Dobór stroju w zależności od specyfiki zajęć i warunków atmosferycznych. Gry i zabawy z piłką siatkową
Scenariusz lekcji, II etap edukacyjny, wychowanie fizyczne
---
Wymagania szczegółowe:
4. Bezpieczna aktywność fizyczna i higiena osobista
4.6 Uczeń dobiera strój i obuwie sportowe do ćwiczeń w zależności od miejsca zajęć oraz warunków atmosferycznych
Adresat
: Uczniowie IV-VI klasyCzas trwania
: 45 minutCele szczegółowe w zakresie wiadomości
Uczeń:
zna właściwości strojów sportowych
Cele szczegółowe w zakresie umiejętności
Uczeń:
dobiera właściwy strój sportowy
wykonuje ćwiczenia oswajające z piłką
uczestniczy w grach i zabawach z piłką
Cele szczegółowe w zakresie postaw
Uczeń:
rozumie konieczność dostosowania stroju do miejsca i rodzaju aktywności.
Metody nauczania:
zadaniowa ścisła, naśladowcza ścisłaFormy i miejsce zajęć
Formy nauczania: frontalna, zajęć w zespołach z dodatkowymi zadaniami, grupowa, indywidualna
Miejsce ćwiczeń: hala sportowa, boisko, teren
Przybory i przyrządy
: Szarfy, piłki siatkowe, laptop, rzutnik.Zasoby multimedialne
1. prezentacja multimedialna: „Strój sportowy”
2. zestaw ilustracji: „Zastosowanie stroju sportowego”
Opis przebiegu zajęć
Tok Opis przebiegu zajęć Uwagi organizacyjno –
metodyczne Część
wstępna 10 – 15 minut
1. Czynności organizacyjno-porządkowe Zbiórka w szeregu, przywitanie, sprawdzenie
obecności i gotowości do zajęć. Zapoznanie uczniów z tematem i zadaniami lekcji.
Obejrzenie i omówienie prezentacji.
2. Rozgrzewka
Zabawa ożywiająca – „Ogonki”
Zabawa odbywa się w obrębie boiska do siatkówki.
Zadaniem uczestników jest wzajemne zabieranie sobie ogonków. Kto straci ogonek schodzi z boiska
i wykonuje 20 „brzuszków”, a następnie
w oczekiwaniu na koniec zabawy truchta wokół boiska, utrudniając tym samym jego wyciagnięcie przeciwnikowi.
Zabawa ożywiająca – „Wiewiórki”
Nauczyciel prosi uczniów o rozłożenie szarf na całej powierzchni boiska. Szarfy imitują dziuple wiewiórek, a sami uczniowie wcielają się w rolę wiewiórek.
Uczniowie na sygnał nauczyciela, muszą jak najszybciej wskoczyć do najbliższej dziupli. Utrudnienie polega na tym, że dziupli jest o 5 mniej od wiewiórek. Uczniowie,
Ustawienie w szeregu Dzieci w dowolnym siadzie.
Prezentacja multimedialna
Nauczyciel rozdając uczniom szarfy, prosi o ich włożenie z tyłu spodenek (1/5 ich długości).
W trakcie zabawy nie można przytrzymywać swojego ogonka.
Nauczyciel zmienia zadania dodatkowe.
którzy nie zdążą wskoczyć do dziupli, wykonują zadanie dodatkowe – 3 pompki.
Ćwiczenia indywidualne:
Krążenia ramion: oburącz w przód i w tył, naprzemiennie w przód i w tył (po 10x),
wymachy ramion w przód i w tył (10x),
wymachy ramion w bok (10x),
krążenia bioder w prawą i lewą stronę (po 10x),
krążenia kolan do wewnątrz, na zewnątrz, w lewą i prawą stronę (po 10x),
skoki: obunóż, na lewej i prawej nodze (po 10x),
stojąc, krążenia nadgarstkami do wewnątrz i na zewnątrz (po 10x),
stojąc, ręce wyprostowane przed siebie pod kątem 90 stopni; równoczesne unoszenie i opuszczanie dłoni w maksymalnym zakresie ruchowym stawu nadgarstkowego (10x),
stojąc, krążenie nadgarstków zsynchronizowane z krążeniem – na zmianę – prawej i lewej nogi w stawie skokowym (po 6x każda noga),
stojąc, ramiona ugięte przed klatka piersiową, dłonie złączone – naciskanie na siebie dłońmi, a następnie szeroko rozstawionymi palcami.
Ustawienie w rozsypce.
Część główna 25 – 30 minut
Nauczyciel rozmawia z dziećmi nt. stroju i obuwia sportowego z uwzględnieniem miejsca i rodzaju aktywności fizycznej, a także warunków pogodowych.
Pyta dzieci, jak powinien wyglądać właściwy strój sportowy ucznia w zależności od miejsca ćwiczeń (sala sportowa, boisko szkolne, basen), a także, czy wiedzą jakie są rodzaje strojów sportowych w różnych dyscyplinach sportowych. Prosi uczniów o opisanie stroju zawodnika siatkówki.
Ćwiczenia indywidualne z piłką
W truchcie, krążenia piłką wokół bioder w lewą i prawą stronę,
w truchcie, kozłowanie piłki prawą i lewą ręką,
w truchcie, przerzucanie piłki zza pleców do przodu,
Dzieci w rozsypce.
Zestaw ilustracji.
Nauczyciel rozdaje piłki siatkowe. Dzieci
poruszają się po obwodzie koła.
w truchcie, przerzucanie piłki nad głową z lewej ręki do prawej,
w truchcie, wysoki podrzut piłki do góry i chwyt w wyskoku,
w marszu, przekładanie piłki pod uniesioną i zgiętą w kolanie lewą i prawą nogą,
w marszu, ósemkowe przekładanie piłki pod nogą wykroczną,
w marszu, toczenie piłki pod nogą wykroczną,
w marszu, wysoki podrzut piłki w górę, a następnie bokserskie uniki (ruchy w formie uproszczonej, wcześniej zademonstrowane przez nauczyciela) z boku na bok pod odbijającą się piłką,
w postawie wysokiej, wyrzut piłki nad siebie i, po wykonaniu przysiadu, chwyt piłki w dłonie ułożone w tzw. „koszyczek”,
w postawie wysokiej, wyrzut piłki do góry i obrót o 360 stopni, zakończony chwytem w dłonie ułożone w „koszyczek”,
w postawie wysokiej, wyrzut piłki nad siebie i wykonanie skłonu w przód i zamortyzowanie opadającej piłki przedramionami ułożonymi w pozycji do odbicia oburącz sposobem oburącz dolnym, zakończone chwytem piłki.
Gry i zabawy z piłką
Trójkowa odbijanka
Każdy zespół ma jedną piłkę. Zadaniem uczniów jest jak najdłuższe odbijanie piłki dowolnym sposobem.
Celność
Uczniowie w parach leżą przodem zwróceni twarzą do siebie w odległości 4 m. W tej pozycji starają się równocześnie toczyć piłki w swoim kierunku z intencją trafienia jedna o drugą (powtarzają do 3 trafień).
Następnie siadają w siadzie prostym rozkrocznym w odległości 5 m i w ten sam sposób również próbują doprowadzić do zderzenia piłek, powtarzają do 3 trafień. Kolejna zmiana polega na ustawienie się
Nauczyciel dzieli uczniów na zespoły trzyosobowe.
piłka
Uczniowie dobrani w pary. Każdy ma piłkę
naprzeciw siebie w pozycji stojącej i próbie
wzajemnego trafienia piłkami po rzucie sprzed klatki piersiowej, a następnie zza głowy.
10 podań
Gra polega na wymianie między członkami drużyny 10 podań, w taki sposób, aby przeciwnik nie miał w ich trakcie kontaktu z piłką i aby piłka nie dotknęła podłoża. Jeśli dłoń przeciwnika muśnie piłkę lub piłka dotknie podłoża wynik się zeruje. Jeśli przeciwnik przechwyci piłkę wynik również się zeruje i zaczyna się naliczanie punktów dla przeciwników.
Nauczyciel dzieli uczniów na dwa zespoły.
Punktacja polega na tym, że każde podanie oznacza 1 punkt. 10 podań to 10 punktów.
Np. Jeżeli po 7 podaniu piłka dotkanie podłoża to drużyna ma
0 punktów.
Część końcowa 5 – 10 minut
1. Ćwiczenia relaksacyjno-kompensacyjne W trakcie wszystkich ćwiczeń obowiązuje zasada wdechu nosem i wydechu ustami.
Uczniowie w leżeniu tyłem:
Unoszą ramiona przodem za głowę
z jednoczesnym wdechem i opuszczają ramiona do pozycji wzdłuż tułowia z jednoczesnym, powolnym wydechem,
przyciągają nogę do klatki piersiowej wykonując głęboki wydech, a następnie opuszczają nogę wykonując wdech.
2. Czynności organizacyjne
Zbiórka, podsumowanie lekcji, pożegnanie.
Uczniowie w rozsypce.
W podsumowaniu nauczyciel nawiązuje do obowiązku
dostosowania stroju do warunków (zdrowie i bezpieczeństwo).