Proszę podać datę pisania kolokwium, imię i nazwisko, numer indeksu i numer grupy na studiach.
Wszystkie pytania dotyczą prawa rzymskiego. Tylko jeden z 3 wariantów odpowiedzi jest prawidłowy.
Raz zaznaczonej odpowiedzi nie można zmienić. Zaznaczenie więcej niż 1 odpowiedzi skutkuje brakiem punktu za to pytanie.
1. Której skargi lub których skarg mógł użyć w okresie dominatu właściciel kwirytarny?
a) Windykacyjnej, negatoryjnej i publicjańskiej.
b) Tylko windykacyjnej i negatoryjnej.
c) Tylko publicjańskiej.
2. Jaki typ władztwa nad rzeczą można było uzyskać w drodze zasiedzenia?
a) Własność bonitarną.
b) Własność kwirytarną.
c) Posiadanie.
3. Które z poniższych rzeczy zaliczano do res mancipi?
a) Najstarsze służebności wiejskie.
b) Wielbłądy.
c) Statki.
4. Który z poniższych sposobów nabycia własności miał charakter pochodny?
a) In iure cessio.
b) Przerobienie rzeczy.
c) Uzyskanie własności na pożytkach.
5. Odpowiedzialność sędziego za niewłaściwe prowadzenie procesu miała charakter:
a) Quasi-zobowiązaniowy.
b) Deliktowy.
c) Quasi-deliktowy.
6. Pacta legitima były zaskarżalne na podstawie:
a) Legitymacji pretora.
b) Legalnych aktów prawa cywilnego.
c) Konstytucji cesarskich.
7. Kontrakt zamiany (permutatio) zaliczano do:
a) Kontraktów nienazwanych.
b) Pacta legitima.
c) Nuda pacta.
8. Odsetki w prawie rzymskim mogły powstać:
a) Wyłącznie na podstawie przepisu prawa b) Wyłącznie na podstawie umowy stron.
c) Zarówno na podstawie przepisu prawa jak i umowy stron.
9. Służebność to:
a) Prawo obligacyjne.
b) Ograniczone prawo rzeczowe.
c) Władztwo faktyczne nad rzeczą cudzą.
10. Właściciel bonitarny mógł nabyć własność kwirytarną nad res mancipi poprzez:
a) Zasiedzenie.
b) Traditio.
c) Emancipatio.
11. Zmiana podmiotu zobowiązania dokonywana była za pomocą:
a) Umowy kupna-sprzedaży.
b) Cesji.
c) Usufructum.
12. Depozyt sekwestrowy polegał na:
a) Oddaniu rzeczy w przechowanie w obliczu zagrażającego niebezpieczeństwa.
b) Oddaniu rzeczy w przechowanie na czas procesu, z zastrzeżeniem wydania rzeczy na rzecz zwycięzcy sporu prawnego.
c) Oddaniu w przechowanie rzeczy zamiennych z zastrzeżeniem ich zwrotu na każde wezwanie deponenta.
13. Prawa obligacyjne:
a) Były skuteczne erga omnes.
b) Były chronione za pomocą actiones in rem.
c) Mogły być skierowane tylko przeciwko oznaczonemu dłużnikowi.
14. Zobowiązania naturalne cechowało m.in. to, że:
a) Były zaskarżalne.
b) Dłużnik mógł żądać zwrotu omyłkowo spełnionego świadczenia wynikającego ze zobowiązania naturalnego.
c) Można je było przedstawić do potrącenia.
15. Która ze służebności dawała uprawnionemu prawo do pobierania pożytków z rzeczy cudzej i obracania nimi w obiegu handlowym?
a) Prawo zabudowy.
b) Używanie.
c) Użytkowanie.
16. Zastaw (prawo zastawu) to:
a) Forma rzeczowego zabezpieczenia wierzytelności.
b) Forma osobistego zaczepieczenia wietrzytelności.
c) Obie odpowiedzi, tj. a) i b) są poprawne.
17. Ochrona prawa własności, której celem było definitywne rozstrzygnięcie co do prawa własności, określana była mianem:
a) Ochrona petytoryjna.
b) Ochrona posesoryjna.
c) Ochrona pretorska.
18. W przypadku, gdy sąd uznał zasadność skargi windykacyjnej i nakazał zwrot rzeczy powodowi, rozliczenia nakładów zbytkownych dokonywano w następujący sposób:
a) Tylko posiadacz w dobrej wierze otrzymywał od powoda zwrot poniesionych na ten cel wydatków.
b) Nawet posiadacz w złej wierze mógł domagać się zwrotu poniesionych na ten cel wydatków.
c) Nakłady zbytkowne nie podlegały zwrotowi, ale dotychczasowy posiadacz mógł je zabrać, jeśli nie groziło to uszkodzeniem rzeczy głównej.
19. W prawie rzymskim:
a) Spółka (societas) występowała na zewnątrz jako osobny podmiot (różny od swoich członków).
Reprezentował ją organ.
b) Spółka (societas) była wewnętrzynym związkiem między wspólnikami, a na zewnątrz w imieniu spółki występowali poszczególni wspólnicy.
c) Spółka (societas) miała osobowość prawną.
20. W rzymskim kontrakcie najmu rzeczy (locatio-donductio rei):
a) Stronę, która oddawała swoją rzecz do używania w ramach najmu określano mianem: locator.
b) Stronę, która korzystała z rzeczy oddanej w najem (najemcę), np. osobę wynajmującą cudze mieszkanie, określano mianem: locator.
c) Przedmiotem kontraktu najmu mogły być rzeczy zużywalne.
21. Które z poniższych zdań dotyczące regulacji użyczenia rzeczy w prawie rzymskim jest prawdziwe?
a) Komodant mógł żądać zwrotu rzeczy oddanej w użyczenie (commodatum) przed upływem terminu, na jaki zawarto kontrakt użyczenia (commodatum).
b) Precarium było stosunkiem czysto faktycznym i można było je w każdej chwili odwołać.
c) Żadna z odpowiedzi b) i c) nie jest prawidłowa.
22. Kontrakt zastawu ręcznego był kontraktem:
a) Konsensualnym.
b) Literalnym c) Realnym.
23. Kontrakty werbalne dla ich dojścia do skutku wymagały:
a) Użycia określonej przez prawo formy pisemnej.
b) Wypowiedzenia określonych przez prawo formuł słownych.
c) Wpisu do ksiąg kupieckich.
24. Immisje były zakazane:
a) Zawsze
b) Gdy były wynikiem zawyczajnego, gospodarczego używania gruntu.
c) Tylko gdy były nadmierne, tj. wykraczające poza skutki zwyczajnego, gospodarczego wykorzystywania danego gruntu.
25. Do reczy wyjętych z obiegu handlowego na podstawie prawa ludzkiego zaliczano:
a) Mury miasta.
b) Wody płynące.
c) Znaki graniczne pomiędzy gruntami.
26. W prawie justyniańskim warunkiem zasiedzenia zwyczajnego rzeczy ruchomej było jej posiadanie przez okres:
a) 1. roku.
b) 2. lat.
c) 3. lat.
