• Nie Znaleziono Wyników

Filozoficzne i empiryczne pojęcie osoby ludzkiej.

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Filozoficzne i empiryczne pojęcie osoby ludzkiej."

Copied!
16
0
0

Pełen tekst

(1)

KS. JOZEF PASTUSZKA

FILOZOFICZNE I EMPIRYCZNE POJĘCIE OSOBY LUDZKIEJ

M y ś l filo zo ficzn a, c h o ć n a s ta w io n a n a g łę b s z e p o z n a n ie c a łe j rz e c z y w is to ś c i, m ia ła o k r e s y sz c z e g ó ln y c h z a in te re s o w a ń , g d y c a ły sw ó j w y s iłe k z w ra c a ła ty lk o k u p e w n y m d z ie d z in o m , k u p e w n y m z a g a d n ie n io m , k tó r e ja k b y z e s p a la ły w so b ie c a ło ś ć , a ic h r o z w ią z a n ie m ia ło c h a r a k te r o g ó ln e j s y n te z y p o z n a w c z e j.

P r a p ie r w ia s tk a rz e c z y d o s z u k iw a ła s ię w c z e s n a m y śl g re c k a , id e ą b y tu u r z e c z o n y b y ł P la to i A ry s to te le s , a w iz ja ż y c ia sz c z ę ś liw e g o p rz y ś w ie c a ła e p ik u r e jc z y k o m i s to ik o m . P od w p ły w e m c h rz e ś c ija ń s tw a te id e a ły u le g ły s p ir y tu a liz a c ji i o tr z y m a ły n a s ta w ie n ie tr a n s c e n ­ d e n tn e . „ T y lk o B oga i d u s z ę " p r a g n ie p o z n a ć św . A u g u s ty n i :— ja k d o d a je z n a c is k ie m — „ n ic z e g o w ię c e j" . Ś re d n io w ie c z e o b ra c a ło się w ty m sa m y m k r ę g u id e o w y m i ze sz c z e g ó ln y m z a m iło w a n ie m u p r a ­ w ia ło m e ta fiz y k ę i lo g ik ę . W c z a s a c h n o w o ż y tn y c h d o k o n a ło s ię ro z ­ s z e r z e n ie g r a n ic ś w ia ta w id z ia ln e g o (filo zo fia p rz y ro d y ) i z w ró c e n ie s ię p rz e d e w s z y s tk im k u n ie m u m y ś li lu d z k ie j, k tó r a p o c z u ła s ię s iln a i u z d o ln io n a d o ro z w ią z a n ia w s z y s tk ic h z a g a d e k ś w ia ta i ż y c ia ( r a c jo ­ n a liz m , deizm ). J e s z c z e K a n t p o s ta w ił filo z o fii c e le u n iw e rs a ln e , ja k id e a ś w ia ta , c z ło w ie k a i B oga, a le w k r ó tc e p o te m , p o k ró tk im o k r e s ie s p e k u lą c ji filo z o fic z n e j (id ealizm ), z a in te r e s o w a n ia filo z o fic z n e z w ra ­ c a ją s ię z d e c y d o w a n ie k u ś w ia tu z ja w is k o w e m u , co s ta ło s ię ró w n ie ż je d n ą z p rz y c z y n ro z w o ju n a u k p rz y r p d n ic z y c h w X IX w .

W X I X w . d o m in a n tą z a in te r e s o w a ń s ta ł s ię c z ło w ie k 1. A le n ie ty lk o c z ło w ie k ja k o b y t c z y ^ su b stan cja, s ta n o w ią c y p rz e d m io t m e ta ­ fiz y k i, n ie ty lk o c z ło w ie k o g ó ln y , a b s tr a k c y jn y , ja k i je s t p rz e d m io te m p s y c h o lo g ii o g ó ln e j, a le c z ło w ie k e m p iry c z n y , je d n o s tk o w y , k o n k re tn y , ż y ją c y w o k re ś lo n y c h w a r u n k a c h ż y c io w y c h , c z ło w ie k sw e g o czasu . Z w ró c e n ie s ię m y ś li n a u k o w e j k u c z ło w ie k o w i z n a la z ło Swój w y r a z w o g ro m n y m ro z w o ju n a u k p s y c h o lo g ic z n y c h o n a s ta w ie n iu e m p i­

ry c z n y m . G d y d a w n ie j p s y c h o lo g ia z a jm o w a ła s ię g łó w n ie d u szą,

1 In der Mehrzahl der Fälle richtet sich das Interesse aut die menschliche

Person. Abgesehen von der Philosophie der Materie, sind alle zeitgenösische

D enker mehr oder weniger deklarierte Spiritualisten und legen Nachdruck aut

die besondere W ürde der m enschlichen Person. Dieser Personalismus wird in

besonders drastischer Form von der Existenzphilosophie vertreten aber auch

viele Phänomenologen und M etaphysiker vertreten ihn in der eindringlichsten

W eise. I. M. B o c h e ń s k i , Europäische Philosophie der Gegenwart,

Bern 1947, s. 45.

(2)

ja k o p rz y c z y n ą ż y c ia w e g e ta ty w n e g o , z w ie rz ę c e g o i ro z u m n e g o , to t e ­ ra z u w z g lę d n ia m o m e n ty e m p iry c z n e : je j p rz e ż y c ia p s y c h ic z n e o w ie ­ lo r a k ic h p o w ią z a n ia c h , f u n k c ja c h i o d m ia n a c h . T a k ie s p o jrz e n ie n a ż y c ie p s y c h ic z n e d a ło p o c z ą te k n o w y m d y s c y p lin o m p sy c h o lo g ic z n y m , k tó r e r o z p a tr y w a ły p rz e ż y c ia p s y c h ic z n e p o d ró ż n y m i a s p e k ta m i i m ia ły w ła s n y p rz e d m io t fo rm a ln y : p s y c h o lo g ia e k s p e r y m e n ta ln a , p s y c h o lo g ia s p o łe c z n a , p s y c h o lo g ia ro z w o jo w a , p s y c h o lo g ia w y c h o ­ w a w c z a , p s y c h o p a to lo g ia , a p rz e d e w s z y s tk im c h a r a k te r o lo g ia i p s y ­ c h o lo g ia o so b o w o śc i, k tó r e p r z e d s ta w ia ją c a ło ś ć ż y c ia p s y c h ic z n e g o w n o w y m p rz e k r o ju

W o s ta tn ic h la ta c h p s y c h o lo g ia o so b o w o śc i w y s u n ę ła s ię n a czoło in n y c h n a u k p s y c h o lo g ic z n y c h i w y k a z u je te n d e n c je do w c h ło n ię c ia c h a r a k te r o lo g ii — do je j z a s tą p ie n ia n a p o lu p s y c h o lo g ic z n y m .

J e s t to p a ra d o k s e m h is to rii n a u k i, że w o k re s ie n ie s ły c h a n e g o ro z w o ju te c h n ik i i z w ią z a n y c h z ty m m e c h a n iz a c ji i a u to m a ty z a c ji p r a c y lu d z k ie j, g d y w y s iłk i lu d z k ie z w ró c o n e są k u o p a n o w a n iu k o sm o su , g d y ż y c ie sp o łe c z n e ta k d a le c e p o c h ła n ia je d n o s tk ę , że ta z d a je się g in ą ć w m asie, g d y te c h n ik a , o rg a n iz a c ja p rz e s ła n ia c z ło ­ w ie k a , w te d y w ła ś n ie m y śl lu d z k a z ja k ą ś tę s k n o tą z w ra c a s ię k u cz ło w ie k o w i i p ra g n ie d o k ła d n ie j p o z n a ć je g o n a tu r ę . N ie je s t to ty lk o z w y k ła r e a k c ja cz y p r o te s t p rz e c iw k o m a te ria liz a c ji w s p ó ł­

c z esn eg o ż y c ia . N a u k o w e i filo zo ficzn e z a ję c ie się c z ło w ie k ie m p ły n ie z p rz e k o n a n ia , a m oże ty lk o z p rz e c z u c ia , że w ła ś n ie w c z ło w ie k u k r y je się w ła ś c iw e ro z w ią z a n ie z a g a d k i b y tu , bo w nim , w „ m ik ro - k o sm o sie " z b ie g a ją się i z e s p a la ją ró ż n e fo rm y b y tu i że u s ta le n ie ich n a tu r y , o ty le ła tw ie js z e , że o p a r te n a o s o b is ty m p rz e ż y c iu , m oże rz u c ić ś w ia tło n a n a tu r ę rz e c z y w is to ś c i w o g ó le . A m oże te ż w y s tę ­ p u ją c e d z iś o s ła b ie n ie zm y słu d la d u c h o w e g o ś w ia ta tr a n s c e n d e n ­ tn e g o z w ra c a c z ło w ie k a k u w ła s n e m u ja , b y ta m s z u k a ł u c ie c z k i p rz e d n a p o re m ś w ia ta m a te ria ln e g o i p rz e z ro z b u d z e n ie w ła s n y c h s ił d u c h o ­ w y c h u m iał p rz e c iw s ta w ić się n a p o ro w i m a te rii.

P o ję c ie o so b y je s t z a g a d n ie n ie m k lu c z o w y m . O d je g o r o z w ią z a n ia ) z a le ż y p o g lą d n a c z ło w ie k a , n a je g o ro lę sp o łe c z n ą , a p o ś re d n io ta k ż e

| p o g lą d n a n a tu r ę m a te rii i s to s u n e k do n ie j d u c h a , n a is to tę ś w ia ta

| i p o z y c ję w n ie j c z ło w ie k a . S am o p o ję c ie o s o b y p rz e s z ło c ie k a w ą ' e w o lu c ję , ta k b a rd z o z n a m ie n n ą d la n o w o ż y tn e j m y ś li filo z o fic z n e j — od u ję c ia m e ta fiz y c z n e g o do k o n c e p c ji e m p iry c z n e j o w y ra ź n y m n a ­ s ta w ie n iu p s y c h o lo g ic z n y m 3. N o w o c z e sn e e m p iry c z n e p o ję c ie o so b y m oże b y ć u w a ż a n e za d a ls z e ro z w in ię c ie i z a s to s o w a n ie p ra k ty c z n e

4 6 KS. JOZEF PASTUSZKA

2 A. E o b a c k , Piesenl-day Psychology, New York 1955; D. K a t z (red.), Handbuch der Psychologie, Basel—Stuttgart 1960.

3 Por. E. G i l s o n , Duch lilozoiii średniowiecznej, W arszawa 1958,

s. 192—209.

(3)

POJĘCIE OSOBY LUDZKIEJ 4 7

filo z o fic z n e g o je j p o ję c ia . O z n a c z a n e b y w a ra c z e j m ia n e m „ o s o b o ­ w o ś c i" *.

I. FILOZOFICZNE POJĘCIE OSOBY

P o z n a n ie lu d z k ie n ie z a tr z y m u je s ię n a z e w n ę trz n e j z ja w is k o w e j s t r o n ie rz e c z y , a le s ta r a s ię d o tr z e ć d o g łę b s z y c h ic h p rz y c z y n , do n a w a r s tw ie ń k o n s ty tu ty w n y c h , d o ic h is to tn y c h w z a je m n y c h re la c ji.

T a k ie je s t p o z n a n ie filo z o fic z n e , ró ż n ią c e się o d p o z n a n ia p o p u la r n e g o i n a u k o w e g o , s to s o w a n e g o w n a u k a c h s z c z e g ó ło w y c h . W o d n ie s ie n iu d o c z ło w ie k a n a jp iln ie js z ą s p r a w ą b y ło u s ta le n ie , c z y on, s ta n o w ią c c z ą s tk ę w s z e c h ś w ia ta , w r o ś n ię ty ty s ią c z n y m i w ę z ła m i w śro d o w is k o p rz y r o d n ic z e , t a k b a rd z o u z a le ż n io n y o d g ru p y sp o łe c z n e j, łą c z ą c y w so b ie w d z iw n e j s y m b io z ie w ie le ró ż n o r o d n y c h p ie r w ia s tk ó w , w y ­ s tę p u ją c y c h o d d z ie ln ie w ś w ie c ie — s ta n o w i ja k iś o d rę b n y sa m o ­ d z ie ln y b y t, c z y te ż je s t ty lk o z ja w is k o w y m w y ra z e m , p u ls u ją c y m ry tm e m i z m ie n n y m p r z e ja w e m w to p io n y m w c a ło ść , b e z in d y w id u a l­

n e j o d rę b n o ś c i o n ty c z n e j c z y d y n a m ic z n e j.

Z ty m w ią z a ło s ię d r u g ie p y ta n ie : co s ta n o w i is to tę c z ło w ie k a , k tó r y w y s tę p u j e ja k o o so b a , co je s t j e j c e c h ą k o n s ty tu ty w n ą .

1. P ie r w s z a g ło ś n a d e fin ic ja o so b y , p o d a n a w V I w . p rz e z B o e c ju - sza, o d p o w ia d a ła ty m d w o m p o s tu la to m . „ O so b a — m ó w i o n a — je s t s u b s ta n c ją je d n o s tk o w ą o ro z u m n e j n a t u r z e " 5. D e fin ic ja ta z ro b iła n ie z w y k łą k a r i e r ę n a u k o w ą , b o u tr z y m u je s ię w filo zo fii c h rz e ś c i­

ja ń s k ie j o d w ie lu s tu le c i °. P o d k re ś la o n a tr z y z a s a d n ic z e e le m e n ty o s o b y : s u b s ta n c ja ln o ś ć , je d n o s tk o w o ś ć i ro z u m o w o ść .

a) S u b s t a n c j a l n o ś ć . O so b a lu d z k a n a z y w a n a je s t s u b ­ s ta n c ją . D o s ło w n ie „ s u b s ta n c ja " o z n a c z a „ p o d ło ż e " (s u b -s ta r e ), n a ja k im o p ie r a ją s ię p rz y p a d ło ś c i, a w ię c co ś le ż ą c e g o u ic h p o d s ta w y , ic h o p a r c ie i p o d m io t. A le n ie t a fu n k c ja p o d tr z y m y w a n ia n a le ż y d o is to t y s u b s ta n c ji. P u n k t c ię ż k o ś c i le ż y g d z ie in d z ie j, a m ia n o w i­

c ie w j e j z d o ln o ś c i do sa m o d z ie ln e g o is tn ie n ia , k tó r e u B oga je s t b e z w z g lę d n e , a u is to t p rz y g o d n y c h — w z g lę d n e . Ł a c iń s k ie s u b s is te r e o z n a c z a tr w a ło ś ć i c ią g ło ś ć is tn ie n ia d a n e j rz e c z y , tk w ią c e w n ie j sa m e j, a n ie w y w o d z ą c e s ię o d in n e g o b y tu . N ie je s t to -tylko ja k ie ś

4 The ontological person w e shall call sim ply person. The empiriological w e shall call personality or caracter. R. B r e n n a n , Thom iste Psychology, New York 1954, s. 291.

5 Persona est rationalis naturae individua substantia. De persona et duabus naturis, c. 3 (PL 64, col. 1643). Cytow ana przez św. Tomasza z Akw.

w S. th. I, q. 29, a. 1.

6 Ks. W. G r a n a t podał rozszerzoną definicję: „Integralna osoba

ludzka jest to jednostkow y, substancjalny i całkow ity podmiot cielesno-

duchowy, zdolny działać w sposób rozumny, dobrowolny i społeczny (w celu

harm onijnego wzbogacenia siebie i ludzkości w zakresie całego bytu). Osoba

ludzka. Próba definicji, Sandomierz 1961, s. 244.

(4)

4 8 KS. JOZEF PASTUSZKA

a b s tr a k c y jn e , id e a ln e is tn ie n ie , p rz y s łu g u ją c e isto to m m e ta fiz y c z n y m , a le is tn ie n ie rz e c z y w is te . T y m sam y m p o ję c ie s u b s ta n c ji o z n a c z a co ś w ię c e j n iż p o ję c ie is to ty , b o je j is tn ie n ie , je j n a s ta w ie n ie n a sa m o ­ d z ie ln e tr w a n ie . D ru g a fu n k c ja s u b s ta n c ji, p o d tr z y m y w a n ie p r z y p a d ­ ło ści, o z n acza, że p rz y p a d ło ś c i, w ła ś c iw o ś c i rz e c z y n ie is tn ie ją sam e p rz e z się, a le d z ię k i s u b s ta n c ji i w n ie j tk w ią .

Że o so b a lu d z k a je s t s u b s ta n c ją , to o z n acza, że je s t o n a p e w n ą r z e c z y w is to ś c ią sa m o d z ie ln ą , m a ją c ą w so b ie z d o ln o ś ć d o is tn ie n ia , że o n a je s t p o d m io te m p rz y p a d ło ś c i: a k tó w p s y c h ic z n y c h , w ł a d z , 5 u z d o ln ie ń , że sa m a je s t b y te m trw a ły m , g d y je j p rz y p a d ło ś c i s ą p rz e m ija ją c e . J a k o s u b s ta n c ja , o so b a lu d z k a je s t n a s ta w io n a n a in te g r a ln e t r w a n i e 'i n ie w y m a g a in n e g o b y tu , w k tó r y m b y is tn ia ła . A je d n o c z e ś n ie n ie je s t' o n a ty lk o sa m ą ś w ia d o m o śc ią b e z p o d ło ż a , a n i zesp o łe m p rz e ż y ć b ez p o d m io tu , ja k g ło s i n o w o c z e s n y a k tu a liz m p s y c h o lo g ic z n y , a n i ty lk o lu ź n y m z w ią z k ie m ró ż n o r o d n y c h p ro c e s ó w , j a k n a u c z a e m p iry z m p s y c h o lo g ic z n y . J e s t o n a p o d m io te m a k tó w św ia d o m o śc i, 'j e s t p o d ło ż e m p rz y p a d ło ś c i, k tó r e u le g a ją p r z e o b r a ż e ­ niom , je s t o ś ro d k ie m a k ty w n o ś c i i tw ó rc z o ś c i, p rz y c z y n ą r ó ż n o r o d ­ n y c h p rz e ż y ć , a le sa m a s ię n im i n ie w y c z e rp u je .

b) J e d n o s t k o w o ś ć s u b s ta n c ja ln a o z n acza, że o so b a lu d z k a je s t o d d zieln y m , w y o d rę b n io n y m b y te m o d in n y c h , a z w a r ta i nie?

p o d z ie ln a w ' so b ie . W y o d rę b n ie n ie c z ło w ie k a -o s o b y o d in n y c h b y ­ tó w je s t n a s tę p s tw e m je g o sa m o d z ie ln e g o is tn ie n ia . O so b a lu d z k a n ie je s t lo g ic z n y m p o ję c ie m o g ó ln y m , o d n o sz ą c y m s ię do W s z y s tk ic h te g o ro d z a ju je d n o s te k , a le b y te m re a ln y m , s a m o w y s ta rc z a ln y m , is tn ie ją c y m w e w ła ś c iw y so b ie sp o só b . N ie je s t w ię c c z ę ś c ią in n e j s u b ­ sta n c ji, a n i je j n ie p o tr z e b u ję do sw e g o is tn ie n ia , a n i w in n e j s u b ­ s ta n c ji n ie tk w i ja k o w sw y m p o d m io c ie o n ty c z n y m .

Tym sam y m o so b a lu d z k a je s t s u b s ta n c ją z u p e łn ą , p o d c z a s g d y sam o c ia ło i sa m a d u sz a są s u b s ta n c ja m i n ie z u p e łn y m i, n a s ta w io n y m i n a w z a je m n e z e s p o le n ie i w s p ó ln e o n ty c z n e b y to w a n ie . O so b a lu d z k a ja k o s u b s ta n c ja je d n o s tk o w a je s t ty m sam y m n ie k o m u n ik a ­ ty w n a , n ie m oże b y ć p rz e k a z a n a in n e j s u b s ta n c ji, np. P io tr n ie m oże b y ć p rz e tw o r z o n y w P a w ła a n i c z y n n o śc i P io tra n ie m o g ą b y ć c z y n ­ n o śc ia m i P a w ł a 7. T a k ie u ję c ie o s o b y lu d z k ie j o d c in a się o d n o w o ­ c z e sn e g o p a n te iz m u p sy c h o lo g ic z n e g o , k tó r y c z ło w ie k a u w a ż a za p rz e ja w , c z ą s tk ę A b so lu tu , p o z b a w io n ą o n ty c z n e j o d rę b n o ś c i i s a ­ m o d z ie ln o ś c i 8. N ie d a się ró w n ie ż p o g o d z ić ze ś re d n io w ie c z n y m (aw erro izm ), a ta k ż e d ziś m o d n y m p o g lą d e m (heglizm , id e a liz m lo ­ g iczn y ), że is tn ie je ty lk o je d e n , w s p ó ln y o g ó ln o lu d z k i ro z u m , je d n a k św ia d o m o ść , k tó r a n a p o d o b ie ń s tw o w s p ó ln e g o e te r u c z y p o w ie tr z a

7 W. L. K e l l y , Die neuscholastische und die empirische Psychologie, M eisenheim 1961, s. 68 nn.

8 J. M a r i t a i n , Consideration sur ¡'Intelligence et sur sa vie propre,

Paris 1925. .

(5)

POJĘCIE OSOBY LUDZKIEJ

49

w y p e łn ia ś w ia t i w a r u n k u je ż y c ie k a ż d e g o c z ło w ie k a . Co w ię c e j, ta k la s y c z n a k o n c e p c ja o s o b y u d e rz a w n o w o c z e s n y so c jo lo g iz m , g ło ­ s z ą c y , że c z ło w ie k je d n o s tk o w y je s t w y tw o re m , a z a ra z e m zesp o łe m s to s u n k ó w sp o łe c z n y c h (D u rk h eim ), ja k b y sp o łe c z n ą fu n k c ją , p o w s ta łą w n a s tę p s tw ie w y k o n y w a n ia o k re ś lo n y c h o b o w ią z k ó w , w y z n a c z o n y c h p rz e z g r u p ę s p o łe c z n ą (m arksizm ).

J e d n o s tk o w o ś ć s u b s ta n c ji o z n a c z a z a ra z e m je d n o ś ć w e w n ę trz n ą c z ło w ie k a , je d n o ś ć o rg a n ic z n ą i p sy c h ic z n ą . J e g o b u d o w a c ie le s n a je s t n ie s ły c h a n ie z ło ż o n a . W a r to p rz y p o m n ie ć , że w o rg a n iz m ie m ie sz ­ c z ą s ię p r z e w o d y n e rw o w e , k tó r y c h d łu g o ść , g d y b y je u ło ż y ć n a j e d ­ n e j lin ii, w y n o s i 480.000 km ., ż e sa m m ózg lu d z k i p o s ia d a m ilio n y k o ­ m ó r e k n e rw o w y c h , ż e ilo ść s k ła d o w y c h k o ś c i id z ie w se tk i, a m ię śn i i tk a n e k w ty s ią c e . T a r ó ż n o r o d n a w ie lo ś ć z e s p a la s ię w c z y n n o ś c ia c h o rg a n ic z n y c h i z m y s ło w y c h . J e s t to je d n o ś ć je s te s tw a ż y ją c e g o , o r g a ­ n ic z n e g o , k tó r e u o s a b ia z w a rto ś ć c z y n n o ś c i ż y c io w y c h , z d ą ż a ją c y c h d o d o b r a c a ło ś c i. J e s t to je d n o ś ć w ita ln o -b io lo g ic z n a i z m y sło w a , z e ­ s p o lo n a z e s f e rą d u c h o w ą i n ią p rz e p o jo n a ?.

O s o b a lu d z k a , a c z z ło ż o n a z d u s z y i c ia ła , r e p r e z e n tu je ró w n ie ż je d n o ś ć p s y c h ic z n ą . W r a ż e n ia i p o ję c ia , sp o s trz e ż e n ia i są d y , p o p ę d y , in s ty n k ty i a k ty w o li w y s tę p u j ą w w ie lu , b a rd z o w ie lu ja k o ś c io w y c h i ilo ś c io w y c h o d m ia n a c h , a p rz e c ie ż s ą o n e z e s tro jo n e , z h ie r a rc h iz o ­ w a n e , a u to n o m ic z n e , a z a ra z e m n a w z a je m u z a le ż n io n e i n a s ta w io n e n a d o b ro o s o b y lu d z k ie j. K a ż d a z m ia n a w p ro c e s a c h o rg a n ic z n y c h , k a ż d a c z y n n o ś ć fiz y c z n a c z ło w ie k a o d b ija s ię w ż y c iu p sy c h ic z n y m , a z n ó w k a ż d e p rz e ż y c ie p s y c h ic z n e w ja k iś s p o s ó b z a z n a c z a się n a b u d o w ie c ie le s n e j i n a p r o c e s a c h fiz y k o -c h e m ic z n y c h i fiz jo lo g ic z ­ n y c h c z ło w ie k a . J e s t to je d n o ś ć is to tn a , p rz y czy m z a c h o d z i ta k i s t o ­ s u n e k c z ę ś c i do c a ło ś c i, j a k p rz y p a d ło ś c i d o s u b s ta n c ji. T ę n ie ­ p o d z ie ln ą je d n o ś ć c z ło w ie k a , k tó r y je s t n u m e r y c z n ie je d y n y i n ie ­ p o w ta r z a ln y , r e a liz u je w s o b ie o so b a . O s o b y lu d z k ie s ą is to to w o do s ie b ie p o d o b n e , a le n ie id e n ty c z n e .

c) R o z u m n a n a t u r a . S u b s ta n c ja je d n o s tk o w a z a k ła d a is tn ie ­ n ie w n ie j w e w n ę trz n e g o p ie r w ia s tk a d z ia ła n ia , k tó r y s ta n o w i ty m sa m y m je g o n a tu r ę , J e s t n ią ro z u m o w o ś ć . J e s t to w ię c w ła ś c iw o ś ć is to tn a , a n ie p rz y p a d ło ś c io w a . O z n a c z a to, że d o is to ty o s o b y n a le ż y s a m o św ia d o m o ś ć , w ie d z a o so b ie , z d o ln o ś ć do tw o rz e n ia p o ję ć , s ą ­ d ó w i w n io s k o w a ń .

N a tu r a ro z u m n a z a k ła d a w o ln o ś ć d z ia ła n ia . C z ło w ie k m a w o ln ą w o lę i n ie u le g a d e te r m in iz m o w i b e z w z g lę d n e m u . N a ty m p o le g a w y ż s z o ś ć o s o b y lu d z k ie j n a d in n y m i is to ta m i w z g lę d n y m i i d la te g o je s t o n a o d p o w ie d z ia ln a za s w e c z y n y . O n a n a d a je k ie r u n e k sw e m u d z ia ła n iu , c h o ć u z a le ż n io n a je s t o d w ie lu c z y n n ik ó w . J a k o is to ta ć ie le s n o - d u c h o w a , o s o b a n a le ż y d o ś w ia ta p rz y r o d y i d o s f e r y d u c h a ,

9 w .

A r n o l d , Person, Charakter, Persönlichkeit, Göttingen

1957,

s. 43 n .; G r a n a t , op. cit., s. 234 nn.

4 — R o c zn ik i F ilo zo ficzn e — Tom X I, Z eszy t 4

(6)

5 0 KS. JOZEF PASTUSZKA

a ty m sa m y m k r y j e w so b ie k o n flik to w o ś ć p o m ię d z y d u c h e m i c ia ­ łem . D e R a e y m a e k e r s łu sz n ie zaz n a c z a , że d u c h o w o ść je s t czy m ś g a tu n k o w o o g ó ln y m , a u je d n o s tk o w ie n iu u le g a d o p ie ro d z ię k i z e s p o ­ le n iu z c ia łe m lu d zk im . W o s o b ie d o k o n y w a s ię ja k b y p o w ią z a n ie je d n o s tk o w o ś c i z o g ó ln o ś c ią , a le to w s p ó łd z ia ła n ie d w ó c h ta k ró ż ­ n y c h c z y n n ik ó w n ie je s t w o ln e od tru d n o ś c i. S to s u n e k je d n o s tk i do g a tu n k u d o k o n u je s ię n a d ro d z e u d z ia łu w n i m 10. K a ż d y c z ło w ie k ja k o je d n o s tk a je s t p e łn y m c z ło w ie k ie m , a le ż a d e n c z ło w ie k je d n o s t­

k o w y n ie u o s a b ia w so b ie p e łn i c z ło w ie c z e ń stw a , p o n ie w a ż o so b y p o je d y n c z e is tn ie ją i k o r z y s ta ją z c z ło w ie c z e ń stw a , a le go n ie w y ­ c z e rp u ją . Te o g ra n ic z e n ia c z ło w ie c z e ń stw a p ły n ą ze s z c z e g ó ło w y c h w a ru n k ó w ż y c io w y c h , w ja k ic h z n a jd u je s ię o s o b a lu d z k a , a k tó r e w p e w ie n o k re ś lo n y s p o s ó b j ą u r a b ia ją . T e o g ra n ic z e n ia z w ią z a n e są ró w n ie ż z p ro c e s e m ro z w o jo w y m o so b y , z je j p rz e m ia ­ n am i, ja k ie w y s tę p u ją w c ią g u lat, z d z ie d z ic z e n ie m , k tó r y n a d a ją c z ę śc io w o k ie r u n e k ro z w o jo w y , a ta k ż e ze sto p n io w y m u d o s k o n a le ­ n ie m c z ło w ie k a .

M o ż n a w ię c m ó w ić o d w ó c h n u r ta c h p rz e p ły w a ją c y c h p rz e z o s o b ę lu d z k ą : p o w sz e c h n y m , o g ó ln o lu d z k im , w y w o d z ą c y m s ię ź c z ło w ie ­ c z e ń stw a , i je d n o s tk o w y m , o so b isty m , u z a le ż n io n y m o d s z c z e g ó ln y c h w a ru n k ó w ż y c io w y c h d a n e j o so b y . T y m sa m y m m o ż n a s ię d o p a tr y ­ w a ć ró ż n ic y p o m ię d z y je d n o s tk ą (s u p p o s itu m ), a o s o b ą (d is tin c tu m in n a tu ra la tio n a li), je ż e li sp o jrz y m y n a to od s tr o n y g e n e z y lo g ic z n e j filo z o fic z n e g o p o ję c ia o s o b y n .

C z ło w ie k je s t je d n o ś c ią o n to lo g ic z n ą i p rz e ż y w a w e w n ę trz n e ro z d w o je n ie . J a k o is to ta d u c h o w a , d ą ż y do z e s p o le n ia się i u p o d o b ­ n ie n ia z b y te m , ja k i w o k ó ł sie b ie o d k ry w a , a to w m y ś l z a s a d y ep i- ste m o lo g ic z n e j: C o g n o sc e n s lit o m n ia , a z n ó w ja k o is to ta z m y sło w a c ią ż y do sa m o o g ra n ic z e n ia , u je d n o s tk o w ie n ia , d o p o d z ia łu n a f u n k c jo ­ n a ln e j p ła s z c z y ź n ie p o z n a n ia , k tó r e ro z p o c z y n a s ię od z m y słó w i d la ­ te g o n a s ta w io n e je s t n a u ję c ie is to ty m a te ria ln e j rz e c z y je d n o s tk o ­ w y c h 12.

10 De même que la participation à l'être implique une structure compre­

nant les deux principes d'être et d'essence, de m êm e la participation à la perfection spécifique, qui se produit au plan de l'essence, suppose que l'essence elle-même consiste en une structure de deux principes, dont l'un est la raison réelle de la perfection essentielle ou spécifique et dont l'autre est la raison réelle du m onde individuel qui affecte cette perfection. L. de R a e y- m a e k e r, Philosophie de l'être, Louvain 1947, s. 185.

11 Por. W. L. K e l l y , op. cit., s. 89.

12 A chaque pas ciu chemin, ou presque, la dialectique a rencontré l'opposition de l'universel et du particulier: chaque esprit, qui pense et veut, est un être, qui veu t tout être et tout devenir... Personne par sa pensée intemporelle, il tend par elle aux valeurs universelles, tandis qu'un individu par le corps et par le sensible il est ainsi renfermé dans le particulier.

A. M a r c,- Psychologie rêflexive, Paris 1949, s. 378.

(7)

2. T ę d e fin ic ję o so b y p r z e ją ł św . T o m asz z A k w in u 18. P o d k re ś lił, że do is to ty o s o b y n a le ż ą tr z y c e c h y : sa m o is tn o ś ć , ro z u m o w o ś ć o ra z je d n o s tk o w o ś ć 14. Z a z n a c z a ją c zaś, że „ o so b a o z n a c z a to , co je s t n a j ­ d o s k o n a ls z e g o w c a łe j p rz y r o d z ie " 15, d a ł w y ra z p o g lą d o w i c h rz e ś c i­

ja ń s k ie m u , że o s o b a lu d z k a m a w a rto ś ć sa m a w so b ie , w a rto ś ć n ie - p rz e k a z y w a ln ą , k tó r e j n ie w o ln o u ż y w a ć ja k o ś r o d k a do celu . W ty m u ję c iu s tr a c ił n a z n a c z e n iu p o g lą d A r y s to te le s a , że je d n o s tk a słu ż y d la g a tu n k u , a c z ło w ie k m a ż y ć d la p a ń s tw a .

T a k ie s f o rm u ło w a n ie p o ję c ia o s o b y p rz e c iw s ta w ia s ię n o w o ż y t­

n e m u b io lo g iz m o w i c z y n a tu ra liz m o w i, k tó r e is to tę c z ło w ie k a u p a tr u ją je d y n ie w je g o b io lo g ic z n o -z m y s ło w y m w y p o s a ż e n iu , a le te ż n ie d a d z ą s ię p o g o d z ić ze s ta n o w is k ie m k ra ń c o w e g o s p iry tu a liz m u , k tó r y o so b ę lu d z k ą z a c ie ś n ia w y łą c z n ie d o d u sz y , w y łą c z a ją c z n ie j c ia ło . T a k sam o n o w o ż y tn y d u alizm , k tó r y p o m ię d z y d u sz ą a c ia łe m p rz y jm u je ty lk o d y n a m ic z n y , p rz y p a d ło ś c io w y , a n ie s u b s ta n c ja ln y z w iązek , n ie d a się p o g o d z ić z b o e c ja ń s k o -to m is ty c z n ą k o n c e p c ją o s o b y lu d z k ie j 16.

3. R e w o lu c ja filo zo ficzn a, p r z e p r o w a d z o n a p rz e z K a rte z ju s z a , o b ję ła ró w n ie ż p o ję c ie o so b y , k tó r ą n a z w a ł „ is to tą m y ś lą c ą " . „ J e ­ ste m w ię c — p is a ł — d o k ła d n ie m ó w ią c ty lk o rz e c z ą m y ś lą c ą , r e s c o g ita n s , to je s t u m y słem (m ens), b ą d ź d u ch em , b ą d ź in te le k te m (in te lle c tu s ), b ą d ź ro z u m e m (r a tio )" 17. S tą d p ły n ą ł w n io se k , że p ie rw s z ą i z a s a d n ic z ą p ra w d ą , k tó r a p o z o s ta je n ie w z ru s z o n a , n a w e t g d y z a ­ k w e s tio n u je m y w s z y s tk ie in n e , je s t fa k t m y ś le n ia (C o g ito , erg o su m —

„ m y ś lę , w ię c je s te m " ), a p o n a d to , że o s o b a lu d z k a u jm o w a n a je s t in tu ic y jn ie , a n ie n a d ro d z e w n io s k o w a n ia , że je s t o n a p e łn ą s u b ­ s ta n c ją , p o n ie w a ż p o d m io t m y ś lą c y p o z n a je s ie b ie w a k c ie m y ś le n ia , ja k o p e w n ą s u b s ta n c ję , k tó r e j is to tą je s t m y ś le n ie . T ym sa m y m o so b a je s t s a m o św ia d o m o ś c ią , b o p rz e ż y w a n a je s t w a k c ie m y ś le n ia 18.

P rz e c iw k o d a w n e j k la s y c z n e j k o n c e p c ji o s o b y w y s u w a n o od d a w n a z a rz u t, że z b y t a b s tra k c y jn ie , m e ta fiz y c z n ie u jm u je o so b ę , że je s t o n a ja k a ś n ie r u c h o m a , sta ty c z n a , a ty m sa m y m o b c a ż y c iu lu d zk iem u , k tó r e je s t z m ien n e, tw ó rc z e , u le g a ją c e c ią g ły m p rz e o b ra ż e n io m . Te z a rz u ty o d p a d a ły w o d n ie s ie n iu do p o ję c ia o s o b y s fo rm u ło w a n e g o p rz e z K a rte z ju s z a . J e s t o n a b a rd z ie j z w ią z a n a z życiem , b o u jm u je

POJĘCIE OSOBY LUDZKIEJ 51

13 Por. M e u m e r z h e i m , M enschliche Person und W illenslreiheit bei Thomas v. Aquin, Koln 1961.; Omne individuum rationalis naturae dicitur persona. S. th. I. q. 29, a. 3.

14 De ratione personae sunt tria, scilicet subsistere, rationari et indivi­

duum esse. Sent. D. 25. 1.

15 Persona signiiicat id quod est perlectissimum in tota rerum natura.

S. th. I q. 29, a. 3.

16 Podobne ujęcie znajdujem y także w najnow szej filozofii, np. u W hite- heada, który o,sobę nazywa „rzutowaniem myśli" (projection ot mind).

17 Rozm yślania o pierwszej iilozoiii, Kraków 1958, t. I, s. 34.’

18 „Tak, to myślenie. Ono jedno nie daje się ode mnie oddzielić. Ja

jestem, ja istnieję, to jest pewne... Jestem więc rzeczą prawdziwą i napraw dę

istniejącą, lecz jak ą rzeczą? Powiedziałem myślącą". Rozmyślania, s. 31 n.

(8)

5 2 KS. JÓZEF PASTUSZKA

to, co je s t n a jb a r d z ie j c h a r a k te r y s ty c z n e d la c z ło w ie k a — św ia d o m o ść , m y ś le n ie . P o n a d to s u b s ta n c ja p o z n a w a ln a je s t p rz e z sw e p rz y p a d ło ś c i, a p rz e c ie ż p rz e z m y ś le n ie św ia d o m e p rz e ja w ia s ię j a lu d z k ie . W s a m o ­ św ia d o m o śc i o d b ija s ię ja k b y rd z e ń is tn ie n ia lu d z k ie g o , p o d k r e ś la n a je s t d o s k o n a ła je g o je d n o ś ć i o d rę b n o ś ć o s o b y lu d z k ie j o d in n y c h b y tó w , o d in n y c h lu d zi. U c h y la ją c się o d je d n y c h , d e fin ic ja k a rte z - ja ń s k a s p o tk a ła s ię z in n y m i p o w a ż n y m i z a rz u ta m i. N ie p rz e p r o w a d z a o n a n a le ż y te g o r o z g r a n ic z e n ia p o m ię d z y j a s u b s ta n c ja ln y m a j a e m p i­

ry c z n y m . S a m o św ia d o m o ść , to u z e w n ę trz n ie n ie ż y c ia ro z u m n e g o , a le n ie sam o ż y c ie , k tó r e le ż y u p o d s ta w św ia d o m o śc i, a ty m sa m y m to je s z c z e n ie o s ta te c z n a r a c j a k o n s ty tu u ją c a o so b ę . P o n a d to o s o b a lu d z k a to n ie ty lk o m y ś le n ie c z y in n e p rz e ja w y ż y c ia o s o b o w e g o , a le ta k ż e ciało , co r z u tu je n a c a łe ż y c ie ro z u m n e c z ło w ie k a , a le n ie u ja w n ia się w p ro s t p rz e z ś w ia d o m o ść . P o n a d to , p o w ią z a n ie o s o b y z s a m o ś w ia d o ­ m o śc ią p o w in n o p ro w a d z ić do w n io sk u , że d łu ż s z e p r z e r w y ś w ia d o ­ m o ści, j a k w e śn ie, w o m d le n ia c h b y ły b y ró w n o z n a c z n e z u tr a tą o so b o w o śc i, n ie m ó w ią c ju ż o tym , że lu d z ie o n ie r o z w in ię te j ś w ia ­ d o m o śc i a lb o o je j tr w a ły c h s c h o rz e n ia c h p r z e s ta lib y b y ć o so b am i.

T a k je d n a k n ie j e s t 19.

4. J a k k a r te z ja ń s k ie p o ję c ie o so b y w y r a ż a w k r ó tk ie j fo rm u le z w ro t k u p o d m io to w o śc i, a z a ra z e m k u lt m y śli, co je s t ta k z n a m ie n n e d la filo z o fic z n e j m y ś li n o w o ż y tn e j, to tr z e c ie sfo rm u ło w a n ie filo z o ­ ficzn e o so b y , p o c h o d z ą c e ju ż z X X w., o d b ija w so b ie n o w e d ą ż e n ia w s p ó łc z e s n e j m y ś li filo z o fic z n e j, a m ia n o w ic ie p o d k r e ś le n ie je j d y ń a - m ic z n o śc i i tw ó rc z o ś c i. W y w o d z i s ię o n o o d M . S c h e le r a (izm. 1928), k tó r y o d d z ie la o s o b ę o d s u b s ta n c ja ln o ś c i d u sz y , o d j a lu d z k ie g o , a n a ­ w e t od c h a r a k te r u . O s o b a w y r a ż a s ię w w y k o n y w a n iu a k tó w in te n c jo ­ n a ln y c h . „ O so b a je s t k o n k re tn ą , a n a w e t is to tn ą je d n o ś c ią z a sad n iczo ró ż n o r a k ic h a k tó w , a le n ie je s t o n a sa m a w s o b ie (a n ie ty lk o w sto­

s u n k u do n a s) c z y n n ik ie m w y p rz e d z a ją c y m w s z y s tk ie is to tn e ró ż ń ic e a k tó w (a z w ła sz c z a ró ż n ic e w e w n ę trz n y c h i z e w n ę trz n y c h s p o s trz e ­ żeń , z e w n ę trz n y c h i w e w n ę tr z n y c h a k tó w w o li, u c z u ć , m iło śc i, n ie ­ n a w iś c i" ) 20. J e s t to k o n c e p c ja a n ty s u b s ta n c ja ln a , a le c z y s u b s ta h c ja l- n o ś ć o s o b y m o że z a s tą p ić p o ję c ie je d n o ś c i k ie r u n k u c o ra z to n o w y c h p o w s ta ją c y c h a k tó w p s y c h ic z n y c h . Co s ta n o w i o ich p o d ło ż u , p o d m io ­ cie, o ic h p o w ią z a n iu z d u s z ą i ciałem , je ż e li o d rz u c i s ię j a lu d zk ie ja k o s u b s ta n c ję ?

II. EMPIRYCZNE POJĘCIE OSOBY

F ilo z o fic z n e p o ję c ie o s o b y w y s u w a ło n a p ie r w s z y p la n je j w ła ś c i­

w o śc i, w y k r y w a ln e n a d ro d z e a b s tr a k c ji — s u b s ta n c ja ln o ś ć , je d n o s t- 19 Der Formalismus in der Ethik und die m ateriale W ertethik, H alle 1927, s. 397. Zum W esen der Person gehört, dass sie nur existiert und lebt im V ollzug intentionaler A kte. Tamże, s. 401.

20 Ks. F. S a w i c k i , O sobowość■ chrześcijańska, Kraków 1957.

(9)

POJĘCIE OSOBY LUDZKIEJ 5 3

k o w o ś ć i ro z u m o w o ś ć . O d X V III w . d a tu j ą s ię p r ó b y sfo rm u ło w a n ia e m p iry c z n e g o p o ję c ia o s o b y n a d ro d z e u s ta le n ia je j c e c h ła tw ie j s p o s trz e g a ln y c h , ja k b y b e z p o ś re d n io p rz e ż y w a n y c h , s ta n o w ią c y c h je d ­ n a k o z a s a d n ic z y c h w ła ś c iw o ś c ia c h o so b y . P o ję c ie filo z o fic z n e je s t p o d s ta w ą e m p iry c z n e g o , a le z n ó w o s o b a e m p iry c z n a je s t u z e w n ę trz ­ n ie n ie m , u ja w n ie n ie m o so b y filo z o fic z n e j.

/ R o z p a t r y w a n a ze s ta n o w is k a filo z o fic z n e g o , o s o b a je s t b y te m tr w a ­ łym , n ie ru c h o m y m , s ta ty c z n y m , ja k b y p o n a d c z a s o w y m i n ie z m ie n n y m , n a to m ia s t o so b a e m p iry c z n a je s t czym ś, co się tw o rz y , czy m ś d y n a ­ m ic z n y m i zm ien n y m . N a ty m p u n k c ie , p o d w z g lę d e m c e c h p r z y ­ p a d ło ś c io w y c h lu d z ie ró ż n ią s ię m ię d z y so b ą, a n a w e t te n sam c z ło ­ w ie k u le g a p rz e o b ra ż e n io m , c h o ć ic h „ o s o b a filo z o fic z n a ” je s t je d - J n a k o w a .

1. O so b o w o ść . Z a c h o w u ją c n a z w ę „ o s o b y " d la o s o b y filo z o fic z ­ n e j, m o ż n a b y o s o b ę e m p iry c z n ą n a z w a ć „ o s o b o w o ś c ią " . G d y p ie rw s z a o d n o s i się do s u b s ta n c ji c z ło w ie k a , t o 1 o s o b o w o ść o b e jm u je c a ło ­ k s z ta łt w ła ś c iw o ś c i p s y c h ic z n y c h c z ło w ie k a , je g o u z d o ln ie n ia , a k ty i s p r a w n o ś c i p s y c h ic z n e , a w ię c c e c h y p rz y p a d ło ś c io w e .X >soba lu d z k a n ie ro ś n ie i n ie z m ie n ia sie. n a to m ia s t o so b o w o ść c z ło w ie k a ro z w ija s f ę Ći ro z s z e rz a w s w o ic h c z y n n o ściach ró w n o le g le z ic h U7dn1nip-Ri<»m i Eozwoip.in u z d o ln ien i G d y d u s z a je s t d a n a c a ła o d urr»d7Pnia tn o s o ­ b o w ość^ je s t d ziełem n ie k o ń c z ą c e g o s ie w y s iłk u ż y c io w e g o^jsało-

2. O so b o w o ś ć a c h a r a k te r . G d y o s o b o w o ść je s t fa k te m p s y c h o lo ­ g iczn y m , to c h a r a k te r n a le ż y r a c z e j do d z ie d z in y e ty k i: n ie m o żn a tw ie r d z ić , że c z ło w ie k p o s ia d a d o b rą lu b z łą o so b o w o ść , a ta k w y ­ r a ż a m y s ię o c h a r a k t e r z e .. O so b o w o ść mi-rżna b y u jm o w a ć ja k o zesp ó L r o ż n y c h u z d o ln ie ń i czy n n o ś c i p s y c h ic z n y ch, z g ru p o w a n y c h w o k ó ł r o zu m u . natóiiTldsL c n a r a k t e r j e s t z ro a ie m w a r to ś c iu ją c e j p o s ta w y ż y c io w e j, k tó r e j o ś r o d k ie m je s t w o la .

O b o k ty c h ró ż n ic n ie m o ż n a z a p o m in a ć o p u n k ta c h s ty c z n y c h : z a ró w n o o s o b o w o ść , ja k i c h a r a k te r s ą e m p irv c z n e / i o p ie r a ją sie n a o so b ie , ia k o n a r z e c z y w is to ś c i o n to lo g ic z n e j.^ C z ło w ie k je s t o d po- i z ą t k u s w e g o is fn le fn a o s o b ą i n a ty m pocttożu, z b ie g ie m czasu , w m ia rę d o jr z e w a n ia c ia ła i ro z w o ju u z d o ln ie ń p s y c h ic z n y c h , d z ię k i w ła s n e j in ic ja ty w ie i p r a c y n a b y w a u z d o ln ie ń u m y s ło w y c h i m o r a l­

n y c h i w te n sp o s ó b k s z t a łt u je sw ą o so b o w o ś ć i sw ó j c h a r a k te r , n ie m ó w ią c ju ż o ty m , że je g o w y p o s a ż e n ie ż y c io w e , je g o u z d o ln ie n ia

21 Person has reference to the substance of man. Personality has reference to the properties of man, his acts, powers, and habits — all of w hich are accidents... Personality, therefore, is som ething com pounaet of the acts, powers and habits of man; just as person is something compoundet of the essence and existence, or the nature and subsistence, of man... Integration of perso­

nality m eans the gathering together and properarranging of parts into a w hole. The parts in this case, are the acts, powers, and habits of man.

R. B r e n n a n , op. cit., s. 292 n.

(10)

54 KS. JOZEF PASTUSZKA

i a k ty w n o ś ć p sy c h ic z n a , s k ła d a ją c e s ię n a je g o o so b o w o ść , r z u tu ją ró w n ie ż n a c h a r a k te r . D la te g o n ie k ie d y te d w a p o ję c ia u to ż s a m ia n e są ze s o b ą 2°.

3. E m p iry c z n e p o ję c ie o so b y k s z ta łtu je s ię sto p n io w o i ro z w ija się w k ilk u k ie r u n k a c h z a le ż n ie od te g o , ja k i e u z d o ln ie n ia czy d z ia ła ln o ś ć ż y c io w a c z ło w ie k a je s t , u w z g lę d n ia n a . N a te j p o d s ta ­ w ie m ó w i się o o so b o w o ś c i ta o r a ln e j, h is to ry c z n e j, p ra w n e j, s o c jo ­ lo g ic z n e j, p sy c h o lo g ic z n e j itp. W ła ś c iw ie je d n a k je s t to o so b o w o ść p s y c h o lo g ic z n a o ró ż n o ro d n y m u k ie r u n k o w a n iu .

W k r ę g u p o ję ć k a r te z ja ń s k ic h tk w i je s z c z e o k r e ś le n ie o s o b y Chr. W o lffa, c h a r a k te r y s ty c z n e z te g o w z g lę d u , że je s t o n o p ró b ą ro z s z e rz e n ia p o ję c ia o so b y , p o jm o w a n e j ja k o sa m o św ia d o m o ś ć , w k ie ­ ru n k u e m p iry c z n y m p rz e z z a z n a c z e n ie , że c z ło w ie k z a c h o w u je p a m ię ć w ła s n e g o ja 2S.

P ie rw sz y , k tó r y p o d a ł n o w e o k re ś le n ie o so b y , b y ł J. L o c k e, m y ś lic ie l, k tó r y o g ro m n ie z a w a ż y ł n a ro z w o ju p o ję ć o c z ło w ie k u w k r a ja c h a n g lo s a s k ic h 24. W e d łu g n ie g o o so b a je s t ,,is to tą m y ś lą c ą i in te lig e n tn ą , o b d a r z o n ą ro z u m e m i z d o ln o ś c ią r e f le k s ji, is to tą , k tó r a m oże u jm o w a ć s i e b i e . m y ślą , ja k o s a m ą sie b ie , to z n a c z y ja k o tę sam ą w r ó ż n y c h c z a sa c h i m ie js c a c h m y ś lą c ą rz e c z " 2S. F u n k c je te w y k o n u je d z ię k i św ia d o m o śc i sw e g o ja , k tó r e je s t n ie o d łą c z n e od m y ś le n ia i d la n ie g o is to tn e . P o n ie w a ż św ia d o m o ść ja z a w sz e to w a ­ rz y s z y m y ś le n iu , to n a ty m p o le g a to ż s a m o ść o so b y , c z y li to ż s a m o ść is to ty ro z u m n e j 26.

K o n c e p c ja L o c k e 'a g ta n o w i p e w n e g o r o d z a ju u z u p e łn ie n ie i w y ­ k o ń c z e n ie o d n o ś n y c h p o g lą d ó w k a rte z ja ń s k ic h , a je d n o c z e ś n ie m o c­

n ie j p o d k re ś la m o m e n ty e m p iry c z n e , bo sa m o ś w ia d o m o ś c i n a d a je a k c e n ty p a m ię c io w e .

V 4. O so b a — is to ta , k tó r a się d o s k o n a li. S z c z y to w e o s ią g n ię c ia p e w n y c h p o g lą d ó w id e o lo g ic z n y c h s ą z a z w y c z a j p o c z ą tk ie m p o w s ta ­ 22 Znamienna pod tym względem jest ew olucja ty tu łu dzieła Ph.

L e r s c h a, Der A ufbau des Charakters, które miało trzy w ydania (1937, 1942, 1948), a od czwartego wydania nowy tytuł: A ufbau der Person (1951, wyd. 7 z r. 1956), choć jego układ pozostał niezmieniony, a tylko rozszerzony.

23 Persona dicitur ens, quod memoriam sui conservat, hoc est, meminit, se esse idem illud ens, quod ante in hoc vel isto fuit statu. Psychologia, rationalis, 1734, sec. 741, s. 660.

24 Gordon W. A llport utrzymuje, że w Anglii i w Am eryce rozwój myśli psychologicznej dokonał się pod wpływem Locke'a, że taką genezę ma behawioryzm, asocjacjonizm, podczas gdy na kontynencie przemożny wpływ w ywarł Leibniz i Kant. Por. Europäische und amerikanische Theorien der Persönlichkeit, s. 15 (w pracy zbiorowej: Perspektiven der Persönlichkeits­

theorie, hrsg. V. H. v. Bracken und H. David, Bern 1959).

25 J. L o c k e , Rozważania dotyczące rozumu ludzkiego, tł. B. Gawęcki, W arszawa 1955, t. I, s. 471.

26 ,,I jak daleko ta świadomość sięga wstecz do przeszłych działań lub

myśli, tak daleko również rozciąga się tożsamość danej osoby”. Tamże,

s. 472.

(11)

POJĘCIE OSOBY LUDZKIEJ 5 5

w a n ia in n y c h , k tó r e n a s tę p n ie w y s u n ę ły się- n a czo ło . W X V III w ., w o k r e s ie ra c jo n a liz m u , p o ja w ia s ię n o w e p o ję c ie o so b y , ja k o is to ty , k tó r a d ą ż y d o u d o s k o n a le n ia m o ra ln e g o . S fo rm u ło w a ł je K an t, k tó r y w y s z e d ł z f a k tu is tn ie n ia w c z ło w ie k u p r a w a m o ra ln e g o , ja k ie p r z e ­ c iw s ta w ia s ię ś w ia tu z ja w is k o w e m u . G d y ś w ia t p rz y r o d y rz ą d z o n y je s t ś le p y m i p ra w a m i k o n ie c z n o ś c i, to c z ło w ie k , p o d m io t p r a w a m o ­ r a ln e g o , je s t w o ln y . O so b o w o ś ć c z ło w ie k a , to „ w o ln o ść i n ie z a le ż n o ś ć od m e c h a n iz m u c a łe j p r z y r o d y , ro z p a tr y w a n e ra z e m ja k o w ła d z a is to ty , p o d d a n e j s w o is ty m , m ia n o w ic ie d a n y m p rz e z je j ro zu m c z y ­ sty m , p ra k ty c z n y m p r a w o m " 27. P ły n ie s tą d in n a w ła ś c iw o ś ć o s o b y lu d z k ie j. G d y rz e c z y ś w ia ta z ja w is k o w e g o s ą ty lk o śro d k a m i, n a ­ rz ę d z ia m i i d la te g o m a ją w a rto ś ć w z g lę d n ą , w a r u n k o w ą i n a z y w a ją się „ rz e c z a m i" , to c z ło w ie k n ie m oże b y ć tr a k to w a n y ty lk o ja k o śro d e k , n ie m o że b y ć c z y im ś n a rz ę d z ie m , le c z je s t cele m d la sie b ie s a m e g o 2S. R o z g ra n ic z y w s z y te d w a ś w ia ty w c z ło w ie k u , K a n t u z n a ł, że tw o rz e n ie o s o b o w o śc i, to p ro c e s o s o b is te n o u d o sk o n a le n ia -? k tó r e p o le g a n a p o s tę p o w a n iu z g o d n y m z p o c z u c ie m o b o w ią z k u , bo t y lko ta-k fe ^ ć z y n y s ą m o r a ln ie d o b r e . N a to m ia s t k ie r o w a n ie s ię p rz e z cz ło ­ w ie k a m o ty w a m i p rz y je m n o ś c i, k o rz y ś c i, u c z u ć , m iło ś c i w ła s n e j, s k ło n ­ n o ś c i p o z b a w ia ją je g o c z y n y w ła ś c iw e j w a rto ś c i. W y r a s ta ją o n e w te d y z p o b u d e k c ie le s n o -z m y s ło w y c h , z w ią z a n y c h z o d d z ia ły w a n ie m n a c z ło w ie k a ś w ia ta z ja w is k o w e g o , a ty m sam y m n ie m a ją c y c h c h a ­ r a k t e r u m o ra ln e g o . O so b o w o ś ć s ta n o w i o g o d n o ś c i c z ło w ie k a , o n a b o w iem w y n o s i go p o n a d św i^ l zTcTWisku wy; o n a w ią ż e ślę ź u d o s k o ­ n a le n ie m c z ło w ie k a , k tó r e s t a n a w i - j m 7 r .¥ lu b n o d ś w ia d o m y c e l d a - żeń.-Łudgkich , o raz J e s t ź ró d łe m m o ra ln o ś c i. N a id e i u d o s k o n a le n ia o p a r ł K a n t w o ln o ś ć w o li, n ie ś m ie rte ln o ś ć d u s z y o ra z m o r a ln ą p e w n o ść is tn ie n ia B o g a 28.

5. P o ję c ie o s o b y ja k o w a r to ś c i e ty c z n e j, k tó r ą c z ło w ie k w in ie n w s o b ie re a liz o w a ć , w y w a r ło d u ż y w p ły w n a k s z ta łto w a n ie się n o w o c z e s n e g o p o ję c ia o so b o w o śc i. O g ra n ic z a s ię o n o z a z w y c z a j do w y s u n ię c ia p o s tu la tu o s o b is te g o u d o s k o n a le n ia , a le ju ż b e z filo z o ­ fic z n e g o u z a s a d n ie n ia K a n ta . O so b o w o ś ć p rz e ja w ia s ię w ty m , co 4&st n a jb a r d z ie j z a s a d n ic z e i ludzETe,' p rze2 k a ż d e g o p rz e ż y w a n e i b e z ­

p o ś r e d n io u c h w y tn e , r y m c z y n n ik ie m je s t z d o ln o ść sa m o d z ie ln e go.

o s o b is te g o o r g a n izo w a n ia ż y c ia w ła sn e g o , z d o ln o ś ć d o p a n o w a n ia n a d o b ra z a m i zm y sło w y m i, n a d b u d z ą c y m i się p o p ę d a m i i u czu ciam i o ra z w łą c z e n ia s ię w n a k a z y m o r a ln e , co z n o w z a k ła d a m o żn o ść k ie - r o w a n ia p o w s ta ją c y m i w ś w ia d o m o śc i o b ra z a m i z m y sło w y m i i tw o ­ rz e n ia z n ic h p o ję ć , d o s to s o w a n y c h d o p o tr z e b ch w ili. Co w ię c e j, c a ła ta k r o z le g ła s f e ra p o d św ia d o m o śc i, d o p u s z c z a ją c a ' ró ż n e fo rm y a k tu a l i­

27 I. K a n t , K rytyka praktycznego rozumu, W arszaw a 1911, s. 109.

28 „Człowiek i w ogóle k a jd a istota rozumna istnieje jako cel sam w sobie". Uzasadnienie m etafizyki moralności, K raków 1953, s. 61.

29 K rytyka praktycznego rozumu, s. 198.

(12)

5 6 KS. JOZEF PASTUSZKA

za c ji, z a k ła d a is tn ie n ie c z y n n ik a re g u la ty w n e g o i n o rm a ty w n e g o o c h a ra k te rz e m o ra ln y m 30. C z y n n ik ie m ty m je s t o so b a , g d y ż w o s ta ­ te c z n o ś c i d o c ie ra m y do n a k a z u w e w n ę trz n e g o , k tó r y w k ra c z a w p rz e ­ b ie g c z y n n o śc i św ia d o m y c h , w y ty c z a im k ie r u n e k i g r a n ic e o ra z p rz e p r o w a d z a ic h w a rto ś c io w a n ie . N a w e t c z y n n o śc i n a le ż ą c e do d z ie ­ d z in y p s y c h o lo g ii c z y e p is te m o lo g ii m u sz ą się o s ta te c z n ie lic z y ć z n a ­ k a z a m i m o ra ln y m i. T ym sa m y m o so b o w o ść s ty k a s ię z m o ra ln o ś c ią 31.

6. Id e a o so b o w o śc i, ja k o b y tu p o te n c ja ln e g o , k tó r y r o z w ija w s o ­ b ie w a rto ś c i i d o s k o n a li się, z o s ta ła ro z b u d o w a n a w o p a rc iu o z a ło ż e ­ n i a e m p iry c z n o -p sy c h o lo g ic z n e , a n ie filo z o fic z n e p rz e z n ie d a w n o z m a rłe g o m y ś lic ie la fra n c u s k ie g o , L ouis L a v e lle 'a (zm. 1951).

O so b a ■ — w e d łu g n ie g o — to n ie ja k a ś c z ą s tk a ś w ia ta z e w n ę trz ­ n e g o , a le rz e c z y w is to ś ć p o d m io to w a , w e w n ę trz n a , z w ią z a n a z lu d z ­ k im ja . N ie n a le ż y je j p o jm o w a ć a b s tr a k c y jn ie , n a p o d o b ie ń s tw o c z e g o ś sta ty c z n e g o , co in tr o s p e k c y jn ie je s t o g lą d a n e i p o d z iw ia n e , co p re z e n tu je s ię ja k o c ią g ło ś ć r o z w ija ją c y c h s ię p rz e d n a m i o b r a ­ zów , ja k o p rz e d m io t n ie u c h w y tn y c h m a rz e ń i tę s k n o t, k tó r y je s t je d n a k o d le g ły i n a m o b cy . N ie m o ż n a te ż w y o b ra ż a ć so b ie o s o b o ­ w o śc i n a p o d o b ie ń s tw o ja k ie g o ś sp o tę g o w a n e g o d y n a m iz m u p s y c h ic z ­ n e g o , ja k i e jś p rz e w a g i d z ia ła n ia n a d b ie r n o ś c ią b y tu , g d y c z ło w ie k n ie o g ra n ic z a s ię d o re a g o w a n ia n a z e w n ę trz n e p o d n ie ty , le c z sam k s z ta łtu je o ta c z a ją c ą go rz e c z y w is to ś ć 32.

O so b o w o ść je s t czym ś w ię c e j n iż w z m o żo n y m d y n a m iz m e m ż y c ia w e w n ę trz n e g o . J e s t o n a b o w ie m rz e c z y w is to ś c ią duchjisttą, k tó r a u s ta- w ic z n ie s i ę tw o rz y ; 5o p a n o w a n ie m n a d soBS, C iągłym tw o rz e n ie m w ła s n e g o ja, i e ś r i d e a łemTTTfóry tr z e b a - re a liz o w a ć , d z ie łe m w o ln e j tw^ó rczo ¿£E cd.Q w feka K To tw o rz e n ie w ła s n e g o ja n ie je s t ty lk o a k te m w so b n y m , g d y ż d o k o n u je s ię w łą c z n o ś c i ze ś w ia te m z e w n ę trz n y m , w k tó r y c z ło w ie k w n o s i ła d i p o rz ą d e k , a k tó r e g o w a rto ś c ia m i sa m się te ż b o g a c i. W ty c h w a ru n k a c h c z y n n ik ie m , d z ię k i k tó r e m u u r z e ­ c z y w is tn ia się o so b o w o ść , je s t w o la lu d z k a . O n a ja k b y z a ta p ia s ię w rz e c z y w is to ś c i, p rz e o b r a ż a ją i d o s k o n a li, a ty m s a m y m s ie b ie b o g a c i. O n a m u s i n a tr a f ia ć n a o p ó r i p rz e z w y c ię ż a ć go, n a p ro b le m y , k tó r e m u si ro z w ią z y w a ć , n a z a d a n ia ż y c io w e , k tó r e tr z e b a w y k o n a ć . W y n ik ie m te g o ś c ie ra n ia s ię d w ó c h sił, bo ś w ia ta z e w n ę trz n e g o

30 E. R o t h a u s , Das Sittliche, eine Krait des m enschlichen Unterbe- w ussten, Stuttgart 1949, s. 42; J. M, H o l l e n b a c h , Der M ensch d. Zukunit, Frankfurt a. M. 1959, s. 151 n. Por. W. A r n o l d , op. cit., s. 43.

31 Podobnie naucza D. v. H ildebrandt, że w sytuacjach konkretnych osoba decyduje o zastosowaniu zasad ogólnych w myśl kryteriów moralnych.

Cyt. W. Arnold, op. cit., s. 45.

32 L. L a v e 11 e, Les puissances da moi, Paris 1948, s. 165.

33 La personne... n'est jam ais donnę, il se construit, U se choisit... est

toujours une création permanente de soi... Elle est une prise de possession de

soi et une production incessante de soi, et par conséquent, elle est un ideal

á réaliser, une victoire á obtenir, elle est I'oeuvre d'une liberté qui se

heurte en nous á des tendances. Les puissances, s. 165.

(13)

POJĘCIE OSOBY LUDZKIEJ 5 7

i w ła s n e g o ja , je s t z a ję c ie w ś w ie c ie o k re ś lo n e j p o z y c ji, z n a le z ie n ie się w sz c z e g ó ln y c h w a r u n k a c h i to w ła ś n ie in d y w id u a liz u je c z ło ­ w ie k a , a z a ra z e m n a d a je m u o k re ś lo n y c h a r a k te r , k tó r y je s t ty m sa m y m ty lk o p e w n y m a s p e k te m osobow ości,, w y ra z e m s ta n u c ia ła , je g o tr w a ły c h d y s p o z y c ji i zm ian w j e g o ró w n o w a d z e ż y c io w e j.

C ia ło j e s t o b ra z e m o r a z n a rz ę d z ie m c h a r a k te r u , k tó r y z n ó w w r a s ta w o s o b o w o ś ć c z ło w ie k a , n a d a je je j k o lo ry t, sw o is te z a b a rw ie n ie

i o b lic z e in d y w id u a ln e 34.

W o la n ie j e s t a u to n o m ic z n a w s e n s ie ja k i e jś w y o d rę b n io n e j w ła ­ d z y p s y c h ic z n e j. O n a w ią ż e się z siła m i ż y c io w y m i c z ło w ie k a — alb o n im i k ie r u je , a lb o s ię d o n ic h d o s to s o w u je , m o ż e re g u lo w a ć ich b ieg , w s tr z y m a ć d z ia ła n ie n ie k tó r y c h p o p ę d ó w , a lb o p o z o s ta w ić im s w o b o d ę d z ia ła n ia . J e s t je d n a k za n ie o d p o w ie d z ia ln a , m u s i z a ją ć w o b e c n ic h s ta n o w is k o -13.

T a k o n c e p c ja m o c n o a k c e n t u je d y n a m iczn y c h a r a k te r o s o b o w o ści, u w z g lę d n ia tw ó rc z o ś ć c z ło w ie k a i ipnn r o lę w k s z t a łtowaniii~~Wtas- n e g o ż y c ia , p o d k r e ś la u d z ia ł w ty m w o n i o d p o w ie d z ia ln o ś ć c z ło ­ w ie k a za ~5w e ż y c ie . W ą tp liw o ś c i Dudzi J e S n a k " c h a r a k te r a k tu a lls - ty c z n y , d y n a m ic z n y o s o b o w o ś c i, s p r o w a d z e n ie w s z y s tk ie g o d o d z ia ­ ła n ia i b r a k ja k ie g o ś tr w a łe g o s u b s ta n c ja ln e g o p o d ło ża.

7. O s o b o w o ś ć p s y c h o lo g ic z n a . W o s ta tn ic h d z ie s ią tk a c h la t p o ­ ję c ie o s o b o w o ś c i p rz e s z ło d a ls z ą e w o lu c ję w k ie r u n k u p s y c h o lo g ic z ­ n y m , z p o m in ię c ie m m o m e n tó w n ie ty lk o filo z o fic z n y c h , a le e ty c z n o - p e d a g o g ic z n y c h . G. W . A llp o r t tw ie r d z i, że w k r a ja c h a n g lo s a s k ic h , p o d w p ły w e m in n y c h t r a d y c ji filo z o fic z n y c h u k s z ta łto w a ło s ię n o w e p o ję c ie o s o b o w o ś c i o o b lic z u „ c z y sto p sy c h o lo g ic z n y m " , b e z p o d b u ­ d o w y filo z o fic z n e j. „ W A m e ry c e — p is a ł E lle n b e rg e r — ro z p o w s z e c h ­ n io n y j e s t p o g lą d , ż e o s o b o w o ś ć c z ło w ie k a j e s t p o d d a n a n ie k o ń c z ą ­ c y m s ię p rz e m ia n o m i k s z ta łt u je s ię p o d w p ły w e m w a r u n k ó w ż y c io ­ w y c h je d n o s tk i i w p ły w ó w s p o łe c z n y c h " 3C. J e s t o n a u jm o w a n a r a ­ c z e j b e h a w io r y s ty c z n ię , o d s tr o n y p o s ta w y , z e w n ę trz n y c h c e c h , w ła ś ­ c iw o ś c i m o to ry c z n y c h , m ię d z y lu d z k ic h s to s u n k ó w i p ły n n o ś c i p rz e ­ o b r a ż e n io w e j c z ło w ie k a . M a ło s ię n a to m ia s t m ó w i a lb o c a łk o w ic ie s ię p o m ija tr w a ł e s t r u k t u r y p s y c h ic z n e , "u k ła d k o n s ty tu c jo n a ln y , p o d ­ ło ż e p s y c h ic z n e , w ro d z o n e s k ło n n o ś c i itp . N ie c h o d z i o sfo rm u ło w a n ie te o r ii, k tó r a b y tłu m a c z y ła „ c a łe g o c z ło w ie k a " , a ty lk o o c e c h y p s y ­ c h ic z n e , p o s ta w y ; o p e r u je s ię c z y n n ik a m i i z e w n ę trz n y m i w y n ik a m i.

To c z y s to e m p iry c z n e u ję c ie o s o b o w o ś c i s k ła n ia ło d o ś c iś le js z e g o p o w ią z a n ia p rz e ż y ć p s y c h ic z n y c h , c e c h o so b o w o śc i z o rg a n iz m e m lu d z k im , z b u d o w ą m ó z g u (m o d ele m ó zg o w e), co z k o le i p ro w a d z iło

34 Le caractère est l'expression de l'état du corps, de ses dispositions perm anentes, des m odilications de son équilibre... le corps serait alors l'image, l'instrum ent du caractère plutôt que son principe et son origine. Tamże, s. 168.

35 Tamże, s. 171 nn.

36 Cyt. Perspectiven d. Persönlichkeitstheorien, s. 14.

(14)

5 8 KS. JOZEF PASTUSZKA

do s z e rsz e g o s to s o w a n ia e k s p e r y m e n ta ln y c h m e to d p sy c h o lo g ic z n y c h i fiz jo lo g ic z n y c h . I n tr o s p e k c ja u s tą p iła m ie js c a o b s e r w a c ji z e w n ę trz ­ n e j c z y n n o śc i ż y c io w y c h , a zw ła sz c z a p o s ta w y ż y c io w e j (b e h a v io u r), k tó r a d a ła b y s ię o b lic z y ć , d la te g o te ż p o d ję to p r ó b y m a te m a ty z a c ji z ja w is k p s y c h ic z n y c h i b a d a n ia o so b o w o śc i p rz y p o m o c y m eto d m a te m a ty c z n y c h .

Co w ię c e j, n o w e te o r ie o s o b o w o ś c i u s u n ę ły w c ie ń p o ję c ie c h a ­ r a k t e r u w z g lę d n ie c a łk o w ic ie go z a s tą p iły p o ję c ie m o so b o w o śc i.

C h a ra k te r b o w ie m k r y j e w so b ie e le m e n ty e ty c z n e , z a k ła d a ja k ą ś filo z o fic z n ą k o n c e p c ję c z ło w ie k a , a n a te p o ję c ia z a b ra k ło m ie js c a w n o w y m u ję c iu o so b o w o śc i. D użo u w a g i p o ś w ię c a s ię n a to m ia s t sto s u n k o m sp o łe c z n y m c z ło w ie k a , u p a tr u ją c w n ic h n a jw a ż n ie js z y c z y n n ik k s z ta łto w a n ia je g o o so b o w o śc i. J e j k o n c e p c ja je s t o p ty m i­

sty c z n a , p rz e p o jo n a w ia r ą w p rz y s z ło ś ć c z ło w ie k a , p rz y czy m w y n i­

k ó w d o d a tn ic h o c z e k u je s ię r a c z e j o d u ło ż e n ia w a ru n k ó w z e w n ę trz ­ n y c h c z ło w ie k a , od u s tr o ju sp o łe c z n e g o , od w y c h o w a n ia , a n ie od o d d z ia ły w a n ia w e w n ę trz n e g o , o d k s z ta łc e n ia m y śli, w o li, u czu ć.

C zy m o żn a z d e fin io w a ć o so b o w o ść ze s ta n o w is k a e m p iry c z n e g o , c z y sto p s y c h o lo g ic z n e g o . R zecz n ie ła tw a , b o to z a le ż y o d p u n k tu w y jś c ia , ja k ie c e c h y u z n a s ię za n a jb a r d z ie j is to tn e , k o n s ty tu u ją c e o so b o w o ść. To n a p ie r w s z y p la n w y s u w a n e są cele , ja k ie so b ie c z ło ­ w ie k z a k ła d a (H ebb), to z n ó w u z d o ln ie n ia p o z n a w c z e o s o b y a lb o s to s u n e k c z ło w ie k a do w a rto ś c i (P arson), to z n ó w fu n k c jo n a ln a a u to ­ n o m ia m o ty w ó w (A llp o rt), a lb o tzw . „ s c h e m a ty ” , c z y li w y o b ra ż e n ia , w a rto ś c i i o c z e k iw a n ia , ja k ie c z ło w ie k s to s u je p rz y p o rz ą d k o w a n iu m a te ria łu d o św ia d c z e n ia . W a ż n ą ro lę p rz y o c e n ie o s o b o w o ś c i o d g ry ­ w a ją ta k ż e c e c h y p s y c h ic z n e , ic h u k ła d w ś w ia d o m o śc i, s p r a w ia ją c y , że c z ło w ie k r e a g u je n a p o d n ie ty w o k re ś lo n y sp o só b .

G. W . A llp o rt z e s ta w ił 50 d e fin ic ji o so b o w o śc i, z czeg o 10 em pi- ry c z n o -p s y c h o lo g ic z n y c h , a in n e filo zo ficzn e, so c jo lo g ic z n e , p ra w n e . Sam p o d a je ta k ie o k re ś le n ie : „o so b o w o ść je s t d y n a m ic z n y m u k ła d e m ty c h p sy c h o fiz y c z n y c h s y s te m ó w w je d n o s tc e , k tó r e w y z n a c z a ją je g o sw o is te d o s to s o w a n ie do ś ro d o w is k a " S7. O ja k im ś je d n o lity m o k r e ś le ­ n iu o so b o w o śc i n ie m oże b y ć m ow y. H. B ra n d d z ie li d e fin ic je o s o b o ­ w o śc i n a je d n o s tk o w o b e h a w io ry s ty c z n e , o g ó ln o b e h a w io r y s ty c z n e i f u n k c j o n a ln e 38. T y p o w a d la p ie rw s z y c h je s t d e fin ic ja M c G ills:

„O so b o w o ść je s t zesp o łe m z w a rty m p o trz e b , u z d o ln ie ń i m o ż liw o śc i c z ło w ie k a je d n o s tk o w e g o " 30, a lb o M c C le lla n d a : „ o so b o w o ść je s t p e ł­

n y m p o ję c io w y m w y ra z e m p o s tę p o w a n ia c z ło w ie k a , ja k ie n a u k o w o 37 Personality is the dynamic organization within individual of those psychophysical system s that determine his unique adiuslm ent to his en vi­

ronment. G. W. A 11 p o r t, Personality, a psychological interpretation, New York 1937, s. 48.

38 H oward B r a n d , The Study ol Personality, London 1954, s. 3 n.

39 W e shall deiine personality as the organization oi needs, abilities

and potentialities oi an individual. Cyt, B r a n d , op. cit., s. 4.

(15)

POJĘCIE OSOBY LUDZKIEJ 59

d a s ię w k a ż d y m c z a s ie p rz e w id z ie ć 40. Do d ru g ie j g ru p y z a lic z a n e są o k re ś le n ia , k tó r e o s o b o w o ść u z a le ż n ia ją o d w p ły w ó w sp o łe c z n y c h . N p . K e in -K re c h u w a ż a , że o o so b o w o śc i c z ło w ie k a s ta n o w ią c e c h y ró ż n ic z k u ją c e w p o s ta w ie ż y c io w e j l u d z i 41. N a jo b s z e r n ie j z d e fin io ­ w a ł p o ję c ie o so b o w o śc i z te g o s ta n o w is k a H. J . E y se n c k , fo rm u łu ją c tzw . m o d e l p s y c h o lo g ic z n y : „ O so b o w o ś ć je s t c a ło ś c ią a k tu a ln y c h i p o ­ te n c ja ln y c h u k ła d ó w z a c h o w a n ia się o rg a n iz m u , z d e te rm in o w a n e g o p rz e z d z ie d z ic z n o ść i ś ro d o w isk o ... p o w s ta je i ro z w ija s ię p rz e z f u n k c jo ­ n a ln e w s p ó łd z ia ła n ie c z te re c h g łó w n y c h sfe r, w k tó r y c h te u k ła d y z a c h o w a n ia s ię s ą z o rg a n iz o w a n e : s f e ra p o z n a w c z a (in telig en cja),, s f e ra w o lity w n a ( c h a r a k te r) , s f e ra a f e k ty w n a (te m p e ra m e n t) i sfe ra s o m a ty c z n a ( k o n s ty tu c ja c ia ła )" 42.

D e fin ic je f u n k c jo n a ln e w ią ż ą o s o b o w o ść c z ło w ie k a z o rg a n iz m e m i p o z w a la ją p rz e w id z ie ć p o s tę p o w a n ie c z ło w ie k a , ja k o p o w ią z a n e z p e w n y m i u s ta lo n y m i to r a m i n e rw o w y m i. R. S. C a tte ll a k c e n tu je w k s z ta łto w a n iu o s o b o w o ś c i r o lę c z y n n ik ó w n ie ty lk o p s y c h o lo g ic z ­ n y c h , a le i c h e m i c z n y c h 4S. C z y n n ik ie m d e c y d u ją c y m je s t u s ta le n ie z a c h o w a n ia s ię je d n o s tk i w p o s z c z e g ó ln y c h s y tu a c ja c h ż y c io w y c h , a to je s t w ła ś c iw e d la p o s z c z e g ó ln y c h je d n o s te k , w y k re ś lo n e p rz e z u k ła d ic h c e c h 44.

*

W ie lo ś ć i ró ż n o r o d n o ś ć p o d a n y c h d e fin ic ji m o że r o b ić n a p ie r w s z y r z u t o k a w r a ż e n ie c h a o s u p rz e c iw n y c h p o g lą d ó w i p o ję ć . A le n a ­ le ż y p a m ię ta ć , że z ło ż o n o ś ć n a tu r y lu d z k ie j, a je d n o c z e ś n ie je j s u b ­ s t a n c ja l n a je d n o ś ć , w ie lo w y m ia ro w o ś ć c z ło w ie k a i d z iw n e n a w a r ­ s tw ia n ie s ię w n im r ó ż n y c h d z ie d z in b y tu , w z a je m n e p rz e n ik a n ie 40 Personality is the most adequate conceptualization oi a person's behaviour in all its detail that the scientist can give at m om ent in time.

Mc C 1 e 11 a n d, Personality, New York 1951, s. 69.

41 Por. B r a n d , op. cit., s. 10.

42 H. J. E y s e n c k , - Dimensions oi personality, London, 1947. Perso­

nality is the more or less stabile and enduring organization oi a person's character, tem peram ent, intellect and physic w hith determ ines his unique adjustm ents to the environment. The Structure oi Human Personality. Lon­

don 1960, s. 2.

4» Personality is w hich perm its a prediction oi w hat a person do in a given situation. Personality, N ew York 1950, s. 2. Obszerniej tak mówi:

Personality can be delined tirst, lactorially, as the dimensions oi behavior space lor human beings, secondly, biologically, as the patternsol reaction to the environm enst required to maintain internal chemical states (homeostasis), thirdly, clinically, as a more or less integrated set oi oryginally discrete dynam ic trends, fourth, sociologically, as a transm itting and creating elem ent in the culture patterns, and so on. A n Introduction to personality study*

London 1950, s. 221.

44 N ajogólniejsze i zarazem najbardziej typow e określenie podat J. P.

G u i l f o r d : A n individual personality is his unique pattern oi traits.

Cytaty

Powiązane dokumenty

It must be admitted that what Max Weber presented as the greatest achievement of Puritanism has never been particularly valued by the Puritans themselves, at least not by those

Armstrong: über die irrtümliche Kritik der retributiven Strafe ... Doyle: Hegel auf Amerikanisch – Strafe als Bedingung einer gerechten

— Die grosse Erscheinungswelt wird durch unsere Geistestätigkeit erst geschaffen; und wie der Geist infolge seiner Organisation nicht anders kann, als alle Dinge in Raum

D) Prawdy o niepokalanym poczęciu i wniebowzięciu winny być interpretowane w kontekście podstawowych prawd chrześcijańskich, jakimi są wcielenie, odkupienie i

M a x w e l l fand durch Schwingungsversuche mit Messing- scheiben , dass die Reibung der Luft der absoluten Temperatur unmittelbar proportional sei, was bekanntlich auch die

2. eksport krajów ameryki łacińskiej w drugiej dekadzie XXi wieku Jedną ze zdecydowanie najistotniejszych cech eksportu badanego regionu w obecnej dekadzie jest

Oczywiście wie on, że i dziś trzeba umierać, a też niejasno zdaje sobie sprawę, że „umiera się w życiu nieustannie, więc też zna śmierć, którą spotyka w

In den Worten von Peter Kühn sollte sich die Redensartendidaktik auf Folgendes konzentrieren: „Eine pragmatisch orientierte Redensartendidaktik müsste sich zum Ziel