpływu podwyżek podatków na spożycie papierosów. W konsekwencji niektóre państwa członkowskie stwierdziły, że przyjęłyby z zadowoleniem większą elastyczność w traktowaniu tańszych marek papierosów.
Dlatego można by zapewnić większą elastyczność w ramach obecnych wymogów UE poprzez zniesienie ograniczenia poziomu minimalnego podatku do akcyzy płatnej od NKC, jak ma to miejsce obecnie w przypadku innych wyrobów tytoniowych.
3. MINIMALNE STAWKI PODATKÓW AKCYZOWYCH NA PAPIEROSY
W niniejszym sprawozdaniu zbadano również, czy zmiany aktualnej struktury stawek akcyzy na papierosy można by połączyć ze zwiększeniem stawek minimalnych. Obecnie podatki akcyzowe nakładane na papierosy muszą odpowiadać za co najmniej 57 % ceny detalicznej sprzedaży, z uwzględnieniem wszystkich podatków, a od lipca 2006 r. muszą wynosić co najmniej 64 EUR za 1000 papierosów w przypadku papierosów należących do NKC. Na mocy odpowiednich Aktów przystąpienia nowym państwom członkowskim, z wyjątkiem Malty i Cypru, przyznano odstępstwa mające na celu przesunięcie w czasie obowiązywania minimalnych stawek akcyzy o okresy kończące się od 31 grudnia 2006 r. do 31 grudnia 2009 r.
3.1. Uwagi ogólne
Analiza cen i stawek akcyzy na papierosy w UE pokazuje, że wciąż istnieją znaczne różnice pomiędzy państwami członkowskimi. Wraz z ostatnimi rozszerzeniami Unii różnice podatków i cen detalicznych sprzedaży pomiędzy państwami członkowskimi w rzeczywistości się poszerzyły. Jednak do pewnego stopnia wynika to z istnienia okresów przejściowych przewidzianych w Aktach przystąpienia. Gdy wszystkie nowe państwa członkowskie spełnią wymóg minimum na poziomie 64 EUR za 1 000 papierosów, różnice cen zostaną zredukowane, jednak w niektórych państwach członkowskich w porównaniu do innych papierosy będą nadal ponad 4 razy droższe (zob. załącznik 1 wykresy 1 i 3).
3.2. Skutki różnic w cenie detalicznej sprzedaży obejmującej podatek dla państw członkowskich i rynku wewnętrznego
Istotne różnice w cenie detalicznej sprzedaży obejmującej podatek (ang. tax inclusive retail selling price, TIRSP) pomiędzy państwami członkowskimi stworzyły warunki dla zakupów transgranicznych z powodów czysto podatkowych oraz dla przemytu i oszustw. Sektor tytoniowy jest szczególnie podatny na tego typu działania. Na podstawie dogłębnej analizy zebranych danych, w badaniu4 przygotowanym dla Komisji oszacowano, że zakupy transgraniczne w 2004 r. odpowiadały około 13 % całkowitego rynku tytoniu w UE-25, przy czym od 4 % do 5 % stanowiły legalne zakupy transgraniczne, a od 8 % do 9 % – nielegalny obrót. Jednak niektóre główne rynki, o względnie wysokich podatkach akcyzowych, wdrażanych często z myślą o realizacji celów zdrowotnych, borykają się z napływem papierosów na poziomie ponad 20 %. I odwrotnie, wiele państw członkowskich utrzymuje niską stawkę podatku, co nakłada koszty zewnętrzne na inne państwa członkowskie.
3.2.1. Zakupy transgraniczne
Zakupy transgraniczne są całkowicie uzasadnione i stanowią faktycznie jedną z korzyści wynikających z rynku wewnętrznego, pod warunkiem że produkty zakupywane są przez jednostki do użytku własnego. Może to jednak powodować problem dla państw członkowskich o wysokich podatkach.
4 Badanie w zakresie zbierania i interpretacji danych dotyczących dopuszczania papierosów i drobno krojonego tytoniu przeznaczonego do skręcania papierosów do konsumpcji (Study on the collection and interpretation of data concerning the release for consumption of cigarettes and fine-cut tobacco for the rolling of cigarettes); KPMG, grudzień 2005 r.
Wolumen zakupów papierosów za granicą gwałtownie się zwiększył w pewnych państwach członkowskich po wprowadzeniu przez nie znacznych podwyżek stawek podatku akcyzowego, wdrażanych często z myślą o realizacji celów zdrowotnych.
Co więcej, stwierdza się wyraźny napływ na rynek tanich papierosów z pewnych nowych państw członkowskich, szczególnie do sąsiadujących z nimi państw członkowskich UE-15.
3.2.2. Nielegalny obrót
Nielegalny obrót obejmuje towary przemycane z państw trzecich (w tym często podrabiane papierosy), a także „przemyt” wewnątrzwspólnotowy w przypadku, gdy jednostki zakupują tytoń w innych państwach członkowskich rzekomo do użytku własnego, ale zamiast tego sprzedają go bez płacenia akcyzy w państwie członkowskim, w którym jest on spożywany.
Przemyt z państw trzecich polega na obejściu kontroli celnych przez oszustów, którzy przemycają produkty różnymi sposobami (ukrywanie, fałszywe opisy i fałszywe deklaracje itp.) z sąsiednich państw trzecich, takich jak Białoruś, Rosja czy Ukraina, gdzie ceny i podatki są niskie. Kolejna rosnąca tendencja dotyczy przemytu podrabianych papierosów z odległych krajów (np. z Chin). Trudno jest oszacować wielkość przemytu, ale pewnym jest, że udział podrabianych papierosów w rynku wzrasta w niektórych krajach.
W celu ograniczenia tych negatywnych skutków należy ustanowić obowiązujący w całej UE minimalny próg podatku akcyzowego na poziomie pozwalającym na skuteczną realizację celów rynku wewnętrznego. Z drugiej strony, walka z przemytem z państw trzecich i podróbkami wymaga wzmocnienia kontroli granic zewnętrznych.
3.3. Cele zdrowotne
Palenie pozostaje nadal największą pojedynczą przyczyną możliwych do uniknięcia zgonów we Wspólnocie i jedną z głównych przyczyn chorobowości i umieralności w UE.
Opodatkowanie stanowi część ogólnej strategii zapobiegania i zniechęcania, która obejmuje również inne środki zmniejszania popytu, takie jak ochrona przed narażeniem na dym tytoniowy, regulacja zawartości itp. Według Banku Światowego zwiększenie ceny wyrobów tytoniowych jest najskuteczniejszym pojedynczym instrumentem interwencyjnym zapobiegającym paleniu. Zwiększenie ceny o 10 % zmniejsza spożycie o średnio około 4 % wśród osób dorosłych w państwach o wysokim dochodzie. Co istotne, skutek podwyższenia cen powinien być największy wśród młodych ludzi, którzy w większym stopniu reagują na podwyżki cenowe niż osoby starsze.
W 2005 r. Wspólnota Europejska stała się stroną ramowej konwencji Światowej Organizacji Zdrowia o ograniczeniu użycia tytoniu. Artykuł 6 tej konwencji zaleca wykorzystanie polityk podatkowych do realizacji celów zdrowotnych ukierunkowanych na ograniczenie spożycia wyrobów tytoniowych. Oficjalne dopuszczenia papierosów do konsumpcji w UE zmniejszyły się w latach 2002–2006 o ok. 13 % (zob. załącznik 3). Odsetek ten uwzględnia przepływy przez granicę w obrębie UE, jednak należy go skorygować o nielegalny obrót z państw trzecich do UE. W rezultacie rzeczywisty spadek spożycia papierosów w UE można szacować na poziomie nieco większym niż 10 %.5
5 Źródła branżowe szacują całkowity napływ z państw trzecich na około 3 %. Jednak należy brać pod uwagę jedynie zwiększenie tego rodzaju napływu w latach 2002–2006, które najprawdopodobniej nie sięga 3 %.
Za ten trend odpowiadają przede wszystkim państwa UE-15, w których dopuszczenia do konsumpcji papierosów zmniejszyły się o 16 %. W tym samym okresie podatki akcyzowe na papierosy zwiększyły się o średnio 33 %.
Z drugiej strony, w UE-12 (z wyjątkiem Rumunii) dopuszczenia do konsumpcji zmniejszyły się średnio o jedynie 1 %. Od momentu akcesji do końca 2006 r. doszło do średniego zwiększenia podatków akcyzowych o 34 %. Fakt, że pomimo znaczącego zwiększenia podatków akcyzowych odnotowano niewielki spadek spożycia, można prawdopodobnie wyjaśnić niskim poziomem opodatkowania przed akcesją.
Pożądane byłoby dalsze zwiększenie akcyzy w celu spowodowania podobnego ograniczenia spożycia w trakcie najbliższych 5 lat. Biorąc pod uwagę elastyczność cenową na poziomie – 0,43, sugerowaną przez Bank Światowy, konieczne jest zwiększenie ceny o 25 %, aby uzyskać zmniejszenie popytu o 10 %.
Stawki minimalne zapewniają „siatkę bezpieczeństwa” państwom członkowskim poprzez zapewnienie rzeczywistego stosowania akcyzy przez inne państwa członkowskie oraz ustalenia jej istotnym poziomie. Dzięki temu ułatwiają innym państwom członkowskim realizację ich polityki fiskalnej w interesie ochrony zdrowia, bez zagrożenia podważania tej polityki przez inne państwa członkowskie, a w szczególności przez zakupy transgraniczne i przemyt. W przypadku opodatkowania tytoniu te minimalne stawki powinny zostać rzeczywiście ustalone na poziomie umożliwiającym państwom członkowskim realizację celów dotyczących kontroli spożycia tytoniu. Aby osiągnąć ten cel, wymogi minimalne w UE (uzgodnione w 2002 r.) powinny nie tylko konsolidować obecną sytuację, ale także powinny zostać jeszcze bardziej zwiększone w trakcie najbliższych 5 lat.
3.4. Większe zbliżenie stawek – zwiększenie stawek minimalnych
Z tych przyczyn większa zbieżność pomiędzy poziomami opodatkowania w różnych państwach członkowskich doprowadziłaby do ograniczenia zakłóceń rynku wewnętrznego i ochrony celów opieki zdrowotnej.
3.4.1. Minimalny podatek na poziomie 64 EUR za 1 000 papierosów
Aktualny minimalny podatek na poziomie 64 EUR za 1 000 papierosów w UE jest niewystarczający do uzyskania zbliżenia cen detalicznych sprzedaży pomiędzy państwami członkowskimi o wysokim i niskim opodatkowaniu. Przyciąganie osób z państw członkowskich o wysokim opodatkowaniu do dokonywania zakupów w państwach członkowskich o niższym opodatkowaniu podważa cele w zakresie rynku wewnętrznego i kontroli spożycia tytoniu. Dlatego w celu przeciwdziałania temu zagrożeniu konieczne byłoby znaczne zwiększenie minimalnej stawki pieniężnej w UE. Jednak w przypadku każdej propozycji podwyżek należy brać pod uwagę fakt, że w wielu państwach członkowskich wciąż jeszcze obowiązują okresy przejściowe dotyczące obowiązujących stawek minimalnych.
3.4.2. Wymóg minimum na poziomie 57 %
Wymóg minimum na poziomie 57 % nie był modyfikowany od chwili jego wprowadzenia w 1992 r. Jednak obecnie w państwach, które prowadzą politykę podatkową ukierunkowaną na cele ochrony zdrowia, podatki akcyzowe odpowiadają za ponad 60 % TIRSP. Gdy wszystkie nowe państwa członkowskie zaczną ostatecznie stosować minimum na poziomie 64 EUR,
wpływy z akcyzy w większości z tych państw członkowskich będą również wynosić ponad 60 %. Ponieważ cena papierosów przed opodatkowaniem wiąże się w znacznym stopniu z siłą nabywczą, zwiększenie wymogu minimalnego dostosowałoby pod tym względem poziom opodatkowania. Innymi słowy, wiązałoby się to ze zwiększeniem podatków akcyzowych w państwach członkowskich, w których podatki akcyzowe na papierosy są względnie niskie w porównaniu do siły nabywczej.
Jak już wspomniano, zasada 57 % jest połączona z klauzulą korekcyjną dla państw członkowskich o największym opodatkowaniu6. Jej celem jest uniknięcie zwiększenia podatków akcyzowych w tych państwach członkowskich, w których są one już wysokie, a w konsekwencji uniknięcie zwiększenia luki pomiędzy państwami członkowskimi o największym i najmniejszym opodatkowaniu. Aby zasada 57 % miała istotne znaczenie, jej poziom należy zaktualizować. W 2001 r. klauzulę korekcyjną ustalono na poziomie 101 EUR.
Aktualizacja do kwoty 122 EUR pozwoliłaby na uwzględnienie ostatnich zmian podatków akcyzowych na papierosy na rynku wewnętrznym i miałoby taki sam skutek, jak w 2001 r., a mianowicie objęłaby pięć7państw członkowskich o najwyższych podatkach.
Aby realizować cele rynku wewnętrznego i ochrony zdrowia, obie stawki minimalne można by było zwiększyć w ciągu najbliższych 5 lat.
Średnie wpływy z akcyzy w UE-27 byłyby nieco większe od 90 EUR, gdy wszystkie nowe państwa członkowskie osiągnęłyby aktualne minima i średni ciężar podatku akcyzowego wyniósłby około 63 %.
W ocenie skutków stwierdza się, że z punktu widzenia ochrony zwiększenie stawki do 90 EUR od wszystkich papierosów i 63 % od WAP prowadziłaby do prawdopodobnego zmniejszenia popytu o średnio 10 % w 22 państwach członkowskich8. Poza tym utorowałoby drogę dalszemu zwiększeniu akcyzy na papierosy również przez te państwa członkowskie, w których poziom opodatkowania jest już wysoki.
Jeśli chodzi o lokalną siłę nabywczą, jedynie w przypadku Bułgarii i Rumunii natychmiastowy wzrost opodatkowania skutkowałoby szczególnie wysokimi cenami w porównaniu do cen na głównych rynkach UE. Jednak należy również wziąć pod uwagę, że w wielu państwach członkowskich obecnie obowiązują nadal okresy przejściowe do 2009 r. lub 2010 r.
3.5. Koszty przestrzegania przepisów
Istnieją dwie przyczyny napędzające spożycie niepodlegające podatkom krajowym: fakt, że papierosy stają się mniej dostępne cenowo ze względu na gwałtowne podwyżki podatków, oraz fakt, że pewne państwa członkowskie mają nieszczelne granice lądowe z państwami trzecimi o niskim opodatkowaniu.
Dalsze zbliżenie podatków akcyzowych w obrębie UE i lepsza koordynacja podwyżek cen papierosów w celu kontroli spożycia tytoniu z pewnością przyczynią się z pewnością do
6 Państwa członkowskie, które nakładają podatek akcyzowy w wysokości co najmniej 101 EUR za 1 000 papierosów w odniesieniu do papierosów z MPPC nie muszą spełniać zasady 57 %.
7 UK, IE, FR, DE i SE.
8 Z wyjątkiem państw członkowskich o wysokim opodatkowaniu: UK, IE, FR i DE (w symulacji nie uwzględniono Rumunii)
opanowania problemu nielegalnego obrotu w obrębie UE. Zmniejszy to koszty przestrzegania przepisów w obrębie rynku wewnętrznego, gdzie nie istnieją już kontrole graniczne.
Jednak wiele nowych państw członkowskich posiada granice lądowe z sąsiednimi państwami trzecimi, w których poziom opodatkowania i ceny detaliczne sprzedaży wyrobów tytoniowych są niskie w porównaniu do poziomu w UE. Sprzyja to wysokiemu poziomowi przemytu z państwa trzeciego, co podważa funkcjonowanie rynku wewnętrznego oraz politykę zdrowotną UE i jej państw członkowskich.
Przemyt z państw trzecich jest szczególnie wysoki w wielu państwach członkowskich, które mają granice lądowe z państwami trzecimi. W celu ograniczenia przemytu z państw trzecich podatki akcyzowe są często utrzymywane na niskim poziomie. W rezultacie te państwa członkowskie przyciągają zakupy transgraniczne i nielegalny obrót do innych państw członkowskich, nakładając koszty zewnętrzne na rynek wewnętrzny.
Dlatego podwyżki podatków akcyzowych na papierosy powinny zostać połączone ze wzmocnieniem walki z nielegalnym handlem z państw trzecich.
Walka z nielegalnym obrotem jest głównie zadaniem państw członkowskich. Jednak Komisja, jako sygnatariusz ramowej konwencji Światowej Organizacji Zdrowia o ograniczeniu użycia tytoniu, odgrywa czynną rolę w prowadzonych obecnie negocjacjach mających na celu opracowanie Protokołu dotyczącego nielegalnego obrotu wyrobami tytoniowymi zgodnie z art. 15 wspomnianej konwencji. Celem Protokołu jest opracowanie wiążącego na skalę międzynarodową instrumentu prawnego ograniczającego nielegalny obrót wyrobami tytoniowymi; do przystąpienia do niego zostaną zaproszone wszystkie 152 państwa, które ratyfikowały konwencję.
4. STRUKTURA I MINIMALNE STAWKI PODATKÓW AKCYZOWYCH NA DROBNO KROJONY TYTOŃ
4.1. Uwagi ogólne
Rynek drobno krojonego tytoniu stanowi około 8 % całkowitego rynku wyrobów tytoniowych UE. Drobno krojony tytoń i papierosy mają różne cechy, ale konkurują ostatecznie ze sobą jako produkty przeznaczone do palenia.
Znaczne różnice w poziomach podatków od drobno krojonego tytoniu wśród państw członkowskich zachęcają do przemytu i zakupów transgranicznych między wieloma sąsiadującymi państwami. Co więcej, luka pomiędzy poziomem opodatkowania papierosów a drobno krojonego tytoniu powoduje zastępowanie jednego produktu drugim. W latach 2002-2006 średnia ważona ilości papierosów dopuszczonych do konsumpcji w UE-259 zmniejszyła o około 13 %. Jednak ilości drobno krojonego tytoniu zwiększyły się w tym samym okresie o około 10 % (zob. załącznik 4).
Również z punktu widzenia ochrony zdrowia trudno jest uzasadnić znaczne różnice poziomu opodatkowania na poziomie wspólnotowym, ponieważ oba te produkty są równie szkodliwe.
9 Nie są dostępne dane dotyczące Rumunii i Bułgarii.
4.2. Struktura podatków akcyzowych na drobno krojony tytoń
Obecnie państwa członkowskie mogą swobodnie ustalać strukturę akcyzy na drobno krojony tytoń do palenia przeznaczony do skręcania papierosów (podatek specyficzny, podatek ad valorem lub podatek mieszany).
Konsultacje publiczne pokazały wyraźnie, że znaczna większość zainteresowanych stron sprzeciwia się jakiemukolwiek ograniczeniu aktualnej elastyczności w przypadku drobno krojonego tytoniu. Co więcej, ponieważ celem jest zapewnienie państwom członkowskim większej elastyczności opodatkowania papierosów, nie byłoby pożądane równoczesne ograniczanie elastyczności w odniesieniu do drobno krojonego tytoniu.
Ze względu na to, że minima obowiązujące w stosunku do papierosów w UE są ustalane poprzez ogólne wymogi minimalne, dostosowanie opodatkowania na papierosy i drobno krojony tytoń powinno następować na podstawie stawek minimalnych, z pozostawieniem państwom członkowskim swobody ustalania stosunku pomiędzy podatkami ad valorem i podatkami specyficznymi.
Wymogi minimalne dotyczące papierosów obejmują obowiązkowe minimum ad valorem i minimum pieniężne. Z kolei w przypadku drobno krojonego tytoniu państwa członkowskie muszą przestrzegać jednego albo drugiego. W konsekwencji w tych państwach członkowskich, które stosują opodatkowanie ad valorem od drobno krojonego tytoniu, nie istnieje minimalna stawka pieniężna, taka jak obowiązująca w odniesieniu do papierosów. W rezultacie istnieją szerokie luki pomiędzy podatkami i cenami drobno krojonego tytoniu w UE. Poza tym występują obecnie sytuacje, gdzie poziom opodatkowania samodzielnie skręcanych papierosów wynosi poniżej 30 % poziomu podatku od papierosów (zob. załącznik 2).
Dlatego wprowadzenie połączenia minimum proporcjonalnego i minimum pieniężnego dla drobno krojonego tytoniu byłoby właściwym sposobem dostosowania opodatkowania papierosów i drobno krojonego tytoniu.
4.3. Minimalne stawki na drobno krojony tytoń
Obecnie minimalne stawki na drobno krojony tytoń ustalone są na poziomie 36 % ceny detalicznej sprzedaży, z uwzględnieniem wszystkich podatków, lub na poziomie 32 EUR za kilogram.
Aby utrzymać stosunek ustanowiony przy pierwszym ustalaniu stawek w 1992 r., minimalne kwoty specyficzne zostały dostosowane do inflacji w wyniku przeglądów dokonanych w 1998 i 2001 r. Korekta uwzględniająca inflację w latach 2004 – 2007 prowadziłaby do poziomu 34 EUR. Jednak, jak stwierdzono w poprzednim sprawozdaniu, minimalne stawki na drobno krojony tytoń powinny zostać ustalone na poziomie około dwóch trzecich minimalnych stawek na papierosy. Taki stosunek pozwoliłby państwom członkowskim na uwzględnienie różnicy pomiędzy produktem w połowie gotowym a produktem gotowym, różnic w kosztach pomiędzy tymi dwoma produktami i względnie pracochłonnego procesu wytwarzania drobno krojonego tytoniu.
Aby uzyskać minimum dla drobno krojonego tytoniu na poziomie co najmniej dwóch trzecich minimum dla papierosów, należy zwiększyć to pierwsze minimum powyżej inflacji. Kwotę specyficzną należy ustalić na poziomie 43 EUR za kilogram w porównaniu do 64 EUR za 1
000 papierosów. Wymóg minimum proporcjonalnego na poziomie dwóch trzecich skutkowałby minimalną stawką na drobno krojony tytoń na poziomie 38 % w porównaniu do stawki 57 % na papierosy. Takie zwiększenie dotknęłoby przede wszystkim nowe państwa członkowskie, w których obowiązują nadal odstępstwa od aktualnych minimalnych stawek na papierosy. Jednak ponieważ te państwa członkowskie będą musiały zwiększyć podatki akcyzowe na papierosy do końca okresów przejściowych, prawdopodobnie tak czy inaczej zwiększą one równocześnie podatki akcyzowe na drobno krojony tytoń. W konsekwencji skoordynowane podejście pozwoliłoby na uniknięcie dalszych zakłóceń rynku wewnętrznego.
W ocenie skutków stwierdza się, że z punktu widzenia ochrony zdrowia niezbędne byłoby zwiększenie w najbliższych latach minimalnych stawek na papierosy do 90 EUR, aby doprowadzić do prawdopodobnego zmniejszenia popytu o średnio 10 %najbliższych latach.
W rezultacie, przy zastosowaniu wyżej wspomnianego stosunku 2:3, minimalne stawki na drobno krojony tytoń zwiększyłyby się do 60 EUR w trakcie nadchodzących lat.
Mogłoby to doprowadzić do ograniczenia popytu o około 20 %, biorąc pod uwagę taką samą elastyczność cenową, jak w przypadku papierosów. Uwzględniając fakt, że w latach 2002- 2006 ilości papierosów dopuszczane do konsumpcji w UE zmniejszyły się o około 13 % w przeciwieństwie do ilości drobno krojonego tytoniu, które zwiększyły się o około 10 % w tym samym okresie. Takie ograniczenie dostosowałoby drobno krojony tytoń do papierosów.
5. STRUKTURA I MINIMALNE STAWKI PODATKÓW AKCYZOWYCH NA WYROBY TYTONIOWE INNE NIŻ PAPIEROSY I DROBNO KROJONY TYTOŃ
Do innych wyrobów tytoniowych objętych tą pozycją należą cygara, cygaretki i inny tytoń do palenia (głównie tytoń fajkowy). Rynek ten stanowi mniej niż 1 % całkowitego rynku wyrobów tytoniowych i zmniejsza się. Rynek wewnętrzny w przypadku innego tytoniu do palenia funkcjonuje względnie dobrze i nie zgłaszano występowania na nim znacznych oszustw lub przemytu.
Jednak w wielu państwach członkowskich pojawiły się nowe produkty, które podlegają takiemu opodatkowaniu jak cygara lub tytoń fajkowy, ale są wprowadzane do obrotu w taki sposób jak papierosy lub drobno krojony tytoń i stanowią dla nich bezpośrednią konkurencję.
Aby uniknąć zakłóceń konkurencji wywoływanych podatkami, konieczne jest zwiększenie dokładności definicji różnych kategorii innych wyrobów tytoniowych.
Dodatkowo konieczna jest korekta specyficznego podatku akcyzowego na cygara i cygaretki oraz na inny tytoń do palenia, aby uwzględnić inflację w latach 2003–2007. Na podstawie danych Eurostatu dotyczących rocznej stopy zmiany HICP (zharmonizowanego wskaźnika cen konsumpcyjnych) stopę inflacji w latach 2003–2007 można oszacować na około 2 % rocznie lub 8 % w całym tym okresie.
7. WNIOSKI
Przegląd struktury i stawek akcyzy na wyroby tytoniowe prowadzi nas do wniosku, że koniecznych jest wiele istotnych zmian istniejącego prawodawstwa:
– W celu zapewnienia większej przejrzystości zasad oraz w celu stworzenia jednolitych warunków konkurencji w całym sektorze tytoniowym konieczne jest
zastąpienie NKC (najpopularniejszej kategorii cenowej) jako poziomu odniesienia dla wymogów minimalnych w UE przez średnie ceny ważone (WAP). Aby przyczynić się do realizacji celów zdrowotnych, należy połączyć to z minimum pieniężnym dotyczącym wszystkich papierosów. WAP powinna stanowić również odniesienie dla pomiarów znaczenia specyficznego podatku akcyzowego dla całego ciężaru podatkowego (art. 16 ust. 2 dyrektywy 95/59/WE).
– Państwom członkowskim należy zezwolić na większą elastyczność, jeśli chodzi o strukturę podatków akcyzowych na papierosy.
– Wprowadzenie połączenia minimum proporcjonalnego i minimum pieniężnego dla drobno krojonego tytoniu stanowiłoby właściwy sposób dostosowania opodatkowania papierosów i drobno krojonego tytoniu.
– Jeśli chodzi o papierosy, z punktu widzenia ochrony zdrowia zwiększenie minimalnych podatków w ciągu najbliższych pięciu lat do poziomu 90 EUR od wszystkich papierosów i 63 % od WAP doprowadziłoby do prawdopodobnego zmniejszenia popytu o 10 %. Co więcej, zmniejszyłoby lukę podatkową i cenową na rynku wewnętrznym.
– Minimalne stawki na drobno krojony tytoń należałoby skorygować do dwóch trzecich stawki na papierosy i należałoby je zwiększać równolegle ze zwiększaniem podatków akcyzowych na papierosy.
– Środki zbliżenia podatków akcyzowych na papierosy na rynku wewnętrznym należałoby połączyć ze wzmocnieniem walki z nielegalnym obrotem, w szczególności z państw trzecich.
– Wreszcie, należałoby zmienić istniejące definicje cygar i tytoniu fajkowego, aby wyeliminować zakłócenia podatków i skorygować minimalne stawki o inflację.
ANNEX 1: 2007 data on cigarettes (MPPC) Graph 1
2007 excise duties / tax inclusive price
0 50 100 150 200 250 300 350 400 450
Member State
Euro
excise yield tax inclusive price
excise yield 21 22 35 35 36 45 48 55 58 59 72 81 84 88 93 99 100 110 114 114 115 120 122 141 160 214 249 tax inclusive price 47 54 59 67 69 74 74 110 100 100 113 140 143 152 150 170 170 181 200 211 188 210 236 235 250 353 401 LV LT BG EE RO PL HU SK CZ SI ES EL CY LU PT IT AT MT NL DK BE FI SE DE FR IE UK
Graph 2
2007 ad-valorem/specific duties/VAT
0 20 40 60 80 100 120 140 160 180
Member State
Euro
ad-valorem specific VAT
ad-valorem 9 8 32 18 20 25 20 25 27 43 64 75 64 72 35 93 73 93 41 29 99105 92 58 145 63 88 specific 12 14 3,3 18 16 20 26 29 31 15 8,2 5,1 21 15 58 6,4 27 17 73 85 16 15 30 83 15151 160 VAT 7 8 10 10 11 13 12 18 16 17 16 22 19 20 26 28 28 28 26 42 33 38 47 38 41 61 60 LV LT BG EE RO PL HUSK CZ SI ES EL CY LU PT IT AT MT NL DK BE FI SE DE FR IE UK
Graph 3
2007 pre-tax price cigarettes
0 50 100 150 200 250 300 350 400 450
Member State
Euro
pre-tax price tax inclusive price
pre-tax price 14 14 15 19 22 22 24 25 25 26 31 37 38 40 41 42 42 43 45 49 52 55 57 60 66 77 93 tax inclusive price 74 59 74 47 69 67 54 113 100 100 150 140 110 143 188 170 170 181 152 250 210 211 235 200 236 353 401
HU BG PL LV RO EE LT ES SI CZ PT EL SK CY BE AT IT MT LU FR FI DK DE NL SE IE UK
ANNEX 2: 2007 data on fine-cut tobacco (MPPC) Graph 1
2007 excise duties / tax inclusive price
0 50 100 150 200 250 300 350
Member State
Euro
excise yield tax inclusive price
excise yield 17 20 23 27 30 32 32 32 33 35 36 36 39 43 45 46 53 56 57 61 63 65 76 104 168 183 tax inclusive price 32 25 38 44 83 89 89 64 81 89 86 70 99 106 100 97 98 118 103 132 106 116 130 207 310 310 HU EE PL CZ LU BG SI LT LV CY ES SKBE PT NL AT FI DE IT DK EL MT FR SE UK IE
Graph 2
2007 ad-valorem/specific duties/VAT
0 20 40 60 80 100 120 140 160 180 200
Member State
Euro
ad-valorem specific VAT
ad-valorem 17 0 9 0 30 9 0 0 0 0 36 0 31 43 15 46 49 22 57 0 63 0 76 0 0 0 specific 0 20 14 27 0 23 32 32 33 35 0 36 8 0 30 0 4 34 0 61 0 65 0 104 168 183 VAT 5 4 7 7 11 15 15 10 12 12 12 11 17 18 16 16 18 19 17 26 17 18 25 41 46 54 18,0
AT BE BG CY CZ DE DK EE EL ES FI FR HU IE IT LT LU LV MTNL PL PT RO SE SI SK UK
Graph 3
2007 pre-tax price fine-cut
0,0 50,0 100,0 150,0 200,0 250,0 300,0 350,0
Member State
Euro
pre-tax price tax inclusive price
pre-tax price 0,7 8,1 9,3 10,021,922,326,527,728,028,734,235,235,838,539,042,042,342,642,642,742,944,745,161,072,795,8 tax inclusive price 25 38 44 32 64 70 106 98 103 130 116 97 81 86 100 89 83 89 89 99 118 106 132 207 310 310 AT BE BG CY CZ DE DK EE EL ES FI FR HU IE IT LT LU LV MT NL PL PT RO SE SI SK
ANNEX 3: 2002-2006 releases for consumption of cigarettes Releases for consumption of cigarettes - 2002-2006 (1000 pieces)
EU-27 2002 2003 2004 2005 2006 2002-06
AU 15.358.733 15.062.233 14.463.704 13.280.238 13.883.290 -10%
BE 14.314.440 14.286.561 13.634.112 13.384.484 13.705.663 -4%
CY 2.017.325 1.985.432 1.655.603 1.921.873 1.888.343 -6%
CZ 19.096.775 25.613.577 22.459.838 26.231.340 28.262.528 48%
DK 7.156.722 7.872.682 8.177.705 7.762.472 8.215.985 15%
EE 2.294.900 2.239.173 2.189.850 2.421.679 2.277.728 -1%
FI 4.923.954 4.798.725 4.929.521 5.078.000 4.986.000 1%
FR 80.529.400 69.647.800 54.924.400 54.810.412 55.772.177 -31%
DE 145.152.720 132.603.170 111.716.210 95.826.690 93.465.500 -36%
EL 31.987.518 32.369.492 35.185.190 34.408.444 33.383.128 4%
HU 18.319.609 19.435.456 13.853.849 14.184.287 15.810.596 -14%
IE 7.015.555 6.294.855 5.330.593 5.419.638 5.857.276 -17%
IT 105.215.836 101.581.626 98.846.737 92.822.302 93.807.356 -11%
LV 3.787.340 3.994.500 5.062.364 4.197.236 4.753.872 26%
LT 4.979.270 3.666.203 2.957.084 3.721.841 5.216.700 5%
LU 5.780.790 5.610.803 6.374.169 5.309.000 4.745.000 -18%
MT 596.247 576.900 565.376 589.151 578.686 -3%
NL 17.024.215 17.080.472 14.999.591 13.654.000 13.963.000 -18%
PL 82.047.368 80.244.262 75.283.084 87.553.826 79.769.525 -3%
PT 17.924.867 19.623.143 18.069.016 17.134.790 18.963.003 6%
SK 4.989.533 2.997.609 4.564.499 9.410.743 4.786.986 -4%
SI 4.794.979 4.611.836 4.487.482 4.556.764 4.947.442 3%
ES 90.615.611 92.333.287 93.261.002 92.699.536 91.834.325 1%
SE 7.656.792 7.482.187 7.281.953 6.859.511 7.674.016 0%
UK 56.088.000 53.952.287 52.620.073 50.503.000 49.011.000 -13%
BU 22.612.855 26.245.083 23.043.814 20.596.677 14.836.821 -34%
RO na na na 36.490.906 32.452.729 -11%
Total EU
15 606.745.153 580.599.323 539.813.976 508.952.517 509.266.719 -16%
Total EU 12 (excl
RO) 165.536.201 171.610.031 156.122.843 175.385.417 163.129.227 -1%
Total EU 27 (excl
RO) 772.281.353 752.209.353 695.936.819 684.337.934 672.395.947 -13%
ANNEX 4: 2002-2006 releases for consumption of fine-cut Releases for consumption of fine cut tobacco - 2002-2006 (kilogram)
EU-27 2002 2003 2004 2005 2006 2002-06
AU 259.000 272.000 298.000 396.000 422.900 63%
BE 8.417.000 8.327.000 8.429.000 8.180.707 9.425.583 12%
CY 62.000 97.000 152.000 170.518 192.799 211%
CZ* 629.400 650.400 190.300 423.300 481.957 -23%
DK 902.200 855.200 675.300 577.000 552.000 -39%
EE 8.000 8.000 10.000 12.680 10.680 34%
FI 949.000 931.000 880.000 883.000 796.000 -16%
FR 5.720.900 5.980.000 6.969.500 7.008.800 7.107.073 24%
DE** 14.441.300 14.834.100 15.400.000 14.700.900 18.747.400 30%
EL 800.700 819.000 964.000 1.038.884 1.247.809 56%
HU 757.701 1.159.668 1.027.501 895.180 739.374 -2%
IE 135.568 111.904 112.320 95.972 107.264 -21%
IT 285.520 324.510 463.255 593.460 677.589 137%
LV 6.700 7.500 8.200 14.000 18.500 176%
LT na 57.151 14.306 11.500 12.718 na
LU 3.194.000 2.983.000 3.006.000 2.970.423 2.845.418 -11%
MT 19.060 19.850 27.170 30.850 27.290 43%
NL 13.130.839 12.943.061 12.087.666 10.970.000 10.811.000 -18%
PL 1.060.000 1.727.000 2.583.000 828.000 496.000 -53%
PT 302.830 287.370 326.450 391.470 358.480 18%
SK 33.527 19.837 24.000 13.000 26.000 -22%
SI 30.445 28.392 26.642 16.040 19.120 -37%
ES 1.275.416 1.785.347 2.254.601 2.684.910 2.612.660 105%
SE 886.000 825.000 909.000 966.000 800.000 -10%
UK 2.864.039 2.893.447 3.052.281 3.189.180 3.453.780 21%
BU 500 700 1.300 2.000 8.300 1560%
RO na na na na na na
Total EU 15 53.564.312 54.171.938 55.827.374 54.646.706 59.964.956 12%
Total EU 12
(excl LT, RO) 2.607.333 3.718.347 4.050.113 2.405.568 2.020.020 -23%
Total EU 27
(excl LT, RO) 56.171.645 57.890.285 59.877.486 57.052.274 61.984.976 10%
DE**: excluding pre-portioned tobacco
BE, CY, FI, ET, EL, LV, LU, LT, BG, SE: including other smoking CZ*: From July 2005 the figures indicate the total quantity of other smoking tobacco and fine-cut tobacco together.
