Objawienia Maryjne
1. Cele lekcji:
A. Wiadomości:
zapoznanie z historią i wydarzeniami związanymi z objawieniami Maryjnymi B. Umiejętności:
uczeń potrafi odróżnić otoczkę sensacji, związaną z cudownym wydarzeniem, od istotnej treści przesłania objawień Maryjnych.
2. Metoda i formy pracy:
wykład, pogadanka, praca w grupach
3. Środki dydaktyczne:
Pismo Święte, zdjęcia, slajdy
4. Przebieg lekcji
Wstęp
Współczesny człowiek stoi wobec ogromnej ilości informacji (także o tematyce religijnej), podawanych przez środki masowego przekazu, ale przekazywanych w formie sensacji.
Wszystkie te informacje są dla nas często tylko remedium na powierzchowność i szarość naszej codzienności. To, co nadprzyrodzone, zostaje zrównane ze wszystkimi innymi informacjami. Tak samo traktowane jest jakieś niespotykane Boże działanie, czy też objawienia Maryjne, które są przedmiotem tej katechezy. Ludzkie zainteresowanie skupia się wokół niespotykanej na co dzień formy, lecz brakuje odniesienia do treści. To treść jest tym, co wyróżnia objawienia (autentyczne) od innych sensacyjnych wydarzeń.
Katecheta ukazuje to przejście od formy do treści – stara się przejść od mnogości informacji do ich istoty. Jakie te wydarzenia mają wpływ na nasze życie? Czym ubogacają nasze człowieczeństwo? Jaka jest więc treść objawień Maryjnych, czym one są, co wnoszą w nasze życie?
Rozwinięcie
Odkrycie osoby Maryi, kim Ona jest, jako bezpośrednie wprowadzenie w tematykę objawień maryjnych. Musimy spojrzeć na osobę Maryi tak, jak nam to ukazuje Objawienie. W tym celu przyglądamy się Maryi poprzez cztery fragmenty z Pisma Świętego: Łk 1,26-38 - zwiastowanie; J 2,1-11 - Kana Galilejska; J 19,25-27 - testament krzyża; Dz 1, 12-14; 2,1-4 – Wieczernik, zesłania Ducha Świętego. Na podstawie tych opisów spróbujmy podsumować rolę i miejsce Maryi w planie Boga i w Kościele. Co Bóg przygotował dla Maryi, jaka jest Jej postawa, co Maryja odpowiada Bogu, jaka jest postawa Maryi wobec innych ludzi, co Maryja mówi o samej sobie?
Musimy pamiętać, że żadne objawienie prywatne nie może wnieść nic nowego – w znaczeniu nowych prawd dogmatycznych czy nowych zasad moralnych – gdyż wszystko zostało zawarte już w Objawieniu. Jak mówi Konstytucja dogmatyczna o Objawieniu Bożym: „Ekonomia więc chrześcijańska, jako nowe i ostateczne przymierze, nigdy nie ustanie i nie należy się już spodziewać żadnego nowego objawienia publicznego przed chwalebnym ukazaniem się Pana naszego Jezusa Chrystusa.” – żadne więc objawienie Maryjne nie przynosi jakiejś zupełnie nowej prawdy, ale to ta sama Ewangelia, w której Maryja mówi nam: „uczyńcie wszystko, co wam mówi Syn”. Przychodzi jednak w konkretnej rzeczywistości człowieka, wobec której on staje.
Przyjrzyjmy się teraz objawieniom uznanym przez kościół za autentyczne na przestrzeni ostatnich stu pięćdziesięciu lat:
1. 1830 r. Matka Boża ukazała się św. Katarzynie Laboure w paryskim klasztorze przy ulicy Bac i ofiarowała jej cudowny medalik.
2. 1846 r. 19 września Matka Boża ukazała w La Salette dwojgu dzieci: Melanii i Maksymilianowi.
3. 1858 r. Od 11 lutego do 16 lipca w Lourdes Maryja ukazywała się osiemnaście razy św. Bernadecie Soubirous.
4. 1871 r. Podczas wojny francusko-pruskiej Matka Boża ukazała się dzieciom w Pontmain i zachęcała je do modlitwy o pokój.
5. 1917 r. W Fatimie w Portugalii Matka Boża ukazywała się wielokrotnie trójce dzieci.
6. 1932 r. W Beauraing w Belgii Maryja trzydzieści razy ukazywała się piątce dzieci.
7. 1933 r. W Banneaux w Belgii Maryja jako „Matka ubogich” ukazywała się ośmiokrotnie dwunastoletniej dziewczynce.
W jakich okolicznościach Maryja objawia się? Komu? Jaka jest treść orędzia? Do czego Maryja wzywa ludzi? Czy objawieniom towarzyszą jakieś nadzwyczajne znaki – jaka jest ich rola? Co dalej dzieje się w miejscu objawień po ich zakończeniu?
La Salette
Maryja ukazuje się tylko jeden raz 19. 09.1846 r. dwójce pasterzy: Melanii i Maksymilianowi, którzy ujrzeli najpierw płaczącą postać kobiety w ognistej kuli.
Piękna Pani, jak sami nazwali Maryję, zaprosiła ich, by się do Niej zbliżyli i przez cały czas, gdy do nich mówiła nie przestawała płakać. Jej orędzie dotyczyło obecności Boga w życiu tamtejszych górali, a raczej braku tej obecności. Maryja ukazywała, że brak ich nawrócenia spowoduje głód i klęski, gdyż nie ma wśród nich żadnego poszanowania dla tego, co Boże – chodziło między innymi o uszanowanie niedzieli - „Jeżeli się nie nawrócą... Ach, moje dzieci, trzeba się dobrze modlić, rano i wieczorem. Jeżeli nie macie czasu, odmówcie przynajmniej „Ojcze nasz i zdrowaś Maryjo”, a jeżeli będziecie mogły, to módlcie się więcej”.
Lourdes
Objawienia miały miejsce od 11. 02 do 16. 07 1858 roku. Bernadetta tak opisuje swoje spotkanie z niezwykłą Panią: „Ujrzałam białą Panią, nie większą ode mnie, która mnie pozdrowiła lekkim pochyleniem głowy, równocześnie oddaliła nieco od siebie
wyciągnięte ramiona otwierając dłonie (...) Z Jej prawego ramienia zwisał różaniec. (...) Przetarłam kilka razy oczy: sądziłam, że się mylę. Podniósłszy oczy zobaczyłam, że Pani z wielkim wdziękiem uśmiecha się do mnie.(...) Wtedy przyszło mi na myśl, by się modlić. Włożyłam rękę do kieszeni. Wzięłam różaniec, który noszę zazwyczaj przy sobie. Ona sama jest przeniknięta łagodnym światłem, które nie razi i nie oślepia wzroku.
Twarz Jej owalna i niezrównanego wdzięku, oczy niebieskie, głos delikatny. Jest taka piękna, że skoro się raz Ją widziało, chciałoby się umrzeć, żeby Ją ponownie zobaczyć.
Piękna Pani poprosiła, by w miejscu objawień wybudowano kaplicę i by odprawiano w niej nabożeństwa ku Jej czci. Trzykrotnie wezwała do pokuty i nawrócenia i obiecała udzielać wiele łask nadzwyczajnych tym wszystkim, którzy będą przychodzić tu się modlić Maryja wezwała także do modlitwy za grzeszników, a zwłaszcza do modlitwy różańcowej. W ostatnim objawieniu Maryja powiedziała o sobie: Ja jestem Niepokalane Poczęcie. Objawienia te odbiły się głośnym echem w świecie. Do Lourdes przybyło już wiele setek tysięcy, a może nawet i milionów ludzi. Spośród wielu uzdrowień – około 4 tysięcy, 54 uznano za nadzwyczajne.
Fatima
Objawienia trójce dzieci: Łucji, Hiacyncie i Franciszkowi rozpoczęły się 13 maja 1917 roku i odbywały się 13 każdego miesiąca aż do 13 października, z wyjątkiem sierpnia.
Były one poprzedzone trzykrotnym ukazywaniem się anioła Portugalii. Matka Boża poleciła dzieciom modlitwę i pokutę za grzeszników i rozpowszechnienie nabożeństwa do Jej Niepokalanego Serca, jak również poświęcenie Mu całego świata, gdyż, jak Maryja powiedziała: „na końcu Moje Niepokalane Serce zwycięży”. Tego aktu zawierzenia dokonał papież Jan Paweł II 13. 05. 1984 roku - katecheta może tutaj przytoczyć niewiarygodną historię biskupa Hniliki, gdy dokonywał on zawierzenia Rosji w jednym z kościołów w Moskwie, przerobionym na muzeum ateizmu. Katecheta winien również opowiedzieć o trzech tajemnicach fatimskich, może także dodać, iż jedna z widzących żyje do dzisiaj i jest karmelitanką w Coimbrze.
Podsumowanie
Spróbujmy teraz zastanowić się wspólnie (praca w grupach, pogadanka), jakie muszą zostać spełnione warunki, by objawienia mogły być uznane za prawdziwe:
zgodność treści z Biblią i z nauczaniem Kościoła – można odnieść się do Ga 1,8-9
dobre owoce w trakcie i po zakończeniu objawień
wiarygodność samych widzących – ich zdrowie psychiczne, ich życie wewnętrzne We wspólnym szukaniu odpowiedzi trzeba by również dojść do macierzyńskiej roli Maryi – Ona przychodzi z woli Boga, wybiera sobie zawsze małych w oczach tego świata. Wzywa do odnowienia naszego życia z Bogiem – do nawrócenia do modlitwy.
Zapewnia o swojej obecności i o łasce, jakiej pragnie udzielać. Przychodzi często w momentach dramatycznych dla ludzi, do których się zwraca. Wnioski mogą być oczywiście szersze.
Zadanie domowe
Napisać modlitwę do Maryi - Bożej i naszej Matki, która pragnie nam pomagać we wszystkich chwilach życia, byśmy mogli przeżyć je wraz z Jezusem.
5. Bibliografia
Katechizm Kościoła Katolickiego, Poznań 1996
J.T.Connell, Najważniejsze objawienia maryjne, Kraków 2003
