SCENARIUSZ Temat: Klasycyzm i jego cechy.
1. Cele lekcji
a. Wiadomości
znajomość etymologii słowa: klasycyzm definicja sztuki klasycystycznej
pojęcia: perypter, tympanon, forma tektoniczna b. Umiejętności
analiza dzieł sztuki klasycystycznej
2. Metoda i forma pracy
elementy wykładu, pogadanka, indywidualna, w grupach 3. Środki dydaktyczne
zdjęcia sztuki klasycystycznej 4. Przebieg lekcji Wstęp:
Przywitanie uczniów i sprawdzenie obecności.
Przedstawienie celów lekcji i podanie tematu lekcji.
Nauczyciel podaje etymologię słowa „klasycyzm”. Wywodzi się ono od łacińskiego słowa
„chassis”. W starożytnym Rzymie określało się nim klasę majątkową – obywateli najbogatszych. Potem słowo to oderwało się od socjologicznych źródeł.
V wiek p.n.e. jest najdoskonalszy w historii sztuki greckiej i rzymskiej, dlatego określa się go mianem klasycznego.
Sztuka klasycystyczna to sztuka, której zespół cech treściowych i formalnych nawiązuje do kultury i sztuki greckiego i rzymskiego antyku.
Rozwinięcie:
Pogadanka na temat, dlaczego sztuka klasycystyczna rozwinęła się w okresie oświecenia.
Nauczyciel odwołuje się do wiedzy uczniów z języka polskiego. Prosi także o podanie ram czasowych oświecenia w Europie.
Nauczyciel rozdaje uczniom zdjęcia przedstawiające różnego rodzaju sztukę klasycystyczną.
Prosi uczniów, by na tej podstawie postarali się wskazać wyróżniki sztuki klasycystycznej.
Nauczcyiel dzieli uczniów na trzy grupy:
Grupa pierwsza otrzymuje zdjęcia architektury klasycystycznej.
Grupa druga otrzymuje zdjęcia rzeźby klasycystycznej.
Grupa trzecia otrzymuje zdjęcia malarstwa klasycystycznego.
Każda z grup wybiera lidera, który później prezentuje wnioski na forum klasy. Nauczyciel rysuje na tablicy tabelkę, w którą uczeń wpisuje prezentowane wnioski.
malarstwo rzeźba architektura
kompozycja obrazu – układy linia konturu – miękka i prostota i symetryczność
pionowe i poziome wyraźnie określona kształtów kolor – chłodny i wygaszony;
forma jest ważniejsza niż kolor
forma zrównoważona, zamknięta i zwarta – tektoniczna
wysunięte ku przodowi portyki z kolumnadą zwieńczone u góry tympanonem faktura – gładka i
równomierna
często antyczny kostium budowle okrągłe
ślady pędzla zatuszowane upiększone rysy twarzy bywa kolumnada, która obiega budowlę dookoła, tzw. perypter
światłocień miękki, ale wyrazisty
pomnik, grobowiec,
popiersie portretowe, rzeźba dekoracyjna
kopuła na bębnie
Nauczcyiel rozdaje uczniom karty pracy, na których znajduje się tabelka. Prosi o wypełnienie jej, a następnie wskazani uczniowie odczytują, jakie udało im się wpisać informacje. Tabelka dotyczy nazwisk rzeźbiarzy, malarzy klasycystycznych, a także zabytków architektury klasycystycznej.
Przykład wypełnienia tabelki:
rzeźbiarze malarze zabytki architektury
Houdon Baciarelli Panteon w Paryżu
Canova David Belweder
Le Brun Canaletto Pałac Petit Trianon
Na koniec nauczyciel podkreśla wskazane cechy ogólne, które powinny się kojarzyć się z terminem „klasycyzm”: harmonia, spokój, ład, powaga, surowość, czerpanie motywów z antyku.
Zakończenie:
Podziękowanie uczniom za udział w lekcji.
Podanie zadania domowego.
5. Bibliografia
Storczyk S., Wiadomości o sztuce, WSiP 1969.
6. Załączniki
Zadanie domowe
Napisz wypracowanie na jeden z tematów znajdujących się poniżej. Pamiętaj, aby Twoja praca nie przekroczyła jednej strony A4.
1. Wybierz dowolny zabytek sztuki klasycystycznej i scharakteryzuj go.
2. Jakie jest Twoje zdanie o sztuce klasycystycznej?
3. Czy współczesna sztuka bardzo odbiega od klasycystycznej? Czy współczesnej sztuce brakuje elementów klasycystycznych?
4. Na czym polega związek sztuki klasycystycznej z ideami oświecenia?
