KARTA PRACY UCZNIA Beethoven – wielki symfonik
Ludwik van Beethoven – urodzony w 1770 r. w Bonn, zmarł w 1827 r. W Wiedniu. Kompozytor niemiecki, ostatni z klasyków wiedeńskich. Pochodził z rodziny o tradycjach muzycznych. Wcześnie uczył się grać na fortepianie i skrzypcach. Już w wieku ośmiu lat koncertował publicznie. Miał 11 lat, kiedy ukazały się w druku jego pierwsze kompozycje, szybko też znalazł stanowisko w kapeli dworskiej, a także udzielał lekcji gry na fortepianie. Studiował kompozycję u Józefa Haydna. W roku 1798 pojawiły się pierwsze oznaki głuchoty. Zaczął rezygnować z występów publicznych, z bywania w salonach artystycznych.
Głuchota kompozytora postępowała bardzo szybko, od 1819 r. rozmawiał z ludźmi tylko na piśmie. Mimo tej tragedii pisał stale wielkie dzieła. W ostatnich latach wzmogły się problemy finansowe oraz problemy z bratankiem. W pogrzebie kompozytora brały udział wielkie osobistości m.in. Franciszek Schubert.
Geniusz Beethovena objawił się w wielkich formach instrumentalnych – symfoniach i koncertach.
Symfonia – wielki utwór instrumentalny. Jest formą cykliczną opartą na układzie sonaty. W XVII wieku termin „symfonia” oznaczał instrumentalny wstęp do oper, oratoriów, kantat. Najczęściej trzyczęściowa:
1cz. szybka 2cz. wolna 3cz. szybka
