• Nie Znaleziono Wyników

∑ WYK Ł AD nr 6

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "∑ WYK Ł AD nr 6"

Copied!
6
0
0

Pełen tekst

(1)

WYKŁAD nr 6

1. Metoda najmniejszych kwadratów

Minimalizacja wskaźnika jakości, będącego sumą kwadratów funkcji nieliniowych wektora zmiennych decyzyjnych , może być z dużym powodzeniem zastosowana do wyznaczania współczynników funkcji aproksymującej zbiór dyskretnych danych, takiej

x

przy której średniokwadratowy błąd odchyleń między zbiorem aproksymowanym a funkcja aproksymującą będzie minimalny.

Przedstawiony problem sprowadza się do zadania programowania nieliniowego bez ograniczeń przy wskaźniku jakości w postaci

( )

min

[

1

( )

2 2

( )

2 3

( )

2 ...

( )

2

min x x x n x

x

x F x = f + f + f + + f

]

]

(1) Przykład 1

Otrzymany z n pomiarów zbiór danych chcemy aproksymować linia prostą tak wpisaną w zbiór otrzymanych pomiarów , aby suma po całym zbiorze n odchyleń podniesionych do kwadratu (błędów) między prostą a wartościami pomiarów była minimalna.

Przyjmiemy zbiór danych dyskretnych w postaci

(2)

⎥⎥

⎢⎢

n n n

y y

y y y

x x

x x x

P P

P P

3 2 1

3 2 1

3 2 1

Wskaźnik jakości przyjmie postać

(3)

( ) ∑ [ ( )

=

+

= n

i

i b i

a F a b y a x b

1

2

, , 0,5

min

Różniczkując wskaźnik jakości względem a, b otrzymujemy dwa równania o dwóch niewiadomych w postaci

( )

[ ] ( ) [ ( ) ] ( ) [ ( ) ] ( )

( ) ( ) ( )

[ ] [ ] [ ]

y x 1 x x

x ⋅ ⋅ + ⋅ ⋅ = ⋅

⎥⎥

⎥⎥

⎢⎢

⎢⎢

⋅ •

=

⎥⎥

⎥⎥

⎢⎢

⎢⎢

⋅ •

• +

⎥⎥

⎥⎥

⎢⎢

⎢⎢

⋅ •

+ + +

=

⋅ + + + +

⋅ + + +

=

⋅ +

− + +

⋅ +

− +

⋅ +

=

T T

T

n n n

n n

n n n

n

n n

n

b a

y y y x x

x b x

x x a x x x x x x

y x y

x y x b x x

x a x x

x

x b ax y x

b ax y x b ax y

a F

2 1

2 1 2

1 2

1

2 1

2 2 1 1 2

1 2

2 2 2 1

2 2

2 1 1

1

1 1 1

...

...

...

0 ...

0

(2)

jeżeli: xTx=L1 xT1=L2 xTy=L3 wówczas

3 2

1 a L b L

L ⋅ + ⋅ = (4)

( )

( ) ( ( ) ) ( ( )

(

...

) (

...

)

* * 0

0 ...

0

2 1 2

1

2 2 1

1

= + +

+ +

− + + +

= +

− + + +

− + +

=

b n a x x

x y y

y

b ax y b

ax y b ax y

b F

n n

n

n

)

[ ] [ ] [ ]

1 y 1 1 1

x ⋅ ⋅ + ⋅ ⋅ = ⋅

=

⎥⎥

⎥⎥

⎢⎢

⎢⎢

⋅ •

• +

⎥⎥

⎥⎥

⎢⎢

⎢⎢

⋅ •

• +

⎥⎥

⎥⎥

⎢⎢

⎢⎢

⋅ •

T T

T

n n

b a

b a

x x x y

y

y 0

1 1 1 1 1 1 1 1 1

1 1 1

2 1 2

1

jeżeli: xT1=L2 1T1=L4 yT1=L5 wówczas

5 4

2 a L b L

L ⋅ + ⋅ = (5)

Dysponujemy obecnie dwoma równaniami, z których w prosty sposób wyliczymy współczynniki a, b prostej aproksymującej wejściowy zbiór danych dyskretnych.

5 4 2

3 2 1

L b L a L

L b L a L

=

⋅ +

=

⋅ +

Przykład 2

Poprzedni zbiór danych chcemy aproksymować wielomianem np. czwartego stopnia tak wpisanym w zbiór otrzymanych pomiarów, aby suma (po całym zbiorze n) odchyleń podniesionych do kwadratu (błędów) między wielomianem a wartościami pomiarów była minimalna.

Wskaźnik jakości przyjmie postać

(6)

( ) ∑ [ ( ) ]

=

+

⋅ +

⋅ +

⋅ +

= n

i

i i

i i

a F yi a x a x a x a x a

1

2 2 3

4 (2) (3) (4) (5)

) 1 ( 5

, 0 min a

Różniczkując wskaźnik jakości względem elementów wektora a otrzymujemy pięć równania o pięciu niewiadomych, z których wyliczamy współczynniki wielomianu aproksymującego wpisującego się w zbiór danych dyskretnych z minimalnym błędem średniokwadratowym.

(3)

[ ]

{ }

[ ]

{ }

[ ]

{

(1) (2) (3) (4) (5) ( )

}

0

) ( ) 5 ( ) 4 ( ) 3 ( ) 2 ( ) 1 (

) ( ) 5 ( ) 4 ( ) 3 ( ) 2 ( ) 1 ( )

1 (

4 0 1

2 3

4

4 2 0 2 1

2 2

2 3

2 4

2 2

4 1 0 1 1

1 2

1 3

1 4

1 1

=

⋅ +

+ +

+

− +

+

⋅ +

+ +

+

− +

+

⋅ +

+ +

+

=

n n n

n n

n

n a x a x a x a x a x x

y

x x a x a x a x a x a y

x x a x a x a x a x a y a F

(7)

Należy rozdzielić otrzymane równanie względem a(1),a(2),a(3),a(4),a(5)

(8)

[ ]

[ ]

[ ]

[ ]

[ ] (

2 24 4

)

4 1 1 8 8

2 8

1

8 8

2 8

1

8 8

2 8

1

8 8

2 8

1

8 8

2 8

1

....

) 5 ( ...

) 5 ( ) 5 (

) 4 ( ...

) 4 ( ) 4 (

) 3 ( ....

) 2 ( ) 3 (

) 2 ( ....

) 2 ( ) 2 (

) 1 ( ....

) 1 ( ) 1 (

n n n

n n n n

x y x

y x y x a x

a x a

x a x

a x a

x a x

a x a

x a x

a x a

x a x

a x a

+ + +

= +

+ +

+

+ +

+ +

+

+ +

+ +

+

+ +

+ +

+

+ +

+ +

Wprowadzając zapis macierzowy równanie otrzymuje formę

( ) ( ) ( )

( )

5

( )

4 4

6 7

8

) 5 ( )

4 (

) 3 ( )

2 ( )

1 (

x y 1

x 1

x

1 x 1

x 1

x

=

⋅ +

⋅ +

+

⋅ +

⋅ +

T T T

T T

T

a a

a a

a (9)

Aproksymacja pojedynczej serii pomiarów linią prostą o optymalnych współczynnikach a, b

x 1,00 2,00 3,00 4,00 5,00 6,00 7,00 8,00 9,00 10,00

y 0,10 0,30 0,50 0,80 1,20 0,90 0,40 1,00 0,80 1,00

1 1,00 1,00 1,00 1,00 1,00 1,00 1,00 1,00 1,00 1,00

L1=[x]T*[x] 1,00 4,00 9,00 16,00 25,00 36,00 49,00 64,00 81,00 100,00 385,0000

L2=[x]T*[1] 1,00 2,00 3,00 4,00 5,00 6,00 7,00 8,00 9,00 10,00 55,0000

L3=[x]T*[y] 0,10 0,60 1,50 3,20 6,00 5,40 2,80 8,00 7,20 10,00 44,8000

L4=[1]T*[1] 1,00 1,00 1,00 1,00 1,00 1,00 1,00 1,00 1,00 1,00 10,0000

L5=[y]T*[1] 0,10 0,30 0,50 0,80 1,20 0,90 0,40 1,00 0,80 1,00 7,0000

L6=(L3*L2/L1)-L5 -0,6000

L7=(L2^2/L1)-L4 -2,1429

b=L6/L7 0,2800

a=(L3/L1)-b*(L2/L1) 0,0764

y1= 0,36 0,43 0,51 0,59 0,66 0,74 0,81 0,89 0,97 1,04

f 0,07 0,02 0,00 0,05 0,29 0,03 0,17 0,01 0,03 0,00 0,6589 <-- F

inna prosta

a ( odstrojone) 0,0650

b (odsrtojone) 0,3500

y (odstrojone) 0,42 0,48 0,55 0,61 0,68 0,74 0,81 0,87 0,94 1,00

f 0,10 0,03 0,00 0,04 0,28 0,03 0,16 0,02 0,02 0,00 0,6701 <-- F

Akroksymacja linia prostą

0,00 0,20 0,40 0,60 0,80 1,00 1,20 1,40

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

współrzedna x (punktu)

wspołrzedna y (punktu)

y y1=

y (odstrojone) Aproksymacja linią prostą

współrzędna y (punktu)

współrzędna x (punktu)

Rys. 1. Aproksymacja linią prostą

(4)

Różniczkując funkcję F względem następnych współczynników wielomianu otrzymu- jemy kolejne brakujące równania

( )

x7 T 1a(1)+

( )

x6 T1a(2)+

( )

x5 T 1a(3)+

( )

x4 T1a(4)+

( )

x3 T1a(5) = yTx3

( )

x6 T 1a(1)+

( )

x5 T 1a(2)+

( )

x4 T1a(3)+

( )

x3 T1a(4)+

( )

x2 T1a(5) = yT x2

( )

x5 T 1a(1)+

( )

x4 T1a(2)+

( )

x3 T 1a(3)+

( )

x2 T1a(4)+

( )

x1T 1a(5) = yTx1

( )

x4 T 1a(1)+

( )

x3 T 1a(2)+

( )

x2 T 1a(3)+

( )

x1 T 1a(4)+

( )

x0 T 1a(5) = yTx0

Wykonując mnożenia wektorów znajdujących się przy poszukiwanych współczynnikach, otrzymujemy proste równanie macierzowe w postaci

(10)

=

5 4 3 2 1

55 54 53 52 51

45 44 43 42 41

35 34 33 32 31

25 24 23 22 21

15 14 13 12 11

) 5 (

) 4 (

) 3 (

) 2 (

) 1 (

b b b b b

a a a a a

L L L L L

L L L L L

L L L L L

L L L L L

L L L L L

(11) b

a b

a= ⇒ = ⋅

L−1

L

Warto zauważyć, że macierz współczynników liczbowych L jest macierzą symetryczną względem głównej przekątnej, co zdecydowanie zmniejsza ilość obliczeń przy wyzna- czaniu jej elementów np. L12=L21,L13=L31,L14 =L41 itp.

W wyniku opisanej procedury obliczeniowej otrzymamy wektor współczynników wielomianu aproksymującego zbiór danych dyskretnych. Wielomian ze współczynnikami

jest wektorem optymalnym w sensie minimalnego błędu, tzn. nie istnieje wielomian czwartego rzędu o innych współczynnikach przy którym suma kwadratów odchyleń między przyjętymi punktami dyskretnymi a aproksymującym wielomianem byłaby mniejsza.

a a

Przykład 3

Pomiar stanu zbiornika retencyjnego odbywa się w wyniku odczytu rzędnych wypełnienia zbiornika w kilku miejscach pomiarowych. Otrzymuje się tym samym kilka pomiarów dla ustalonej chwili t, co w pewnym horyzoncie

[ ]

0,T stanowi kilka serii pomiarowych.

Stosując metodę najmniejszych kwadratów należy aproksymować np. trzy serie pomiarowe wielomianem np. trzeciego stopnia.

Funkcja kryterialna jest w tym przypadku sumą odchyłek między wartościami pomiarowymi a wielomianem dla ustalonej chwili pomiaru, zliczoną po wszystkich chwilach pomiarowych.

(5)

(12)

[ ]

{ }

∑∑

= =

⋅ +

⋅ +

⋅ +

= 3

1 10

1

0 2 1

2

3 (2) (1) (4)

) 1 ( 5

, 0

i j

i i

i i

ij a x a x a x a x

y F

Różniczkując wskaźnik jakości F względem a otrzymujemy cztery równania o czterech niewiadomych z których wyliczamy współczynniki wielomianu aproksymującego wpi- sującego się z zbór danych dyskretnych z minimalnym błędem średniokwadratowym

Zbiornik

Punkty pomiarowe

x1 x2 x3 x10

y11

y12

y13 y10,3

2

y10,

1

y10,

Rys. 2. Serie pomiarowe stanu zbiornika

[ ]

{ }

[ ]

{ }

[ ]

{ }

[ ]

{ }

[ ]

{ }

[ ]

{

(1)(1) (2)(2) (3)(3) (4)(4) ( ( )

}

0

) ( ) 4 ( ) 3 ( ) 2 ( ) 1 (

) ( ) 4 ( ) 3 ( ) 2 ( ) 1 (

) ( ) 4 ( ) 3 ( ) 2 ( ) 1 (

) ( ) 4 ( ) 3 ( ) 2 ( ) 1 ( )

1 (

3 10 0 10 1

10 2

10 3

10 3

, 10

3 10 0 10 1

10 2

10 3

10 2

, 10

3 10 0 10 1

10 2

10 3

10 1

, 10

3 1 0 1 1

1 2

1 3

1 13

3 1 0 1 1

1 2

1 3

1 12

3 1 0 1 1

1 2

1 3

1 11

=

⋅ +

+ +

− +

⋅ +

+ +

− +

⋅ +

+ +

− +

+

⋅ +

+ +

− +

+

⋅ +

+ +

− +

+

⋅ +

+ +

=

x x a x a x a x a y

x x a x a x a x a y

x x a x a x a x a y

x x a x a x a x a y

x x a x a x a x a y

x x a x a x a x a y a F

(13)

Wprowadzając zapis macierzowy równanie otrzymuje formę

( )

6 3 (1)

( )

5 3 (2)

( )

4 3 (3)

( )

3 3 (4) W3 T T

T T

T 1 a x 1 a x 1 a x 1 a y x

x ⋅ ⋅ + ⋅ ⋅ + ⋅ ⋅ + ⋅ ⋅ = ⋅ (14)

w której

( ) [

106

]

6 2 6 1

6 T = x x • • x

x

(6)

( )

y T =

[ [

y11 y12 y13

] [

y21 y22 y23

]

• •

[

y10,1 y10,2 y10,3

] ]

( ) [ [ ] [ ] [

103

] ]

3 10 3 10 3

2 3 2 3 2 3 1 3 1 3 1

3 T = x x x x x x • • x x x

x

gdzie górne indeksy wskazują potęgi, a dolne numer pomiaru (rys. 2).

Różniczkując funkcję F względem następnych współczynników wielomianu aproksy- mującego otrzymujemy kolejne brakujące równania

( )

5 3 (1)

( )

4 3 (2)

( )

3 3 (3)

( )

2 3 (4) W2 T T

T T

T 1 a x 1 a x 1 a x 1 a y x

x ⋅ ⋅ + ⋅ ⋅ + ⋅ ⋅ + ⋅ ⋅ = ⋅

( )

4 3 (1)

( )

3 3 (2)

( )

2 3 (3)

( )

1 3 (4) W1 T T

T T

T 1 a x 1 a x 1 a x 1 a y x

x ⋅ ⋅ + ⋅ ⋅ + ⋅ ⋅ + ⋅ ⋅ = ⋅

( )

3 3 (1)

( )

2 3 (2)

( )

1 3 (3)

( )

0 3 (4) W0 T T

T T

T 1 a x 1 a x 1 a x 1 a y x

x ⋅ ⋅ + ⋅ ⋅ + ⋅ ⋅ + ⋅ ⋅ = ⋅

Wykonując mnożenia wektorów stojących przy poszukiwanych współczynnikach, otrzy- mujemy proste równanie macierzowe w postaci

(15)

⎥⎥

⎥⎥

⎢⎢

⎢⎢

=

⎥⎥

⎥⎥

⎢⎢

⎢⎢

⎥⎥

⎥⎥

⎢⎢

⎢⎢

4 3 2 1

44 43 42 41

34 33 32 31

24 23 22 21

14 13 12 11

) 4 (

) 3 (

) 2 (

) 1 (

P P P P

a a a a

L L L L

L L L L

L L L L

L L L L

w którym np.: L11=

( )

x5 T1, P1 =yTxW3 itp.

Odwracając macierz współczynników otrzymujemy poszukiwany wektor współczyn- ników , wielomianu aproksymującego zbiór danych dyskretnych.

L a

(16) b

a b

a= ⇒ = ⋅

L−1

L

Każdy wielomian trzeciego rzędu o innych współczynnikach niż zawarte w wektorze a , będzie aproksymował przyjęte do obliczeń serie pomiarowe z wyższą wartością wskaźnika jakości. Wielomian o wyliczonych współczynnikach zapewnia minimum przyjętego wskaźnika jakości.

Cytaty

Powiązane dokumenty

Raport szczegółowy można na przykład utworzyć przed spotkaniem z dostawcą, natomiast raport podsumowujący lub pogrupowany może być potrzebny dla kierownictwa..

Ostro- słup ten przecięto dwiema płaszczyznami równoległymi do postawy na trzy bryły o równych objętościach.. Oblicz odległość między

Charakterystyka pakietów aplikacji biurowych: edycja tekstu, obliczenia (arkusz kalkulacyjny), systemy zarządzania bazami danych, graficzna prezentacja danych, komunikacja

Mierniki uniwersalne typu U M -1 1 0 odznaczają się dużym oporem wewnętrznym przy pomiarach' napięcia oraz m ałym spadkiem napięcia przy pomiarach

Współczynnik wzmocnienia jest obliczany w taki sposób, aby po pomnożeniu go przez w artość zmierzonego maksymalnego napięcia z mostka tensometrycznego wskazanie

Jednak przy- rząd ten (podobnie jak radiometr górniczy RGR) nie nadaje się do prowadzenia pomiarów pochodnych radonu, szczególnie na otwartym terenie, ze względu na zbyt wysoki

Pomiar czasu opóźnienia reakcji termometru rezystancyjnego na zmiany temperatury wywołanego wpływem ekranu meteorologicznego. Układ pomiarowy mierzy temperaturę powietrza na sześciu

f) błąd wzorca Cn ; g) błąd składowej resztkowej wzorca rezystancji Rn ; h) błąd stałości częstotliwości zasilania. Poszczególne podzespoły mostka zaprojektowano