Znaczenie rdzeniowania bocznego dla diagnozy stratygraficznej

A C T A G E' O L O G I C A P O L O N I C A

Vol. XX, No. 4 Warszawa 1970

DANU'nA NATUS'IEW11CZ-!DUDZIA!K

Znaczenie rdzeniowania bocznego dla diagnozy stratygraficznej

IMPORTANCE OF SIDE-CORINGS FOR STRATIGRAPHIC DIAGNOSIS

S'1lR~: !Badania mikropaleontologiczne próbek, pobranych gruntonosem

" z wiercenia !Huta Szklana -1, pozwoliły na określenie wieku serii skalnej nie gorzej

niż na podstawie próbek z pełnego rdzeniowania. !Ma to duże znaczenie dla prowa- dzenia prac wiertniczych w przedsiębiorstwach poszukiwań naftowych, gdyż stwa- rza możliwoś~ ograniczenia pełnego rdzeniowania, a więc prowadzi do obniżki

kosztów wiercenia i skrócenia czasu' jego trwania.

"Celem opracowania jest zwrócenie uwagi na możliwość ustalania stratygrafii na podstawie próbek o małej objętości. Próbki takie dostar- czone zostały do Pracowni Mikropaleontologicznej Przedsiębiorstwa Po-

szukiwań Naftowych w Pile. Pobrano je gruntonosem (rdzeniowanie bocz- ne) z wiercenia Huta Szklana 1.

Objętość próbek zanieczyszczonych płuczką wahała się w granicach 4-8 cm3• Po dokładnym ich oczyszczeniu największa z próbek ważyła 14 gramów, najmniej sza zaś 6. Mimo małej ilości uzyskanego materiału skal- nego, zawarta w nim mikrofauna okazała się wystarczająca do określe­

nia wieku."

Za cenne wskazówki dotyczące tego opracowania składam serdeczne

podziękowanie Pani Prof. dr Oldze Pazdro.

Dziękuję również Pani mgr inż. Janinie Wróblowej za udostępnie­

nie materiałów ,korelacyjnych opartych o pomiary geofizyczne, a Paniom dr Wandzie Bieleckiej i mgr Eugenii Gawor-Biedowej pragnę podzięko­

wać za dyskusję nad stratygrafią oraz mikrofaun~ malmu i górnej kredy omawianego regionu. Za zezwolenie na publikację opracowanych mate-

riałów wyrażam podziękowanie mgr inż. Ludgierdowi Cimaszewskiemu -

głównemu geologowi Przedsiębiorstwa Poszukiwań Naftowych w Pile.

796 DANUTA NATUSIEWICZ-DUDZIAK

SYTUACJA OTWORU WJERTNICZroO HUTA SZKLANA 1 [ SEKWENCJA lUITOLOGIl iPROFn,.U

Opracowany profil z wiercenia Huta Szklana 1 znajduje się w od-

ległości około 6 km na NE od miejscowości Krzyż, na p6łnocno-wschod­

nim skrzydle struktury Krzyża, tworzącej wyniesienie w południowo­

-wschodniej części synklinorium szczecińskiego (fig. 1).

Strukturę' reprezentuje forma antyklina1na, o osi przebiegającej

w kierunku Nw-SE i wyraźnie niesymetrycznych skrzydłach. Północno-

Slne/ce Kl'qjeli.slrie

/0 .

, , _ ... _1 ,

J I /

8110-" ^{I , ' ,}

goq--~ I I

, I I

" _, ^\ _\

.

_\

" \ ^\

'" ^{\ \}

J

.

Fig. a..

1(,

.

m

.

+ ... ++ f

- -1100 - - 2 Kk-Km 3

•

TnC/Mko

O

struktura iKrzyia I(według J. Sokołowskiego et al., 1965, z mapy s·trukturalno-geolo- gicznej Pohlki) wrnjonach pozakarpackich, bez utworów kenozoicznych

I oś atruktury, li powierzchnie strukturalne wląune z prZ)'Btropow,m! partiami malmu.

li kampan-maBtrycht, 4 otwm wiertniczy

Krzyżstructure (after J. Sakołowskl et al, 11985, trom a map ol the ,eologlcal structure ot iPoland) in regions outside the C8rpathlans without tbe Cenozoic

deposlts

I am ot łhe atructure, li Itructural wrface8 connecłed wttb tbe top'. parta ot the Malm,

, Campan1an-MaNtr1chtlan, • borehole

·ZNACŻENJE RDZENIOWANIA BOCZNEGO DLA DIAGNOZY STRATYGRAFICZNEJ 7'i1T

-w$chodnie skrzydło wykazuje upad około 40° i pochylone jest w kierun- ku osi ~orium szczecińskiego. Skrzydło południowo-zachodnie na- tomiast jest łagodne, a upady stwierdzone na podstawie profilów sejs- micznych wynoszą zaledwie kilka stopni.

Uzyskane dane z otworu Huta Szklana 1 pozwoliły stwierdzić, że

przebito następujące utwory (stratygrafia według Wróblowej, 1969):

O-·105 m - Czwartorzęd

·HI5-'100 m - Trzeclorzed

190- 982 m - (Kreda górna 9821-1013 m - Kreda dolna 1013--11169 m - !Malm 1169-1250 m - - I Dogger

1~1605 m - Lias

:leo~ m - !Retyk

Kajper górny lKajper dolny

Plaski róinoz1arniste, kwarcowe, żwiry ostro-

krawędziste, średnio-i gruboziarniste.

Piaski kwarcowe, średnioziarniste, żwiry, iły"

ciemnobrunałne i węgle brunatne.

Margle jasnoszare i zielonkawe, wapienie szare- i beZowe, wapienie margliste szare.

Piaskowce szare i szarozielone, mułowce piasz- czyste, ciem~.

Piaskowce jasnoS?:are, mułowce szarobrunatne.

Iłowce, iłołupki ciemnoszare.

Piaskowce szare, drobnoziarniate, iłowce szaro- zielone.

]łowce szarozielone i ciemnobrunatne, z wkład­

kami piaskowców i dolomitów ze skupieniami gipsów i anhydrytów.

. 2205--l2516 m .-Wapień mus.z].owy Wapienie, margle, dolOmity, llowce szare

z wkładkami anhydrytu w spągu.

2515--12B88 m - Pstry piasko- wiec g6rny

Piaskowce i iłowce czerwone f szare.

2588---43050 m - Pstry pias'kowiec :mowce ,brunatne i cieinnoczerwone oraz zielone- środk<lWY i dolny z wkładkami mułowców i piaskowców.

3050-'Uf29 m ^--I Cechsztyn ]łowce ciemnoczerwone z gruzłami anhydrytów.

Końcowa głębokość wiercenia: 3129 m.

STRATYGlłIAwA OSADÓW 'W OPAROl'U OiMZllK.ROIF.AU!NĘ

Do analizy pobrano tylko próbki z głębokości 260-1180 m. Po ich zmacerowaniu otrzymano jedną, względnie pół tacki pozostałości (jedna warstwa na tacce o powierzchni 10 X 6 cm).

Z tat przygotowanej próbki wybierano wszystkie otwornice, przy czym ilość egzemplarzy w poszczególnych próbkach wahała się w grani- cach 11-242, w zależności od wieku i charakteru skały. Próbki górno- kredowe zawierały więcej otwornic, jurajskie zaś mniej. Oznaczeń otwor- nic i oceny ich wartości stratygraficznej dokonano na podstawie prac

w.

Bieleckiej (1960, 1965), W. Bieleckiej i W. Pożaryskiego (1954), W. Bie- leckiej i Z. Dąbrowskiej (1958), W. Bieleckiej i O. Styk (1963), B: F. Ellis i A. R. Messina (1940), E .. Gawor-Biedowej (1964, 1965), E. Gawor-Biedo- wej i E. Witwickiej (1960), K. Potaryskiej .(lę57) oraz W. POŻ8ryskiego

i E. Witwickiej (1956).

'798 DANUTA NATUSIEWICZ-DUDZIAK

Wyniki analizy przedstawiono na tabeli 1. Z uwagi na fakt, że prób- ki pobierane były co 40 m. granice Iińędzy poszczególnymi poziomami mikrofaunistycznymi i piętrami wyznaczono na podstawie wyników ana- lizy pomiarów geofizycznych, dokonanej przez J. Wróblową.

Kelowej?

Analizując próbki okruchowe można stwierdzić, że piętro to wy-

kształcone jest w postaci osadów mułowcowo-piaszczystych. Dyspono- wano tylko jedną próbką, która zawierała następujące formy: Nodosaria fontinensis Terquem, Epistomina ex gr. mosquensi8 Uhlig i Lenticulina ex gr. quenstedti (Giimbel). Wyszczególnione gatunki znane są również

z doggeru i oksfordu, i na ich podstawie nie można z całą pewnością wy-

dzielić keloweju.

Przypuszczalna granica między kelowejem i oksfordem, według

J. Wr6blowej (informacja ustna), przebiega na głębokości 1169 m. Usta- lono ją w wyniku korelacji pomiarów geofizycznych, wykonanych w kil- ku otworach odwierconych na strukturze Krzyża, i przez porównanie z dobrze rozpoznanym i udokumentowanym mikrofaunistycznie profilem doggeru struktury Szamotuł.

Oksford środkowy

Dobrze udoku~entowane faunistycznie osady oksfordu wykształco­

ne są w facji mułowcowej. Z piętra tego dysponowano r6wnież tylko jed-

ną pr6bką. Zawierała ona jednak dość dużo form typowych dla oksfordu

środkowego, np.: Nodobacularia bulbifera Paalzow, Paalzowella cf.

feifeli seiboldi Lutze, Discorbis speciosus Dain, Ophthalmidium stuifense Paalzow, Ophthalmidium birmenstorfensis Kiibler & Zwingli, Lenticu- lina ex gr. muensteri (Roemer), Epistomina ex gr. mosquen.siB Uhlig.

Liczne występowanie N odobacularia bulbifera Paalzow i pojedyn-

cze· egzemplarze Di8corbis speciosus Dain pozwalają · przypuszczać, że

pr6bka może pochodzić z argowu.

Granica między oksfordem i kimerydem przebiega na głęb. 1094 m.

Kimeryd dolny

W kimerydzie przeważają mułowce ciemnoszare na przemian z mu- łowcami jasnoszarymi. Z piętra tego opracowano dwie próbki. W jednej, z głębokości 1025,0 m, obok form znanych z jury stwierdzono także obec-

ność form g6mokredowych; Próbki tej nie uwględniono przy ana1iżie

mikrofaunistycznej z uwagi na zanieczyszczenia. W próbce drugi~j, z gł~

bokości 1085,0 m, napotkano natomiast dość dużą ilość form charakte- rystycznych dla kimerydu-dolnego, pp.: Trocholina 80lecensiB Bielecka

ACTA GEOLOGICA POLONICA, VOL. XX D. NATUSIEWICZ-DUDZIAK

, Dkm

• 2...follJmJ"

• S-I6DMlthr I 11-66 oIu1I1iw , 66-100 okJJzów

ITrY·'

ml1ff}lel

~ waPień _ pltJSkowlet

'?Tu4

RIOrgiel lOpJOSL

[-__ l mutowier

1::-::::1 It1Jwiec

r

-

T a b e la {Chart) 1 •

Rozprzestrzenienie mikrofauny w profilu wiercenia Huta Szklana l Distdbution of ·miorofauna In the borebole profile. Huta S2ikla·na .1

I •

I I

I ł

I •

I

I •

I I

•

•

^•

. . ,

•

•

I I

I

• I I

I

•

I I

•

•

2U 170 I t2S §

DO fł

• 144~

, I • • I I . I I lfZ

-~ . ---~---~----~~---~~----~---~~~----~~~j-~

_ . I I I , • • Ja

• _ I ' . . • I I • • J6~ .

1100 .fUD 1180

-- ---

~

~

_ I I • I I I IH ~

• I • I • .1 I I I 78

-1---~---~---~---~---_.~._._--._-~---_.~_.ITII---.~~

_ I I. I I I I • I . I I I

^I

I

^l5J

_ • I I ' I • • I I I I I . 99 ~

_ I • I I I I I I • • I • //O '§

-$_

1 1 2 6 - " " ' :

~---~---~----~---~---~.r_---~t--;~r_~-Tr_---~----~----~.r----.r-4.~".----.t---~i/~----

- • • 1 1 I I I I

- -

-

-

^{66 ~,.,.,} _~~

9ł ~{g

:~---I---.---.---,---,--.---I---.---I---I---I~:~-I--~:--·~~·~~I--~.~.~~.--~~I~~.~~.--~.~.~~.--.~~.~~---~---1~n~'tl~i~Jf

- I' ... "'. _..

_~·f

• l.marl, I lImestone, • landstone, 4 landy marl, li mudstone, 6 IUtatoDe.

ZNACZENIE RDZENIOWANIA ,BOCZNEGO DLA' DIAGNOZY STRATYGRAFICZNEJ 799

& Pożaryski" Marginulina embaensis (Fursenko & Polenova), Marginuli-

na buskensis Bielecka & Pożaryski, Frondicularia lingulaeformis Schwa- ger, Gaudryina varsoviensis (Bielecka & Pożaryski), Lenticulina cf. infra- volgensis (F)lrsenko & Polenova), Spirillina elongata Bielecka & Poża­

ryski.

Gatunki Marginulina buskensis Bielecka & Pożaryski i Frondicu- lana lingulaeformis Schwager, znane są głównie z dolnego kimerydu, a w górnym ^występują sporadycznie. Uwzględniając ten fakt, analizo-

waną próbkę zaliczono do kimerydu dolnego.

Granica między dolną kredą i kimerydem przebiega na głębokości

1013,0 m;

Odcinek prąfilu z głębokości 1013,0-927,5 m nie został opróbowa- ny, a z analizy pomiarów geofizycznych wynika, że reprezentuje on dolną kredę i cenoman.

Turon

Piętro to, wykształcone w facji marglisto-wapiennej, rozpoznano na podstawie mikrofauny, która umożliwiła także wydzielenie turonu a i ~. Z turonu a opracowano dwie próbki, w których stwierdzono zaledwie trzy gatunki charakterystyczne. ^Są nimi: Anomalina berthelini Keller, Globotruncana helvetica Bolli i Globotmncana coldreriensis Gandolfi.

Ta ostatnia forma znana jest zarówno z górnego cenomanu jak i turonu a.

rlnomalina berthelini Keller kończy swój zasięg występowania w naj-

niższym koniaku, a Globotmncana helvetica Bolli występuje jedynie w turonie a, co jednoznacznie określa wiek osadów.

Granica między, cenomanem i turonem przebiega na głębokości

927,5 m.

W próbce z głębokości 820',0 m stwierdzono, obok form znanych z turonu a, także gatunki występujące w turonie ^~ (tab. 1). Być może, że

próbka ta pochodzi z pogranicza obu tych pięter, których rozdzielenie jest bardzo utrudnione nawet pomiarami geofizycznymi, na co wpływa duża jednorodność osadów.

W turonie ^~ zmienia się wyraźnie charakter mikrofauny. Napotkano tu pierwsze odmiany globotrunkan z grupy "lapparenti", np.: Globotmn- cana m~rginata (Reuss), GlobotTuncana lapparenti var. bulloides Vogler, Stensioeina praeexsculpta Kellęr, Globorotalites micheliniana (d'Orbig- ny). W najwyższych partiach turonu ~ stwierdzono Globorotalites subco- nica (Morrow).

Granica między turonem i koniakiem przebiega na głębokości 770 m.

Koniak

Podobnie jak większość pięter górnej kredy, osady koniaku charak-

teryzują się wykształceniem marglisto-ilastym. W osadach tych pojawia

800 DANUTA NATU8IEWICZ-DUDZIAK

się gatunek Stensioeina usculpta var. graci~is Brotzen, obok którego stwierdzono także Stensioeina praeuBculpta Keller, Stensioei-na polonica Witwicka, Globotruncana lapparenti var. coronata Bolli, GloborotaliteB micheliniana (d'Orbigny), Gavelinella umbilicatula Mjatluk. Pojawienie

się tej ostatniej formy wskazuje na .najwyższy koniak.

Zelq)ół powyższy jest bardzo typowy i charakterystyczny dla ko-·

niaku, a górny zasięg występowania Stemioeina praeexsculpia Keller wyznacza granicę koniaku i santonu, która przebiegać może na głębo­

kości 600 m.

Santon

Osady santonu zawierają dość dużą ilość otwornic. Wśród nich

możemy jednak wyróżnić niewiele gatunków mających znaczenie stra- tygraficzne. Do form pojawiających się w santonie należą: Bolivinita planata Cushman, Bolivinoides strigillata (Chapman), Bulimina triangu- ZariB Cushman & Parker.

Wszystkie te gatunki za wyjątkiem BolivinoideB Btrigillata (Chap- man) przechOdzą do kampanu.

Granica między santonem i kampanem przebiega· na głębokości

432 m.

Kampan

Kampan stwierdzono na głębokości 260,0--432,0 m. W marglistych osadach tego piętra napotkano największą ilość otwornic (ok. 240 egzemp- larzy w jednej próbce).

Mimo że w profilach kampanu Polski obserwujemy obfitość gatun- ków rodzaju Bolivinoides, to w omawianym wierceniu tego stwierdzić

nie można. W piętrze tym pojawia się gatunek Cibicidoides aktulagayen- Bis Vassilenko, obok którego występują także Stensioeina eZBculpta.

(Reuss), Stensioeinae3:Bculpta var. gracilis Brotzen, Stensioeina pomme- rana Brotzen, Stensioeina annae Pożaryska, Globorotalites micheliniana.

(d'Orbigny), Pseudovalvulineria stelligera (Marie), Gavelinella umbili- catula Mjatluk, Bolivinoides Zaevigata Marie oraz globotrunkany z grupy

"lapparenti" .

Przeprowadzając analizę otwornic występujących w poszczególnych próbkach stwierdzamy, że mikrofauna uzyskana z próbek pobranych gruntonosem jest stosunkowo liczna, mimo małej . objętości tychże.

W skałach. bogatych w otwornice próbki takie, jak wynika z przytoczo- nych danych·, pozwalają-na oznaczenie wieku w stopniu wystarczającym

ZNACZENIE RDZENIOWANIA BOCZNEGO DLA DIAGNOZY STRATYGBAFICZNE.T 801

dla celów stratygraficznych, podobnie jak z pełnego rdzeniowania. Je- dynie w skałach ubogich w mikrofaunę próbki z pełnego rdzeniowania

dają możliwość przebrania większej ilości materiału, a tym samym wzbogacenia mikrofauny. Próbki pobrane gruntonosem, w każdym przy- padku, dają lepszy obraz zespołu mikrofauny niż próbki okruchowe, które z reguły zawierają mikrofaunę zanieczyszczoną i pomieszaną.

Dla przykładu podano zestawienie triach takich próbek z badanego wiercenia (tab. 2). Mikrofaunę wybierano z' jednakowej ilości matenału,

tj. z połowy pozostałości po maceracji. Próbki pochodzą ze skał środko­

wego oksfordu wykształconych w tej s~ej facji z trzech różnych głębo­

kości. Pobrana gruntonosem ...;.. z głębokości 1130 m, z pełnego rdzenio- wania -'- z głębokości 1110-1111,3 m i okruchowa - z głębokości 1110 m.

Dają one obraz zróżnicowania zespołu mikrofaunistycznego w obrębie jednego piętra i jednej facji w' zależności nie tylko od sposobu pobrania próbki, ale i od rozproszenia mikrofauny w ·skale.

T a b e la (Chart). 2

Zestawienie próbek - Huta Szklana 1 Comparison of the Huta Szkl~ l sampies

Ilość okazów z próbki pobranej z pełnego

Okruchowej

Gatunek gruntonosem rdzeniowania

z głE:bokości z głE:bokości z głE:bokości

1130 m 11ol1l-11.1il1,3 m 1110 m

EpiBtomi1llJ ex gr. mOBquensiB 14

- ^-

EpiBtomi1llJ parasteUigera 5

- -

Lenticul~na ex gr. muensterl 6

. ,

22

LentłcuUna ex gr. q~nstedtt 5

-

¹

PBeudoglandulina _Dłscorbis uulgatll 3 2

-

Bpeciosu.s 2 2 .2

Pllalzowella cf. feifeli Beiboldł 3 3

-

Trocholi7Ui conłca ".

-

^.,1

SpiriUina tenuissima 5 11 l

NodobacuZaria bulbtfet'a 19- 1.5

-

EoguttuUna lWBsiclI 5

- -

OphthaZmidium birmenstorfensts 54 '1 2

OphthaZmidium Btuifense 48 '1 '1

Citharina d. pro:rima r

- ^-

F'Tondicularill d. nUida 1

- -

Planularw cordiformis

-

²

-

Planula,.w tricarineUa

- -

^l'

Globot,.uncana marginata

- -

^U

ąlobotrtmCl1M lapparenti'

var. buUołdeB

- -

^g.

Globotruncllna lappllrenti

var. trłcarinata

- -

^'1

Globorotalites micheIinwna

- -

^'1

Sten8łoeina eXBculpta var. graciZis

- -

³

Gavelinellll umbiZicatula

- -

^l

Anomalina berthelini

-

^,10

AstacoZuB varwns l -

-

^,1

Razem: 179 14 '19

802 DANUTA NATUSIEWlCZ-DlJDZIAK

Próbka okruchowa zawiera liczną, ale wymieszaną · mikrofaunę.

Jeżeli odliczyć 48 okazów niepewnych, które'pochodzą niewątpliwie z za-

nieczyszczeń, to pozostałe 31 można uznać za występujące na pierwotnym

złożu. Są to: Trocholina conica (Schlumberger), Spirillina ,tenuiBsima Giimbel, Ophthalmidium stuifense Paalzow, Ophthalmidium birmenstor- jeMs Kiibler &' Zwingli, DiBcorbis speciosUB Dain, Lenticulina ex gr.

que1l.Btedti (Giimbel), Lenticulina ex gr. muensteri (Roemer), Planularia tricarinella (Reuss). Na podstawi,e tych otwornic można oznaczyć jedynie w przybliżeniu wiek warstw, bowiem nie ma całkowitej pewności, czy nie dostały się one na tę głębokość z wyżej leżących warstw jurajskich.

Próbka z pełnego rdzeniowania zawiera zespół mikrofauny już nie zanieczyszczony, ale nieżbyt · bogaty. Z tej próbki istnieje możliwość

osiągnięcia większej, ilości materiału. Nie jest to jednak konieczne, bo- wiem ilość uzyskanych charakterystycznych otwornic jest wystarczająca

dla określenia wieku serii skalnej. .

Próbka pobrana gruntonosem zawiera najbogatszy zespół i nie za- nieczyszczony. Należy się tu jednak liczyć z wyjątkowym przypadkiem natrafienia na warstwy z bardzo liczną mikrofauną.

W przypadku, gdy próbka zawiera tej mikrofauny mniej, to staje

się ona również w pełni użyteczna dla celów stratygraficznych, bowiem nawet mała ilość otwornic charakterystycznych umożliwia już prawid-

łowe określenie wieku.

Analizując próbki pobrane metodą rdzeniowania bocznego (nawet w odległości co 40 m) stwierdzamy, że pomimo względnie małej ilości

otwornic w nich zawartych istnieje możliwość określenia stratygrafii seru skalnej.

Pobieranie próbek gruntonosem do badań mikropaleontologicznych ma istotne znaczenie dla prowadzenia prac wiertniczych w przedsiębior­

stwach poszukiwań naftowych.

Wprawdzie próbki pobrane metodą rdzeniowania bocznego nie mo~

gł\ zastąpić-pełnego rdzeniowania, to jednak w przypadkach dostateczne- go rozpoznania stratygraficznego' danego rejonu lub struktury mogą zna.,.

leźć zastosowanie.

W wyniku powyższego można ograniczyć rdzeniowanie, co w, efek';' cie prowadzi .do obniżki kosztów wiercenia i skrócenia czasu jego trwa- nia. Ma to szczególne znaczenie w przypadku wiercenia świdrami dia- mentowymi, których urobek praktycznie nie nadaje się do analiz.

Przedsiębiorstwo POBztUcłtoat'i Nafto'Wflch P1'acotDnia Mtkropaleomologłczna

, ,Piła. pl. Staszica SI Piła. w 8ie!'pnłu 1969 ,..

ZNACZENIE RDZENIOWANIA BOCZNEGO DLA DIAGNOZY STRATYGRAFICZNEJ 803

'IJl'.IU!lRA'lTOiRA. CYTOWANA

·BI·~ W. il000. Stratygrafia mikropaleontologiczna dolnego malmu okolie

. Chrzanowa ~icropalaeontological stra-tigraphy of. ibe ILower Malm In the vicinity ol Chrzanów, "Sciuthern IPoland). ' - Prace 'Inst. Geo1., t . .31. Warszawa.

1985. Kelowej północno-zachodniej części Polski na tle powiąza6 mikrofauny z .facją (Callovian of the north-western area ol .Poland in the light of co.nnections ol microfauna wlth facies). - -Kwartalnik Geol., t. 9, nr fZ. War- szawa.

BT:EItECK-A W. & IPICYLARYSIcr W. 19514. Stratygrafia mikropaleontologiczna górnego malmu w 'Polsee środkowej (!MicrQPalaeontological 6trati~hy of the Upper 'Malm in Central Poland). - !Pra.ce 'Inst. Geol., t. 12. Warszawa.

BlELEOKA W. & iD.ĄIBROWLSIK'A :Z. '1958. Uwagi o stratygrafii malmu Pomorza Za- chOdniego okolic IKamienia Pomorskiego >(stratigraphy of .the Malm in the area ot tKamie6 Pomorski in Western Pomerania). - BiuI. >Inst. 0001. 142.

!Warszawa.

BIELEOKA W. 1& STYK O. 1963. MikropaUiontologische Charakteri.stik des !MaIms im westlicben und ostlichen Teil des P<lmmerschen ·Parantiklinoriums. - Ber. Geol. Ges., Bd. 8, H. 4.lBerlin.

ELI.JlS iB. F. & IMEmllNA A. R.. l!MO. Catalogue of oE'oraminifera. Spec.PubL Amer.

Mus. Nat. Hist. New York.

GAW()(R..JBIiI!ID(WA JE. 1964. Wyniki badal'l mikropaleontologicznych, kreda i trze-

ciorzęd (Results 'ol micropalaeontological investigations - Cretaceous and TeTtiary). - lBiul. !Inst. Geol. 1'716. Warszawa.

-1965. Osady górnego albu i górnej kredy synklinorium szczeci6skiego w świetle

bada6 mikropaleontologicznych (The Upper Albian' and Upper Cretaceous deposiła of the Szczecin synclinorium in the light of micropaIaeontological examinations). - Kwartalnik Geol., t.9, nr 4. Warszawa.

GAWOR-iBIIIEDOWA IE. & w.tTWIOKA IE. il960. Stratygrafia mikropaleontologiczna górnego albu i górnej kredy wIPolsce bez Karpat eMicropalaeontological stratigraphy ol Upper Albian and Upper Cretaceous in 'Poland, excluding t~

Carpathians). - Ibidem, t. 4,. ilr 4.

FIEBSO.N ~ J .• 19B8. 00 Reservoir Engineering. McGRAW.;Hill; New York- Toronto - London.

POZA!RYSKA K'. 195'1. lLagenidae de Cretace 8uperleur de iPologne (lLagEmidae z k.redy górnej lPoIski), - Pala80ntologia \Polonica, nr 8. W8l'8za~.

POżARYSiKl[ W. & ~CK;A E. ,1956. Globotrunkany kredy górnej Polski środ­

kowej .('Globotruncana of the Upper Cretaceous in Central Poland). - Biul.

ln.st:Geol. 102. Warszawa.

WiR()iBLOWA J. 1969. a:>okumentacja wynLkowa Huta Szklana 1; Archiwum Przed-

siębiorstwa iPoszukiwal'l iN'aftowych w Pile . .Piła.

:804 DANUTA NATUSlll:WICZ-DUDZIAK

SUMMAllY

.ABSTRACT: Micropaleontologlcal examinations of sampre. collected by a core lifter from borehole Huta Slklana 1 proved to be' al helpful in the aee determiIiation ^of a roCk leriel 8JI thOle baled on lample. from contlnuoul coring. Thll may be of great Importance· In .dr1.l11Ds operatioDl for petroleum prospecting by parUy el1m1natinJE continuing coring and

. thUII reducing the cOltl of dr11ling and ahorteDiDg the dr1ll1nC operatiollL

The present paper has been written with the Qbjec·t to poInt Qut the :advantages of wQrking out stratlgraphic determinatl01l8 on the ba1JJs of fairly amall samples collected by a core l1fter. The orolume of samples straight from the drilling .fluid ranged from 4 1;Q 8 cm8 • tAtter a thorough cleaning the biggest sample weighed

14 grams. the smallest one 6 grams.

The borehole profile here elaborated occurs on the Krzyt. structure in the :south-eastern part of the Szczecin ayncHnorium. The samples that have been investigated come fr·om a depth between '2.'60 and 1.180 meters. FQraminiferal :remains s~d to determine the age Qf the drilled series and to distinguish the .following stages: Callovian? !Middle Oxl-ordian. Ximmeridglan. Turonian, Coniaclan.

'sant<>nian., Campanian. A chart has been drawn up soowing the distrIbution of the .foraminifers (Chart 11), also a specification Qf the microfaunal remains found in

·three different types of samples. a bore boring. Qne oollected from continuous coring.

;and the third supplied by the core lifter.

'It is interesting to note that the bore boring sample bears an abundant but :mixed and ~taminated micro fauna. while the continuous-coring sample contaIns a rather scare but uncontam1<naied microfauna) and that the sample from the ,core litter is characterizJed by an abundant and uncontaminated microfauna.

'On comparing the samples it was Qbserved that those -obtained from the oore

"lJfter cannot be regarded as full equivalen18 of samples from the continuous carina.

;but that they may prove useful in regioM or structures whose stratlgraphy is .satisfactorily known.

Oil :ReBe~,"ch Su,"",.e'U .MicropaleontolOQical Laborlltorv

PUll, pI. Staazka 9 Piltl, AUQUBt .1969.