• Nie Znaleziono Wyników

"Fenomenologia Edmunda Husserla, Aleksandra Pfaendera, Maxa Schelera", Jan Krokos, Warszawa 1991 : [recenzja]

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share ""Fenomenologia Edmunda Husserla, Aleksandra Pfaendera, Maxa Schelera", Jan Krokos, Warszawa 1991 : [recenzja]"

Copied!
4
0
0

Pełen tekst

(1)

Andrzej F. Dziuba

"Fenomenologia Edmunda Husserla,

Aleksandra Pfaendera, Maxa

Schelera", Jan Krokos, Warszawa

1991 : [recenzja]

Collectanea Theologica 63/1, 199-201

(2)

z e n ta w a n a k s ią ż k a b y ła ja k ą ś p o m o c ą w p o s z u k iw a n ia c h sieb ie i sw eg o m i e j­ sca w sp o łe c z n e j o d p o w ie d z ia ln o śc i za dziś i ju t r o sie b ie sam eg o , in n y c h i w sz y stk ie g o , co n a s o ta c z a . k s. A n d r z e j F. D ziu b a , W a r sza w a K s. J a n K R O K O S , F e n o m e n o lo g ia E d m u n d a H u sserla , A le k s a n d r a Pjaer, - d era . М а х а S c h e le ra , K a to lic k a A g e n c ja W y d a w n ic z a „M A G ” , W a rs z a w a 1991, s. 273. » O z n a c z e n iu filo zo fii d la te o lo g ii n ie tr z e b a p rz e k o n y w a ć . N ie tr z e b a te ż u d o w a d n ia ć , iż fe n o m e n o lo g ia z a g o śc iła w p o ls k ie j teo lo g ii, zw ła sz c z a m o r a l­ n e j. D w ie p r a c e h a b ilita c y jn e : ks. K a ro la W o j t y ł y , O cen a m o ż liw o ś c i

z b u d o w a n ia e t y k i c h r z e ś c ija ń s k ie j p r z y za ło że n ia c h s y s te m u M . S c h e le r a (L u ­

b lin 1959) i ks. P a w ła G ó r a l c z y k a SA C , M o ż liw o ść u w z g lę d n ie n ia z a ­

ło ż e ń s y s te m o w y c h e t y k i D ie tr ic h a v o n H ild e b r a n d a w te o lo g ii m o r a ln e j (P o ­

z n a ń 1989) o ty m d o b itn ie ś w ia d c z ą . T a k i s ta n rz e c z y u z a s a d n ia z a p re z e n to ­ w a n ie w p e rio d y k u te o lo g ic z n y m k s ią ż k i ks. J a n a K r o k o s a, F e n o m e n o lo ­

gia E d m u n d a H u sserla , A le k s a n d r a P fa e n d e ra , М а х а S c h e le ra .

K s. K ro k o s p o d ją ł się p rz e d s ta w ie n ia k o n c e p c ji fe n o m e n o lo g ii ja k o o k r e ­ ślo n e j d y s c y p lin y filo z o fic z n e j o r a z d a n ia o d p o w ie d z i n a p y ta n ie , czy w szk o ­ le E d m u n d a H u s s e rla f u n k c j o n u je je d n a , czy te ż w ie le k o n c e p c ji fe n o m e n o ­ logii. D la n a s is to tn ie js z y je s t p ie r w s z y cel p ra c y . D ą ż ą c do je g o o sią g n ię c ia , a u to r p o rz ą d k u je b o w ie m liczn e, ro z s ia n e po w ie lu p u b lik a c ja c h , d e k la r a c je m e to d o lo g ic z n e fe n o m e n o lo g ó w i r e k o n s tr u u j e k o n c e p c je fe n o m e n o lo g ii. T y m s a m y m p r a c a ta , b ę d ą c m e to d o lo g ic z n y m w p ro w a d z e n ie m d o fe n o m e n o lo g ii, je s t u ż y te c z n y m n a rz ę d z ie m . d la teo lo g a, c z e rp ią c e g o z d o ro b k u te g o n u r t u filo zo ficzn eg o . Co z a te m z n a jd u je się w re c e n z o w a n e j tu p ra c y ? P o sp isie tr e ś c i (s. 5— 7) n a s t ę p u je in te r e s u ją c y w s tę p , k tó r y z a w ie ra n ie ty lk o fo r m a ln e u w a g i m e to d o lo g ic z n e , lecz ta k ż e h is to rię te r m i n u „ fe n o m e ­ n o lo g ia ” (s. 8— 17), c h y b a n a jo b s z e r n ie j p r z e d s ta w io n ą w p o ls k ie j lite r a tu r z e . T rz y k o le jn e ro z d z ia ły p o św ię c o n e z o sta ły tr z e m tw ó rc o m fe n o m en o lo g ii.

E d m u n d a H u sse rla k o n c e p c ja fe n o m e n o lo g ii to ty t u ł ro z d z ia łu p ie rw s z e g o

(s. 18—67). A u to r u k a z u je w n im n a jp ie r w d w ie id ee, p o d s ta w o w e d la k o n ­ c e p c ji fe n o m e n o lo g ii H u s s e rla , a m ia n o w ic ie : id e e filo z o fii p ie r w s z e j i n a u k i ścisłej. N a s tę p n ie p o d e jm u je z a g a d n ie n ie n a o e z n o śc i i o c z y w isto śc i i z w ią z a ­ n y z n im p ro b le m p u n k tu w y jś c ia . M ó w iąc o fe n o m e n o lo g ii ja k o n a u c e 0 isto c ie tr a n s c e n d e n ta ln ie z re d u k o w a n y c h fe n o m e n ó w , p r ó b u j e o k re ś lić p r z e d ­ m io t fe n o m e n o lo g ii. W y ja ś n ia p rz y ty m , czy m w e d łu g H u s s e rla je s t fe n o m e n , is to ta i c z y sta św iad o m o ść. W k o le jn y m p a r a g r a f ie p ie rw s z e g o ro z d z ia łu je s t m o w a o p o s tu lo w a n y c h p rz e z H u s s e rla m e to d a c h fe n o m e n o lo g ii: o g lą d z ie 1 o p is ie tego, co i j a k d a n e , id e a c ji p ro w a d z ą c e j do o g lą d u e jd e ty c z n e g o i a n a liz ie is to tn o ś c io w e j, r e d u k c j i tr a n s c e n d e n ta ln e j i m e to d z ie ro z w a ż a ń k o n s ty tu ty w n y c h . P r o b le m r e la c ji fe n o m e n o lo g ii do in n y c h d y s c y p lin n a u k o ­ w y c h : do filo zo fii, in n y c h n a u k e jd e ty c z n y c h o ra z do n a u k o f a k ta c h k o ń czy ro z d z ia ł .pośw ięcony H u s s e rlo w s k ie j k o n c e p c ji fe n o m e n o lo g ii.

R o z d z ia ł d ru g i (s. 68— 114) u k a z u je k n o c e p c ję fe n o m e n o lo g ii w u ję c iu A le ­ x a n d r a P fa e n d e r a . D la n ie j p o d s ta w o w e zn a c z e n ie m a j ą d w a p o ję c ia : n a u k i i filo zo fii. Ic h e k s p lik a c ji o ra z k la s y fik a c ji filo z o fii p o ś w ię c o n y je s t p ie rw s z y p a r a g r a f . W d ru g im a u t o r w y c h o d z ą c o d P f a e n d e r a k r y ty k i p sy c h o fiz y c z n e j te o r ii s p o s trz e ż e n ia i filo z o fii im m a n e n c ji, p rz e d s ta w ia id e ę fe n o m e n o lo g ii ja k o p o d s ta w o w e j nauiki filo z o fic z n e j. N a s tę p n ie p o d e jm u je p ro b le m p u n k tu w y jś c ia fe n o m en o lo g ii, a d a le j —■ je j p rz e d m io tu i m e to d . Id ą c za d e k la r a ­ c ja m i te g o fe n o m e n o lo g a i p r ó b u ją c b liż e j o k re ś lić p rz e d m io t fe n o m e n o lo g ii w k o n c e p c ji P fa e n d e r o w s k ie j, k s. K ro k o s ro z w a ż a św ia d o m o ść p rz e d m io tu , to,

(3)

co d a n e w e w ła s n e j o so b ie, o ra z is to tę fe n o m e n ó w . W śró d m e to d fe n o m e n o ­ lo g ic z n y c h w y m ie n ia z a ś w y ja ś n ie n ie se n s u , r a d y k a l n ą ep o ch e, a n a liz ę fe n o ­ m e n o lo g ic z n ą , u c h w y ty w a n ie i b a d a n ie is to t o ra z opis. R o z d z ia ł tr z e c i o S e h e le r a k o n c e p c ji fe n o m e n o lo g ii (e. 115— 171) ro z p o c z y ­ n a w y ró ż n ie n ie tr z e c h z n a c z e ń te r m in u „ fe n o m e n o lo g ia ”, w y s tę p u ją c y c h w p is m a c h te g o fe n o m e n o lo g a . N a s tę p n ie a u to r p r z e d s ta w ia je g o ro z u m ie n ie ś w ia to p o g lą d u , n a u k i i filo zo fii — p o jęć, k tó r e są is to tn e d la je g o k o n c e p c ji fe n o m e n o lo g ii. Z a g a d n ie n ie p u n k tu w y jś c ia filo zo fii fe n o m e n o lo g ic z n e j, a w n im ta k ż e z a g a d n ie n ia n a o c z n o śc i i o c z y w isto śc i, to t e m a t k o le jn e g o p a r a g r a ­ fu . P o n im p rz e d m io te m a n a liz y jest* p rz e d m io t filo z o fii fe n o m e n o lo g ic z n e j, a w ięc fe n o m e n ja k o z a w a rto ś ć b e z p o ś re d n ie j n ao c z n o śc i, fe n o m e n ja k o f a k t a p rio ry c z n y i is to ta . W śró d m e to d filo zo fii fe n o m e n o lo g ic z n e j n a p ie rw s z y m m ie js c u je s t o m a w ia n a m e to d a n o o lo g ic z n a , z a p ro p o n o w a n a p rz e z S e h e le ra w jeg o p r a c y h a b ilita c y jn e j D ie tr a n s z e n d e n ta le u n d d ie p sy c h o lo g isc h e M e ­

th o d e , w d ziele, d z ię k i k tó r e m u m o że o n b y ć n a z w a n y tw ó rc ą fe n o m e n o lo g ii.

N a s tę p n ie m o w a j e s t o m e to d z ie o g lą d u is to ty i r e d u k c j i fe n o m e n o lo g ic z n e j. O s ta tn i, szó sty p a r a g r a f te g o ro z d z ia łu a n a liz u je r e la c ję filo z o fii fe n o m e n o ­ lo g ic z n e j do in n y c h d y sc y p lin filo zo ficzn y ch .

W ro z d z ia le c z w a rty m , z a ty tu ło w a n y m : J e d n a c z y w ie le k o n c e p c ji fe n o ­

m e n o lo g ii (s. 172— 248), ks. K ro k o s p o d e jm u je te n w ła ś n ie p ro b le m . P o d s ta w ę

d la ty c h ro z w a ż a ń s ta n o w ią p rz e d s ta w io n e w tr z e c h p ie rw s z y c h ro z d z ia ła c h s ta n o w is k a H u s s e rla , P fa e n d e r a i S e h e le r a o d n o ś n ie do k o n c e p c ji fe n o m e n o ­ logii, u z u p e łn io n e w y p o w ie d z ia m i ic h w a ż n ie js z y c h u c z n ió w i w s p ó łp r a c o w n i­ k ó w (R e in a c h a , H ild e b r a n d a , C o n r a d -M a rtiu s , H e rin g a , In g a r d e n a , S te in , F in ­ k a i L a n d g re b e g o ). U k ła d teg o ro z d z ia łu w s k a z u je , iż w w y n ik u p r z e p r o w a ­ dzo n y ch a n a liz a u to r d o k o n a ł k o r e k ty s c h e m a tu p r e z e n to w a n ia k o n c e p c ji f e ­ n o m en o lo g ii. N a p o c z ą tk u je s t co p r a w d a m o w a o id e i filo zo fii w zgl. filo zo fii p ie r w s z e j ja k o id e i p o d s ta w o w e j, w y z n a c z a ją c e j k o n c e p c ję fe n o m e n o lo g ii, o ra z o p o z n a n iu n a o c z n y m i o c z y w isty m ja k o je j p u n k c ie w y jś c ia , lecz w d a l­ szy ch c z ę śc ia c h ro z d z ia łu n ie z n a jd u je m y ju ż d w ó c h o so b n y c h części, p o ś w ię ­ c o n y ch k o le jn o p rz e d m io to w i i m e to d o m fe n o m e n o lo g ii. G d y a u to r m ó w i o fe n o m e n ie ja k o p rz e d m io c ie o g lą d u i o p is u tego, co i ja k d a n e , w z ię c iu w n a w ia s re a ln o ś c i i p o lu c z y s te j św ia d o m o śc i, p o z n a n iu e jd e ty c z n y m i is to ­ cie ja k o jeg o p rz e d m io c ie o ra z o m e to d z ie b a d a ń k o n s ty tu ty w n y c h , to p r z y ­ p o rz ą d k o w u je .sobie o k re ś lo n y p rz e d m io t i w ła ś c iw ą d la teg o p rz e d m io tu m e ­ to d ę. S y g n a liz u ją c to, z a tr z y m a jm y się jeszcze n a d w y n ik a m i, do k tó r y c h d o ­ szed ł ks. K ro k o s.

I ta k w z a k o ń c z e n iu c z y ta m y , że w szk o le H u s s e r la f u n k c jo n u je z a s a d n i­ czo je d n a k o n c e p c ja fe n o m e n o lo g ii ja k o o k re ś lo n e j d y s c y p lin y w ied zy . P o d ­ s ta w o w ą id e ą , k tó r a p o sz c z e g ó ln e m o m e n ty k o n c e p c ji fe n o m e n o lo g ii s c a la w je d n o , je s t id e a filo z o fii p ie r w s z e j w zgl. filo zo fii. J e j p u n k te m w y jś c ia w p o ­ r z ą d k u u z a s a d n ia n ia je s t p o z n a n ie n a o c z n e i o c z y w iste . Z a k re s p o la b a d a ń fe n o m e n o lo g ic z n y c h o b e jm u je sa m s tr u m ie ń św ia d o m o śc i, je j p o d m io t o ra z p rz e d m io t, czy li w sz y stk o to, co m o ż e b y ć p rz e d m io te m w sz e lk ie g o m o ż liw e ­ go p o z n a n ia . P rz e d m io t t e n m o ż n a b liż e j o k re ś lić tr z e m a te r m in a m i: f e n o ­ m e n , is to ta i c z y sta św ia d o m o ść . S p o śró d m e to d fe n o m e n o lo g ic z n y c h p o d s ta ­ w o w e z n a c z e n ie m a o g ląd . O pis m a zd ać s p r a w ę z teg o , co i ja k je s t d a n e w o g lą d z ie . W śró d m e to d p rz y p o r z ą d k o w a n y c h b a d a n io m is to t w y ró ż n ia się d w ie m e to d y p a r e x c e lle n c e e jd e ty c z n e : id e a c ję p ro w a d z ą c ą do o g lą d u e jd e - ty czn e g o i o g lą d e jd e ty c z n y o r a z a n a liz ę is to tn o ś c io w ą . Z a ró w n o w fe n o m e ­ nologii o n to lo g ic z n e j, ja k i tr a n s c e n d e n t a ln e j w y s tę p u je p o w s tr z y m a n ie się o d s tw ie rd z e n ia (re a ln e g o ) is tn ie n ia b ą d ź n ie is tn ie n ia ś w ia ta czy to ja k o c ało ści, czy jeg o p o sz c z e g ó ln y c h p rz e d m io tó w (epoche). R e d u k c ja tr a n s c e n d e n ­ ta l n a zaś, m o ty w o w a n a c h ę c ią d o ta r c ia do tego, co a b s o lu tn ie d a n e , je s t p rz y p o r z ą d k o w a n a p r o b le m a ty c e k o n s ty tu ty w n e j. W ra z z o g lą d e m w zgl. o g lą ­ d e m e jd e ty c z n y m teg o , co i j a k d a n e , o ra z o p is e m tw o rz y m e to d ę b a d a ń k o n s ty tu ty w n y c h .

(4)

J a k z p o w y ższeg o w id a ć , r o z p r a w a ks. K r о к o s a s ta n o w i in te r e s u ją c ą p ró b ą p rz y b liż e n ia k o n c e p c ji fen o m en o lo g ia. W śró d lic z n y c h p r a c n a te m a t fe n o m e n o lo g ii ta w y ró ż n ia się p r ó b ą u c h w y c e n ia p o d s ta w o w e g o z a g a d n ie ­ n ia m e to d o lo g ic z n e g o d la t e j d y s c y p lin y filo z o fic z n e j. S z e ro k i z a k re s w z ię ­ ty c h p od u w a g ą ź ró d e ł p o z w a la ży w ić n a d z ie ję , iż o tr z y m u je m y do r ą k rz e te ln e s tu d iu m p ro b le m u . O b fite p rz y p is y z a m ie sz c z o n e p o p o szczeg ó ln y ch ro z d z ia ła c h s ą n ie je d n o k r o tn ie u z u p e łn ie n ia m i i w y ja ś n ie n ia m i w ła ś c i w e j n a r r a c ji. D o b rz e , że a u t o r tłu m a c z ą c te k s ty n ie m ie c k ie p o d a je w n a w ia ­ sie ic h o ry g in a ln e b rz m ie n ie , co je s t p o m o c n e w k o r z y s ta n iu z teg o o p r a ­ c o w a n ia p rz y sa m o d z ie ln y m s tu d io w a n iu te k s tó w fe n o m e n o lo g ic z n y c h .

P o z o s ta je je d n a k p y ta n ie , c z y . a u t o r p o p ra w n ie o d c z y ta ł i ro z e z n a ł m y ś l a n a liz o w a n y c h w y p o w ie d z i. W y d a je się, że w y s ta r c z a ją c o u z a s a d n ił sw e p r z e ­ m y ś le n ia i k ie r u n k i a n a liz . W y d a je się też, że d z ię k i t e j p r a c y k o n c e p c ja fe n o m e n o lo g ii s ta je się b a r d z i e j z ro z u m ia ła d la c z y te ln ik a , k tó r y sp o ty k a się z fe n o m e n o lo g ią , a n ie je s t filo zo fe m . S tą d w a r to p o le c ić ją teologom .

k s. A n d r z e j F. D ziu b a , W a r sza w a

J o s e p h A. F IT Z M Y E R S. J ., A n I n tr o d u c to r y B ib lio g r a p h y jo r th e S t u ­

d y o f S c r ip tu r e , S u b s id ia B ib lic a 3, w y d . 3 z m ie n io n e i ro z s z e rz o n e , P o n ­

tific io I s tit u to В m l ico, R o m a 1990, s. 217.

K s ią ż k a ta je s t k o le jn ą w e r s ją a d n o to w a n e j p o d s ta w o w e j b ib lio g r a f ii do- s tu d ió w b ib lijn y c h , k tó r e j p o p rz e d n ie w y d a n ia u k a z a ły s ię w 1961 i 1981. D o b rz e z n a n a b ib lis to m i re n o m o w a n a , d o c z e k a ła się n o w e g o w y d a n ia , is to t­ n ie — o o k . 200 p o z y c ji — p o sz e rz o n e g o w z g lę d e m p o p rz e d n ie g o (z 555 p o ­ z y c ji do 706, p rz y czy m część p o z y c ji z w y d a n ia d a w n ie js z e g o w o b e c n y m opu szczo n o ). O d z w ie rc ie d la to z n a c z n ą ilo ść w a ż n y c h p u b lik a c ji p rz y b y ły c h w c ą ig u d z ie s ię c io le c ia . N a jp e łn ie j u w z g lę d n io n o p r a c e w ję z y k u a n g ie lsk im ,, ch o ć z a m ia r e m a u to r a b y ło o b ję c ie ta k ż e l i te r a t u r y n ie m ie c k ie j i f r a n c u s ­ k ie j. I n n e ję z y k i w y s tę p u ją s p o ra d y c z n ie .

B ib lio g ra fia d z ie li się te m a ty c z n ie : b ib lio g ra fie , p e rio d y k i, se rie , in t r o ­ d u k c je do te k s tu , te k s t b ib lijn y , p rz e k ła d y s ta ro ż y tn e , p rz e k ła d y n o w o ż y tn e , sło w n ik i, g r a m a ty k i (u w z g lę d n io n o p o z a b ib lijn e ję z y k i se m ick ie), k o n k o r- d a n c je , e n c y k lo p e d ie , in tro d u k c je , k o m e n ta rz e , te o lo g ie b ib lijn e , a rc h e o lo g ia , g e o g ra fia , h is to ria , l i t e r a t u r a m ię d z y te s ta m e n ta ln a , a p o k ry f y N T, g n o sty c y z m , ju d a iz m ra b in ic z n y , k u lt u r a g re c k a i rz y m s k a , h e r m e n e u ty k a , ró ż n e (tu te k ­ sty ze sta ro ż y tn e g o W sch o d u , in s ty t u c je ST, eg zeg eza p a tr y s ty c z n a ). R o z d z ia ­ ły d z ie lą się jeszcze n a lic z n e p o d p u n k ty .

W sz y s tk ie p r a w ie p o z y c je o p a tr z o n o z w ię z ły m k o m e n ta r z e m lic z ą c y m od k ilk u do ok. 30 w ie rs z y d r u k u , a o p is u ją c y m z w y k le u k ła d i k o n c e p c ję k sią ż k i, z p a ro m a s ło w a m i o c e n y n a k o ń c u , g d z ie c zęsto a u to r w y ty k a b r a ­ ki. P o d a n o b ib lio g ra fię o b s z e rn ie js z y c h re c e n z ji d a n e j p o z y c ji w p e rio d y k a c h n a u k o w y c h . P o z y c je n a jw a ż n ie js z e o z n a c z o n o g w ia z d k a m i ( je d n ą lu b d w ie ­ m a).

B y ło b y in t e r e s u j ą c e z o b aczy ć, ja k ie k s ią ż k i z l a t o s ie m d z ie s ią ty c h o tr z y ­ m a ły d w ie g w ia z d k i: co w ty c h la ta c h u k a z a ło się a b s o lu tn ie p o d sta w o w e g o , w e d le o ce n y b ib lis ty t a k w y b itn e g o j a k J o s e p h F itz m y e r ? S ą t o — p o m ija ją c w y ­ d a w n ic tw a c ią g łe , n o w e to m y czy w y d a n ia — K . i B. A l a n d , D er T e x t

d es N e u e n T e s ta m e n ts : E in fü h r u n g i n d ie w is s e n c h a fftlic h e n A u s g a b e n so w ie i n T h e o r ie u n d P r a x is d e r m o d e r n e n T e x tk r i ti k , S t u t t g a r t 1982 (po

a n g L e id e n 1987); J . H . C h e r l e i s w o r t h (w yd.), T h e O ld T e s ta m e n t P se u d e p ig r a p h a , t. 1—2, G a r d e n C ity 1983— 85; H. F. D. S p a r k s (w yd.), T h e A p o c r y p h a l O ld T e s ta m e n t, O x fo rd 1984; do te g o jeszcze n ie d o ty k a j ą ­

ca w p ro s t B ib lii T h e C a m b r id g e H is to r y o f C la ssica l L ite r a tu r e (cz. I, G r e e k

L ite r a tu r e , 1985; cz. II , L a tin L it e r a tu r e , 1982). J e s t to d o ść n ie w ie le w p o ­

Cytaty

Powiązane dokumenty

Wydaje się więc, iż motyw życia po śmierci, obecny nawet w historii Feniksa, który miał się odradzać w Heliopolis (dzisiejsza dzielnica Kairu) tłumaczy swego

Mówiąc jednak o wzajemnej zależności tych poznań, należy także po- wiedzieć, że również poznanie religijne, chociaż jest poznaniem autono- micznym, w pewnym

Zodra de huidige huurcontracten aflopen, zal deze ruimte aangeboden worden op de markt, en naar verwachting leiden tot een nog hogere leegstand (Jongsma 2011).. Huidige

Na wcześn iej przygotowanych arkuszach statystycz - nych zapisano oceny uzyskane dla poszczególnych lin ii papilarnych opuszek palców zwłok po zastoso- wan iu Ardroksu ,

Od Redakcji: Zwracamy się do wszystkich rad adwokackich o nad­ syłanie informacji do działu „Z życia Izb” w tym również o wyróż­ niających się młodych

Walter Biemel wskazuje, że zwrot ten zarysowuje się u Husserla nawet około roku 1905, gdyż z tego okresu zna- ne są już jego pierwsze szkice zagadnień idei fenomenologii

Dawkins zauważa, że alternatywne mechanizmy (przede wszystkim lamarkow- ski), których konsekwencją jest przystosowanie organizmów do środo- wiska, nie działają w

Zaznaczmy, że noematyczny „przedmiot po prostu” jest określony jako czyste X nie tylko dlatego, że okazuje się korelatem syntetycznego (jednolitego) związku