Beata Matusiak
Konserwacja zabytków architektury i
budownictwa w województwie
kaliskim i w Kaliszu w latach
1990-1999 oraz na tym terenie w
latach 2000-2001
Ochrona Zabytków 54/4 (215), 443-453
Obiekt neoklasyczny zbudow a ny w 1910 r. wg proj. Stanisława Boreckiego. W 1995 r. w y r e m o n t o w a n o w ię ź b ę d a c h o w ą , w y m i e n i o n o pokrycie dachowe. W 1 9 9 7 r. p r z e p r o w a d z o n o ren o w ację k o lu m n a d y p o rty k u , a w związku z adaptacją części p o mieszczeń na izbę pamięci gen. Jana H. Dąbrowskiego odnow iono wnętrza: p o m a lo w a n o ściany, za
m o n to w a n o neoklasyczny k o m i nek z XIX w., o d n o w io n o sufity i sztukaterie, odnowiono posadzki.
I n w e s t o r : I n s t y t u t O c h r o n y Roślin PAN, Urząd W ojewódzki w Poznaniu.
R afał N a d o ln y
KONSERWACJA ZABYTKÓW ARCHITEKTURY I BU DO W NICTW A W W OJEW ÓDZTW IE
KALISKIM I W KALISZU W LATACH 1 9 9 0 -1 9 9 9 ORAZ NA TYM TERENIE
W LATACH 2000-2001
A N T O N IN (gm. Przygodzice) Pałac
N r rej. 2/A/Ka z 6 III 1948 r. W zniesiony został w 1. 1 8 2 2 - 1824 dla ks. A ntoniego Radziwił ła, N am iestnika Wielkiego Księ stwa Poznańskiego, a u to ra p ie rw szej muzyki operow ej do „Fausta” G oethego, i jego m ałżonki księż niczki Luizy Pruskiej.
Pałac — wybitne dzieło archi t e k t o n i c z n e K a r l a F r i e d r i c h a Schinkla — zb u d o w a n o na planie krzyża greckiego, w przeważającej części o konstrukcji nośnej d re w nianej z oszalowaniem ścian ze wnętrznych. Wewnątrz znajduje się ośmioboczna, trzykondygnacyjna sala, nakryta ozd o b n y m stropem wspartym na kolum nie, przy k tó rej u lo k o w an o kominki z h e rb a mi R ad ziw iłłó w . N a pierw szej i drugiej kondygnacji sali umiesz czone są d rew niane kom unikacyj ne balkony z o zd o b n ą balustradą, z których prowadzą wejścia do p o koi mieszkalnych w skrzydłach. N ad korpusem głów nym znajduje się dach namiotowy z belwederem i tarasem w id o k o w y m , nad skrzy dłami dachy dwuspadowe, zakoń czone dekoracją z w yobrażeniem elem entów myśliwskich — p o r o ża łosi.
Jest to obiekt o b ardzo w yso kiej wartości zabytkowej, posia dający niespotykane form y archi tektoniczne i cechy m a te r ia ło w o - -konstrukcyjne.
Pałac zap ro jek to w an o jako m y śliwski, to jest przewidziany do cza sowego przebyw ania nielicznych osób, a stał się z woli inw estora rezydencją stałą jego i jego ro d zi
ny. Ponadto obiekt ten jest b e z p o średnio związany z Fryderykiem C h o p in em , który tutaj k o n c e rto wał, nauczał i k o m p o n o w a ł — przebywając w pałacu na z a p ro szenie księcia.
W 1974 r. zaadaptowano obiekt na D o m Pracy Twórczej, m.in. w z m o c n io n o konstrukcję nośną oraz d achow ą budynku, w ym ie niono pokrycie dachu, z a a d a p to w ano piwnice do celów gospo- da rczo-użytkow ych.
Inwestor: Wojewódzki K onser w a to ra Zabytków.
W 1993 r. przeprowadzono re m o n t bieżący, w ramach którego w y k o n an o prace elewacyjne oraz z m i e n i o n o sy ste m o g r z e w a n ia z węglowego na gazowy. W ym ie nio n o stolarkę okienną oraz insta
A ntonin. Pałac. Fot. z A rchiw um W KZ w Kaliszu
lację elektryczną i c.o. Po w y k o n a n y m re m o n c ie k a p ita ln y m i adaptacji współczesne u ż y tk o wanie jest właściwe, zbliżone do funkcji pierwotnej. Obiekt jest n a leżycie zadbany i w ykorzystyw a ny: mieści sie tu ekspozycja m u z e alna poświęcona Fryderykowi C h o pinowi, i p ro w ad zo n a jest działal ność edukacyjna — o rg a n iz o w a ne są tu koncerty.
Inwestor: W ojewoda Kaliski. BASZKÓW (gm. Zduny) Pałac
N r rej. A/46 z 6 VI 1960 r. O b ie k t — d a w n a rezydencja Mielżyńskich — zaadaptowana na potrzeby D o m u Pomocy Społecz nej. W 1996 r. założono windy.
W ykonawca: b. d. Inwestor: b. d.
DOBRZYCA (gm. Dobrzyca) Z ałożenie p a ła c o w o -p a rk o w e w Dobrzycy jest najbardziej re prezentatyw nym przykładem kla- sycystycznej architektury świeckiej na terenie południow ej W ielko polski. Z ostało ukończone przez Augusta Gorzeńskiego w 1. 1 7 8 5 - 1799 wg proj. Stanisława Z a w a dzkiego, na bazie wcześniej istnie jącego założenia (z XVII i XVIII w.) Pałac
N r rej. 9/A/Ka z 3 X 1949 r. Budynek pałacowy z a p ro jek to wano na planie złożonym z dwóch p rostopadle ustawionych do sie bie skrzydeł, z usytuow anym na ich przecięciu okazałym p o r t y kiem c zterokolum now ym , zw ień czonym ty m p a n o n e m z herbami Gorzeńskich i Skórzewskich.
Większość pomieszczeń pełniła funkcje reprezentacyjne. Parter, poza westybulem i klatką sc h o d o wą, zajmują pokoje m ieszkalne i gościnne, piętro — re p re z en ta cyjne.
Pałac przez cały wiek XIX i do II wojny światowej zmieniał kil k akrotnie właścicieli. Po 1945 r. zaniedbany, przeszedł na własność Skarbu Państwa. Pomim o p o d e j m o w an y ch prac renow acyjnych p opadał w ruinę; pełnił funkcje n ie z g o d n e z p ie rw o tn y m p r z e znaczeniem: był siedzibą szkoły, p rzedszkola, biur; część pałacu z a a d ap to w an o na mieszkania.
W 1988 r. Urząd Gminy D o b rzyca przekazał pałac wraz z p a r kiem i obiektami towarzyszącymi M u z e u m N a ro d o w e m u w Pozna niu, które utw orzyło tu swój O d dział i rozpoczęło prace r e m o n t o we. W 1995 r. obiekty zostały przekazane Wojewodzie Kaliskie mu, który utworzył istniejące dziś M u z e u m - Z e s p ó ł Pałacow o-P ar- kowy w Dobrzycy.
W 1. 1 9 9 5 - 1 9 9 8 w yk o n an o re m o n t fu ndam entów , piwnic, s tro p ó w , ś c ia n , w ię ź b y d a c h o w e j wraz z pokryciem, a także stolar ki okiennej i drzwiowej.
O becnie najpilniejszym z a d a niem jest k o n serw acja elewacji
D obrzyca. Pałac. Fot. z A rchiw um W K Z w Kaliszu
D obrzyca. Fryz tym p a n o n u pałacu w zm o cn io n y m e ta lo w y m rusztem . Fot. A. Jabłońska,
2001
D obrzyca. Pałac — polich rom ie J. B. Plerscha (?) w sali na parterze — po konserwacji. Fot. A. Jabłońska, 2001
z bogatym w ystrojem arch ite k to nicznym. Wszystkie w n ętrza p ała cu mają bogatą dekorację m alar ską (w części sztukatorską) a u t o r s tw a J a n a B o g u m i ł a P l e r s c h a i A ntoniego Smuglewicza, m ala rza i d ek o ra to ra w nętrz, w s p ó ł tw ó rc y w n ę tr z a kaplicy zam ku w Podhorcach, klatki schodowej w Z am k u Ujazdowskim w W ar szawie, dekoracji w nętrz w Lubo- stroniu, Smiełowie i Lewkowie.
O d 1997 r. p o w ad zo n e są p r a ce przy konserw acji m alow ideł ściennych. Do roku 2 0 0 0 z a k o ń czono prace w pomieszczeniach par teru, poza d w o m a pom ieszczenia mi skrajnymi w skrzydle.
Panteon
N r rej. 82/A/Ka z 21 II 1964 r. J e s t to p a w i l o n o g r o d o w y w kształcie p an te o n u , wzniesiony na planie koła, z portykiem k o lum now ym .
W 1996 r. portyk ko lu m n o w y został zabezpieczony przed zni szczeniem.
Monopter
N r rej. 82/A/Ka z 21 II 1964 r. Pawilon ogrodow y na rzucie ko ła z kolumnadą podpierającą dach, wzniesiony na w zór starożytnych
m onopteros.
W 1. 1 9 9 3 -1 9 9 4 został częścio wo w yrem ontowany i zrekonstru owany (schody, wejście do piwnicy). W ykonawca: prace b udow lane prow adziła firma „ А к т е ” z O st rzeszowa, konserwatorskie — pra cowania „ A k a n t” z Gliwic i K on serwacja Z ab y tk ó w J. Piękniew- ski z Torunia.
Inwestor: Generalny Konserwa to r Zabytków, W ojew oda Kaliski, W ielkopolski W ojewódzki K on serwator Zabytków. G Ó R Z N O (gm. Ostrów Wielkopolski) Pałac N r rej. 2 1 3 / K a z 28 X 1968 r. Neoklasycystyczny pałac, p o przedzony obszernym podjazdem, usytuow any w części północnej założenia p arkow ego. Park zało żony został w 2 pol. X IX w. Jego autorem mógł być Adam Kuba- szewski, który w tym czasie, wspól
nie z ówczesną właścicielką Go- luchow a Izabellą z Czartoryskich Działyńską, projektow ał i reali zował niedaleko położony park w Goluchow ie.
Rezydencję w zniesiono na fu n dam entach daw nego dw o ru , p o d wyższono i ro z b u d o w a n o o dwa boczne skrzydła, ryzalit ogrodowy. Właścicielem pałacu wzniesionego w 1912 r. przez arch. Kazimierza Rucińskiego był Kazimierz Lipski. Pałac rozbudowany został na pla nie złożonym, zbliżonym kształtem
D obrzyca. Pawilon o g ro d o w y (m onopter), reszta zab ezp ieczo n a — zrekon stru ow an e schody i w ejście do piw n icy. Fot. A. Ja b łońska, 2001
do spłaszczonej litery H. Z w ró c o ny frontem w kierunku północnym poprzedzony jest wysuniętym por tykiem ze schodami, w spartym na czterech k olum nach z głowicami jońskimi dźwigającymi uproszczo ne belkowanie, zwieńczonym trój kątnym naczółkiem. N ad wejściem głównym portyku umieszczono na pis na płycie kamiennej „Ostańmy się” , w sklepieniu portyku zna jd u je się d a t a b u d o w y p a ła c u „ 1 9 1 2 ” , r o z d z ie lo n a inicjałami Kazimierza Lipskiego, w owalu.
Elewacja o g ro d o w a jest sym et ryczna, z częścią śro d k o w ą w ysu niętą w trzyosiowy, owalny ryzalit, mieszczący we w nętrzu d w u k o n dygnacyjną salę balową. W osiach skrajnych elewacji (również fro n towej) znajdują sie jednoosiowe, wysunięte ryzality.
Każdą z elewacji bocznych p o p rzedzono nieznacznie wysunię tymi, c zterokolum now ym i p o rty kami, zwieńczonymi trójkątnymi naczółkami.
W n ętrze częściowo zachowało oryginalny charakter z czasu b u dowy: na poziom ie piwnic — sze roko rozpiete, ceglane sklepienia odcinkow e, na parterze — d re w niane, belkowe stropy z podsufi- tami zdobione fasetami i sztukate riami o motywach roślinnych. Wy jątkow o bogata jest dekoracja sali balowej, zajmującej wysokość dwóch
kondygnacji — o ścianach i sufi cie p okrytym sztukateriami. We w nętrzu w y o d rę b n io n o partie c o kołu, płyciny w ypełnione sztuka teriami, fasetę i część sufitową. Sztu katerie um ieszczone w płycinach poziom ych i pionow ych mają b o gaty program treściowy, odwołują cy się do gloryfikacji stanu szla checkiego i władzy: kartusze h e r bowe, wieńce laurowe, przedstawie nia alegoryczne, w partii sufitu — wieńce z liści laurowych i rozetę.
Pałac, wraz z otaczającym go parkiem, przechodził różne kole je losu — Kazimierz Lipski w cza sie wojny majątku nie utracił i był jego właścicielem do 1945 r., kie dy to założono tu Państwową Szko łę Przysposobienia Spółdzielcze go. W 1949 r. u tw o rz o n o w p a łacu Państw ow y D om Dziecka, istniejący do -1983 r. N astępnie pałac wraz z parkiem przejeły Z a kłady Automatyki Przemysłowej „Mera” w Ostrowie Wielkopolskim, a w 1992 r. Przedsiębiorstw o Pro- d u k c y j n o - U s ł u g o w e „ D o m e k ” w O strow ie W ielkopolskim.
Przejmowanie obiektu przez ko lejnych uży tk o w n ik ó w nie w p ły nęło pozytywnie na jego stan za chowania. Liczne „przystosow a nia” w n ętrz pałacowych dla p o trzeb szkoły czy D om u Dziecka zniszczyły wiele cennych elem en tów dekoracyjnych i wyposażenie
pałacu. W p ro w ad zen ie d o d a tk o wych instalacji w o d .- k a n . w pły nęło destruktyw nie na stan zach o w ania stropów. Ten obiekt, tak jak i wiele innych, jest negatyw nym przykładem „adaptacji” za b y tk o w y c h w n ę tr z dla c h w ilo wych, nie zawsze przemyślanych do końca potrzeb.
O d 1995 r. pałac ma nowego właściciela, który rozpoczął p ra ce r e m o n to w o - k o n s e r w a to r s k ie obiektu od w ykonania k o m p le k sowej dokum entacji a rc h ite k to n i cznej oraz projektu rewaloryzacji parku. W 1. 1996-1998 przeprowa dzo n o re m o n t kapitalny pałacu: wzmocnienie, osuszenie fundam en tów, naprawy ścian, stropów, ko n strukcji dachu i wym ianę p o k ry cia, oraz kompleksowe prace k o n serwatorskie związane z w y stro jem w nętrza — konserw ację sto larki, rekonstrukcję podłogi, k o n serwację wystroju sali balowej.
Wykonawca: Pracownia Konser watorska M. Zubrowski, Kraków.
Inwestor: środki własne. KALISZ
Klasztor i zabudowania jezuitów, ob. Urząd Wojewódzki i Starostwo Powiatowe, ul. Kolegialna 4
N r rej. 105/A z 22 II 1965 r.
O b i e k t y w c z e s n o b a r o k o w o - -klasycystyczne.
Zabudowania klasztorne wzno szone w XVII w. przeznaczone były na szkołę, bursę i drukarnię jezui tów, w końcu XVIII w. mieścił się tu Korpus Kadetów, w 1833 r. obiekt przebudowano na koszary.
We w n ę trz a c h zachow ały się sklepienia z 2 poł. XVII w. oraz sala na drew nianych k olum nach z końca XVIII w.
W skrzydle zachodnim i p o ł u d niow ym w p r o w a d z o n o nie znacz ne zmiany w układzie p rzestrzen nym w nętrz w trakcie re m o n tu kapitalnego w 1. 1 9 7 6 - 1980 (wy m iana stropów).
Elewacje obiektu skromne, jedy nie od strony po d w ó rza znajdują się podcienia arkadowe.
W 1994 r. a d a p to w an o dla p o trzeb M O Z K w Kaliszu z przezna czeniem na galerię parter skrzydła południowego. W skrzydle wschod nim w 1996 r. podjęto, p rz e rw a ne w 1985 r., prace rem o n to w e — o d tw o rz o n o sklepienie k o le b kowe w jednym przęśle podcienia, osadzono zrekonstruowaną stolar kę okienną, w y k o n an o tynki skle pień i ścian, w ykonano podłoża, założono instalację w o d n o - k a n a lizacyjną i elektryczną.
Wykonawcy: prace bu d o w lan e skrzydła wsch. — A. Kędzia „Pro- b u s t ” , re n o w a c ja d r e w n ia n y c h k o lu m n i p o d c ią g ó w — М Н Р J. M arcinak z O patów ka.
Inwestor: Wojewoda. Teatr, pl. Bogusławskiego 1
N r rej. 4 2 4 /A z 15 XI 1979 r. Budowla neoklasycystyczna. Stan zachowania budynku ogól nie dość dobry, stan techniczny sce ny i całego zaplecza scenicznego zły (konieczna wymiana przestarzałych, technicznie zużytych urządzeń sce nicznych), stolarka okienna zuży ta, w nętrza nietrafnie rozwiązane podczas poprzednich r e m o n tó w — wskazana rekonstrukcja. W 2 0 0 0 r. p r z e p r o w a d z o n o re m o n t elewacji frontowej — n a p r a w i o n o tynki i p o m a lo w a n o elewacje, w y m ie n io n o posadzki w portyku; sukcesywnie w y m ie niana jest stolarka okienna. In w e stor: środki własne.
Budynek Korpusu Kadetów, ob. Miejska Bibliotka Publiczna, ul. Łazienna 6
N r rej. 7 3 0 /A z 14 VI 1996 r. Obiekt klasycystyczny, wzniesio ny ok. 1815 r. Kolejne „ re m o n ty ” prowadzone w 1. 60., 70. i początku 80. XX w. zmieniły znacznie układ przestrzenny wnętrza. Z ac h o w a n a została bryła i częściowo wystrój elewacji.
W 1. 1995-1996 przeprowadzo no prace re m o n to w e i k o n serw a torskie: w y re m o n to w a n o dach — wzmocniono i zabezpieczono ko n strukcję, częściowo stropy i izo lacje, w ym ieniono pokrycia d a chowe i rynny, w y k o n a n o tynki wewnętrzne, ściany pomalowano, wymieniono okna w szczycie i p o łaciach dachu.
Prace kontynuowano w 1. 1 9 97- 1998: w z m o c n io n o i p rzem uro- wano pęknięcia ścian zew n ętrz nych, w z m o c n io n o fundamenty.
W ykonaw ca — Z a k ła d B u d o w lany J. C ichorek z Kalisza.
Inwestor: Generalny Konserwa tor Zabytków, Urząd Wojewódzki. Pałac arcybiskupów gnieźnień skich, ob. Urząd W ojewódzki, pl. Św. Józefa 5
N r rej. 8 9 / A z 12 XII 1964 r. Budowla klasycystyczna. Wzniesiony w 1353 r., ro z b u dow any i połączony z kolegium jezuickim w 1. 1 5 8 3 - 1 5 8 4 przez J. M. Bernardoniego, całkowicie przeb u d o w an y w 1. 1 8 2 4 - 1 8 2 5 przez S y lw estra S z p ilo w sk ie g o i Franciszka Reinsteina.
O d tego czasu do 1975 r. służył kolejno jako siedziba władz w oje wódzkich, gubernialnych, sta ro stwa i pow iatu. Z ało ż o n y na pla nie podkowy, z wydłużonym skrzy dłem od strony zachodniej łączy się bezpośrednio z kościołem gar- nionow ym (d. jezuickim).
Wnętrza, poza głównym holem i skrzydłem zachodnim , nieznacz nie przekształcone. N a osi elew a cji frontowej wysunięty, d w u p ię t rowy portyk na czterech k o lu m nach dźwigających trójkątny f r o n ton. O biekt zadbany, na bieżąco prow ad zo n e są p race rem o n to w e.
W 1. 1 9 9 7 -1 9 9 8 przeprow adzo no kompleksowe prace konserwa
torskie elewacji pałacu, poprzedzo ne n apraw ą d ach ó w i wym ianą obróbek blacharskich. Pracami kon serwatorskimi objęto tynki elewa- cyjne (częściowa wymiana), d e k o racje sztukatorskie elewacji f r o n towej i wysuniętych skrzydeł: wień ce i girlandy w trójkątnych szczy tach, gzymsy nadokienne na k o n solach z m otyw am i girland, wstęg i masek oraz detal kamienny balko nu elewacji zachodniej. Detal a r
chitektoniczny elewacji w partiach b ogatego gzymsu k o ro n u ją c e g o został w części zrekonstruowany.
Wykonawcy: firma „R enox” s.c. M. Lewicki z Poznania (I etap) i Pracownia Konserwatorska W W a szkiewicz z Warszawy (II etap).
Inwestor: Urząd Wojewódzki. Przytułek dla starców, ob. hotel „Calisia", ul. Nowy Świat 3
N r rej. 160/A z 21 VIII 1968 r.
K alisz. Pałac a rcybisku pów gnieźnieńskich. Fot. z A rchiw um W K Z w Kaliszu K alisz. Teatr. Fot. B. M atusiak
Budynek o zwartej, piętrowej bryle, z elewacją zaakcentow aną d w o m a p o zornym i boniow anym i ryzalitami zwieńczonymi m u r k a mi attykowym i, usytuow any n a przeciw koszar wojskowych. Do 1980 r. obiekt pełnił funkcję D o mu Opieki Społecznej. O d 1982 r. nie był użytkowany; stan obiektu przed 1998 r. groził katastrofą budow laną.
W 1998 r. rozpoczęto re m o n t kapitalny, odbudow ę budynku i je go adaptację na hotel. Ponieważ no w a funkcja obiektu wymagała jego rozbudowy (poszerzenia o część restauracyjną i zaplecze), z a p ro jektow ano obiekt now y d o sto so w any do wystroju architektonicz nego obiektu zabytkowego i p o łą czono go z budynkiem zabytko wym poprzez łącznik.
W ram ach o d b u d o w y w przy tułku dla starców wzmocniono fun damenty, w ym ieniono k o n s tru k cję dachu i pokrycie, w ym ieniono stropy miedzypietrowe, zrekonstru o w ano stolarkę okienną i d rz w io wą, n a p ra w io n o tynki elewacyjne oraz uzupełniono detal architek toniczny.
Znajdującą się pierw otnie na piętrze kaplicę zrek o n stru o w an o wraz z wystrojem sztukatorskim na podstaw ie zachow anych m a te riałów ikonograficznych i m ate riału fotograficznego.
Wykonawca: arch. T. Wiekiera z zespołem, prace k o n s e rw a to r skie — uczniowie Szkoły B udow lanej z klas o profilu ren o w a to r zabytków architektury.
Inwestor: środki własne. Budynek koszar wojskowych, później drukarni, ob. szkoła, ul. Nowy Świat 4
N r rej. A/227/K z 3 II 1969 r. Budynek wzniesiony ok. 1840 r., o zwartej bryle, z dziewiętnasto- osiową elewacją przeciętą trzyosio- wym, p o zo rn y m ryzalitem o pila- strach w wielkim porządku wspie rających trójkątny fronton. Układ wnętrz został zmieniony przy adap to w aniu koszar na drukarnię.
W 1. 90. X X w. obiekt nie by użytkow any i sto p n io w o popadał w ruinę. W 1999 r. rozpoczęto re m o n t kapitalny budynku z prze
znaczeniem na siedzibę Wyższej Szkoły Z a w o d o w e j obejm ujący w ym ianę konstrukcji dachu i p o k rycia, w zm ocnienie stro p ó w mię- d z y k o n d y g n a c y jn y c h , w y m ia n ę i ko n serw ację s to lark i, r e m o n t kapitalny elewacji z odtworzeniem detalu architektonicznego.
Wykonawca: projekt Przedsię biorstw o „Topsel” z Kalisza.
Inwestor: środki własne Wyż szej Szkoły Z aw odow ej.
Dom, ul. Nowy Świat 10 N r rej. 354/A z 3 IX 1970 r. Budynek klasycystyczny. Stan zachowania: mury i skle pien ia w zadow alającym stanie technicznym, na kilku nadprożach okiennych fasady widoczne zary sowania, elewacja frontowa znisz czona i bru d n a (faktura p o w ierz chni nakrapiana), blacha na gzym sach s k o ro d o w a n a , w pom iesz czeniach parteru nadm ierne za wilgocenie ścian w ew nętrznych, pomieszczenia na piętrze zdew a stow ane — ślady pożaru.
W 1997 r. w ym ieniono sto lar kę okienną.
Inwestor: środki własne. Dom, ul. Zamkowa 21
N r rej. 3 4 9 / A z 3 IX 1970 r. Budynek klasycystyczny. W 1999 r. przeprowadzono pra ce rem o n to w e i konserwatorskie: re m o n t elewacji — napraw ę i czę ściową wymianę tynków, naprawę i rekonstrukcję detalu a rch itek to nicznego, malowanie elewacji oraz stolarki okiennej i drzwiowej.
Inwestor: środki własne. Dom, ul. Zamkowa 14
N r rej. 680/A z 22 VI 1993 r. Budynek klasycystyczny. W 1997 r. przeprowadzono re m o n t elewacji: n a p ra w io n o i w y m ieniono zniszczone tynki, ele wacje p o m alo w an o , detale archi tektoniczne oczyszczono, a następ nie w y k o n an o ich hydrofobizację i p o m alo w an o . W ym ieniono też w tó rn ą (metalową) stolarkę w it ryn sklepowych.
Wykonawca: Z akład Budow la ny Stanisław Kacperek z O p a tó w ka, n adzór E. Urbańska.
Inwestor: środki własne.
Dom Przechadzkich, ul. Babina 1 N r rej. 1 5 6 /A z 18 VII 1968 r. W 1. 70. X X w. w y k o n a n o re m o n t kapitalny obiektu w zw iąz ku z adaptacją części pomieszczeń na mieszkania.
W 1 997 r. p o m alo w an a zosta ła elewacja frontow a, natom iast w 2 0 0 0 r. w ym ieniono w e w n ę trzną instalację gazową.
W ykonaw ca: prace malarskie i tynkarskie — MPR, instalacja ga zowa — firma „Wirax”.
Inwestor: M Z B M . Szkoła wojewódzka,
ob. gimnazjum im. A. Asnyka, ul. Grodzka 1
N r rej. 9 2 /A z 12X11 1964 r. O biekt klasycystyczny.
Szkoła wzniesiona w 1819 r. wg proj. Sylwestra Szpilowskie- go, na fragm entach fu n d a m e n tó w d a w n e g o z a m k u k a z i m i e r z o w skiego, w bezpośrednim sąsiedz tw ie m u r ó w miejskich. Jest to pierwsze dzieło Szpilowskiego ja ko budow niczego w o jew ó d ztw a kaliskiego, które — jak i późniejsze — posiada cechy charakterysty czne dla jego twórczości: elewacje o tendencjach horyzontalnych, sil nie boniowane partery oraz wielki po rządek pilastrów w ryzalicie.
Szkoła założona została na p la nie podkowy, z dwupiętrowym ry zalitem na osi, rozczłonkow anym pilastarm i dźw igającym i b e l k o wanie i trójkątny fro n to n z gzym sami kroksztynowymi.
W 1997 r. przeprowadzono kon serwację elewacji, renowację s to larki okiennej, oczyszczenie i m a lowanie detalu arch itek to n iczn e go, częściową wymianę o b ró b e k blacharskich. Wewnątrz od tw o rz o no pierw otny układ przestrzenny na parterze budynku w części mie szczącej szatnie, o d n o w io n o p a r kiet w części korytarzowej.
Wykonawca: prace re m o n to w e — A. Kędzia „P robust”.
Inwestor: Urząd Miasta. Rogatka Wrocławska,
ob. cukiernia, Śródmiejska 36 N r rej. 9 1/A z 12X11 1964 r. Budynek wzniesiono w 1822 r. wg proj. Sylwestra Szpilowskiego.
Jest to obiekt niewielki, p a rte rowy, założony na planie k w a d ra tu, jednoprzestrzenny. W elewacji frontowej znajduje się czteroko- lumnowy, w głębny porty k doryc- ki dźwigający belkow anie z trygli- fowym fryzem, obiegającym wszyst kie elewacje, zwieńczony tró jk ą t nym fron to n em .
O d 1985 r. mieściła sie tu sie dziba Stowarzyszenia Księgowych Polskich.
W 1 9 9 6 r. p r z e p r o w a d z o n o konieczny re m o n t i jednocześnie a d a p to w a n o ob iek t do n ow ych funkcji. W ym ieniono konstrukcję i pokrycie dachu, wzmocniono ścia ny i fundamenty, z re k o n stru o w a no stolarkę. Z ach o w an o wystrój elewacji: p r a c o m k o n s e r w a t o r skim p o d d a n o k a m ie n ia r k ę — gzymsy, fryz, k o lu m n y portyku. Nie zm ieniono układu w nętrza, a le — a b y pow iększyć jego niewielką powierzchnię — w y k o r z y s ta n o p r z e s t r z e ń w g łę b n e g o p o r t y k u , p r z e s ł a n i a j ą c go w osiach k o lu m n taflami czystego szkła.
W ykonaw ca: art. kons. Lech Chwilczyński z Krakowa, Przed siębiorstwo Budowlano-Instalacyj- ne z Kalisza.
Inwestor: Urząd M iasta i ś ro d ki własne.
Dzwonnica przy kolegiacie, pl. Św. Józefa 7
N r rej. 102/A z 18 I 1965 r. Klasycystyczna.
Stan zachowania: dobry. W 1997 r. w ram ach prac r e m o n to w y c h i k o n se rw a to rsk ic h p o m a lo w a n o elewacje.
Inwestor: Parafia.
Dom Kolegiacki, pl. Św. Józefa 3 N r rej. 223/A z 1 II 1969 r. Bryła obiektu do sto so w an a zo stała do istniejącej, n ie z a b u d o w a nej działki, należącej do kolegia ty, usytuowanej między plebanią a istniejącą kamienicą mieszkalną. Wystrój elewacji fro n to w e j b u dynku, szczególnie p o rta lu wej ściowego zapewne proj. Sylwes tra Szpilowskiego.
Budowę d om u kolegiackiego za k oń czo n o w 1818 r., w tym sa mym roku, w k tó ry m odbyła się
konsekracja kościoła p.w. św. J ó zefa. W 1. 1 9 3 9 - 1 9 4 5 p r z e b u d o w a n o w n ętrza na mieszkania l o k a t o r s k i e , n i e z a c i e r a j ą c p ierw otnego układu i zachowując zasadnicze e le m e n ty w y s tr o ju i wyposażenia.
O d 1980 r. obiekt p rzeznaczo ny przez parafię na D om Pielgrzy ma do chwili obecnej zamieszki wany jest jednak przez najemców.
W 1. 1 9 9 6 -1 9 9 7 przeprow adzo no konserwację elewacji i detalu architektonicznego, p o p rzed zo n ą badaniam i konserw atorskim i na istnienie pierwotnych powłok m a larskich.
W y k o n a w c a : m gr L. C h w i l czyński z Krakowa.
Inwestor: Parafia.
Dawna fabryka sukna Rephana, ob. Urząd Statystyczny,
ul. Kilińskiego 13
N r rej. 224/A z 1 II 1969 r. W 1997 r. w y k o n an o re m o n t elewacji: oczyszczono ją m eto d ą hydrom echaniczną, uzup ełn io n o ubytki w profilach ciągnionych, p o m a l o w a n o sto lark ę o k ie n n ą , oczyszczono i zabezpieczono a n tykorozyjnie balustrady b a lk o n o we i kraty.
W 2 0 0 0 r. w y k o n an o re m o n t balkonu — wym ianę płyty b alk o nowej.
Inwestor: środki własne. Most kamienny na Prośnie, ul. Śródmiejska
N r rej. 93/A z 14 XII 1964 r. Konserwację p rz e p ro w a d zo n o w 1. 1993 -1 9 9 5 . W ykonano w ó w czas pełną konserwację techniczno- -estetyczną kam iennych elem en tó w m ostu z wyłączeniem żeliw nych tralek.
W y k o n a w c a : m g r L. C h w i l czyński.
Inw estor: G eneralny K onser w a to r Zabytków, Urząd Miasta. Nagrobek Broszkowskiego na cmentarzu miejskim, ul. Górnośląska
N r rej. 6 9 8 / A z 16 VIII 1994 r. Klasycystyczny.
Stan zachowania: dobry. Konserwację p rzep ro w a d zo n o w 1997 r.
W y k o n a w c a : m gr E. Przebi- rowska.
Inwestor: Urząd Miasta. Kaplica grobowa Koczoro wskich na cmentarzu miejskim, ul. Górnośląska
N r rej. 6 9 8 /A z 16 VIII 1994 r. Późnoklasycystyczna z 1. 30. XIX w.
R em o n t kapitalny p rz e p ro w a dzony w 2001 r. objął następują ce prace b udow lane i k o n se rw a torskie: w ykonanie n ow ych ty n ków, malow anie elewacji, u z u p e ł nienie i rekonstrukcję w ystroju architektonicznego, w ym ianę p o krycia dachow ego, rekonstrukcję m etalow ych drzwi.
Wykonawcy: prace tynkarskie P. Pietrzak, konserwacja i re k o n strukcja d e talu sztu k a to rsk ie g o M . Szroniak, B. Białecki.
Inwestor: Parafia i Urząd Miasta. Kaplica grobowa Zakrzewskich na cmentarzu miejskim, ul. Górnośląska
N r rej. 6 9 8 /A z 16 VIII 1994 r. Późnoklasycystyczna, z 3 ćw. XIX w.
Stan zachowania: dobry. W 2 0 0 0 r. w trakcie re m o n tu kapitalnego w y k o n an o now e ty n ki, p o m a lo w a n o elewacje, o d tw o rzono przekrycie kopu ło w e, zre k o n stru o w a n o detal arch ite k to n i czny, w y k o n an o konserwację m e talowych drzwi.
Wykonawca: prace tynkarskie P. Pietrzak, rekonstrukcja detalu architektonicznego A. Stefaniak.
Inwestor: Parafia i Urząd Miasta. KĘPNO
Dom, ul. Kościelna 2
N r rej. A/150 z 12 VII 1968 r. O b iek t klasycystyczny z XVIII/ XIX w.
W y k o n a n o r e m o n t elew a c ji frontow ej, z re k o n stru o w a n o ga nek kolu m nowy, p rz e p ro w a d z o no bieżące n apraw y dachu.
W ykonawca: b. d.
Inwestor: Spółdzielczy Bank Lu dow y w Kępnie.
Dom, ul. Rynek 26
K oźm inek. D wór. Fot. B. M atusiak
Lew ków . Pałac na fot. z pocz. X X w. — w id o k o d frontu i o d ogrodu. Wg L. D u rczykiew icza, D w o r y p olskie w W ielkim K sięstw ie Poznańskim , Poznań 1912.
O b i e k t k l a s y c y s ty c z n y z k. XVIII w.
W 1. 1992-1993 przeprowadzo no prace rem o n to w o -a d a p tac y j- ne wnętrza, w ym ieniono stropy, klatkę schodową, naprawiono p o krycie dachowe.
W ykonawca: b. d.
Inwestor: środki własne w ła ściciela.
KOŹMINEK Dwór
N r rej. 5 9 6/A z 7 VI 1954 r. Dwór pochodzi z 2 pol. XVIII w., został przebudow any w 1. 1 9 0 6 -
1907 przez Jana H euricha ml. Jest to budynek parterowy, częś ciowo podpiw niczony, z użytko wym poddaszem, nakryty wysokim dachem mansardowym, krytym da chów ką ceramiczną. N a osi d w o ru od strony północnej znajduje się wysunięty dw ukondygnacyjny portyk wsparty na czterech kolum nach, dźwigający belkowanie zwień czone trójkątnym naczółkiem, p o przedzony szerokimi schodami. Po obu stronach portyku umieszczo no okna w dekoracyjnych opaskach z uszakami, a w jego szerokości na w ysokości drugiej k o n d y g n a c ji otw ory osloniete ażurowymi b a lustradami z giętych form liści, wolut i esownic. O d strony p o łu d niowej (elewacja ogrodowa) na osi budynku usytuowano nieznacznie wysunięty portyk na k olum nach dźwigających belkowanie z tr ó j kątnym naczółkiem. Między k o lu m n a m i w y su n ięty p rz e d lico ściany balkon z ażurow ą d e k o racją, a w przyziemiu niski taras ogrodowy.
We w nętrzu hol główny i salon na osi p ó łn o c - p o łu d n ie łączą k o munikacyjnie wszystkie pozostałe pomieszczenia d w oru — w t r a k cie północnym i południowym p o łączone są amfiladowo. W p o m ie szczeniach przyziemia zachowały się ślady klasycystycznych p o lic h ro mii. Z wyposażenia zachowały się parkiety dębowe, stolarka o k ien na i drzwiowa z pierwotnymi o k u ciami, piece kaflowe i klasycystycz ny kom inek w salonie głównym.
W 1993 r. p r z e p r o w a d z o n o prace r e m o n t o w o - k o n s e r w a t o r skie więźby dachowej i pokrycia,
L ew k ó w . Pałac. Fot. Z. Walczak
w 1997 r. n a p ra w io n o tynki ze w n ę t r z n e , u z u p e ł n i o n o u b y tk i w detalu architektonicznym, prze p ro w a d z o n o konserwację stolarki okiennej i drzwiowej oraz scho d ó w zewnętrznych.
Wykonawca: Z ak ład Budow la ny J. Cichorek z Kalisza.
Inwestor: Urząd Gm iny w Koź m inku.
LEWKÓW Pałac
N r rej. 5 62/A z 20 VII 1951 r. Obiekt klasycystyczny wzniesio ny w 1. 1 7 8 8 -1 7 9 1 dla Wojciecha Lipskiego i jego żony Salomei z Objezierskich, wzorowany na pa łacach w Objezierzu (rodzinnym majątku Salomei) i Siernikach Ka ta r z y n y R ad o liń sk iej w z n ie s io nych wg proj. arch. Jana Christia na Kamzetzera.
Znajdujące się we wnętrzach p o lichromie (autorstwa A. Smugle- wicza lub jego pracowni) i sztuka terie ukończone zostały po 1800 r. W pobliżu pałacu w zniesiono oficyny ( 1 7 9 2 - 1 7 9 5 ) oraz zespół z a b u d o w a ń fo lw a rc z n y ch . Przy rezydencji założono park krajo b razow y (po 1790 r.).
Aż do okresu II wojny św iato wej zespół pałacowy był n ieprzer wanie w rekach rodziny Lipskich.
W 1943 r. obiekt zajęli N ie m cy; uległ zniszczeniu w 1945 r. Po wojnie przejęty przez PGR, rem on towany w 1. 1960-1961 z przezna czeniem na biura. Po pracach k o n serwatorskich w 1. 1 9 7 3-1989 pa łac został przeznaczony na muzeum wnętrz — Oddział Muzeum O k rę gowego Ziemi Kaliskiej.
Pałac jest budynkiem piętrowym wzniesionym na rzucie p ro s to k ą ta, z p o d ja z d e m p ro w a d z ą c y m przed wgłębiony na osi elewacji frontowej c zterokolum now y p o r tyk frontowy wielkiego porządku, z półkolistym ryzalitem p o p rz e dzonym tarasem od ogrodu. Por tyk zwieńczono trójkątnym ty m p anonem , w którym umieszczono gryfy podtrzym ujące tablicę z n a pisem „Sobie, swoim przyjaciołom, p o to m n o ś c i” .
Elewacje bo n io w an e w strefie cokołu i w narożach, dzielone fry zem kordonowym z dekoracją stiu- kową, zw ieńczono belkowaniem z podw ójnym fryzem i gzymsem. Elewacje mają bogatą dekorację malarską, rzeźbiarską i sztukator- ską — w płycinach nad i po d o k nami, między oknam i stiukowe panoplia i m edaliony p o rtre to w e od strony ogrodu, między o tw o rami mezzanina tryglify i metopy. We w n ę trz u dom inują r e p re zentacyjne pomieszczenia p arteru
z westybulem, ujętym po bokach d w ie m a k la tk a m i s c h o d o w y m i i dw ukondygnacyjną salą r o t u n dow ą na osi, połączone z salona mi, jadalnią, gabinetami, kancela rią. Ściany ozdobione są bogatą dekoracją malarską i sztukateria mi — westybul, prowadzący doń wgłębny portyk, buduar pani, Z ło ty Salonik (tzw. Egipski), sypial nia i dwa pomieszczenia piętra.
Prace remontowe (konstrukcyj ne) i konserwatorskie, ze szcze gólnym uwzględnieniem d e k o ra cji m a la rsk ic h i s z tu k ato rsk ich p ro w a d z o n o w 1. 1 9 7 3 -1 9 8 9 .
W latach 1 9 9 7 -1 9 9 8 p rz e p ro w ad zo n o prace konserwatorskie (zabezpieczające) elewacji. Prace polegały na oczyszczeniu elewa cji z b ru d u i kurzu, oczyszczeniu i wzmocnieniu detalu architektoni cznego oraz uzupełnieniu ubytków.
Wykonawca: b. d. Inwestor: b. d.
L U TO G N IEW (gm. Krotoszyn) Kościół parafialny
p.w. Trójcy Św.
N r rej. A/456 z 25 VIII 1986 r. W 1999 r. w ramach prac re m o n to w y c h i konserw ato rsk ich p o m a lo w a n o wnętrze świątyni.
W y k o n a w c a : J. Wiącek, O s tró w W lkp.
M N IC H O W IC E (gm. Bralin) Kościół filialny p.w. św. Katarzyny
N r rej. A/267 z 14 VII 1969 r. Budowla wzniesiona w 1802 r., przebudowywana w 1. 1858 i 1887.
W ram ach prac rem o n to w y ch i konserw atorskich, w ym ieniono pokrycie dachu i w y k o n a n o ob róbki blacharskie.
Wykonawca: b. d.
Inwestor: Parafia p.w. św. Anny w Bralinie.
M RO CZEŃ (gm. Baranów) Pałac
N r rej. A/77 z 27 XII 1961 r. Z b u d o w a n y w 1. 1 8 4 0 - 1 8 5 0 , r o z b u d o w a n y w k. X IX w.
Stan zachowania: dobry. W ram ach prac rem o n to w y ch i k o n s e r w a to r s k ic h p r z e p r o w a dzo n o renowację elewacji, w yre m o n t o w a n o w i ę ź b ę d a c h o w ą i w ym ien io n o pokrycia, w y k o n a no tynki w ew nętrzne piw nic, p o m a l o w a n o w n ę t r z a , c z ęścio w o w ym ien io n o parkiety.
W ykonawca: Firma R e m o n to w o -B u d o w la n a Antoni Kubot.
Inwestor: Urząd Gm iny w Ba ranowie.
OPATÓWEK
Dawna fabryka sukna,
ob. Muzeum Historii Przemysłu, ul. Kościelna 1
N r rej. 9 6 /A z 14 XII 1964 r. W 1. 1997-1999 przeprowadzo no re m o n t elewacji zachodniego skrzydła, w y k o n an o obróbki bla charskie — kraty okienne, czę ściowo w ym ieniona (rekonstruk cja) ślusarkę okienną, p rz e p ro w a dzono czyszczenie i impregnację drewnianej konstrukcji stropów.
Wykonawca: A. Kędzia — firma „Probus” .
Inwestor: Generalny Konserwa tor Zabytków.
Oficyna pałacowa, ul. Kościelna 7 N r rej. 6 9 / A z 27 XII 1961 r. Klasycystyczna.
Po 1945 r. ro z e b ra n o ganek wejściowy w elewacji południowej. Obecnie — budynek mieszkalny.
W 1996 r. w ram ach prac re m o n to w y c h n ap ra w io n o dach. Inwestor: Gmina. Rogatka N r rej. 235/A z 3 II 1969 r. Klasycystyczna. O b ie k t zaadaptow any na m ie szkanie; w latach 70. przekształ co n o elewację północną.
P r z e p r o w a d z o n o m a lo w a n ie elewacji.
Inw estor: środki własne. PSARY (gm. Sieroszewice) D w ór
N r rej. 6 7 2 / A z 10 V 1993 r. Neoklasycystyczny.
Wzniesiony po 1918 r. dla Alek sandra B rodow skiego w tzw. sty lu d w o rk o w y m , położony w p a r ku k rajobrazow ym przy skarpie doliny, m urow any, p o d p iw n ic z o ny, złożony z kilku brył p a r te r o wych z mieszkalnym p oddaszem i p iętro w y ch ryzalitów, nakrytych osobnym i dachami m a n sa rd o w y mi z dekoracyjnym i okapam i, fa sada p o p r z e d z o n a w ysuniętym , d w ukolum now ym gankiem nakry tym facjatką zwieńczoną falistym szczytem z herbem Brodowskich.
W 1. 1 9 9 5 - 1 9 9 9 w y r e m o n to w a n o dach: w ym ieniono i ocie p lo n o część stropów, w y r e m o n to w a n o i z a k o n se rw o w a n o stolarkę drzw io w ą, w ym ien io n o instalację o d g ro m o w ą , w ym ieniono okna; z b u d o w a n o także w indę spożyw czą, a w 1998 r. — podjazd dla osób niepełnospraw nych.
W 1 9 9 9 r. w y r e m o n t o w a n o piwnice adaptując je na kawiarnię (w y m ia n a d re w n ia n y c h p o d łó g na płytki, w ym iana tynków i in stalacji e le k tr y c z n e j) . P o n a d t o w y r e m o n to w a n o otoczenie: p a r kan, drogi piesze, oraz z b u d o w a no parking.
In w e sto r: G eneralny K o n ser w a to r Zabytków , W ojew oda Kali ski, P aństw ow y Fundusz R ehabi litacji O só b N iep ełn o sp raw n y ch , Starosta, Fundusz O c h ro n y Śro dowiska.
ROSOSZYCA (gm. Sieroszewice) Kościół parafialny p.w. św. Marka
N r rej. A /142 z 1 VI 1968 r. K la s y c y s ty c z n y , w z n i e s i o n y w 1818 r. staraniem Pawła Skó- rzewskiego, wojewody kaliskiego, i proboszcza Bogumiła Gródeckie
go, orientowany, m urowany, jed- nonawowy, salowy, z trójprzęsło- w ym podziałem w partii ścian, oddzielony od p ro sto zam knięte go p rezb iteriu m . Pomieszczenia nakryte płaskimi stropam i z w y soką fasetą, w nętrze ro z c z ło n k o w a n e p i l a s t r a m i z s y m b o l a m i Ewangelistów w głowicach, okna zamknięte półkoliście, umieszczo ne we w nękach, e m p o ra ch ó ro w a w sp a rta na d w ó c h masyw nych, cz w o ro b o c z n y ch filarach, strop płaski; ołtarz głów ny i dw a b ocz ne architektoniczne, klasycystycz ne z 1818 r., chrzcielnica z 1 poł. XIX w., am b o n a z ok. 1818 r. W latach 70. i pocz. 80. X X w. w ym ieniono dach ó w k ę c e m e n to wą na karpiów kę, w y k o n an o n o we tynki ełewacyjne, w ym ieniono podłogę drew n ian ą w nawie na posadzkę m a rm u ro w ą , w y k o n a no instalację elektryczną, w y m ie nio n o stolarkę d rew n ian ą na o k na m etalow e ze szkłem w itra ż o wym. W 1993 i 1994 r. p o m a lo w an o ściany w ew nątrz kościoła o r a z p r z e p r o w a d z o n o r e m o n t elewacji polegający na uzu p ełn ie niu tynków.
Inwestor: Parafia. RYCHTAL (gm. Rychtal)
Kościół parafialny p. w. Ścięcia św. Jana Chrzciciela
N r rej. A/601 z 31 XII 1990 r. Z b u d o w a n y w 1. 1 7 8 4 - 1 7 8 5 . W ram ach p rac rem o n to w y ch i konserw atorskich w ym ieniono posadzki wraz z izolacją podłoża, w y k o n an o izolacje ścian i m a lo wanie wnętrza.
Wykonawca: b. d. Inwestor: Parafia. SŁUPIA POD KĘPNEM (gm. Baranów)
Pałac
N r rej. A/416 z 16 XII 1974 r. Z b u d o w a n y ok. 1880 r., ro z bu d o w an y w 1893 r.
W ram ach p rac rem o n to w y ch i konserw atorskich w ym ieniono pokrycie dachu.
Wykonawca: b. d.
Inwestor: Z espół Szkół R olni czych w Słupi.
SULMIERZYCE Kościół parafialny p.w. W niebowzięcia NM P
N r rej. A/3 3 6 z 1 IV 1970 r. W zw iązku z zaw ilgoceniem dolnych partii ścian i korozją ty n kó w elewacyjnych w ram ach prac rem o n to w y c h i k onserw atorskich w 2 0 0 0 r. skuto dolne partie ty n k ó w elewacyjnych — p rzy g o to wanie do iniekcji krystalicznej.
Wykonawca: systemem g o sp o darczym.
Inwestor: Parafia. TŁOKINIA KOŚCIELNA (gm. Opatówek)
Pałac, ob. Dom Pracy Twórczej N O T
N r rej. 471/A z 21 III 1985 r. Neoklasycystyczny.
O b ie k t po generalnym r e m o n cie w latach 80. X X w. obejm ują
c y m m . i n . w y m i a n ę s t r o p ó w , więźby, stolarki stropów.
Inwestor: środki własne. TRZCINICA
Kościół parafialny p.w. św. Stanisława bpa
N r rej. A/273 z 15 VII 1969 r. Z b u d o w a n y w 1. 1 8 0 4 - 1 8 0 6 , przeb u d o w an y w 1. 1 8 6 9 - 1 8 7 0 .
W 1. 1 9 9 5 - 1 9 9 8 w ym ien io n o pokrycie dachu, rynny i rury spu stowe; w y k o n a n o instalację o d grom ow ą, r e m o n t elewacji, w y mianę posadzki, izolację przeciw wilgociową, m alow anie wnętrza.
Wykonawca: PP-U „GABI” Pia ski, „Bud-Pol” Kępno, Zakład R-B Krzysztof Wylęga, Z a k ła d M a la r ski Aleksander Piwowar z Wołczyna.
Inwestor: b. d. Z D U N Y
Kościół ewangelicki
N r rej. A/5 7 z 3 IX 1960 r.
W 1990 r. z a a d ap to w an o na kostnicę: w ym ieniono posadzki, okna, drzwi, w y k o n an o m a lo w a nie w nętrz oraz p rzełożono p o krycie dachowe. W 1998 r. zało żono orynnow ania.
Wykonawca: b. d. Inwestor: b. d. Kościół parafialny p.w. W niebowzięcia NMP
N r rej. A/45 z 6 VI 1960 r. Stan zachowania: dobry. W 1. 1 9 9 6 - 1 9 9 8 w y k o n a n o za bezpieczenie przeciw wilgociowe, w z m o c n i o n o f u n d a m e n t y , w y m ieniono posadzkę w kruchcie, w z m o c n io n o wiązanie dachow e, w ym ieniono tynki elewacyjne.
Wykonawca: Przedsiębiorstwo Konserwacji Zabytków i Usług Bu dow lanych „K o n sb u d ” wg proj. M. Krzysztofiaka z Poznania.
Beata M atusiak
KONSERWACJA ZABYTKÓW ARCHITEKTURY I B U D O W N IC TW A W W OJEW ÓDZTW IE
LESZCZYŃSKIM W LATACH 198 5 -1 9 9 9 ORAZ NA TYM TERENIE W LATACH 2000-2001
C HO RYŃ (gm. Kościan) D w ór N r rej. 103/507/A z 5 II 1955 r. Klasycystyczny dwór, zbudowa ny w 1759 r., p r z e b u d o w a n o ok. 1869 r. Murowany, jednokondyg nacyjny, wzniesiony na planie pros tokąta z dwiema symetrycznymi do b u d ó w k a m i po bokach, dachem naczółkow ym krytym dachówką. Symetryczna fasada z pseudoryzali- tem zaakcentowanym parzystymi, kanelow anym i pilastrami dźwiga jącymi trójkątny naczółek, w k tó r y m zn ajd u je się p ła s k o r z e ź b a z przedstaw ieniem O k a O p a tr z ności. O kna fasady w p ro s to k ą t nych obram ieniach połączonych gzymsem podokiennym , nad ok nami dekoracyjne girlandy z rozet ką pośrodku.
W 1. 1 9 9 3 - 1 9 9 6 p rz e p r o w a d zo n o re m o n t kapitalny obiektu.
Wykonawca: PIP „S ta n d a rd ”, Leszno.
Inwestor: Spółka H odow li Roś lin „ D a n k o ”, sp. z o.o. z/s w Cho- ryni.
W 2 0 0 0 r. w y m ien io n o p o k ry cie d a c h o w e na d o b u d ó w k a c h , w ym ieniono tynki i p o m a lo w a n o elewacje tarasu, w y k o n a n o izo lację p rz e c iw w ilg o c io w ą tarasu i w ym ieniono płytki na tarasie.
W ykonawca: Z akład M urarski B. Futko z Bojanowa.
Inwestor: SHR „Danko”, sp. z o.o. z/s w Choryni.
CZACZ (gm. Śmigiel) Zespół pałacowo-parkowy
N r rej. 6 6 0 /1 66 5 /AJA z 21 XII 1974 r.
Neoklasycystyczny pałac, zbu d o w a n o w 1910 r. z w ykorzysta niem XIX-wiecznych fragmentów wg proj. architekta J. A ndrzejew skiego, dla ówczesnego właścicie la Jana Żółtow skiego. Pałac p o łą czony jest ćwierćkolistymi gale riami z dw iem a oficynami; m u r o
wany, otynkowany, piętrowy, na planie prostokąta, kryty dachem m ansardow ym . Elewacja f r o n t o wa dziewięcioosiowa, osie rozdzie lone pilastrami jońskimi w w iel kim porząd k u ; oś pałacu w y z n a czona parzystymi pilastrami, p o nad którym i tym panon z herbem Żółtowskich, na drugiej k o n d y g nacji balkon z o zdobną kratą, na skraju elewacji pseudoryzality.
W 1. 1 9 8 5 - 1 9 9 1 z a a d a p to w a no pałac na szkołę. W latach 80. m.in. n a p ra w io n o dach, osuszono piwnice, w y m ie n io n o instalację elektryczną, n a p r a w io n o sufity. W 1990 r. n ap ra w io n o tynki, w y mieniono stolarkę okienną i drzwio w ą, a w 1 9 9 1 r. w y m i e n i o n o opierzenia, rury spustowe i ry n ny, p rzełożono dachów ki na d o l nej połaci mansardy, n a p ra w io n o tynki w ew nętrzne oraz posadzki w piw n icach , z re k o n s tr u o w a n o taras od strony ogrodu.