12. niedziela zwykła, Jezus - Mesjaszem

Ryszard Groń

12. niedziela zwykła, Jezus

-Mesjaszem

Wrocławski Przegląd Teologiczny 5/2, 240

240

12. NIEDZIELA ZWYKŁA - 21 VI 1998

Jezus - Mesjaszem

1. Jezus p o sta w ił d ziś A p o sto ło m d w a pytania dotyczące Jego osoby: za k o g o j e s t u w a ­ żany przez lu dzi (św iat) i za k ogo je s t u w ażany przez sam ych A postołów . „Św iat” ż y d o w ­ ski, w m niem aniu u czn ió w ży ją cy ch rów n ież w św ie cie , sprow adza się do przedstaw ienia Jezusa jak o je d n e g o z lu dzi w ielk ie g o form atu, za k o g o ś w rodzaju Jana C h rzciciela czy E liasza lub je d n e g o z w ie lk ic h proroków Starego Testamentu. O d p ow ied ź Piotra - w im ie ­ niu A p o sto łó w - utw ierdza jed n a k Jezusa w przekonaniu, że Jego w y siłe k zb aw ien ia c z ło ­ w iek a z n iew o li grzechu i u stan ow ien ia K rólestw a B o ż e g o nie id zie na marne. Jego K o śc ió ł b ęd zie dobrym instrum entem teg o zbaw ienia, ale p o n iew a ż m a się ono dokonać n iek on ­ w en cjonalnie - pop rzez ofiarę m ęk i i haniebnej śm ierci - nakazuje m ilczen ie p rzygotow u ­ ją c do n ieg o na razie sam ych A postołów .

2. W edług p rzekonań ży d o w sk ich m esjasz m iał b y ć d o czesn y m w ła d cą Izraela, a je g o k rólestw o w p row adzone środkam i p o lity czn y m i i przem ocą. Jezus natom iast, p ow ołując się na proroctw a Starego Testam entu, zrealizuje m od el M esja sza - C ierpiącego S ługi Jah­ w e, którem u w łó cz n ia przebije b o k otw ierając ty m sam ym źródło łask i i m iłosierd zia B o ­ żeg o (1 czyt.); przez co rozpoczn ie erę K rólestw a m iłości. Odtąd droga zbaw ienia dla ucznia Jezusa p ow inn a b y ć u pod obn ion a do drogi M istrza; m a p o leg a ć na w y rzeczen iu się w ła ­ sn ego eg o izm u i n aśladow aniu G o k ażd ego dnia, co sam Jezus n azyw a n iesien iem krzyża dnia co d zien n ego.

3. S p ostrzeżen ie to je s t bardzo istotne dla u czn ió w Chrystusa dnia d zisiejsze g o . D z iś rów n ież są aktualne d w a pytania M istrza: za k o g o u w aża G o św iat i sam i Jego u czn iow ie. C hrześcijanie żyjący w św ie cie m u szą znać op in ię teg o św iata na tem at ic h nauki i z a ło ż y ­ ciela, b y m óc w ty m św ie cie skuteczniej działać; m u szą też pośrodku teg o św iata bronić sw o ic h p raw dziw ych przekonań, a n ajlepszym spraw dzianem je s t tu ic h ży c ie p row adzone w duchu ofiary krzyżow ej M istrza.

4. D z is ie jsz y św iat, p od ob n ie ja k n iegd yś, nie w id zi w Jezusie M esjasza, Syna B o ż e g o , który odkupił św iat p rzez sw ą m ęk ą krzyżow ą. O w szem , w ielu w id z i w N im cz ło w ie k a w ielk ie g o form atu i ducha, g u m cz y rew olucjonistę, ale nic p o za tym. A ponadto, brak d ziś zrozum ienia dla religii zw iązanej z w y rzeczen iem i ofiarą. Jednym z siedm iu g rzech ów sp o łeczn y ch w ym ien ian ych praw ie 50 lat tem u przez M . G andhiego je s t w łaśn ie r e lig ia b e z ofiary. K o ś c ió ł jed nak , m im o w szystk o n iew zruszenie pow tarza w yzn anie Piotra: „Tyś j e s t M e sja sz e m B o ż y m ”, znając kontekst o fia m icz y teg o w ydarzenia. Jakże w y m o w n y m jest tu pontyfikat p ap ieża Jana P aw ła II opierający się w szelk iem u przesadnem u, absolutnem u dem okratyzm ow i, w olu ntaryzm ow i i k on su m p cjon izm ow i reprezentow anym p rzez w sp ó ł­ czesn y świat. Pam iętajm y, że nie m a chrześcijaństw a b e z k rzyża C hrystusow ego; pam iętaj­ m y o nauce Jezusa i d źw igan iu k rzyża naszej co d zien n o ści, p o n iew a ż naprawdę „ten, kto straci sw oje ży c ie z p o w o d u Chrystusa, ten j e za ch ow a” .