Scenariusz zajęć z terapii pedagogicznej 07. 04. 2021r. – grupa „Muszelki” – 5 latki Temat dnia: „Oto ja…”
Zapraszam na zajęcia, na których będziecie doskonale się bawić. Zaprezentowane zabawy to tylko propozycja działań, które możecie Państwo wykonać z dzieckiem w domu. Zanim jednak rozpoczniemy, mam do Was – Rodzice, ogromną prośbę: Mamo i Tato usiądźcie naprzeciwko Waszej pociechy, szeroko się do niej uśmiechnijcie i mocno przytulcie. Oczywiście Rodzic/Opiekun czyta i wspomaga dziecko w wykonaniu poleceń. Zaproponowane działania:
1. Powitanka - „Gimnastyka rączek” – ćwiczenie rąk.
2. „Jak wyglądam?” – rozmowa kierowana związana z wyglądem człowieka, zabawy rozwijające świadomość własnego ciała według Weroniki Sherborne. „Lustrzane odbicia” – kształtowanie orientacji w schemacie własnego ciała.
3. „Mała Dominika” – zabawa muzyczno – rytmiczna.
4. „Sylabowe zabawy” – analiza i synteza sylabowa nazw części ciała. Przeliczanie sylab. Magiczne okulary” – zabawa dydaktyczna ćwiczenie słuchu fonematycznego.
5. „Jestem doskonały” – osłuchanie z wierszem. Budowanie pozytywnego wizerunku własnej osoby i życzliwego stosunku do samego siebie.
6. „Taniec wyginaniec” – utrwalenie znajomości nazw części ciała.
7. „Śmieszny portret” – wysłuchanie tekstu i rozmowa na temat jego treści. „Oto ja” – rysowanie swojego portretu.
8. Na zakończenie zapraszam na masażyk: „Lewa- prawa”.
Bardzo proszę o utrwalenie prawej i lewej ręki, żeby było łatwiej, można narysować na lewej ręce dziecka serce, nałożyć na lewą rękę frotkę, gumkę, bransoletkę.
1. Na początek powitanka - „Gimnastyka rączek” - https://www.youtube.com/watch?v=RPt24yOqJ0 w
Joanna Jabłońska, Mateusz Derelkowski – piosenka pochodzi z płyty „Gimnastyczne figle muzyczne” słowa i muzyka: K.Kulikowska
„Gimnastyczne figle muzyczne”
1. Jedna ręka, druga ręka, (dzieci pokazują jedną a następnie drugą rękę).
Ręce dwie (klaszczą trzy razy).
Jedna ręka, druga ręka (ponownie pokazują ręce).
Witają się. (wykonują gest powitania).
ref: Skrzyżowane i do przodu, w górę, w dół.(dzieci krzyżują ręce na ramionach, wyciągają przed siebie, unoszą i opuszczają).
Jedna rączka, druga rączka, zakręcimy bączka.(wyciągają do przodu raz jedną, raz drugą dłoń, wykonują młynek dłońmi).
2. Kłócą się 3. Wspinają się 4. Myją się
5. Żegnają się. (Dzieci bawią się analogicznie do pierwszej zwrotki)
Jeśli miałeś problem z pokazywaniem i masz ochotę pobawić się jeszcze raz, zobacz i naśladuj osobę dorosłą. https://www.youtube.com/watch?v=cdLltUIgcr4&t=33s
2.„Jak wyglądam?” – rozmowa kierowana związana z wyglądem człowieka. R. siada z dzieckiem na dywanie i pyta: „Z jakich części składa się ciało człowieka”. Omawia kolejne części (począwszy od głowy), a dziecko odpowiada na pytania: „Do czego jest nam ta część ciała potrzebna? Jak wygląda? Ile mamy dłoni, palców? Jakie są nasze uda, a jakie – kolana?”. Dziecko porusza każdą częścią ciała, wypowiada się
na jej temat.
Dziecko i R. siedzą naprzeciwko siebie i witają kolejno części ciała: dłonie, łokcie, stopy, kolana, ewentualnie głowy, plecy.
Dziecko wymyślania różne sposoby witania się:
pocieranie, głaskanie, stukanie, klepanie itp. Sprawdza też, kto ma większe bądź mniejsze stopy lub dłonie.
Można wzmocnić wrażenia dotykowe i wzrokowe, stosując w zabawach dodatkowe pomoce np.:
czapki, rękawiczki, ubrania, korale, opaski na włosy, kapcie, bransoletki, gumki itp.; Ubierzcie się nawzajem, według wydawanych poleceń.
(Dziecko ubiera Rodzica, który wydaje polecenia, później następuje zmiana). Szczególnie dużo radości sprawia dziecku ubieranie Rodzica. Dziecko z dużym zaangażowaniem i satysfakcją poprawia dorosłego, gdy ten celowo myli się i prosi o pomoc.
Warto zachęcać dziecko do kontrolowania wzrokiem wykonywanych czynności, np.: „przyjrzyj się Małgosiu, czy szal dokładnie okrywa moje plecy, może trzeba coś poprawić”. Poprośmy dziecko, aby w lustrze sprawdzało efekty przebierania, np. „Jasiu, popatrz na swoje odbicie i upewnij się, czy ci się nie przekrzywił na głowie kapelusz”.
Zapraszam na jeszcze jedną zabawę: „Lustrzane odbicia” – podczas, której kształtujemy orientację w schemacie własnego ciała. Dziecko z R., stają naprzeciwko siebie, jedno z nich „zostaje” lustrem. Jego zadaniem jest dokładne odbicie gestów pokazywanych przez drugą osobę. R. zachęca dziecko do wykonywania różnorodnych gestów i używania różnych części ciała (poprawianie włosów, robienie kółeczek stopą, mrugnięcie oczami itp.).
Ćwiczenia rozwijające świadomość swojego ciała i rozumienie jego schematu często wymaga bliskiego kontaktu fizycznego. Należy upewnić się, że nie jest on źródłem dyskomfortu. Każde dziecko ma swoje indywidualne granice, których w tym wieku zazwyczaj nie umie jeszcze jasno określić. Niektóre dzieci nie będą miały nic przeciwko przytulaniu, ale nie lubią, gdy dotykana jest ich twarz. Niektóre uwielbiają puchate, futerkowe maskotki, inne reagują na nie ze wstrętem. Należy uszanować indywidualne preferencje i aby nie zniechęcić dziecka do tego typu zabaw, warto w ich trakcie bacznie je obserwować. Każdy sygnał świadczący o tym, że dziecko przeżywa jakiś dyskomfort, wymaga natychmiastowej reakcji: przerwania zabawy, zmiany aktywności lub po prostu rozmowy z dzieckiem o tym, co się z nim dzieje.
3. Zabawa muzyczno – ruchowa „Mała Dominika”, naśladuj ruchy wspomniane w piosence.
https://www.youtube.com/watch?v=oVFYh63MMEo Maria Zofia Tomaszewska
MAŁA DOMINIKA (hiszpańska pios. sł. pol. M.T.) Mała Dominika na dywanie bryka
Mała Dominika dobry humor ma
I Palcami rusza, rusza, bo zwinne palce ma
Mała Dominika na dywanie bryka Mała Dominika dobry humor ma I głową rusza, rusza i palcami rusza, rusza bo zwinne palce ma Mała Dominika na dywanie bryka Mała Dominika dobry humor ma Ramionami rusza, rusza
I głową rusza, rusza i palcami rusza, rusza bo zwinne palce ma Mała Dominika na dywanie bryka Mała Dominika dobry humor ma I rękami rusza, rusza, ramionami rusza, rusza
I głową rusza, rusza i palcami rusza, rusza, bo zwinne palce ma Mała Dominika na dywanie bryka Mała Dominika dobry humor ma I łokciami rusza, rusza i rękami rusza, rusza Ramionami rusza, rusza I głową rusza, rusza i palcami rusza, rusza bo zwinne palce ma Mała Dominika na dywanie bryka Mała Dominika dobry humor ma I pupą rusza, rusza
I łokciami rusza, rusza i palcami rusza, rusza i rękami rusza, rusza, ramionami rusza, rusza I głową rusz, rusza i palcami rusza, rusza bo zwinne palce ma
4. „Sylabowe zabawy” – analiza i synteza sylabowa nazw części ciała. Przeliczanie sylab. Dziecko wskazuje części ciała i dzieli ich nazwy na sylaby, podając ich liczbę. Następnie R. podaje nazwy podzielone na sylaby, a dziecko mówi pełne wyrazy. „Magiczne okulary” – zabawa dydaktyczna. Dziecko zakłada np.: magiczne okulary, czyli takie, przez które widać tylko elementy mające na początku nazwy określoną głoskę. Tego dnia może być to głoska g, następnego r, l, u, itd. Poniżej dla ułatwienia przedstawione zostały obrazki, które możecie wykorzystać do zabawy. „Gdzie słychać g?” – zabawa słuchowa. Gdy usłyszysz słowo rozpoczynające się głoską g, (r, l, u) klaśnij w dłonie. Rodzic wymienia słowa, w nazwach których znajduje się głoska g (np.: garnek, głowa, gra, guzik) oraz takie, w nazwach których nie ma głoski (nos, kot, oko, ser).
5. „Jestem doskonały” – osłuchanie z wierszem. Budowanie pozytywnego wizerunku własnej osoby i życzliwego stosunku do samego siebie. Dziecko powtarza za R. wiersz, ilustrując gestami jego treść.
Katarzyna Wojciechowska „Doskonały przedszkolak”
Proszę państwa, oto ja. Dziecko wskazuje na siebie.
Chcę przedstawić się dziś wam. Kłania się.
Głowa mądra na sto dwa, Pokazuje na swoją głowę.
Tylko trochę kręćka ma. Kręci palcem obok głowy.
Mrugam okiem do kolegi, Puszcza oko do R. lub rodzeństwa.
Nogi sprawnie ćwiczą biegi, Naśladuje bieganie.
Uszy słyszą nawet szmery, Nastawia uszu.
Stopy chodzą na spacery. Chodzi.
Ręce dwie, łokcie dwa, Pokazuje swoje dłonie, wskazuje na jeden i drugi łokieć.
Biodra tańczą la-ba-da. Kręci biodrami.
Oto jest przedszkolak cały. Wskazuje na siebie.
Jaki? Taki! Doskonały!
Po powtórzeniu wiersza R. siada z dzieckiem na dywanie i pyta: „Czy wszyscy jesteśmy tacy sami? Czym się różnimy? Co jest w nas podobne? Czy to, jak wyglądam, jest ważne? Dlaczego tak lub dlaczego nie?”. R.
prosi , aby dziecko wypowiadało się całym zdaniem.
6. „Taniec Połamaniec” – utrwalenie znajomości nazw części ciała. R. stoi z dzieckiem i włącza wybrany przez siebie podkład muzyczny. Dziecko wykonuje ruchy taneczne tylko określonymi częściami ciała, według instrukcji. Piosenki dla dzieci. Spoko Loko - Tańce Połamańce.
https://www.youtube.com/watch?v=MG6iPAU2b0I
7. „Śmieszny portret” – wysłuchanie tekstu i rozmowa na temat jego treści.
Stanisław Karaszewski „Śmieszny portret”
„Oto karton całkiem biały, zaraz będzie w farbie cały.
Wezmę pędzel, nie żartuję, Śmieszny portret namaluję.
Oczy wielkie, zezowate i policzki piegowate.
Uszy wielkie jak u słonia, Zęby takie jak u konia.
Ręce suche jak badyle, Palce prawie na dwie mile.
Głowa krągła niby bania, Co wyrasta wprost z ubrania.
R. prosi dziecko o przypomnienie porównań zawartych w tekście. Pyta, co znaczy: „mieć do siebie dystans?”.
Do kreatywnej, rysunkowej, rodzinnej zabawy, która nazywa się: "Narysuj twarz – oto ja" potrzebna będzie kostka, kartka papieru, kredki. R. zachęca dziecko do naszkicowania swojego, być może humorystycznego, portretu. Wcześniej skłania do zastanowienia się, czy któreś z części ciała dziecka wydają mu się zabawne lub urocze (np. zadarty nosek, piegi). Dziecko może otrzymać lusterko, aby dokładniej Zasady gry: uczestnicy zabawy po kolei rzucają kostką i w zależności od wyrzuconej liczby oczek, według wzoru (poniżej) rysują jeden element.
Kolejność rysowania:
Pierwszy rzut – głowa Drugi rzut – oczy Trzeci rzut – nos Czwarty rzut – usta Piąty rzut – włosy Szósty rzut – dodatek I twarz gotowa!
Każdy uczestnik rysuje swoją, lub wszyscy uczestnicy rysują wspólnie jedną twarz.
Liczba graczy jest nieograniczona, dzieci mogą się grać też same i kreatywnie malować.
Przekonajcie się jaką twarz Wy narysujecie.
Inspiracja zaczerpnięta ze strony: pomyslowirodzice.pl
8. Na zakończenie zapraszam na masażyk.
Masażyki to zabawy oparte na dotyku. Powstały z myślą o dzieciach i Rodzicach, aby pogłębić ich wieź uczuciową. Najlepsza okazja na pełen relaks nadarza się wieczorem. Zapraszamy dzisiaj na „masowanie”.
Najpierw mama lub tata masuje dziecko, potem dziecko masuje Rodzica.
Lewa-prawa ( masażyk po kąpieli lub przed pójściem spać)
Posmaruję prawą nogę, żeby poszła w długą drogę (masujemy nóżkę), nakremuję lewą nogę, bo na jednej iść nie mogę (masujemy drugą nóżkę).
Twoją małą, prawą nóżkę wnet położę na poduszkę (kładziemy nóżkę na bok), a dla twojej lewej nóżki mam masażyk na paluszki.
Pomasuję ci paluszki u twej małej, lewej nóżki (masujemy paluszki dziecka).
Prawa nóżka też je ma.
Kto je pomasuje? Ja! (zmieniamy nóżkę).
Miłej zabawy
