• Nie Znaleziono Wyników

ZAGĉSZCZENIA NASYPÓW Z GRUNTÓW NIESPOISTYCH

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "ZAGĉSZCZENIA NASYPÓW Z GRUNTÓW NIESPOISTYCH"

Copied!
13
0
0

Pełen tekst

(1)

Acta Sci. Pol. Architectura 15 (3) 2016, 3–15

WYZNACZENIE PARAMETRÓW GEOTECHNICZNYCH STOSOWANYCH DO OKREĝLANIA JAKOĝCI

ZAGĉSZCZENIA NASYPÓW Z GRUNTÓW NIESPOISTYCH

Agnieszka Dąbska, Stanisáaw Pisarczyk

Politechnika Warszawska

Streszczenie. W referacie, na podstawie literatury i badaĔ wáasnych, omówiono parametry zagĊszczalnoĞci gruntów niespoistych oraz sposoby ich wyznaczania i zaleĪnoĞci miĊdzy nimi. Dla piasków i gruntów gruboziarnistych przedstawiono zaleĪnoĞci pomiĊdzy nastĊ- pującymi parametrami: maksymalną gĊstoĞcią objĊtoĞciową szkieletu gruntowego (ȡds) i wilgotnoĞcią optymalną (wopt) – metoda standardowa i zmody¿ kowana Proctora, wskaĨ- nikiem jednorodnoĞci (Cu), Ğrednicą zastĊpcza (d10), Ğrednicą maksymalną (dmax) i Ğred- nią waĪoną ĞrednicĊ ziaren (dĞr.waĪ.) oraz minimalną i maksymalną gĊstoĞcią objĊtoĞciową szkieletu gruntowego (ȡdmin i ȡdmax).

Sáowa kluczowe: grunty niespoiste, zagĊszczalnoĞü, wskaĨnik zagĊszczenia, korelacje miĊdzy parametrami geotechnicznymi

WSTĉP

JakoĞü zagĊszczenia nasypów z gruntów niespoistych (drobnoziarnistych i gruboziar- nistych wedáug klasy¿ kacji zgodnie z PN-88/B-04481) okreĞla siĊ na podstawie wskaĨ- nika zagĊszczenia (IS) lub stopnia zagĊszczenia (ID). WskaĨnik zagĊszczenia wyznacza siĊ ze wzoru:

d t

S SW

ds

I U I

U (1)

Adres do korespondencji – Corresponding author: Agnieszka Dąbska, Politechnika Warszawska, Wydziaá Instalacji Budowlanych, Hydrotechniki i InĪynierii ĝrodowiska, Zakáad Budownictwa Wodnego i Hydrauliki, ul. Nowowiejska 20, 00-653 Warszawa,

e-mail: agnieszka.dabska@is.pw.edu.pl

© Copyright by Wydawnictwo SGGW, Warszawa 2016

(2)

gdzie: ȡd – gĊstoĞü objĊtoĞciowa szkieletu gruntowego gruntu w badanym nasypie [g·cm–3], ȡds – maksymalna gĊstoĞü objĊtoĞciowa szkieletu gruntowego przy wilgotnoĞci optymalnej (wopt) [g·cm–3],

ISW – wymagany wskaĨnik zagĊszczenia gruntu w nasypie.

Parametry zagĊszczalnoĞci: maksymalną gĊstoĞü objĊtoĞciową szkieletu gruntowego ds)oraz wilgotnoĞü optymalną (wopt) wyznacza siĊ na podstawie badaĔ laboratoryjnych zgodnie z PN-88/B-04481.

W dotychczasowej praktyce laboratoryjnej [PN-88/B-04481] stosowane są dwie pod- stawowe metody okreĞlania parametrów zagĊszczalnoĞci przez ubijanie w cylindrze:

metoda standardowa (energia zagĊszczania E1 = 0,59 J·cm–3), metoda zmody¿ kowana (energia zagĊszczania E2 = 2,65 J·cm–3).

Na rysunku 1 przedstawiono przykáadowe wyniki badaĔ zagĊszczalnoĞci gruntu gru- boziarnistego, piasku Ğredniego i piasku drobnego metodą standardową i zmody¿ kowa- ną Proctora. Z wykresów wynika, Īe zagĊszczalnoĞü (maksymalna gĊstoĞü objĊtoĞciowa szkieletu gruntowego, ȡds i wilgotnoĞü optymalna, wopt) gruntów niespoistych metodami ubijania zaleĪy od gruboĞci uziarnienia gruntu (Ğrednica ziaren dmax) oraz energii ubi- jania/zagĊszczania (E1 i E2). Badanie parametrów zagĊszczalnoĞci gruntów metodami ubijania jest bardzo pracocháonne, stąd poszukuje siĊ metod okreĞlania maksymalnej gĊstoĞci objĊtoĞciowej szkieletu gruntowego (ȡds) i wilgotnoĞci optymalnej (wopt) na podstawie innych parametrów geotechnicznych zbadanych metodami mniej uciąĪliwymi [Dąbska i Pisarczyk 2012].

Stan zagĊszczenia gruntów niespoistych okreĞla siĊ na podstawie stopnia zagĊszcze- nia, który wyznacza siĊ ze wzoru:

– –

Ud [g cm ]-3

0 5 10 15 20 25 w [%]

2,24 2,16 2,08 2,00 1,92 1,84 1,76 1,68 1,60

Sr=1,0 1

1' 2 2'

3 3'

x

Rys. 1. Przykáadowe krzywe zagĊszczenia gruntów niespoistych drobnoziarnistych wedáug PN- -88/B-04481 i gruntu gruboziarnistego w aparacie wielkowymiarowym (metoda Procto- ra): 1 i 1’ – grunt gruboziarnisty dmax = 20÷80 mm, 2 i 2’ – piasek Ğredni, 3 i 3’ – piasek drobny; 1, 2 i 3 – metoda zmody¿ kowana, 1’, 2’ i 3’ – metoda standardowa

Fig. 1. Examples of density curves for ¿ ne-grained soils according to PN-88 / B-04481 and coarse soil in the large apparatus (Proctor methods): 1 and 1’ – coarse soil dmax = 20÷80 mm, 2 and 2’ – medium sand, 3 and 3’ – ¿ ne sand; 1, 2 and 3 – modi¿ ed Proctor method, 1’, 2’ i 3’ – standard Proctor method

(3)

ƒš ƒš ‹

ƒš ‹ ƒš ‹

ȋ Ȍ

ȋ Ȍ

† † †

 † † †

‡ ‡

‡ ‡

U U U

U U U

 

  (2)

gdzie: emax – maksymalny wskaĨnik porowatoĞci przy najluĨniejszym uáoĪeniu ziaren, ȡdmin,

emin – minimalny wskaĨnik porowatoĞci przy najgĊstszym uáoĪeniu ziaren, ȡdmax, e – wskaĨnik porowatoĞci gruntu w nasypie, ȡd,

ȡdmax – gĊstoĞü nasypowa szkieletu przy najgĊstszym uáoĪeniu ziaren [g·cm–3], ȡdmin – gĊstoĞü nasypowa szkieletu przy najluĨniejszym uáoĪeniu ziaren [g·cm–3], ȡd – gĊstoĞü objĊtoĞciowa szkieletu gruntowego gruntu w nasypie [g·cm–3].

StopieĔ zagĊszczenia gruntów (ID) niespoistych drobnoziarnistych moĪna zbadaü me- todą laboratoryjną lub sondowania dynamicznego.

Parametry geotechniczne gruntów drobnoziarnistych wedáug klasy¿ kacji PN-86/B- -02480 do wzorów (1) i (2) wyznacza siĊ wedáug PN-88/B-04481. W przypadku gruntów gruboziarnistych wedáug klasy¿ kacji PN-86/B-02480 (grubo okruchowych) do okreĞle- nia wymienionych parametrów brakuje ustaleĔ normowych. Parametry te moĪna wyzna- czyü przy uĪyciu specjalistycznej aparatury wielkowymiarowej, stosując odpowiednią metodykĊ badaĔ [Pisarczyk 2015].

Celem artykuáu jest pokazanie, Īe parametry zagĊszczalnoĞci gruntów niespoistych:

maksymalna gĊstoĞü objĊtoĞciowa szkieletu gruntowego (ȡds) oraz wilgotnoĞü optymalna (wopt) zaleĪą od parametrów opisujących uziarnienie gruntu: wskaĨnika jednorodnoĞci (CU), Ğrednicy zastĊpczej (d10), Ğrednicy maksymalnej (dmax) i Ğredniej waĪonej Ğredni- cy ziaren (dĞr.waĪ.) oraz od minimalnej i maksymalnej gĊstoĞci objĊtoĞciowej szkieletu gruntowego (ȡdmin i ȡdmax). Wyznaczając te parametry geotechniczne (mniej uciąĪliwymi i pracocháonnymi metodami), moĪna dla celów praktycznych okreĞliü parametry zagĊsz- czalnoĞci.

PRZEGLĄD LITERATURY

PomiĊdzy wskaĨnikiem zagĊszczenia (IS) i stopniem zagĊszczenia (ID) dla gruntów drobnoziarnistych niespoistych zostaáa ustalona empiryczna zaleĪnoĞü [Pisarczyk 1975]:

IS = 0,855 + 0,165ID (3)

Natomiast dla gruntów gruboziarnistych (grubo okruchowych) zaleĪnoĞü ta wynosi [Pisarczyk 2015]:

IS = 0,78 + 0,33ID (4)

Znając wskaĨnik jednorodnoĞci gruntu 

 †

 †

§ ·

¨ ¸

© ¹ i stopieĔ zagĊszczenia (ID), moĪ- na wyznaczyü wskaĨnik zagĊszczenia (IS) z nomogramu (rys. 2), lub znając stopieĔ za- gĊszczenia (ID) ze wzoru (3) lub z nomogramu (rys. 2) i znając dodatkowo wskaĨnik jednorodnoĞci (CU), moĪna wyznaczyü wskaĨnik zagĊszczenia (IS) [VEB Bau... 1975].

Z badaĔ przedstawionych w literaturze wynika, Īe maksymalna gĊstoĞü objĊtoĞciowa szkieletu gruntowego (ȡds) gruntów niespoistych zaleĪy od energii zagĊszczania (metoda

(4)

standardowa i metoda zmody¿ kowana Proctora), gruboĞci uziarnienia i wskaĨnika jed- norodnoĞci (CU). Na rysunku 3 przedstawiono zaleĪnoĞci maksymalnej gĊstoĞci objĊto- Ğciowej szkieletu gruntowego (ȡds) i wilgotnoĞci optymalnej (wopt) dla piasków i Īwirów (metoda standardowa Proctora) od wskaĨnika jednorodnoĞci (CU) [Voss i Floss 1968], a na rysunku 4 – zaleĪnoĞü maksymalnej gĊstoĞci objĊtoĞciowej szkieletu gruntowego ds,ZM) od wskaĨnika jednorodnoĞci (CU) dla piasków i Īwirów (metoda zmody¿ kowana Proctora) [Voss i Floss 1968, Kabai 1973]. WartoĞü maksymalnej gĊstoĞci objĊtoĞciowej szkieletu gruntowego (ȡds) dla piasków i Īwirów wzrasta wraz ze zwiĊkszaniem siĊ ich róĪnoziarnistoĞü, czyli wraz ze wzrostem wartoĞci wskaĨnika jednorodnoĞci (CU).

ID

0,90 0,92 0,95 0,97 1,00 IS CU=8 CU=5 CU=2 CU=1

0,0 0,1 0,2 0,3 0,4 0,5 0,6 0,7 0,8 0,9 1,0

Rys. 2. ZaleĪnoĞü stopnia zagĊszczenia (ID) od wskaĨnika zagĊszczenia (IS) dla gruntów niespo- istych drobnoziarnistych w funkcji CU [VEB Bau... 1975]

Fig. 2. The values of density index (ID) versus the values of degree of compaction (IS) for ¿ ne- grained non-cohesive soils created in the function of CU [VEB Bau... 1975]

Uds [g cm ] wopt [%]

2,2 2,1 2,0 1,9 1,8 1,7 1,6

5 7 6 89 10 11

2 6 10 14 18 22 26 30 34 36

CU= dd1060 UdsĞr

woptĞr x -3

waroĞü Ğrednia average value waroĞci graniczne bordering values

Rys. 3. ZaleĪnoĞü maksymalnej gĊstoĞci objĊtoĞciowej szkieletu gruntowego (ȡds) i wilgotnoĞci optymalnej (wopt) dla piasków i Īwirów (metoda standardowa Proctora) od wskaĨnika jednorodnoĞci (CU) [Voss i Floss1968]

Fig. 3. The values of maximum dry density (ȡds) and optimum moisture (wopt) for sands and gravels (standard Proctor method) versus the values of uniformity coef¿ cient (CU)

(5)

ZaleĪnoĞü maksymalnej gĊstoĞci objĊtoĞciowej szkieletu (ȡds,ZM) – metoda zmody-

¿ kowana Proctora i minimalnej gĊstoĞci objĊtoĞciowej szkieletu gruntowego (ȡdmin) od wskaĨnika jednorodnoĞci (CU) dla piasków i Īwirów ustaliá Kabai [Kabai 1973]. Ba- dania maksymalnej gĊstoĞci objĊtoĞciowej szkieletu gruntowego (ȡds,ZM) wedáug meto- dy zmody¿ kowanej Proctora oraz badania minimalnej gĊstoĞci objĊtoĞciowej szkieletu gruntowego (ȡdmin) w stanie luĨnym zostaáy wykonane dla 16 próbek piasków i Īwirów o uziarnieniu d = 0,06÷20 mm. Wyniki badaĔ Kabai przedstawiono na rysunku 5 [Kabai 1973].

ZaleĪnoĞü maksymalnej gĊstoĞci objĊtoĞciowej szkieletu gruntowego (ȡds) i wilgot- noĞci optymalnej (wopt) od maksymalnej Ğrednicy ziaren (dmax) dla gruntu gruboziarni- stego o naturalnym uziarnieniu po odrzuceniu ziaren wiĊkszych od 7; 10; 20 i 80 mm przedstawiono na rysunku 6. Badania gruntów o uziarnieniu dmax = 20÷80 mm wykonano w wielkoĞrednicowym aparacie typu Proctora, a gruntów o dmax = 7÷10 mm – w cy- lindrze normowym wedáug metody standardowej Proctora. Na rysunku 7 przedstawiono zaleĪnoĞü maksymalnej gĊstoĞci objĊtoĞciowej szkieletu gruntowego (ȡds) od wilgotnoĞci optymalnej (wopt) dla gruntów gruboziarnistych (dmax = 20÷80 mm) [Pisarczyk 2015].

Na podstawie literatury [Wiáun 2013, Pisarczyk 2015] moĪna stwierdziü, Īe dla grun- tów niespoistych wilgotnoĞü optymalna uzyskana z badaĔ wedáug metody zmody¿ kowa- nej Proctora wynosi okoáo wopt,ZM = (0,7y0,8)wopt, a maksymalna gĊstoĞü objĊtoĞciowa szkieletu gruntowego wedáug metody zmody¿ kowanej Proctora wynosi odpowiednio ȡds,ZM = (1,03y ȡds.

Dla gruntów gruboziarnistych o uziarnieniu: minimalna Ğrednica ziaren dmin =

= 0,025÷5,0 mm i maksymalna Ğrednica ziaren dmax = 5÷80 mm, oraz wskaĨniku jedno- rodnoĞci CU = 1,3÷46,6 ustalono zaleĪnoĞü [Pisarczyk 1975]:

ȡdmindmax = 0,865 – 0,001CU (r = 0,75) (5)

Uds,ZM [g cm ]

1 5 10

2,2 2,1 2,0 1,9 1,8 1,7

1,6 15 20 25 30 35 40

- Īwir [Kabai, 1973]

gravel [Kabai, 1973]

- piasek drobny [Voss, 1961]

fine sand [Voss, 1961]

CU= dd1060

x -3

Rys. 4. ZaleĪnoĞü maksymalnej gĊstoĞci objĊtoĞciowej szkieletu gruntowego (ȡds,ZM) – metoda zmody¿ kowana Proctora, od wskaĨnika jednorodnoĞci (CU) dla piasków i Īwirów o cią- gáym uziarnieniu

Fig. 4. The values of maximum dry density (ȡds,ZM) – modi¿ ed Proctor method versus the values of uniformity coef¿ cient (CU) for the non-gapped sands and gravels

(6)

Znając wartoĞci minimalnej gĊstoĞci objĊtoĞciowej szkieletu gruntowego (ȡdmin) i wskaĨnika jednorodnoĞci (CU) dla gruntów o podobnym uziarnieniu, moĪna z zaleĪno- Ğci Pisarczyka (5) okreĞliü wartoĞü maksymalnej gĊstoĞci objĊtoĞciowej szkieletu grunto- wego (ȡdmax). ĝlĊzak w swojej pracy [ĝlĊzak 1961] zestawiá okoáo 1000 wyników badaĔ maksymalnej i minimalnej gĊstoĞci objĊtoĞciowej szkieletu gruntowego (ȡdmax i ȡdmin)

      













UGPLQLUGV=0>JFP@

OJ&8

UGV=0 ( xN1PP

( 

 

[ 

[

UGPLQ

Rys. 5. ZaleĪnoĞü minimalnej gĊstoĞci objĊtoĞciowej szkieletu gruntowego (ȡdmin) – grunt luĨno usypany, i maksymalnej gĊstoĞci objĊtoĞciowej szkieletu gruntowego (ȡds,ZM) – metoda zmody¿ kowana Proctora dla piasków i Īwirów, od wskaĨnika jednorodnoĞci (CU) dla energii zagĊszczenia E = 0 i E = 2,7·103 kNm·m–3 [Kabai 1973]

Fig. 5. The values of minimum dry density (ȡdmin) – loosely piled soil and maximum dry density ds,ZM) – modi¿ ed Proctor method for sands and gravels versus the values of uniformity coef¿ cient (CU) for compaction energy E = 0 and E = 2,7·103 kNm·m–3 [Kabai 1973]

GPD[>PP@

UGV>JFP@Z RSW>@

       



























UGV

ZRSW

Rys. 6. ZaleĪnoĞü maksymalnej gĊstoĞci objĊtoĞciowej szkieletu gruntowego (ȡds) i wilgotnoĞci optymalnej (wopt) od maksymalnej Ğrednicy (dmax) gruntu gruboziarnistego (Īwirowo- -otoczakowego) [Pisarczyk 2015]

Fig. 6. The values of maximum dry density from compaction test (ȡds) and optimum moisture (wopt) versus the values of maximum grain diameter (dmax) for the coarse (gravel-pebble) soils [Pisarczyk 2015]

(7)

gruntów niespoistych: od piasków drobnych do pospóáek, w zakresie Ğrednic zastĊpczych d10 = 0,05÷0,24 mm, i wskaĨnika jednorodnoĞci w zakresie CU = 1,36÷13,0 i na ich pod- stawie ustaliá nastĊpujące zaleĪnoĞci empiryczne (gdzie d10 w mm):

ȡdmax = 1,662 + 1,29d10 [g·cm–3] (6)

ȡdmin = 1,297 + 1,708d10 [g·cm–3] (7)

Znając wartoĞci Ğrednicy zastĊpczej (d10), z zaleĪnoĞci (6) i (7) moĪna wyznaczyü minimalną i maksymalną gĊstoĞü objĊtoĞciową szkieletu gruntowego (ȡdmin i ȡdmax).

METODYKA BADAē

Maksymalna gĊstoĞü objĊtoĞciowa szkieletu gruntowego z badaĔ w aparacie Proctora (ȡds) i wilgotnoĞü optymalna (wopt) oraz uziarnienie

Dla 55 próbek gruntów niespoistych: od piasków drobnych do Īwirów w zakresie d10 = 0,01÷0,30 mm wykonano badania skáadu granulometrycznego metodą analizy si- towej zgodnie z normą PN-88/B-04481 oraz badania zgĊszczalnoĞci w aparacie Proctora (metoda standardowa) zgodnie z normą PN-88/B-04481. Na podstawie wykonanych ba- daĔ dla kaĪdego z gruntów okreĞlono ĞrednicĊ zastĊpczą (d10) oraz maksymalną gĊstoĞü objĊtoĞciową szkieletu gruntowego (ȡds) i wilgotnoĞü optymalną (wopt.).

[gxcm-3]

wopt[%]

x grunt z Wisáy-Czarne soil from Wisáa-Czarne x grunt ze Sromowiec WyĪ.

soil from Sromowce WyĪ.

Rys. 7. ZaleĪnoĞü maksymalnej gĊstoĞci objĊtoĞciowej szkieletu gruntowego (ȡds) od wilgot- noĞci optymalnej (wopt) dla gruntów gruboziarnistych (dmax = 20÷80 mm) [Pisarczyk 2015]

Fig. 7. The values of maximum dry density (ȡds) versus the values of optimum moisture (wopt) for the coarse soils (dmax = 20÷80 mm) [Pisarczyk 2015]

(8)

Maksymalna gĊstoĞü objĊtoĞciowa szkieletu gruntowego (ȡdmax) i minimalna gĊstoĞü objĊtoĞciowa szkieletu gruntowego (ȡdmin) oraz Ğrednia waĪona Ğrednica ziaren (dĞr.waĪ.) i maksymalna Ğrednica ziaren (dmax)

W celu okreĞlenia stopnia zagĊszczenia (ID) gruntów niespoistych naleĪy wyznaczyü graniczne wartoĞci gĊstoĞci objĊtoĞciowej szkieletu gruntowego: maksymalną (ȡdmax) i minimalną (ȡdmin). Dla 4 próbek gruntów gruboziarnistych wykonano badania skáadu gra- nulometrycznego metodą analizy sitowej zgodnie z normą PN-88/B-04481 oraz badania maksymalnej gĊstoĞci objĊtoĞciowej szkieletu gruntowego (ȡdmax) metodą wibracyjną za pomocą wibratora powierzchniowego EWc-12b w cylindrze wielkowymiarowym i badania minimalnej gĊstoĞci objĊtoĞciowej szkieletu gruntowego (ȡdmin). Na podstawie wyników analizy sitowej sporządzono wykresy uziarnienia przedstawione na rysunku 8 oraz okreĞlo- no maksymalne Ğrednice ziaren (dmax) i Ğrednie waĪone Ğrednice ziaren (dĞr.waĪ.)

ĝrednią waĪoną ĞrednicĊ ziaren próbki gruntu obliczono wedáug wzoru:

ä”Ǥ™ƒĂ ’ †‹ ‹

†

¦

(8)

gdzie: di – Ğrednia Ğrednica rozpatrywanej frakcji próbki gruntu [mm], pi – procentowa zawartoĞü rozpatrywanej frakcji w próbce.

IàOWA PYàOWA PIASKOWA

Frakcje wedáug PN-86/B-02480

ĩWIROWA KAM.

0 10 20 30 40 80 70

50 60 90 100

0,001

ĝrednica zastĊpcza ziarna d [mm]

ZawartoĞü ziaren o Ğrednicy < d [%]

0

10

40 50 30 20

60

70 80 90 100

ZawartoĞü ziaren o Ğrednicy > d [%]

0,002 0,01 0,02 0,05 0,2 2 20 40 1000,1 1 10

1 przed badaniem

before test po badaniu after test

2 3 4

604

2,5 1205 10020 40 80

Particle size [mm]

Percentage passing of particle size < d [%] Percentage passing of particle size > d [%]

Particle sizes based on PN-86/B-02480

CLAY SILT SAND GRAVEL COBBLES

Rys. 8. Wykresy uziarnienia gruntów gruboziarnistych zagĊszczonych wibratorem powierzch- niowym EWC-12b

Fig. 8. Grain size distribution of the coarse soils compacted by the EWC-12b surface vibrator

(9)

WYNIKI BADAē

ZaleĪnoĞü maksymalnej gĊstoĞci objĊtoĞciowej szkieletu gruntowego z badaĔ w aparacie Proctora (ȡds) i wilgotnoĞci optymalnej (wopt) od uziarnienia

Na podstawie badaĔ wykonanych dla 55 próbek gruntów niespoistych: od piasków drobnych do Īwirów w zakresie d10 = 0,01÷0,30 mm ustalono zaleĪnoĞü maksymalnej gĊstoĞci objĊtoĞciowej szkieletu gruntowego (ȡds) – metoda standardowa Proctora, od Ğrednicy zastĊpczej d10 (rys. 9).

Z przeprowadzonych badaĔ wynika, Īe istnieje korelacja pomiĊdzy maksymalną gĊ- stoĞcią objĊtoĞciową szkieletu gruntowego (ȡds) – metoda standardowa Proctora, i Ğred- nicą zastĊpczą (d10) dla gruntów niespoistych od piasków do Īwirów.

ZaleĪnoĞü maksymalnej gĊstoĞci objĊtoĞciowej szkieletu gruntowego z badaĔ w aparacie Proctora (ȡds) od minimalnej gĊstoĞci objĊtoĞciowej szkieletu gruntowego (ȡdmin) i zaleĪnoĞü ȡds/ ȡdmin od wskaĨnika jednorodnoĞci (CU)

Na podstawie badaĔ piasków i Īwirów o uziarnieniu d = 0,06÷20 mm (rys. 5) wyko- nanych przez Kabai [1973] autorzy, dla wartoĞci Ğrednich wyników badaĔ, ustalili zaleĪ- noĞci ȡds,ZM = f(ȡdmin) (rys. 10) i ȡds,ZMdmin = f(CU) (rys. 11).

Z przedstawionych danych wynika, Īe istnieje dobra korelacja pomiĊdzy maksymalną gĊstoĞcią objĊtoĞciową szkieletu gruntowego (ȡds,ZM) – metoda zmody¿ kowana Proctora, i minimalną gĊstoĞcią objĊtoĞciową szkieletu gruntowego (ȡdmin), ustaloną w stanie su- chym przy wilgotnoĞci w = 0%, oraz pomiĊdzy ȡds,ZMdmin i wskaĨnikiem jednorodnoĞci (CU). Znając minimalną gĊstoĞü objĊtoĞciową szkieletu gruntowego (ȡdmin) lub wskaĨnik jednorodnoĞci (CU) gruntu, moĪna okreĞliü maksymalną gĊstoĞü objĊtoĞciową szkieletu gruntowego (ȡds,ZM) – metoda zmody¿ kowana Proctora. Ustalone zaleĪnoĞci są waĪne dla gruntów o ciągáych wykresach uziarnienia.

UGV>JFP@











 

G>PP@



    

UGV G U 

[ 

Rys. 9. ZaleĪnoĞü maksymalnej gĊstoĞci objĊtoĞciowej szkieletu gruntowego (ȡds) – metoda standardowa Proctora dla piasków i Īwirów, od Ğrednicy zastĊpczej (d10)

Fig. 9. The values of maximum dry density (ȡds) – standard Proctor method for sands and gravels versus the values of grain diameter (d10)

(10)

ZaleĪnoĞü maksymalnej gĊstoĞci objĊtoĞciowej szkieletu gruntowego (ȡdmax) i minimalnej gĊstoĞci objĊtoĞciowej szkieletu gruntowego (ȡdmin) od Ğredniej waĪonej Ğrednicy ziaren (dĞr.waĪ.) i maksymalnej Ğrednicy ziaren (dmax)

Na podstawie badaĔ wykonanych dla 4 próbek gruntów gruboziarnistych ustalono zaleĪnoĞci gĊstoĞci objĊtoĞciowych szkieletu gruntowego: maksymalnej (ȡdmax) i mini- malnej (ȡdmin), od Ğredniej waĪonej Ğrednicy ziaren (dĞr.waĪ.) (rys. 12) i od maksymalnej Ğrednicy ziaren (dmax) (rys. 13). Z przedstawionych danych wynika, Īe wraz ze wzrostem gruboĞci uziarnienia (dmax i dĞr.waĪ.) znacznie maleją wartoĞci maksymalnej i minimalnej





UGV=0>JFP@













    

UGPLQ>JFP@

[ 

U 

[

Rys. 10. ZaleĪnoĞü maksymalnej gĊstoĞci objĊtoĞciowej szkieletu gruntowego (ȡds,ZM) – metoda zmody¿ kowana Proctora, od minimalnej gĊstoĞci objĊtoĞciowej szkieletu gruntowego dmin) dla piasków i Īwirów

Fig. 10. The values of maximum dry density (ȡds,ZM) – modi¿ ed Proctor method versus the values of minimum dry density (ȡdmin) for sands and gravels



UGV=0











    

&8

UGPLQ



U 

Rys. 11. ZaleĪnoĞü ȡds,ZMdmin od wskaĨnika jednorodnoĞci (CU) dla piasków i Īwirów

Fig. 11. The values of ȡds,ZMdmin versus the values of uniformity coef¿ cient (CU) for sands and gravels

(11)

gĊstoĞci objĊtoĞciowej szkieletu gruntowego (ȡdmax i ȡdmin) dla maksymalnej Ğrednicy ziaren dmax = 20 mm, a dla maksymalnej Ğrednicy ziaren dmax > 20 mm wartoĞci maksy- malnej i minimalnej gĊstoĞci objĊtoĞciowej szkieletu gruntowego (ȡdmax i ȡdmin) maleją bardzo nieznacznie i są prawie staáe. Ustalono takĪe, Īe stosunek ȡdmindmax wynosi 0,86÷0,88 (Ğrednio 0,87).

Rys. 12. ZaleĪnoĞü minimalnej (ȡdmin) i maksymalnej gĊstoĞci objĊtoĞciowej szkieletu gruntowe- go (ȡdmax) od Ğredniej waĪonej Ğrednicy ziaren (dĞr.waĪ.) dla gruntów jak na rys. 8 Fig. 12. The values of minimum (ȡdmin) and maximum dry density and (ȡdmax) versus the values

of weighted average grain diameter (dĞr.waĪ.) for the soils from Fig. 8

Rys. 13. ZaleĪnoĞü gĊstoĞci objĊtoĞciowej szkieletu gruntowego (ȡdmin i ȡdmax) od Ğrednicy mak- symalnej ziaren (dmax) dla gruntów jak na rys. 11

Fig. 13. The values of dry density (ȡdmin and ȡdmax) versus the values of maximum grain diameter (dmax) for the soils from Fig. 11

1,3 0 8 12 16 20 24 26 1,4

1,5 1,6 1,7 1,8 1,9 2,0

4 UdminiUdmax [g cm ]

Udmax

Udmin

dĞr. waĪ.[mm]

1,906

1,739 1,729 1,699 1,634

1,510

1,500

1,488

wartoĞci z poszczególnych badaĔ values form separate tests wartoĞci Ğrednie

average values

x -3

1,3 0 30 40 50 60 70

1,4 1,5 1,6 1,7 1,8 1,9 2,0 Udmin i Udmax [g cm ]

dmax[mm]

20

10 80 90

Udmax

Udmin

x -3 wartoĞci z poszczególnych badaĔ values form separate tests wartoĞci Ğrednie average values

(12)

WNIOSKI

Na podstawie przytoczonych z literatury badaĔ oraz wyników badaĔ wáasnych para- metrów zagĊszczalnoĞci gruntów niespoistych (wilgotnoĞci optymalnej, wopt i maksymal- nej gĊstoĞci objĊtoĞciowej szkieletu gruntowego, ȡds) i parametrów okreĞlających jakoĞü zagĊszczenia nasypów (wskaĨnika zagĊszczenia, IS, stopnia zagĊszczenia, ID) oraz prak- tyki moĪna sformuáowaü nastĊpujące wnioski:

1. Z praktyki wiadomo, Īe badania parametrów zagĊszczalnoĞci (wopt i ȡds) metodą ubijania wedáug Proctora są bardzo uciąĪliwe i czasocháonne, stąd poszukuje siĊ innych metod okreĞlania tych parametrów.

2. Dla gruntów niespoistych parametrami wiodącymi do okreĞlenia wilgotnoĞci opty- malnej (wopt) i maksymalnej gĊstoĞci objĊtoĞciowej szkieletu gruntowego (ȡds) są para- metry uziarnienia gruntu: maksymalna Ğrednica ziaren (dmax), Ğrednia waĪona Ğrednica ziaren (dĞr.waĪ.), Ğrednica zastĊpcza (d10) i wskaĨnik jednorodnoĞci (CU).

3. Cytowane w artykule zaleĪnoĞci mogą sáuĪyü do okreĞlania dla gruntów niespo- istych parametrów niezbĊdnych do wyznaczania wskaĨnika zagĊszczenia (IS) i stopnia zagĊszczenia (ID) niewysokich nasypów ziemnych (do 3,0 m) i zasypek wykopów. Do oceny jakoĞci zagĊszczenia odpowiedzialnych budowli ziemnych wilgotnoĞü optymalną (wopt) i maksymalną gĊstoĞü objĊtoĞciową szkieletu gruntowego (ȡds) naleĪy wyznaczaü na podstawie bezpoĞrednich badaĔ laboratoryjnych.

PIĝMIENNICTWO

Dąbska, A, Pisarczyk, S. (2012). Wyznaczenie parametrów zagĊszczalnoĞci na podstawie innych parametrów geotechnicznych. InĪynieria Morska i Geotechnika, 4, 320–324.

Kabai, J. (1973). The effect of grading on the compactibility of coarse-grained soils. Department of Geotechnique, Technical University, Budapeszt.

Pisarczyk, S. (1975). ZaleĪnoĞü miĊdzy wskaĨnikiem zagĊszczenia i stopniem zagĊszczenia grun- tów niespoistych. InĪynieria i Budownictwo, 5, 213–216.

Pisarczyk, S. (2015). Grunty nasypowe. WáaĞciwoĞci geotechniczne i metody ich badania. O¿ cyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa.

PN-86/B-02480. Grunty budowlane. OkreĞlenia, symbole, podziaá i opis gruntów.

PN-88/B-04481. Grunty budowlane. Badania próbek gruntu.

ĝlĊzak, A. (1961). OkreĞlenie zagĊszczenia ziemnych zapór wznoszonych metodą hydromechani- zacji w Ğwietle doĞwiadczeĔ budowy elektrowni Koronowo. Praca doktorska. Maszyno- pis. PAN IBW – GdaĔsk. Kraków – GdaĔsk.

VEB Bau und Montagekombinat Ost Betrieb Industriebau Schwedt (1975). Überprüfung der Lage- rungsdichte von Erdstoffen-Prufungen in Feld. Schwedt. Oder.

Voss, R., Floss, R., (1968). Die Bodenverdichtung im Straßenbau. Werner – Verlag, Düsseldorf.

Wiáun, Z. (2013). Zarys geotechniki. Wydawnictwa Komunikacji i àącznoĞci, Warszawa.

(13)

ESTIMATION OF GEOTECHNICAL PARAMETERS USED FOR

DETERMINING THE QUALITY OF COMPACTION OF EMBANKMENTS CONSTRUCTED FROM NON-COHESIVE SOILS

Abstract. The paper discusses the parameters of non-cohesive soils’ compaction and meth- ods of their determination and the relationships between them. For sands and coarse-grained soils there are presented the relationship between the following parameters: maximum dry density of soil from compaction test (ȡds) and optimum moisture (wopt) – standard and modi¿ ed Proctor method, uniformity coef¿ cient (CU), grain diameter (d10), maximum grain diameter (dmax) and weighted average grain diameter (dĞr.waĪ.), minimum and maximum dry density of soil (ȡdmin and ȡdmax).

Key words: non-cohesive soils, compaction, degree of compaction, correlation between geotechnical parameters

Zaakceptowano do druku – Accepted for print: 26.07.2016

Cytowanie: Dąbska, A., Pisarczyk, S. (2016). Wyznaczenie parametrów geotechnicznych stosowa- nych do okreĞlania jakoĞci zagĊszczenia nasypów z gruntów niespoistych. Acta Sci. Pol. Architec- tura, 15(3), 3–15.

Cytaty

Powiązane dokumenty

W ostatnich latach silnie rozwinął się przemysł elektroniczny, a wraz z nim powstały nowe instrumenty pomiarowe, które umożliwiają pomiar naprężenia na

Celem pracy jest analiza wyników badaĔ porównawczych parametrów zagĊszczal- noĞci wybranych gruntów niespoistych – maksymalnej gĊstoĞci objĊtoĞciowej szkieletu gruntowego (ȡ

Grunty o nieciągáym uziarnieniu naleĪy postrzegaü jako grunty o wielomodalnych rozkáadach uziarnienia, skáadające siĊ z mieszaniny kilku (najczĊĞciej dwóch) gruntów

W konkluzji wykazano, Īe zalecane przez Eurokod 7 wykorzystywanie wzorów empirycznych do wyznaczania wspóáczynnika ¿ ltracji gruntów niespoistych nie jest wiarygodnym

Streszczenie. OdlegáoĞü od siedliska jest jedną z podstawowych cech rozáogu dziaáki, okre- Ğlającą jej poáoĪenie w gospodarstwie. Potrzeba ustalenia tej odlegáoĞci

[r]

Policzymy najpierw

Zbadać, czy któryś z poniższych szeregów jest zbieżny.. Oba szeregi to