1* Iowe doktoraty na Wydziale Automatyki
i. Bada Wydziału Automatyki Politeołmiii Śląskiej na posiedzeniu w dniu 10 na ja 1969 r. nadała stopień naukowy doktora nauk teobnloznyoh mgr ind. Ryszardowi M i c h a l s k i e m u praoownikowi Instytutu Automa
tyki PAH (st. asystentowi w Samodzielnej Pracowni Perceptronów) za pra
cą pt.
■Synteza wyrażeń minlaalnyoh i rozpoznawanie symetrii furko Ji lo- giosnyoh"
Promotorj Prof dr Int. Jerzy Siwiński - Politechnika Śląska Beoenzeaoii Prof. dr inż. Stefan Węgrzyn - Politechnika Śląska
Doo. dr Andrzej Kostowaki - Instytut Matematyki Uniwersytet Warszawski
Doo. dr Romuald Marczyński - Centrom Obliozeniowe PAW - War
szawa Treść pracy!
W pracy rozważano nowe konoepoje rozwiązania kilku ważnych problemów teorii automatów, a mianowicie problem pokrycia przy syntezie minimalnych normalnych wyrażeń logioznyoh, problem rozpoznawania symetrii funkcji lo- gioznyoh oraz problem wykorzystania informacji o symetrii funkoji do u- proszozenia syntezy jej wyrażenia minimalnego.
Boswiązanla tyoh problemów zostały oparte na zastosowaniu dwuwymiaro
wego modelu geometrycznego funkcji logioznyoh tzw. obrazu funkoji.Jest to model analogiczny do istniejących konstrukcji, jednak sposób jego inter
pretowania 1 wykorzystania jest odmienny.
W pracy konstruuje się dwa algorytmy syntezy pokryć minimalnyoh,a mia- nosrioie: algorytm A® i algorytm Aq.
Algorytm A® - jsst to ogólny algorytm syntezy minimalnego pokrycia dowol
nego obrazu funkoji. Cząśó I algorytmu polega na wykonaniu tzw. operaoji lokalnyoh, w których określa sią ekstremale (elementy pokryoia minimalne
go) w oparoiu o pewne podzbiory zespołów maksymalnych (prostyoh implikan- tów) tzw. gwiazdy, generowane bezpośrednio przed wykonaniem operacji. Dru
ga częśó algorytmu, wykonywana wówczas gdy pierwsza oząśó nie dostarcza pełnego pokrycia - polega na określeniu składników dysJunkoyJnyoh normal
nego wyrażenia pewnej funkoji, skonstruowanej w oparoiu o tzw. rodziną rozłąoznyoh gwiazd.
Algorytm Ał - znacznie uproszązony, dostarcza yokryoie tzw. quaai-mini- malno, która Jest bądź pokryciem minimalnym, bądź w przybliżeniu nlnlmal- ny*. V tyn drugi* przypadku uzyskuje nią os.caaowaaie maksymalnej od legi o- śoi tego pdkryola do pokryoia minimalnego. Algoryta ten Jest z kolei uo
gólniony na przypadek dowolnego problcsiu pokryoia«
V dalszej osąśoi prooy opisuje slą metodą rozpoznawania całkowitej lub osąśolowej synetrll funkcji wzglądem liter, zarówno w przypadku gdy funk
cja jest określona całkowicie - jak 1 w przypadku gdy Jest określona ozę—
iolewo. V sakańesenlu praoy podano szereg wyników umożliwiających uprosz- o zenie algorytmów syntezy wini walnych pokryć na zasadzie wykorzystania in- formaojl o symetrii fttnkojl. Załączono także tablloą funkojl logioznyoh
posiadających maksymalną liczbą aożllwyoh prostych lmplikantów, przy da
nej llosbie zalennyoh (do 24 zmiennych).
2. Bada Wydziału Automatyki Politeohnlki śląskiej na posiedzeniu w dniu 16 maja 1969 r. nadała stopień doktora n m k technicznych mgr inż.Brneato- wl C z 9 g a 1 e, zt. asystentowi Katedry Dynamiki TJkładów Heohanloz- rnych, (obecnie wchodzącej w skład Katedry Informatyki) - Wydział Automaty
ki Politeohnlki Śląskiej w Gliwicach - za pracą pt«
*0 reakcji pewnych układów meohaaioznyoh o stałych rozłożonych na wymu
szenie przypadkowe"
Promotort Doo, dr hab. lnż* Bogdan Skalmierski - Politechnika Śląska Beoenzenolt Prof. dr lnż. Władysław Bogusz - AGH Kraków
Doo. dr lnż. Zbigniew Osiński - Politechnika Warszawska Prof. dr lnż. Oktawian Popowicz - Politechnika Śląska
Treść praoyt
W praoy rozważano probleny drgań układów meóhcnlozuyoh o stałych rozło
żonych pod wpływsu obciążeń losowych. Przeanalizowano niestacjonarną odpo
wiedź układu na wyrażenie stacjonarnym prooesem stoohastyoznya.KiestaoJo- namośó ta jest wynikłeś skończonego osaau działania obciążenia staoha- s tycznego na układ Jat również wynikłam założenia d et erainia tyczny oh warun
ków poozątkowyoh oraz parametrów strukturalnych układu. Uwagą skoncentro
wano nad problemem procesów przypadkowyoh w założonych układach oprąży- styoh takich Jak np. połączenie powłok cylindrycznych z żebrami 1 podpo
rami sprążystyal. Rozważania rozszerzono również na układy lepkceprążyste Zastosowano aparat analizy korelacyjnej, ogrsniozająo aią do wyznacza
nia funkcji korelaoyjnyoh składowych pola przemieszczeń drugiego rządu.
Bozwlązanla zilustrowano obliczeniami zawierającymi badania numeryczne wa riancji przemieszczeń w funkcji współrządnyoh i ozasu.
3. Bada Wydziału Automatyki Politeohnlki Śląskiej na posiedzeniu w dniu 16 maja 1969 r. nadała stopień naukowy doktora nauk teohnloznycb mgr lnż.
Andrzejowi T y l i k o w s k i e m u et. asystentowi Katedry Dyna
miki Układów lleohanloznych (obeonio wobodząoej w skład Katedry Informaty
ki) - Wydział Automatyki Politeohniki Śląskiej w Gliwioaoh - za pracą pt.
"niestacjonarne prooesy w układach meohanicznych wywołane pewnymi zabu
rzeniami losowymi"
Promotor: Boo. hab. dr inż. Bogdan Skalmierski - Politechnika Śląska Eeoenzenci: Prof. dr inż. Władysław Bogusz - AGH Kraków
Doo. dr inż. Zbigniew Osiński - Politeobnika Warszawska Treść praoy:
Praca poświąoona Jest omówieniu reakcji liniowego układu meohanioznego o Jednym stopniu swobody na pewne niestaoJoname zaburzenia losowe.Zagad
nienie rozpatrzono na płaszczyźnie analizy korelacyjnej. Jako podstawowe zaburzenie wejśoiowe przyjęto prooes mający reprezentacją w poetaoi sumy harmonik o losowych, nieskorelowanych amplitudach i fazach przy częstotli
wości liniowo zależnej od czasu. Założenie to odpowiada jednostajnie przy
spieszonemu rozruchowi układu. Zaobserwowano efekt analogiczny Jak przy przejśoiu deterministycznym przez rezonans, polegający na wzroście warian
cji procesu wyjściowego w chwili, gdy oząstośó wymuszająca zrównuje sią z oząstotliwością drgań własnych układu. Przebadano wpływ zmiany współ
czynnika tłumienia i przyspieszenia kątowego na ozasowe przebiegi warian
cji. Hozwaźania uogólniono na pewne ważne z punktu widzenia zastosowań oiągłe układy sprężyste. Przedyskutowano między innymi zagadnienie drgań wymuszonych belki pojazdu mechanicznego poruszająoego się ze stałym przy
spieszeniem po podłożu o przypadkowych nierównośćiaoh.
4. Eada Wydziału Automatyki Politeobniki Śląskiej na posiedzeniu w dniu 30 czerwca 1969 r. nadała stopień naukowy doktora nauk technicznych mgr inż. Leonowi L a s k o w i - st. asystentowi Katedry Elektroniki - Wy
dział Automatyki Politechniki Śląskiej w Gliwioaoh — za pracę pt.
"Poszerzanie wstęgi przenoszenia wzmacniacza prądu stałego z przetwa
rzaniem"
Promotor: Prof. dr inż. Tadeusz Zagajewski — Politechnika Śląska Becenzenoi: Prof. dr inż. Wiktor Golde — Politeohnika Warszawska
Boo. dr hab. inż* Adam Macura — Politeohnika Śląska
Treść praoy:
W pracy prz eprowadzono analizę widmową dwutakt owego i Jednotaktowego wzmacniacza prądu stałego z przetwarzaniem. Główny naoisk położono na śot słe matematyczne opiBEnle procesu przetwarzania. Bo analizy wykorzysta
no transformację Fouriera. Ha podstawie tej analizy określono współczyn
nik wzmocnienia wzmacniacza prądu stałego z przetwarzaniem oraz Jego trans-
mitanoJą widmową. Jakość otrzymanego na wyjśoiu sygnału określono przy poaooy błędu średnlokwadratowego. Wykazano że częstotliwość grsniozna wzmacniacza prądu stałego z przetwarzaniem Jest równa różnicy pomiędzy ozę- stotllwoóoią przetwarzania a ozęstotliwośoią graniczną w zakresie małych ozęstotllwośol wzmacniacza prądu zmiennego.Uzyskana w pracy ozęstotliwośó graniczna stanowiła 95$ ozęstotliwośoi przetwarzania. Bo filtracji użyto typowego filtru Jednoczłonowego BC i dla niego określono błąd średniokwa- dratowy. Jeżeli Jako kryterium porównania przyjąó równość błędów środnio- kwadratowyoh dla sygnałów wyjśoiowyoh otrzymanych w wyniku przetwarzania we wzmacniaczu dwu 1 Jednotaktowym, to Jak wykazano w praoy, można zwięk
szyć pasmo przenoszenia wzmacniacza dwutaktowego o przeszło dwa rzędy w stosunku do wzmacniacza Jednotakt owego. 0 trensaitancJi całkowitej wzmac
niacza prądu stałego z przetwarzaniem deoyduje w głównej mierze transai- tanoja filtru wyjściowego. Otrzymane wyniki dają pełny obraz praoy bada
nego wzmacniacza.
5. Bada Wydziału Automatyki Politechniki Śląskiej na posiedzeniu w dniu 30 ozerwoa 1969 r. nadała stopień naukowy doktora nauk teohnloznyoh mgr inż. Henrykowi M a ł y s i a k o w i - st. asystentowi Zatedry Auto
matyzacji Prooaaów Przemysłowyoh - Wydział Automatyki Politechniki Ślą
skiej w (łliwicaoh - za pracę pt.
"Synteza asynchronicznych automatów sekwenoyjnyoh z zastosowaniem prze
rzuta ików"
Promotor: Prof. dr inż. Jerzy Siwiński “ Politechnika Śląska Seoenzenoi: Boo. dr hab. inż. Adam Macura — Politeohnika Śląska
Boo. dr hab. inż. Wiktor Szukszta - Politeohnika Gdańska
Treść praoy:
W pracy przedstawiono dwie nowe metody syntezy asynohronioznyoh auto
matów sekwenoyjnyoh, w któryoh do realizowania bloku paaięoi wykorzystuje się przerzutniki wyzwalane sygnałami statyozaymi i impulsowymi.
Pierwsza metoda, polegająca na określeniu funkcji wzbudzeń przerzutnt ków na podstawie odpowiednio przekształconych funkcji przejścia,odnosi się do statycznych automatów sekwenoyjnyoh. Bruga natomiast metoda, polegają
ca na wyznaczaniu funkcji wzbudzeń przerzutników na podstawie zmodyfiko
wanych tablio wzbudzeń, dotyozy dynamioznyoh automatów sekwencyjnych.Boz- ważania teoretyczne zawarte w praoy zoBtały poparte konkretnymi przy
kładami.
Obie przedstawione w praoy metody syntezy, ze względu na nieskompliko
wany algorytm postępowania i możliwość wykorzystania doświadczeń z zakre
su układów stykowych, mogą byó szeroko stosowane w praktyoe inżynierskiej, do projektowania przemysłowych układów automatyki.
6. Bada Wydziału Automatyki Politechniki ¡Śląskiej na posiedzeniu w dniu 30 ozerwoa 1969 r. nadała stopień naukowy doktora nauk teohnioznych mgr Inż. Wojciechowi P a r n o w s k i e m u - str. asystentowi kate
dry Hiemlotwa Przemysłowego - Wydział Automatyki Politeohniki Śląskiej w Gliwloaoh - za pracą pt.
"Analiza własności aieraiozyoh i synteza pneumatycznego przetwornika wskazeń rotametrów*
Promotor» Prof. mgr inż. Edmund Romer - Politechnika Śląska Eecenzenoij Doo. dr hah. inż. Adam Hegrusz - Politeohnika Wrooławska
Doo. dr hah. inż. Zdzisław Trybalski - Politeohnika Śląska Treść praoyi
Praca jest poświącona analizie i syntezie pneumatycznego przetwornika do rotametrćw. Sformułowano w niej wymagania miernicze stawiane tego ro
dzaju przetwornikom, metodą optymalizacji, dokonano analizy rozwiązań świa
towych i na tej podstawie opracowano konoepoją przetwornika.Przeprowadzo
no po raz pierwszy szozegółową analizą teoretyozną i doświadczalną dyna
miki elementów składowych (sprzągła magnetyoznego, układu dysz,przepływo
wego wzmacniacza pneumatycznego). Sformułowano algorytm prowadzenia syn
tezy przyrządów tej klasy i według niego dokonano syntezy przetwornika.
Pokonano analizy biernych korektorów pneumatycznyoh 1 sposobu ich dołącza
nia,
7. Sada Wydziału Automatyki Politeohniki Śląskiej na posiedzeniu w dniu 1 grudnia 1969 r. nadała stopień naukowy doktora nauk technicznych mgr Mi
rosławowi D ą b r o w s k i e m u pracownikowi Pracowni Algorytmiza- oji Prooesów Sterowania w Centrum Obliczeniowym PAW w Warszawie - za pra
cą pt.
"Pokryoie zbiorów wierzchołków n-wymiarowego sześcianu Ejj i ich zasto
sowanie do rozpoznawania obiektów"
Promotor» Prof. dr inż. Stefan Wągrzyn - Politeohnika Śląska Beoenzenoi» Profi dr inż. Jerzy Siwiński - Politeohnika Śląska
Prof. dr inż. Jerzy Bromirski - Politeohnika Warszawska Doc, dr Zbigniew Boaankcwicz -• WSI Opole
Treść pracy:
Praca dotyczy pewnej grupy zagadnień teoretycznych z dziedziny automa
tyzacji kompleksowej. Istota automatyzacji kompleksowej polega na rozpo
znawaniu danego procesu, a nastąpnie na takim oddziaływaniu na proces,aby przeprowadzić go ze stanu rozpoznanego do stanu optymalnego.W przypadkach gdy ilość parametrów oharakterystyzujących proces Jest duża, zachodzi ko- aieomośó ich uprzedniej agregatyzaoji przed wprowadzeniem do układu ste
rującego. W pracy zakłada sią, żs dany Jest zbiór paraawtrów wyjściowych
prooesu. Zbiór *P* punktów oharakteryzującyoh prooes praekształoa się na zbiór Aq wlersohołków sześcianu B^, i stosuje się do zbioru AQ tzw.
pokryoie dołąozająoe. Dowodzi slą, te każdą krawędź pokryoia dołączające
go nożna przekształcić na krawędź o składowych 0 i X. Podaje się algorytm budujący pokryoie dołąozająoe oraz algorytm służący do budowy pokryoia mi
nimalnego. Powyższe algorytmy można stosować do minimalizacji układów prze
łączających. UaJąc dane dowolne pokryoie zbioru Ac stosuje się tzw.
pokryoie dopełniające, które pozwala zmniejszyć ilość komórek pamięci ma
szyny, w której zapamiętane Jest pokryoie. Dowodzi się twierdzenia doty- ozącego oszacowania długości wprowadzonyoh w pracy pokryó oraz twierdze
nia dotyoząoego własnośoi krawędzi. Podaje się ponadto metrykę pokryó oraz pokazuje Jak można zastosować przekształcenie zbioru P c Pffl na zbiór Aq Bn oraz pokryoie dołąozająoe do rozpoznawania obiektów.PrzeBtrzeń Pn traktuje się Jako przestrzeń oeoh. Podaje się algorytm rozpoznający obiek
ty. Zastosowana metoda pozwala na skrócenie czasu rozpoznawania. Zastoso
wano powyższy algorytm do rozpoznawania obiektów geometrycznych; rozpozna
wanie przeprowadzono na maszynie Gier, a program napisano w Języku Gier- Algol m .
8. Bada Wydziału Automatyki Politechniki Śląskiej na posiedzeniu w dniu 1 grudnia 1969 r. nadała stopień naukowy doktora nank technicznych mgr inż. Wiesławowi Ł ą c z n e m u - praoownikowi Instytutu Metalur
gii Żelaza w Gliwicach — za praoę pt.
•Studium nad niejednorodnością dynamiczną mieszanki spiekalnianeJ i pró
ba identyfikacji jej charakterystyk statystyoznyoh metodą wariancji średniej bieźąoej"
Promotor» Doc. dr hab. inż. Zdzisław Tryhalski - Politeohnika Śląska Eecenzęnci: Doo. dr inż. Zenon Boguś - Politeohnika Gdańska
Doo. dr hab. inż. Adam Jlaoura- Politeohnika Śląska
Treść pracy:
W praoy przeprowadzono analizę dynamiki procesu uśredniania w oparciu o teorię stacjonarnych funkoji losowyoh, ustalono związki między techno
logicznymi i statystyoznymi kryteriami Jakości procesu oraz podano warun
ki identyfikaoJi charakterystyk tego procesu przez pomiary nie w dyskret
nych momentach lecz w dyskretnych przedziałach czasowych o różnych długo- ściaoh. W szczególności przeprowadzono ocenę aktualnych metod identyfika
cyjnych, analizę dynamioznej niejednorodności mieszanki Jako funkoji loso
wej oraz ocenę dynamiki niektórych obiektów uśredniających.Opracowano po
nadto metody identyfikacji statystycznych charakterystyk dynamicznej nie
jednorodności mieszanki, określono warunki badań realnego procesu uśred
niania i przeprowadzono dyskusję wyników badań eksperymentalnych.
9o Bada Wydziału Automatyki Politeohaiki Śląskiej na posiedzeniu w dniu 16 lutego 1970 r. nadała stopień naukowy doktora nauk technicznych mgr ind, Aleksandrowi B e r n d t o w i — pracownikowi Zakładu Syste
mów Automatyki Kompleksowej - Instytutu Automatyki PAN (filia w Gliwicach) - za praoę pt.
"Analiza dynamiki systemów bezpośredniego sterowania cyfrowego"
Promotor: Prof. dr inż., Stefan Węgrzyn - Politechnika Śląska Eeoenzenoi: Prof, dr inrt, Jerzy Siwiński - Politeohnlka Śląska
Doo, dr hab, inż. Zdzisław Bubnicki - Politeohnlka Wrocławska Treść pracy:
Dla analizy danarniki układów BEC wykorzystano metodę przestrzeni sta
nów, przy czym przestrzeń stanów całego układu przedstawiono Jako iloczyn kartezjański przestrzeni zupełnej (odpowiadającej części ciągłej układu) i zbioru Bkończonego (odpowiadającego części cyfrowej układu),Udowodniono twierdzenie o operacjach zwężających w zbiorze skońozonym oraz twierdze
nie o operacjaoh zwężająoyoh we wspomnianym iloczynie kartezjańskia.Wpro
wadź on o pojęcie ąuasi-krytyoznyoh przebiegów przejściowych i w oparoiu o wspomniane twierdzenia wyznaczono w przestrzeni parametrów reduktora oyf- rowego obszary zapewnlająoo występowanie takioh przebiegów,otrzymując wzo
ry i wykresy dla niżej wymienionych regulatorów i obiektów:
obiekt regulator
całkujący
całkujący z ineroją inercyjny I rzędu
• z opóźnieniem
P , ? £ , PA P , P A P £ ? E A
gdzie P £ A oznaoza cyfrowy odpowiednik PID.
Przedyskutowano zagadnienie stabilnyoh cykli granlcznyoh. Podano osza
cowanie błędu metody* Przydatność rozważań sprawdzono drogą modelowania badanych układów na maszynie cyfrowej ODEA 1013,
10, Eada Wydziału Automatyki Politeohniki Śląskiej na posiedzeniu w dniu 16 lutego 1970 r, nadała stopień naukowy doktora nauk technloznyoh mgr inż. Zbigniewowi B o r t l i o z k o w i st. asystentowi Katedry Konstrukoji Aparatów Automatyki - obeonie przemianowanej na Katedrę Teoh- nologii Urządzeń Automatyki na Wydziale Automatyki Politechniki Śląskiej w Gliwioach - za pracę pt,
"Własności dynamiczne dwufazowych maszyn indukcyjnyoh z wirnikiem puszkowym"
Promotor: Doo, dr inż. Henryk Kowalewski - Politechnika Śląska
Becenzenol: Prof. dr inż. Jerzy Siwiński - Politechnika Śląska Doo. dr hab. inżr, Zygmunt Bajorek - WSI Bzeszów Treść praoy:
W rozprawie przeprowadzono analizę tsoretyozną właśoiwośoi dynamioz- nych podstawowych typów dwufazowyoh aaszyr. Indukcyjnych z wirnikiaa pusz
kowym, wykorzystywanych w układach automatyki Jako: a) prądnioa tachome
tryczna, b) miernik przyspieszenia kątowego (akoeleroaetr), o) silnik wy
konawczy.
Ii wyniku analizy uzyskano:
- Jednolity ople matematyozny wBpólny dla rozpatrywanyoh typów maszyn dwufazowych i umożliwiający analizę ich właściwośoi dynaaioznyoh z u- względnlenlem stanów nieustalonych w obwodach elektromagnetycznych;
- rozwiązania równań wyjściowych w poetaoi tranealtanoji operatorowych, których współozynnik przedstawiają funkcje trzech parametrów konstruk
cyjnych badanych maszyn.
W oparciu o uzyskane wyniki zaproponowano metodę badania związków po
między właśclwośolaml dypaEu.ozu.ymi rozpatrywanych maszyn a ich konstruk
cją. Metoda ta umożliwia: a) ocenę właściwości dynamicznych maszyn istnie
jących, b) przewidywanie oraz wpływanie na właśolwoścl dynamiczne maszyn projektowanych. Praktyozną uźyteoznośó proponowanej metody sprawdzono z dobrym rezultatem nB przykładzie analizy właśoiwośoi dynamioznyoh dwufazo
wej prądnicy tachometrycznej z wewnętrzną kompensacją przesunięcia fazo
wego.
11. Bada Wydziału Automatyki Politechniki Śląskiej na posiedzeniu w dniu 28 lutego 1970 r. nadała stopień naukowy doktora nauk teohnioznyoh mgr inż. Ryszardowi D o h r z e l e o k l e m n praoownikowi "Energo- pomiaru* w Gliwicach - za praoę pt.
"Analiza warunków fftosowalnośoi kcrolaoyjnyoh metod pomiarów charakte
rystyk dynamioznyoh obiektów przemysłowyefe®
Promotor: Doc. dr hab. inż. Zdzisław Trybslski - Politechnika Śląska Eeoenzenoi: Doo. dr hab. inż. Adom Macura - Politechnika Śląska
Doo. dr hab. inż. Tadeusz Bartkowski - Politechnika Gdańska Treśó praoy:
Praca zawiera teoretyozną analizę i eksperymentalne zbadanie warunków stosowalności biernych i ozynnyoh metod korelacyjnych dla wyznaczania cha
rakterystyk dynamicznych obiektów przemysłowych.
Wykazano, że założenia stacjonamośoi procesów i dostateoznej długości czasu obserwacji przyjmowane "a priori" przy wyprowadzeniu podstawowego równania całkowego są podyktowane Jedynie koniecznością eliminacji wpływu zaburzenia zewnętrznego.
Pozwoliło to sprecyzować w postaci łatwej dTa eksperymentalnego spraw
dzenia warunki stosowalności metod biernych badania obiektu w zamkniętym układzie regulacji oraz metody czynnej wykorzystującej pseudo stochastycz
ny sygnał binarny (PSSB). Dla metody tej podano sposób doboru paraaetrów sygnału wejściowego i czasu obserwaoji sygnału wyjściowego.
Ha przykładzie kotła parowego wykazano, źe ze wzglądu na typową dla o- biektów i wzajemną zależność miądzy poszczególnymi wejśoiaml, możliwości zastosowania metod biernych są bardzo ograniczone. Sprecyzowane warunki stosowalnośoi metod biernych i metody czynnej (PSSB) oraz zaproponowaną metodą doboru ozasu obserwaoji zbadano eksperymentalnie dla przegrzewaoza i układu olśnienia kotła OP 650b, praoująoego w bloku energetycznym 200MW.
Bla obiektów tych prr.sprowadzono nastąpnio pomiary charakterystyk dyna
micznych metodą PSSB.
Wyniki pomiarów porównano z wynikami uzyskanymi metodą wielokrotnych zaburzeń skokowych. Stwierdzono prawidłowośoi wniosków teoretycznych i praktyozną przydatność metody PSSB.
2. Seminarium Automatyki
W semestrze zimowym roku akademiokiego 1968/69 wygłoszone zostały na seminarium automatyki następujące referaty:
Mgr inż. Józef Senkała - »Metody poprawy dobroci regulacji"
Doo. dr hab. inż. Zdzisław Trybalski - "Wpływ regulatora typu EDC na struk
turą układu regulacyjnego"
Dr inż. Tadeusz Szweda - »0 pewnych możliwośoiaoh zwiększenia niezawodno
ści systemu CEPD"
Mgr inż. Krzysztof Gosiewski - "Metody poprawy dohroci regulacji w auto
matycznych układaoh regulacji ph"
Mgr inż. Jerzy Kużnik - "Możliwośoi praktycznego osprzęgania w wielopa
rametrowych układach rzeczywistyoh"
Mgr inż. Adam Bziąciołowski - "Kierunki rozwojowe automatyzacji w nowo
czesnej energetyce"
Dr inż. Begi.n.ald Krzyżanowski - "Własności dynamiozne rurociągów z cieczą przy zmianach stężenia"
Mgr inż. Stanisław Kubit - "BozwóJ konstrukcji przetworników pomiarowych typu waga prądowa"
Mgr inż. Zdzisław Wilczyński - "Wpływ instalacji przygotowania pyłu węglo
wego na regulaoyjność bloków energetycznych"
Mgr inż. Mirosław Zaborowski - "Optymalizacja kolejnośoi punktów dozowa- nia w układzie regulacji stosunków mieszanin wieloskładnikowych"
Mgr inż. Edward Rzeczkowski - "Metody aproksymacyjne funkcji przejśoia"
Mgr inż. Mirosław Zaborowski - "Dynamika segregaoji w zasobniku materia
łów sypkioh"
R semestrze letnim roku akademiokiego 1968/69 wygłoszone zostały na se
minarium automatyki następująoe referaty:
Doo. dr inż. Janusz Piotrowski - "Propozyoje nowego programu nauczania przedmiotu "Mieralotwo Przemysłowe" oraz proponowany program szczegó
łowy przedmiotu "Podstawy Metrologii Ogólnej"
Doo. dz* inż. Henryk Kowalowski - "Przemysłowe elektryczne elementy i u- rsądzenia automatyki"
Doo. dr hab. inż. Zdzisław Trybalski — "Przemysłowe pneumatyczne ^ hydrau- liozne elementy i urządzenia automatyki"
Doo. dr inż. Aleksander Kwieciński - "Przemysłowe elektroniczne elementy i urządzenia automatyki"
Mgr inż. Aleksander Berndt - "Teoretyczne podstawy systemów DDC"
rrof, dr inż. Tadeusz Zagajewski - "Nowe elementy elektroniczne"
Dr inż. Olgierd Palusiński - "Problemy identyfikacji nieliniowych układów dynamicznych"
Mgr inż. Maciej Bargielski - "0 pewnej metodzie identyfikacji"
Dr inż. Antoni Hiederliński — "Regulacja obiektu ze zmiennym czasem mart
wym przy pomocy regulatora PID"
Mgr inż. Adam Dzię.ciołowski — "Kierunki rozwojowe automatyzacji w nowo- S czesneJ energetyce"
Dr inż. Ryszard Gessing - "Zasada optymalnośoi Bellmana, a zasada mazimum Pontriagina*
Mgr inż. Henryk Małysiak - "Systemy elementów logioznyoh"
Mgr inż. Zbigniew Ociessa - "Przydatność zasady aializy regresyjnej w pro
cesach identyfikacji"
Mgr inż. Michał Latarnik - "Identyfikacja metodą zmiennego modelu*
Mgr inż. Aleksander Górny - "Problemy współpracy aaszyny cyfrowej ODRA z maszyną analogową*
