Użytkowanie komputerów
Instrukcja laboratoryjna
„Usługi internetowe”
Warszawa 2018 r.
1. Wstęp
1. Zapisz tworzony dokument pod nazwą: NumerGrupy_Nazwisko_1 w katalogu wskazanym przez prowadzącego.
2. Rozpocznij wykonywanie kolejnych zadań. Pamiętaj o częstym zapisywaniu dokumentu – sprawozdania (np. Ctrl+S).
2. Zadania do wykonania
2.1. Adresacja komputera w sieci Internet – adres IP
Adres IP jest to liczba nadawana interfejsowi sieciowemu, grupie interfejsów lub całej sieci komputerowej w protokole IP, służąca identyfikacji elementów sieci w trzeciej warstwie modelu OSI. Zwykle zapisany jest jako 4 oktety co w postaci czytelnej dla ludzi przyjmuje postać czterech liczb dziesiętnych z zakresu 0-255 oddzielonych kropką np. 192.168.10.1.
Wykorzystaj wszystkie podane poniżej przykłady na własnej stacji roboczej. Efekty w postaci zrzutów okien zamieść w sprawozdaniu.
Podstawowe okno, w którym można sprawdzić właściwości obecnego połączenia sieciowego:
Menu Start > Panel Sterowania > Sieć i Internet > Centrum sieci i udostępniania > Połączenie lokalne
Klikając w przycisk Szczegóły można przejść do okna Szczegóły połączenia sieciowego.
Można podejrzeć podstawowe informacji na temat konfiguracji interfejsu sieciowego jak adres IP.
Adres IP może być podany ręcznie przez użytkownika z uprawnieniami administratora po wejściu w okno Stan połączenia > Właściwości > Protokół internetowy w wersji 4 (TCP/IPv4) >
Właściwości
Domyślne ustawienia wskazują, aby komputer automatycznie uzyskiwał adres IP i adres serwera DNS można jednak podać oba adresy ręcznie. Przykładowa konfiguracja może wyglądać następująco:
Te same informacje można uzyskać wpisując w wierszu poleceń ipconfig.
Aby otworzyć wiersz poleceń należy: Menu Start > Wyszukać "cmd" > cmd
Większą liczbę informacji można uzyskać wpisując ipconfig /all. Wpisując ipconfig /? można dowiedzieć się więcej o wykorzystaniu programu ipconfig. Wykorzystując komendę ipconfig /release można spowodować zwolnienie przydzielonej automatycznie konfiguracji. Komenda ipconfig/renew powoduje natomiast odnowienie konfiguracji. Możliwe jest sprawdzenie możliwości nawiązania połączenia do zdalnego komputera poprzez wykonanie komendy ping.
Należy zdobyć adres IP komputera którego osiągalność chcemy sprawdzić, a następnie wykonać
wykonywane są 4 żądania i badana jest ich odpowiedź, aby przerwać badanie należy użyć kombinacji klawiszy CTRL+C.
Przykładowo w dwójkach można znaleźć pusty adres IP z danej podsieci (np. poprzez wykonanie polecenia ping na wybranych adresach, różniących się ostatnią cyfrą od adresu interfejsu lokalnego), a następnie zmienić ręcznie adres IP jednego komputera na wybrany według schematu wymienionego wcześniej. Po takiej operacji można wykonać komendę ping podając adres niedostępnego wcześniej adresu IP.
2.2. Wybrane usługi sieciowe
Wśród adresów IP można wyróżnić kilka o specjalnym znaczeniu bądź zarezerwowanych.
Między innymi wyróżnić można:
• 0.0.0.0 - pokazywany czasami gdy komputer nie ma dostępu do sieci Internet. Jest także wykorzystywany przez programy do zdefiniowania dowolnego poprawnego adresu IP.
• 127.0.0.0/8 - podsieć zarezerwowana jako adresacja zwrotna. Najpopularniejszym adresem wykorzystywanym jest 127.0.0.1 nazywany także localhost oznaczający komputer lokalny.
Wykonując ping 127.0.0.1 pakiety wysyłane są do komputera z którego wykonano komendę.
• 192.168.0.0/16 - adresacja wykorzystywana dla sieci prywatnych, np. podsieci w obrębie pojedynczej sali laboratoryjnej.
Gdy wykonywane jest polecenie ping pakiety danych powinny trafić do komputera o zadanym adresie IP. Skąd jednak komputer może wiedzieć gdzie wysłać takie pakiety? Jeśli adres docelowy znajduje się w tej samej podsieci dane mogą być wysłane bezpośrednio, problem pojawia się gdy adres źródłowy i docelowy znajdują się w różnych podsieciach. W takim przypadku pakiety wysyłane są na adres bramy domyślnej której adres IP można było odczytać ze szczegółów połączenia. Zazwyczaj adres ten ustawiony jest na lokalny router lub access point.
Powyższe zasady zdefiniowane są w tabeli routingu, którą można podejrzeć wykonując komendę route print.
Szczególną uwagę można zwrócić na wpis, w którym miejsce docelowe w sieci jest równe 0.0.0.0.
Zgodnie z tym, jak zdefiniowany został wcześniej adres 0.0.0.0, wpis ten można odczytać w powyższym przykładzie jako: „prześlij pakiety wysłane na dowolny poprawny adres IP pod adres 192.168.124.2”.
Drugim rodzajem wpisów są te opisane jako on-link, co oznacza, że komputer może wysyłać do nich pakiety bezpośrednio. Przykładem jest wpis dla podsieci, w której znajduje się komputer (w tym przypadku jest to 192.168.124.0/16).
Aby uzmysłowić sobie ścieżkę, jaką pokona pakiet zanim dotrze do celu, można wykorzystać polecenie tracert. Pozwala na prześledzenie ścieżki jaką podąża pakiet zanim trafi do celu. Można spróbować wykonać polecenie tracert 212.77.98.91.
Poprawnie skonfigurowane routery pośrednie nie odpowiadają na zapytania programu tracert, stąd wynik działania komendy nie jest tak bardzo interesujący. Jednak możemy zobaczyć, że zanim wysłany pakiet trafił do komputera docelowego musiał przejść przez 9 komputerów. Drugą rzeczą, którą można dostrzec jest fakt, że pakiet został wysłany najpierw do bramy domyślnej. Wynika to z faktu, że lokalna tabela routowania nie miała wpisu związanego z adresem 212.77.98.91. Wpis taki można dodać wykonując komendę: route add 212.77.98.91 mask 255.255.255.255 {IP bramy}
gdzie za IP bramy można podstawić IP dowolnego innego komputera (np. komputera sąsiada).
Operacja ta wymaga uruchomienia wiersza poleceń z uprawnieniami administratora. Wykonując route print można upewnić się o dodanym wpisie. Można wykonać teraz ping 212.77.100.101 , aby sprawdzić, czy jest możliwość nawiązania połączenia.
Wynik działania programu może być zaskakujący. Połączenia nie udało się nawiązać. Wynika to z faktu, że dla domyślnych ustawień komputera osobistego nie routuje on pakietów dalej. Pakiety
komputerze jest zadaniem zaawansowanym i nie będzie tutaj opisana. Jednak wynik działania programu tracert wyglądałby następująco:
Jak widać pakiet jest najpierw wysyłany do komputera ustalonego w poleceniu route add, skąd przesyłany jest dalej do bramy domyślnej. Należy teraz usunąć dodany wpis do tablicy routingu poleceniem route delete 212.77.98.91 a następnie upewnić się, że konfiguracja jest poprawna poprzez wykonanie odpowiedniego polecenia ping.
Przy okazji wykonywania polecenia tracert 212.77.98.91 można zaobserwować ciekawostkę:
program odpowiada "Śledzenie trasy do www.wp.pl [212.77.98.91]". Okazuje się, że polecenie ping można także wykonać jako ping www.wp.pl.
Komputery nie znają nazw takich jak www.wp.pl. Zostały one stworzone z myślą o tym, aby ułatwić pracę człowiekowi. Komputer wysyła pakiety na adres IP. Więc gdy podajemy mu adres docelowy mnemoniczny www.wp.pl następuje automatyczna zamiana na adres IP 212.77.100.101.
Zamiana ta jest wykonywana przy pomocy serwera DNS. Wykonując polecenie nslookup {ip|hostname} możemy otrzymać efekt tej zamiany. Podając adres IP otrzymamy nazwę mnemoniczną i odwrotnie. Aby uniknąć ciągłych zapytań do serwerów DNS wyniki takich zapytań są zapisywanie w lokalnym cache. Można zobaczyć zawartość lokalnego cache przez wykonanie polecenia ipconfig /displaydns natomiast wyczyścić go poprzez ipconfig /flushdns. W ramach ćwiczenia można wyczyścić cache, podejrzeć go, otworzyć przy pomocy przeglądarki dowolną stronę internetową a następnie zobaczyć, jakie zapytania DNS były potrzebne, aby wykonać polecenie.
Wpisując polecenie hostname można pozyskać informację o nazwie mnemonicznej lokalnego komputera. Można więc wykonać polecenie ping z parametrem zwróconego argumentu przez poprzednie polecenie.
Polecenie to można wykonać w parach. Dodatkowo można wykonać polecenie ping localhost, które wyśle pakiety do komputera lokalnego. Dzieje się tak ponieważ nazwa komputera może być deklarowana nie tylko przez komputer docelowy, ale także przez dowolny komputer pomiędzy.
Należy otworzyć notatnik z uprawnieniami administratora, a następnie otworzyć plik C:\Windows\System32\drivers\etc\hosts. Na samym dole pliku w nowym wierszu należy dodać rekord {ip} testowy, gdzie {ip} to adres IP sąsiada. Jak w przykładzie.
Teraz należy wykonać polecenie ping testowy i sprawdzić na jakie IP został przekształcony dany adres. Po wykonaniu polecenia należy zastosować takie same kroki, aby usunąć dodany uprzednio wpis.
Zakończenie pracy i wysyłanie sprawozdania
Zapisany dokument wyślij na adres wskazany przez prowadzącego wraz z załączonym plikiem tworzonego sprawozdania. W temacie wiadomości zamieść identyczną nazwę jak nazwa pliku NumerGrupy_Nazwisko_1.
