• Nie Znaleziono Wyników

Szczuczyn, st. 5, gm. Szamotuły, woj. poznańskie, AZP 47-24/54

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Szczuczyn, st. 5, gm. Szamotuły, woj. poznańskie, AZP 47-24/54"

Copied!
3
0
0

Pełen tekst

(1)

A. Prinke,P. Makarowicz,R.

Pietrzak,D. Prinke

Szczuczyn, st. 5, gm. Szamotuły, woj.

poznańskie, AZP 47-24/54

Informator Archeologiczny : badania 27, 21-22

(2)

/ nform oior Archeologiczny 21

U sytuow anie obiektów kultury pucharów lejkowatych w granicach wykopu w powiąza­ niu z lokalizacją sondażu w obrębie cypla te re n u sugeruje, ii badane obiekty znąjdowaly się na wschodnich peryferiach osady.

S p y tk o w ic e , s t. 26 W ojewódzki K o n se rw a to r Z abytków g m . lo c o , w o j. b ie ls k ie A rcheologicznych w B ielsku-B iałej A Z P 1 03-52/26

B adania prowadził m gr S. Dryja. Udział wzięli absolwenci i studenci In sty tu tu Archeologii U niw ersytetu Jagiellońskiego. Finansow ane przez Wojewódzkiego K onserw atora Zabytków w B ielsku-B iałej, D rugi sezon badań. Osada k u ltu ry ceram iki wstęgowej rytej.

Kontynuowano badania zachodniej części stanow iska. W wykopie o łącznej powierzch­ ni 75 m (przebadano a r „0” ćw. b, ar 1E ćw. a i c) natrafiono na 6 obiektów archeologicz­ nych, Wszystkie one związane są z k u ltu rą ceram iki wstęgowej rytej. Najbogatszego m ate­ riału dostarczyła jam a n r 2. Ze stanow iska pochodzą duże ilości fragm. ceram iki, w tym kilka ze zdobieniem nutowym i przęślik. W inw entarzu kam iennym uderza bogactwo rdzeni, niem al 100% frekwencja krzem ienia jurąjskiego podkrakowskiego oraz niski w ska­ źnik narzędzi. W zespole narzędziowym uwagę zwracają 4 trapezy oraz kilka innych narzędzi o naw iązaniach mezolitycznych.

Badania powinny być kontynuow ane.

S z c z u c z y n , s t. 5 M uzeum Archeologiczne w P oznaniu

g m . S z a m o tu ły , w o j. p o z n a ń ­ s k ie

A Z P 4 7 -2 4 /5 4

Badania prowadzili d r A. P rinke oraz m gr m gr P Makarowicz, R, P ie­ trz a k i D, Prinke. Finansow ane przez M uzeum Archeologiczne w Po­ znaniu. Pierwszy sezon badań. Osada wielokulturowa.

Badania wykopaliskowe podjęto w trybie interwencyjnym , w związku z niszczeniem obiektu na skutek nielegalnego wybierania piasku.

Stanowisko po łożone je s t na rozległym cyplu, wcinającym się w wyraźnie wykształconą w tym miejscu dolinę rzeki Samy, w odległości ok. 100 m od jej koryta, i ząjmuje obszar ok. 2-2,5 ha.

Badania przeprowadzono n a powierzchni ok. 300 m , zabezpiecząjąc ponad 40-m etro- wy odcinek krawędzi piaśnicy. Stw ierdzono ślady wielokrotnego zasiedlania tego teren u . Odkryto m.in.: fragm entarycznie zachowaną w arstw ę kulturow ą związaną z eksploatacją stanow iska w neolicie i wczesnej epoce brązu, 49 wziemnych partii dużych obiektów 0 różnej, nieustalonej często chronologii i funkcji oraz ślady po ponad 80. dolach posłupo- wych.

Z obszaru badań pochodzi także ponad 7 tys. fragm. ceram iki (80% spoza obiektów), z czego: ok. 5 tys. fragm. należy do k u ltu ry pucharów lejkowatych, datow anej tu na wczesny odcinek fazy lubońskiej (elem enty bolerazkie?), 43 zaklasyfikowano do k u ltu iy późnej ceram iki wstęgowej, 116 do k u ltu ry am for kulistych, ponad 200 reprezentuje wczesną epokę brązu, ok, 750 k u ltu rę łużycką, ponad 700 k u ltu rę przeworską. Ponadto wystąpiło 15 fragm. ceram iki z okresu wczesnego średniowiecza i ponad 200 fragm. cera­ miki z czasów nowożytnych. Pozyskano także liczny inw entarz krzem ienny (ok. 800 egz.) 1 kam ienny (ok. 50 egz., w tym skład kam ieni Żarnowych).

(3)

22 Neolit

W wyniku tegorocznych badań wskazać m ożna jedynie na rejon występowania pozosta­ łości budow nictwa słupowego, wiązanego z osadnictwem ludności ku ltu ry pucharów lejko­ watych. Zachowanym fragm entarycznie układom ch at tow arzyszą źródła uznaw ane za typowe dla inw entarzy o charakterze przydomowym (bardzo duża ilość ceram iki, przęśliki, żarn a i rozcieracze, płyty szlifierskie, uszkodzone narzędzia kam ienne).

Dalsze badania winny poszerzyć informacje dotyczące intensyw ności i ch arak te ru eks­ ploatacji powierzchni stanow iska w poszczególnych fazach zasiedlenia.

B adania będą kontynuowane.

S z u m iło w o , s t. 14 U niw ersytet M ikotąja K opernika In-g m . R a d z y ń C h e łm iń s k i, w o j. s ty tu t Archeologii i E tnografii w

To-t o r u ń s k i e ru n iu

A Z P 3 2 -4 7 /4 1

Badania weryfikacyjne S. Kukawka. Stanow isko wielokulturowe. K u ltu ra ceram iki wstęgowej rytej, k u ltu ra pucharów lejkowatych, k u ltu ra am for kulistych, k u ltu ra łużycka. Neolit i epoka brązu.

ł Literatura: Archeologiczne badania..., s. 91-99.

T r z c ia n o , s t. 34 M uzeum w G rudziądzu

g m . W ą b rz e ź n o , w o j. t o r u ń s k i e A Z P 3 5 -4 5 /1 1 5

B adania prow adził m gr Ryszard Kirkow ski. F inansow ane przez U rząd Wojewódzki w Toruniu i U rząd G m iny w Wąbrzeźnie, P ier­ wszy sezon badań. Osada k u ltu ry ceram iki wstęgowej rytej.

Stanowisko odkryte zostało w trakcie badań powierzchniowych prowadzonych w ra ­ mach AZP w 1986 r. Położone je st na pograniczu wsi Trzciano i Ryńsk, na potach E ugeniu­ sza K utuły z Trzciana. Zajmuje krawędź rozległego wyniesienia, opadającego łagodnymi stokam i ku dolinie Bachy. J e s t obecnie wyniesione ponad dno ok. 10 m.

B adania prow adzone w okresie od 1 do 9 sierpnia 1993 r. skoncentrow ane były na zlokalizowaniu obiektów k u ltu ry ceram iki wstęgowej rytej, na których obecność wskazy­ wała stosunkow o liczna obecność ceram iki tej k u ltu ry n a powierzchni stanow iska. W tym celu wykonano ok. 150 dołków o głębokości do 40 cm — do poziomu calca. Siecią tych dołków pokryto powierzchnię ok. 0,5 ha. Odkryto w ten sposób tylko jeden obiekt datow a­ ny na k u ltu rę ceram iki wstęgowej rytej, położony we wschodniej części stanow iska. W miejscu tym założono wykop badawczy o wym iarach 3 x 4 m. Po zdjęciu w arstw y ornej, na tle gliniastego calca odsłonięto nieregularną plam ę intensyw nie czarnej ziemi, którą określono w stępnie jako obiekt 1. Po rozpoczęciu jego eksploracji i zdjęciu 10 cm wypełni- ska stw ierdzono obecność czterech obiektów, które określono jak o obiekty: 1, la , lb , lc.

M ateria! ruchom y pozyskano z obiektów l i l a — łącznie 607 fragm. ceram iki, 65 krze­ mieni, 4 płyty szlifierskie, 2 tłuki kam ienne, 2 gładziki.

Chronologię określoną na podstawie m ateriału ceram icznego z obiektu 1 m ożna od­ nieść na II, a być może na przełom II i III fazy k u ltu ry ceram iki wstęgowej rytej na ziemi chełm ińskiej. C eram ika pochodząca z obiektu l a je s t niew ątpliw ie młodsza i m ożna ją uważać za jeden z najpóźniejszych zespołów tej k u ltu ry n a tym terenie: świadczy o tym obecność ceram iki k u ltu ry późnej ceram iki wstęgowej.

B adania dostarczyły niezwykle interesujących wyników — po raz pierw szy n a ziemi chełm ińskiej stw ierdzono obecność przecinających się obiektów k u ltu ry ceram iki wstęgo­

Cytaty

Powiązane dokumenty

Ponadto nauczyciel WF wpisuje się w standard skłonności do agresji fizycznej cha- rakterystycznej dla tzw. mięśniaków, pod wpływem alkoholu staje się poszukują- cym

Worldwide experience shows that the process of the local production systems establishing is crucial for the regional devel- opment and the technology parks are catalysts

Ważnym problemem tematyzacji jest zachowanie autentyczności przestrze- ni, przez którą rozumie się występowanie w przestrzeni form architektonicznych... charakterystycznych dla

Można się domyślać, że ciosy pochodzą ze znajdującego się w pobliżu romańskie­ go kościoła parafialnego, zbliżonego pod względem surowca i jego obrób­ ki do

Wyniki badañ pokazuj¹ jednak¿e, ¿e najwy¿sze fazy autonomii i integracji nie odnosz¹ siê do badanych przestêpczych kobiet i mê¿czyzn.. W odniesieniu do ¿adnej kobiety i

W wyniku tych prac stwierdzono, że stanowisko jest bardzo zniszczone, a obiekty nieru­ chome słabo zachowane w dużym rozproszeniu i głównie w partiach spągo­

Badania będą kontynuowane w celu ustalenia poziomu użytkowego od południowej strony zamku, wyjaśnienie wzajemnych powiązań chronologicz­ nych poszczególnych

Istnienie bowiem w połowie XIII wieku na lewym brzegu Warty kościoła pod wezwaniem św.Marcina potwierdza do­ kument z 1252 roku.. Badaniami objęto teren wzgórza na