• Nie Znaleziono Wyników

DZIAŁALNOŚĆ INNOWACYJNA MIKROPRZEDSIĘBIORSTW WOJEWÓDZTWA ZACHODNIOPOMORSKIEGO

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "DZIAŁALNOŚĆ INNOWACYJNA MIKROPRZEDSIĘBIORSTW WOJEWÓDZTWA ZACHODNIOPOMORSKIEGO"

Copied!
12
0
0

Pełen tekst

(1)

ISSN 2083-8611 Nr 267 · 2016

Jarosław Korpysa

Uniwersytet Szczeciński

Wydział Nauk Ekonomicznych i Zarządzania Katedra Mikroekonomii

jarek@korpysa.pl

DZIAŁALNOŚĆ INNOWACYJNA MIKROPRZEDSIĘBIORSTW

WOJEWÓDZTWA ZACHODNIOPOMORSKIEGO

Streszczenie: Podstawowym celem artykułu jest analiza działalności innowacyjnej mi- kroprzedsiębiorstw. Realizacja niniejszego celu zdeterminowała strukturę tekstu. W części teoretycznej zostały zaprezentowane najważniejsze teorie związane z innowacyjnością jako atrybutem przedsiębiorczego funkcjonowania mikrofirmy. W szczególności doko- nano analizy schumpeterowskiej koncepcji tworzenia innowacji jako zdolności przedsię- biorcy do dostrzeżenia i wykorzystania szans przedsiębiorczych. Powyższe rozważania stały się podstawą do zaprezentowania wyników własnych badań przeprowadzonych wśród 124 mikroprzedsiębiorców w 2014 r. w województwie zachodniopomorskim.

Słowa kluczowe: innowacyjność, przedsiębiorczość, mikroprzedsiębiorstwa.

Wprowadzenie

Działalność innowacyjna przedsiębiorstw należy do najważniejszych współczesnych nurtów badawczych nad przedsiębiorczością. Wynika to głównie z faktu, iż dzięki stworzeniu i wdrożeniu nowych rozwiązań przedsiębiorstwo w sposób bardziej efektywny wykorzystuje dostępne czynniki wytwórcze, co w konsekwencji skutkuje wzrostem produktywności i osiągnięciem trwałej przewagi konkurencyjnej. Jednocześnie należy mieć na uwadze, że stworzenie i wdrożenie innowacji nie jest możliwe bez przedsiębiorczego innowatora, który dostrzega i wykorzystuje możliwości rynkowe, jak również w sposób kreatywny i twórczy wykorzystuje wiedzę i doświadczenie. W takim rozumieniu tworzenie innowacji jest istotne dla wszystkich przedsiębiorstw, w tym szczególnie dla mi-

(2)

Jarosław Korpysa 56

kroprzedsiębiorstw, które stanowią ponad 95% ogółu funkcjonujących w Polsce przedsiębiorstw i zatrudniają 37,9% wszystkich pracujących w przedsiębior- stwach [Działalność gospodarcza przedsiębiorstw o liczbie pracujących do 9 osób…, 2014; Działalność przedsiębiorstw niefinansowych w Polsce…, 2015].

Powyższe zależności zdeterminowały główny cel opracowania, którym jest przeprowadzenie analizy działalności innowacyjnej mikroprzedsiębiorstw. W pierw- szej części artykułu zostaną przedstawione najważniejsze rozważania teoretycz- ne dotyczące analizowanej problematyki. Rozważania te będą stanowić podsta- wę do prezentacji w części empirycznej własnych badań przeprowadzonych w 2014 r. wśród mikroprzedsiębiorstw.

1. Innowacyjność przedsiębiorstw

Współczesna literatura charakteryzuje działalność innowacyjną przedsię- biorstw m.in. jako twórcze rozpoznanie i wykorzystanie przez przedsiębiorcę możliwości przedsiębiorczych, które odzwierciedlone są w ulepszeniu lub też tworzeniu nowych produktów, usług, procesów, rozwiązań w organizacji, czy też rozwoju i doskonaleniu infrastruktury związanej z gromadzeniem, przetwa- rzaniem i udostępnianiem informacji [de Brentani, Kleinschmidt i Salomo, 2010, s. 143-160; Wolak-Tuzimek, 2010, s. 865]. W takim ujęciu podejście to zbieżne jest z schumpeterowską koncepcją przedsiębiorczości. Według Schumpetera przedsiębiorca jest innowatorem kreującym nowe lub ulepszone rozwiązania, które charakteryzują się celowością i praktycznym zastosowaniem, radykalną modyfi- kacją stosowanych uprzednio procesów oraz zerwaniem z dotychczasową istnie- jącą w danej organizacji rutyną [Galindo i Méndez-Picazo, 2013, s. 501-514].

Istotne znaczenie w tym względzie mają innowacje produktowe, nowe procesy technologiczne oraz nowe formy organizacji i zarządzania. Dzięki nim przedsię- biorstwo na rynku może osiągnąć istotną przewagę konkurencyjną. W tym miej- scu należy mieć także na uwadze, iż Schumpeter tworzenie innowacji przypisywał w znaczniej mierze dużym przedsiębiorstwom [Matusiak, Stawasz i Jewtucho- wicz, 2001]. Głównie wynikało to z procesu kreatywnej akumulacji wiedzy, która powstawała w wyniku prowadzonych przez duży podmiot gospodarczy własnych prac badawczo-rozwojowych wymagających wysokich nakładów finansowych i odpowiednich warunków technicznych. Dopiero Kirchhoff na początku lat 90.

ubiegłego stulecia wskazał, iż małe przedsiębiorstwa mogą być kreatorami in- nowacji [Kirchhoff, 1994; Kirchhoff, Linton i Walsh, 2013, s. 159-166]. Tym samym wyróżnił cztery podstawowe grupy małych podmiotów tworzących in-

(3)

nowacje, tj.: przedsiębiorstwa „rdzeń ekonomiczny”, przedsiębiorstwa „ambitne”, przedsiębiorstwa „wspaniałe”, przedsiębiorstwa „ograniczonego rozwoju”. Pierwsza grupa przedsiębiorstw charakteryzuje się wprowadzeniem innowacji tylko na początku działalności, zaś w późniejszym okresie funkcjonowania na rynku wła- ściciele firm nie dążą ani do wprowadzania nowych rozwiązań, ani także do zwiększania rozmiarów firmy. Kolejna grupa – przedsiębiorstwa „ambitne” to podmioty, które implementują innowacje tylko na początku działalności, lecz przedsiębiorcy, w odróżnieniu od przedsiębiorstw zaliczanych do grupy „rdzeń ekonomiczny”, dążą do wzrostu rozmiarów funkcjonowania, głównie poprzez wzrost zatrudnienia, wzrost sprzedaży, wzrost liczby oferowanych produktów i usług. Następna grupa przedsiębiorstw to podmioty „o ograniczonym wzroście”, charakteryzujące się tworzeniem innowacji technicznych przez cały okres funk- cjonowania, przy czym przedsiębiorcy nie dążą do osiągnięcia wzrostu i rozwoju przedsiębiorstwa. Ostatnią zaś grupę stanowią podmioty „wspaniałe”, które przez cały okres działalności tworzą i wdrażają innowacje i tym samym odnoto- wują dynamiczny wzrost i rozwój [Kirchhoff, Linton i Walsh, 2013, s. 159-166].

Bez względu na wielkość podmiotów tworzących innowacje, ważnym źró- dłem kreowania nowych rozwiązań jest dostrzeżenie i wykorzystywanie przez przedsiębiorcę możliwości przedsiębiorczych, które Shane i Venkataraman utoż- samiają z możliwościami biznesowymi [Shane i Venkataraman, 2000, s. 217-226].

Tym samym, jak podkreśla Kirzner, rolą każdego przedsiębiorcy jest zidentyfi- kowanie dzięki tzw. wyczuleniu i posiadanym zdolnościom odkrywczym możli- wości biznesowych, ocenienie ich pod kątem urynkowienia i prawdopodobieństwa uzyskania zyskowności, a następnie ich urealnienie [Yu, 2001, s. 50]. Podejście to zbieżne jest z schumpeterowską triadą innowacji procesowej, w której inno- wacja stanowi proces generowania nowych rozwiązań warunkujących zmianę funkcjonowania przedsiębiorstwa. W takim ujęciu proces kreowania innowacji obejmuje następujące etapy:

– generowanie wiedzy, – konceptualizację pomysłu, – optymalizowanie,

– wdrożenie innowacji [Baruk, 2011, s. 113-127].

W pierwszej fazie procesu kreowania innowacji istotną rolą jest gromadze- nie przez przedsiębiorcę wiedzy i doświadczenia. Możliwe jest to m.in. dzięki kształceniu ustawicznemu pracowników i przedsiębiorcy, zachęcaniu pracowni- ków do dzielenia się pomysłami, pozyskiwaniu wiedzy z literatury branżowej, internetu, konferencji, prowadzeniu badań i analiz dotyczących aktualnych po- trzeb rynkowych.

(4)

Jarosław Korpysa 58

W efekcie powyższych działań w organizacji zachodzi proces transformacji wiedzy niejawnej (cichej) w wiedzę formalną, co jest tożsame z konceptualizacją wiedzy. Dzięki temu przedsiębiorca tworzy pomysły w zakresie kreowania in- nowacyjnych rozwiązań. Pomysły te w kolejnym etapie, tj. w fazie optymalizacji, poddawane są weryfikacji pod kątem ich urzeczywistnienia. W tym względzie istotna jest ocena możliwości przystosowania struktury organizacyjnej, informa- tycznej, procedur w danej organizacji na potrzeby wdrażania innowacji przy jednoczesnym zapewnieniu finansowania dla realizacji przedsięwzięć i ocenie zyskowności prowadzonych działań. W ostatniej fazie procesu tworzenia inno- wacji zostaje stworzony prototyp innowacyjnego rozwiązania, który po wpro- wadzeniu niezbędnych modyfikacji zostaje urealniony.

Mając na względzie powyższe zależności należy stwierdzić, iż innowacja jest wynikiem przedsiębiorczego działania interesariuszy przedsiębiorstwa. Tym samym działalność innowacyjna jest składową orientacji przedsiębiorczej, która w literaturze przedmiotu jest definiowana jako strategia działania przedsiębior- czych firm charakteryzujących się dynamicznym wzrostem [Gaweł, 2013, s. 41].

Ponadto działalność innowacyjna jako element orientacji przedsiębiorczej wska- zuje na zaangażowanie przedsiębiorstwa w kreatywne procesy tworzenia no- wych rozwiązań, a także na tworzenie kultury innowacyjności opartej na otwar- tości na nowatorskie pomysły wszystkich interesariuszy firmy. W takim kontekście działalność innowacyjna nie tylko jest utożsamiania z schumpeterowską kon- cepcją twórczej destrukcji, lecz także z imitacją innowacji, co oznacza, iż inno- wacje nie muszą oznaczać tworzenia rozwiązań dotychczas nieznanych, lecz istotne jest to, aby stanowiły nowe rozwiązania na rynku lub też dla danego przedsiębiorstwa [Alegre i Chiva, 2013, s. 491-507].

2. Metodologia badawcza. Charakterystyka badanych przedsiębiorstw Badanie ankietowe przy wykorzystaniu techniki CATI zostało przeprowa- dzone w sierpniu 2014 r. wśród 124 właścicieli (przedsiębiorców) mikroprzed- siębiorstw funkcjonujących na terenie województwa zachodniopomorskiego.

Wybór obszaru badawczego został zdeterminowany przez fakt, iż region Pomo- rza Zachodniego w porównaniu do pozostałych województw ma największy udział funkcjonujących mikroprzedsiębiorstw w liczbie ogółem podmiotów funkcjonujących w regionie (96,3%). Ponadto jest drugim po województwie ma- zowieckim regionem z największą liczbą działających przedsiębiorstw przypa- dających na 10 tys. mieszkańców (1279 przedsiębiorstw). Ważnym kryterium

(5)

doboru było także to, iż dotychczasowe doświadczenia badawcze autora w wo- jewództwie zachodniopomorskim zapewniały szerszą perspektywę badawczą, dając również większe prawdopodobieństwo uzyskania zgody na udział w bada- niach mikroprzedsiębiorstw.

Dokonując charakterystyki badanej populacji należy stwierdzić, iż najczę- ściej były to przedsiębiorstwa działające na rynku 5 lat i dłużej (60%). Niewielki odsetek firm funkcjonował do 2 lat (sumaryczny odsetek 8%).

Tabela 1. Charakterystyka badanych mikroprzedsiębiorstw Długość

funkcjonowania w latach

Liczba Procent Dominujący

profil Liczba Procent

1 4 3% handlowy 22 18%

2 6 5% usługowy 92 74%

3 23 19% produkcyjny 10 8%

4 16 13% Liczba

zatrudnionych Liczba Procent

5 i więcej 75 60% 0 54 44%

Forma prawna Liczba Procent 1 do 3 37 30%

Jednoosobowa

działalność 98 79% 4 do 6 16 13%

Spółka jawna 3 2% 7 do 9 17 14%

Spółka cywilna 10 8%

Wielkość rocznych

przychodów Liczba Procent Spółka z o.o. 9 7% do 100 tys. 64 52%

Spółka

komandytowo-akcyjna 4 3% 101-500 tys. 27 22%

Obszar działania Liczba Procent 501 tys.-1 mln 17 14%

Rynek lokalny 47 38% 3,1 mln-5 mln 4 3%

Rynek regionalny 46 37% powyżej 5 mln 12 10%

Rynek krajowy 22 18%

Rynek międzynarodowy 9 7%

Źródło: Na podstawie przeprowadzonych badań.

Biorąc pod uwagę dominujący profil działalności, można zaobserwować, iż trzy czwarte badanej populacji działało w sektorze usługowym, zaś co piąty podmiot w sektorze handlowym. Najmniej firm funkcjonowało w sektorze pro- dukcyjnym (8%). Ponadto, analizując obszar działania badanych firm należy stwierdzić, iż najwięcej przedsiębiorstw funkcjonowało na rynku lokalnym

(6)

6

( j j b k t z w 4 m m 3

b w i

R Ź

n w n z k c p m d 60

(38%

jow jedn były kom trud zatr w p 4 i mio mni 3. W

bior wie i wd

Rys Źród

nyc w c now zbio któr czym prze mie dzia

%) wym noo y na man

dnie rudn prze

wię otów iej p

Wy W rstw edzi

droż

s. 1.

dło: N

Zg ch m ciąg we r

orow re z m w eds ejscu

ałal i re m (1 osob astę ndyt

enia niał edzi ęcej w (5 prz

ynik W ce w w

i na żył

Dz Na po

god mik gu o roz woś zatr wśr ięb u n lnoś

egio 8%

bow ępuj tow a pr ło p iale j pr 52%

eds

ki b elu w pi a py a in

ziała odsta

dnie krop osta zwią

ści, rudn ród

iors nale

ści ona

%). W we p ując wo-a

rzed prac e od raco

%) sięb

bad zd ierw ytan nno

alno awie

e z prze tnic ązan , m niał firm stw eży inn

alny Wa prow

e fo akcy dsię cow d 1 own

osią bior

dań diag wsz nie d

wac

ość i e prze

otr edsi ch t nia.

możn ły m m, k wa, k do now

ym ( arto wad orm yjn ębio wnik do nikó ąga ców

ń gnoz

ej k dot cje.

inno epro

rzym iębi trze . B na min

któr któr odać wacy

(37 tak dzą my p

a ( orst ków o 3

ów ała r w w

zow kole tycz . Sz

owa wad

man iors ech iorą zao nimu

re n re n ć, i yjn

7%) kże

ce d praw 3%

tw, w, z

pra . N roc wska

wan ejno zące zcze

acyjn dzony

nym stw lat ąc obse

um nie p nie z iż w nej

, a zau dzia wne

%) o mo zaś acow Nale

zne azał

nia ości e te egó

na m ych b

mi r (6 inn pod erw 4 p pod zatr wśró

pod Ja

naj uwa ałal e: sp oraz ożna

30 wn ży e pr

ło n

dzi i po ego, ółow

mik bada

rezu 60%

now d u wow pra dejm rudn ód dmi

arosł

mn aży lnoś pół z sp

a st

% ikó tak rzyc na r

iała opro , cz we w

krop ń.

ulta

%) z wacj wag wać, acow

mow niał

naj ioty

ław

niej yć, i ść g ka półk twie zad ów.

kże cho rocz

lno osz zy f wyn

rzed

atam zade ji. N gę , iż wni wały

ły o jczę y w

w Ko

na iż z gosp

cyw ka j erdz dekl

Ty nad ody

zne

ości zono firm

niki

dsię

mi n ekla Nat

pos ż za ków y d osób

ęsts wym

orpy

ryn zdec pod wiln jaw zić, laro ym

dmi na obr

inn o pr ma w

i pr

ębio

nale aro om szcz azw w i dział b or szyc mien

ysa

nku cyd darc na ( wna , iż owa sam ieni

po roty

now rzed w o reze

orstw

eży wał miast zeg wycz

dz łaln raz ch niał

u mi dow czą (8%

(2 44 ało mym

ić, ozio

y po

wac dsię stat entu

w w

stw ła b t 40 góln

zaj iała nośc dzi prz ły:

iędz wana (79

%), s

%) 4%

zat m n iż w omie

owy

cyjn ębio tnic uje r

w lat

wier brak 0%

ne k tw ały ci in

iała zycz bra

zyn a w 9%) spó

. O mik trud najm

wię e d yżej

nej orcó ch t

rys.

tach

rdzi k t

firm kryt worz na nno ały m

zyn ak

naro więk ). W łka Ocen

krop dnie mni ększ do 1 ej 1

wś ów trze . 1.

h 20

ić, two m tw teri zyły

ryn owa

min n br

wy odow kszo W d

z o niaj prz enie iej f zość 100 mln

ród o u ech

12-2

iż w rze wor a p y in nku acyj nim raku yma

wym ość

alsz o.o.

jąc zeds e m firm ć ba tys n zł

d m udz lata

210

wię nia rzy podz

nno u 3 nej mum

u p agań

m ( firm zej

(7%

stru sięb mies m z ada s. z ł (1

mikr ziele

ach

04

ększ a i yło i ział owa i 4 , do m 5 l ode ń r

(7%

m to kol

%), ukt bior zcz zatru anyc zł, z 3%

ropr enie h stw

zość wd i wd łu b acje

lat omi lat.

ejm rynk

%) i o fi lejn , sp turę rstw zące udn ch p zaś

%).

rzed e od wor

ć b droż dro bad fir ta. P inow W mow kow

kra irm nośc

ółk ę za w ni e si niał pod

naj

dsię dpo rzył

ada żeni żył dane

rmy Prz wał tym wani

wyc a- my

ci ka a- ie ię ło d-

j-

ę- o- ła

a- ia ło ej y, zy ły m ia ch

(7)

(56%), wysokie koszty tworzenia i wdrożenia innowacji (43%), brak środków finansowych (41%) oraz brak możliwości ich pozyskania (38%).

W kolejnym etapie badania poproszono przedsiębiorców innowacyjnych podmiotów o określenie rodzaju stworzonej i wprowadzonej innowacji. W pyta- niu tym respondenci mogli zaznaczyć więcej niż jedną odpowiedź. Uzyskane re- zultaty prezentuje tabela 2.

Tabela 2. Rodzaj tworzonej innowacji

Rodzaj innowacji Liczba Procent

Produktowa (rozwój nowego produktu lub usługi) 58 47%

Procesowa (zmiana procesu wytwarzania lub świadczenia usług) 50 40%

Marketingowa (zmiana w procesie sprzedaży i dystrybucji oferowanych

produktów i usług) 17 13%

Organizacyjna (zmiana w sposobie funkcjonowania przedsiębiorstwa,

zmiana organizacji pracy, organizacji zarządzania) 17 13%

Źródło: Na podstawie przeprowadzonych badań.

Najwięcej przedsiębiorstw stworzyło i wdrożyło innowacje produktowe (47%) oraz procesowe (40%), przy czym najmniej marketingowe (13%) i orga- nizacyjne (13%). Ponadto, biorąc pod uwagę poszczególne kryteria podziału ba- danej populacji, zaobserwowano, iż znacznie częściej innowacje procesowe two- rzone były przez firmy działające głównie na rynku lokalnym, zaś produktowe na rynku regionalnym i krajowym. Natomiast analizując strukturę odpowiedzi według osób zatrudnionych należy stwierdzić, iż najczęściej innowacje produk- towe tworzyły firmy niezatrudniające żadnego pracownika, zaś procesowe były najczęściej tworzone przez firmy zatrudniające od 1 do 6 pracowników. W przy- padku innowacji organizacyjnych oraz marketingowych nie zaobserwowano istot- nych zróżnicowań dla poszczególnych kryteriów podziału badanej zbiorowości.

W prowadzonym badaniu postanowiono także dokonać analizy źródeł two- rzenia i wdrożenia innowacji (rys. 2).

Wśród dominujących źródeł tworzenia i wdrożenia innowacji najczęściej były wymieniane inspiracje i pomysły właściciela firmy (73%), zakup od innych przedsiębiorstw oraz inspiracja klientów (52%). Najmniejsza ilość wskazań doty- czyła następujących odpowiedzi: wyniki własnych prac badawczo-rozwojowych (18%) oraz inspiracja i pomysły pracowników firmy (27%). W tym miejscu na- leży podkreślić, iż bez względu na podział kryterium badanej populacji struktura odpowiedzi na to pytanie wśród przedsiębiorstw była podobna. Jednocześnie poproszono respondentów o określenie głównych przyczyn w zakresie wyboru poszczególnych źródeł tworzenia innowacji. Przedsiębiorstwa, które w procesie tworzenia innowacji bazowały na inspiracji oraz pomysłach właściciela firmy,

(8)

6

w n p n n k w w

R Ź

ź n d m c 62

wśr now pu o nie nyc kup wyt wym

Rys Źród

źród nieg dejm mie ca m

ród wyc od inn ch p pić s

two mag

s. 2.

dło: N

Is deł go p mow ejscu móg

głó ch r

inn now prz spra orze

gan

Mo Na po

totn fin pro wan

u n gł w

ówn ozw nych wacj

zeds awd enia nia r

otyw odsta

ną nans ocen nie nadm wyró

nyc wiąz

h pr ji. W sięb dzo a. N

rynk

wy d awie

czę sow nta

dz mie óżn

ch m zań rze W p bior one Nato kow

dzia e prze

ęści wani roc ziała enić nić k

mot ń wy

dsię przy rstw roz omi we.

ałaln epro

ą b ia p czny alno ć, iż

kilk tyw ymi ębio ypa w, d

zwią ast

nośc wad

bada proc ych ości ż w ka ź

wów ieni orst adku dom ąza

dla

ci in dzony

ania cesu h pr

i in prz źród

w w iały tw u ko mino anie

a źr

nnow ych b

a b u tw rzyc nno zyp deł.

Ja

wyko y na

ora olej ow , kt ródł

wac bada

było wor cho owa adk

arosł

orzy ajcz az w jneg ały tóre ła in

cyjn ń.

o ta rzen odów acyj

ku ź ław

ysta zęśc więk

go ź od e ko

nsp

nej

akże nia i w ( nej źród

w Ko

ania ciej kszy źró dpo oszt pirac

e pr i w (tab w deł

orpy

a te niż y w dła owie

tow cja

rzep wdro

bela w la fin

ysa

ego ższy wpły , ja edz wały kli

pro ożen a 3) atac ans

o źr y k yw akim zi, y mn

ient

wad nia

, ja h 2 sow

ródł kosz prz m by iż niej tów

dze inn aki 201 wani

ła w zt, n

zed ył z

prz j, n w do

enie now był 2- ia in

w p niż dsięb

zaku zed niż w

omin

e di wacj ł pr 21 nno

pro w p bior up sięb wyn now

iagn ji (r rzez 04.

owa ces przy rcó inn bior niós wał

noz rys.

zna N acji

sie ypa w n now

rstw słby a o

zy w 3) czo ależ

prz kre adku

na t wacj

wa y ko

dpo

w z ora ony ży zeds

eow u z two i od wo oszt owi

zakr az ś na w sięb

wani aku orze d in olał

t ic iedź

resi śred a po tym bior

ia u- e- n- ły

h ź:

ie d- o- m r-

(9)

R Ź

t n m ś ś b n t t 4

n d p T

Ź Rys Źród

two nad mec środ środ bior nato tylk two 4 la

nyc dzia przy Tab

Mni Pom Pom Pom Wię Źród

s. 3.

dło: N

Zg orze dto

chan dki dki rstw omi ko f orze ata i D ch n ałaj y cz bela

iej n międz międz międz ęcej n dło: N

Źró Na po

god enia

w n niz

un z w n

iast firm enie

i wi oko na i

ące zym a 3.

i

iż 3%

zy 3%

zy 5, zy 8, niż 1 Na po

ódła odsta

dnie a i w

niew m nijne

bud nie w

t jes my

e inn ięce onu

nno e w m na

Śred inno

%

% a ,1%

,1%

12%

odsta a fin

awie

e z wdr

wie wsp e (7 dże wsk st fa dzi now ej.

ując owa w wo ajm dni owa

5%

a 8 % a 12

awie nans e prze

otr roże elki

pół 7%

etu kaza fakt

ałaj wac

c oc acje ojew mnie

roc acyj

% 2%

e prze sow

epro

rzym enia

m łfina

%). W pań ało , iż jące cji z

ceny e m

wód ej po czny

epro wani

wad

man a in

stop ans W ństw

na z p e n z in

y ś możn

dztw owy y pro

wad a tw dzony

nym nnow pni ow prz wa a to

poż a ry nnym

śred na z wie yże ocen

dzony worz

ych b

mi wac

u w wani

zypa ora źró życz ynk mi p

dnie zao e za ej 12

nt p

ych b zeni bada

rez cji b wyk ia z adk az ódło zek ku d prz

ego obse acho

2%

przy

bada ia i

ń.

zulta były korz

z in ku p ven o fi i k do

eds

pr erw odn

% (pa ycho

ń.

wdr

atam y śr zyst nny poz ntur inan kred

3 l sięb

roce ow niop

atrz odów

roże

mi rod tyw ymi zost

re c nso dytó

at, bior

enta ać, pom z tab

w pr enia

dom dki w wane

pr ałyc cap owan

ów nat rstw

a ro iż mors

bela rzez

a inn

min wła

e b rzed ch pital

nia ora tom wam

ocz naj skim

a 3) znac Lic

now

nują asne były dsię wa l, ż tw az fu mias mi p

znyc jczę m p ).

czan

czba 23 39 39 15 8

wacj

ącym e pr y po ębio arian

żadn worz

fund st n podm

ch ęści prze

nych firm

i

m rzed

oży orstw

ntów ne zeni dusz

ajcz mio

prz iej m ezna

h na m

źró dsię yczk wam w o

z b ia i zy u zęś oty

zych mik acz a dz

ódłe ębio ki i

mi odp bad inno

unij ciej dzi

hod krop zały

ziała em

orstw kr (13 pow dany owa jny j w ałaj

dów prze y od

alno fin w ( redy 3%

wied ych acji ych wspó

jące

w pr eds d 3%

ość

Pro 19 3 3 12 6

ans (93%

yty ), c dzi, h pr i. C kor ółfin

e na

rzez sięb

% d

ocent 9%

1%

1%

2%

6%

sow

%).

(13 czy

to rzed Ciek

rzys nan a ry

zna biors

do

t

wani . Po 3%) y te

jes dsię kaw staj nsuj ynk

aczo stw 8%

ia o-

), eż st ę- wy

ją ją ku

o- wa

%,

(10)

Jarosław Korpysa 64

Analizując powyższą strukturę odpowiedzi według kryterium podziału ba- danej populacji, można zauważyć znaczne zróżnicowanie w przypadku dominu- jącego profilu działalności oraz wielkości rocznych przychodów. Tym samym zaobserwowano, iż tylko mikroprzedsiębiorstwa działające w sektorze produk- cyjnym przeznaczają na tworzenie innowacji więcej niż 12%, natomiast naj- mniej, to jest poniżej 3%, podmioty funkcjonujące w sektorze handlowym. Jed- nocześnie najwięcej podmiotów sektora usługowego przeznacza na tworzenie innowacji między 3% a 12%. W przypadku wielkości rocznych przychodów za- uważono, iż wśród grupy przedsiębiorstw przeznaczającej na tworzenie innowacji do 5% przeważają podmioty osiągające roczne przychody do 500 tys., zaś w grupie podmiotów przeznaczającej od 5,1% do 8% dominują firmy o przychodach od 501 tys. do 1 mln zł. Natomiast w grupie firm przeznaczających więcej niż 12%

rocznych przychodów dominują podmioty osiągające roczne przychody powyżej 5 mln zł.

Podsumowanie

Reasumując należy stwierdzić, iż działalność innowacyjna jest atrybutem przedsiębiorczości, który kształtuje możliwości rozwojowe podmiotów rynkowych.

W takim ujęciu innowacja staje się źródłem wzrostu dla przedsiębiorstw. Two- rzenie i kreowanie przez podmioty nowych rozwiązań nie tylko zapewnia im trwałość na rynku, ale również umożliwia osiągnięcie przewagi konkurencyjnej.

Mając na uwadze wyniki przeprowadzonych badań należy stwierdzić, iż większość funkcjonujących w województwie zachodniopomorskim mikroprzed- siębiorstw nie tworzy innowacji wskutek braku wymagań rynku oraz wysokich kosztów prowadzenia działalności innowacyjnej i braku możliwości finansowa- nia wspomnianej działalności. Te zaś podmioty, które tworzą nowe rozwiązania, najczęściej kreują innowacje produktowe i procesowe, podkreślając jednocze- śnie, iż główną inspiracją dla tworzenia nowych rozwiązań są pomysły właści- ciela lub klientów firmy. Ponadto jako istotne źródło innowacji wyróżniają także zakup od innych przedsiębiorstw sprawdzonych innowacyjnych rozwiązań.

Warto także nadmienić, iż niezależnie od źródeł tworzenia innowacji, w znacz- niej mierze finansują tworzenie innowacji z własnych źródeł, przeznaczając na działalność innowacyjną maksymalnie do 8% rocznych przychodów.

Powyższe wyniki w zakresie ilości innowacyjnych mikroprzedsiębiorstw, a także rodzaju tworzonej innowacji mogą świadczyć o umocnieniu w przyszło- ści pozycji rynkowej analizowanego segmentu przedsiębiorstw. W tym miejscu

(11)

należy mieć na uwadze, iż w 2010 r. tylko 23% mikroprzedsiębiorstw tworzyło innowacje [Juchniewicz i Grzybowska, 2010]. Tym samym na przestrzeni ostat- nich 4 lat w badanym województwie odnotowano wzrost (ponad 50%) wśród mikrofirm tworzących innowacje. Ponadto nie może dziwić fakt, iż przedsię- biorca-właściciel jest głównym innowatorem, gdyż wynika to z charakteru funk- cjonowania mikroprzedsiębiorstw, a także z małej liczby osób zatrudnionych w analizowanych podmiotach. Jednocześnie pewną przeszkodą w podniesieniu konkurencyjności badanych podmiotów może być wysoki udział finansowania działalności innowacyjnej ze środków własnych mikroprzedsiębiorstw. Może to zdeterminować w przyszłości mniejszą dynamikę wzrostu produktywności i być przyczyną utraty płynności finansowej mikroprzedsiębiorstw. Tym samym nie- zbędne jest podjęcie działań przez instytucje państwowe czy samorządowe w ce- lu ułatwienia finansowania tworzenia innowacji przez mikroprzedsiębiorstwa przy jednoczesnej intensyfikacji działalności innowacyjnej mikrofirm.

Literatura

Alegre J., Chiva R. (2013), Linking Entrepreneurial Orientation and Firm Performance:

The Role of Organizational Learning Capability and Innovation Performance, „Journal of Small Business Management”, Vol. 51(4).

Baruk J. (2011), Wiedza w procesach tworzenia innowacji, „Organizacja i Kierowanie”, nr (4).

Brentani U. de, Kleinschmidt E.J., Salomo S. (2010), Success in Global New Product Development: Impact of Strategy and the Behavioral Environment of the Firm,

„Journal of Product Innovation Management”, Vol. 27(2).

Działalność gospodarcza przedsiębiorstw o liczbie pracujących do 9 osób w 2013 r.

(2015), GUS, Warszawa.

Działalność przedsiębiorstw niefinansowych w Polsce w 2013 r. (2014), GUS, Warszawa.

Galindo M.Á., Méndez-Picazo M.T. (2013), Innovation, Entrepreneurship and Economic Growth, „Management Decision”, Vol. 51(3).

Gaweł A. (2013), Proces przedsiębiorczy: tworzenie nowych przedsiębiorstw, Difin, Warszawa.

Juchniewicz M., Grzybowska B. (2010), Innowacyjność mikroprzedsiębiorstw w Polsce, PARP, Warszawa.

Kirchhoff B.A. (1994), Entrepreneurship and Dynamic Capitalism: The Economics of Business Firm Formation and Growth, ABC-CLIO.

Kirchhoff B.A., Linton J. D., Walsh S.T. (2013), NeoMarshellian Equilibrium versus Schumpeterian Creative Destruction: Its Impact on Business Research and Economic Policy, „Journal of Small Business Management”, Vol. 51(2).

(12)

Jarosław Korpysa 66

Matusiak K.B., Stawasz E., Jewtuchowicz A. (2001), Zewnętrzne determinanty rozwoju innowacyjnych firm, Katedra Ekonomii UŁ, Łódź.

Shane S., Venkataraman S. (2000), The Promise of Entrepreneurship as a Field of Research,

„Academy of Management Review”, Vol. 25(1).

Wolak-Tuzimek A. (2010), Determinanty rozwoju małych i średnich przedsiębiorstw w Polsce, WN PWN, Warszawa.

Yu T.F.L. (2001), Entrepreneurial Alertness and Discovery, „The Review of Austrian Economics”, Vol. 14(1).

INNOVATION ACTIVITIES OF MICROFIRMS IN WEST POMERANIA REGION – RESULTS OF SURVEY

Summary: The main aim of this article is to analyze innovation among micro- enterprises. In the first part of article was presented the most important theories associated with innovation as an attribute of entrepreneurial company. Theoretical considerations were the basis for presenting the empirical part of the results of own research conducted among micro-enterprises in West Pomerania Region. The research was conducted among 124 micro-enterprises in 2014.

Keywords: innovation. entrepreneurship, microfirms.

Cytaty

Powiązane dokumenty

Wprawdzie procedura związana z przyznaniem kredytu technologicznego i częścio- wego jego umorzenia w postaci premii technologicznej jest skomplikowana, wymaga od

W przypadku likwidacji kwoty wolnej od podatku oraz kosztów uzyskania przychodu klin podatkowy niezależnie od dochodu kształto- wałby się na stałym poziomie 41,25% i byłby wyższy

Jednocześnie sam proces wytwórczy, którego skutkiem jest produkt, jego jakość oraz postrzegane przez kon­ sumenta korzyści, a także obszar struktury organizacyjnej

Organ administracji publicznej wyrażający zgodę na przeznaczenie gruntów rolnych i leśnych na cele nierolnicze i nieleśne może żądać złożenia wniosku w kilku

Materiały Kożuchowskiego, 3, Protokół posiedzenia Biura Komitetu Wykonawczego, 23 VIII (5 IX) 1917 r., s.. Stały nasz [RPZM – H.B.] posterunek w Sztokholmie potrzebny jest –

Słabo czytelna scena na ścianie południowej jest za­ pewne ilustracją XV strofy Akathistosa, mówiącej o tajemnicy Wcielenia?. Ukazuje ona stojącą frontalnie postać

Opracowany przez ekspertów Rady Europy Europejski system opisu kształcenia językowego zmienia dotychczasowe podejście do nauczania i uczenia się języków

P ew ny m urozm aiceniem tych elew acji jest usko- kowo co fn ięta trzecia kondygnacja założenia i dwa dostaw ione do je d ­ nego ze sk rzy d eł alkierze.. E