• Nie Znaleziono Wyników

Rośliny pontyjskie na Lubelszczyźnie - Biblioteka UMCS

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Rośliny pontyjskie na Lubelszczyźnie - Biblioteka UMCS"

Copied!
12
0
0

Pełen tekst

(1)

A N N A L E Ś

U N I V E R S I T A T I S M A R I A E C U R I E - S K L O D O W S K A L U B L I N - P O L O N I A

VOL. LIII SECTIO C 1998

Instytut Biologii UMCS

DOMINIK FIJAŁKOWSKI, PIOTR SUGIER, MARIA WAWER

Rośliny pontyjskie na Lubelszczyźnie

Pontian plant species in the Lublin Region

WSTĘP I METODA PRACY

Rośliny pontyjskie określane są mianem stepowych i wchodzą do grupy gatunków kseroter- micznych. Ich badanie ma znaczenie nie tylko fitogeograficzne i ekologiczne, ale także gospodarcze.

Znajduje się wśród nich dużo roślin leczniczych, nektarodajnych i pyłkodajnych. Liczne ich wy­

stępowanie na określonym terenie pozwala m.in. na planowanie rejonizacji upraw rolnych. Tereny w ich sąsiedztwie są korzystne dla upraw buraków cukrowych, pszenicy, jęczmienia, lucerny, ko­

niczyny, konopi i warzyw. Flora pontyjska związana jest przeważnie ze stanowiskami suchymi, nasłonecznionymi o glebach bogatych w wapń. Często rośliny te rosną wśród muraw kserotermicz- nych.

Celem niniejszej pracy jest przedstawienie stanu flory pontyjskiej na Lubelszczyźnie do lat 80. Podstawą przeprowadzonej analizy są prace F i j a ł k o w s k i e g o (6, 8). Dopełnienie tekstu stanowią ryciny (1 ,2 ) rozmieszczenia 34 reprezentatywnych gatunków tej roślinności i 2 tabele, gdzie zanalizowano 49 wybranych taksonów flory pontyjskiej. Częstotliwość ich występowania w fitocenozach poszczególnych jednostek syntaksonomicznych została przedstawiona w tab. 2 za pomocą 11-stopniowej skali.

Przynależność roślin do elementu holarktycznego, podelementu pontyjskiego opracowano głównie na podstawie prac C z u b i ń s k i e g o (1), P o l a k o w s k i e g o (13) i F i j a ł k o w s k i e g o (6). Zagadnienia ekologiczne i fitosocjologiczne podano przede wszystkim z publikacji F i j a ł k o w ­ s k i e g o (2, 3, 4, 5, 7), F i j a ł k o w s k i e g o i I z d e b s k i e g o (8,9), I z d e b s k i e g o i F i j a ł ­ k ó w s k i e g o (10) oraz I z d e b s k i e g o (1 1). Nazewnictwo roślin podano wg M i r k a i in. (12).

(2)

52 DOM INIK FIJAŁKOWSKI, PIOTR SUGIER, M ARIA WAWER

ANALIZA GEOGRAFICZNA ROŚLIN PONTYJSKICH

Roślinność pontyjska obejmuje gatunki związane z prowincją pontyjską ob­

szaru eurosyberyjskiego. Wnikanie ich na Lubelszczyznę miało miejsce u schyłku glacjału, a największe nasilenie tego napływu przypadało na wczesny postglacjał.

W miarę wzrastania zwarcia lasów, związanego ze wzrostem wilgotności klimatu, dalsze wędrówki tych roślin odbywały się głównie terasami nadzalewowymi do­

lin rzek — Wisły, Wieprza i Bugu. Prawdopodobnie takie wędrówki, zwłaszcza wzdłuż dolin rzecznych, odbywają się także obecnie (np. Eryngium planum, Aster amellus, Peucedanum cervaria, Libanotis pyrenaica).

Najliczniejsza grupa roślin flory pontyjskiej przywędrowała we wczesnym postglacjale z ostoi Bałkańsko-Czarnomorskiej i z Wierzchowiny Czesko-Mo- rawskiej. Tylko nieliczne gatunki przybyły z Jury Frankońskiej i Szwabskiej.

Pierwszy szlak prowadził przez Wał Scytyjski, Przełęcz Besarabską, Przełęcz Dukielską, Podole, Wołyń i Wyżynę Lubelską. Roztocze nie mogło odgrywać większej roli w tych wędrówkach z powodu dużego wyniesienia, przeważających tu gleb piaszczystych i ubogiego w wapń podłoża, a nade wszystko wczesnego pokrycia go przez zbiorowiska leśne, które stanowiły naturalną zaporę dla tych wędrówek. Powszechnie wypowiadane poglądy, że podstawowe wędrówki flory pontyjskiej następowały przez Roztocze, nie są uzasadnione. Tylko Wyżyna Lu­

belska była predestynowana do tej roli, a bezpośrednim dowodem na to są liczne tu stanowiska reliktowe tej flory i brak jej przedstawicieli na Roztoczu.

Z Wierzchowiny Czesko-Morawskiej wdzierały się rośliny na Lubelszczyznę poprzez Bramę Morawską, Wyżynę Śląską i Miechowsko-Sandomierską. Na ist­

nienie dwóch dróg tych wędrówek wskazuje pewne zróżnicowanie florystyczne między Wyżyną Lubelską i Miechowsko-Sandomierską, a zwłaszcza z okręgiem Pińczowskim. Takie gatunki jak Chamaecytisus albus i Echium russicum wystę­

pują tylko na Wyżynie Lubelskiej, a brak ich na Wyżynie Małopolskiej. Inne gatunki, jak: Eryngium campestre, Dictamnum albus, Teucrium botrys, Linum te- nuifolium, Dorycnium germanicum, Botriochloa ischaemum, nie występują z kolei na Lubelszczyźnie, a Stipa capillata, S. joannis i Orthanta lutea są nieliczne, spo­

tykane głównie nad Wisłą, natomiast na Wyżynie Małopolskiej rosną często.

Z Jury Szwabskiej i Jury Frankońskiej dotarły przede wszystkim następujące rośliny: Muscari comosum, Orthantha lutea, Alyssum montanum, Linosyris vulga- ris, Stachys germanica i Asperula cynanchica. Największą liczbę stanowisk flory pontyjskiej obserwuje się na słonecznych zboczach kredowych, bogatych w wapń.

Duża zawartość tego składnika w glebie umożliwia występowanie tej roślinno­

ści nawet wśród zarośli i widnego drzewostanu dębowo-sosnowego (np. rezerwaty Łabunie i Wolwinów). Liczne stanowiska obserwuje się także na silnie nasłonecz­

nionych zboczach lessowych, a tylko pojedyncze na piaszczystych wydmach (6).

(3)

Ryc. 1. S tanow iska om aw ianych gatunków pontyjskich n a L ubelszczyźnie Stands o f the discussed pontian plant species in the L ublin R egion

(4)

Ryc. 2. R ozm ieszczenie g atunków p o ntyjskich z uw zg lęd n ien iem w ym agań siedliskow ych. A — gatunki w apniolubne: 1 — A d o n is vem a lis, 2 — L in o syris vulgaris, 3 — C arlina onopordifolia, 4 — C irsium pannonicum , 5 — C lem atis recta, 6 — Linum fla v u m , 7 — P eucedanum alsaticum , 8 — O xytropis p ilo sa , 9 — Stachys germ anica. B — gatunki położone na lessie: 1 — C arex supina, 2 — Inula hirta, 3 — O rthantha lutea, 4 — Stipa ca pillata, 5 — Stipa jo a n n is, 6 — Thym us glabrescens, 7 — Thym us m arschallianus, 8 — Veronica prostrata.

C — gatunki położone na glebach piaszczystych: 1 — A lyssu m m ontanum , 2 — A stra g a lu s arenarius, 3 — D ianthus arenarius, 4 — G ypsophila fa stig ia ta , 5 — M elam pyrum cristatum , 6 — P etrorhogia p rolifera, 7 — Vicia cassubica. D — gatunki synantropijne: 1 — A lliu m rotundum , 2 — C hondrilla ju n ce a , 3 — D ipsacus laciniatus, 4 — E chinops sphaerocephalus, 5 — F um aria schleicheri, 6 —

Thym elaea passerin a , 7 — M elilo tu s dentatus, 8 — M u sca ri com osum , 9 — N onea p u lla , 10 — Sisym brium lo eselii

D istribution o f pontian w ith regard to habitat reąu irem en ts. A — calciphilous species: 1 — A d o n is vem a lis, 2 — L in o syris vulgaris, 3 — C arlina onopordifolia, 4 — C irsium pann o n icu m , 5 — C lem atis recta, 6 — Linum fla v u m , 7 — P eucedanum alsaticum , 8 — O xytropis p ilo sa , 9 — S ta ch ys germ anica. B — loess-covering species: 1 — C arex supina, 2 — Inula hirta, 3 — O rthantha lutea, 4 — Stipa capillata, 5 — Stipa jo a n n is , 6 — Thym us glabrescens, 7 — Thym us m arschallianus, 8 — Veronica p rostrata. C — sandy-soils covering species:

1 — A lyssu m m on ta n u m , 2 — A stra g a lu s arenarius, 3 — D ia nthus arenarius, 4 — G ypsophila fa stig ia ta , 5 — M ela m p yru m cristatum , 6

— P etrorhogia pro lifera , 7 — Vicia cassubica. D — synantopic species: 1 — A lliu m rotundum , 2 — C hondrilla ju n c e a , 3 — D ipsacus laciniatus, 4 — E ch in o p s sphaerocephalus, 5 — F um aria schleicheri, 6 — Thym elaea p a sserin a , 7 — M elilotus dentatus, 8 — M usca ri

com osum , 9 — N o n ea p u lla , 10 — Sisym brium loeselii

(5)

ROŚLINY PONTYJSKIE NA LUBELSZCZY ŹN IE 53

Większość gatunków pontyjskich, które występują na Lubelszczyźnie, rośnie wśród zespołów z klasy Festuco-Brometea (77 gat.). Znacznie rzadziej spotyka się je wśród zbiorowisk synantropijnych (19 gat.), wydmowych (7gat.) i leśnych z klasy Querco-Fagetea (8 gat.). Pojedynczo występują w zbiorowiskach z klasy

Vaccinio-Piceetea (3 gat.) i Molinio-Arrhenatheretea (2 gat.).

Flora pontyjska różnicuje się na trzy grupy: a) gatunki eupontyjskie — związane ze stepami prowincji pontyjskiej, b) pontyjsko-śródziemnomorskie — związane z obszarami pontyjskimi i śródziemnomorskimi, c) subpontyjskie — występujące również w eurazjatyckich strefach przyległych do pontyjskiej.

O b j a ś n i e n i a : M — Molinio-Arrhenatheretea, Q — Querco-Fagetea, V

— Vaccinio-Piceetea, SS — Sedo-Scleranthetea, F — Festuco-Brometea, Sr — synantropy ruderalne, Ss — synantropy segetalne.

a) Rośliny eupontyjskie

Adonis vernalis F Laserpitium prutenicum M

Althaea officinalis Sr Lavatera thuringiaca Sr Asperula glauca F Lembotropis nigricans F

Aster amellus F Linosyris vulgaris F

Astragalus cicer F Linum flavum F

Bromus erectus F Melilotus dentata Sr

Campanula bononiensis F Oxytropis pilosa F

C. sibirica F Peucedanum alsaticum F

Carex supina F Potentilla inclinata F

Carlina onopordifolia F Pulsatilla pratensis SS Cerasus fruticosa F Scabiosa ochroleuca F Chamaecytisus albus F Scorzonera purpurea F

Ch. supinus F Scrophularia scopolii Sr

Ch. ratisbonensis F Seseli annuum F Chondrilla juncea SS Thesium ebracteatum F Cirsium pannonicum F Th. linophyllon F

Clematis recta F Thymus marschallianus F

Echium russicum F Th. glabrescens F

Eryngium planum F Tragopogon dubius F

Falcarici vulgaris F Verbascum phoeniceum F

Festuca sulcata F Veronica austriaca F

Fumaria schleicheri Ss V. prostrata F

buda hirta F Vicia cassubica V

Iris aphylla F

(6)

54 DOM INIK FIJAŁKOWSKI, PIOTR SUGIER. MARIA WAWER

b) Rośliny pontyjsko-śródziemnomorskie Agropyron intermedium F

Allium rotundum Ss Alyssum montanum SS Asperula cynanchica F Descurainia sophia Sr Dipsacus laciniatus Sr Echinops sphaerocephalus F Isopyrum thalictroides Q Malva alcea Sr

Muscari comosum SS

Orthantha lutea F Peucedamtm cervaria F Rosa gallica F

Sambucus ebulus Sr Sisymbrium loeselii Sr Stachys germanica F Stipa capillata F S. joannis F

Petrorhagia prolifera F Thymelaea passerina Ss

c) Rośliny subpontyjskie Acinos arvensis F

Agrimonia eupatoria F Agropyron repens Sr Anemone sylvestris F Ajuga genevensis Q Anthemis tinctoria F Arctium tomentosum Sr Asparagus officinalis F Asperula tinctoria F Astragalus arenarius SS A. g/ycyphyllos Q Ballota nigra Sr Bromus erectus F Berteroa incana Sr Campanula persicifolia Q Centaurea scabiosa F Clematis recta F Coronilla varia F

Cynoglossum officinale Sr Dianthus arenarius SS D. carthusianorum F Eilipendula vulgaris F Galium verum F

Geranium sanquineum F Gypsophila fastigiata SS

Helichrysum arenarium SS Koeleria macrantha F Lathyrus niger Q Medicago falcata F Melampyrum cristatum M Nepeta nuda F

Nonea pulla F

Peucedanum oreoselinum V Phleum phleoides F

Poa compressa F Potentilla alba Q P. argentea F P. recta F

Primula officinalis Q Prunus spinosa Sr

Ranunculus polyanthemos F Rhamnus cathartica Q Scorzonera humilis V Senecio jacobaea F Stachys recta F Trifolium alpestre F T. montanum F Verbascum lychnitis F Vincetoxicum hirundinaria F

(7)

ROŚLINY PONTYJSKIE NA LUBELSZCZYŹNIE 55

Udział roślin pontyjskich w różnych regionach Lubelszczyzny jest bardzo zróżnicowany. Najwięcej spotyka się ich na Wyżynie Lubelskiej, gdzie rosną przede wszystkim gatunki eupontyjskie. W regionach słabo zasiedlanych przez florę pontyjską występują głównie gatunki subpontyjskie, rozpowszechnione na całym obszarze województwa lubelskiego. Najuboższe w gatunki pontyjskie są Płaskowyż Tarnogrodzki i Równina Puszczańska. Na Roztoczu rośnie ich mniej więcej tyle samo, co w północnych, niżowych terenach województwa, czyli na Pojezierzu Łęczyńsko-Włodawskim, Wyniosłości Parczewsko-Włodawskiej, Za­

klęsłości Lomaskiej i Podokręgu Białopodlaskim. Wydawać by się mogło, że Roztocze, leżąc bardziej na południu i mając liczne, słoneczne, wapienne zbo­

cza, sprzyjające osiedlaniu się roślin kserotermicznych, winno zawierać więcej gatunków pontyjskich niż regiony północne. Brak tu jednak stałego czynnika przenoszącego te rośliny, którym dla północnych regionów jest Bug i często wy­

stępujące tu wysokie oraz słoneczne zbocza. Na zboczach tych oraz na terasie zalewowej osiedla się wtórnie, nawet na podłożu piaszczystym, wiele rzadkich roślin pontyjskich, np.: Asparagus officinalis, Filipendula vulgaris, Peucedanum cervaria, Phleum phleoides, Ranunculus polyanthemos, Vincetoxicum hirundina- ria, Campanula bononiensis, Eryngium planum, Yerbascum phoeniceum (6).

ROZMIESZCZENIE ROŚLIN PONTYJSKICH W MAKROREGIONIE LUBELSKIM

Analizą objęto 34 reprezentatywne gatunki roślin pontyjskich z siedlisk bo­

gatych w wapń, nalessowych, piaszczystych i synantropijnych, przedstawiając ich rozmieszczenie w makroregionie lubelskim. Na ryc. 1 przedstawiono punktowo stanowiska tych gatunków. Okazuje się, że ta grupa roślin występuje prawie wy­

łącznie na Wyżynie Lubelskiej. W jej obrębie wydzielają się skupienia między Puławami a Kazimierzem, na wzgórzach koło Annopola, Lublina, nad Wieprzem koło Izbicy, Pagórach Chełmskich, w Padole Zamojskim oraz nad Bugiem między Czumowem i Gródkiem. Tylko nieliczne stanowiska związane są z Roztoczem, Małym Mazowszem, Podlasiem Lubelskim, Polesiem Lubelskim i Kotliną San­

domierską.

Na ryc. 2 A zestawiono 9 gatunków pontyjskich wapniolubnych rosnących na siedliskach bardzo bogatych w wapń (ciężkie rędziny kredowe). Są to następu­

jące gatunki: Adonis vernalis, Linosyris vulgaris, Carlina onopordifolia, Cirsium pannonicum, Clematis recta, Linum flavum, Oxytropis pilosa, Peucedanum alsati- cum i Stachys germanica. Ich rozmieszczenie wykazuje niemal wyłączny związek z Wyżyną Lubelską. Tylko nieliczne stanowiska skupiają się na północnych obrze­

żach Roztocza. Wapienie okresów kredowego i trzeciorzędowego występujące na

(8)

56 DOM INIK FIJAŁKOWSKI, PIOTR SUGIER, M ARIA WAWER

Tab. 1.Wykaz 49 rzadkich gatunków pontyjskich i liczba ich stanowisk w poszczególnych regionach Lubelszczyzny List of 49 rare pontian species and the number of their stands in the particular parts of the Lublin Region

(9)

ROŚLINY PONTYJSKIE NA LUBELSZCZYZNIE 5 7

o 2

"co N N ' U

> > '2 5

5 -S

C o 3

N

X

« g .

o . £

1 (U

Q 2

CZa

2 E 03 O

• § u

CU > »

£ CS OJ) T C CS

CQ cu

b tj i a>>

u - <

2 4 « o u u T 3

£

I I

u a

j 2 .£>

> c

> <D O - N

2 4 U

•oc

£

£

o s N >

o sGO

* - N

> >

O £

• N S

5 _ Q cza

O <3 a - £

S *

cs r-i

• § O

J I

CQ O

o 5- Ł*

s a £

cS •— i O J 3 ■ §

CS • — Q - 7 3 C o - <D

£ -53 I 3

2 4 O — c

£ I

• S I £

~ J I ' C

> » 2 4 O

Nl—

X >

u N o N CZ3

o CS N es x2 O N u -V , - ę j O

£ o 2 4 3

CS f i N

> >

0 -

> »

£

cu

1 ca |

Ł L 2 4 cza CU

£ CS 2 4 cza

O Ncza

cS 2 4

£ .2

7 2 , CS

C CU .2 ;o

c £ cs 22 ' H - 2

X C W

±3O ' ón

o c

£

2 4

u g !

2

■T3 O

CUo

E |

v 2 N

ncza

3 2

.21 «0 ćś> C o g u £ ófi DĆ I 1.

■ 3 >

Ł 4

8

' £ U J 2 4 1 5

,r Z C l c/3

s o

o X

. « « Xj

O « E o J O Z o

(10)

58 DOMINIK FIJAŁKOWSKI, PIOTR SUGIER. MARIA WAWER

Roztoczu są stosunkowo ubogie w wapń (niekiedy poniej 1% zawartości tego składnika).

Na ryc. 2B zestawiono stanowiska 8 gatunków roślin pontyjskich występu­

jących przede wszystkim na lessach i glinach. Są to: Carex supina, Inula hirta, Orthantha lutea, Stipa capillata, S. joannis, Thymus glabrescens, T. marschal- lianus i Veronica prostrata. Stanowiska tych gatunków grupują się w niżowych obszarach Lubelszczyzny, a przede wszystkim na terenach nadbużańskich.

Na ryc. 2C przedstawiono stanowiska 7 gatunków pontyjskich roślin siedlisk piaszczystych. Są to: Alyssum montanum, Astragalus arenarius, Dianthus arena­

rius, Gypsophila fastigiata, Melampyrum cristatum, Petrorhagia prolifera i Vicia cassubica. Utwory piaszczyste występują małymi fragmentami niemal na całej Lubelszczyźnie i podobnie przedstawia się rozmieszczenie stanowisk tych gatun­

ków. Większe ich skupienia obserwuje się na zboczach doliny Wisły od Annopola do Puław.

Z kolei na ryc. 2D zestawiono stanowiska 10 gatunków roślin pontyjskich siedlisk synantropijnych. Są to: Allium rotundum, Chondrilla juncea, Dipsacus laciniatus, Echinops sphaerocephalus, Fumaria schleicheri, Thymelaea passeri- na, Nonnea pulla, Muscari comosum, Melilotus dentata i Sisymbrium loeselii.

Występują one głównie na Wyżynie Lubelskiej i tylko nielicznie wchodzą na piaszczyste podłoża terenów niżowych Lubelszczyzny.

W tab. I zestawiono 49 rzadziej spotykanych roślin pontyjskich i podano liczbę ich stanowisk w 26 regionach geobotanicznych Lubelszczyzny. Największą liczbę stanowisk mają następujące gatunki: Filipendula vulgaris (298), Seseli annuum (285), Dianthus arenarius (240), Thesium linophyllon (207), Campanula sibirica (202), Phleum phleoides (193), Cerasus fruticosa (179) i Sisymbrium loeselii (153).

Najwięcej stanowisk tych roślin skupia się na Pagórach Chełmskich (452), Wzniesieniach Urzędowskich (398), Płaskowyżu Nałęczowskim (388), Padole Zamojskim (381), Działach Grabowieckich (271) i na Wyniosłości Giełczew­

skiej (240).

Bardzo podobnie układa się liczba gatunków w poszczególnych regionach geobotanicznych. Najwięcej jest ich na Pagórach Chełmskich (41), Płaskowyżu Nałęczowskim (39), Wzniesieniach Urzędowskich (37), Działach Grabowieckich (35), Padole Zamojskim (34), Wyniosłości Giełczewskiej (33), Grzędzie Łan- czowskiej (32 gat.). Tylko kilka z nich występuje na Płaskowyżu Tarnogrodzkim (3) i Roztoczu Horynieckim (7).

W tab. 2 przedstawiono częstotliwość występowania omawianych gatunków w fitocenozach poszczególnych jednostek syntaksonomicznych. Najwięcej gatun­

ków związanych jest z klasą Festuco-Brometea, natomiast największe powierzch-

(11)

ROŚLINY PONTYJSKIE NA LUBELSZCZYŹNIE 59

nie zajmują następujące gatunki: Agropyron intermedium, Filipendula vulgaris, Koeleria macrantha i Phleum phleoides, a nieco mniejsze: Campanula sibirica, Cirsium pannonicum, Thesium linophyllon i Linum flavum.

Tab. 2. Częstotliwość występowania 49 gatunków roślinności pontyjskiej w fitocenozach podsta­

wowych klas fitosocjologicznych oraz zajmowane przez nie powierzchnie na Lubelszczyźnie Freąuency of occurrence of 49 pontian plant species in phytocoenoses of basie phytosociological

classes and areas occupied by them in the Lublin Region

Klasa A B C D E F G H Klasa A B C D E F G H

Gatunek Gatunek

Adonis vernalis 10 15 Melampyrum cristatum 9 . . 1

Agropyron intermedium 10 500 Melilotus dentata 10 I

Allium rotundum 10 1 Muscari cotnosum 1 9 2

Alyssum montanum . . + 10 20 Nepeta pannonica 10 15

Astragalus arenarius . . . 10 5 Nonea pulla 1 9 50

Campanula sibirica 10 400 Oxytropis pilosa 10 1

Carex supina 10 1 Orthanta lutea 10 2

Carlina onopordifolia 10 2 Petrorhagia prolifera 10 100

Cerasus fruticosa 10 90 Peucedanum alsaticum 10 20

Chamaecytisus albus 10 6 Phleum phleoides 2 8 500

Chondrilla juncea . . . 10 20 Rosa gallica . 1 . 9 1

Cirsium pannonicum 10 300 Scorzonera purpurea 10 1

Clematis reda 10 50 Seseli annuum 10 30

Dianthus arenarius . . . 10 5 Sisymbrium loeselii 10 30

Dipsacus lacinialus 10 7 Stachys germanica 8 2 1

Echinops sphaerocephalus 1 9 30 Stipa capillata 10 2

Echium russicum 10 3 S. joannis 10 1

Filipendula vulgaris 10 500 Thesium ebracteatum 10 1

Fumaria schleicheri 10 10 T. linophyllon 10 300

Gypsophila fastigiata . . . 10 60 Thymelaea passerina 10 8

Inula hirta 10 3 Thymus glabrescens 10 1

Iris aphylla 10 6 Th. marschallianus 10 50

Koeleria macrantha 10 500 Veronica prostrata 10 1

Linosyris vulgaris 10 1 Vicia cassubica . . 6 4 1

Linum flavum 10 250Suma stanowisk w klasach 1 2 2 9 34 6 3

Objaśnienia (Explanation): + — pojedyncze okazy do 0,1% udziału w fitocenozach poszcze­

gólnych jednostek syntaksonomicznych; 1 — 0,11-10%, 2 .— 10,1-20%, 3 — 20,1-30%, 4 — 30,1-40%, 5 — 40,1-50%, 6 — 50,1-60%, 7 — 60,1-70%, 8 — 70,1-80%, 9 — 80,1-90%, 10 — ponad 90%; A — Molinio-Arrhenatheretea, B — Querco-Fagetea, C — Vaccinio-Piceetea, D — Sedo-Scleranthetea, E — Festuco-Brometea, F — Synantropy ruderalne, G — Synantropy segetalne, H — Powierzchnia ogólna w arach.

(12)

60 DOM INIK FIJAŁKOWSKI, PIOTR SUGIER, M ARIA WAWER

PIŚMIENNICTWO

2.

3.

4.

5.

6.

7.

8.

9.

10.

1 1.

12.

13.

C z u b i ń s k i Z.: Zagadnienia geobotaniczne Pomorza. Pozn. Tow. Przyj. Nauk, Wydz. Mat.- Przyr. Kom. Fizjogr. nad Polską Zachodnią, 2, 4, Poznań 1950.

F i j a ł k o w s k i D.: Zbiorowiska kserotermiczne projektowanego rezerwatu stepowego koło Czumowa nad Bugiem. Ann. Univ. Mariae Curie-Sktodowska, sectio C, 10, 311-319 (1957).

F i j a ł k o w s k i D.: Roślinność leśno-stepowa w Łabuniach pod Zamościem. Ann. Univ. Mariae Curie-Sktodowska, sectio B 13, 147-186 (1958).

F i j a ł k o w s k i D.: Zbiorowiska kserotermiczne okolic Izbicy na Wyżynie Lubelskiej. Ann.

Univ. Mariae Curie-Sktodowska, sectio C 19, 239-259 (1964).

F i j a ł k o w s k i D.: Zespoły kserotermiczne Lubelszczyzny. Biul. Lub. Tow. Nauk. 9, 45-51 (1969).

F i j a ł k o w s k i D.: Stosunki geobotaniczne Lubelszczyzny. Lub. Tow. Nauk., Ossolineum, 1972.

F i j a ł k o w s k i D.: Flora roślin naczyniowych Lubelszczyzny. 1, 2. Lub. Tow. Nauk., Lublin 1994, 1995.

F i j a ł k o w s k i D., I z d e b s k i K..: Zbiorowiska stepowe na Wyżynie Lubelskiej. Ann. Univ.

Mariae Curie-Sktodowska, sectio C 12, 167-199 (1957).

F i j a ł k o w s k i D., I z d e b s k i K.: Szata roślinna Lubelszczyzny (praca zbiorowa). Lub. Tow.

Nauk., Lublin 1996.

I z d e b s k i K., F i j a ł k o w s k i D.: Fragment roślinności kserotermicznej w Kątach pod Zamościem. Ann. Univ. Mariae Curie-Skłodowska, sectio C 11, 507-521 (1956).

I z d e b s k i K.: Zbiorowiska z roślinnością kserotermiczną w Rudniku k. Lublina i Dobużku k.

Łaszczowa. Acta Soc. Bot. Pol. 27, 4, 431-448 (1958).

M ir e k Z., P i ę k o ś - M i r k o w a H., Z a j ą c A., Z a j ą c M.: Vascular Plants of Poland a checklist (krytyczna lista roślin naczyniowych Polski). Pol. Bot. Stud. Guidebook ser. 15, Inst.

Bot. im W. Szafera PAN, Kraków 1995.

P o l a k o w s k i B.: Stosunki geobotaniczne Pomorza Wschodniego. Zeszyty Nauk. WSR w Olsztynie 15, 1, 1-67 (1963).

SUMMARY

Pontian plant species in the Lublin region concentrate nearly entirely in the Lublin Upland, on the soil rich in calcium. Only individual species are found in the lowlands of the Lublin Province.

33 rare Polish species have been chosen for their ecological analysis and distribution (Fig. 2-5).

Table I presents rare species which occur in 26 geobotanical regions of the Lublin Province.

The greatest number of stands occur in Pagóry Chełmskie (Chełm Hillocks) (452), Wzniesienia Urzędowskie (Urzędów Heights) (398) and Padół Zamojski (Zamość Valley) (381).

Table 2 shows the relationship between pontian species which occur in the Festuco-Brometea class. However, the biggest territory is occupied by the following species: Agropyron intermedium, Filipendula vulgaris, Koeleria macrantha and Phleum phleoides, the slightly smaller territory is occupied by Campamda sibirica, Cirsium pannonicum, Thesium linophyllon and Linum flavum.

Cytaty

Powiązane dokumenty

Rozmieszczenie mniej znanych gatunków ramienic na Lubelszczyźnie Distribution des espèces moins connues de Charophycées dans la région de

Rodzaj macierzanka (Thymus L.) na Lubelszczyźnie Po A TMMbHHa (Thymus L.) Ha JlK&gt;6jiWHmmie Thyme Genus (Thymus L.) in the Lublin

Poza problemami związanymi z dostarczaniem dużych ilości wód na obszar miasta oraz następnie z odprowadzaniem wód zużytych, czyli ścieków, i opado ­ wych,

Zespół obszarów chronionych Polesia składający się z Poleskiego Parku Narodowego, parków krajobrazowych: Pojezierze Łęczyńskie, Sobiborskiego i Chełmskiego oraz

(dokumentacja rezerwatów Suśle Wzgórza i Wygon Grabowiecki, WŚIR UW w Lublinie). zaproponowano dwa rezerwaty w granicach administracyjnych Lublina, gdzie od 1981 r.

Roślinność naczyniowa Lubelszczyzny o zasięgu północnym różnicuje się na gatunki arktyczne i borealne (łącznie 150 gatunków).. Rośliny arktyczne

Gatunki dość pospolite (powyżej 15 stanowisk): Vero ­ nica montana 20, Senecio nemorensis 22, Polystichum lobatum 22, Salvia glutinosa 25, Dentaria glandulosa 31 oraz Fagus

Na Wyżynie Lubelskiej i Roztoczu występują głównie gleby brunatne i rędziny, rzadziej gleby błotne, płowe, bielicowe i czamoziemy.. Gleby brunatne powstały z lessu