Podmioty prawa
międzynarodowego
Państwo
Organizacje międzynarodowe
Niesuwerenne organizacje terytorialne
Watykan – Stolica Apostolska
Naród
Powstańcy
Strona wojująca
Jednostka
Podmioty prawa
międzynarodowego
Pierwotne
• Państwo
Wtórne
• Organizacje międzynarodowe
• Niesuwerenne organizacje terytorialne
• Watykan – Stolica Apostolska
• Naród
• Powstańcy
• Strona wojująca
• Jednostka
Podmioty prawa
międzynarodowego
Określone terytorium
Ludność
Suwerenna władza
Państwo
Stała ludność
Określone terytorium
Rząd
Zdolność do utrzymywania stosunków z innymi państwami
Państwo – konwencja z Montevideo
Prawa państwa
Zasadnic
ze Nabyte
Prawo do istnienia
Prawo do niezawisłości
Prawo do równości
Prawo do utrzymywania stosunków międzynarodowych
Prawo do czci
Prawa zasadnicze
Sposoby powstania
Oderwanie się części terytorium państwa
Rozpad państwa na kilka państw
Połączenie się kilku państw w jedno
Utworzenie nowego państwa na terytorium nie podlegającym suwerenności żadnego państwa
Powstanie państwa
Inkorporacja
Rozpadnięcie się
Połączenie
Upadek państwa
Teoria tabula rasa
Teoria prawa wyboru
Teoria kontynuacji z prawem wypowiedzenia
Teoria prawa do namysłu
Ciągłość i sukcesja państw
Konwencja Wiedeńska o sukcesji państw w stosunku do traktatów z 1978 r.
Nowe państwo – tabula rasa
Powstanie przez zjednoczenie (podział) – kontynuacja ipso iure
Ciągłość i sukcesja państw
Typy sukcesji Typy sukcesji
Rozpad państwaRozpad
państwa SukcesjaSukcesja Zjednoczenie państwa (inkorporacja)
Zjednoczenie państwa (inkorporacja)
Cesja Cesja
Powstanie nowego państwa niepodległego
Powstanie nowego państwa niepodległego
Zasada kontynuacji ipso iure
Zasada przesuwalnoś
ci granic Zasada tabula
rasa
Zasada suwerennej równości państw
Wszystkie państwa korzystają z suwerennej równości. Mają one równe
prawa i obowiązki oraz są równymi członkami wspólnoty międzynarodowej, niezależnie od różnic gospodarczych, społecznych, politycznych lub innego rodzaju.
W szczególności suwerenna równość obejmuje następujące składniki:
(a) Państwa są równe pod względem prawnym,
(b) Każde państwo korzysta z praw związanych z pełną suwerennością, (c) Każde państwo ma obowiązek szanowania osobowości innego państwa, (d) Integralność terytorialna i niepodległość polityczna państwa są
nienaruszalne.
(e) Każde państwo ma prawo swobodnie wybrać i rozwijać swój system polityczny, społeczny, gospodarczy i kulturalny,
(f) Każde państwo ma obowiązek w pełni stosować się w dobrej wierze do swych międzynarodowych zobowiązań oraz współżyć w pokoju z innymi państwami.
Suwerenność państw
Stan zobowiązań prawnomiędzynarodowych
Jej zakres jest zmienny w czasie
Jej zakres jest zmienny podmiotowo
Kompetencja własna państwa
Zakaz mieszania się państw w sporawy należące do kompetencji własnej innych państw
Doktryna Calvo-Drago
Zasada nieinterwencji
Państwa prawnie są równe
Każde państwo korzysta z prawa pełnej suwerenności
Osobowość państwa, jak również jego integralność terytorialna i niezależność polityczna muszą być szanowane
Równość państw
Materialne (np. równość systemów prawa wewnętrznego)
Proceduralne (np. podpisywanie w kolejności alfabetycznej umów wielostronnych)
Protokolarne (protokół dyplomatyczny)
Konsekwencje równości
Żadne państwo nie może sądzić innego państwa
Zakres
• Organy
• Agendy państwowe
• Siły zbrojne
• Własność
Sprawa reparacji wojennych
Immunitet jurysdykcyjny państwa
Rodzaje państw
Jednoli te
Złożon
e
Państwa rozwijające
się
Rodzaje państw Rodzaje
państw
Śródlądowe Śródlądowe
niekorzystnym O położeniu geograficznym niekorzystnym O
położeniu geograficznym
Archipelagow Archipelagow e
e
Państwa neutralne
Niesuwerenne organizacje terytorialne
Watykan – Stolica Apostolska
Naród
Powstańcy
Strona wojująca
Jednostka (osoby prawne)
Inne podmioty
Uznanie
międzynarodo we
Uznanie
międzynarodo we
Konstytutywn Konstytutywn e
e Deklaratoryjn Deklaratoryjn e
e
Uznanie
międzynarodo we
Uznanie
międzynarodo we
Wyraźne
Wyraźne Dorozumiane (milczące)
Dorozumiane
(milczące)
Uznanie
międzynarodo we
Uznanie
międzynarodo we
De iure
De iure De facto De facto
Uznanie międzynarodo
we
Uznanie
państwa Uznanie rządu
Doktryna Tobara
Doktryna
Estrady
W wyniku wykonania umowy zjednoczeniowej zawartej pomiędzy państwem A a państwem B państwo A zostało wchłonięte przez państwo B i przestało istnieć. W umowie zjednoczeniowej zawarto postanowienia, zgodnie z którymi od momentu zjednoczenia nie obowiązuje żaden traktat zawarty przed zjednoczeniem zarówno przez państwo A, jak i przez państwo B. Powyższe postanowienia zostały notyfikowane wszystkim państwom, które w momencie zjednoczenia były stronami traktatów z państwem A lub B. Ze strony dotychczasowych kontrahentów państw A i B posypały się protesty i żądania by traktaty obowiązujące przez zjednoczeniem państwo A i państwo B obowiązywały państwo B również po zjednoczeniu obu państw. Państwo B odparło, że nie ma obowiązku kontynuowania traktatów zawartych przez siebie i przez państwo A. W uzasadnieniu państwo B podało, że zjednoczenie z państwem A nie jest de facto i de iure standardowym połączeniem dwóch państw, co wymagałoby kontynuowania przez zawartych przez poprzedników traktatów, a jedynie inkorporowaniem (wchłonięciem) państwa A przez państwo B.
Czy państwo B ma rację? Odpowiedz na pytanie, uwzględniając fakt, że państwo A i państwo B są stronami Konwencji wiedeńskiej o sukcesji państw w przedmiocie traktatów z 1978 r. Odpowiedź uzasadnij.
Pytania pomocnicze: z jakim przypadkiem sukcesji państw mamy do czynienia? Jakie reguły rządzą sukcesją traktatów w danym przypadku sukcesji państw? Czy reguły rządzące sukcesją państw w podanym przypadku sukcesji państw zostały zachowane?
Kazus 1
W wyniku wykonania umowy zawartej pomiędzy państwem C i państwem D doszło do przejścia części terytorium państwa C na rzecz państwa D. W umowie państwa C i D zawarły postanowienia, że od momentu przekazania państwu D części terytorium państwa C, umowy państwa C przestają obowiązywać na przekazanym terytorium, zaś umowy państwa D zaczynają na nim obowiązywać.
Rzeczone postanowienie traktatu zostało notyfikowane wszystkim państwom będącym stronami traktatów czy to z państwem C czy D w momencie cesji. Ze strony dotychczasowych kontrahentów państwa C posypały się protesty i żądania, by traktaty, które przed cesją obowiązywały państwa C, po cesji obowiązywały państwo D w odniesieniu do objętego terytorium.
Oceń sytuację. Czy żądania kontrahentów państwa C są słuszne? W odpowiedzi uwzględnij fakt, że w momencie cesji państwa C i D są stronami Konwencji wiedeńskiej o sukcesji państw w przedmiocie traktatów z 1978 r. Odpowiedź uzasadnij.
Pytania pomocnicze: z jakim przypadkiem sukcesji państw mamy do czynienia? Jakie reguły rządzą sukcesją traktatów w danym przypadku sukcesji państw? Czy reguły rządzące sukcesją państw w podanym przypadku sukcesji państw zostały zachowane?
Kazus 2
W wyniku dekolonizacji powstało nowe niepodległe państwo E, które jednostronnie notyfikowało sukcesję kilkudziesięciu umów wielostronnych, obowiązujących uprzednio w odniesieniu do terytorium, którego sukcesja dotyczyła.
Notyfikując sukcesję i określając swój status jako strony dwóch z w/w umów, państwo E sformułowało zastrzeżenia do tych umów. Pozostałe strony omawianych umów wystąpiły z protestami, odmawiając państwu E prawa zgłoszenia zastrzeżeń. Państwa te argumentowały, że zgodnie z art. 19 Konwencji wiedeńskiej o prawie traktatów z 1969 r., zgłaszać zastrzeżenia można tylko przy podpisywaniu, ratyfikacji, przyjęciu lub zatwierdzeniu oraz przystąpieniu do traktatu.
Państwo E powinno więc określić swój status jako strony danej umowy w jej dotychczasowym brzmieniu albo w ogóle umów tych nie utrzymywać w mocy.
Oceń sytuację. Czy państwo E ma prawo zgłoszenia zastrzeżeń?
Odpowiedź uzasadnij. Przydatna może być Konwencja