Tadeusz Mierzejewski
Wspomnienie pośmiertne : Adwokat
dr Jerzy Biernacki
Palestra 22/2(242), 66-68
66 W sp o m n ien ie pośm iertne N r 2 (242)
p rze słu ch iw a n ia p ow inien być p rzestrzegany. K ażde przesłuchanie, podobnie ja k i sposób jego przeprow adzenia, pow inno znaleźć odbicie w tre śc i p ro to k o łu d o łączonego do a k t spraw y.
P ostęp o w an ie przygotow aw cze pow inno się toczyć bez zbędnej zw łoki, co dotyczy zw łaszcza kolejności p rze słu ch a ń czy innych czynności procesow ych. Z ak res p rz e słu c h an ia poszczególnych osób oraz liczba ty c h p rzesłu ch ań nie po w in n y w y k ra czać poza granice rzeczow ej potrzeby. Szybkość p ostępow ania obow iązuje zw łasz cza w tedy, gdy w sto su n k u do podejrzanego (podejrzanych) zastosow ano śro d ek zapobiegaw czy w p ostaci tym czasow ego aresztow ania.
P ro b le m za d aw a n ia p y ta ń przez stro n y b ąd ź przez ich obrońców czy pełnom oc nik ó w w to k u p ostępow ania przygotow aw czego sta je się — oczyw iście — a k tu a ln y dopiero w tych m o m entach, k iedy stro n y dopuszczone zostały do udziału w czyn nościach p ostępow ania przygotow aw czego (art. 272—274 k.p.k.). Są to p rz e ja w y k o n tra d y k to ry jn o śc i w o b ręb ie p ostępow ania przygotow aw czego, a w k ie ru n k u ich w zm ożenia bądź rozszerzenia idzie ew o lu cja naszego procesu.
W S R O M U l l E l U t E R O Ś M I E K T I I I E
Adwokat
dr Jerzy Biernacki
D nia 7 g ru d n ia 1977 r. zm arł n ag le w T o ru n iu adw . d r J e rz y B iernacki, u r o dzony w W arszaw ie 10 listo p ad a 1907 r.
Po ukończeniu w 1925 r. P ań stw o w eg o G im n a zju m im. W ład y sław a IV w W a r szaw ie rozpoczął stu d ia n a W ydziale P ra w a U n iw ersy te tu W arszaw skiego. W o k re sie stu d ió w pro w ad ził ożyw ioną działalność społeczną. Od 1926 r. był członkiem Z arzą d u K oła P ra w n ik ó w S tu d e n tó w UW, a w la ta c h 1929— 1930 w y b ra n y został jego prezesem . R edagow ał ta k ż e „B iuletyn K oła P ra w n ik ó w S tu d e n tó w U W ”, s ta now iący sta ły o rgan tego Koła. W okresie stu d ió w b y ł ta k ż e prezesem A k a d e m i ckiego Z w iązku K ół P ra w n icz y ch i Ekonom icznych. S tu d ia ukończył w 1930 r., u zy sk u jąc dyplom m a g istra p raw a.
Od 1.XI.1930 r. do 30.VI.1935 r. p rac o w a ł ja k o re f e r e n t p ra w n y i radiofoniczny D e p a rta m e n tu I II Technicznego M in isterstw a P oczt i T elegrafów . Jednocześnie z podjęciem tej p ra c y rozpoczął a p lik a c ję sądow ą i w m a rc u 1932 r. złożył egzam in sędziow ski z w ynikiem celującym . W tra k c ie o d byw ania a p lik a c ji d ziałał w Z rz e szeniu A p lik a n tó w Z aw odów P ra w n icz y ch i był re d a k to re m „M łodego P ra w n ik a ”, w yd aw an eg o p rzy „G łosie S ąd o w n ictw a”. Po zd an iu egzam inu re fe re n d a rsk ie g o za tru d n io n y został od 1.VIII.1932 r. n a sta n o w isk u rad c y p raw n eg o w P o lsk im R adiu. W tym czasie pod p a tro n a te m adw . B olesław a B ielaw skiego p o d ją ł a p li k ac ję adw okacką.
Od chw ili p odjęcia p ra c y zaw odow ej w spółpracow ał b lisko z prof. d rem H en ry k ie m K onicem , k tó ry b y ł prezesem P olskiego P raw niczego K o m ite tu R a d io
N r 2 (242) W sp o m n ien ie po śm iertn e 67 wego, w chodzącego w sk ład M iędzynarodow ego K o m ite tu P ra w a R adiow ego (Co m ité In te rn a tio n a le d e la T.S.F.). W 1932 r. adw . J. B iernadki m ia n o w an y zo stał se k re ta rz e m gen eraln y m P o lskiego P raw n iczeg o K o m ite tu R adiow ego, a w 1936 r. pow ołano go w skład K o m ite tu E k sp e rtó w P ra w a M iędzynarodow ego z siedzibą w P ary żu , kiero w an eg o pnzez p ro f. d r a D. R a fa e la A lta m ira y Crevea.
A dw. d r J. B iern ack i b y ł a u to re m pierw szy ch w P olsce p ra c z zak resu p ra w a radiow ego. Do n ajw a żn iejsz y ch n ależ ą ro zp raw y : P ra w o a u to rsk ie w zastoso w a n iu do radiofonii, z p rze d m o w ą B olesław a B ielaw skiego, W arszaw a 1932; T e r m inologia p raw n icza w za sto so w an iu do rad io d y fu zji, W arszaw a 1934; R adiow e p r a wo — Z asad y p ry w a tn o p ra w n e , W arszaw a 1938 (E ncyklopedia podręczna p raw a p ry w a tn e g o , zesz. 32—33, W arszaw a 1938, s. 3—102).
Po śm ierci prof. d ra H. K onica n a d a l p rac o w a ł n aukow o pod k ie ru n k ie m prof. d ra F e rd y n a n d a Zolla. B rał u d ział w I I I i IV M iędzynarodow ym K ongresie P ra w a R adiow ego w B elgii (1930) i F ra n c ji (1932). W 1934 r. b y ł w spółorganizatorem i u czestnikiem V M iędzynarodow ego K on g resu P ra w a Radiow ego, k tó ry odbył się w W arszaw ie.
Od 1.X II. 1938 r. pow ierzono adw . B iern ac k iem u stanow isko naczelnego radcy p raw n eg o Polskiego R adia. R ów nocześnie w la ta c h 1937— 1939 był ra d c ą p raw n y m T ow arzy stw a U bezpieczeń W zajem nych.
Od 1.VII.1935 r. do 1.VIII.1944 r. b y ł a d w o k a tem w W arszaw ie. W la tac h 1939—1942 p ełn ił społeczne fu n k c je p rezesa S taro m iejsk ieg o O ddziału Polskiego C zerw onego K rzyża w W arszaw ie. W 1945 r. rozpoczął p ra k ty k ę ad w o k a ck ą w Izbie k rak o w sk ie j. P o u zy sk an iu n a U n iw ersy te cie W arszaw skim w 1948 r. stopnia naukow ego dok to ra p ra w a z o staje w y k ład o w c ą p ra w a ag ra rn e g o i a d m in is tra cyjnego n a U n iw ersy tecie im. M. K o p e rn ik a w 'T o ru n iu , w y k o n u jąc jednocześnie n a d a l zaw ód ad w o k a ta w Izbie A dw okackiej w T o ru n iu , a n a stę p n ie w Bydgoszczy W ok resie tym był ta k że ra d c ą p ra w n y m D y re k cji O kręgow ej S zkolenia Z aw odo wego w T o ru n iu i P rzew odniczącym K om isji D y scy p lin arn ej dla nauczycieli przy DOSZ w T oruniu. W zw iązku z p iln ą p o trz e b ą organ izo w an ia szkolnictw a zaw odo w ego w P R L w la ta c h 1951— 1953, zo staje przez DOSZ w T o ru n iu oddelegow any n a stdnow isko d y re k to ra T ec h n ik u m E konom iczno-H andlow ego w M ogilnie. W l a ta ch 1953— 1956 pow ierzono m u założenie T ech n ik u m G ospodarki K o m u n aln ej w B ytom iu, którego b y ł p ie rw sz y m d y rek to re m . O d 9.V.1956 r. do 1.XII.1976 r. był a d w o k a tem w Izbie kieleckiej. P rz ez w iele la t k ie ro w a ł Zespołem A dw okackim N r 1 w K azim ierzy W ielkiej, b ęd ąc jednocześnie ra d c ą p ra w n y m cu k ro w n i „L u b n a” oraz P Z G S -u w K azim ierzy W ielkiej.
W okresie 41-letniej ak ty w n e j d ziałalności adw o k ack iej i 47-letniej p rac y w zaw odzie p raw n iczy m adw . d r J e rz y B iern ack i dał się poznać ja k o człow iek ideo w y, zaangażow any i bezin tereso w n y . Cieszył się szacunkiem , zaufaniem i sy m p a tią zarów no kolegów ja k i licznej rzeszy k lientów . P rz ez w szystkie la ta pow ojenne p ełn ił z dużym oddaniem szereg fu n k c ji w Z rzeszeniu P ra w n ik ó w P olskich oraz w w ielu lo k a ln y ch in sty tu c ja c h o św ia to w o -k u ltu ra ln y c h i organizacjach społecznych. Z ajm ow ał się p o p u la ry z ac ją n a jd a w n ie jsz y c h dziejów i h isto rią Polski, a także regionów , n a te re n ie k tó ry c h p rzy p a d ło m u działać. U zyskał za to O dznakę T y siąclecia P a ń stw a Polskiego, p rz y z n a n ą m u przez O gólnopolski F ro n t Jed n o ści N a rodu. N ależał do p o k o le n ia ro m an ty k ó w , był p o e tą i m a la rz e m -a m a to re m , a nade
w szystko znaw cą i m iłośnikiem dziejów ojczystych.
Szerokie za in tereso w an ia, zdolności i te m p e ra m e n t Z m arłego nie zostały w pełni w ykorzystane z pow odu w y b u ch u I I w o jn y św iatow ej. Nie zrealizow ał on w zw iąz k u z tym w ielu pod jęty ch , a ta k ż e zam ierzonych przed w o jn ą prac. T ragiczne
68 N o tatk i N r 2 (242)
sk u tk i w o jn y inaczej, niż zaplanow ał, po k iero w ały dalszym p rze b ieg ie m jego k a rie ry zaw odow ej. N ie zniechęciło go to je d n a k do po d jęcia now ej, zgoła in n e j d zia łalności. T ru d n e la ta odbudow y k r a ju w cią g n ęły go w re a liz a c ję in n y c h zadań. Z całym oddaniem i pośw ięceniem za ją ł się o rg an iz ac ją sz k o ln ic tw a zaw odow ego w P R L oraz działalnością pedagogiczną, k tó ra d a w a ła m u w iele sa ty sfa k c ji. N igdy je d n a k nie zap rzestał w y k o n y w an ia sw ego um iłow anego zaw o d u obro ń cy , k tó ry był jego głów ną p a s ją życiow ą i k tó ry go zaw sze ab so rb o w a ł całkow icie.
P ra c o w ite życie adw . d r a J. B iernackiego, do końca ak ty w n e g o i działającego, p rz e rw a ła nagła śm ierć. Spoczął na zaw sze na cm en ta rz u Sw. Je rz eg o w T o ru n iu , k tó ry po ro dzinnej W arszaw ie był m u najbliższym z w szy stk ich m ia st, w k tó ry c h żył, p rac o w a ł i działał, zaw sze p rzy ty m pro publico bono.
adw . T a d eu sz M ie rz e je w sk i
IMOTATKI
1
.
Pierwszy Międzynarodowy Kongres
Prawa Procesowego Cywilnego
W d niach od 27 sie rp n ia do 4 w rześn ia 1977 r. odbył się w G an d a w ie P ierw szy M iędzynarodow y K ongres P ra w a Procesow ego C yw ilnego, i zorgan izo w an y przez W ydział P ra w a U n iw e rsy te tu w G an d aw ie pod a u sp ic ja m i M iędzynarodow ego I n s ty tu tu P ra w a S ą d o w e g o 1 2 i pod hasłem : „O sąd o ludzkim obliczu”. 3 O k az ją do zorganizow ania K o n g resu sta ła się d ziesiąta ro czn ica p rzy ję cia b elgijskiego k o d ek su sądowego. * P ra c a m i przygotow aw czym i oraz przebiegiem K o n g resu k ie ro w a ł k o m ite t organizacyjny, którego przew odniczącym b y ł ko m isarz k ró lew sk i do s p ra w refo rm y sądow ej p ro f. d r E rn e st K rings a s e k re ta rz e m g en e raln y m — p ro f. dr M arcel S torm e, k ie ro w n ik k a te d ry p o stę p o w an ia cyw ilnego U n iw e rsy te tu w G a n d a w ie. N ależy zaznaczyć, że od p ro fe so ra S to rm e ’a w yszła id ea zo rg an izo w an ia K o n g resu i że na jego b a rk a c h spoczął głów ny tr u d re a liz a c ji tej idei.
P rzy g o to w an ia do ko n g resu rozpoczęły się przeszło d w a la ta p rzed jego o tw a r ciem i polegały — jeśli chodzi o stro n ę m e ry to ry c z n ą —■ n a u sta le n iu te m a tó w re fe ra tó w g en eraln y ch oraz n a sp orządzeniu lis ty re fe re n tó w zarów no g e n e ra ln y c h
1 N a le ż y z a z n a c z y ć , że w o k re s ie po d ru g ie j w o jn ie ś w ia to w e j o d b y ło się ju ż p ię ć i n n y c h k o n g re s ó w p r a w a p ro c e so w e g o c y w iln e g o ( F lo r e n c ja , W ie d e ń , W e n e c ja , A te n y i M e k s y k ), k tó r e ró w n ie ż m ia ły c h a r a k t e r m ię d z y n a ro d o w y i t a k b y ły o k r e ś la n e .
2 I n s t y t u t te n z o s ta ł p o w o ła n y d o ż y c ia w 1972 r . w M e k sy k u . J e g o p r z e w o d n ic z ą c y m j e s t p ro f. N. A lc a la -Z a m o ra y C a stillo (M ek sy k ), a s e k r e ta r z e m g e n e r a ln y m p ro f. V. D e n ti (W łochy).
2 W t e n sp o só b tłu m a c z ę z w ro t f r a n c u s k i p o u r u n e ju s t i c e a v isa g e h u m a ln , n ie m ie c k i
filr c in G e r ic h t m it m e n s c h lic h e m A n tlitz i a n g ie ls k i to iv a r d s a ju s tic e w i t h a h u m a n fa c e . A B e lg ijs k i k o d e k s są d o w y Ccode ju d ic ia ire ), c z y li k o d e k s p o s tę p o w a n ia c y w iln e g o , z o
s t a ł w p ro w a d z o n y u s ta w ą z d n ia 10 p a ź d z ie r n ik a 1967 r., w s z e d ł zaś w ż y c ie z d n ie m 1 lis to p a d a 1970 r.
