Lekcja 7 na 13. lutego 2021
„Panie Zastępów, Boże Izraela, który
siedzisz na cherubach! Ty jedynie jesteś Bogiem wszystkich królestw ziemi, Ty
stworzyłeś niebo i ziemię”
Izajasz 37,16
Interwencja człowieka:
Przygotowanie do konfliktu. Izajasz 36,1 Natarcie Asyryjczyków. Izajasz 36,2-20 Boża interwencja:
Hiskiasz poszukuje pomocy. Izajasz 36,1-37,20 Asyryjczycy pokonani. Izajasz 37,21-38
Zwycięstwo i porażka Hiskiasza. Izajasz 38; 39 Król Achaz połączył siły z Asyryjczykami, a jego syn Ezechiasz musiał
zmierzyć się z konsekwencjami. Salmanasar V i Sargon II zniszczyli Izrael i deportowali Izraelitów. Następnie nowy król asyryjski
[Sancheryb] zmierzał do Judy. Hiskiasz przygotował się do bitwy. Nie poszedł drogą swego ojca, lecz zaufał Bogu. Bóg był jego
sprzymierzeńcem w walce z królem asyryjskim. Ponadto Hiskiasz toczył również swoją osobistą walkę ze śmiercią.
„W czternastym roku panowania króla Hiskiasza wyruszył Sancheryb, król asyryjski, przeciw wszystkim warownym grodom judzkim i zdobył je.” (Izajasz 36,1)
Kiedy Sancheryb został królem, Hiskiasz pomyślał, że ma szansę wyzwolić swój lud spod jarzma asyryjskiego.
Jednak Sancheryb zaatakował Palestynę w 701 p.n.e. Zniszczył Królestwo Judy i podbił Lachisz, miasto w pobliżu Jerozolimy.
Tunel Hiskiasza Hiskiasz przygotował miasto do wojny.
Wzmocnił mury, zasypał źródła oraz wykopał tunel, by dostarczał wodę do Jerozolimy (2 Krn 32,1-6; 2 Krl 20,20).
Zrobił wszystko, co było możliwe z ludzkiego punktu
widzenia, a potem powierzył walkę Jedynemu, który mógł mu pomóc : „z nami jest Pan, nasz Bóg.” (2 Krn 32,7-8). Jest dla nas wielkim przykładem.
„Pan rzekł do mnie: Wyrusz przeciwko tej ziemi i zniszcz ją!”
(Izajasz 36,10)
W czasie oblężenia Lachisz, Sancheryb wysłał do Jerozolimy swojego Rabszake. Jego celem było zdobycie miasta poprzez zastraszanie ludzi i mówienie im, aby zbuntowali się przeciwko Hiskiaszowi i oddali miasto.
Izajasz 36,6 Nie możecie polegać na Egipcie PRAWDA FAŁSZ Izajasz 36,7 Nie możecie ufać Bogu, bo Hiskiasz obraził Go burząc
Jego miejsca kultu PRAWDA FAŁSZ
Izajasz 36,8 Nie macie nawet jeźdźców gotowych do walki PRAWDA FAŁSZ Izajasz 36,10 Bóg jest po stronie Asyryjczyków PRAWDA FAŁSZ
Izajasz 36,12 Będziecie głodować z powodu długiego oblężenia PRAWDA FAŁSZ Rabszake użył pomieszanej prawdy, półprawdy i fałszu. Lecz nie mógł przekonać ludu. Lud zaufał Bożej mocy i pozostał wierny swojemu królowi.
Pierwszą reakcją Hiskiasza było szukanie Bożej pomocy przez proroka Izajasza (w. 2-5).
Bóg odpowiedział natychmiast. Usłyszał asyryjskie bluźnierstwo i pogłoska miała sprawić, że odejdą (w. 6-7).
Po podbiciu Lachisz, Sancheryb usłyszał fałszywą wieść o ataku Etiopczyków.
Tuż przed opuszczeniem Judy wysłał zastraszający list do Hiskiasza (w. 8-13).
Hiskiasz przyniósł ten list przed Boga. Prosił Go o wyzwolenie i uznał Go za Świętego, Króla i Stwórcę (w. 16).
Król prosił o Bożą pomoc. Nie prosił o nią dla własnej korzyści, ale dla chwały Bożej, by został On poznany we wszystkich narodach (w. 20).
„I osłonię to miasto, i ocalę je przez wzgląd na ciebie i przez wzgląd na Dawida, mojego sługę.” (Izajasz 37,35)
Celem szatana było unicestwienie Judy, aby przez to zapobiec narodzinom Mesjasza i odkupieniu świata. Jeśli Sancheryb by zdobył Jerozolimę, osiągnąłby swój cel.
Podczas wypisywania na ścianie swojego pałacu zwycięstwa nad Lachisz, Sancheryb chwalił się, że umieścił Hiskiasza „jak ptaka w klatce”. Ale on nie mógł powiedzieć, że go pokonał, ani że wziął Jerozolimę.
Z kontyngentu, który pozostawił do oblężenia miasta, 185 000 żołnierzy zostało zabitych przez anioła Pana (oczywiście, nie wspomniał nic o tym na swoim muralu). Po powrocie do swojego miasta król sam zginął. Bóg zwyciężył.
Zdobycie Lachisz, wyryte na ścianie pałacu Sancheryba.
„W tym czasie Merodach-Baladan, syn Baladana, król Babilonu, posłał Hiskiaszowi listy oraz podarunek. Usłyszał on bowiem o chorobie króla i o jego uzdrowieniu.” (Iz. 39,1 EIB)
W środku kryzysu, Hiskiasz zachorował, a Izajasz ogłosił mu, że umrze. Król zwrócił się do Boga z wielkim lamentem, a Bóg go wysłuchał i dał mu 15 lat życia.
W swoim niepokoju, Hiskiasz poprosił o znak, aby potwierdzić ten wielki cud.
I ten znak był sam w sobie cudem: słońce miało zawrócić na jego prośbę (Izajasz 38,8).
Podczas gdy król wychwalał Boga za uzdrowienie, babilońscy astronomowie obserwowali dziwne zjawisko.
Dowiedziawszy się o związku tego wydarzenia z uzdrowieniem Hiskiasza, król Babilonu wysłał swoich posłańców na spotkanie z nim (Iz. 39). Hiskiasz miał bezprecedensową okazję, by wychwalać imię Boga przed babilońskimi uczonymi, ale ją niestety zmarnował.
„W mrocznych dniach, kiedy wszystko wydaje się działać przeciwko nam, miejmy wiarę w Boga, który realizuje swoje plany i współdziała we wszystkim dla dobra swojego ludu. Siła tych, którzy Go kochają i służą Mu, będzie odnawiana dzień po dniu.”
E.G.W. (Poselstwo zdrowia, rozdz. 40, s. 482)
