• Nie Znaleziono Wyników

Konferencja poświęcona problematyce filozoficzno-teologicznej pism św. Bonawentury

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Konferencja poświęcona problematyce filozoficzno-teologicznej pism św. Bonawentury"

Copied!
4
0
0

Pełen tekst

(1)

E. Morawiec

Konferencja poświęcona

problematyce

filozoficzno-teologicznej pism św.

Bonawentury

Studia Philosophiae Christianae 7/1, 305-307

(2)

m uje zagadnienia stanow iące rezultaty tłum aczeń m itologicznych i pró­ buje je uobiektywizować. Stanow i w ięc dziedzinę poznania, której przedmiotem nie jest rzeczywistość, lecz jej m istyczna interpretacja. Druga natomiast tj. filozofia jako teoria bytu, rozpatruje strukturę bytu. w aspektach, które pełnią funkcję podstw bytow ych każdego przejawu rzeczywistości. Filozofię zaś pojętą w sensie teorii doświadczenia ro­ zumie się tu jako analizę zmierzającą do w yjaśnienia danych em pirycz­ nych wyrażonych w odpowiednim porządku.

Wyżej wymienione prelekcje stały się podstawą do długiej i bogatej w oryginalność rozwiązań, dyskusji. Szczególnie podkreśla się w artość w ypow iedzi dyskusyjnych M. Ferdinanda Urlicha prof. U niw ersytetu w Monachium. Uczestnicy zjazdu m ieli przeto możność zapoznania się z bogatą i ciekawą problem atyką filozoficzną, o którą potrącano z oka­ zji wygłaszanych odczytów.

E. Morawiec

KONFERENCJA PO ŚW IĘ C O N A SW . B O N A W EN TU R ZE Orsay, 9—12 września 1968 r.

W roku 1974 przypada siedem setletnia rocznica śm ierci św. Bona­ w entury. Fakt ten stał się powodem do zorganizowania, po zakończe­ niu obrad Międzynarodowego Kongresu Filozoficznego w Wiedniu, któ­ ry trwał od 2—9 w rześnia 1968 r. specjalnej konferencji poświęconej filozofii średniowiecznej, a specjalnie filozofii Bonawentury. K on fe­ rencja trw ała trzy dni. Udział w niej w zięło około czterdzieści osób. Wszyscy rekrutowali się z uczestników wspom nianego Międzynarodo­ w ego Kongresu Filozoficznego. Spotkanie to odbyło się w Orsay w dniach 9—12 września 1968 r. Organizatorem tc-j konferencji b ył k ie­ rownik Komitetu specjalnie powołanego dla zorganizowania obchodów siedem setlecia śmierci św. Bonawentury, O. P. J. G. Bougeol.

W obradach wzięli udział przedstaw iciele następujących dyscyplin naukowych: historii, filozofii, historii filozofii, teologii oraz ascetyki. U czestnicy prezentowali się z różnych krajów: Niem iec, Belgii, Kanady, Stanów Zjednoczonych, Francji, Włoch, Portugalii i Szwecji. K o­ lokw ium miało charakter m iędzynarodowy.

Na tem atykę kolokwium składały się sprawy związane z organizacją rocznicy śmierci św. Bonawentury, oraz prezentowanie zagadnień czy­ sto teoretycznych związanych z nauką św. Bonawentury. Organizacyj­ nie w yglądało w ten sposób, że co drugie przedpołudnie poświęcono odczytom i dyskusjom teoretycznym . R esztę czasu przeznaczono na sprawy organizacyjne i wypoczynek.

(3)

Na program „teoretyczny’’ konferencji złożyły się liczne odczyty 0 tem atyce bardzo różnorodnej. Poruszono bowiem problem y nie tylko z zakresu teologii św. Bonaw entury, lecz także filozofii, historii a n a ­ w et m etodologii. Dla ilustracji zaprezentuje się niektóre przynajmniej tem aty odczytów.

M. Ew ert H. Cousius, profesor w ydziału teologicznego U niwersytetu Fordham w Nowym Jorku w ygłosił odczyt pt. „La „coincidentia opposi­ torum ” dans la théologie de S. B onaventure”. Autor odczytu wskazał, że w system ie filozoficzno-teologicznym św. Bonawentury wprawdzie istnieją pew ne teorie przeciw staw ne sobie, to jednak ich przeciw staw - ność, nie jest aż tak daleka, aby ich nie można było doprowadzić do jedności. W iele uwag pośw ięcił zagadnieniom z zakresu chrystologii; Jacques-G uy Bougerol om ówił zagadnienie stosunku poglądów teolo­ giczno-filozoficznych św. Bonawentury do poglądów Pseudo-Dionizego. W ygłosił odczyt pt. „S. Bonaventure et le Pseudo-D enys”. Autor od­ czytu w ykazał zakres w pływ u Pseudo-D ionizego na poglądy św. B o­ nawentury, tak z zakresu teologii, jak i filozofii. W ygłosił nadto m yśl iż poprzez D ionizego do doktryn teologicznych i filozoficznych przedo­ stały się poglądy Proclusa i licznych ojców Greckich.

Do problem ów filozoficznych nawiązali: L. Veuthey w artykule pt.: „La philosophie chrétienne selon S. Bonaventure”; E. Rivera de Ven­ tosa (Salamanque) w odczycie pt.: „Amour personnel et amour im per­ sonnel chez S. Bonaventure”. Filozofię św. Bonawentury z punktu w i­ dzenia historycznego przedstaw ił J. F. Quinn (Toronto) w odczycie pt.: „La caractère historique de la philosophie de S. Bonaventure”. Uzasad­ niał, nie nową zresztą tezę, że Bonawentura był w kształtowaniu w ła ­ snych poglądów pod mocnym w pływ em A ugustyna i ówczesnych neo- platończyków. .Można odnaleźć także w jego filozofii — twierdził on — elem enty arystotelizm u. Zaznaczyło się to zwłaszcza w teorii poznania, która w ydaje się być szczególnym połączeniem arystotelizm u z augu- stynizm em . Składają się na nią arystotelesow ska teoria abstrakcji 1 augustyńska teoria ilum inacji. Zagadnienia teoriopoznawcze om ówio­ no w specjalnie przeznaczonym do tego odczycie pt.: Illum ination et certitude chez S. Bonaventure”. Autorem referatu b ył Th. Crowley. Wskazał on m iędzy innym i na nadprzyrodzony charakter iluminacji, wykazując, że zdaniem Bonaw entury jest on darem Bożym. Omówił nadto Bonawentury teorię poznania Boga, oraz teorię poznania świata rzeczy realnych. Okazuje się, że w edług autora, ta ostatnia prezentuje się dwubiegunowo: z jednej strony charakteryzuje ją em piryzm, z dru­ giej zaś supranaturalizm.

Do odczytów o tefńatyce m etodologicznej zaliczyć można takie jak: „La genèse de la science dans le „De reductione artium ad theologiam ” de S. B onaventure” (J. Goncalves) oraz „Le languqe de S. Bonaventure

(4)

a Duns Scot” (M. L. Renaud). Ten ostatni poruszał problem stosunków w yrażeń językowych do pojęć, oraz problem samej czynności w y ­ rażania.

D wie prelekcje wraz z w yśw ietlan iam i przeznaczono om ówieniu sa­ mego życia i środowiska św. Bonawentury. W pierwszej zaprezentowano „Paryż w czasach św. B onaw entury”, w drugiej natom iast W ielki Konwent. Wygłosił je archiwista prow incji francuskiej O. F. M. O. Christian Eugène. Kolokwium zakończono plenarnym posiedzeniem, w czasie którego omówiono problem y organizacji uczczenia w spom nia­ nej w yżej rocznicy św. Bonawentury.

Cytaty

Powiązane dokumenty

• kontrola jakości skrętu pokazuje jakość skrętu i decyduje o zakończeniu czasu działania płynu ondulującego (Producenci preparatów ondulujących zachowują margines

Przestrzeń jako warunek dla uczenia się i uczenia kogoś kontaktu nauczyciel – uczeń. Małgorzata Lewartowska-Zychowicz, Maria Szczepska-Pustkowska,

Sztuka w wielu perspektywach – od uczenia się sztuki po sztukę uczenia się… 17 jakości rozumianej jako pewnego rodzaju uniwersalny i poddający się poznaniu byt, który

Z drugiej strony powieściopi- sarze zdawali sobie sprawę, że film jest największym środkiem upowszechniającym ich dzieła — tym chętniej więc przysta­ wali na

Świadczenie usług porządkowo-czystościowych wewnątrz budynku Centrum Pediatrii im. Jana Pawła II w Sosnowcu Sp. Przedmiotem zamówienia jest kompleksowe świadczenie

Dodanie katalizatora do środowiska reakcji znacznie obniża energię aktywacji, dzięki czemu możliwe jest jednoczesny udział w reakcji większej liczby cząsteczek..

Dzięki badaniom mózgu wiadomo już, że proces uczenia się zależny jest od wielu czynników, np.. od tego, na ile stymulujące jest środowisko edukacyjne, czy od

Pisząc o „wymogu Jodkowskiego ” (podoba mi się ta terminologia!) Sady cytuje moje słowa: kreacjoniści powinni „nie tylko wykazać, że tam, gdzie wprowadzają