• Nie Znaleziono Wyników

Jerzy Paweł Tencer nie żyje

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Jerzy Paweł Tencer nie żyje"

Copied!
2
0
0

Pełen tekst

(1)

Barbara Konarska-Pabiniak

Jerzy Paweł Tencer nie żyje

Notatki Płockie : kwartalnik Towarzystwa Naukowego Płockiego 61/3 (248), 52

(2)

NOTATKI PŁOCKIE • 2016 • 3/248 52

Z ŻAŁOBNEJ KARTY

JERZY PAWEŁ TENCER NIE ŻYJE

W dniu 11 września 2016 roku zmarł nagle Jerzy Paweł Tencer, artysta plastyk z Gostynina. Miał 66 lat, a więc śmierć zabrała go przedwcześnie. Swoim talentem mógł jeszcze długo służyć społe-czeństwu.

Paweł Tencer jest rodowitym gostynianinem, urodził się w tym mieście 24 sierpnia 1950 roku. Miejscowe Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Kościuszki ukończył w 1969 roku, następnie w roku 1986 Zaoczne Studium Wychowania Plastycznego w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Gdańsku. W latach 1973-1991 był zatrudniony w Miejskim Centrum Kultury w Gostyninie jako in-struktor plastyki. Z jego inicjatywy utworzone zosta-ło w 1993 roku Gostynińskie Towarzystwo Popierania Twórczości Plastycznej, którego przez 16 lat był prezesem, a także mentorem i opiekunem. Następ-nie zaczął działać w Grupie Nieformalnej. CzynNastęp-nie uczestniczył i organizował wiele akcji plastycznych, w tym plenerów i wystaw nie tylko w Gostyninie, ale także poza granicami miasta. Brał udział w plenerze malarskim m.in. w Kamieniu Krajewskim (1983), Tucholi (1986), Olecku (1987), Sierpcu (1998). Współorganizował z Gminą Gostynin Plener Malar-ski w Lucieniu i od roku 1998 systematycznie w nim uczestniczył, a także brał udział w 2002 r. w wysta-wie plastycznej prezentującej dorobek gostyniń- skich plastyków w partnerskim mieście Langenfeld. Miał dar gromadzenia wokół siebie profesjonalis- tów i amatorów obdarzonych talentem plastycznym i organizowania im życia artystycznego. Młodym chętnie udzielał profesjonalnych rad, wskazówek i pomocy w pracy twórczej. Jako juror uczestniczył w konkursach i wystawach plastycznych w gostyniń-skich szkołach. Swoją wiedzą służył też kandydatom na studia malarskie lub architekturę.

Sam zajmował się grafiką, malarstwem sztalugo-wym i sztuką użytkową. Na licznych wystawach można było podziwiać jego pejzaże, kwiaty, postaci ludzkie, architekturę. Lubił mocne kolory. Wśród innych prac, jego dzieła były łatwo rozpoznawalne, miał swój styl. W mieście pozostanie jego malatura ścien-na przedstawiająca panoramę Gostyniścien-na w sali posiedzeń Urzędu Miasta i wydarzenia oraz postaci

historyczne dotyczące Gostynina na ścianie zamku gostynińskiego.

Przez 14 lat, od 2002 roku bezinteresownie współpracował z redakcją „Notatek Płockich”, a dokładnie od nr 2/191 z 2002 roku, wykonując na okładkę kwartalnika szkice architektoniczne Mazow-sza Płockiego. Popularyzował piękno zabytków m.in. Płocka, Sierpca, Gostynina i okolic, doskonale za-chowując kreskę i styl poprzednika Tadeusza Osiń-skiego. Swoją grafiką ukazującą zabytkowe budow-le Gostynina, również bezinteresownie, zilustrował okładki czterech tomów „Rocznika Gostynińskiego” z lat 2007-2016.

Odznaczony został odznaką Ministra Kultury – Zasłużony Działacz Kultury, a w 2011 r. medalem Za zasługi dla miasta Gostynina. Pozostanie w pa-mięci jako człowiek utalentowany, wielkiej wrażliwo-ści i skromnowrażliwo-ści.

Barbara Konarska-Pabiniak

Cytaty

Powiązane dokumenty

M ówi Parandowski o Petrarce, że uchylał drzwi na zgiełk swych czasów... i natychmiast je zamykał, gdy wdarła się przez nie zbyt gorąca wrzawa. Do końca

W porównaniu do ubiegłego wtorku (22.07) liczba zarażonych rudzian wzrosła o 135 osób. W gronie tym najwięcej jest pracowników KWK Ruda Oddział Biel- szowice.

25 lutego 2010 roku zmarł nagle nasz kolega dr Jerzy Ogar, świetny dydaktyk fizyki, nauczyciel akademicki Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie; zawsze życzliwy, pełen

Wydaje się, że takim katalizatorem wyzwalającym aktywność i bliższe zain- teresowanie Episkopatu tym, co dzieje się na Wybrzeżu oraz w środowiskach robotniczych, było orędzie

Judycki opowiada się za pewną wersją dowodu apriorycznego, gdzie Bóg jako causa totalis jest warunkiem możliwo­ ści istnienia jakiegokolwiek bytu oraz siłą skupiającą w

Od 1967 roku był członkiem Towarzystwa Na- ukowego Płockiego z czego szczególnie był dumny.. Spotkania z in- nymi członkami dawało Mu

A duch Appiusza był napięty jak łuk i nie uginał się pod ciężarem wieku. Diodor, Biblioteka XX 36 – cenzura

Adjacent glass panels were connected using profiles with a design similar to the side profile (fig. Przekrój połączeń konstrukcji aluminiowej a) zewnętrznego b)