Stare Dobre Małżeństwo - Kim właściwie była ta piękna pani tekst piosenki

Daj mi wreszcie spokój - dosyć mam już słów Wrócę tu na pewno, gdy nadejdzie pora Zapamiętaj tylko, co mówiłem wczoraj Zapamiętaj tylko, że się nie zmieniłem Myślę,

Niesie się tęsknota czyjaś na świata cztery strony A ziemia toczy, toczy swój garb uroczy;!. Toczy, toczy

Zbiegną się wreszcie tory sieroce naszych dwóch planet, Cudnie spokrewnią się ciała nam!. Jest już

Jest tyle ciepła W twym głosie - miła Że nawet lodowiec Z torbami byś puściła Jest tyle wiary. W twej duszy - droga Że Ocean Spokojny Boso przejść byś mogła Jest

Hen, w krainy buczynowe Ze mną tam układa pieśni wiatr Hen, w krainy buczynowe Ze mną tam nikogo tylko wiatr Zmierzchy grają, a przestrzenie Własny mi podają dźwięk. Takie

Trawa na jedno kolanko klęka w podziwie o zmroku i łąka cicho się kładzie na swym zielonym boku. Jelenie gdzieś od Wetliny niebo chcą

Drżącym głosem, niekłamane Z nim będziesz szczęśliwsza Dużo szczęśliwsza będziesz z nim Ja cóż - włóczęga, niespokojny duch Ze mną można tylko. Pójść na wrzosowisko

Gdy ci to śpiewam - u mnie pełnia lata Gdy to usłyszysz - będzie środek zimy Czemu się budzę o czwartej nad ranem I włosy twoje próbuję ugłaskać. Lecz nigdzie nie ma