Wpływ wysychania Galba truncatula O. F. Mull. na rozwój i przeżywalność stadiów rozwojowych Fasciola hepatica L.

EWA STYCZYŃSKA (Warszawa) [110)

Zakład Hydrobiolog.ii Eksperymentalnej Instytutu Bi·ol. Dośw. PAN

WPŁYW

WYSYCHANIA

GALBA TRUNCATULA

O. F. MtJ'LL.

N A ROZWÓJ I

PRZEŻYW

AL N

Ość

STADIÓW ROZWOJOWYCH

F ASCIOLA HEP AT ICA L.

Praca ma charakter eksperymentu laboratoryjnego popartego obser-

wacjami w terenie.

Błotniarki

zebrane na jednym stanowisku w terenie

i wolne od

zarażenia zakażano

wyhodowanymi w pracowni miraddiami

F. hepatica.

Doświadczenia

przeprowadza.no w trzech seriach równocze-

śnie.

Pierwsza seria

obejmowała ślimaki zarażone

i

wysychające,

druga -

nie

zarażone

i

wysychające,

trzecia kontrolna -

zarażone

i nie wysycha-

jące. Ślimaki wysychały

na naturalnym

podłożu

(mady nadrzeczne) w swo:-

bodnie

parujących

naczyniach hodowlanych. Za

właśiciwy początek

wy-

sychania

uważano

moment utraty

aktywności

przez

zwierzęta.

Na stadium

sporycysty, redii macierzystej, potomnej i cerkarii zalewano

wodą pewną partię

suszonych

ślimaków

i sekcjonowano te, które

przeżyły

wys ychanie,

określając stopień

rozwoju zawartych w nkh

pasożytów.

Dotychczasowe .wyniki:

1) Rozwój F. hepatica przebiega normalnie i w jednakowym , czasie

w

ślimakach wysychających

i nie

wysychających aż

do stadium redii ma-

cierzystej. 2) W

ślimakach

nie

wysychających

dalszy rozwój zachodzi szyb-

ciej, tzn. po

upływie

75 dni

zjawiają się już

liczne cerkarie, podczas gdy

w

wysychających

powstaje tylko dalsze pokolenie redii. 3)

Jeżeli ślimaki zostaną

pozbawione wody na stadium

wychodzących

cerkarii, wówczas

z;byt

długie

przebywanie

dojrzałych

cerkarii w

żywicielu

pierwszym

po-

woduje

wyraźne osłabienie

ich

żywotności

i

zdolności

inwazyjnej. Obser-

wowano

utratę zdolności

aktywnego

pływania

i

zdolności

incystacji.

4)

Przeżywalność ślimaków zarażonych

w warunkach suszy jest mniejsza

od

przeżywalnośd

nie

zarażonych

(o 250/o po 50 dniach wysychania).

Ponad to przeprowadzono obs erwacje nad wysychaniem

:błotniarki

mo-

czarowej na 15

różnych

stanowiskach naturalnych,

obejmujących

wszyst-

kie rodzaje

Śt'odowisk

w jakich

występuje

ten gatunek

ślimaka.

Dotychczasowe wyniki pracy

doświadczalnej są

porównywalne i uzu-

pełniają

wyniki prac K end a 11 a (1949) nad tymi samymi obiektami

oraz Co r ta (1920) nad Schistosoma japonicum i jej

żywicielem

Blan-

fordia nosophora.

Wiadomości Parazytolo-g•tczne nr 5 - Supplementum

n ^{, . .}

262 ^E. STYCZYNSKA

BJIHHHHE BbICbIXAHHH GALBA TRUNCATULA O. F. MOLL HA PA3BJ1TJ1E 11 IIEPE:iKHBAEMOCTb CTAJJ;J1lł PA3BJ1TJ1H

FASCIOLA HEPATICA L

Pa6oTa J1MeeT xapaKTep IlOAKpemreHHOro Ha6JIJOAeHJ1.FIMJ1 B ecTeCTBeHHbIX yc.no- B.11.FIX Jia6opaTOpHoro 3KCnep.11MeHTa. OnbITbl npOBOA.FITCR OAHOBpeMeHHO TpeM.fl cep.11- RM.11. IlepBaR cepJ1R COCT0.11T .113 3apaJKeHb!X .11 COXHYII.111X (Ha ecTeCTBeHHOM MaTep:11- aJie) YJil1TOK, BTOpaR - 113 He3apaJKeHHb!X :11 COXHYII.111X YJil1TOK :11 TpeTbR - 113 3a- pa:IB:eHHblX .11 He COXHYII.111X YJI:11TOKI. Pe3yJibTaTbl AO HaCTORII.1ero BpeMeH11 npeACTa- BJI.FllOTC.FI CJieAYIDII.111H o6pa30M: 1) BbICbIXaH11e He 3aMeAJIJleT pa3B:11T:11R napa3HTa BilJIOTb AO AOCT:11JKeHl1.FI 11M MaTep:11HCKOH peAl111. 2) Y COXHYII.111X YJil1TOK AaJibHeJł­

rnee pa3B:11T:11e 3MeAJI.FleTC.FI - IIPOAOJIJKaeTC.FI AeJibHeJłrna.FI IIPO.!IYKI.1:11.FI pe,l:(11:11, TOr,11a KaK y KOHTPOJibHblX YJil1T0K IIO.FIBJI.FleTCR MHOrO'll1CJieHHbie 11epKap:111,f. 3) Bb!Cb!XaH11e B CTaA:11:11 11epKap11:11 OCJI06JI.FleT .iK:113Hecnoco6HOCTb 3T11X IIOCJie,11H:11X, 4) IlepeJK11- BaeMOCTb 3apaJKeHHblX YJI:11TOK BO BpeM.FI 3acyx11 CJia6ee, '!eM He3apa}KeHHblX. YKa- 3aHHbie pe3yJibTaTbl RBJIR!OTCR BOCilOJIHeH11eM pa6oT K 3 HA a JI Jl .FI (1949) 11 Ko P-

T a (1920).

THE INFLUENCE OF THE DESSICATION OF GALBA TRUNCATULA O. F.

MD L L. ON THE DEVELOPMENT AND SURVIVING OF THE DEVELOiPMENT STAGES OF FASCIOLA HEPATICA L.

Summary

The work is of the character of a laboratory experiment borne out by obser- vations in the fie,ld. Experiments are c•arried on in three series simultaneously. The first series contains sn.ails invaded and dessicating {on -a naitural substratum), the second uninvaded and dessicating ones, the thrid invaded and not dessicating ones.

The results obtained so far are the following: (1) Dessication does not hamper the development of the parasite as long as the fkst stage redia. (2) In dessicating snails further develo,pment is stopped, but production of rediae oontinues, while in control snails numerous cerca.riae appear. (3) Des,s,icati,on in the stage of cercari-ae diminishes the vitality of the latter. (4) Surviving of invaded snails is smaller than that ·of uninvaded ones (under drought conditions). The above results are a supplement to studies by Kendall (1949) and Cort (1920).