LIBERALIZM (łac. – liber - wolny)
Doktryna liberalizmu powstała na przełomie XVII i XVIII wieku;
Powstała na skutek zatoczenia szerokich kręgów poza granicami najwyższych warstw społecznych. Przenikała coraz bardziej w poglądy średniej warstwy
społeczeństwa;
Na skutek silnych nastrojów przeciw nieograniczoności władzy króla, poddano krytyce despotycznych władców i arystokrację, ośmieszano szlachectwo, a na dalszy
plan stawiano kult religii;
Doktryna liberalna powstała pod wpływem epoki oświecenia, która zakładała panowanie rozumu, co prowadziło do kultu utylitaryzmu;
Postulaty liberalizmu wywodzące się z oświecenia
prezentowały interesy oraz ambicje przede wszystkim mieszczaństwa. Dlatego też wiek XVIII przyniósł rozrost form kapitalistycznych w większości krajów Europy.
Cechy charakterystyczne doktryn liberalnych
Wolność – eliminacja narzucania władzy
absolutnej w stosunku do jednostki, jednostka ma prawo swobodnie kierować swoją
działalnością w sferze osobistej jak też
gospodarczej (antyfeudalizm, antykolektywizm)
Racjonalizm – wiara w nieograniczoną zdolność rozumu ludzkiego w kwestii umiejętności poznawczych (dlatego też
realizuje się postęp na płaszczyźnie wszystkich dziedzin)
Indywidualizm
LIBERALIZM POLITYCZNY
John Locke (1632 – 1704)
Prekursor liberalizmu
Filozof, pisarz polityczny, teoretyk utylitaryzmu
Twórca umowy społecznej, której podstawy
wyznaczał utylitaryzm (jednostki rezygnują ze stanu natury w celu
utrzymania praw do życia – wolności i mienia.
Dlatego też, powołują społeczeństwo,
a następnie powstaje rząd na skutek
umowy społeczeństwa z władzą.
Konsekwencją umowy społecznej u J. Locka jest przede wszystkim uzyskanie przez człowieka prawa
do skuteczniejszej ochrony najważniejszego z naturalnych
praw – prawa własności.
Własność prywatna według J.
Locka to symbol pracowitości, źródło bogactwa oraz najwyższa
wartość człowieka.
Utylitaryzm J. Locka prowadził ku
sformułowaniu podstawowych postulatów liberalizmu, a przede wszystkim zasady indywidualizmu oraz leseferyzmu (wolności
jednostki od państwa)
- John Locke ograniczył funkcję państwa do zabezpieczania podstawowych
wartości (życia oraz własności obywateli);
- Zakaz ingerencji państwa w sferę produkcji, życia społecznego (także religijnego);
- Autonomia partii politycznych,
korporacji, stowarzyszeń spółek oraz przedsiębiorstw;
- Uważał, że należy zredukować do minimum niebezpieczeństwo tyranii.
Dlatego też wzorem rządu powinna być monarchia umiarkowana, w której
władza uległaby podziałowi na:
-władzę ustawodawczą (dwuizbowy parlament), chroniący klasy mieszczańskie i szlacheckie);
- władzę wykonawczą (rządzenie oraz wymiar sprawiedliwości);
- władzę federacyjną (polityka zagraniczna)
LIBERALIZM
GOSPODARCZY
Adam Smith (1723-1790)
Szkocki myśliciel, profesor
Uniwersytetów Brytyjskich, jeden z twórców szkoły klasycznej w
ekonomii.
Badania nad naturą i przyczynami
bogactwa narodów – dzieło A. Smitha, uznane za fundament ekonomii
systemy kapitalistycznego oraz
reprezentatywny wykład o liberalizmie
gospodarczym
-Adam Smith postrzegał człowieka w aspekcie indywiduum homo
oeconomicus kierującego się w swoim postępowaniu zasadą zysku;
- Społeczeństwo to zespół swobodnie połączonych jednostek, a państwo
powstaje spontanicznie pod wpływem różnorodnych wzajemnie układających się stosunków międzyludzkich;
- Gospodarką rządzą ekonomiczne
prawa obiektywne, a wszelka wartość stanowi rezultat produkcyjnej pracy ludzkiej;
- Praca stanowi źródło bogactwa, niezależnie od sektora produkcji;
- Wolna konkurencja stanowi
najpewniejszą ochronę praw jednostki.
Według Adama Smitha
podstawową rolą państwa jest
zapewnienie działania reguł, które rządzą gospodarką.
Państwo nie może ingerować w gospodarkę, pomimo, że
usytuowane jest ponad jednostką.
Państwo jako stróż naturalnego porządku oraz naturalnych praw jednostek może wkraczać w sferę tych stosunków jedynie w dwóch przypadkach
(kiedy jednostki same zwrócą się do
władzy z prośbą o interwencję bądź w
sytuacji zakłócenia publicznego ładu)
RADYKALIZM POLITYCZNY I FILOZOFICZNY
Jeremy Bentham (1748 – 1832)
Twórca teorii etycznej opartej
na założeniach sensualistycznych, hedonistycznych oraz
utylitarystycznych.
Wprowadzenie do zasad
moralności i prawodawstwa
Doktryna utylitaryzmu J.
Benthama
- Każdy człowiek liczy się tak samo, nikt nie jest
uprzywilejowany, a społeczność przenika wzajemna życzliwość;
- Pochwała dla egoizmu jednostki przynoszącego istotną korzyść
ogółowi.
Doktryna etyczna J. Benthama wiązała się poglądami na ustrój
oraz zadania państwa
- wyznawał atomizm społeczny
(społeczeństwo jest rzekomym ciałem złożonym z indywidualnych osób)
- zarówno państwo jak i jednostki dążą do osiągnięcia korzyści – przyjemności,
dlatego też aby uniknąć konfliktów pomiędzy interesami należy ustanowić
odpowiedni ustrój jakim jest demokracja;
- istnienie organów państwa jak też ich działanie powinno być wyznaczane
względami utylitaryzmu;
- Bentham uznawał prawo państwa do podejmowania pozytywnych zadań
mających na celu ochronę życia i mienia obywateli oraz likwidację dysproporcji
majątkowych.
LIBERALIZM KLASYCZNY Benjamin Constant (1767- 1830)
Koncepcja wolności zawarta w broszurze O wolności
starożytnych w porównaniu z wolnością współczesnych
Polemika z koncepcją suwerenności
J.J. Rousseau
Władza prawodawcza, niezależnie od kogo jest
sprawowana powinna pochodzić z wyboru dokonanego przez
ogół obywateli;
Prawa osobiste obywateli stanowią wolność, zaś jej
gwarancją są prawa polityczne;
Wolność ludzi związana jest ze swobodnym korzystaniem z
własności prywatnej.
Aspekty wolności w doktrynie B. Constanta
- prawo do posiadania własności jako jedno z praw podstawowych;
- prawo jednostki do posiadania sfery prywatnej, która warunkuje istnienie
sfery – wolności publicznej;
- prawo do samorealizacji.
Dla B. Constanta najważniejszą swobodą nadaną człowiekowi jest wolność wypowiedzi, a szczególnie wolności prasy. B. Constant wyróżnił
także nieograniczone prawo do
poszukiwania prawdy.
B. Constant był zwolennikiem monarchii konstytucyjnej oraz uważał, że
podstawowe wolności nie mogą ulec reglamentacji przez prawo
B. Constant nawiązywał do
Monteskiusza w koncepcji władzy państwowej, która winna ulec
podziałowi oraz wzajemnej kontroli i hamowaniu w celu ochrony wolności.
B. Constant wyróżnił 6 rodzajów władz:
- władza reprezentacyjna trwała (izba wyższa), - władza reprezentacyjna opinii (izba niższa),
- władza królewska,
- egzekutywa (władza wykonawcza rządu), - władza sądownicza,
- władza municypalna.