Nazwa kwalifikacji: Wykonywanie i naprawa wyrobów kowalskich Oznaczenie kwalifikacji: M.21
Wersja arkusza: X
EGZAMIN POTWIERDZAJĄCY KWALIFIKACJE W ZAWODZIE
Rok 2014
CZĉĝû PISEMNA
M.21-X-14.05
Czas trwania egzaminu: 60 minut
Instrukcja dla zdającego
1. SprawdĨ, czy arkusz egzaminacyjny zawiera 11 stron. Ewentualny brak stron lub inne usterki zgáoĞ przewodniczącemu zespoáu nadzorującego.
2. Do arkusza doáączona jest KARTA ODPOWIEDZI, na której w oznaczonych miejscach:
– wpisz oznaczenie kwalifikacji,
– zamaluj kratkĊ z oznaczeniem wersji arkusza,
– wpisz swój numer PESEL*,
– wpisz swoją datĊ urodzenia,
– przyklej naklejkĊ ze swoim numerem PESEL.
3. Arkusz egzaminacyjny zawiera test skáadający siĊ z 40 zadaĔ. 4. Za kaĪde poprawnie rozwiązane zadanie moĪesz uzyskaü 1 punkt.
5. Aby zdaü czĊĞü pisemną egzaminu musisz uzyskaü co najmniej 20 punktów. 6. Czytaj uwaĪnie wszystkie zadania.
7. Rozwiązania zaznaczaj na KARCIE ODPOWIEDZI dáugopisem lub piórem z czarnym tuszem/ atramentem.
8. Do kaĪdego zadania podane są cztery moĪliwe odpowiedzi: A, B, C, D. Odpowiada im nastĊpujący ukáad kratek w KARCIE ODPOWIEDZI:
A B C D
9. Tylko jedna odpowiedĨ jest poprawna.
10. Wybierz wáaĞciwą odpowiedĨ i zamaluj kratkĊ z odpowiadającą jej literą – np., gdy wybraáeĞ odpowiedĨ „A”:
A B C D
11. Staraj siĊ wyraĨnie zaznaczaü odpowiedzi. JeĪeli siĊ pomylisz i báĊdnie zaznaczysz odpowiedĨ, otocz ją kóákiem i zaznacz odpowiedĨ, którą uwaĪasz za poprawną, np.
12. Po rozwiązaniu testu sprawdĨ, czy zaznaczyáeĞ wszystkie odpowiedzi na KARCIE ODPOWIEDZI i wprowadziáeĞ wszystkie dane, o których mowa w punkcie 2 tej instrukcji.
PamiĊtaj, Īe oddajesz przewodniczącemu zespoáu nadzorującego tylko KARTĉ ODPOWIEDZI.
A B C D
Uk
áad graficzny
© CKE 2013
Arkusz zawiera informacje prawnie chronione do momentu rozpoczĊcia egzaminu
Zadanie 1.
W rysunku technicznym, wyroby wykonywane metodą kucia rĊcznego, przedstawiane są najczĊĞciej na A. szkicu odrĊcznym.
B. planie sytuacyjnym. C. rysunku wykonawczym. D. schemacie blokowym.
Zadanie 2.
Paliwem kowalskim, które nie zawiera siarki jest A. koks gazowy.
B. koks hutniczy. C. wĊgiel drzewny. D. wĊgiel kamienny.
Zadanie 3.
Stal, której plastycznoĞü stale roĞnie wraz z temperaturą nagrzewania, to stal A. szybkotnąca.
B. konstrukcyjna niskowĊglowa. C. narzĊdziowa do pracy na zimno. D. narzĊdziowa do pracy na gorąco.
Zadanie 4.
Zapis N9E wg PN (wg EN: CT90) jest symbolem stali narzĊdziowej A. stopowej do pracy na zimno.
B. stopowej do pracy na gorąco. C. niestopowej páytko siĊ hartującej. D. niestopowej gáĊboko siĊ hartującej.
Materiaá, z którego nie moĪna wykonaü odkuwki, przedstawia zdjĊcie oznaczone literą
Zadanie 6.
Do wykonania obucha máotka naleĪy zastosowaü stal A. szybkotnącą.
B. narzĊdziową stopową. C. narzĊdziową niestopową. D. konstrukcyjną zwykáej jakoĞci.
Zadanie 7.
Do wykonania Ğwiecznika przedstawionego na rysunku, techniką kucia rĊcznego, naleĪy zastosowaü A. stop miedzi. B. stop aluminium. C. Īeliwo ciągliwe. D. stal wysokostopową. A. B. C. D.
Zadanie 8.
Rysunek przedstawia piec A. indukcyjny tyglowy. B. oporowy komorowy. C. oczkowy dwustronny. D. szczelinowy przelotowy.
Zadanie 9.
Na zamieszczonym rysunku paleniska kowalskiego, kotlina oznaczona jest numerem A. 2
B. 5 C. 7 D. 8
Zadanie 10.
Minimalna temperatura kucia rĊcznego dla stali wĊglowej wynosi A. 600°C
B. 800°C C. 1000°C D. 1200°C
Zadanie 11.
MiedĨ naleĪy kuü w zakresie temperatur A. 260 ÷ 200°C
B. 400 ÷ 300°C C. 480 ÷ 400°C D. 800 ÷ 650°C
W celu usuniĊcia naprĊĪeĔ hartowniczych z zachowaniem uzyskanej twardoĞci, stal wĊglową naleĪy nagrzaü do temperatury okoáo
A. 200°C, wygrzewaü 2 godziny i studziü powoli. B. 200°C, wygrzewaü 4 godziny i studziü szybko. C. 350°C, wygrzewaü 4 godziny i studziü powoli. D. 350°C, wygrzewaü 2 godziny i studziü szybko.
Zadanie 13.
Stal, Īarząca siĊ kolorem Īóáto-czerwonym, nagrzana jest do temperatury okoáo A. 750°C
B. 850°C C. 950°C D. 1100°C
Zadanie 14.
W celu zgrzania elementów stalowych poprzez kucie, naleĪy je nagrzaü do uzyskania barwy A. jasnoĪóátej
B. jasnoczerwonej. C. oĞlepiająco biaáej. D. ciemnoczerwonej.
Zadanie 15.
Operacją kucia stosowaną przewaĪnie na krótkich odcinkach materiaáu, podczas której materiaá staje siĊ krótszy, ale grubszy, jest
A. zginanie. B. Ğciąganie. C. spĊczanie. D. przecinanie.
Zadanie 16.
PowiĊkszenie Ğrednicy pierĞcienia stalowego metodą kucia uzyskuje siĊ w operacji A. odsadzania.
B. rozciągania. C. rozkuwania. D. rozszerzania.
Zadanie 17.
Prawidáową kolejnoĞü uderzeĔ narzĊdzia kowalskiego podczas wykonywania operacji rozszerzania materiaáu przedstawiono na rysunku oznaczonym literą
Zadanie 18.
Nieprawidáową kolejnoĞü wykonywania operacji wydáuĪania materiaáu przedstawia rysunek oznaczony
literą
A. B.
C. D.
A. B.
Prawidáowe ustawienie przecinaka do przeciĊcia materiaáu przedstawiono na rysunku oznaczonym literą
Zadanie 20.
Operacją kowalską, którą moĪna wykonaü przyrządem przedstawionym na rysunku, jest A. giĊcie.
B. skrĊcanie. C. rozciąganie. D. prostowanie.
Zadanie 21.
Operacją kowalską przedstawioną na rysunku, jest A. spĊczanie. B. przebijanie. C. rozkuwanie. D. przepychanie. A. B. C. D.
Zadanie 22.
Widoczne na rysunku poáączenie nierozáączne stalowych elementów wyrobu kowalskiego, jest wykonane techniką
A. kucia. B. spawania. C. lutowania. D. zgrzewania.
Zadanie 23.
Zabiegiem obróbki cieplnej, który wykonuje siĊ naprzemiennie z odksztaácaniem materiaáu obrabianego w operacji kucia na zimno, jest
A. hartowanie. B. odpuszczanie.
C. wyĪarzanie zmiĊkczające. D. wyĪarzanie rekrystalizujące.
Zadanie 24.
StrukturĊ drobnoziarnistą w przegrzanej stali moĪna uzyskaü po zastosowaniu wyĪarzania A. odprĊĪającego.
B. zmiĊkczającego. C. normalizującego. D. rekrystalizacyjnego.
Zadanie 25.
KoĔcowym zabiegiem obróbki cieplnej przecinaka ze stali narzĊdziowej, jest A. harowanie.
B. nawĊglanie. C. odpuszczanie. D. normalizowanie.
Zadanie 26.
Jaką obróbkĊ cieplną naleĪy przeprowadziü aby zmniejszyü nadmierną kruchoĞü i usunąü naprĊĪenia bezpoĞrednio po hartowaniu?
Temperatura hartowania stali wĊglowej o zawartoĞci wĊgla 0,4%, odczytana z wykresu wynosi okoáo A. 780°C B. 830°C C. 900°C D. 980°C
Zadanie 28.
JeĪeli proces nagrzewania stali przebiegaá w niedomiarze powietrza, to efektem tego bĊdzie A. spalenie stali.
B. utlenianie stali. C. nawĊglenie stali. D. odwĊglenie stali.
Zadanie 29.
Dla których wyrobów nie naleĪy stosowaü operacji kucia? A. KĊsisk.
B. KĊsów. C. Odlewów. D. Wlewków.
Zadanie 30.
Do nagrzewania stali narzĊdziowej z uwagi na moĪliwoĞü niekorzystnej zmiany jej skáadu chemicznego,
nie powinno stosowaü siĊ
A. ropy naftowej. B. gazu ziemnego. C. wĊgla drzewnego. D. koksu hutniczego.
Zadanie 31.
Póáwyrób stalowy o maksymalnym przekroju kwadratowym 155x155 mm, z którego w drodze walcowania otrzymuje siĊ wyroby gotowe, to
A. kĊs. B. prĊt. C. kĊsisko. D. odkuwka.
Zadanie 32.
Do ciĊcia prĊtów okrągáych o Ğrednicy 100 mm naleĪy zastosowaü A. piáĊ taĞmową.
B. noĪyce gilotynowe. C. przecinarkĊ tarczową.
D. wykrojniki na prasie hydraulicznej.
Zadanie 33.
Do ciĊcia blach po linii krzywej naleĪy zastosowaü noĪyce A. rolkowe.
B. krąĪkowe. C. gilotynowe. D. dĨwigniowe.
Zadanie 34.
Pomiar temperatury w piecach grzewczych wykonuje siĊ za pomocą A. pirometru.
B. tensometru. C. manometru. D. wakuometru.
Zadanie 35.
Konsekwencją nieprawidáowej kontroli temperatury i czasu nagrzewania materiaáu do kucia jest jego A. nawĊglenie.
B. przepalenie. C. skorodowanie. D. rozhartowanie.
Do kucia swobodnego stosuje siĊ máot A. szabotowy sprĊĪarkowy. B. szabotowy hydrauliczny. C. przeciwbieĪny hydrauliczny. D. przeciwbieĪny parowo-powietrzny.
Zadanie 37.
Zmiany ksztaátu lub Ğrednicy odkuwki o wydáuĪonych ksztaátach dokonuje siĊ na A. prasach.
B. máotach. C. kowarkach. D. kuĨniarkach.
Zadanie 38.
Do produkcji seryjnej odkuwki pokazanej na rysunku naleĪy zastosowaü A. walcarkĊ.
B. kuĨniarkĊ.
C. máot sprĊĪarkowy. D. prasĊ mechaniczną.
Zadanie 39.
KontrolĊ wymiarów odkuwek w warunkach produkcji seryjnej wykonuje siĊ A. suwmiarką.
B. mikrometrem.
C. przymiarem kreskowym. D. sprawdzianem róĪnicowym.
Zadanie 40.
PoprawnoĞü wykonania operacji hartowania, naleĪy sprawdziü wykonując pomiar A. gruboĞci warstwy zahartowanej materiaáu.
B. temperatury materiaáu po operacji hartowania. C. twardoĞci powierzchni materiaáu zahartowanego. D. skáadu chemicznego warstwy wierzchniej materiaáu.
