• Nie Znaleziono Wyników

Assessment of expression of luteinizing hormone (LH)/human chorionic gonadotropin (hCG) receptor (LH/hCGR) and hCG protein in ovarian cancer tissues

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Assessment of expression of luteinizing hormone (LH)/human chorionic gonadotropin (hCG) receptor (LH/hCGR) and hCG protein in ovarian cancer tissues"

Copied!
5
0
0

Pełen tekst

(1)

Ocena ekspresji receptora hormonu luteinizujacego (LH)/ludzkiej

gonadotropiny kosmówkowej (hCG) (LH/hCGR) oraz bia∏ka hCG w raku jajnika

Assessment of expression of luteinizing hormone (LH)/human chorionic gonadotropin (hCG) receptor (LH/hCGR) and hCG protein in ovarian cancer tissues

Szajnik Marta

1

, Nowak-Markwitz Ewa

1

, Szczepaƒski Miros∏aw J.

2

, Spaczyƒski Marek

1

1Klinika Onkologii Ginekologicznej Katedry Ginekologii, Po∏o˝nictwa i Ginekologii Onkologicznej Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu

2Zak∏ad Immunologii Katedry Immunologii Klinicznej,

Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu

Streszczenie

Cel pracy: Ocena ekspresji receptora LH/hCG (LH/hCGR) oraz bialka hCG w komórkach raka jajnika.

Materia∏: Wycinki pierwotnego raka jajnika (n= 20), potwierdzonego badaniem histopatologicznym, tkanka jajni- ka prawid∏owego (n=5) oraz tkanka ∏o˝yska (n=2).

Metody: W celu oceny ekspresji LH/hCGR i bia∏ka hCG wykonano reakcje immunofluorescencji poÊredniej na skrawkach mro˝eniowych badanych tkanek.

Wyniki: Ekspresj´ receptora LH/hCG stwierdzono w 12 (60%) rakach jajnika. We wszystkich przypadkach nowo- tworów wykazano obecnoÊç bia∏ka hCG. Koekspresj´ bia∏ka hCG i receptora LH/hCG obserwowano najcz´Êciej w pojedynczych komórkach w utkaniu guza. JednoczeÊnie obecne by∏y komórki, w których ekspresji ulega∏o bia∏ko hCG, ale nie stwierdzano w nich ekspresji receptora LH/hCG.

Wnioski: Ekspresja receptora LH/hCG jest biologicznà cechà niektórych raków jajnika. ObecnoÊç koekspresji recep- tora LH/hCG i bia∏ka hCG w niektórych komórkach nowotworowych mo˝e Êwiadczyç o auto-lub parakrynnym od- dzia∏ywaniu podjednostki βhCG w mikroÊrodowisku raka jajnika. Niezb´dne sà dalsze badania celem oceny roli LH/hCGR i bia∏ka hCG w przebiegu procesu nowotworowego.

S∏owa kluczowe:rak jajnika/receptor LH/hCG/gonadotropina kosmówkowa/

Adres do korespondencji:

Marta Szajnik

Klinika Onkologii Ginekologicznej ul. Polna 33

60-535 Poznaƒ

e-mail:szajnikm@poczta.fm

Otrzymano: 01.08.2007

Zaakceptowano do druku: 10.10.2007

(2)

Wst´p

Rak jajnika stanowi istotny problem epidemiologiczny w Polsce i w innych krajach Europy i Ameryki Pó∏nocnej.

Wi´kszoÊç przypadków rozpoznawana jest w zaawansowanym stadium choroby, gdzie odsetek pi´cioletnich prze˝yç wynosi oko∏o 30%. Wi´kszoÊç nowotworów z∏oÊliwych jajnika to no- wotwory wywodzàce si´ z nab∏onka pokrywajàcego jajnik i je- go podÊcieliska.

Gonadotropina kosmówkowa (hCG) jest jednym z naj- starszych filogenetycznie hormonów glikoproteinowych i jest zbudowana z dwóch podjednostek αiβ. Podjednostka αjest wspólna dla hormonu luteinizujàcego, folikulotropiny i tyre- otropiny, natomiast podjednostka βjest ró˝na i stanowi o bio- logicznych w∏aÊciwoÊciach ka˝dego z tych hormonów. ¸aƒcu- chy βposzczególnych hormonów posiadajà podobne sekwen- cje aminokwasowe. Najwy˝szy stopieƒ homologii odnotowa- no w przypadku LH i hCG (85% sekwencji ∏aƒcucha jest ho- mologiczna) i dlatego hCG i LH mogà ∏àczyç si´ z tym samym receptorem. Wyst´powanie podjednostki beta gonadotropiny kosmówkowej jest powszechnà cechà niewywodzàcych si´

z trofoblastu nowotworów narzàdów p∏ciowych niezale˝nie od ich typu histologicznego i stopnia zaawansowania klinicznego [1, 2]. Niewiele jednak wiadomo o roli i mechanizmach dzia-

∏ania gonadotropiny kosmówkowej produkowanej przez tkan- k´ nowotworowà [3, 4].

Po∏àczenie czàsteczki gonadotropiny kosmówkowej ze specyficznym receptorem b∏onowym (LH/hCGR) indukuje transdukcj´ sygna∏u do wn´trza komórki, co prowadzi do jej odpowiedzi. Pierwsze doniesienie o obecnoÊci receptora LH/hCG w komórkach raka jajnika pochodzi z 1997 roku [5].

Wiele póêniejszych badaƒ potwierdzi∏o obecnoÊç LH/hCGR w licznych tkankach raka jajnika, przy czym nie wszystkie guzy wykazujà ekspresj´ mRNA receptora [6].

ObecnoÊç tego receptora wykazano tak˝e w niektórych li- niach komórkowych raka jajnika [7].

Cel pracy

Celem pracy by∏a ocena ekspresji receptora LH/hCG oraz bia∏ka hCG w tkance raka jajnika.

Material i metody

Materia∏ tkankowy pochodzi∏ od kobiet leczonych opera- cyjnie w Klinice Onkologii Ginekologicznej oraz od rodzàcych na Oddziale Porodowym Ginekologiczno-Po∏o˝niczego Szpi- tala Klinicznego (GPSK) Uniwersytetu Medycznego w Po- znaniu. Analizowany materia∏ stanowi∏a tkanka raka jajnika (n=20) oraz niezmieniona patologicznie tkanka jajnika (n=5), co zosta∏o potwierdzone badaniem histopatologicznym. Jako kontroli pozytywnej na obecnoÊç LH/hCGR i bia∏ka hCG u˝yto tkank´ ∏o˝yska z cià˝y donoszonej (n=2), gdzie obec- noÊç tych bia∏ek jest dobrze udokumentowana w literaturze [8, 9 ]. Wiek kobiet z rakiem jajnika waha∏ si´ od 49 do 79 lat (Êrednia wieku 58,1 lat). Badania przeprowadzono za zgodà Lokalnej Komisji Bioetycznej przy UM w Poznaniu.

W celu oceny ekspresji i lokalizacji receptora LH/hCG i bia∏ka hCG zastosowano metod´ immunofluorescencj- i poÊredniej. Do wykonania reakcji u˝yto nast´pujàcych prze- ciwcia∏ pierwszorz´dowych: poliklonalne, kozie anty-ludzkie, skierowane przeciwko receptorowi LH/hCG (rozcieƒczone w stosunku 1:50 w PBS) (Santa Cruz Biotechnology, CA, USA) oraz poliklonalne, królicze anty-ludzkie wykrywajàce podjednostk´ βbia∏ka hCG (1:40) (Serotec, UK). Przeciwcia-

∏a drugorz´dowe: oÊle, anty-kozie znakowane rodaminà (TRITC) (1:100) (Santa Cruz Biotechnology) oraz królicze, anty-mysie znakowane fluoresceinà (FITC) (1:100) (DakoCy- tomation, Denmark). W przypadku kontroli ujemnej przeciw- cia∏a pierwszorz´dowe zosta∏y pomini´te. Skrawki zosta∏y na- st´pnie zatopione w medium z DAPI (4',6-diaminoino-2-feny- lindol) (Vector Laboratories, CA, USA) celem uwidocznienia jàder komórkowych. Preparty oceniono i wykonano zdj´cia przy u˝yciu mikroskopu fluorescencyjnego Olympus BX41 (Olympus Japan) pod 400-krotnym powi´kszeniem. Do cyfro- wej analizy obrazu u˝yto oprogramowania AnalySIS^B.

Wyniki

Analiza immunohistochemiczna

Za wynik dodatni uznano taki, w którym uwidoczniono Êwiecenie cz´Êci lub wszystkich komórek na kolor czerwony (dodatnia reakcja na obecnoÊç LH/hCGR), lub ˝ó∏ty Abstract

Objectives: Ovarian cancers still remain a significant worldwide epidemiological problem. The vast majority of newly diagnosed cases are in advanced clinical stages, and the five -year survival rate in all clinical stages amounts up to less than fifty percent. A better understanding of the biology of ovarian cancer can bring us closer to suc- cessful treatment and recovery. The aim of this study was to evaluate the expression of luteinizing hormone (LH)/human chorionic gonadotropin (hCG) receptor (LH/hCGR) and the expression of hCG protein in the ovarian can- cer tissue.

Materials: Histologically proven primary ovarian cancer samples (n=20) were obtained from women undergoing gynecologic surgery. Frozen sections of ovarian cancer tissues were evaluated by means of indirect immunofluores- cence.

Results: The expression of hCG protein was ubiquitous throughout all samples, while LH/hCGR was detected in only sixty percent of samples. Co-expression of LH/hCGR and hCG protein was detected in some individual cells in tumor tissue. Some cancer cells expressed only hCG protein, but not LH/hCGR.

Conclusions: Expression of LH/hCG receptor is a characteristic feature of various histological types of ovarian can- cer. Co-expression of LH/hCGR and hCG protein in individual cancer cells may point to an autocrine or paracrine mechanism of _hCG activity in the tumor microenvironment. Further studies are needed to evaluate LH/hCGR and hCG protein function in the course of neoplastic development.

Key words:ovarian cancer, LH/hCG receptor, chorionic gonadotropin/

(3)

(koekspresja LH/hCGR i bia∏ka hCG). Za wynik ujemny uznano taki, w którym nie uwidoczniono ˝adnego z powy˝- szych kolorów fluorescencji.

Ekspresja receptora LH/hCG

W ka˝dym przypadku ocenianego preparatu analizowano 5 kolejnych skrawków seryjnych. ObecnoÊç receptora wykaza- no w dwunastu tkankach raka jajnika, co stanowi 60% bada- nych przypadków. Nie wszystkie komórki wykazywa∏y ekspre- sj´ receptora LH/hCG. ObecnoÊç LH/hCGR w tkankach ra- ka jajnika stwierdzono w komórkach, które rozsiane by∏y po- jedynczo lub te˝ tworzy∏y niewielkie skupiska. W oÊmiu przy- padkach raka jajnika nie zaobserwowano obecnoÊci receptora LH/hCG w ˝adnym z analizowanych skrawków. W typie hi- stopatologicznym adenocarcinoma serosum obecnoÊç recep- tora LH/hCG stwierdzono w siedmiu przypadkach, w tym w pi´ciu preparatach o stopniu dojrza∏oÊci G1 i w jednym o stopniu G2. W jednym przypadku nie uzyskano danych o stopniu dojrza∏oÊci analizowanego preparatu. W typie ade- nocarcinoma endometrioides obecnoÊç receptora LH/hCG obserwowano w trzech z pi´ciu przypadków. Wszystkie anali- zowane przypadki pozytywne na obecnoÊç LH/hCGR cecho- wa∏ pierwszy stopieƒ dojrza∏oÊci nowotworu. Oba przypadki raka jajnika o typie histologicznym carcinoma mucocellularae wykaza∏y obecnoÊç receptora LH/hCG, w tym jeden przypa- dek cechowa∏ stopieƒ dojrza∏oÊci G1, a drugi preparat stopieƒ G2. Brak receptora LH/hCG stwierdzono w trzech badanych przypadkach raka jajnika o typie carcinoma clarocellularae, wszystkie przypadki wykazywa∏y drugi stopieƒ dojrza∏oÊci nowotworu (G2). (Tabela I).

Koekspresja receptora LH/hCG i bia∏ka hCG

We wszystkich przebadanych tkankach raka jajnika wyka- zano obecnoÊç proteiny hCG w wielu komórkach. Cz´Êç ko- mórek nowotworowych cechowa∏o wspó∏wyst´powanie prote- iny hCG oraz receptora LH/hCG. Koekspresj´ obydwu bia∏ek obserwowano najcz´Êciej w pojedynczych komórkach nowo- tworowych. JednoczeÊnie obecne by∏y komórki, w których ekspresji ulega∏o bia∏ko hCG, ale nie stwierdzano w nich eks- presji receptora LH/hCG. (Rycina 1c).

Nie zaobserwowano obecnoÊci bia∏ka hCG w przypadku zdrowych tkanek jajników. W grupie kontrolnej pozytywnej, którà stanowi∏a tkanka ∏o˝yska wykazano obecnoÊç bia∏ka hCG i LH/hCGR. (Rycina 1b).

Dyskusja

Wiele doniesieƒ naukowych z ostatnich lat podnosi pro- blem znaczenia gonadotropin w patogenezie raka jajnika.

Punktem wyjÊcia hipotezy gonadotropinowej sta∏y si´ ob- serwacje epidemiologiczne wskazujàce na cz´stsze wyst´powa- nie raka jajnika w okresie peri- i pomenopauzalnym, kiedy st´˝enie gonadotropin jest wysokie [10]. W roku 1983 Cramer i Welch w swoich badaniach nad patogenezà raka jajnika za- obserwowali zwiàzek pomi´dzy zwi´kszonym st´˝eniem gona- dotropin w surowicy a rozwojem raka jajnika u zwierzàt.

Wed∏ug tej teorii podwy˝szone st´˝enie gonadotropin i es- trogenów stymuluje komórki nab∏onka jajnika, prowadzàc do ich zwi´kszonej proliferacji i nast´pnie transformacji nowo- tworowej [11].

W ciàgu ostatniej dekady zwracano uwag´ na znaczenie fi- logenetycznie najstarszych substancji, które sà produkowane w komórkach, tj. alfa-fetoprotein´ (AFP) i hCG. W warun- kach fizjologicznych hCG jest wytwarzana w syncytiotrofo- blaÊcie ∏o˝yska. Jej biologiczna rola polega na dzia∏aniu lute- otropowym, czyli stymulowaniu cia∏ka ˝ó∏tego do produkcji progesteronu. Wykazano tak˝e, ˝e gonadotropina kosmówko- wa jest wydzielana przez blastocyst´ i oddzia∏ywujàc na ko- mórki endometrium poprzez receptor LH/hCG pe∏ni wa˝nà rol´ w okresie przedimplantacyjnym oraz w implantacji bla- stocysty [12].

Z przeglàdu piÊmiennictwa dokonanego przez Keay’a i wsp. wynika, ˝e gonadotropina kosmówkowa poprzez swój receptor obecny na komórkach trofoblastu mo˝e stymulowaç cyklaz´ adenylowà i produkcj´ progesteronu, co wskazuje na jej auto- lub parakrynne oddzia∏ywanie w ∏o˝ysku [13].

Wykazano te˝, ˝e gonadotropina kosmówkowa jest czyn- nikiem neoangiogennym. Dodanie jej do hodowli komórek cytotrofoblastu stymuluje je do sekrecji czynnika wzrostu Êródb∏onka naczyniowego (VEGF – vascular endothelial growth factor), odgrywajàc w ten sposób wa˝nà rol´ we wcze- snej angiogenezie ∏o˝yska [14]. Inkubacja komórek endotelial- nych endometrium z gonadotropinà kosmówkowà prowadzi do migracji i formowania nowych kapilar [15].

Kurbacher i wsp. przeprowadzi∏ badania na ludzkich li- niach komórkowych raka jajnika i wykaza∏ rozrost komórek nowotworowych po stymulacji gonadotropinà kosmówkowà i hormonem luteinizujàcym. Ponadto zaobserwowa∏, ˝e odpo- wiedê komórek jest zale˝na od dawki gonadotropiny. Opty- malnà dawkà proliferacyjnà w przypadku LH okaza∏a si´

wartoÊç b´dàca górnà granicà normy dotyczàcej tej gonado- tropiny w okresie oko∏omenopauzalnym [16].

Steinmeyer wraz ze swoim zespo∏em badawczym ocenia∏

ekspresj´ receptora LH/hCG w czterech liniach komórkowych ludzkiego raka jajnika. W ka˝dej badanej linii komórkowej stwierdzono obecnoÊç mRNA receptora LH/hCG. Ekspresja receptora ró˝ni∏a si´ w poszczególnych liniach komórkowych w zale˝noÊci od rodzaju, st´˝enia i czasu inkubacji z agonistà receptora (hCG, EGF, 8-bromo-cAMP). W linii komórkowej OVCAR-3 obserwowano sta∏à, konstytutywnà ekspresj´

mRNA receptora, natomiast w linii COLO-704 obecnoÊç mRNA receptora cechowa∏a tylko te próbki, które nie by∏y poddane inkubacji z agonistami receptora. Z kolei w liniach EFO-21 i EFO-27 obecnoÊç receptora zale˝a∏a od st´˝enia i czasu inkubacji z hCG i EGF. Wyniki tych badaƒ wskazujà,

˝e gonadotropina kosmówkowa stymuluje wzrost komórek raka jajnika, a jej dzia∏anie zale˝y nie tylko od st´˝enia hor- monu, ale i od czasu inkubacji [7].

Tabela I. Ekspresja receptora LH/hCG w badanych tkankach raka jajnika w zale˝noÊci od stopnia dojrza∏oÊci nowotworu i typu histopatologicznego.

Typ histopatologiczny Adenocarcinoma seroum Adenocarcinoma endometroides Carcinoma clarocellularae Carcinoma mucocellularae

n 10

5 3 2

G1 5 3 - 1

G2 1 - - 1

G3 - - - - LH/hCGR (+)

7 3 0 2

(4)

Interesujàce dane pochodzà z badaƒ Wimalasena, w któ- rych pobierano komórki nowotworowe z ognisk przerzuto- wych, a nast´pnie w warunkach in vitro obserwowano zacho- wanie si´ nowotworu po inkubacji w obecnoÊci folikulotropi- ny (FSH), hormonu luteinizujàcego (LH), βhCG i nab∏onko- wego czynnika wzrostu (EGF). Znaczny rozrost komórek no- wotworowych zaobserwowano po podaniu FSH, βhCG i na- b∏onkowego czynnika wzrostu [17].

Z kolei Konishi i wsp. wykazali, ˝e gonadotropiny nie tyl- ko stymulujà proliferacj´ komórek, ale te˝ hamujà apoptoz´

komórek nab∏onka jajnika i komórek raka jajnika. Dane te sugerujà, ˝e gonadotropiny odgrywajà rol´ w rozwoju raka jajnika oraz opornoÊci na leczenie cytostatykami. Ten sam ze- spó∏ badawczy uwa˝a, ˝e mo˝na prawdopodobnie zastosowaç terapi´ hormonalnà antygonadotropinowà w leczeniu raka jajnika [10].

Innego zdania jest Makar, który na podstawie przeglàdu literatury uwa˝a, ˝e odpowiedê na stosowanà dotychczas tera- pi´ hormonalnà jest bardzo niewielka (oko∏o 8%), zatem pro- wadzenie jej u chorych na raka jajnika wymaga dalszej oceny w dobrze zaprojektowanych próbach randomizowanych [18].

Schiffenbauer nie tylko stwierdza∏, ˝e proces powstawania raka jajnika jest zale˝ny od gonadotropin, ale równie˝ wyka- zywa∏, ˝e utrata hormonalnej funkcji jajnika w okresie meno- pauzy, gdy st´˝enie gonadotropin jest wysokie, powoduje roz- rost komórek nowotorowych przez pobudzenie angiogenezy.

Angiogeneza zaÊ jest zale˝na od Êródb∏onkowego czynnika wzrostu, którego poziom w okresie menopauzy jest regulowa- ny przez gonadotropiny, g∏ównie lutropin´ [19].

Za∏o˝eniem naszej pracy by∏a hipoteza, ˝e βhCG poprzez swoje autokrynne lub parakrynne oddzia∏ywanie mo˝e byç odpowiedzialna za mechanizmy le˝àce u podstaw rozwoju ra- ka jajnika, a obecnoÊç receptorów LH/hCG w mikroÊrodowi- sku nowotworu mo˝e modyfikowaç przebieg procesu nowo- tworowego. Stosujàc metod´ immunofluorescencyjnà wyka- zaliÊmy, ˝e w 60% badanych przez nas przypadków raka jajni- ka dochodzi do ekspresji receptora LH/hCG. ObecnoÊç recep- tora LH/hCG stwierdziliÊmy w gruczolakorakach surowi- czych, w rakach endometrialnych i Êluzowych, natomiast nie obserwowaliÊmy ekspresji w rakach jasnokomórkowych. Po- dobne dane uzyska∏ Mandai i wsp. analizujàc obecnoÊç recep- tora LH/hCG w tkankach raka jajnika. W ˝adnym z pi´ciu przebadanych skrawków raka jajnika o typie carcinoma claro- cellularae nie wykazano obecnoÊci receptora [20].

ObecnoÊç receptora LH/hCG wykazano w prawid∏owych komórkach nab∏onka pokrywajàcego jajnik, w guzach niez∏o- Êliwych, guzach granicznych oraz w raku jajnika. Wi´kszoÊç autorów zgadza si´ ze stwierdzeniem, ˝e ekspresja receptora LH/hCG maleje wraz ze z∏oÊliwoÊcià procesu neogenezy. Naj- wi´kszà ekspresj´ receptora obserwowano w prawid∏owym nab∏onku, a najmniejszà, lub jej ca∏kowity brak w rakach typu carcinoma solidum [21].

Wed∏ug Mandai i wsp. nie ma istotnego zwiàzku pomi´dzy ekspresjà receptora LH/hCG, a typem histologicznym i stop- niem klinicznego zaawansowania nowotworu [20].

Nieznane sà przyczyny zró˝nicowania wyst´powania re- ceptora w badanych tkankach. Pewne znaczenie przypisuje si´

ró˝norodnoÊci wariantów splicingowych receptora hCG/LH w guzach jajnika.

Rycina 1. Ekspresja receptora LH/hCG i bia∏ka hCG w tkankach raka jajnika.

Immunofluorescencja poÊrednia na skrawkach mro˝eniowych przy u˝yciu przeciwcia∏ poliklonalnych skierowanych przeciw LH/hCGR i podjednostce βbia∏ka hCG.

Jàdra komórkowe znakowane DAPI (kolor ciemno niebieski).

(a) Tkanka ∏o˝yska z pomini´ciem przeciwcia∏ pierwszorz´dowych (kontrola ujemna), jedynie dodatnia reakcje z DAPI

(powi´kszenie x400).

(b) Tkanka ∏o˝yska – wiele dodatnich komórek wykazujàcych ekspresj´

LH/hCGR (kolor czerwony; strza∏ki) (kontrola dodatnia) x400.

(c) Tkanka raka jajnika – dodatnia reakcja immunofluorescencyj na obecnoÊç bia∏ka hCG (kolor zielony) na wielu komórkach i koekspresja bia∏ka hCG LH/hCGR na cz´Êci komórek nowotworowych (kolor czerwono-˝ó∏ty) x400.

c b a

(5)

Uwa˝a si´, ˝e alternatywny splicing receptora hCG/LH mo˝e byç zwiàzany z regulacjà ekspresji dojrza∏ego receptora, g∏ównie w obr´bie domeny wià˝àcej ligand. Ten sam zespó∏

badawczy ocenia∏ równie˝ obecnoÊç ró˝nych wariantów mRNA receptora LH/hCG przy u˝yciu metod biologii mole- kularnej.

W analizowanym przez autorów materiale wykazano, ˝e w prawid∏owej tkance jajnika istniejà co najmniej dwa ró˝nej d∏ugoÊci fragmenty mRNA receptora LH/hCG. Takiej samej d∏ugoÊci fragmenty zidentyfikowano w komórkach raka jajni- ka. Tylko w 40% raków jajnika komórki wykazywa∏y obec- noÊç obu fragmentów mRNA receptora, podczas gdy w gu- zach niez∏oÊliwych a˝ 80%. ˚adnego z fragmentów mRNA nie wykazano w ponad po∏owie raków jajnika (51%) [20]. Na podstawie badania sekwencji obu wariantów receptora stwier- dzono, ˝e fragment d∏u˝szy odpowiada receptorowi pe∏nej d∏ugoÊci (full-lenght LH/hCGR), podczas gdy fragment krót- szy cechowa∏ si´ brakiem eksonu 9. W oparciu o badania im- munohistochemiczne ekspresj´ receptora LH/hCG wykazano w 40% raków jajnika.

Ci sami autorzy stwierdzili równie˝ lepsze rokowanie i d∏u˝szy czas prze˝ycia u pacjentek, od których materia∏ po- brany do badania by∏ pozytywny na obecnoÊç receptora LH/hCG. Te dane sugerujà, ˝e cz´Êç raków jajnika ma pod∏o-

˝e hormonalne i tà w∏aÊnie cz´Êç cechuje mniej agresywny fenotyp.

W badaniach Gebauer i wsp. wykazano obecnoÊç mRNA receptora LH/hCG we wszystkich analizowanych liniach ko- mórkowych raka jajnika (OVCAR-3, COLO-704, EFO-21, EFO-27). Bardzo ciekawym spostrze˝eniem by∏ fakt, ˝e wy- krywalna by∏a tylko cz´Êç sekwencji mRNA receptora. Wysu- ni´to hipotez´, ˝e w komórkach raka jajnika cz´sto dochodzi do ekspresji skróconej formy receptora. Niezwykle interesujà- ce jest tak˝e to, ˝e próbki tkanek pochodzàce z ró˝nych ognisk przerzutowych uzyskane od tego samego pacjenta wykazywa-

∏y ró˝ne warianty receptora LH/hCG [22].

Wyniki dotychczasowych badaƒ sugerujà, ˝e rak jajnika jest zaburzeniem z∏o˝onym i zale˝y od wielu mechanizmów.

Wnioski

Przedstawione powy˝ej wyniki naszych badaƒ pozwalajà na wyciàgni´cie nast´pujàcych wniosków:

1. Ekspresja receptora LH/hCG jest biologicznà cechà niektó- rych raków jajnika.

2. ObecnoÊç koekspresji receptora LH/hCG i bia∏ka hCG w niektórych komórkach nowotworowych mo˝e Êwiadczyç o auto-lub parakrynnym oddzia∏ywaniu podjednostki βhCG w mikroÊrodowisku raka jajnika.

3. Niezb´dne sà dalsze badania celem oceny roli LH/hCGR i bia∏ka hCG w przebiegu procesu nowotworowego.

B a d a n i a z o s t a ∏ y w c z ´ Ê c i s f i n a n s o w a n e z g r a n t u M i n i s t e rs t w a N a u k i N r : 2 0 6 4 / P O 1 / 2 0 0 7 / 3 2

PiÊmiennictwo

1. Nowak-Markwitz E, Jankowska A, Szczerba A, [et al.]. Human chorionic gonadotropin- beta in endometrium cancer tissue. Eur J Gynaecol Oncol. 2004, 25,351-354.

2. Nowak-Markwitz E, Jankowska A, Szczerba A, [et al.].Expression of beta-human cho- rionic gonadotropin in ovarian cancer tissue. Eur J Gynecol Oncol. 2004, 25, 465-469.

3. Stenman U, Alfthan H, Hotakainen K. Human chorionic gonadotropin in cancer. Clin Biochem. 2004, 37, 549-561.

4. Nowak-Markwitz E, Jankowska A, Spaczyƒski M. Gonadotropiny a rak jajnika. Ginekol Pol. 2005, 76, 153-162.

5. Zheng W, Lu J, Luo F, [et al]. Ovarian epithelial tumor growth promotion by follicle-sti- mulating hormone and inhibition of the effect by luteinizing hormone. Gynecol Oncol.

2000, 76, 80-88.

6. Mandai M, Konishi I, Kuroda H. LH/hCG action and development of ovarian cancer - a short review on biological and clinical/epidemiological aspects. Mol Cell Endocrinol.

2007, 269, 61-64.

7. Steinmeyer C, Berkholz A, Gebauer G, [et al.]. The expression of hCG receptor mRNA in four human ovarian cancer cell lines varies considerably under different experimen- tal conditions. Tumour Biol. 2003, 24, 13-22.

8. Ji Q, Chen P, Aoyoma C, [et al.]. Increased expression of human luteinizing hormo- ne/human chorionic gonadotropin receptor mRNA in human endometrial cancer.Mol Cell Probes. 2002, 16, 269-275.

9. Miller-Lindholm A, LaBenz C, Ramey J, [et al.]. Human chorionic gonadotropin-beta ge- ne expression in first trimester placenta. Endocrinology. 1997, 138, 5459-5465.

10. Konishi I, Kuroda H, Mandai M: Review: gonadotropins and development of ovarian cancer.Oncology. 1999, 57, 45-48.

11. Cramer D, Welch W: Determinants of ovarian cancer risk. II. Inferences regarding pa- thogenesis. J Natl Cancer Inst. 1983, 71, 717-721.

12. Srisuparp S, Strakova Z, Fazleabas A: The role of chorionic gonadotropin (CG) in blasto- cyst implantation. Arch Med Res. 2001, 32, 627-634.

13. Keay S, Vatish M, Karteris E, [et al.]; The role of hCG in reproductive medicine.BJOG.

2004, 111, 1218-1228.

14. Islami D, Bischof P, Chardonnens D: Modulation of placental vascular endothelial growth factor by leptin and hCG. Mol Hum Reprod. 2003, 9, 395-398.

15. Zygmunt M, Herr F, Keller-Schoenwetter S, [et al.]. Characterization of human chorio- nic gonadotropin as a novel angiogenic factor. J Clin Endocrinol Metab. 2002, 87, 5290-5296.

16. Kurbacher C, Jager W, Kurbacher J, [ et al.]. Ifluence of human luteinizing hormone on cell growth and CA 125 secretion of primary epithelial ovarian carcinomas in vitro. Tu- mor Biol. 1995, 16, 374-384.

17. Wimalasena J, Dostal R, Meehan D: Gonadotropins, estradiol, and growth factors regu- late epithelial ovarian cancer cell growth. Gynecol Oncol. 1992, 46, 345-350.

18. Makar A. Hormone therapy in epithelial ovarian cancer. Endocr Relat Cancer. 2000, 7, 85-93.

19. Schiffenbauer Y, Abramovitch R, Meir G, [et al.]. Loss of ovarian function promotes an- giogenesis in human ovarian carcinoma.Proc Natl Acad Sci USA. 1997, 94, 13203- 13208.

20. Mandai M, Konishi I, Kuroda H, [et al.]. Messenger ribonucleic acid expression of LH/hCG receptor gene in human ovarian carcinomas. Eur J Cancer. 1997, 33, 1501- 1507.

21. Lu J, Zheng Y, Kang X, [et al.]. Decreased luteinizing hormone receptor mRNA expres- sion in human ovarian epithelial cancer. Gynecol Oncol. 2000, 79, 158-168.

22. Gebauer G, Mueller N, Fehm T, [et al.]. Expression and regulation of luteinizing hormo- ne/human chorionic gonadotropin receptors in ovarian cancer and its correlation to hu- man chorionic gonadotropin-doxorubicin sensitivity. Am J Obstet Gynecol. 2004, 190, 1621-1628.

Cytaty

Powiązane dokumenty

Addition of recombinant follicle-stimulating hormone to human chorionic gonadotropin treatment in adolescents and young adults with hypogonadotropic hypogonadism

The presented study demonstrated that addition of hp-hMG to rFSH on the day of gonadotropin administration had no significant effect on implantation rate, clinical pregnancy rate

Percentage of pregnant women in the control group, group with increased risk of trisomy 18 but normal fetal karyotype and confirmed trisomy 18 in the analyzed free beta-subunit

This study presents a case of failure of the Jaydess intrauterine device in situ in a female patient with positive Beta Human Chorionic Gonadotropin (serum b-HCG) who was

Objectives: The aim of the study was to analyze the correlation of multiples of the normal median of PAPP-A, free β-hCG levels and nuchal translucency values in prenatal,

Elevation of free beta subunit of human choriogonadotropin and core beta fragment of human choriogonadotropin in the serum and urine of patients with malignant pancreatic and

Objective: To compare the efficacy of two doses (250 μg vs. 500 μg) of r-hCG for oocyte maturation in obese women with a body mass index (BMI) ≥30 and undergoing assisted

Ludzka gonadotropina kosmówkowa (CG), należąca do gru- py hormonów glikoproteinowych, do których zalicza się także lu- teotropinę (LH), tyreotropinę (TSH) oraz