WYKŁAD
DR TOMASZ BAKALARZ
Promocja zatrudnienia i
instytucje rynku pracy
Instrumenty rynku pracy wspierające podstawowe usługi rynku pracy
Art. 44 ustawy:
finansowanie kosztów przejazdu do pracodawcy zgłaszającego ofertę pracy lub do miejsca pracy, odbywania stażu, przygotowania
zawodowego dorosłych lub odbywania zajęć w zakresie poradnictwa zawodowego w związku ze skierowaniem przez powiatowy urząd pracy;
finansowanie kosztów zakwaterowania w miejscu pracy osobie, która podjęła zatrudnienie lub inną pracę zarobkową, staż,
przygotowanie zawodowe dorosłych poza miejscem stałego
zamieszkania, w przypadku skierowania przez powiatowy urząd pracy;
dofinansowanie wyposażenia miejsca pracy, podjęcia działalności gospodarczej, kosztów pomocy prawnej, konsultacji i doradztwa;
refundowanie kosztów poniesionych z tytułu opłaconych składek na ubezpieczenia społeczne w związku z zatrudnieniem skierowanego bezrobotnego;
finansowanie dodatków aktywizacyjnych;
finansowanie kosztów zorganizowanego przejazdu bezrobotnych i poszukujących pracy, w związku z udziałem tych osób w targach pracy i giełdach pracy organizowanych przez wojewódzki urząd pracy w ramach pośrednictwa pracy, w szczególności prowadzonego w
ramach sieci EURES.
Instrumenty rynku pracy wspierające podstawowe usługi rynku pracy
Beneficjantami pomocy są zróżnicowane podmioty.
Część z instrumentów rynku pracy skierowana została do pracodawców oraz podmiotów prowadzących
działalność gospodarczą, część - bezpośrednio do bezrobotnych oraz poszukujących pracy.
Stosowanie instrumentów rynku pracy ma, co do zasady, charakter fakultatywny i zależy od decyzji starosty (wyjątek stanowi dodatek aktywizacyjny, przyznawany obligatoryjnie podmiotom spełniającym określone warunki). Przepisy nie określają, w jakim trybie decyzja jest podejmowana. Stąd, starosta może ją podjąć albo z urzędu, albo na wniosek zainteresowanego.
Instrumenty rynku pracy wspierające podstawowe usługi rynku pracy
Wśród kryteriów branych pod uwagę przy
wydaniu decyzji przez starostę wymienić należy
nie tylko spełnianie przez zainteresowanego
prawem określonych przesłanek, lecz także jego
indywidualną sytuację, dostępność środków
Funduszu Pracy oraz to, czy usługa urzędu jest
niewystarczająca bez dodatkowego wsparcia i
wymaga zastosowania odpowiedniego
instrumentu. W związku z powyższym,
zastosowanie poszczególnych instrumentów
rynku pracy powinno być poprzedzone oceną
sytuacji lokalnego rynku pracy oraz ustaleniem
potrzeby wsparcia oferowanych przez urząd
usług rynku pracy
.Instrumenty rynku pracy wspierające podstawowe usługi rynku pracy
Mimo że większość instrumentów rynku
pracy ma charakter fakultatywny (nie dotyczy
to tylko obligatoryjnie przyznawanego
dodatku aktywizacyjnego), odmowa ich
zastosowania powinna stanowić podstawę
do przeprowadzenia kontroli, także
sądowej. Chodzi przede wszystkim o
zapobieżenie dyskryminacji osób
korzystających z instrumentów rynku pracy.
Instrumenty rynku pracy wspierające podstawowe usługi rynku pracy
Zgodnie z wyrokiem NSA z dnia 20 czerwca 1984 r., III SA 87/84, Gospodarka, Administracja Państwowa 1986, nr 13, s. 44, okoliczność, że przepis prawa materialnego pozostawia sposób rozstrzygnięcia sprawy uznaniu organu administracji, nie zwalnia sama przez się tego organu od obowiązku uzasadnienia faktycznego decyzji. Decyzje wydane w granicach tzw.
uznania administracyjnego nie są wyłączone
spod obowiązku ich uzasadnienia na zasadach
ogólnych określonych w kodeksie postępowania
administracyjnego.
Instrumenty rynku pracy wspierające podstawowe usługi rynku pracy
Jeśli chodzi o fakultatywne instrumenty rynku
pracy, przyznanie pomocy finansowej zależy od
decyzji starosty, natomiast jeśli już dojdzie do
zwrotu kosztów, jak samo to określenie ("zwrot")
wskazuje, są one pokrywane w pełnej,
udokumentowanej wysokości. W przypadku
dodatku aktywizacyjnego, przyznawanego
obligatoryjnie, ustawodawca wskazał
maksymalną granicę przyznawanych środków,
dodając szczegółowy sposób ich obliczenia w
odniesieniu do bezrobotnego podejmującego
zatrudnienie na podstawie skierowania
powiatowego urzędu pracy.
Zwrot kosztów przejazdu i zakwaterowania
Instrumenty określone w przepisie art. 45 mogą być stosowane w następujących przypadkach:
odbywania przejazdów z miejsca zamieszkania i powrotu do miejsca zatrudnienia lub innej pracy, odbywania stażu,
przygotowania zawodowego dorosłych, odbywania zajęć z zakresu poradnictwa zawodowego;
odbywania przejazdów w związku z ofertą pracy zgłoszoną przez pracodawcę;
odbywania przejazdów w związku z badaniami lekarskimi lub psychologicznymi;
odbywania przejazdów w związku z wykonywaniem prac społecznie użytecznych;
zakwaterowania w miejscowości, w której podjęto
zatrudnienie, inną pracę zarobkową, staż lub przygotowanie zawodowe dorosłych (z wyłączeniem osób odbywających
zajęcia z zakresu poradnictwa zawodowego).
Omawiane instrumenty rynku pracy mają na celu zwiększenie mobilności bezrobotnych oraz osób poszukujących pracy przez zachęcanie do ich korzystania z usług rynku pracy znajdujących się poza miejscem zamieszkania.
Zwrot kosztów przejazdu i zakwaterowania
Na uwagę zasługuje wyrok WSA w Gdańsku z dnia 11 marca 2010 r., III SA/Gd 26/10, LEX nr 606752. Zgodnie z nim, analiza treści art. 45 ust. 3 u.p.z. w powiązaniu z ratio legis ustawy prowadzi do wniosku, że użyte w tym przepisie pojęcie oferty pracy obejmuje swoim zakresem również "skierowania do odbycia stażu". W uzasadnieniu zauważono, że mimo iż nie można postawić znaku
równości pomiędzy "ofertą pracy" a "skierowaniem do odbycia stażu", stosując celowościową wykładnię
przepisu art. 45 ust. 3 u.p.z., należy stwierdzić, że brak jest racjonalnego uzasadnienia do przyjęcia takiego jego znaczenia, które wprowadza preferencyjne traktowanie bezrobotnego skierowanego do pracodawcy, który zgłosił ofertę pracy, w stosunku do bezrobotnego skierowanego do pracodawcy do odbycia stażu.
Zwrot kosztów przejazdu i zakwaterowania
Finansowanie wszystkich określonych w art.
45 u.p.z. przypadków dokonywane jest ze środków Funduszu Pracy. Zauważyć należy, że w odniesieniu do finansowania kosztów przejazdu do pracodawcy zgłaszającego
ofertę pracy, kosztów przejazdu na badania i kosztów dojazdu do miejsca wykonywania
prac społecznie użytecznych ustawodawca pominął w treści art. 45 u.p.z. źródło, z
którego są one wypłacane.
Zwrot kosztów przejazdu i zakwaterowania
Ustawodawca nie wyróżnia zwrotu kosztów przejazdu w zależności od rodzaju środków transportu: środków komunikacji zbiorowej czy
środków transportu prywatnego. Oznaczać to może, że zwracane są koszty przejazdów w obu przypadkach. W przypadku wykorzystania pojazdu prywatnego
zwrotowi powinna podlegać równowartość najtańszego i dogodnego środka transportu
obsługiwanego przez przewoźnika wykonującego usługi w zakresie komunikacji publicznej.
Wyjątek dotyczy jednak finansowania kosztów zakwaterowania, które ma miejsce wówczas, gdy czas dojazdu do innej miejscowości i powrotu do miejsca stałego zamieszkania środkami transportu zbiorowego wynosi łącznie ponad 3 godziny dziennie
Zwrot kosztów przejazdu i zakwaterowania
Ustawodawca nie wyróżnia zwrotu kosztów przejazdu w zależności od rodzaju środków transportu: środków komunikacji zbiorowej czy
środków transportu prywatnego. Oznaczać to może, że zwracane są koszty przejazdów w obu przypadkach. W przypadku wykorzystania pojazdu prywatnego
zwrotowi powinna podlegać równowartość najtańszego i dogodnego środka transportu
obsługiwanego przez przewoźnika wykonującego usługi w zakresie komunikacji publicznej.
Wyjątek dotyczy jednak finansowania kosztów zakwaterowania, które ma miejsce wówczas, gdy czas dojazdu do innej miejscowości i powrotu do miejsca stałego zamieszkania środkami transportu zbiorowego wynosi łącznie ponad 3 godziny dziennie
Zwrot kosztów przejazdu i zakwaterowania
Zwrot kosztów będzie możliwy po
udokumentowaniu przez wnioskodawcę faktu ich poniesienia, wraz z wysokością
wydatkowanych środków. Szczegółowe zasady dokonywania zwrotu kosztów, w tym sposoby udokumentowania poniesionych przez
wnioskującego nakładów, częstokroć określają
wydawane regulaminy przyznawania zwrotu
kosztów.
Zwrot kosztów przejazdu i zakwaterowania
Zauważyć należy, że krąg uprawnionych do otrzymania zwrotu kosztów przejazdów w
przypadku podjęcia zatrudnienia, innej pracy zarobkowej, stażu, przygotowania zawodowego dorosłych lub odbywania zajęć z zakresu
poradnictwa zawodowego zawężono do osób
uzyskujących wynagrodzenie lub innyprzychód w wysokości nieprzekraczającej 200%
minimalnego wynagrodzenia
Przy ustalaniu spełniania przez zainteresowanego powyższego warunku należy wziąć pod uwagę
wszystkie składniki wynagrodzenia oraz inne
świadczenia zaliczane do wynagrodzeń osobowych.
Zwrot kosztów przejazdu i zakwaterowania
Ze względu na brak wyraźnego zawężenia stosowania powyższych instrumentów rynku pracy wyłącznie do osób bezrobotnych przyjąć należy, że z dobrodziejstwa przepisu
korzystać będą, co do zasady, zarówno
osoby bezrobotne, jak i osoby poszukujące
pracy.
Skłonność do wewnętrznej migracji zarobkowej
Czynniki sprzyjające
Skłonność do wewnętrznej migracji zarobkowej
Czynniki hamujące
Refundacja kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy
Refundacja dokonywana podmiotowi oraz
dofinansowanie stanowią pomoc de minimis w rozumieniu przepisów rozporządzenia Komisji (UE) nr 1407/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis (Dz. Urz. UE L 352 z 24.12.2013, s.
1) i są udzielane zgodnie z przepisami tego rozporządzenia, z wyłączeniem środków
przyznawanych w zakresie krajowego
transportu osób taksówkami.
Refundacja kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy
O refundację ubiegać się mogą podmioty
prowadzące działalność gospodarczą, a od 1 lutego 2011 r. - także niepubliczne
przedszkola, niepubliczne szkoły oraz
producenci rolni będący osobami fizycznymi, prawnymi lub jednostkami organizacyjnymi nieposiadającymi osobowości prawnej,
zamieszkujące lub mające siedzibę na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, będące posiadaczami gospodarstwa rolnego lub
prowadzące dział specjalny produkcji rolnej.
Refundacja kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy
Łączne warunki jakie musi spełnić przedsiębiorca, aby ubiegać się o refundację kosztów wyposażenia stanowiska pracy:
niezmniejszanie wymiaru czasu pracy
pracownika i nierozwiązanie stosunku pracy z
pracownikiem w drodze wypowiedzenia
dokonanego przez podmiot, przedszkole lub szkołę bądź na mocy porozumienia stron z przyczyn
niedotyczących pracowników w okresie 6 miesięcy bezpośrednio poprzedzających dzień złożenia
wniosku oraz w okresie od dnia złożenia wniosku
do dnia otrzymania refundacji;
Refundacja kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy
niezaleganie w dniu złożenia wniosku z wypłacaniem wynagrodzeń pracownikom oraz z opłacaniem należnych składek na
ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz
Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych oraz Fundusz Emerytur Pomostowych;
niezaleganie w dniu złożenia wniosku z opłacaniem innych danin publicznych;
nieposiadanie w dniu złożenia wniosku
nieuregulowanych w terminie zobowiązań
cywilnoprawnych;
Refundacja kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy
niekaralność w okresie 2 lat przed dniem złożenia wniosku za przestępstwo przeciwko obrotowi gospodarczemu
Nieco inne warunki obowiązują producentów
rolnych.
Refundacja kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy
• Refundacja może dotyczyć albo wyposażenia nowo
utworzonego stanowiska pracy dla osoby zatrudnianej albo doposażenia bądź wyposażenia już istniejącego
stanowiska pracy, albo zarówno wyposażenia nowych, jak i doposażenia istniejących stanowisk pracy.
• Zauważyć jednak należy, że w § 4 r.d.r.k.w. oraz w art. 46 ust. 2 u.p.z. mowa jest o utworzonych stanowiskach
pracy. Chodzi tu jednak o te stanowiska, które zostały wyposażone bądź doposażone w celu zatrudnienia skierowanych bezrobotnych. Ze względu na zakaz rozwiązywania stosunku pracy bądź zwolnienie
pracowników w okresie 6 miesięcy bezpośrednio
poprzedzających dzień złożenia wniosku oraz w okresie od dnia złożenia wniosku do dnia otrzymania refundacji nie mogą to być stanowiska pracy, z których w
omawianym terminie zwolniono pracowników albo ograniczono ich czas pracy.
Refundacja kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy
•
Podmiot ubiegający się o refundację ma
obowiązek ustanowić zabezpieczenie zwrotu otrzymanej kwoty na wypadek
niedotrzymania warunków zawartej umowy.
We wniosku powinna być też wskazana
proponowana forma zabezpieczenia zwrotu
refundacji
Refundacja kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy
•
Ustawodawca wprowadził minimalny okres prowadzenia działalności gospodarczej przez podmiot ubiegający się o refundację. Chodzi o faktyczne prowadzenie działalności, ponieważ przy ustaleniu spełnienia tego warunku
pomija się okres jej zawieszenia.
•
Podstawę refundacji stanowi umowa
zawierana przez starostę z podmiotem
ubiegającym się o refundację
Refundacja kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy
Pytanie
Czy przedsiębiorca może wpierw wypowiedzieć stosunek pracy z pracownikiem np. z przyczyn
ekonomicznych, a następnie ubiegać się o refundacje kosztów doposażenia stanowiska
pracy a w konsekwencji zatrudnienie tego
pracownika z powrotem?
Refundacja kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy
W uzasadnieniu do wyroku WSA w Gdańsku z dnia
30 grudnia 2014 r., III SA/Gd 719/14, LEX nr
1648086, podkreślono cel omawianej regulacji
prawnej, który sprowadza się do przeciwdziałania
bezrobociu przez zatrudnianie bezrobotnych. W
ocenie sądu rozwiązywanie stosunków pracy i
likwidowanie stanowisk pracy przez pracodawcę nie
jest działaniem, które służy realizacji tego celu,
dlatego sprzeczne z omawianym instrumentem
byłoby akceptowanie postępowania polegającego z
jednej strony na pozbawianiu pracowników
zatrudnienia, a następnie na ubieganiu się o
przyznanie kosztów wyposażenia lub doposażenia
stanowiska pracy w celu zatrudnienia bezrobotnych.
Refundacja kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy
Na uwagę w tym miejscu zasługuje stanowisko Naczelnego Sądu
Administracyjnego w wyroku z dnia 24 stycznia 2012 r., I OSK 1736/11, LEX nr
1107871, zgodnie z którym rozstrzygnięcia w zakresie odmowy refundacji wyposażenia lub doposażenia pracy dla skierowanych
bezrobotnych ze środków funduszu pracy nie dokonuje się w formie decyzji
administracyjnej, ale czynności z zakresu
administracji publicznej.
Refundacja kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy
Wymóg utrzymania pracownika w zatrudnieniu.
Zatrudnienie na wyposażonym lub
doposażonym stanowisku pracy w pełnym wymiarze czasu pracy skierowanego
bezrobotnego (lub skierowanych
bezrobotnych) przez okres co najmniej 24 miesięcy oraz utrzymanie przez okres co najmniej 24 miesięcy stanowisk pracy
utworzonych w związku z przyznaną
refundacją.
Refundacja kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy
W przypadku nawiązania stosunku pracy z pracownikiem pojawia się kilka pytań:
Czy do pracownika zawierającego kolejną umowę o pracę na czas określony w ramach refundacji kosztów wyposażenia należy
stosować art. 25(1) k.p.?
Co to znaczy utrzymać stanowisko? Czy można przesunąć pracownika na inne stanowisko
pracy (nie utworzone dla niego)?
Refundacja kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy
W literaturze wyrażono pogląd, że
utrzymanie sfinansowanych stanowisk pracy oznacza zakaz ich likwidacji. Nie wyłącza to zatem możliwości rotacji pracowników na nich zatrudnionych. Ze względu na cel
omawianego instrumentu rynku pracy oraz skierowanie go na osoby bezrobotne
kierowane przez powiatowy urząd pracy wydaje się, że wewnętrzna rotacja wśród
skierowanych osób bezrobotnych nie powinna
być wyłączona.
Refundacja kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy
Zgodnie z art. 46 ust. 2 u.p.z. podmiot, który otrzymał refundację kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy dla
skierowanego bezrobotnego, jest obowiązany dokonać zwrotu, w terminie 30 dni od dnia doręczenia wezwania starosty, otrzymanych środków wraz z odsetkami ustawowymi,
jeżeli zatrudniał na utworzonym stanowisku pracy skierowanego lub skierowanych
bezrobotnych w pełnym wymiarze czasu pracy łącznie przez okres krótszy niż 24 miesiące albo naruszył inne warunki umowy o
refundację.
Refundacja kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy
Zwrotu otrzymanych środków wraz z odsetkami dokonuje się w wysokości proporcjonalnej do okresu
niezatrudniania na utworzonych
stanowiskach pracy skierowanych
bezrobotnych.
Dotacja na własny biznes
Adresatami pomocy omawianego instrumentu rynku pracy są:
bezrobotni,
absolwenci centrów integracji społecznej, o których mowa w art. 2 pkt 1a u.z.s.,
absolwenci klubów integracji społecznej, o których mowa w art. 2 pkt 1b u.z.s.
Dotacja na własny biznes
Instrument nie będzie przysługiwał:
bezrobotnemu, który zarejestrował się jako
bezrobotny w okresie zgłoszonego do ewidencji działalności gospodarczej zawieszenia
wykonywania działalności gospodarczej (art. 46 ust. 2a u.p.z.).
Temu, który otrzymał bezzwrotne środki z Funduszu Pracy lub inne bezzwrotne środki
publiczne na podjęcie działalności gospodarczej lub rolniczej, założenie lub przystąpienie do
spółdzielni socjalnej;
Dotacja na własny biznes
Bezrobotny ubiegający się o dotację nie może:
Posiadać wpisu do ewidencji działalności
gospodarczej, a w przypadku jego posiadania – ma mieć oświadczenie o zakończeniu
działalności gospodarczej w dniu
przypadającym w okresie przed upływem co najmniej 12 miesięcy bezpośrednio
poprzedzających dzień złożenia wniosku;
Dotacja na własny biznes
Ponadto istotne znaczeni ma:
niekaralność - w okresie 2 lat przed dniem złożenia wniosku - za przestępstwo przeciwko obrotowi
gospodarczemu w rozumieniu ustawy - Kodeks karny lub ustawy o odpowiedzialności podmiotów
zbiorowych za czyny zabronione pod groźbą kary;
niezłożenie wniosku do innego starosty o przyznanie dofinansowania lub przyznanie jednorazowo środków na założenie lub przystąpienie do spółdzielni socjalnej.
Dotacja na własny biznes
Kolejne warunki obwarowujące ubieganie się przez wspomniane wcześniej kategorie podmiotów
wynikają z przepisów rozporządzenia stanowiących o przesłankach uwzględnienia przez starostę wniosku o dofinansowanie.
Chodzi o brak w okresie 12 miesięcy bezpośrednio poprzedzających złożenie wniosku:
odmowy ze strony wnioskującego bez uzasadnionej przyczyny przyjęcia propozycji odpowiedniej pracy lub innej formy pomocy określonej w ustawie (odpowiedniego zatrudnienia, innej pracy zarobkowej, szkolenia, stażu, prac społecznie użytecznych,
przygotowania zawodowego dorosłych, wykonywania prac interwencyjnych lub robót publicznych) oraz udziału w
działaniach w ramach Programu Aktywizacja i Integracja, o którym mowa w art. 62a u.p.z.;
nieprzerwanie z własnej winy szkolenia, stażu, wykonywania prac społecznie użytecznych, indywidualnego planu działania, udziału w działaniach w ramach Programu Aktywizacja i
Integracja lub innej formy pomocy wskazanej w ustawie.
Dotacja na własny biznes
Przepisy nie określają kwoty, jaką ubiegający się o dofinansowanie może otrzymać,
wyznaczają natomiast granicę maksymalną przyznawanych środków. Wpływ na wysokość otrzymywanych środków ma to, w jakiej formie działalność gospodarcza będzie prowadzona.
sześciokrotność przeciętnego wynagrodzenia;
czterokrotność przeciętnego wynagrodzenia na jednego członka założyciela spółdzielni;
w przypadku podejmowania działalności na zasadach określonych dla spółdzielni socjalnych, trzykrotność przeciętnego wynagrodzenia na jednego członka
przystępującego do spółdzielni socjalnej po jej założeniu (art. 46 ust. 1 pkt 2 u.p.z.).
Dotacja na własny biznes
Dodatkowo bezrobotny powinien zobowiązać się do prowadzenia działalności gospodarczej w okresie 12 miesięcy od dnia jej rozpoczęcia oraz rezygnacji z zawieszenia działalności gospodarczej w okresie 12 miesięcy po jej rozpoczęciu.
Ponadto ubiegający się o dotacje mają obowiązek zadeklarowania
niepodejmowania zatrudnienia w okresie 12 miesięcy po dniu rozpoczęcia
działalności gospodarczej.
Dotacja na własny biznes
W wyroku NSA w Warszawie z dnia 4 września 2014 r., I OSK 413/14, LEX nr 1511970, podkreślono, że
"skoro przepisy rozporządzenia z dnia 23 kwietnia 2012 r. w sprawie dokonywania z Funduszu Pracy refundacji kosztów wyposażenia i doposażenia
stanowisk pracy skierowanego bezrobotnego oraz przyznawania środków na podjęcie działalności gospodarczej (...) wyraźnie określiły (przesądziły) sposób rozstrzygnięcia (tak pozytywnego, jak i
negatywnego) w przedmiocie wniosku o
dofinansowanie podjęcia działalności gospodarczej przez bezrobotnego, wskazując na "pisemne
poinformowanie" wnioskodawcy, to nie można domniemywać, iż powyższe oświadczenie woli
organu powinno nastąpić w innej formie. Zwłaszcza nie można przyjąć, że właściwą formą jest decyzja".
Dotacja na własny biznes
Z kolei w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 8
października 2014 r., II SA/Ke 553/14, LEX nr 1534202, wskazano, że "pismo informujące wnioskodawcę o nieuwzględnieniu jego
wniosku o dofinansowanie podjęcia
działalności gospodarczej, będące wyrazem woli decyzyjnej organu podjętej w oparciu o art. 46 ust. 1 pkt 2 u.p.z. w zw. z § 6 ust. 1 i § 7 ust. 1 i 3 r.d.r.k.w., należy do aktów
objętych kontrolą sądowoadministracyjną, o
jakich mowa w art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a."
Dotacja na własny biznes
Pytanie
Czy można otrzymać dotację i jej nie
wykorzystać, nie wydać na rozruch działalności gospodarczej?
Np. gdy koszt rozpoczęcia działalności jest
marginalny
Dotacja na własny biznes
Pytanie
Czy można otrzymać dotację i jej nie
wykorzystać, nie wydać na rozruch działalności gospodarczej?
Np. gdy koszt rozpoczęcia działalności jest
marginalny
Dotacja na własny biznes
Dofinansowanie otrzymane, a niewydatkowane przez bezrobotnego, absolwenta centrum
integracji społecznej lub absolwenta klubu integracji społecznej podlega zwrotowi po upływie terminu 2-miesięcznego od terminu rozliczenia.
Ograniczenia terminowe co do wydatkowania środków oraz ich rozliczenia nie dotyczą
podmiotów otrzymujących środki na założenie spółdzielni socjalnej bądź przystąpienie do niej.
Umowa ze starostą precyzuje zakres
poniesionych wydatków (specyfikacja wydatków)
Dotacja na własny biznes
Starosta w trakcie trwania umowy o dofinansowanie dokonuje oceny prawidłowości wykonania umowy, w szczególności przez weryfikację spełnienia warunku prowadzenia działalności gospodarczej przez okres co najmniej 12 miesięcy (§ 9 ust. 5 r.d.r.k.w.).
Naruszenie warunków umowy, złożenie nieprawdziwych oświadczeń, jak również
wydatkowanie środków niezgodnie z przeznaczeniem
statuuje obowiązek zwrotu wszystkich przyznanych
środków wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od
dnia ich otrzymania, w terminie 30 dni od wezwania
przez starostę.
Refundacja składek na ubezpieczenia społeczne
Omawiany instrument rynku pracy ma na celu
wspieranie pracodawców, którzy zatrudnili osoby bezrobotne w pełnym wymiarze czasu pracy.
Podstawę refundacji stanowi umowa, zawierana przez pracodawcę ze starostą.
Refundacja może nastąpić w przypadku, gdy:
pracodawca zatrudniał skierowanego bezrobotnego w
pełnym wymiarze czasu pracy przez okres co najmniej 12 miesięcy oraz
po upływie 12 miesięcy zatrudnienia skierowany bezrobotny jest nadal zatrudniony.
Dodatek aktywizacyjny
Tytułowe pojęcie oznacza kwotę wypłaconą osobie, która będąc bezrobotnym
posiadającym prawo do zasiłku, podjęła
samodzielnie lub w wyniku skierowania przez powiatowy urząd pracy zatrudnienie bądź
inną pracę zarobkową.
Dodatek można uznać za swoistego rodzaju
"nagrodę" z tytułu przejawionej przez
bezrobotnego inicjatywy w poszukiwaniu
pracy.
Dodatek aktywizacyjny
Dodatek aktywizacyjny jest świadczeniem obowiązkowym, przyznawanym w formie decyzji administracyjnej. Ustawa nie
ogranicza możliwości wielokrotnego sięgania do tego instrumentu. Jedyne ograniczenie w jego pozyskiwaniu stanowią warunki
określone w przepisie art. 48.
Są dwa przypadki, w których dodatek będzie
przyznany bezrobotnemu:
Dodatek aktywizacyjny
1) w wyniku skierowania przez powiatowy urząd pracy podjął zatrudnienie w
niepełnym wymiarze czasu pracy
obowiązującym w danym zawodzie lub służbie i otrzymuje wynagrodzenie niższe od
minimalnego wynagrodzenia za pracę;
2) z własnej inicjatywy podjął
zatrudnienie lub inną pracę zarobkową.
Dodatek aktywizacyjny
Wyrok WSA w Krakowie z dnia 13 marca 2013 r., III SA/Kr 782/12, LEX nr 1303117.
Zgodnie z nim prawo do dodatku aktywizacyjnego przysługuje tylko
bezrobotnym posiadającym prawo do zasiłku, ale chodzi tutaj o bycie uprawnionym do
zasiłku, a nie o jego otrzymywanie. Z kolei podjęcie pracy, i to udokumentowane, ma poprzedzać złożenie wniosku, a zarazem warunkuje otrzymanie dodatku
aktywizacyjnego.
Dodatek aktywizacyjny
Wyrok WSA w Krakowie z dnia 13 marca 2013 r., III SA/Kr 782/12, LEX nr 1303117.
Zgodnie z nim prawo do dodatku aktywizacyjnego przysługuje tylko
bezrobotnym posiadającym prawo do zasiłku, ale chodzi tutaj o bycie uprawnionym do
zasiłku, a nie o jego otrzymywanie. Z kolei podjęcie pracy, i to udokumentowane, ma poprzedzać złożenie wniosku, a zarazem warunkuje otrzymanie dodatku
aktywizacyjnego.
Dodatek aktywizacyjny
Podkreślenia wymaga, że w tym przypadku na prawo do dodatku aktywizacyjnego nie tylko nie wpływają rodzaje zawieranych z pracodawcą umów, lecz także bez
znaczenia pozostaje ich liczba. W świetle przepisu art. 48 u.p.z. zatrudnienie lub inna praca zarobkowa muszą być bowiem rozumiane szeroko, ponieważ w pojęciach tych mieści się każda praca podjęta przez bezrobotnego w okresie posiadania prawa do zasiłku, znaleziona z jego inicjatywy276. Wobec powyższego mogą to być zarówno umowy o pracę (terminowe albo bezterminowe), jak i umowy-zlecenia, ważne jest jednak, by nie występowała przerwa w świadczeniu pracy. Wymagane jest bowiem zachowanie ciągłości zatrudnienia (chodzi o dni robocze).
Dodatek aktywizacyjny
Dodatek aktywizacyjny nie przysługuje w przypadku:
skierowania bezrobotnego przez powiatowy urząd pracy do prac interwencyjnych, robót publicznych lub na stanowisko pracy, którego koszty wyposażenia lub doposażenia zostały zrefundowane zgodnie z art. 46 ust. 1 pkt 1;
podjęcia przez bezrobotnego z własnej inicjatywy zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej u pracodawcy, u którego był
zatrudniony lub dla którego wykonywał inną pracę zarobkową bezpośrednio przed zarejestrowaniem jako bezrobotny;
podjęcia przez bezrobotnego z własnej inicjatywy zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej za granicą Rzeczypospolitej
Polskiej u pracodawcy zagranicznego;
przebywania na urlopie bezpłatnym.
Dodatek aktywizacyjny
Dodatek aktywizacyjny jest świadczeniem okresowym, wypłacanym w odstępach
miesięcznych. Jego wysokość uzależniona jest od tego, czy bezrobotny podejmuje pracę z własnej inicjatywy, czy na podstawie skierowania
powiatowego urzędu pracy. W każdym jednak
przypadku maksymalnie można przyznać do 50%
zasiłku dla bezrobotnych
Dodatek przysługuje od chwili złożenia wniosku, po udokumentowaniu podjęcia pracy, do ostatniego
dnia pracy w należnym okresie zasiłkowym (okres,
w jakim przysługiwałby bezrobotnemu zasiłek).
Skala zastosowania instrumentów rynku pracy
Według raportu NIK 2015
Skierowanie na staż (art. 53)
Staż oznacza nabywanie przez
bezrobotnego umiejętności praktycznych do wykonywania pracy przez
wykonywanie zadań w miejscu pracy bez nawiązywania stosunku pracy z
pracodawcą.
Skierowanie na staż (art. 53)
Organizatorem stażu może zostać pracodawca, rolnicza spółdzielnia produkcyjna lub
pełnoletnia osoba fizyczna zamieszkująca i
prowadząca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, osobiście i na własny rachunek, działalność w
zakresie produkcji roślinnej lub zwierzęcej, w tym ogrodniczej, sadowniczej, pszczelarskiej i rybnej, w pozostającym w jej posiadaniu gospodarstwie rolnym obejmującym obszar użytków rolnych o powierzchni przekraczającej 2 ha przeliczeniowe lub
prowadzącej dział specjalny produkcji rolnej, o którym mowa w ustawie o ubezpieczeniu
społecznym rolników, organizacje pozarządowe.
Skierowanie na staż (art. 53)
Liczba dopuszczalnych, jednoczesnych stażystów u danego pracodawcy.
U organizatora stażu, który jest pracodawcą, staż mogą odbywać jednocześnie bezrobotni w liczbie nieprzekraczającej liczby pracowników zatrudnionych u organizatora w dniu składania wniosku w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy.
U organizatora stażu, który nie jest pracodawcą, staż może odbywać jednocześnie jeden
bezrobotny.
Skierowanie na staż (art. 53)
Okres odbywania stażu został uzależniony od kategorii osób, dla których jest organizowany.
wszyscy bezrobotni mogą zostać skierowani do odbycia stażu na okres do 6 miesięcy
bezrobotni do 30. roku życia - na okres do 12 miesięcy.
Minimalny czas na jaki bezrobotny może
być skierowany na staż do 3 miesiące.
Skierowanie na staż (art. 53)
Pytanie
Czy istnieje możliwość np. skierowania na staż na okres 3 miesięcy, a następnie
wydłużenia tego stażu do 6 miesięcy?
Skierowanie na staż (art. 53)
Rozporządzenie Ministra pracy i polityki społecznej z dnia 20 sierpnia 2009 r. w sprawie szczegółowych warunków
odbywania stażu przez bezrobotnych
bezrobotny nie może odbywać ponownie stażu u tego samego organizatora na tym samym stanowisku pracy, na którym
wcześniej odbywał staż (przygotowanie zawodowe w miejscu pracy lub
przygotowanie zawodowe dorosłych).
Skierowanie na staż (art. 53)
Umowa zawierana między statostą a organizatorem stażu.
Umowę tę należy zakwalifikować jako
zobowiązaniową umowę z zakresu działania administracji publicznej. Wszelkie kwestie dotyczące nawiązania, rozwiązania i
wzajemnych zobowiązań stron tej umowy
należy rozstrzygać na podstawie przepisów
kodeksu cywilnego
Skierowanie na staż (art. 53)
W wyroku NSA w Warszawie z dnia 17 stycznia 2014 r., I OSK 135/13, LEX nr
1480125, stwierdzono, że kwestie związane z przyjmowaniem osób bezrobotnych na staż pozostawione są swobodzie stron umowy, tj. staroście i pracodawcy. Umowa stażowa to rodzaj umowy cywilnoprawnej. Skoro
tak, to należy przyjąć, że wszelkie kwestie związane z zawarciem umowy, jej
wykonywaniem czy rozwiązaniem nie mogą być przedmiotem oceny sądu
administracyjnego.
Skierowanie na staż (art. 53)
Czy organizator stażu ma obowiązek zatrudnienia stażysty po odbyciu stażu?
Przepisy ustawy o promocji zatrudnienia i
instytucjach rynku pracy oraz rozporządzenia w sprawie szczegółowych warunków odbywania stażu przez bezrobotnych nie nakładają na
pracodawcę obowiązku zatrudnienia osobybezrobotnej po odbyciu przez nią stażu. A zatem
zobowiązanie do zatrudnienia bezrobotnego po zakończeniu stażu ma charakterdobrowolny, staż odbywa się bowiem na
podstawie umowy cywilnoprawnej zawartej
pomiędzy starostą a pracodawcą.
Skierowanie na staż (art. 53)
Minimalne wymogi dla tej umowy zawarte zostały w § 5 ust. 1 r.w.o.s.
§ 5. 1. Starosta zawiera z organizatorem umowę, o której mowa w art. 53 ust. 4 ustawy, zwaną dalej "umową",
określającą w szczególności:
firmę lub imię i nazwisko organizatora;
imię i nazwisko osoby upoważnionej do reprezentowania organizatora;
siedzibę organizatora;
miejsce odbywania stażu;
dane bezrobotnego odbywającego staż: imię i nazwisko, datę urodzenia, adres;
imię i nazwisko oraz zajmowane stanowisko opiekuna bezrobotnego odbywającego staż;
datę rozpoczęcia i zakończenia stażu;
program stażu;
zobowiązanie organizatora do zapewnienia należytej realizacji stażu zgodnie z ustalonym programem.
Skierowanie na staż (art. 53)
Możliwe jest, aby pracodawca we wniosku o
zorganizowanie stażu zadeklarował zatrudnienie bezrobotnego po odbyciu stażu, jednak w opinii ministerstwa nie może być to jedyne kryterium
decydujące o skierowaniu bezrobotnego na staż do danego pracodawcy.
Celem stażu jest bowiem zdobycie kwalifikacji lub umiejętności zawodowych oraz doświadczenia,
które pozwolą bezrobotnemu na znalezienie pracy, niekoniecznie u pracodawcy, u którego odbywa on staż. Ponadto niektórzy pracodawcy nie mogą
podjąć takiego zobowiązania, ponieważ np. w
administracji rządowej i samorządowej obowiązują postępowania konkursowe przy rekrutacji
pracowników.
Skierowanie na staż (art. 53)
Relacja bezrobotny – strony umowy o organizację stażu.
Pomiędzy bezrobotnym a starostą -
administracyjnoprawny stosunek podległości
kompetencji wynikający z zarejestrowania danej osoby jako bezrobotnej.
Pomiędzy stażystą a organizatorem stażu – nie dochodzi do zawarcia żadnej umowy!
Podmioty te są jednak obciążone wobec siebie określonymi obowiązkami. Treść tych
obowiązków wyznaczają przepisy ustawy oraz
rozporządzenia wykonawczego.
Skierowanie na staż (art. 53)
Obowiązki stażysty:
Bezrobotny skierowany do odbycia stażu:
przestrzega ustalonego przez organizatora rozkładu czasu pracy;
sumiennie i starannie wykonuje zadania objęte programem stażu oraz stosuje się do poleceń organizatora i opiekuna, o ile nie są one sprzeczne z prawem;
przestrzega przepisów i zasad obowiązujących u
organizatora, w szczególności regulaminu pracy, tajemnicy służbowej, zasad bezpieczeństwa i higieny pracy oraz
przepisów przeciwpożarowych;
sporządza sprawozdanie z przebiegu stażu zawierające informacje o wykonywanych zadaniach oraz uzyskanych kwalifikacjach lub umiejętnościach zawodowych.
Skierowanie na staż (art. 53)
Obowiązki organizatora stażu:
Organizator stażu:
zapoznaje bezrobotnego z programem stażu;
zapoznaje bezrobotnego z jego obowiązkami oraz uprawnieniami;
zapewnia bezrobotnemu bezpieczne i higieniczne warunki odbywania stażu na zasadach przewidzianych dla pracowników;
zapewnia bezrobotnemu profilaktyczną ochronę zdrowia w zakresie przewidzianym dla pracowników;
szkoli bezrobotnego na zasadach przewidzianych dla pracowników w zakresie
bezpieczeństwa i higieny pracy, przepisów przeciwpożarowych oraz zapoznaje go z obowiązującym regulaminem pracy;
przydziela bezrobotnemu, na zasadach przewidzianych dla pracowników, odzież i obuwie robocze, środki ochrony indywidualnej oraz niezbędne środki higieny osobistej;
zapewnia bezrobotnemu, na zasadach przewidzianych dla pracowników, bezpłatne posiłki i napoje profilaktyczne;
niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 7 dni, informuje starostę o
przypadkach przerwania odbywania stażu, o każdym dniu nieusprawiedliwionej nieobecności bezrobotnego oraz o innych zdarzeniach istotnych dla realizacji programu;
niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 7 dni, po zakończeniu realizacji
programu stażu wydaje bezrobotnemu opinię, o której mowa w art. 53 ust. 5 ustawy;
dostarcza staroście w terminie 5 dni po zakończeniu każdego miesiąca stażu listę obecności podpisywaną przez bezrobotnego.
Skierowanie na staż (art. 53)
Stypendium stażysty.
Podstawowym prawem stażysty jest możliwość
uzyskiwania w okresie odbywania stażu stypendium w wysokości 120% kwoty zasiłku.
Prawo do stypendium stażysta zachowuje również za okres udokumentowanej niezdolności do pracy, za
który pracownicy zachowują prawo do wynagrodzenia
Okres pobierania stypendium zalicza się do okresu pracy wymaganego do nabycia lub zachowania
uprawnień pracowniczych oraz okresów składkowych w rozumieniu przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.
Skierowanie na staż (art. 53)
Stypendium stażysty.
Okresów pobierania stypendium nie wlicza się
jednak do okresów wymaganych do nabycia prawa oraz ustalania wysokości i okresu pobierania
zasiłku, okresu zatrudnienia, od którego zależy
nabycie prawa do urlopu wypoczynkowego
Zgodnie z art. 53 ust. 7a u.p.z. na wniosek
bezrobotnego odbywającego staż pracodawca jest zobowiązany do udzielenia dni wolnych w
wymiarze 2 dni za każde 30 dni kalendarzowych
odbywania stażu, z zachowaniem prawa dostypendium.
Skierowanie na staż (art. 53)
Czas pracy stażysty
Norma podstawowa 8h dobowo/ 40 h w tygodniu.
Ponadto bezrobotnemu odbywającemu staż
przysługuje prawo do okresów odpoczynku na
zasadach przewidzianych dla pracowników.
Pytanie
Jakie konsekwencje niesie za sobą niezdolność do pracy stażysty w trakcie wykonywania
stażu?
Skierowanie na staż (art. 53)
Pytanie
Czy stażysta może w trakcie stażu podjąć zatrudnienie w innym podmiocie?
Czy może obok stażu świadczyć pracę na rzecz
organizatora stażu?
Skierowanie na staż (art. 53)
W związku z tym, że ustawa o promocji zatrudnienia nie formułuje wprost konsekwencji podjęcia pracy zarobkowej przez bezrobotnego skierowanego do odbycia stażu, to taka informacja - jasna i precyzyjna - powinna być zamieszczona w pouczeniu udzielanym osobie skierowanej do odbycia stażu.
Brak takiego pouczenia oznacza, że obowiązek dokonania
powyższej wykładni przepisów ustawy o promocji zatrudnienia został przerzucony na bezrobotnego, który nie musi posiadać umiejętności interpretacji przepisów prawa.
Skarżący nie został właściwie pouczony o okolicznościach powodujących ustanie prawa do pobierania stypendium stażowego. Nie została zatem spełniona materialnoprawna przesłanka z art. 76 ust. 2 pkt 1 ustawy o promocji
zatrudnienia, pozwalająca na nałożenie na bezrobotnego
obowiązku zwrotu stypendium jako świadczenia nienależnie pobranego.
Tak: Wyrok WSA w Lublinie z 24 maja 2016 r., II SA/Lu 378/16
Skierowanie na staż (art. 53)
Po zakończeniu stażu.
Art. 53 ust. 5 ustawy - Pracodawca po zakończeniu realizacji programu, o którym mowa w ust. 4,
wydaje opinię zawierającą informacje o
zadaniach realizowanych przez bezrobotnego i
umiejętnościach praktycznych pozyskanych w
trakcie stażu.
Starosta wydaje bezrobotnemu zaświadczenie o
odbyciu stażu.Skierowanie na staż (art. 53)
Reasumując od zapamiętania.
Stażysta nie nabywa statusu pracownika, a staż
nie jest okresem zatrudnienia pracowniczego wrozumieniu kodeksu pracy. Podstawą odbywania
stażu nie jest bowiem umowa o pracę, a szczególnego rodzaju umowa zawarta między
starostą a organizatorem stażu (np. pracodawcą), która określa program odbywania stażu. Stażysta nie jest stroną tej umowy. W konsekwencji zatem
osoba odbywającą staż nie traci statusubezrobotnego.
Skierowanie na staż
Dla pracodawców podstawową zaletą stażu jest fakt, że nie ponoszą żadnych finansowych konsekwencji przyjęcia bezrobotnego. Zatem korzystają z
wykonywania przez bezrobotnego określonych zadań, niemal tak jak z pracy pracownika, bez obowiązku
wypłacania tej osobie jakiegokolwiek świadczenia.
Mankamentem stażu jest niejasny status prawny
stażysty, z którym nie nawiązuje się stosunku pracy, pozbawiając go uprawnień, jakie wiążą się ze
statusem pracownika, podczas gdy nałożone na niego obowiązki są podobne (żeby nie powiedzieć
identyczne) do tych, które na pracowników nakłada kodeks pracy.
Skierowanie na staż
Argumenty celowościowe za stażem jako instrumentem rynku pracy.
Pracodawcy, którzy nie chcą przyjmować np.
młodych osób, obawiając się ryzyka
osobowego, jakie wiąże się z przyjęciem tej grupy społecznej, dzięki tej instytucji mogą przez okres roku zapoznać się z
umiejętnościami danej osoby i podjąć decyzję co do kontynuacji z nią zatrudnienia w
przyszłości.
Skierowanie na staż
Efektywność staży – według raportu NIK na 2015 r.
Efektywność liczona dla przypadku podjęcia zatrudnienia niesubsydiowanego po udziale w formie aktywizacji, jako stosunek liczby form
zakończonych w danym roku, po których nastąpiło wyrejestrowanie w terminie do 92 dni włącznie, od daty zakończenia formy (wyrejestrowanie
wyłącznie w celu podjęcia zatrudnienia – PC lub
podjęcia innej działalności – DG) do liczby form,
które zostały zakończone w roku.
Skierowanie na staż
Skierowanie na staż
Efektywność zatrudnieniowa staży Przedstawiona przez MPiPS w 2015 r.
Efektywność zatrudnieniowa została ustalona (obliczona) jako stosunek liczby osób bezrobotnych, które w 2015 r. po zakończeniu lub przerwaniu udziału w określonej formie aktywizacji, w okresie
3 miesięcy były zatrudnione przez co najmniej 30 dni, do liczby osób, które w 2015 roku zakończyły udział w
danej formie aktywizacji.
Skierowanie na staż
Podstawowa różnica w podanych statystykach wynika z przyjętej definicji efektywności.
NIK sugeruje, by wskazane pojęcie zostało przedefiniowane i obejmowało zatrudnienie:
mające trwały charakter, tj. nie krótsze niż 1 rok (MPiPS przyjmuje 30 dni),
niesubsydiowane ze środków publicznych
przeznaczonych na aktywizowanie bezrobotnych (na zasadach rynkowych).
Skierowanie na staż
Staż jako „uzyskanie łatwej siły roboczej”
Według raportu NIK 2015:
Analizą objęto 22 organizatorów staży, którzy wykazywali niską efektywność tych staży.
Sprawdzono, czy osoba bezrobotna została
wyrejestrowana w celu zatrudnienia u organizatora stażu i jak długo pozostawała w zatrudnieniu u niego;
jak też czy urząd miał wiedzę nt. dlaczego nie
wszystkie staże zakończyły się zatrudnieniem u tego organizatora, oraz: dlaczego kierował kolejnych
bezrobotnych do organizatora, który w niewielkim zakresie zatrudniał stażystów.
Skierowanie na staż
PUP Augustów – w latach 2011–2013 zawarto z jednym podmiotem 14 umów na organizację 26 staży, na które skierowano 15 bezrobotnych, przy czym jednego – pięć razy, drugiego – trzy razy, a pięciu – po dwa razy. Spośród tych umów, tylko w 3 zawarto zapis zobowiązujący
organizatora do zatrudnienia bezrobotnych po zakończeniu stażu (na minimum trzy miesiące). Stwierdzono, że jedną osobę zatrudniono na okres 3 miesięcy, a cztery – na okres 4 miesięcy, zaś po zakończeniu tego zatrudnienia, osoby te ponownie zarejestrowały się w PUP. Pozostałe
osoby nie zostały zatrudnione i dalej figurowały w rejestrze bezrobotnych.
Jak wyjaśniono, 11 umów (spośród 14) nie zakończyło się uzyskaniem zatrudnienia, ponieważ organizator nie dysponował odpowiednimi
środkami na dalsze zatrudnianie wszystkich skierowanych osób, stąd też tylko trzy umowy obwarowano obowiązkiem dalszego zatrudnienia.
Pomimo zatrudniania stażystów w niewielkim zakresie, kierowano
bezrobotnych ponownie do takiego organizatora, ponieważ osoby te były w bardzo trudnej sytuacji materialnej oraz dobrze wykonywały
powierzone obowiązki, a pracodawca chętnie je przyjmował na staż.
Skierowanie na staż
PUP Rzeszów – analizą objęto 2 organizatorów oraz osoby, które odbywały staże zorganizowane przez nich.
U jednego 117 osób skorzystało ze 142 staży, natomiast u
drugiego – 29 osób zakończyło udział w 38 stażach. W terminie do 92 dni od ukończenia staży, w związku z podjęciem pracy lub działalności gospodarczej, z ewidencji bezrobotnych
wyrejestrowano 7 osób odbywających staż u pierwszego z nich, w tym 1 osobę w związku z zatrudnieniem przez tego
organizatora. Drugi organizator także zatrudnił 1 osobę, która odbywała u niego staż.
Wyjaśniono, że 85% bezrobotnych po stażu u tych organizatorów (nabycie umiejętności) zostało zatrudnionych w ramach prac
interwencyjnych (zdobywanie doświadczenia). Powodami, dla których kierowano osoby do ww. organizatorów, zatrudniających stażystów w znikomym stopniu, w ocenie Urzędu były głównie:
prawidłowa współpraca i możliwość zdobycia doświadczenia zawodowego przez absolwentów o kierunkach fizjoterapia, masażysta, rehabilitant, ratownik medyczny, geodeta, bez którego nie mają możliwości zatrudnienia.
Skierowanie na staż
Zgodnie z założeniami kontroli, analizą objęto 105 osób, które co najmniej 2-krotnie
odbywały staż u tego samego organizatora.
Sprawdzano, czy osoba taka odbywała staż 2- krotnie (lub więcej) u niego na tym samym stanowisku czy też na stanowiskach różnych lub podobnych.
Ustalono, że w 18 przypadkach ta sama osoba u tego samego organizatora odbywała staż na tym samym stanowisku.
Jakie były wyjaśnienia?
Skierowanie na staż
PUP Braniewo – osoby bezrobotne zostały
skierowane omyłkowo na odbycie stażu u tego samego organizatora na tym samym
stanowisku.
PUP Przeworsk – przyczyną była korekta stanowisk wskazanych przez organizatorów staży, w związku z czym wystąpiła niespójność danych zawartych w zakładce ‘propozycje’ i
‘oferta stażu’. We wszystkich przypadkach programy realizacji staży obejmowały inny zakres, mimo wskazania tego samego
stanowiska.
Skierowanie na staż
Fenomen odbywania staży w Powiatowym Urzędzie Pracy.
PUP Nisko – trzykrotne odbycie stażu w
Powiatowym Urzędzie Pracy w Nisku w Dziale Organizacyjno-Administracyjnym pozwoliło
Pani M. C. za każdym razem na zdobycie nowych praktycznych umiejętności i
kwalifikacji. Mimo odbywania staży na takim samym stanowisku, tj. pracownika
administracyjno-biurowego, to jednak każdy staż opierał się na wykonywaniu odmiennych zadań i czynności zgodnie z opracowanym
programem stażu.
Praktyki absolwenckie
Ustawa z dnia 17 lipca 2009 r. o praktykach absolwenckich.
Praktyka ma na celu ułatwienie absolwentom uzyskiwania doświadczenia i nabywania
umiejętności praktycznych niezbędnych do
wykonywania pracy.
Praktyki absolwenckie
Podmiotem przyjmującym na praktykę jest osoba fizyczna, osoba prawna albo jednostka
organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej przyjmująca na praktykę praktykanta, czyli osobę, która ukończyła co najmniej gimnazjum i w dniu rozpoczęcia praktyki nie ukończyła 30 roku życia.
Możliwość odbycia praktyk dotyczy nie tylko
absolwentów polskich szkół. Jak wynika z art. 2 ust.
2 u.p.a., praktykantem może być także osoba, która posiada świadectwo ukończenia szkoły za granicą, uznane za równorzędne świadectwu ukończenia polskiej szkoły.
Praktyki absolwenckie
Podmiotem przyjmującym na praktykę jest osoba fizyczna, osoba prawna albo jednostka
organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej przyjmująca na praktykę praktykanta, czyli osobę, która ukończyła co najmniej gimnazjum i w dniu rozpoczęcia praktyki nie ukończyła 30 roku życia.
Możliwość odbycia praktyk dotyczy nie tylko
absolwentów polskich szkół. Jak wynika z art. 2 ust.
2 u.p.a., praktykantem może być także osoba, która posiada świadectwo ukończenia szkoły za granicą, uznane za równorzędne świadectwu ukończenia polskiej szkoły.
Praktyki absolwenckie
Pytanie
Anna J. po zakończeniu nauki w liceum
ogólnokształcącym rozpoczęła studia wyższe.
Jednocześnie przez cały okres ich trwania była
zatrudniona w Firmie X jako asystentka dyrektora. Po ukończeniu studiów umowa o pracę łącząca ją z Firmą X została rozwiązana, a Anna J zaczęła rozważać możliwość odbycia praktyk absolwenckich.
Podmiot mający przyjąć ją na praktykę wyraził jednak wątpliwość, czy jest to możliwe, skoro przez tak długi
okres była ona zatrudniona na podstawie umowy o pracę.
Praktyki absolwenckie
Pytanie
Anna J. po zakończeniu nauki w liceum
ogólnokształcącym rozpoczęła studia wyższe.
Jednocześnie przez cały okres ich trwania była
zatrudniona w Firmie X jako asystentka dyrektora. Po ukończeniu studiów umowa o pracę łącząca ją z Firmą X została rozwiązana, a Anna J zaczęła rozważać możliwość odbycia praktyk absolwenckich.
Podmiot mający przyjąć ją na praktykę wyraził jednak wątpliwość, czy jest to możliwe, skoro przez tak długi
okres była ona zatrudniona na podstawie umowy o pracę.
Praktyki absolwenckie
Pytanie
Tomasz S. po ukończeniu liceum ogólnokształcącego podjął pracę w Firmie Z. Po kilku latach pracy
zdecydował się na kontynuowanie nauki na uczelni wyższej. Ukończył ją w czerwcu 2016 r. W dniu 15 grudnia 2016 r. Tomasz S. ukończy 30 rok życia.
Czy może skorzystać z praktyki absolwenckiej, gdy
umowę zawarłby np. we listopadzie 2016 r.
Praktyki absolwenckie
Umowa o praktykę
Praktykę odbywa się na podstawie pisemnej umowy o praktykę absolwencką, zwanej dalej "umową",
zawieranej pomiędzy praktykantem a podmiotem przyjmującym na praktykę.
Umowa powinna określać w szczególności:
rodzaj pracy, w ramach której praktykant ma uzyskiwać doświadczenie i nabywać umiejętności praktyczne;
okres odbywania praktyki;
tygodniowy wymiar czasu pracy w ramach praktyki;
wysokość świadczenia pieniężnego, o którym mowa w art. 3 ust. 2, jeżeli praktyka ma być odbywana odpłatnie.
Praktyki absolwenckie
Umowa o praktykę
Umowa nie może być zawarta na okres dłuższy niż 3 miesiące.
Zawarcie kolejnej umowy pomiędzy praktykantem a tym samym podmiotem przyjmującym na praktykę jest możliwe tylko na łączny okres, o którym mowa w ust. 4.
W przypadku gdy praktyka odbywana jest:
1) nieodpłatnie - umowa może być rozwiązana na piśmie w każdym czasie;
2) odpłatnie - umowa może być rozwiązana na piśmie z zachowaniem siedmiodniowego terminu wypowiedzenia.
Praktyki absolwenckie
W przypadku odpłatnych praktyk:
Wysokość miesięcznego świadczenia pieniężnego nie może przekraczać dwukrotnej wysokości minimalnego
wynagrodzenia za pracę, ustalonego na podstawie ustawy z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę.
Praktyki absolwenckie
Pytanie
Co w przypadku, gdy organizator praktyk chciałby przyznać praktykantowi wynagrodzenie w wyższej wysokości?
Czy istnieje minimalna wysokość świadczenia?
Czy praktykant może zarabiać mniej niż pracownik równolegle z nim zatrudniony na ten sam określony czas?