DEFINIOWANIE NAZW (arkusz Wyniki)
Musimy zrobić analizę statystyczną wyników pewnych zawodów. Mamy 25 uczestników, a skala uzyskiwanych wyników mieści się w zakresie od 0 do 24 punktów.
1. Zakresowi komórek C2:C26 nadaj nazwę „zakres”:
zaznacz zakres komórek C2:C26,
na karcie Formuły/Nazwy zdefiniowane kliknij ikonę Definiuj nazwę i wpisz nową nazwę.
2. Oblicz średnią i odchylenie standardowe wyników uzyskanych przez grupę zawodników:
w komórce C27 wpisz formułę =ŚREDNIA(zakres), która obliczy średnia dla zakresu komórek,
w komórce C28 wpisz formułę =ODCH.STANDARDOWE(zakres), która obliczy odchylenie standardowe dla podanego zakresu danych.
3. Teraz spróbuj za jednym zamachem stworzyć dwie nazwy bloków. Komórkę C27 nazwij średnia, a komórkę C28 nazwij odchylenie_standardowe (definiowana nazwa musi być jednowyrazowa):
w tym celu zaznacz blok komórek B27:C28,
na karcie Formuły/Nazwy zdefiniowane kliknij ikonę Utwórz z zaznaczenia,
pojawi się okno Tworzenie nazw z zaznaczenia z zapytaniem, gdzie w zaznaczonym bloku znajdują, się etykiety,
w grupie opcji Utwórz nazwy na podstawie wartości z: zaznacz Lewa kolumna (bo przecież pasujące opisy znajdują się w lewej kolumnie zaznaczenia) i zatwierdź klikając OK,
teraz kliknij na pasku formuły, na strzałce z nazwami bloków, aby przekonać się, jakie nazwy przybyły: średnia i odchylenie_standardowe.
Dokonajmy jeszcze analizy uzyskanych wyników. Chcemy znać częstość wystąpienia konkretnej punktacji i porównać to z najpopularniejszym rozkładem statystycznym gęstości prawdopodobieństwa – rozkładem normalnym…
W komórce F2 wpisz formułę =LICZ.JEŻELI(ZAKRES;E2), która zlicza liczbę komórek wewnątrz podanego zakresu (u nas komórki C2:C26 opatrzone nazwą „zakres”), które spełniają podane kryterium (u nas tym kryterium jest wartość wskazanej komórki: E2, potem E3 itd. aż do E26).
Funkcja ROZKŁAD.NORMALNY daje w wyniku skumulowany rozkład normalny dla danej średniej i standardowego odchylenia.
ROZKŁAD.NORMALNY(X;Średnia;Odchylenie_std;Skumulowany) Ostatni argument Skumulowany przyjmuje wartość logiczną:
PRAWDA – gdy chcemy otrzymać łączną funkcję rozkładu,
FAŁSZ – gdy chcemy otrzymać funkcję gęstości prawdopodobieństwa.
Do komórki G2 wpisz następującą formułę:
=ROZKŁAD.NORMALNY(E2;średnia;odchylenie_stdandardowe;fałsz) i skopiuj ją do pozostałych komórek.
Przedstaw na wykresie kolumnowym częstotliwość występowania poszczególnych wyników, a na wykresie punktowym (z linią) rozkład normalny.
BLOKOWANIE OKIENEK
Otwórzmy plik helion_cennik.xlsx. Lista jest długa, aby nie było kłopotów z przeglądaniem tak długiej listy (tak, aby były widoczne nagłówki poszczególnych kolumn), możemy wykorzystać jeszcze jedną ciekawa funkcję Excela – blokowanie okienek.
Ustaw się w tym celu w takiej komórce, nad którą chcesz „zamrozić” wiersze (ewentualnie na prawo od tej, od której chcesz zamrozić kolumny) – w naszym przykładzie w komórce A2, następnie na karcie Widok/Okno wybierz Zablokuj okienka/Zablokuj górny wiersz.
Teraz pobaw się suwakiem przewijania pionowego, aby zobaczyć jaki jest efekt takiej blokady.
Kiedy ci się to znudzi – wystarczy na karcie Widok/Okno wybrać Zablokuj okienka/Odblokuj górny wiersz, aby wszystko wróciło do normy.
Wykonaj obliczenia w arkuszu w zacieniowanych komórkach.
