---- --- --- --- ---
WYZSZA SZKOŁA INŻYNIERSKA W ZIELONEJ GóRZE + ZESZYTY NAUKOWE NR 51
Nr l INZYNIERIA SRODOWISKA 1171
Ruta Leśtnian --Kordas
Jan I<ąkolewski
O MOZLl\VO S CIACH l\TYKORZYSTANIA ULTRADŹWIĘKóW
lV PROCESACH Z i \CHODZĄCYCH W śRODOWISKU \VODNYM
Summary
The paper contei ns a short rev iew of eontemparary ach ievements i n sono- c h emi stry and ot he r s process es develop.ed under the i nflue nce of ultrasani e w aves as u; ell as the practi cal appli cation s of ultrasanic field.
Fale akustyczne, a w szczególności ultradźwięki , znajdują ostatnio z astoso wanie zarów U l ') w pra ca ch badaw czych jak i w przemyśle. Zja-
wiska , jakie maj ą miejsce w polu ultradźwięków są zaskakujące. Oka- zu je się, że fa le akustyczne są siłą spraw czą za chodzących w cieczach
pro ~· es ów o charakt e:;:z ~ f izycznyn 1, fizyk o- che mic znym i biologicznym.
Z a k r es c zęstot l iw o ści ultradźwięków, których oddziaływ an ie na ma-
t eri ę mo że wyw ołać zmi any t ego typu , wynosi w zależno ś c i od rodzaju t y c h zm ian od kilku kHz d o około kilku MHz. Wykorzystanie ultradźwię
ków idzie w dwóch kie r unkach, tj. u zyskiwanie przy ich p omocy info r-
m <1 Cj i o właściw o ściach s u bstanc ji lub prz ebiegu z jawis k a, ora z d o p o-
\\·o dowa ni a r e akcji chem ic znych lub innych proc e só w.
Badania wła~ ci wości ~ubstancji metodami akustycznymi
?odsta wowymi w ielkościai mi charakteryzującymi su bstancje, p r zez któ re p· :--z echo dz q fal e u ltradźwię kowe. s ą prędkość i ab sorp c ja dźwięku .
~:a ł eż noś..:: prędk ości dź więku o d budowy chemicztTiej zwią~ków , \Vy-
korz y slywana jest do i d e nt yf ikac j i rzę d owoś c i a min, alkoholi, izomerów ty pu o-, m -, p-.
Regu ły jak cś _ i cw e doty cz ące tego zagadnienia zostały sforn1ułowane przez Par th asarathy'ego (l), np. :
- · prę dk cś ć dźwięku jest proporcjonalna do długości cząstec zek,
- w izomera ch ort ::J prędkość dźwięku jest większa niż w izomerach me t a i para.
-- - - -
Dr inż. Rut a Leśmia n -Kord a s - Wyższa Szk oła Inżynierska w Zielonej Górze
D r Jan Kqkol ewskt - I nstytut K szt a łcenia Nauczycieli i Bad ań Oświato wych w Zielonej Górze
2*
20 RUTA LESMIAN - K O RDA.S, UłN KĄKOLEWSKI
Cieka\vą zależnoś ć między współczynnikiem temperaturowy m prędkości
dźwięku i współczynnikiem temperaturowym objętości molowej, wykrył
Rao [2 ]:
l de l d V
- 3
• - -
•
c d T V d T
a po scałkowaniu
l l ..
- M -
V • c 3 - - const. - -
•c 3 - -
d
gdzie: R - stała Rao (molowa prędkość dźwięku)
d - gęstość ośTodka
c - prędkość dźwięku
M - ma sa cząsteczkowa
V - objętość molowa
R
· W :roku 1975 w Folitechnice Śląskiej [2], opracowano . ;;zybką metod ę
pomiaru napięc ia powierzchniowego - wielkości, mającej ist ot n e zna- czenie w wyjaśnianiu • mechanizmu wielu procesów przyrodnic;zych, jak
róW!Ilież i w proces ach przemysłowyc h (m .in . klarowanie wód w zakła
dach przemysłowych przy zastosoWiallliu flokul ant ów) - na pods tawie po-
miaru prędko ści Pozchodzen ł a się fa li ul vradźwiękow e j w ciec zy.
Wykoczystano tu równalilie Auerba· cha :
O' = 6,3 . 10 4 • d . c
a -napięcie powierzchniowe d - gęstość cieca:y
c - prędkość rozchodzenia się u ltra dźwięków.
3
2
Absorbcja dźwięku w ośrodku p odlega temu samemu p rawu co a b sor b- cja światła, a mianowicie :
A = Ao · e-ax
A ':) - ampli t uda fali na poezątku dlrogi x A - amplituda fa li na końcu drogi x
a - współczynnik absorpcji ampli t udy
Absorpcja dźwięku w ośrodku ciekłym zależy od czę stotliwoś ci fal aku- stycznych. Elektro lit y absorbują dźwięk proporcjonaln ie do ładunku jo- nów, .natomia 'St wod a wykazuje absorpcję stałą. Zjaw isko absorpcji dźwię
ku przez ciecz zostało wykorzystan e w celu w yznacz ania lepkości ciecz y
(wiskozymetry ultradźwiękow e).
o możtiwościac h w ykorzyst . uttradźwtęk6w w procesac h zachodzących w środ . wodnym 21
Chemiczne działanie ultradźwięków
Chemiczn e działanie ultradź.więlkó.w zostało :zaobserwowane po raz pierwszy w 1927 roku przez Richa:rdsa i Loomisa [4]. Wśród aeakc ji wy-
\V Ot8111ych dzi:ała~n : iem ultradź-więków ( , reakcje sanochemiczne) należy wy-
mienić : utlenianie, redukcję, przyspieszanie hydrolizy i rozkładu wielu
z wiązków, poltmeryzację i inne.
Największe zainteresowanie chemików wzbudziły reakcje powodo- wane nadź.więkawiao:liem wody i roztworu jodku potasowego. Zauważono
bowiem, że nadźw.iękowiona woda wykazuje własnośc·i utleniające. Ba- danta anali!tyc.7Jne wykaz·ały obecność w niej nadtlenku wodoru "[5] . Po- jawienie się tego związku, oraz wszelkie inne procesy chemiczne wiążą
się ze zjawiskiem kawitacji. Z jawisko kawitacji powstaje wtedy, gdy ciecz zostaje poddana · działoo ~iu zmiennego ciśnienia . Pod wpływem
zmiennego ciśnienia w fazie rozprężania dochodzi do przezwyciężenia sił spójn o ści i powstawania pęcherz y ków próżniowych, wypełnionych częś
ci owo parą, oraz pęcherzyków zawierających r oz puszc zony w ciec . zy gaz.
Pęche~zyki t e majdują się w ciągłym r u.chu . W ob s zarze, w którym wy-
stępu je kaw it ac j a obserwuje się p owstawanie oraz gwał•towne zapadanie
s ię pęcherzyków próżni rowyc h, a ta 1kże drgania mikroskopijnych pęche
rzyków gazowych.
W g najnowszych po glądów w pęcherz y kach kawita cyjnych tworzą sd.ę ładunkli elektryczne, powodujące . mikrowyładowania, prowadzące do roz-
kładu wody i powst awa mia woln yc h r odników, będących prz yczyną reaik- cji chemi cznych. W g innych teorii [6], w pęcherzykach kawitacyjnych
w fazie adiabatyc z n ego sprężania następuje znaczny wzrost temperatury, co umożliwia pr oces dysocj ac ji termicznej cząsteczek . W przypadku czą
steczek w ody pro ces ten można zanotować róWinania· mi:
, . HOH~H+OH
OH + OH --*H 2 0 2
OH + OH --*H 2 0 + O
H + H -+H z
Powsta jące wolne rodn& i H i OH [7], chaTakteryzują się wysoką aktyw-
no ścią chemifczną i reagując z obojętnymi cząstec:l)kami, zapoczą tkowuj~
reakcje łańcuchowe. Rodniki mogą też reagować ze sobą . W wyniku syn- tezy rodników · wodorotlenowych powst aje bitmer HO : OH, czyli woda
utleniona. Woda wy kazuje \Zdolności utleniają ce jesz c ze przez trzy dni po prze!'IWaniu nad:ZJwiękawia111ia, pod ezas gdy uakty\.Wlienie wody przez na-
świetlanie np. promieniami Roentgena z.nika wraz z przerwa n iem napro-
mieniowywania.
22 R U T A L E ŚMI. 4. N - KORDAS, J A X KĄ K OLEWS K I
-- -- -- -- ---- ---- --- ---- ---- --- -- ---- ----
Istnia ły przypusz czen b [8}, ż e w p ęch erz y kach k awitacyj ny ch two rzyć
się może obok nadtl e n ku · wodor u , także ozon 0 3 . Wyniki bad ań p r zepr o- wadz on ych w 196 9 roku prz ez R. O . Prudhomme [9] za prz eczają temu.
Obeeno ści te go gaz u nie potwi e:rdzono w wodzie czystej, jak r óWilli e ż w r aztwo r ac h kw aśny ch i alkal icznych , mimo stosawania bardzo c z ułych
odc zynn ików. P r u dho m . : . me p r zyj m uj e jedna k, ż e p owsta wanie oz.on u jest
m ożli w e , ale zostaj e on zniszczo ny p rz e z fa le ultradźwiękowe w m o n1en- cie p o wstawania, w odne ro~two ry ozonu u legają bo wiem ba rdzo szy b- k ielnu roz kład· : n v i pod wpływ em ultradźw ięk ów.
O be ::n ie podejmo,wB~ne s ą p r ób y zas t os owania u ltradźwięków do nisz- czen ia śl adów oz a nu powst· ają cych w cieczac h poddawanych dz iała niu
teg o gaz u w celu steryl iza cji. Efektownytn przykładem proc esu sono ch e- mic zn e go jest roz kł ad wodnego ro ztworu jodku potasoweg0 . W ydziela nie
się w o1nego jodu z roztworu KJ uważan e j est za reakc ję wtórną . Utwo - Dzony w pęche rzykach ka ' witacy jnych nadtlenek wodoru utlenia jodek
p~tasowy
Wa ru nkiem konieczny a1 wywoł a nia tej reakcji jest obe cność tl enu w roz- twor ze [10 ]. Proces y te , mo dyfikowane różnymi wa r un k ami, zostały dość
obszernie prz ebadane i stanowią podsta wę chemii ult~adżwięk ów. Przy-
kład em red ukuj ąc ego dzia łania ultradźwięków jest rozkład KMn0 4 d o Mn0 2 l ub so li manga n awych . Odbarwienie nadmanganianu potasowe go n ie za chodzi w polu ultradźwięków w o bea ności katalazy [1 1 J . Dowo dzi
t o, ż e proces ten jest związany z szybszym roz kładem H 2 0 2 przez k atalazę niż p rzez KMn0 4 .
Z askakują ce zjawisko stwie r dz ili Kow alscy [12] . Podc zas zobo jętnia
nia kwa su z asadą, w pobliżu punk tu zobo jętn iania , ust ala się p rę dkość razchodzenia si~ ult radźwiękó w. Istnieje ·wię c możHwość w yz na c zania
punkt6w zoboj ętn ie nia na podst awie pomiar u prę dkoś c i rozch odzenia się fali ul bradżwiękowej . Waż ne zna czenie p rak tyczne n1a reakc ja utl eniania
so2 w p olu ult radźwiękó w w obecności tlen u , bez u działu ka talizato -
ra [1 3]. Zao b s erwow a n o wiele innych int er esujących · z j awisk za c hodzą
cy ch w polu ultr adźwię ków ja.k: przy spi eszanie hydrohzy siarczanu n1e- tylowego , nadsia rczanu potasowego , octanu etylowego, r~dukcję kwasu
c:hlorozlo t o \vego, r edukc j ę azotu wo bec wodoru do amonia~u, w ytrącan ie
chl or ku rtęciaw eg J z roztwor u c hl or ku rtę c iowego , u wc da rnianie gl ikozy
d~ d - sorbitu b e i stosowani a wysokich ciśnień, przy s p ieszanie polime-
ryza c- ji aldehydu oct owego, akry lonitrylu , styrenu i innych monomer ów.
o możli wościach wy k o rzyst. ul tra dźw ię ków w proc esa c h za ch o dzq c y c h w środ . w odnym 23
Fizykochemiczn e działanic ultrad i. więków
Procesy fizykochemic zne wywołane działaniem fal ultradźwiękowych zależą o d wartośc i natężenia fali ultradźwiękowej. Przy natężeniu niż
szym od progu kawita c ji [14] w układach rozproszonych zachodzi pod
w·pływem ultradź,.vięków tylko koagulacja, powyżej progu kawitacji roz- poczyna się proces dyspergowania.
Dyspergujące dzia ł anie ultradźwięków zaobserwowano w takic h pro- c esach rozdrabniania jak wytwarzanie emulsji, rozdrabn ianie ciał sta-
łych w ciec ' zach czy peptyza c ja osadów. S topień dyspersji emuis ji otrzy- many na drodze nadźwięka·wiania jest porównywalny z otrzymanym za
pomocą młyn a koloidalnego , c o p r zy bardzo krótkim wymaganym czasie e kspozyc j i (od kilku sekund d o kilkudziesięciu minut), stanowi o niewąt
pl i wej p rzewadze tej metody.
Met cdą ultradźwiękową otrzymano niemożliwe do uzyskania 1 na innej drodze emuls je rtęci w wodzie. Opracowano akustycz ną n1etodę sporzą
d zania bardzo aktywnej zaw ies iny DDT. Drobnoziarniste emulsje tłuszczu
w cieczy stosu j e się w fa r macji d o produkc ji zastrzyków, w kosmetyce i przemyśle spożywc zym . Według najnowszych poglądów, p r o ces dysper- gowania · w polu akustycznym j e st wynikiem zjawiska kawitacji i ka- pilarnych f a l powierzchnio\vyń ch o ba r dzo małej długości, nie przenika-
jących w głąb ośrodka , któr e wg Eisenmengera [15] mogą powstawać na p owierz chn i cieczy , poddanej działa n iu fal akustycznych o wys tarczająco dużym na t ężen i u . Koagulacja lub ogólniej aglomeracja zawieszony r h w ga zie c ząstecze~< cieczy (mgła) i ci a ł stałych (dym , pył) zachodzi samOlst -
nie w w y niku działania s ił grawitacyjnych , jeś li cząstki różnią się k~ ztał
tem i wymi arami , a tym s amym p rę dkością o pada nia w o ś rodku o da- ne j lepkoś ci.
Zwiększenie prędkoś c i aglomera c ji aerozolu n1a duże zna czenie prze-
m ysłowe. Do tra d ycyjny C' h metod sto s owanych w prze1nyśl c chemicznym
należ c: : filtry , odpyla ~ze el ektrostatyc zne Cot re lla c zy zwi l żanie a er ozolu przez rozpy lani e cie c zy . P o r oku 195 0 zaczęły po j awiać ~ ię wiado1noś c i
o m o żliwoś ': i zastGSowani a metody akustyc znej d o odzyskiwania cennych
m ateriałów rozpylon ych w dyszach hut lub fab r yk, a także w celu oczysz- cza nia atm osfery. Zaprojektowan o i zbudowano [14] instala c je przemy-
s łowe skł a daj ąc e się z komory akustycwej i umieszc zonej na szczycie s yreny . Wprowadzon e d ~ kmnory aer o z ole ulegały pod wpły wem fal aku- s t y cznych w przeciąg u kilku sekund ( najlepsz e wyniki uzyskano przy za· -
s t osowaniu fal o częstotliwości słyszalnej) wystar c zająco dużej aglo m e - ra c ji ,skąd przeprowadzone były d o cyk lonó w. Uzyskano tą drogą aglo-
mera cj ę pyłu cementu ~ mgł y kwasu s ia r kowego i r egenerac j ę sody w pa-
pierni.
24 RUTA L ESM I AN-KOR DAS, JAN KĄKOLEWSKI
O mstosowaiiliu metody akustycZiilej do oczysztzania atmosfery wia- domo bardzo mało . Znme są je dynie p r óby roz praszania mgły na lotnis- ka c h , um ieszczanie syren na kom inach f a b rycznych. Kl()agu lacy jne dzia-
łanie ultradźwięków w cieczach może spowodować rozwarstwienie się emulsji lub strąceni e zawieszonych ciał stały c h. Włókna celulozy w ście
kach pochodzących z falbryk papieru w wyniku działania fal ultradźwię
kowych zbijały się w większ€ cząstki pr zyb ierające kształt kłębków, któ - re można· było łatwo oddzielić prz ez filtrac j ę (ba daJil ia lab oratoryjne).
Wiele doniesień traktuje o wpływie fa l ultradźwiękowyc h na p rocesy elektrodowe [16, 17]. Zjaw is ko to polega na zmianie nadnapięcia wodo~ ru.
Informac je te próbowaliśmy wyk orzy stać w naszych badan iach nad elek-
troreduk cj ą związików wooadu . Fosługując się generart vre 1n ultradźwię ków DI-22 , przeprowadziliśmy wstępne bada nia wp ływu u ltradźwięków
'll!a katodową Tedukc j ę V (IV) -+ V (III) -+ V (II). Jako substancję wyjś
diOwą stosowano k!Waśny 0,1 N roztwór siarczan u wanadyl u VOS0 4•
Zmiennymi param etrami były czas i częs t otliwość fa l u l tra dźwiękowych .
Stwierdzano nieznacm1y wpły w przyspieszaj ący fal ultradźwiękowych na proces elektroredukcji. Wydaj e się , że celowym byłoby prowadzenie dal- szy c h hadań w tym kierrmku, przy innych parametrach doświadczalnych.
Efekty działania ultradźwięków na mikroorganizmy
Ju ż w 1928 roku Harr-v e y i L oomis stwierdzili, że ultradźwięki działają niszcząco !Ila bakteri e. Od tego czasu przeprowadzono wiele prac dotyczą
cych 'wpływu !al ultradźwię kowych na zachowanie się mikroorganizmó w . Uzyskiwane wyniki były ·często zupełmie różne. Obok zaobserwowane j
podwyższonej aglutynacji i ca~k<>wite go ZJniszczenia bak terii uzyskano efekty prz€Ci'Wlile, mianowicie, zwiększenie ilości komórek.
Wydaje się, że przyczyną ta1 k odmiennych wyników był różny czas
nadźwię~ awiania bodowl 1 i bakteryjnJllch. Beokwith i W eaver [18] oraz Yawoi i Nakohava [19] zauważyli, że r balrdzo krótkie oddziaływanie ultra-
dźmięków p owoduj e początkowo mechan iczne oddzielenie komórek po- przednio zlepionych. T a k że Futchtbauer i Theisman [ 20] nadźwiekawia
jąc kolanie sarcm i strreptdkoków srtJwier.dzają przyrost ilości ko lonii, tłu
macząc ten fakt rozluźnieniem p acz · ek hakteryjiilych na posz cz ególne zdol- ne d o życia koki, jak również rozerwaniem się łańcuchów s treptokoków .
Róme gatunki bakterii wykazują odmienne za chowanie się w polu ultra-
dźwięków.
P.r zy cz ęstotliwości f ali 4,6 MHz bakt erie tyf us u oraz duru br zusznego
ulegają całkowitemu .zniszczeniu, pod o za~S gdy sta f y}o kok i i st~Te ptokoki
zostają uszkodzone tylko częściowo [21] . Podobnie r ó-Me szczepy tego sa -
mego gatwnk u bakt e r ii wykazuj ą inną odporność n a działanie fal ultra-
o możttwośctach wykor:zyst. ultradźwięków w procesach zachodzqcych w środ. wodnym 25
dźwiękowych [22]. Efekt niszczącego działania ultradźwięków na bak- terie jest ponadto uwarunkowany ich wieikościę [23) i kształtem [24]
(bakterie pałeczkowe zostają łatwiej zabite niż kuliste tj. koki), a także stężeniem zawiesiny [25). Inaktywujące działanie ultradźwięków wystę
puje tylko w cieczy zawierającej powietrze lub gaz. Stąd też rozpad bak- terii następuje w polu akustycZJnym nawet pod nieobecność tlenu, wobec
środków redukujących jak np. wodoru [26).
Przyjmuje się, że powstawanie pęcherzyków kawitacyjnych zachodzi na powiel"Z'Chni bakterii, ponieważ siły wiążące między komórką bakte-
ryjną a otaczającą ją cieczą są mniejsze od sił międzymolekularnych wy-
stępujących w samej cieczy. Większość autorów uważa, że fale ultra-
dmviękowe powodują mechaniczne ni:szczenie bakterii. Potwierdzeniem
są zdjęcia uszkodzonych bakterii dyfterytu, wykazujące miszezenie mem- brany komórkowej [27]. Spadek mętności i zwiększona przepuszczalność światła nadźwiękawianych zawiesin bakterii tłumaczony jest rów;nież mo-
żliwością rozpuszczania związków samej komórki. Wskazują na to pr.ze- prowadzone przez Hampesha [28] badania z zawiesinami bakterii coli nad-
dźwiękawianymi fa1a.mi o częstotliwości l MHz i ~ntensyw;ności 3,2 W /cm2,
stwierdzające znaczny ubytek azotu bakteryjnego (od 46 do 66%) i zwięk
szenie azotu w roztworze. Na podstawie Z'llanych, przeprowadzonych prac, ~ stosunkowo dużej ich liczby, trudno byłoby sprecyzować op- tymalne palTametry bakteriobójczego działania ultradźwięków.
W ogó1nych zarysach mo2ma przyjąć, że:
l) wzrost temperatury ułatwia proces niszczenia bakterii,
2) przy tym samym czasie i intensywności, wyższa częstotliwość fal
zwiększa działanie bakteriobójcze,
3) korzystne jest przedłużanie czasu nadźwiękawiania,
4) optyma1na wartość natężenia fali ultradźwiękowej jest charaktery- stycZJna dla danego gatrmku bakterii, przy czym skutec:zmość działania
bakteriobójczego nie zawsze jest funkcją liniową intensywności fali
ultradźwię'kowej .
.A!nalogiczn.ie jak bakterie zachowują się w polu akustycznym odpowia-
dające im bakteriofagi [29]. Inaktywacja bakteriofagów jest funkcją ich
wielkości.
Bakteriobójcze działanie ultradźwięków stwarza moż1iwości praktycz- nego wykorzystania ich do sterylizacji wody, mleka i innych płynów.
Przeprowadzono wiele badań w tej dziedzinie. Pró'by sterylizacji wody za pośrednictwem ultradźwięków przeprowadzone zostały między innymi przez Ł. G. Falkowską [30]. W chaTakterze doświadczalnych bakterii za- stosowano komórki bakterii coli, bakterii aerogenes oraz spory bakterii subtilis. Stosując stałą częstotliwość ultradźwięków, badano wpływ inten-
sywności fali ultradźwiękowej na stopień odkażania wody (rys. l). Przy
26 RUTA L EŚM JAN-KORDAS . JAN KĄKOLEWSKJ
'f,O - --
l l
0 , 8
- l
• l
_!
•
---
• \
•
\ l l l l l
-~·
l . .
l .
0, 6
- l •
\ l l
1 \
- l
0 , 2.
.
o
O 0,3 0,7 1 ,2 1 , 8 ri /C m 2 / NT€.tiSYWNOSC U LTI2,fOŹłYIĘKÓ N
Ry s. 1. Wp Ływ i ntensywnoś c i faLi uUra,dźwiękowe _j na sto p i eń odkażania wody
int ensywności w p rzeciziale 0,3 - l ,2 W /cm2 pr.lebieg k r zywej odpowiada
. , -
emp1rycznemu r ownan1u
- - = N e - L 4 X
N - ilość bakterii po nadźwiękawianiu
N 0 - ilość bak t e r ii przed nadźwiękaw ianiem
x - mten sy wność fali ultrad~więkowej w W /cm2.
Powyżej 1,2 W/cm 2 proces obum ierania bak terii ulega p rzys pieszeniu i rośnie proporc j onalnie do inten sywnośc i fa li. Fala ultrad źwię k owa o in-
-
O możliwośctach wykorzyst . ul tra dźtv 'ięltów w pmces ach zacho dzq,cych w środ . wodnym 27
--
te:nsywnośtci . 1,8 W / c m 2 po woduj e o dkażanie w od y w 99,8 %. Poll1ad to
s t wierdz 8n 0
1ż e podsta wow <ł ma sa b a k terii ginie w czasie C' d 2 d o 5 s ek.
n p roce nt giną cych bakterii p T zy grub ości wa rstwy wody d o 10 c m jest je c:Lnako w y .
E fe k t dzi ała.nia bakte riobójczeg o j e st taki sam dla wszys t ki c h wy- tnienionych wy ż e j rodzaj ó w bak t e rii i nie zal eż y od mętności (do 50 m g/ l) oTa z b arwy w ody. Wsz y st k ie te dane, j ak również ist ot n y as pekt srnakowy i zapach owy, ws kazuj ą n a prz ewagę meto d y u ltra dź więkow ej
nad metod ~ ch emiczn ą ) stos ują cą jako czynnik b a kter iabój cz y - chlor . Ograniczeniel n · metody ultradźwiękowej je s t koniecznoś ć sto s owania sys t e r n u prze pł y w owego ci ec zy w e zasie nadźwiękawiania. B adania nad
dezyn fekcją i oczyszczaniem wód ściekowych · prz y z astosowa n i u ultra~
dźwięków, p rz e pr owadz one został y ta kże p r zez Mel zera [31] . H h:; t oria
ultJ : adźwię k ów lic z y s obi e zal edwie pó ł wieku. Nagromaruony obszerny mater i al do świad czaln y n i e zosta ł jes z cze dos tatecznie uporz ą dkowan~T
i p od b u d owany teorią mechanizmu dz ia łania . Cz ęst o in t erp reta c ja z j awisk j est niejednozn ae zna .
Wia do mo na pewno, że warun kie m zajścia tych proc e s ów jest obec-
n uś :~ śr o dowisk a wodn ego i kawita c j i gazowej . Fakt t en sug e ruje dals z y k ier une k r o zwoju t ej dz· ied z in y nauk i. Należy sądzić, że Jalsz e badania
\V tym za k resie przy niosą obok ciek awych szcz egół ów teoretyczn y ch
i ro7. -vviązań istotn ych dl a prz emysł u , prace n1o gące o dda ć · usł ugi w za- g adn ieniach ochr on y śro dowiska jak : u z d at nia n ie w od y, u t ylizac j a
i oczys?:cza n ie ścieków .
SPI S L ITE R A TUR Y
[l~. S. Pa r t h a s ar a t h y, A nn . P hysik, 6 , 12, 8 (1 9 53 ).
[ :~J . R. R a o) J. C h em . Phys, 9 , 682 (194 1).
[3 1. R. Ko wa l ska, J. Bień , (; az , w oda i te c!1 . nkia sanitarna , 5, 178 (1075).
HJ . W. T. R ichar d s , A . L . L o o m i s , J. Am. Chem. Soc. , 49, 3086 ( 1927}.
f5 ] . H . B e u t h e, Z. P hys . C h e m . A bt. A , 1 63 , 161 ( 19 33).
f 6]. M. E. F itzgerald, V. Criffin g, J. S ullivan, J . Chem Ph ys . 25, 926 (1 956).
(7]. N. M i l l er, T ra n s . F araday Soc . 46 , 546 (1 950 ).
[BJ. M . H a i s s i n sk y , A . M a n g e o t, Nuovo cirn . 4, 1086 ( 19 56) . (9]. R. O . Pru d h o m m e, A rchiwum Akustyki, l, 4 (1 969).
[10]. N. W a \\' r z y czek , N n ar d z i ck i, E. B o i e k, P r ace Il Seminarium Ohvartego z Ak u st yki, Olszty n , 7- 10.XI.1955.
[11]. S . J ó ź ki e w i c z, Praca r e fero wana na osi edzeniu Komi sji M atcmatyczno-
- P rzyro ~ln iczej P TPN w dniu 19 X II 1958.
[ 12]. E . K o w a l s ka, W . K owa l s k i. M . B o d z e k, O . Kom i n e k, A rchiwum Akust yki, W arsza\> va, l , 3 (19 68).
[13 ]. S . W i t e k o~- a. Praca referowana n a I V S eminariu m O tw art ym w Ols zt yni e ,
195 7.
28 RUTA LESMIAN-KORDAS, JAN KĄKOLEWSKI
[14]. PI"aca zbiorowa "Ultradźwięki w chemii", PWN, W-wa (1968).
[15]. W. E i s e n m a n g er, Ccustica, 9, 327 (1959).
[16]. F. l. Kuk o z, Prim, utraak. is!.L wieszcz., 16, 47 (1962).
[17]. N. M o r i g u c h i, J. Chem. S0c. Ja pan, 55, 751 (1934).
[18]. B e ck w i t h T. D. und C. E. W e a v er: Sonie, energy as a lethal agent for yeast and bacteria - J. Bacteriology Bd. 32 (1936) s. 361/371.
[19]. Y a w o i H. und W. N ak a h a r a. Etfect of short exposur e to supersanic wa- ves on vaccine virus and some bakteria - Jap. J. exp. Md. Bd. 12 (1934) s. 131/135.
[20]. F i.i c h t b a u er H. und H. T h e i s m a n n: Zur Wirkung des Ultraschalls aut Bakterien - Naturwiss. Bd. 36 (1949) s. 346/347.
[21]. Ak i ya m a S., Ober die bakterizide Wirkung der Ultraschallwelen Tohoku J.
exp. Med. Bd. 30 (1936) s. 192/195.
[22]. L aport e R. und J. L o i s e l e u r: Sur le degre de resistance des souches de bacilles tuberculeux ci la desintegration par les ultrasans - Ann. de l'In- stitute Pasteur Bd. 71 (1945) s. 275/8.
[23]. B o u g er M., P. Gr a b ar und R. O. P r u d h o m m e: Action des ultrasans sur les antigens. - C. R. Congres Internat. de Microbiologie de Copenhaque 1947.
[24]. B e ar d P. J. und W. G a n tv o ort, Observations on Supersonie vibraiion - J. Bacteriol. Bd. 36 (1938) s. 36.
[25]. S t u m p f P. K., D. E. Gr e e n und F. W. S m i t h, Ultrasanic disintegration as a method ot extractiong bacterial enzymes - J. Bacteriol. Bd. 51 (1946) s. 487/493.
[26]. Rouyer M., P. Grabarund R. O. Prudhomme: Action des ultrasans sur des antigenes. - C. R. Congres Internat. de Miarobiologie de Copenhaque 1947.
(27]. T h e i s m a n H. und K. H. W a 11 h a
u
ser: Elektronenmikroskopische Un- tersuchungen and beschollten Bakterien. - Naturwiss, Bd. 37 (1950) s. 185.[28]. H o m p e s c h H.: Ober den Mechanismus der bakterioziden Wirkung der Ul- traschallwellen. Der Ultraschan in der Medizin Bd. l (1949) s. 218/224.
[29]. B e u m er J. und M. P. B e u m er-J o c h m a n s, Etude d u comportement aux ultrasans des bacteriophages fixe sles bacteries Sensibles - Ann. Inst.
Pasteur Bd. 79 (1950) s. 860/877.
[30]. L. N. F a l k o w ska, Gigijena i Sani t., l, 11 (1956).
[31]. O. M e l z er, Voda, 8, 157 (1958).
- Pozycje literaturowe 18--29 cytowano za L. B e r g m a n, Der Ultraschall, S. Hi.rzel Veglag Zi.irich 1954.