Lekcja 1 na 3. kwietnia 2021
„Potem rzekł Bóg:
Uczyńmy człowieka na obraz nasz, podobnego
do nas […] I stworzył Bóg człowieka na obraz swój. Na obraz
Boga stworzył go.
Jako mężczyznę i niewiastę stworzył
ich.”
Rodzaju 1,26-27
Stworzenie świata Stworzenie człowieka Bóg i ludzkość
Test na lojalność Rozstanie i nadzieja Bóg lubi towarzystwo. Nie oznacza to, że czuje się
samotny, ale że uwielbia być w kontakcie z innymi istotami. Postanowił stworzyć nową rasę istot, aby je kochać i być przez nie kochanym.
Przygotował dla nich dom, z miłością je ukształtował i nauczył, jak żyć z Nim szczęśliwie.
To jest nasza historia. Mogliśmy żyć długo i szczęśliwie...
W opisie stworzenia w Księdze Rodzaju 1,1-2,3, Bóg nie próbuje udowodnić, że stworzył Ziemię lub jak sprawił, że zaczęło się na niej życie. On tylko stwierdza, że On to uczynił. Oczywiście żaden człowiek tego nie widział, więc uwierzenie w to, że zrobił to Bóg jest kwestią wiary (Hebrajczyków 11,3).
Pewnego razu dobrze znany naukowiec (niektórzy twierdzą, że był to Bertrand Russell) miał publiczny wykład z astronomii. Wtedy powstała starsza pani i powiedziała, że ten świat jest płaską płytą wspartą na grzbiecie żółwia.
Naukowiec odpowiedział, „A na czym stoi ten żółw?” „Żółwie są do samego spodu!”, odparła starsza pani. Szczerze w to wierzyła, jednak nie miała na to żadnego dowodu.
Bóg nie wymaga od nas ślepej wiary. Pozostawił dowód inteligentnego projektu w stworzeniu, więc mamy dowody, w które możemy wierzyć, jeśli chcemy.
„I stworzył Bóg człowieka na obraz swój; na obraz Boga stworzył go; Jako mężczyznę i niewiastę stworzył ich.” (Rodzaju 1,27)
Kiedy nasz dom był gotowy, Bóg ukształtował
pierwszego człowieka własnymi rękami. Następnie ukształtował pierwszą kobietę (Rdz 2,7.22).
To była ostatnia Boża praca w dziele stworzenia.
Teraz wszystko było „bardzo dobre” (Rdz 1,31).
Istoty ludzkie są wyjątkowe. Zostały stworzone w inny sposób i są jedynymi istotami stworzonymi „na obraz Boga.” Co to oznacza?
Nasz Stwórca był odzwierciedlony w naszej fizycznej, umysłowej i duchowej naturze Jesteśmy zdolni do relacji z Bogiem i do podejmowania moralnych decyzji
Zarówno mężczyźni jak i kobiety dzielą ten boski obraz. Są równi przed Bogiem (1 Koryntian 11,12)
E.G.W. (Wybrańcy Boga, rozdz. 2, s. 20)
„I błogosławił im Bóg, i rzekł do nich Bóg:
Rozradzajcie się i rozmnażajcie się, i napełniajcie ziemię, i czyńcie ją sobie poddaną; panujcie nad rybami morskimi i nad ptactwem niebios, i nad wszelkimi zwierzętami, które się poruszają po ziemi!.”
(Rodzaju 1,28)
Czego dotyczyło Boże błogosławieństwo i instrukcje dane Adamowi i Ewie w Księdze Rodzaju 1,28-30?
Bóg uczynił pierwszy krok, aby nawiązać relację z ludzkością. Pobłogosławił ich, a także powierzył im wszystko, co stworzył.
Ta relacja rozwijała się z czasem, kiedy Bóg każdego wieczoru „przechadzał się po ogrodzie” (Rdz 3,8).
Byli w stanie rozmnażać się jako gatunek
Otrzymali zadanie: opiekować się Stworzeniem
Została im dana właściwa dieta
Polegali na Bożym
błogosławieństwie i opiece
Mieli wszystko, czego potrzebowali. Nie musieli robić nic, by na to zasłużyć.
„Ale z drzewa poznania dobra i zła nie wolno ci jeść, bo gdy tylko zjesz z niego, na pewno umrzesz.” (Rodzaju 2,17)
Udane relacje muszą być oparte na wzajemnym zaufaniu. Dlatego Bóg wybrał prosty test lojalności: „Możecie jeść z każdego drzewa, ale to jedno należy do Mnie, nie jedzcie jego owocu”.
Po tym, jak ludzie zawiedli zaufanie Boga, poznali, czym jest zło. W rezultacie poddali się alienacji, samotności, frustracji i śmierci.
Nasza relacja z Bogiem będzie skuteczna i długotrwała tylko wtedy, gdy zdecydujemy się przyjąć Jego wolę.
Bóg dał ludziom zdolność do swobodnego podejmowania moralnych decyzji oraz wrodzone pragnienie posłuszeństwa Jemu. Test ten nie był więc trudny do przejścia.
„Wtedy rzekł Pan Bóg do kobiety: Dlaczego to uczyniłaś? I odpowiedziała kobieta: Wąż mnie zwiódł
i jadłam.” (Rodzaju 3,13)
Gdyby szatan przyszedł do Ewy ze swoim rzeczywistym wyglądem, byłaby ona podejrzliwa. Dlatego posłużył się znaną jej istotą, aby ją zwieść (Gn.
3,1). Adam jednak nie został oszukany, lecz świadomie podjął decyzję o zjedzeniu owocu (Rdz. 3,6; 1Tym. 2,14). Jakie były tego konsekwencje?
Utrata
społeczności z Bogiem i unikanie Go (Rdz. 3,8).
Utrata
wzajemnego zaufania (Rdz. 3,12)
Pojawienie się koszmarnych konsekwencji grzechu
(Rdz. 3,16-21)
Chociaż związek ten został zerwany, Bóg dał im nadzieję: jeden z potomków Ewy pokona grzech i przywróci ich zerwaną więź z Nim (Rdz. 3,15).
„Pierwsza zapowiedź odkupienia została zakomunikowana człowiekowi w chwili
ogłoszenia wyroku nad szatanem w ogrodzie Eden (I Mojż. 3,15). Ten wyrok, wypowiedziany w
obecności naszych pierwszych rodziców, był dla nich obietnicą. Zapowiadał wojnę między
człowiekiem a szatanem i oznajmiał, iż moc
wielkiego wroga zostanie w końcu złamana. […]
Chociaż ucierpią wiele od swego potężnego wroga, będą mogli oczekiwać ostatecznego zwycięstwa”
E.G.W. (Patriarchowie i prorocy, rozdz. 4, s. 65)
