• Nie Znaleziono Wyników

Metoda analizy przepływu w osiowym wieńcu sprężającym z merydionalnym przyspieszeniem strumienia

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Metoda analizy przepływu w osiowym wieńcu sprężającym z merydionalnym przyspieszeniem strumienia"

Copied!
26
0
0

Pełen tekst

(1)

ZESZYTY NAUKOWE POLITECHNIKI ŚLĄSKIEJ S e r i a : ENERGETYKA z . 25

________ 1967 Nr k o l . 181

ANDRZEJ WITKOWSKI

K a t e d r a C i e p l n y c h Maszyn W irnikow ych

METODA ANALIZY PRZEPŁYWU W OSIOWYM WIEŃCU SPRĘŻAJĄCYM Z MERYDIONALNYM PRZYSPIESZENIEM STRUMIENIA

S t r e s z o z e n l e . Podano m etodę a n a l i z y i z e n t r o p o w e - go p z z e p iy w u u s t a l o n e g o c z y n n i k a n i e l e p k i e g o w w irnikow ym w i e ń c u s p r ę ż a j ą c y m s m e ry d io n a ln y m p r z y ś p i e s z e n i e m s t r u m i e n i a z łopatkami o p r z e s t r z e n ­ n e j k r z y w i e n i e . R o z p a t r u j ą c p i e r w s z e p r z y b l i ż e n i e dwuwymiarowe p r z e p ł y w u tró j w y m ia r o w e g o z a ł o ż o n o o s i o w ą s y m e t r i ę p r z e p ł y w u u w z g l ę d n i a j ą c p r z y tym s i ł y w p r z e k r o j u m e ry d io n a ln y m w y n i k a j ą c e z i s t ­ n i e n i a g r a d i e n t u o l ś n i e ń w k i e r u n k u obwodowym. W o p a r c i u o r ó w n a n ie r ó ż n i c z k o w e r u c h u p ł y n u d o s ­ k o n a ł e g o w p o s t a c i Gromeki-Lamba wyprowadzono r ó w n a n ie p r z e p ł y w u w z g l ę d n e g o , k t ó r e r o z w i ą z a n e na d r o d z e k o l e j n y c h p r z y b l i ż e ń u m o ż l i w i o k r e ś l e ­ n i e r o z k ł a d u p r ę d k o ś c i i c i ś n i e ń o r a z w y c i ą g n i ę - o l e wniosków o d n o ś n i e n a j k o r z y s t n i e j s z e g o k s z t a ł ­ t u ł o p a t e k i p r z e k r o j u m e r y d l o n a l n e g o w i r n i k a . 1 . WSTĘP

Dwuwymiarowa t e o r i a p r z e p ł y w u w o s io w y c h m aszy nach w i r n l k o - wyoh o p i e r a s i ę na z a ł o ż e n i u p r z e p ł y w u płynów w z d łu ż w s p ó ł ­ o s io w y c h p o w i e r z c h n i o y l l n d r y c z n y o h , na k t ó r y o h w inny s i ę odbywaó w s z e l k i e p r o c e s y s p r ę ż a n i a 1 r o z p r ę ż a n i a . Tak p r z e d ­ s t a w i o n y p r z e p ł y w c h a r a k t e r y z u j e s i ę z e ro w ą s k ła d o w ą p r o m i e ­ n io w ą p r ę d k o ś o l (o;f» 0 ) 1 s p e ł n i a w każdym p r z e k r o j u c y l i n ­ drycznym w a r u n e k rów n o w ag i p r o m i e n i o w e j . U zyskane w r e z u l t a c i e z a g a d n i e n i e dwuwymiarowe p o z w a la na o k r e ś l e n i e p r ę d k o ś c i i o l ś n i e ń w k a n a l e m ię d z y ło p a tk o w y m w k i e r u n k u obwodowym na wy­

b r a n y c h o słow o syme t r y c zny oh p o w i e r z o h n l a o h p r ą d u .

V w i e l u k o n s t r u k c j a o h maszyn w i r n ik o w y c h w a r u n k i s p e ł n i a ­ j ą c e p r z e p ł y w n a w s p ó ło s io w y o h p o w i e r z c h n i a c h c y l i n d r y c z n y c h n i e są. zachow ane n a w e t p r z y z a ł o ż e n i a c h u p r a s z c z a j ą c y c h , po ­ n i e w a ż c z ę ś p rze p ły w o w a w i r n i k a p o s i a d a z n a c z n e z w ę ż e n ie l u b

(2)

152 A n d r z e j W itk o w sk i r o z s z e r z e n i e k a n a ł u w p r z e k r o j u m e r y d io n a ln y m , co w a r u n k u je i s t n i e n i e s k ła d o w y c h p ro m ie n io w y c h p r ę d k o ś c i . W t y c h wypadkach z a c h o d z i k o n i e c z n o ś ć u w z g l ę d n i e n i a tró jw y m ia r o w e g o o h a r a k t e r u p r z e p ł y w u i a n a l i z y a e r o d y n a m i c z n y c h w ł a s n o ś c i k a n a ł u p r z e p ł y ­ wowego w i r n i k a w p r z e k r o j u m e r y d io n a ln y m . W s z c z e g ó l n o ś c i

p r z e p ły w p r z e s t r z e n n y ma m i e j s c e w k a n a l e przepływowym w ie ń o a w ir n ik o w e g o z m e r y d io n aln y m p r z y ś p i e s z e n i e m s t r u m i e n i a .

A n a l i z a tró jw y m ia r o w e g o p r z e p ł y w u w m aszy nach w ir n ik o w y c h s t a n o w i p r z e d m i o t p r a c w i e l u a u to r ó w [ 3 ] , [ 4 ] , [ 8 ] , [ 9 ] , [ 1 0 ] , 03]. O g ó ln ą a n a l i z ę m a te m a ty c z n ą p r z e p ł y w u tr ó j w y m ia r o w e g o ,

l e p k i e g o i ś c i ś l i w e g o c z y n n i k a p r z e z w i r n i k dowolnego k s z t a ł ­ t u ze s k o ń c z o n ą l i c z b ą o l e n k l c h ł o p a t e k p o d a ł Wu [ 1 3 ] . Roz­

w i ą z a n i e tró jw y m ia r o w e g o z a g a d n i e n i a o t r z y m a ł d z i ę k i a n a l i z i e dwu dwuwymiarowych przepływ ów w z d łu ż p o w i e r z c h n i p r ą d u 1 S2 ( r y s . 1 ) n i e b ę d ą c y c h p o w i e r z c h n i a m i o b r o to w y m i. P o w i e r z c h ­ n i e i S2 nazwano p o w i e r z c h n i a m i p i e r w s z e g o i d r u g i e g o r o d z a j u i o k r e ś l e n i e i c h j e s t s z o z e g ó l n i e t r u d n e . P r a c a Wji

z u w a g i na k o n i e c z n o ś ć p r z e p r o w a d z a n i a b a r d z o z ł o ż o n y c h o p e ­ r a c j i m a te m a ty c z n y c h z n a l a z ł a małe z a s t o s o w a n i e p r a k t y c z n e .

W n i n i e j s z e j p r a c y p o s ł u ż o n o s i ę u p r o sz c z o n y m o b razem p r z e p ł y w u tró jw y m ia r o w e g o b a r d z i e j dogodnym w p r a k t y c z n y c h z a s t o s o w a n i a c h i przyjmowanym z powodzeniem p r z e z w i e l u a u t o ­ rów [ 3 ] , [ 5 ] , [ 1 0 ] . Z a g a d n i e n i e tró jw y m ia r o w e r o z p a t r z o n o p o d o b n ie j a k Wu j a k o k o m b in a c ję dwu dwuwymiarowych z a g a d ­ n i e ń :

1 ) P i e r w s z e z a g a d n i e n i e o t r z y m u j e s i ę p r z e z p r z y j ę c i e do r o z w a ż a ń p r z e p ł y w u p ł y n u n l e l e p k i e g o p r z e z w i r n i k o n i e s k o ń ­ c z e n i e d u ż e j l i c z b i e n i e s k o ń c z e n i e c i e n k i c h ł o p a t e k . W e f e k ­ c i e p o w i e r z c h n i e p r z e p ły w u i S2 s t a j ą s i ę p o w i e r z c h n i a ­ mi o b ro to w y m i Sm i o d p o w ie d n io ( r y s . 1 ) . Wprowadza s i ę p o n a d to d a l s z e z a ł o ż e n i e u p r a s z c z a j ą c e , że o s i o w e j s y m e t r i i p o w i e r z c h n i p r ą d u odpo w iad a o s io w a s y m e t r i a p a ra m e tró w p ł y n u w z d łu ż t y c h p o w i e r z c h n i . R z e c z y w is t y tró jw y m ia r o w y p r z e p ły w

sp ro w a d z a s i ę w t e n s p o s ó b do p r z e p ł y w u dwuwymiarowego z a ­ c h o d z ą c e g o w p r z e k r o j u m e r y d io n a ln y m .

(3)

Metoda a n a l i z y p r z e p ł y w u w osiowym w i e ń o u . . 153

O ) oow prądu Sr

pow .tbpaiki S t

R y s . 1 . P o w i e r z c h n i e p r ą d u w trójw ym iarow y m p r z e p ł y w i e p r z e z w i e n i e o w ir n ik o w y

a - p o w i e r z c h n i e p r ą d u , Sp i p o w i e r z c h n i e o b r o to w e Sj., Sm;

b - p r z e k r ó j m e r y d i o n a l n y

(4)

154 ¿ n d r z e J W itkow ski W ir n i k z n i e s k o ń c z e n i e w i e l k ą l i c z b ą ł o p a t e k w y tw a rz a n i e ­ s k o ń c z e n i e mały g r a d i e n t o l ś n i e n i a w k a n a l e m iędzyłopatkow ym w k i e r u n k u obwodowym, wobec c z e g o by u w z g l ę d n i ć wzajemne o d ­

d z i a ł y w a n i e w i r n i k a na c z ą s t k i p ł y n u sta n o w ią c ® o i s t o c i e d z i a ł a n i a maszyny w i r n i k o w e j wprowadzono p o j ę c i e masowej s i ­ ł y ł o p a t k o w e j F . B i o r ą c pod u w a g ę , że p r z e p ł y w j e s t n i e l e p - k i ł o p a t k o w e s i ł y masowe dF m uszą by<5 p r o s t o p a d ł e do e l e ­ m en tu p o w i e r z c h n i ł o p a t k i , n a t o m i a s t p r ę d k o ś c i r ó w n o l e g ł e do t y o b p o w i e r z c h n i . Z t ą d d l a p r z e p ł y w u w z g l ę d n e g o :

dF w - O

2 ) P r z y j m u j ą c o k r e ś l o n e w p r z e k r o j u m e ry d io n aln y ra pa ra m e ­ t r y p r z e p ł y w u J a k o ś r e d n i e d l a k a n a ł u m lę d z y ło p a tk o w e g o w k i e r u n k u obwodowym (od s t r o n y s s ą c e j ł o p a t k i do s t r o n y t ł o c z ­ n e j ł o p a t k i s ą s i e d n i e j ) w y z n a c z a s i ę z k o l e i d r u g i e z a g a d n i e ­ n i e dwuwymiarowe w p r z e p ł y w i e tró jw y m ia ro w y m . R o z w ią z a n ie

t e g o z a g a d n i e n i a p o l e g a n a o k r e ś l e n i u r o z k ł a d u p a ra m e tró w w k i e r u n k u obwodowym. Z a k ł a d a s i ę p r z y ty m , ż® r o z k ł a d p r ę d ­ k o ś c i i o l e ś n i e ń z a c h o d z i w d a ls z y m o i ą g u na p o w l e r z o h n i a o h o b r o to w y o h u z y s k a n y c h p r z e z o b r ó t l i n i i p r ą d u w yznaozonyoh z o b l i c z e ń p r z e p ł y w u o s i o w o s y m e t r y c z n e g o .

N a ł o ż e n i e na s i e b i e r o z k ł a d ó w p a ra m e tr ó w u z y s k a n y c h p r z e z r o z w i ą z a n i e obu przepły w ów dwuwymiarowyoh d a j e r o z k ł a d p a r a ­ metrów w cały m k a n a l e w i r n i k a . Wynik o b l i c z e ń n i e o d z w i e r ­ c i e d l a w p e ł n i c h a r a k t e r u t r ó jw y m ia r o w e g o p r z e p ł y w u z uw a g i n a z a ł o ż e n i e , że p r z e p ł y w n i e p o s i a d a s k ła d o w y c h w k i e r u n k u normalnym do p o w i e r z c h n i o b r o t u . N ie m n ie j w i e l u a u to r ó w [3] , W # [ 5 ] C8]» [9] , [10] w s k a z u j e , że p ow yższa q u a s i - t r ó j w y m i a -

row a a n a l i z a j e s t w y s t a r c z a j ą c a w w i e l u p r a k t y c z n y c h p r z y p a d ­ k a c h . W s z c z e g ó l n o ś c i j e s t on a odpowiednia do b a d a n i a p r z e p ł y ­ wu w w i r n i k a c h m aszyn z d ł u g i m i k a n a ł a m i ło p a tk o w y m i i z n a c z ­ n ą z m ia n ą k i e r u n k u p r z e p ł y w u w p ł a s z c z y ź n i e m e r y d i o n a l n e J , a w i ę c w s t o p n i a c h m aszyn o d śro d k o w y c h i o m ieszanym (osiow o prom ienio w ym ) k i e r u n k u p r z e p ł y w u . Z go dn ie z p r a c ą Wu [13J można r o z r ó ż n l ó dwa r o d z a j® s t o p n i s p r ę ż a j ą c y c h o m ieszanym k i e r u n k u p r z e p ł y w u :

(5)

, Me t o da a n a l i z y p r z e p ł y w u w osiowym w i e ń c u . 155 1 ) z prom ieniow ym k i e r u n k i e m wypływu c z y n n i k a s ta n o w ią c y m

o dm ianę s t o p n i a o d ś ro d k o w e g o (R y s . 2 a ) ,

2 ) z osiowym k i e r u n k i e m wypływu o z y n n i k a s ta n o w ią c y m o d ­ m ianę s t o p n i a o s io w e g o ( r y s . 2 b ) .

R y s . 2 . P r z e k r o j e m e r y d i o n a l n e w i r n ik ó w s t o p n i s p r ę ż a j ą c y c h z m ie s z a n y m k i e r u n k i e m p r z e p ł y w u

Żadna ze z n a n y c h p u b l i k a c j i n i e r o z p a t r u j e p r z e p ł y w u p r z e z w l e n l e o w ir n ik o w y g r u p y d r u g i e j , do k t ó r e j n a l e ż y r ó w n i e ż w l e n l e o w e n t y l a t o r a o s io w e g o z m e r y d io n a ln y m p r z y ś p i e s z e n i e m

s t r u m i e n i a . Z adaniem n i n i e j s z e j p r a c y j e s t o p r a c o w a n i e w o p a r c i u o r ó w n a n i a r ó ż n i c z k o w e p ł y n u d o s k o n a ł e g o a n a l i z y p r z e p ł y w u o s io w o s y m e t r y c z n e g o w k a n a l e s p r ę ż a j ą c y m w i r n i k a z m e ry d io n a ln y m p r z y ś p i e s z e n i e m s t r u m i e n i a . N l e ż a l e ż n l e od z a ł o ż e n i a o s i o w e j s y m e t r i i p r z e p ł y w u w o b l l o z e n i a o h u w z g lę d ­ n i o n o za [ 3 ] s i ł y d z i a ł a j ą c e w p ł a s z o z y ż n l e m e r y d i o n a l n e J w y n i k a J ą o e z i s t n i e n i a g r a d i e n t u o l ś n i e n i a w k i e r u n k u obwo­

dowym.

W w y n ik u a n a l i z y o k r e ś l o n e z o s t a n ą d l a o g ó l n e g o p r z y p a d k u w i r n i k a o p r z e s t r z e n n i e u k s z t a ł t o w a n y c h ł o p a t k a c h r o z k ł a ­ dy p r ę d k o ś c i w z g l ę d n y c h i c i ś n i e ń , k t ó r y o h z n a jo m o ś ć u m o ż l iw i s k o n s t r u o w a n i e k o r z y s t n i e j s z e g o pod względem a e r o d y a m i c z - nym k s z t a ł t u ł o p a t k i 1 p r z e k r o j u m e r y d i o n a l n e g o w i r n i k a .

P r z e p r o w a d z o n a a n a l i z a s t a n o w l ó b ę d z i e p o d s ta w ę do r o z ­ w i ą z a n i a d r u g i e g o z a g a d n i e n i a dwuwymiarowego o k r e ś l a j ą c e g o r o z k ł a d p a ra m e tr ó w p r z e p ł y w u n a p o w l e r z o h n l a c h p r ą d u w k i e ­ r u n k u obwodowym.

(6)

2 . RÓWNANIA WYJŚCIOWE

2 . 1 . Równania r ó ż n i c z k o w e r u c h u p ł y n u d o s k o n a łe g o

Wyohodząo z rów n ań r ó ż n i c z k o w y c h r u o h u p ł y n u d o s k o n a ł e g o w p o s t a c i G rom eki-Lam ba,

+ V 2-r - o x r o t o « F - ^ g r a d p , ( 1 ) otrzymamy w u k ł a d z i e w s p ó ł r z ę d n y c h w i r u j ą c y c h w ra z z ł o p a t ­ k a m i n a s t ę p u j ą o ą z a l e $ n o ś ó :

+ X*v) w + 2 c o x w + id x \w x r ) « F - ^ g r a d p ( 2 ) d l a p r z e p ł y w u u s t a l o n e g o

(wv) w + Z u ix w ł w x ( w x r ) ■ F - ^ g r a d p ( 3 )

Równanie w ekto ro w e ( 3 ) można z a s t ą p l ó u k ła d e m równań r o ż - n lo zk o w y o h w u k ł a d z i e w s p ó ł r z ę d n y c h c y l i n d r y c z n y c h r , -fi, z :

w + + . ł f e (O

156 A n d r z e j W itk o w sk i

• r r + r ¥ + , i 3 z 8 « 98

dw_ w dw_ 9w_ w2 a

wr ‘^ ? + “ r T 7 + wz T z - ~ " W 2! - ^ u * Fr “ J 3 r ( 5 )

9w w 9w 9w W W 4 a_

" r - Ś f ł —

- d * ' z ~ f ł * - r i +

2 “ ’ r * F» - ? (6) P o m i j a j ą c zmiany p a ra m e tr ó w p r z e p ł y w u w k i e r u n k u obwodowym o trz y m u je m y r u o h o s i o w o - s y m e t r y o z n y . Rów nania ( 4 ) , ( 5 ) , ( 6 ) p r z y j m u j ą wówczas u p r o s z c z o n ą p o s t a ó :

(7)

Metoda a n a l i z y p r z e p ł y w u w osiowym w i e ń c u . . . 157

, J h . + * ! Z ł _ ! a _ o,2 r - 2 o * - f ~ i ( s )

i c r z t d s x u r d r 7

dw dw w w

"r - » f "■ T(S + - P + 2 "»» “ pu (9)

2 . 2 . Równanie e n e r g i i p r z e p ł y w u

E n t a l p i a o a ł k o w l t a i z e n t r o p o w e g o p r z e p ł y w u w z g l ę d n e g o w k a n a l e w irnikow ym maszyny p r z e p ły w o w e j d l a d a n e j l i n i i p r ą d u :

h w » i + \ w2 - ^ c o 2 r 2 » b Q - w ( o u r ) (10 )

g d z i e : h Q - 1 + £ o 2 - e n t a l p i a c a ł k o w i t a p r z e p ł y w u b e z w z g lę d ­ n e g o .

B i l a n s e n e r g e t y c z n y p r z e p ł y w u d l a d a n e j l i n i i p r ą d u :

+ i °1 - U1 “ u , ■ 1 + ł ° 2 - “

* * 5 ' 2 ■ ł * • « - “ 1 V , ( 1 1 >

Z t r ó j k ą t a p r ę d k o ó o i ( r y s . 3 o ) o trz y m u je m y z a l e ż n o ś c i :

2 2 2

o„ + o - oŁ

u m

om ■ w ooaf i ( 1 2 )

ou ■ u - w sin^g m(ox - w s i n / 3

W s t a w i a j ą c z a l e ż n o ś c i ( 1 2 ) do r ó w n a n i a ( 1 1 ) o trz y m u je m y rów­

n a n i e b i l a n s u e n e r g i i p r z e p ł y w u w z g lę d n e g o w u k ł a d z i e w i r u ­ ją c y m :

(8)

158 A n d r z e j W itk o w s k i

° 1

+ ^ c o 2 r 2 - ^ ^ (1 3 )

g d z i e : » u i ° u “ 60^r o u ^i " »a w iz o w a n ie w s t ę p n e .

J e ś l i p r z e p ł y w w p r z e k r o j u wlotowym 1-1 j e s t n ia w i£ o w y , wówozas e n t a l p i a i p o s i a d a w a r t o ś ó s t a ł ą d l a w s z y s t k i c h l i n i i p r ą d u . W w i e l u w ypadkach s z c z e g ó l n i e w w e n t y l a t o r a c h z a w iro w a n ie w s t ę p n e j e s t p o m i j a n e .

2 . 3 . Równanie c i ą g ł o ś c i

Równanie c i ą g ł o ś c i p r z e p ł y w u w k a n a l e o g r a n ic z o n y m p o w i e r z c h ­ n i ą p i a s t y i o s ł o n y :

li

m * 2 ST f q w c o s f i T r d n j ( 1 1 )

g d z i e : V j e s t w s p ó ł c z y n n i k i e m p r z e w ę ż e n i a p r z e k r o j u p tz e p ły w o - wego w y n i k a j ą c e g o ze s k o ń c z o n e j g r u b o ś c i ł o p a t e k . G ę s to ś ó c z y n n i k a d l a p r z e p ł y w u ś c i ś l i w e g o o k r e ś l a s i ę z r ó w n a n ia e n e r g i i ( 1 3 ) o r a z z z a l e ż n o ś c i :

1 - op . T

h o * ° p * To

a o ( 1 5 )

Q T « - 1

" S r * (50 t to )

g d z i e : ę o i TQ s t a n o w i ą g ę s t o ś ó i t e m p e r a t u r ę sp oozy nk ow ą.

O s t a t e c z n i e o trz y m u je m y r ó w n a n i e :

(9)

Metoda a n a l i z y p r z e p ł y w u w osiowym w l e ń o u . . 159 P o d o b n ie wyznaczamy o l ś n i e n i e s t a t y c z n e w w i r n i k a w ychodząc z z a l e ż n o ś c i :

W wypadku p r z e p ł y w u i z e n t r o p o w e g o n i e ś c i ś l i w e g o k o r z y s t a m y z r ó w n a n ia ( 1 3 ) p o d s t a w i a j ą c

3 . ZALEŻNOŚCI GEOMETRYCZNE

Do r o z w a ż a ń p r z y j ę t o m o d el w i r n i k a z p i a s t ą o t w o r z ą o e j k r z y ­ w o l i n i o w e j w y z n a c z o n e j wg m etody p o d a n e j w [7] o r a z z c y l i n ­

d r y c z n ą o s ł o n ą z e w n ę t r z n ą ( r y s * 3 a ) .

R y s u n e k 3 a p r z e d s t a w i a o b r a z p r z e p ł y w u w p r z e k r o j u m e r y - d l o n a l n y m w ie ń o a w i r n ik o w e g o p r z y z a ł o ż e n i u n i e s k o ń c z e n i e w i e l k i e j l i c z b y n i e s k o ń c z e n i e c i e n k i c h ł o p a t e k *

P r z y j m u j e s i ę , że w s t ę p n y p r z y b l i ż o n y r o z k ł a d l l n l l p r ą d u i l i n i i o r t o g o n a l n y c h j e s t z n a n y .

E le m e n t ł o p a t k i dA w p u n k c i e P p o s i a d a e l e m e n t a r n e d ł u ­ g o ś c i boków dm i dn m ie r z o n e w z d ł u ż l i n i i p r ą d u i l i n i i o r t o g o n a l n e j .

R ysu n e k 3a i 3b p r z e d s t a w i a g e o m e t r i ę p r z e p ł y w u w p ł a s z ­ c z y z n a c h p r o s t o p a d ł e j do o s i 1 s t y o z n e j do p o w i e r z c h n i p r ą d u . K r a w ę d z ie ł o p a t k i w p r z e k r o j u p r o s t o p a d ł y m do o s i n i e s ą p r o m ie n io w e l e c z t w o r z ą z k i e r u n k i e m p r o m i e n i a k ą t £ . Kąt ł o p a t k o w y fi w p u n k c ie P o k r e ś l a s i ę na p o w i e r z c h n i

s t o ż k a s t y c z n e g o w tym p u n k c i e do p o w i e r z c h n i p r ą d u i p r z e c i ­ n a j ą c e g o o ś w p u n k c i e 0 ( r y s . 4 ) .

K ą t t e n j e s t z a w a r t y m iędzy s t y c z n ą do s z k i e l e t o w e j p r z e k r o j u ł o p a t k i PC a t w o r z ą c ą s t o ż k a OPA.

E le m e n t ł o p a t k i ze s t a ł y m k ą te m o d c h y l e n i a £ od k i e r u n k u p r o m ie n io w e g o d a j e w p r z e c i ę c i u c y l i n d r y c z n y m n a p r o m i e n i u r k ą t ySQ. Z r y s u n k u 4 d a j e s i ę ł a t w o o k r e ś l i ó z w i ą z e k p o -

0 o ( 1 7 )

(10)

160 And rzej Witkowski

u»rej

¿f* r&r

R y s . 3 . A n a l i z a p r z e p ł y w u w p u n k c i e P w i r n i k a

a — w p r z e k r o j u m e r y d io n a ln y m ; b — w p ła s z c z y ź n ie p r o s t o p a d ł e j do o s i , o - w p ł a s z c z y ź n i e s t y c z n e j do p o w i e r z c h n i p r ą d u ; d -

p r z e k r ó j ł o p a t k i p o w i e r z c h n i ą c y l i n d r y c z n ą

(11)

Metoda a n a l i z y p r z e p ł y w u w osiowym w i e ń c u .« 161 m iędzy tym k ą te m a k ą te m łopatk o w y m y3 :

tg/5 - tgySQ o o s i + t g £ s i n i ( 1 8 ) K ąt /6C o k r e ś l o n y J e s t p o n a d to w p r z e k r o j u AA na r y s . 3 d .

R y s. 4 . G e o m e tr ia e l e m e n t u ł o p a t k i

4 . WARUNKI RÓWNOWAGI PRZEPŁYWU. WZDŁUŻ OSIOWOSYMETRYCZNYCH POWIERZCHNI PRĄDU

Składowe p r ę d k o ś c i w p ł a s z c z y ź n i e $ * o o n s t mogą b y ś z a s t ą ­ p i o n e p r z e z sk ła d o w e w i w w k i e r u n k u o s i . m i n l e ­

ni n

ź ą c e w t e j sa m e j p ł a s z c z y ź n i e .

S kładow a wQ J e s t p r o s t o p a d ł a do s k ł a d o w e j n a c h y l o n e j pod k ą te m i do s k ła d o w e j w_ ( r y s . 5 ) .

Z g o d n ie z tym o trz y m u je m y o g ó l n e z a l e ż n o ś c i :

s i n i + w„ c o s i

m r z (19

(12)

162 Andr zej Witkowski

o r a z

wn “ wr 0 0 3 ^ “ wz 3lni>

R y s. 5 . A n a l i z a p r ę d k o ś c i w p r z e k r o j u m ery d io n aln y m

J e ż e l i z w r o t w s p ó ł r z ę d n e j "m" o k r e ś l o n y z o s t a n i e j a k o s t y c z ­ ny do l i n i i p r ą d u w p ł a s z c z y ź n i e # = o o n s t wówczas sk ła d o w a wn p r z y j m i e w a r t o ś ó rów ną z e r u .

t g i « — (2 1 )

z

wr * « m s i n iS (2 2 )

o r a z

wz = wm cos<S

P ochod n a z u p e ł n a z wr ± w zględem c z a s u d l a u s t a l o n e g o

„przepły w u :

(13)

Metoda a n a l i z y p r ze pł y wu w osiowym w i e ń c u . . . 163 o r a z

di» dw_ Ą i;

Z C " 3 ^ GOsS ~ *■ s i n t f d t ( 2 5 ) G r a d i e n t c i ś n i e ń w k i e r u n k a c h m i n o k r e ś l a m y w z a l e ż ­ n o ś c i :

l i * §x s i n i + §£ co*^ (26)

l i “ §* C03<y “ i i sln<y (27) W s t a w i a j ą c r ó w n a n i a ( 2 2 ) , ( 2 3 ) , ( 2 4 ) , ( 2 5 ) , ( 2 6 ) , ( 2 7 ) do rów ­ n a ń w y j ś c io w y c h ( 7 ) i ( 8 ) z a p i s a n y c h w p o s t a c i :

a dw

1 - ¥ • - r £

ę C7Z Z u t

dw w2

1 dn w________r . u o , 2_

§ a ? - Fr ' ' I T + “t 2 ft)Wu + a , r

o r a z u w z g l ę d n i a j ą c z a l e ż n o ś ó :

F * F c o s i f - F 3 i n $

n r z

o t r z y m u j e m y :

I f i - Pn - - wm i f + F (£0r +

wu)2

o o s i i 28) dw

f f i “ Fm “ “ d T + r ( a ) r + V 2 s i n ( i ( 2 9 ) W y k o r z y s t u j ą c w o d n i e s i e n i u do wm, wu , r e g u ł ę r ó ż n i c z ­ k o w a n ia f u n k c j i z ł o ż o n e j względem c z a s u t o trz y m u je m y d l a

(14)

164 A n d r z e j W itk o w s k i p r z e p ł y w u u s t a l o n e g o i o s io w o s y m e t r y c z n e g o s

dw dw . dw

m m m dm m dn

dF* dni cH; e n d t

Z z a l e ż n o ś c i :

dw dw - dw„

n * ■ - » 8 * * t S # < * »

d i dS dm dS dn d t * dra d t <7n HT

o t r z y m u j e m y :

dm _ dn _ _

3 T B* H " n

^ I s - pn ■ - *b I s ł ? <“ r ł " u > 2 ° o a i ( 3 ’ >

dyt

M m - Pm “ “ Wm + 7 + O ^ i n i ( 3 2 )

q dm m m dm r u '

P o d o b n ie k o r z y s t a j ą c z z a l e ż n o ś c i ( 3 0 ) o trzym ujem y z ró w n a ­ n i a ( 6 ) :

dw .

F ■ w — li + i w (2ior + w ) s i n e (3 3 )

u m dm r m u

Równanie ( 3 1 ) s t a n o w i w a r u n e k rów now agi p r z e p ł y w u w z g l ę d n e ­ go w k i e r u n k u normalnym do p o w i e r z c h n i p r ą d u d l a w yb ran eg o

afl

e l e m e n t u w k a n a l e s p r ę ż a j ą c y m w i r n i k a . W y ra ż e n ie —-p równa s i ę o d w r o t n o ś c i p r o m i e n i a k r z y w iz n y l i n i i p r ą d u w z d łu ż l i ­ n i i n = c o n s t . :

(15)

Metoda a n a l i z y p r z e p ł y w u w osiowym w i e ń c u . «♦ 165 Równanie ( 2 8 ) p r z y j m i e w ię c p o s t a ó

5 . RÓWNANIE PRZEPŁYWU WZGLĘDNEGO W KANAŁACH SPRĘŻAJĄCYCH WIRNIKA

B i o r ą c pod uwagę t r ó j k ą t p r ę d k o ś c i w p ł a s z c z y ź n i e s t y c z n e j do p o w i e r z c h n i p r ą d u ( r y s . 3 a ) o trz y m u je m y z a l e ż n o ś c i :

w » w cos/«

“ ^ (3 6 )

wu * - w sin^s

W s ta w i a ją c z a l e ż n o ś c i ( 3 6 ) do r ó w n a n ia (3 5 ) otrzym am y r ó w - l a n i e rów n ow agi p r z e p ł y w u u w z g l ę d n i a j ą c e g e o m e t r i ę k a n a ł u p r z e p ł y w o w e g o :

ę i n “ Fn “ w2 ( ° ° | '&■ + 0,o s <?) + rco2 c o s <S - 2 w ¿osin/} co s i ( 3 7 ) W c e l u w y e l im in o w a n iu w y r a ż e n i a i - k o r z y s t a m y z r ó w n a n ia e n e r g i i ( 1 3 ) k t ó r e r ó ż n i c z k u j e m y względem n :

d l , ,2 d i 9w „,2 n dw

1 d Z aCO 1 c o s c ? - ~ w

Dla p r z e m ia n y i z e n t r o p o w e j

( 38)

(16)

166 Andrzej Witkowski P o d s ta w ia j ą c ró w n an ia (38) i (39) do (37) otrzymujemy za^

le ż n o ś ó 5

+ w (£2JL& + S iS - ^ - S f iM ) _ 2 u) s i n « cos i + = 0 (40 )

Ć/H X ^ jT ' W

W dalszym c i ą g u w c e l u w yelim inow ania s i ł y FQ korzystam y z ró w n ania r u c h u d l a k i e r u n k u obwodowego (33) o r a z z a l e ż n o ś c i w y n ik a ją c y c h z r y s u n k u 3 :

Fr " Fu t g £ (41)

Fz - Fu t g /50 (42)

Fn “ Fr cosc^ ” Fz s i n ^ (42)

Fn “ Fu ^t g £ C0S(^ — "te /3 Q sine?) (43) Z ró w n an ia (33) po u w z g lę d n ie n iu z a l e ż n o ś c i (36) otrzym ujem y:

Fu » w o o s/3 [ (20) - s i n i - ~ (w sin /s jJ (44)

W staw iając ró w nan ie (40) i (44) do ró w n an ia (43) otrzymamy:

|2L + W ( S | l i + s i n ^ | _ c o s i ) _ 2 c o s i n / S o o s i + k

+ ( ¿ c o - 2 ~ § m ) s l n i cos^s (tg fi c o s i - t g ^ Q s i n i ) -

- ( | j sinyS + w ^ sinyS) cos^g ( tg f i c o s i “ tg y S c s in ^ (43) Zmienne z a l e ż n e od k s z t a ł t u geom etrycznego k a n a ł u w irn ik o w e­

go zgrupowane przy w 1 ja k o wyraz wolny oznaczymy dwoma p a -

(17)

Metoda a n a l i z y p r z e pł y wu w osiowym w i e ń c u . . . 167

r a m e t r a m i :

P » 00 8 /3 + 3 i n & 0 0 3 (f r

(46) O s t a t e c z n i e ró w n a n ie r ó ż n i c z k o w e p r z e p ł y w u w z g l ę d n e g o w k a n a l e s p r ę ż a j ą c y m w i r n i k a z p r z y s p i e s z e n i e m m e r y d io h a ln y m , z ł o p a t ­ kam i o p r z e s t r z e n n e j k r z y w i ź n i e p r z y j m u j e p o s t a ó :

6 . METODA ROZWIĄZANIA

W p r z y j ę t y m m odelu w i r n i k a o d a n y c h p a r a m e t r a c h g e o m e t r y c z ­ n y c h i k i n e m a t y c z n y c h ( v , y >) w y z n a c z a s i ę w s t ę p n i e w p r z e ­ k r o j u m e d y rio n a ln y m r o z k ł a d l i n i i p r ą d u i l i n i i o r t o g o n a l ­ n y c h [ 1 2 ] . Z a k ł a d a s i ę p r z y ty m , że p i a s t a i o s ł o n a s t a n o w i ą s k r a j n e p o w i e r z c h n i e p r ą d u o g r a n i c z a j ą c e r o z p a t r y w a n y k a n a ł w i r n i k o w y .

6 . 1 . P r o m ie ń krz.ywizn.v l i n i i p r ą d u

P r o m ie ń k r z y w iz n y l i n i i p r ą d u w p u n k c ie p r z e c i ę c i a s i ę z o r t o ­ g o n a l n ą w y z n a c z a s i ę z z a l e ż n o ś c i :

~L + Pw + Q * 0 (4 7 )

[ > « > 2 ] 3 / 2

r . ^---

d * dzc'

(48)

(18)

1 6 a An dr ze j Witkowski U przednio o k r e ś l a s i ę rów n an ie k rzy w ej a p r o k s y m u ją c e j k s z t a ł t l i n i i p rą d u w o t o c z e n i u ro z p a try w a n e g o punktu»

6 . 2 . R ozw iązanie rów n an ia p rzep ły w u względnego

Równanie (47) b ęd ąc e równaniem różniczkowym liniow ym 1 r z ę d u p o s ia d a r o z w ią z a n ie o g óln e o p o s t a c i :

w » exp ( - Q ex p (J ’P d n ) dn + C

J

\ 4 9 )

Dla n r o s n ą c e g o od p i a s t y do o s ło n y otrzymujemy d la w * w i n. - 0 :

n n n

w = exp ( - / P d n ) [ wp -

J

Q exp /

n L o n

Q exp / (P dn)dn , (50)

g d z i e : Wp sta n o w i p rędkośó w zdłuż p i a s t y t r a k t o w a n e j , jak o p o w ie r z c h n ia p r ą d u .

R ozw iązanie rów nania (50) pozwala na w yznaczenie r o z k ła d u p r ę d k o ś c i w zględnych le ż ą c y c h na p o w ie r z c h n ia c h p r ą d u , wzdłuż k o l e j n y c h o r t o g o n a l n y c h . Wyrażenie dw/dm w y s tę p u ją c e w pa­

r a m e tr z e Q o b l i o z a s i ę num erycznie n i e z a l e ż n i e od rów nania ( 5 0 ) . W pierwszym p r z y b l i ż e n i u r o z w ią z a n ia ró w n an ia przepływ u w zg lęd n eg o , wyznacza s i ę p r z y b l i ż o n ą w a rto ś ó w y r a ż e n ia <5w/<?m w y k o r z y s tu ją c w s tę p n ie o b l i o z o n y , zgodnie z p r a c ą [ 1 2 ] , r o z ­ k ł a d p r ę d k o ś c i w zględnych w zdłuż l i n i i p r ą d u . W następnym p r z y b l i ż e n i u i d a l s z y o h , p rz y o b l i c z a n i u w y ra ż e n ia dw/dm w y k o r z y s tu je s i ę s ta b l ic o w a n e r o z k ła d y p r ę d k o ś c i w zględnych

(w ■ f ( s ) ) , uzyskane w p r z y b l i ż e n i u p oprzednim .

W p ra c y [ 3 ] zastosow ano ś c i 3 ł ą metodę r o z w ią z a n ia równa­

n i a (50) p o p rz e z całkow anie g r a f i c z n e . Szybszą m etodę, dogod­

ną do numerycznych o b l i c z e ń p rzy pomocy maszyny m atem atycznej podano w p racy [5] . W m etodzie t e j p rzy jm u je s i ę z a ł o ż e n i e , że s ą s i e d n i e p o w ie rz c h n ie p rąd u o d d alo ne s ą od s i e b i e o skoń­

c zo n ą , małą w a r to ś ó A n m ierzo n ą w zdłuż o r to g o n a l n y c h . Z a ło ­ ż e n ie to um ożliw ia p r z y j ę c i e s t a ł o ś c i parametrów P i Q w

(19)

Metoda a n a l i z y p r z e pł y wu w osiowym w i e ń c u . . . 169 r ó w n a n i u ( 5 0 ) w ro z p a try w a n y m p r z e d z i a l e z ln . W a r t o ś c i l i c z b o ­ we p a ra m e tr ó w P i Q u w z g l ę d n i a j ą c y c h g e o m e t r i ę w i r n i k a o k r e ś l a s i ę z rów n ań ( 4 6 ) d l a środkow ego p u n k t u p r z e d z i a ł u A n .

P r z y t y c h z a ł o ż e n i a c h w p r o s t y s p o s ó b r o z w i ą z u j e s i ę rów ­ n a n i e ( 4 9 ) d l a k o l e j n e g o p r z e d z i a ł u A n .

D la s t a ł e j w a r t o ś c i P 1 Q można n a p i s a ó : w mdw - dn

C a ł k u j ą c zm ienne r o z d z i e l o n e o trz y m u je m y

^ l n ( P w + Q) ■ n + C,

d l a n ■ 0 . w ■ w , P

,P w + P n * l n (—*— - —a ),

P w +Q P o r a z d l a n * A n ,

„ . P w + Q

exp * p - +- q

P s k ą d

wP exp P / l n + | [ exp ( P z ln ) - l ] , (51) g d z i e : w i Wp s ta n o w ią p r ę d k o ś c i w zględne na s ą s i e d n i c h l i n i a c h p rąd u o d le g ły c h od s i e b i e o A n . R ozw iązanie równa­

n i a (51) d l a s z e r e g u punktów p o d z i a ł u o r to g o n a l n y c h um ożliw ia o k r e ś l e n i e r o z k ł a d u p r ę d k o ś c i w zględnych w całym k a n a l e w i r ­ nikowym. W tym c e l u w y k o r z y s tu je s i ę w dalszym c i ą g u rów nanie c i ą g ł o ś c i ( 1 4 ) . Z akłada s i ę przy tym, że pomiędzy s ą s i e d n i m i obrotowymi p o w ie rz c h n ia m i p r ą d u p r z e p ł y w a ją równe i l o ś c i czyn­

n ik a

m » ę 2 ® . r ( A n ) wm r , (52)

(20)

170 Andr zej Witkowski g d z i e : T i s ta n o w ią ś r e d n i o w i e l k o ś c i p ro m ie n ia i p r ę d ­ k o ś c i d l a o d c in k a między s ą s i e d n i m i l i n i a m i p r ą d u .

J e ś l i przep ływ j e s t iz e n tro p o w y i ś c i ś l i w y g ę s t o ś ć czy n n ika o b liczam y ze wzoru ( 1 6 ) .

B io r ą c pod uwagę rów nania ( 5 1 ) i ( 5 2 ) i j e ś l i to k o n ie c z ­ ne rów nanie ( 1 6 ) znajdujem y p ręd k o ść w zg lęd n ą w każdym punkcie p r z e c i ę c i a l i n i i p rą d u 1 o r t o g o n a l n e j .

Punkt początkowy o b l i o z e ń o b i e r a s i ę na l i n i i o r t o g o n a l ­ n e j na p r z e o i ę c i u z tw o rz ą o ą p i a s t y t r a k t o w a n ą jako p ie rw s z a l i n i a p r ą d u . Punkt p r z e c i ę c i a n a s t ę p n e j l i n i i p rąd u o k r e ś l a s i ę z równań ( 5 1 ) i ( 5 2 ) . W t e n sposób p o s t ę p u j ą c od odcinka do o d c in k a w zdłuż o r t o g o n a l n e j o trz y m u je s i ę w s z y s t k ie punkty o k r e ś l a j ą c e p o ło ż e n ie k o l e j n y c h l i n i i p r ą d u . Podobnie wyzna­

cza s i ę p o ł o ż e n i e l i n i i p rą d u o r a z r o z k ł a d p r ę d k o ś c i w zględ­

nych i c i ś n i e ń na k a ż d e j l i n i i o r t o g o n a l n e j , u z y s k u ją c w e f e k ­ c i e r o z k ł a d l i n i i p rą d u i parametrów p rzepływ u w całym k a n a le w ieńca w irn ik ow eg o .

R ozkład c i ś n i e ń s t a t y c z n y c h wyznacza s i ę z z a l e ż n o ś c i

* • - i f f ( » )

*0 "o

w z g lę d n ie j e ż e l i przepływ J e s t n i e ś c i ś l i w y

2 2

P * P0 + £ ( f — " f ” ) (5 4 ) p rzy z a ł o ż e n i u , że zaw irow anie w stępne na w lo c ie j e s t równe z e r u ( % = 0 ) .

7 . UWAGI KOŃCOWE

Podana w n i n i e j s z e j p racy metoda o k r e ś l a z a l e ż n o ś c i u m o ż li­

w i a j ą c e a n a l i z ę p rzep ływ u w w ieńcu wirnikowym osiowego s t o p ­ n i a s p r ę ż a j ą c e g o z merydionalnytn p r z y ś p ie s z e n ie m s t r u m i e n i a o o k r e ś l o n e j u p r z e d n io g e o m e t r i i .

(21)

Metoda a n a l i z y p r z e pł y w u W osiowym w i e ń c u . « 171 Metoda opracowna z o s t a ł a w o p a r c i u o p r a c e w c z e ś n ie js z y c h au torów [3] , [5] , k t ó r z y r o z w i ą z a l i podobne z a g a d n ie n i e w s t o p n i u o promieniowym i esiowopromieniowym k i e r u n k u p r z e p ł y ­ wu c z y n n i k a , W o d r ó ż n i e n i u je d n a k ż e od cytowanych autorów u zy s k a n e z a l e ż n o ś c i u m o ż liw ia j ą a n a l i z ę p rzep ływ u d la z u p e ł ­ n i e różn eg o i b a r d z i e j ogó ln eg o p rzy p ad k u w ieńca w irnikow ego z ło p a t k a m i u k s z ta łto w a n y m i p r z e s t r z e n n i e , W s z c z e g ó l n o ś c i odmienność k s z t a ł t u r o z p a try w a n e g o w ień ca wirnikow ego u w zg lęd n io n a z o s t a ł a w p a r a m e tr a c h P i Q w y s tę p u ją c y c h w ró w n an ia ( 4 7 ) . Uzyskane z a l e ż n o ś c i wyprowadzono, p r z y jm u ją c podobnie ja k w p r a c a c h [3] , [5] , [ 6 ] , [ 8 ] , [1 0] z a ł o ż e n i e o sio w o sy m e try c z n e g o , iz e n tro p o w e g o i u s t a l o n e g o p rzep ły w u c z y n n ik a n i e l e p k i e g o i ś c i ś l i w e g o , r o z p a t r u j ą c s i ł y d z i a ł a ­ j ą c e na c z ą s t k ę p o r u s z a j ą c ą s i ę w zdłuż l i n i i p r ą d u , rów nanie e n e r g i i p rzep ły w u względnego o r a z ró w n an ie c i ą g ł o ś c i . Z a ło ­ ż e n i e i z e n t r o p o w o ś o i p rzem ian zach o d zący ch w p r z e p ł y w i e , przyjmowane j e s t p r z e z w i e l u au to ró w i otrzym ane przy tym z a ­ ł o ż e n i u w y n ik i s ta n o w ią dobre p r z y b l i ż e n i e r z e c z y w i s t e g o p r z e ­ pływu pod warunkiem , że w k a n a ł a c h s p r ę ż a j ą c y c h n i e w y stę p u je zja w is k o o d ryw ania s i ę s t r u g ["2] , [ 9 ] , [ 1 0 ] . R ozw iązanie rów­

n a n i a ( 4 7 ) , sta n o w ią c e g o o s t a t e c z n y e f e k t ro z w a ż a ń , na drodze k o l e j n y o h p r z y b l i ż e ń , u m o żliw i w dalszym c i ą g u o k r e ś l e n i e r o z k ł a d u p r ę d k o ś c i względnych i c i ś n i e ń w p r z e k r o j u m e ry d io - nalnym p r z y j ę t e g o modelu w i r n i k a . A n a li z a u zyskanych r o z k ł a ­ dów param etrów p rzepły w u p o z w o li u s t a l i ć s z c z e g ó l n i e n i e k o ­ r z y s t n i e p r a c u j ą c e , z p u n k tu w id z e n ia s t r a t zachodzących w p r z e p ł y w i e r z e c z y w is ty m , p r z e k r o j e k a n a ł u przepływow ego, co z k o l e i um ożliw i s k o n s tr u o w a n ie s p r a w n i e j s z e g o , pod względem aerodynam icznym , k s z t a ł t u ł o p a t k i i p r z e k r o j u m eryd ion aln eg o w i r n i k a . Podana w p u n k cie 6 . 2 . p r a c y w ogólnym z a r y s i e metoda r o z w i ą z a n i a ró w n an ia (47) o p a r t a na p ra c y H odskinsona [3]

j e s t s z c z e g ó l n i e k o r z y s t n a z uwagi na możliwość z a s to s o w a n ia do o b l i c z e ń maszyny c y f r o w e j , co p o z w o li z n a c z n ie s k r ó c i ć c z a s żmudnych o b l i c z e ń i zw ięk szy ć i c h d o k ła d n o ść p r z e z u z y sk an ie w i ę k s z e j l i c z b y p r z y b l i ż e ń . W s k r ó c i e p r o c e s o b l i c z e ń polega na w ie lo k ro tn y m s to s o w a n iu ró w n an ia p r ę d k o ś c i w p o s t a c i (51)

(22)

172 And rzej Witkowski o r a z rów nania c i ą g ł o ś c i ( 5 2 ) . P ierw szy e t a p a n a l i z y wymaga o k r e ś l e n i a danych o p i s u j ą c y c h g e o m e tr ię w i r n i k a w p r z e k r o j u m erydionalnym , k s z t a ł t ł o p a t k i o r a z g e o m e tr ię l i n i i p r ą d u . S z c z e g ó ln ie p ra c o c h ło n n e J e s t u s t a l e n i e krzyw izny l i n i i p r ą ­ du w p u n k ta c h p r z e c i ę c i a z o rto g o n a ln y m i o r a z z a l e ż n o ś c i dw/dm w ró w n aniu ( 4 6 ) , do k t ó r e j d o c h o d zi s i ę po wstępnym u s t a l e n i u r o z k ł a d u p r ę d k o ś c i w zg lędn y ch . Pomocne będą t u me­

tody n um eryczne, w s z c z e g ó l n o ś c i metoda i n t e r p e l a c y j n a La- g r a n g e ’ a . B io r ą c pod uwagę zn a c z n ą l i c z b ę z a g a d n ie ń związanych z doborem n a j d o k ł a d n i e j s z y c h metod o b lic z e n io w y c h do r o z w ią ­ zywanego pro b lem u, n ie m leszoząoych s i ę w ramach n i n i e j s z e j p ra c y o r a z przewidywane opracow anie programu o b l i c z e ń na ma­

szynę c y fro w ą , p r z y k ła d liczbo w y s tan o w ić b ę d z ie p rzed m io t d a l s z e g o o p ra c o w a n ia .

Należy n a d m ie n ić , że d a l s z y program p ra c nad a n a l i z ą p r z e ­ pływu w w ieńcu s p rę ż a ją c y m w i r n i k a z merydionalnym p r z y ś p i e ­ szeniem s t r u m i e n i a , p r z e w id u je r o z w ią z a n ie d ru g ie g o p r z y ­ b l i ż e n i a dwuwymiarowego w p rz e p ły w ie trójwymiarowym, uwzględ­

n i a j ą c e g o wpływ sk o ń c z o n e j l i c z b y ł o p a t e k na r o z k ł a d parame­

trów przepływ u w k ie r u n k u obwodowym, na osiowo sym etrycznych p o w ie rz c h n ia c h p rąd u wyznaozonych w pierwszym p r z y b l i ż e n i u .

Z e s ta w ie n ie w a ż n ie js z y c h o znaczeń

a - prędk o ść dźwięku w p unkcie s p i ę t r z e n i a , 0 - p ręd k o ść bezw zględna przep ły w u ,

F - s i ł a ło p atko w a na j e d n o s t k ę masy p ły n u , h Q - e n t a l p i a c a ł k o w i ta (spoczynkow a),

hw - e n t a l p i a c a ł k o w i t a p rzepływ u w zględnego, 1 - e n t a l p i a s t a t y c z n a na j e d n o s t k ę masy p ły n u ,

m - o d l e g ł o ś ć m ierzona w zdłuż l i n i i p rąd u od k ra w ę d z i wlo­

to w ej ł o p a t k i w p r z e k r o j u merydionalnym w i r n i k a , m - masa p rz e p ły w a ją c e g o czy n n ik a w j e d n o s t c e c z a s u ,

n - o d l e g ł o ś ć m ierzona wzdłuż o r t o g o n a l n e j w p r z e k r o j u mery­

dionalnym ,

(23)

Metoda a n a l i z y p r z e p ł y w u w osiowym w i e ń c u « . 173 p - c i ś n i e n i e s t a t y c z n e ,

P,Q - p a r a m e tr y u w z g lę d n i a ją c e g e o m e tr ię ł o p a t k i , r - promień m ierzony od o s i o b r o t u ,

r k - promień k rzy w izn y l i n i i p r ą d u , R - s t a ł a gazowa,

t - c z a s ,

T - t e m p e r a t u r a b ezw z g lę d n a , u - p ręd k o ść obwodowa,

w - p ręd k o ść w zględna p rz e p ły w u ,

z - o d l e g ł o ś ć m ierzona w k i e r u n k u osiowym,

oc - k ą t między k ie ru n k ie m s t r u g i a p ła s z c z y z n ą p r z e c h o d z ą - o ą p r z e z o ś maszyny,

fi - k ą t między p r ę d k o ś c i ą w z g lę d n ą , a rzu te m o s i maszyny w p ł a s z c z y ź n i e s t y o z n e j do p o w ie r z c h n i p r ą d u ,

fic - k ą t między s t y c z n ą do l i n i i s z k i e l e t o w e j p r z e k r o j u ł o p a t k i a o s i ą maszyny w p r z e k r o j u o y lin d ry c z n y m , A - r ć ż n i c a s k o ń o zo n a,

$ - k ą t między s t y c z n ą do l i n i i p rą d u w p r z e k r o j u m e ry d io - nalnym a o s i ą o b r o t u ,

6 - k ą t o d c h y l e n ia k ra w ę d z i ł o p a t k i od k ie r u n k u p ro m ie n ia w p ł a s z c z y ź n i e p r o s t o p a d ł e j do o s i ,

■&> - składowa obwodowa, }S - w y k ła d n ik a d i a t e r m y ,

% - zaw irow anie w s t ę p n e ,

§ - g ę s t o ś ć c z y n n i k a ,

$Q- g ę s t o ś ć spoczynkowa, 9 - w sk a źn ik w y d a j n o ś c i , 9 - w sk a ź n ik s p r ę ż u , co - p ręd k o ść k ąto w a,

T - s t o p i e ń p rz e w ę ż e n ia p r z e k r o j u przepływowego w i r n i k a . W skaźniki

m - składowa m e ry d io n a ln a (w k ie r u n k u o s i m), n - składowa w k ie r u n k u o s i n ,

o - p a ra m e try c a ł k o w i te l u b spoczynkowe, r - składowa pro m ien iow a,

(24)

174 And rzej Witkowski s - s t r o n a s s ą c a ł o p a t k i ,

t - s t r o n a t ł o c z n a ł o p a t k i , u - składowa obwodowa.

LITERATURA

C O B o r is ie n k o A . J . : Gazowaja dinam ika d w i g a t i e ł i e j . O borongiz, Moskwa 1962.

[ 2 ] E c k e r t B . : S p r ę ż a r k i osiowe i p rom ieniow e, PWT, Warszawa 1959.

[5] Hamrick I . T . , G insburg A ., Osborn W.M.: Method o f A n a ly s is f o r C o m p ressib le flow th r o u g h Mixed-Flow C e n t r i f u g a l Im­

p e l l e r s o f A r b i t r a r y D esig n . NACA R ep o rt No. 1082, 1952.

[4] Hawthorne W.R.: Aerodynamic o f T u r b in e s and C om pressors.

Rozdz.H. P r i n c e t o n U n i v e r s i t y P r e s s 1964.

[5] H odskinson M .G.: A P ro c e d u re f o r C a l c u l a t i n g th e Axisym- m e t r i c V e l o c i t y and P r e s s u r e D i s t r i b u t i o n i n C e n t r i f u g a l and Mixed Flow I m p e l l e r C h a n n e ls .R e p o r t ULME/B10 U n iv e r­

s i t y o f L i v e r p o o l . 1965.

[ ó j Kramer J . J . , Osborn W.M., Hamrick I . T . : D esign and t e s t o f Mixed-Flow and C e n t r i f u g a l Im p eller.T ran s.A S M E , S e r i e s A .J . o f E g i n n e r in g f o r Power, 1960.

[7] Nowakowski J . : Badanie p rzepływ u w k a n a ła c h w e n ty la to ró w osiowo a k c y j n y c h . P ra c e I . T . C . z e s z y t 16, Łódź 1961.

[ 8 ] Smith L .H ., T r a u g o t t S . G . , W is lio e n u s G .F .s A P r a o i t o a l S o l u t i o n o f t h r e e D im e n sio n al Flow Problem o f A xial-F lo w T u rb o m ach in e ry . T r a n s . ASME v o . 7 5 , 1953.

[9] T r a u p e l W.: Die T h e o rie d e r Strömung duroh R a d ia lm a s o h i- n e n . V e rla g G. B raun. K a r ls r u h e 1962.

b 0 ] Vavra M.A.: Aero Thermodynamic and Flow i n Tuxbomachines.

John W iley, New York i9 6 0 .

(25)

Metoda a n a l i z y p r z e pł y w u w osiowym w i e ń c u , . 175 [ u l W itkowski A .: W e n ty la to r y z merydlonalnytn p r z y s p ie s z e n ie m

s t r u m i e n i a w w i r n i k u , Z e szy ty Naukowe P o l . Ś l . E n e rg e ty k a n r 17 G liw ic e 1964.

[1 2] W itkowski A .: Metoda p r o je k t o w a n ia w i r n i k a w e n t y l a t o r a z merydionalnym p r z y s p ie s z e n ie m s t r u m i e n i a . P ra c e Ka­

t e d r y CMW G liw ic e 1966 ( p r a c a n i e o p u b llk o w a n a ) . [1 3J Wu Hung-Hua: A G e n e ra l Theory o f Three - D im e n sio n al

Flow i n S u b son ic and S u p e r s o n ic Turbomaohines o f A x i a l , R a d i a l , and Mixed-Flow t y p e s . T r a n s a c t i o n s ASME v o l . 74, No 8. 1952.

MET0J[ AHAJIH3A TEMEHHR B OCEBOM KOIHPECCOPHOM PABO^iEM KOJIECE

C MEPI1HH0HAJILHO yCKOPEHHHM nOTOKOM P e 3 m m e

I l p H B O B i i T C H M e T O x T e o p e T H u e c x o r o a H a x H a a C T a i w o H a p H o r o T e u e H H n H e B S S K o r o r a 3 a n e p e 3 K O M n p e c c o p H o e p a d o u e e x o x e c o c M e p u x H O - HaJIŁ HO y C K O p e H H J J M nO T O K O M C I i p O C T p a H C T B e H H O n O C T p O e H H H M H J l0 — n a T x a M H . P a c c M a T p H B a H n e p B y r o S B y x w e p H y r o 3 a j a u y b T p e x p a 3 M e p - h o u T e u e H H H , n p e x n o j i a r a e T C H h t o i i o t o x H B J i u e T C H o c e c H M M e T p j w - h h m . H 3 M e K e H n e x e n a s j i e h h w b o x p y x H O M H a n p a a j i e H H n y w w T H B s e t c h B B e s e n i i e M J i o n a T O U H o f t c h a h . M c n o j i 3 0 B a B y p a B H e H M e j t B K x e h h h x j i h H j e a x f c H o r o r a 3 a b $ o p * i e F p o M e x o - J i B M d a n o j i y n e H O y p a B H e H n e o t - H O C M T e j i b H o r o T e u e H M H K O T o p o e x a S T B 0 3M 03KH0CT B p a e u g T a p a c n p e - x e a e H H H c x o p o c T e f l 11 x a B / t e H H t * M eT O ^ O M n o c j i e j t O B a T e J i b H H x n p H d s H - x e H H t t . P e 3 y j i b T a T H p a c u e T a n o 3 B o a w T y j i y q m H T a a p o s w H a M H u e c x y i o x a p a x T e p u c T H K y p a d o u e r o x o j i e c a .

(26)

176 A n d rz ej Witkowski METHOD OF ANALYSIS FOR FLOW THROUGH AXIAL-FLOW

COMPRESSOR IMPELLER WITH MERIDIAL ACCELERATION S u m m a r y

A t h e o r e t i c a l method f o r a n a l y s i s o f th e n o n v is o o u s s te a d y flo w th r o u g h a x l a l - d i s c h a r g e mixed flow i m p e l l e r w ith h l a d s s o f a r b i t r a r y s p a t i a l s h a p e s h a s been p r e s e n t e d . In th e p ap er a method o f c a l c u l a t i o n o f t h e f i r s t tw o - d im e n s io n a l s o l u t i o n i n t h r e e d im e n s io n a l f lo w s h a s b een p r e s e n t e d i n d e t a i l .

A x ia l symmetry was a s s u m e d ,b u t f o r c e s i n th e m e r i d i o n a l p la n e t h a t were d e r i v e d from t a n g e n t i a l p r e s s u r e g r a d i e n t were ta k e n i n t o a c c o u n t . By th e use Gromeko-Lamb’ s form o f t h e e q u a t i o n o f m o tio n , th q i s e n t r o p i o flo w i n m e r i d i o n a l p la n e may by o b t a i n e d and shown i n te rm s o f th e flo w s t r e a m l i n e s and th e v e l o o i t y and p r e s s u r e d i s t r i b u t i o n s . The r e s u l t s o f th e a n a l y ­

s i s i n d i c a t e th e w h e re a b o u ts i n t h e i m p e l l e r o f u n f a v o u r a b le flo w d i s t r i b u t i o n s from t h e p o i n t o f view o f l o s s e s a r i s i n g i n a r e a l f l u i d . With th e above th e m o d ifie d m e r i d i o n a l and b la d e s h a p e s can t h e n be chosen f o r th e I m p e l l e r .

Cytaty

Powiązane dokumenty

Praca wykonana przez zewnętrzną siłę (wypadkową) na drodze od punktu A do punktu B równa się przyrostowi energii kinetycznej ciała. Energia kinetyczna jest więc

żającym, jak również analizy wyników obliczeń tak nazwanego przez autora ąuasi-rzeczywistego Qll] modelu przepływu, uzyskanego przez skojarzenie równań opisujących

Przedstawiono wyniki kompleksowych eksperymentalnych i numerycznych badań przepływu w osiowym niskoobrotowym stopniu sprężającym.. Analizę numeryczną przepływu

stosowano tu nowę metodę obliczania strat brzegowych opartę o analizę rozkładów pracy użytecznej orez pracy przekazywanej przez łopatki koła wirnikowego,

Doświadczalna weryfikacja metod obliczeniowych..... Doświadczalna weryfikacja metod

Pozostałych 12 sond zamocowanych jest na stałe na trzech promieniach po cztery' wzdłuż podziałki w przekroju wylotowym łopatek koła wirnikowego.. Za kołem w i rn ik ow ym

ściennego, zagadnienia przepływu palisadowego oraz zagadnienia przepływu w obszarze pierścieniowej warstwy granicznej [i], [2] narastającej na osio­.. wo - symetryczny

łasu od niejednorodności strumienia w wentylatorze prze- ciwbieżnym oraz sposób zmniejszenia poziomu tego hałasu poprzez dobór odpowiedniego stosunku liczb łopatek