Opis GUI Octave A. Perduta, L-10, WIL
Opis GUI (graficznego interfejsu użytkownika) programu Octave został przygotowany dla wersji oprogramowania 5.2.0. Oprogramowanie można pobrać ze strony:
https://www.gnu.org/software/octave/
Na Rysunku 1 przedstawione jest główne okno programu Octave. Okno to składa się z następujących elementów:
• głównego paska menu,
• przybornika z najczęściej używanymi opcjami z paska menu (tworzenie nowego skryptu, otwieranie plików, kopiowanie oraz dostęp do aktualnego folderu (Current Folder), w którym pracujemy.
• File Browser – przeglądarki plików dającej dostęp do plików w aktualnym folderze (Current Folder).
• Workspace – podglądu przestrzeni roboczej, widoczne są tam zmienne utworzone podczas pracy z Octave.
• Command History – historii poleceń, w której pokazane są ostatnio wprowadzane polecenia, które możemy powtórzyć wskazując polecenie i dwukrotnie naciskając lewy klawisz myszy.
• Command Window – linii poleceń, pozwalającej na pracę w trybie interaktywnym tj. wprowadzamy polecenie, zatwierdzamy je klawiszem Enter i uzyskujemy wyniki.
W Octave korzystamy z dwóch trybów pracy:
• trybu interaktywnego – polecenia wpisujemy w oknie poleceń (Command Window) po znaku zachęty >>, po wprowadzeniu polecenia i naciśnięciu klawisza Enter otrzymujemy wyniki w postaci zmiennych (widocznych z oknie Workspace), czy wykresów,
• trybu nieinteraktywnego – polecenia grupujemy i zapisujemy w postaci pliku w edytorze (Editor), następnie plik taki uruchamiamy, Octave analizuje polecenia i wykonuje je linijka po linijce, wyniki wypisując w głównym oknie (jeśli nie użyliśmy średnika na końcu linii), a zadeklarowane zmienne wyświetlając w oknie Workspace.
Rysunek 1: Główne okno programu Octave.
Opis GUI Octave A. Perduta, L-10, WIL
W dolnej części okna Command Window znajduje się pasek zakładek dających dostęp do dokumentacji (Documentation), edytora plików (Editor) oraz edytora zmiennych (Variable Editor).
Pasek zakładek przedstawiony jest na Rysunku 2.
W oknie Documentation możemy wyświetlić pomoc interesującego nas polecenia, warto jest skorzystać z indeksu funkcji (Function Index) lub wyszukiwania po nazwie (Search). Rysunek 3 przedstawia okno dokumentacji z wyświetlonym plikiem pomocy dla funkcji abs.
Korzystając z edytora (Editor) przedstawionego na Rysunku 4 możemy tworzyć pliki .m, w których zapisujemy zbiór instrukcji. Aby zapisać przygotowany plik korzystamy z ikony Save lub z paska menu edytora (File → Save). Plikom możemy nadawać dowolne nazwy, ale musimy uwzględnić następujące ograniczenia:
• nazwa pliku powinna zaczynać się od litery, nie od cyfry,
• nazwa pliku nie może zawierać spacji,
• nazwa pliku nie może zawierać polskich znaków,
Rysunek 2: Zakładki dające dostęp do linii poleceń, dokumentacji, edytora skryptów i edytora zmiennych.
Rysunek 3: Dokumentacja oprogramowania Octave.
Opis GUI Octave A. Perduta, L-10, WIL
• jeśli zapiszemy plik o nazwie, która już jest zdefiniowana w Octave, np. max, nadpisujemy działanie takiej funkcji lub zmiennej, ponieważ Octave w pierwszej kolejności wyszukuje nazw zmiennych/funkcji w aktualnym folderze.
Pliki zawierające instrukcje zapisujemy z rozszerzeniem .m.
Aby uruchomić przygotowany plik z instrukcjami korzystamy z ikony Run lub z paska menu edytora (Run → Save File and Run). Wyniki wykonania skryptu lub ewentualne błędy będą widoczne w oknie Command Window, dlatego po uruchomieniu pliku, należy przełączyć się na okno linii poleceń korzystając z paska zakładek.
Rysunek 5 przedstawia okno linii poleceń po uruchomieniu pliku wykresy.m. Plik ten zawierał błąd w linii czwartej (informuje o tym komunikat ‘parse error near line 4’), niżej wskazane jest polecenie, które spowodowało błąd. W tym wypadku, należy poprawić plik, w linii 4 wpisując polecenie: x = -pi:0.1*pi:pi;
Rysunek 4: Edytor skryptów.
Rysunek 5: Okno Command Window wyświetlające błąd w uruchomionym pliku.
Opis GUI Octave A. Perduta, L-10, WIL
Po uruchomieniu pliku, w oknie Workspace będziemy mieć dostęp do zdefiniowanych zmiennych.
Możemy podejrzeć zmienną klikając dwukrotnie lewym przyciskiem myszy na jej nazwę. Zmienna wyświetli się w skoroszycie w oknie Variable Editor (edytor zmiennych), co jest przedstawione na Rysunku 6.
Jeśli nie zapiszemy pliku w aktualnym folderze, to po uruchomieniu napisanego przez nas programu pojawi się okienko przedstawione na Rysunku 7 informujące o zmianie folderu, w którym uruchomiliśmy skrypt. Możemy anulować uruchomienie skryptu (Cancel), dodać folder do ścieżki przeszukiwania, z której Octave może uruchamiać skrypty (Add Directory to Load Path) lub zmienić aktualny folder w którym pracujemy (Change Directory). Jeśli chcemy dodać folder na stałe do ścieżek wyszukiwania korzystamy z opcji Add Directory to Load Path. Jeżeli jest to jednorazowa sytuacja, to korzystamy z opcji Change Directory.
Jeśli w trakcie pracy z programem wyłączymy niektóre elementy okna głównego np. historia poleceń, możemy je zawsze przywrócić korzystając z głównego paska menu i opcji Window.
Polecenie Window → Reset Default Window Layout restartuje układ okien programu do ustawień domyślnych.
Rysunek 6: Edytor zmiennych.
Rysunek 7: Okno dialogowe informujące o braku katalogu w ścieżce przeszukiwania.
