1. IDENTYFIKACJA PREPARATU, PRODUCENTA I DYSTRYBUTORA
Nazwa produktu: Ropa naftowa surowa
Zastosowanie: Podstawowy surowiec dla rafinerii przerabiających ropę naftową.
Charakterystyka ogólna: Ropa naftowa surowa jest ciekłą, kopalną mieszaniną węglowodorów.
Charakteryzuje się swoistym zapachem nafty. Barwa jasna,
Ŝółtobrunatna, zielonkawa lub czarna. Ropa naftowa bardzo rzadko bywabezbarwna lub czerwonawa. Jest palna.
Producent:
Dystrybutor:
2. SKŁAD I INFORMACJA O SKŁADNIKACH
Składniki stwarzający zagroŜenie:
Nazwa chemiczna % wag.
Nr CAS Nr WE Symbole ostrzegawcze
Zwroty zagroŜenia (R)*
ropa naftowa, olej skalny
100 8002-05-9 232-298-5
NOTA H; NOTA L Rak.kat.2T
45
Objaśnienie: T+= bardzo toksyczny, T= toksyczny, C= Ŝrący, Xn= szkodliwy, Xi= draŜniący, E= wybuchowy, O= utleniający, F+= skrajnie łatwo palny, F= wysoce łatwo palny, N= niebezpieczny dla środowiska
*Pełne znaczenie zwrotów zagroŜenia R z punktu 2 ujęto w punkcie 16
Uwaga: Symbole R odnoszą się do substancji 100%, a nie do jej stęŜenia w preparacie.
Skład pierwiastkowy ropy jest następujący :
węgiel ( C ) 82 – 87%
wodór ( H ) 10 – 14%
tlen ( O ) 0,1 – 1,5% (niekiedy do 7%)
azot ( N ) 0,01 – 2,2%
siarka ( S ) 0,01 – 3%
3. IDENTYFIKACJA ZAGROśEŃ
Preparat został zaklasyfikowany jako niebezpieczny zgodnie z obowiązującym prawem.
T ZagroŜenie poŜarowe: Oleista ciecz o róŜnej gęstości, palna. W wyŜszych temperaturach składniki
oleju mogą tworzyć z powietrzem mieszaniny wybuchowe. W wyniku działania podwyŜszonej temperatury pojemnik moŜe ulec rozszczelnieniu z wydzieleniem szkodliwych gazów i par.
Patrz p. 5 ZagroŜenie
toksykologiczne:
MoŜe powodować raka.
Patrz p. 11 i 15 ZagroŜenie
ekotoksykologiczne:
Tworzące ropę naftową surową składniki są trwałe w środowisku i działają toksycznie na organizmy wodne. Mogą wywołać długo utrzymujące się zmiany w środowisku wodnym
Patrz p. 12
4. PIERWSZA POMOC
Uwaga: W pierwszej kolejności naleŜy wyprowadzić poszkodowaną osobę ze skaŜonego ropą naftową surową środowiska. UłoŜyć na lewym boku z głową skierowaną w dół. Skontaktować się z lekarzem.
Następstwa wdychania:
1. W przypadku wystąpienia takiej potrzeby – wykonać sztuczne oddychanie lub w razie potrzeby podać tlen – najlepiej jeśli tego dokona osoba przeszkolona. Zapewnić pomoc lekarską.
Następstwa połknięcia:
1. W pierwszej kolejności przepłukać usta i skontaktować się z lekarzem lub centrum toksykologicznym. Nie wywoływać wymiotów. Niebezpieczeństwo zachłyśnięcia się.
2. Do chwili odtransportowania do szpitala choremu zapewnić spokój, leŜenie i ciepło.
Kontakt z oczami:
1. Przemywać skaŜone oczy większą ilością letniej wody przez 10-15 minut, przy wywiniętych powiekach. Przykryć oczy opatrunkiem.
2. Zapewnić pomoc okulisty.
Kontakt ze skórą:
1. Zdjąć skaŜone ubranie. Oczyścić mechanicznie skaŜoną skórę, przemyć duŜą ilością wody, a następnie wodą z łagodnym mydłem.
2. W przypadku gdy podraŜnienie skóry nie przemija, skonsultować się z lekarzem dermatologiem.
5. POSTĘPOWANIE W PRZYPADKU POśARU
ZagroŜenia poŜarowe: Ciecz gęsta, oleista, palna. W podwyŜszonych temperaturach, wydzielające się gazy i pary z powietrzem tworzą mieszaniny wybuchowe. W wyniku działania podwyŜszonej temperatury pojemniki mogą ulec gwałtownemu rozszczelnieniu z wydzieleniem szkodliwych gazów.
W przypadku poŜaru stosować w kolejności:
Ditlenek węgla (CO
2)
,proszek gaśniczy, piana alkoholowa, rozproszone strumienie wody.
DuŜe poŜary gasić rozproszonymi strumieniami wody. Unikać stosowania strumieni zwartych.
Zalecenia szczegółowe: Nie kierować zwartych strumieni wody na powierzchnię palącej się ropy.
Pojemniki naraŜone na działania ognia lub wysokiej temperatury chłodzić wodą i w miarę moŜliwości usunąć z zagroŜonego obszaru.
Sprzęt ochronny straŜaków:
Pełne ochrony. NiezaleŜne aparaty izolujące drogi oddechowe.
Produkty spalania: Tlenki węgla, tlenki siarki, tlenki azotu, inne gazy niebezpieczne dla zdrowia.
Uwaga dodatkowa: Do zbierania uŜywać materiały absorbujące.
6. POSTĘPOWANIE W PRZYPADKU NIEZAMIERZONEGO UWOLNIENIA DO ŚRODOWISKA
Środki ochrony
osobistej:
Ubrania robocze ze zwartej tkaniny, rękawice z tworzywa nitrylowego, buty z tworzywa nitrylowego, okulary ochronne w szczelnej obudowie, ochrony dróg oddechowych (z filtrem cząsteczkowym oznaczonym kolorem białym i symbolem P2 oraz filtrem par oznaczonym kolorem brązowy i literą A).
Ryzyko ślizgania się.
Zalecenia szczegółowe: Usunąć wszelkie potencjalne źródła zapłonu, zabezpieczyć uszkodzone opakowania, zebrana ze środowiska ropa naftowa wraz z zanieczyszczającym go podłoŜem umieścić w opakowaniu zastępczym i skierować do zniszczenia.
Ryzyko ślizgania się.
Zabezpieczenie
środowiska:Zabezpieczyć studzienki ściekowe. W razie potrzeby sypać wokół rozlewiska obwałowania. W przypadku skaŜenia wód powiadomić odpowiednie władze.
ZuŜyte opakowania dostarczać do uprawnionych do ich przerabiania przedsiębiorstw. Stosować sorbenty naturalne i mineralne.
Metody utylizacji: Na drodze spalania po rozładowaniu opakowań, w wyznaczonych
instalacjach – zgodnie z wymogami prawa krajowego.
7. POSTĘPOWANIE Z PREPARATEM I JEGO MAGAZYNOWANIE
Postępowanie z preparatem:
Podczas wszelkich wykonywanych czynności z ropą naftową nie jeść, nie pić, nie palić, nie zaŜywać lekarstw, unikać bezpośrednich kontaktów z ropą naftową, unikać wdychania par i aerozoli, przestrzegać zasad higieny osobistej, stosować odzieŜ i sprzęt ochrony osobistej. Ryzyko ślizgania się.
Zalecenia szczególne dotyczące
magazynowania:
Wszelkie pomieszczenia magazynowe muszą być wentylowane (moŜliwość wytwarzania się w podwyŜszonych temperaturach mieszanin wybuchowych z powietrzem). Instalacje elektryczne powinny spełniać wymogi przeciwwybuchowości. Unikać podwyŜszonej temperatury. Zapobiegać gromadzeniu się elektryczności statycznej.
Magazynowanie: We właściwie oznakowanych, zamkniętych, fabrycznych opakowaniach, z informacją w języku polskim zgodną z obowiązującymi normami, beczkach, zbiornikach wewnętrznych i wolnostojących. Magazyny muszą być przystosowane do przechowywania materiałów ciekłych, palnych. PodłoŜe musi być szczelne, ceramiczne, odporne na działanie węglowodorów.
Wyeliminować jakiekolwiek źródła zapłonu i niekontrolowanego wzrostu temperatury. Chronić przed działaniem promieni słonecznych i źródeł ciepła.
Przechowywać w chłodzie. Przechowywać w oddzieleniu od silnych utleniaczy, silnych kwasów i silnych alkaliów. Zapobiegać gromadzeniu się elektryczności statycznej.
Metody postępowania z odpadami:
Odpadowa ropa naftowa surowa odstawiana jest do uprawnionych do spalenia instalacji celem rozładowania opakowań i likwidacji zawartości na drodze spalania.
8. KONTROLA NARAśENIA I ŚRODKI OCHRONY INDYWIDUALNEJ
Rozwiązania techniczne: Ogólne – niezbędne do prawidłowego przewozu, magazynowania i stosowania ropy naftowej surowej. Sprawna i wydajna wentylacja.
Ochrony osobiste:
Ręce: Rękawice z tworzywa nitrylowego, neoprenowego lub PCV.
Oczy: Okulary ochronne w szczelnej obudowie (oprawa z tworzywa nitrylowego, neoprenowego lub PCV).
Drogi oddechowe: Normalnie nie wymagane. W przypadku zagroŜenia w warunkach pracy z ropą naftową, ochrony dróg oddechowych z filtrem cząsteczkowym oznaczonym kolorem białym i symbolem P2 oraz filtrem par oznaczonym kolorem brązowy i literą A.
Skóra i ciało: Ubrania ochronne ze zwartej tkaniny. Fartuchy ochronne.
Ogólne środki ochrony:
Ochrony zbiorowe: Wentylacja na stanowiskach pracy w obiektach zamkniętych. Zdroiki w pobliŜu stanowisk pracy.
Higiena pracy: Obowiązują przepisy ogólne przemysłowej higieny pracy. Zanieczyszczone ubranie wymienić. Po pracy wymyć powierzchnię ciała oraz oczyścić ochrony osobiste. Ubrania zanieczyszczone wymienić. Nie jeść, nie pić, nie palić, nie zaŜywać leków podczas pracy.
Obowiązujące w Polsce najwyŜsze dopuszczalne stęŜenie (mg/m
3) w środowisku pracy:
Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29.11.2002 r. (Dz. U. Nr 217, poz. 1833) w sprawie najwyŜszych dopuszczalnych stęŜeń i natęŜeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy, ze zmianą z dnia 1.10.2005r (Dz.U. 212 poz.1769).
Składnik NDS (mg/m
3) NDSCh (mg/m
3)
oleje mineralne – faza ciekła aerozolu 5 10
9. WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE
Postać fizyczna: w warunkach normalnych jest substancją o konsystencji cieczy
Barwa: barwy od Ŝółtej, poprzez brązową do czarnej
Gęstość: 0,73 – 1,03 g/cm
3/20
oC.
Zakres początkowej temperatury wrzenia: 30 : 125
oC Temperatura płynności: -35 : +7
oC Lepkość kinematyczna w 38C: 4-25
oE/50
oC Rozpuszczalność w wodzie: nie rozpuszcza się Rozpuszczalność w rozpuszczalnikach
organicznych:
rozpuszcza się
Zawartość siarki ( S ) w % wagowych: 0,80 – 15 Zawartość wosku w procentach wagowych: 5 – 12 Zawartość asfaltów w procentach wagowych: 0,05 – 3 Wartość opałowa kcal/kg: 9000 – 11500
10. STABILNOŚĆ I REAKTYWNOŚĆ
Stabilność i reaktywność: Ropa naftowa surowa w warunkach prawidłowego przechowywania jest stabilna chemicznie i fizyko-chemicznie. Unikać kontaktów z silnymi czynnikami utleniającymi. Zapobiegać gromadzeniu się elektryczności statycznej. Produktami rozkładu są tlenki węgla, tlenki siarki, tlenki azotu i inne niebezpieczne gazy.
Właściwości korozyjne: Brak
11. INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE
Drogi naraŜenia: Wdychanie par i aerozoli, spoŜycie, kontakt ze skórą, kontakt z oczami.
Dane ogólne: Pary pochodzące z ropy naftowej, jako mieszaniny róŜnych związków, wchłaniane są głównie przez płuca oraz przez skórę. Najszybciej wchłaniają się w drogach oddechowych węglowodory będące głównymi składnikami gazów naftowych (metan, etan, propan, butan i in.). Utlenianie poszczególnych składników węglowodorowych zachodzi w komórkach wątrobowych przy udziale cytochromu P-450. Metabolity tych przemian uwaŜane są za najsilniej działające związki neurotoksyczne. Metabolity wydalane są poprzez nerki, w postaci związków sprzęgniętych z kwasem siarkowym. Zawarte w ropie naftowej węglowodory alifatyczne powyŜej 4 węgli (pentan, heksan, heptan, oktan i pochodne) są w warunkach normalnych cieczami. Ich pary wchłonięte przez organizm działają depresyjnie na oun. NaleŜą do związków o duŜej neurotoksyczności (osłabienie ruchowe mięśni kończyn, następnie przechodzące w poraŜenia i niedowłady) i obok związków aromatycznych, decydują o toksyczności ropy naftowej. Przy duŜej zawartości związków aromatycznych objawy zatrucia charakteryzują się widocznymi zmianami we krwi i narządach krwiotwórczych. Zatrucia przewlekłe (charakterystyczne dla pracowników rafinerii, baz przeładunkowych, warsztatów naprawczych, mechaników obsługujących silniki spalinowe, pracowników warsztatowych i in.), charakteryzują się brakiem łaknienia, nieznaczna dusznością, obniŜeniem ciśnienia krwi, krwawieniem z dziąseł, zaburzeniami mięsiączkowania u kobiet. Składniki zawarte w ropie naftowej rozpuszczają lipidy ustrojowe (neurony i błony komórkowe), co w efekcie prowadzi do uszkodzenia i zahamowania czynności układu nerwowego, znieczulenia ogólnego, drgawek, śpiączki. Zawartość benzenu, ksylenu, toluenu moŜe powodować zmiany w nerkach, wątrobie i szpiku. PodraŜnieniu ulega tkanka płucna – przy czym moŜe to być równieŜ następstwem połknięcia lub wymiotów. Pojawia się niedokrwistość, której towarzyszy zmniejszenie liczby granulocytów obojętnochłonnych oraz krwinek płytkowych. Przy częstych zetknięciach skóry z ropą naftową powstają typowe zmiany skórne, rozpoczynające się pieczeniem i grudkowatym wypryskiem.
Występują liczne uczulenia skóry na światło. Systematyczny kontakt z ropą naftową moŜe być przyczyną powstania raka skóry typu nabłoniaka. Dawka śmiertelna dla człowieka oceniana jest na 5 g/kg wagi ciała.
Ocena działania rakotwórczego:
IARC – Międzynarodowa Agencja Badań nad Rakiem Dowód działania u zwierząt doświadczalnych – wystarczający.
Dowód działania u ludzi – ograniczony.
Ocena ogólna – prawdopodobnie rakotwórczy dla ludzi (grupa 2A).
Polska
Substancja rakotwórcza kategorii 2.
Umiejscowienie lub rodzaj nowotworów: skóra (w tym moszna), układ Ŝołądkowo-jelitowy (w tym Ŝołądek, jelito grube), zatoka nosowa.
Działanie miejscowe:
Kontakt ze skórą: Wystąpi podraŜnienie, zaczerwienienie, wysuszenie i pękanie skóry.
Mogą pojawić się ropne wysięki. Ryzyko zaistnienia raka.
Kontakt z oczami: MoŜe wystąpić podraŜnienie, pieczenie, zaczerwienienie i łzawienie.
Wdychanie: Pojawia się skrócenie oddechu z kaszlem. Pary wydzielające się z preparatu mogą być wchłaniane przez płuca bardzo szybko, powodując takie same objawy jak po spoŜyciu. Pojawia się znuŜenie i senność.
Ryzyko zaistnienia raka.
Połknięcie: Wystąpią podraŜnienia błon śluzowych przewodu pokarmowego, nudności, wymioty, biegunka. Po wchłonięciu przez ustrój wystąpią bóle głowy, uczucie zmęczenia, senność, zakłócenie pracy wątroby i nerek.
Następstwem zatrucia ostrego ropą naftową jest przede wszystkim podraŜnienie tkanki płucnej i działanie depresyjne na oun. Zatrucia poprzez drogi oddechowe lub pokarmowe charakteryzują się nudnościami, wymiotami, kaszlem, podraŜnieniem dróg oddechowych. Po tym następuje obrzęk płuc, krwioplucie, odoskrzelowe zapalenie płuc z gorączką i kaszlem. SpoŜycie większej ilości produktów naftowych prowadzi do pobudzenia, osłabienia, zawrotów głowy, zwolnionego i płytkiego oddechu, utraty przytomności drgawek i zgonu
W zatruciach przewlekłych, które są przede wszystkim wynikiem zatruć inhalacyjnych, mamy do czynienia z zawrotami głowy, osłabieniem, zmniejszeniem masy ciała, niedokrwistością, pobudzeniem, bólem kończyn, ich drętwieniem oraz parestezją.
Następstwa opóźnione i chroniczne:
Uczulenie: nie dotyczy
Nowotwory: tak
Mutagenność: nie dotyczy
Działanie na rozrodczość: nie dotyczy
12. INFORMACJE EKOLOGICZNE
Stopień zagroŜenia dla wód: skrajny
Składniki ropy naftowej są trwałe w środowisku, w którym wywierają długotrwałe, niekorzystne następstwa i opornie ulegają biodegradacji.
Stopień biodegradacyjności: 30 – 70%
Działanie na organizmy wskaźnikowe:
Ryby: Dla Alburnus bipunctatus 20 mg/dm
3wywołuje cięŜkie objawy zatrucia. StęŜenie śmiertelne dla ciernika, róŜanki, czerwonej odmiany jazia, karasia, Amiurus nebulosus Raf., węgorza i piskorz błotnego wynosi 10 mg/dm
3, stęŜenie szkodliwe (granica szkodliwości) od 1 do 30 mg/dm
3.
13. POSTĘPOWANIE Z ODPADAMI
Metody unieszkodliwiania:
Zgodnie z ustawą z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (Dz.U.62 poz. 628) oraz rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 27 września 2001 r. w sprawie katalogu odpadów (Dz.U.112 poz. 1206).
Zawartość opakowania wg:
rodzaju 13 08 09 inne, nie wymienione odpady Opakowania wg:
rodzaju 15 01 02 opakowania z tworzyw sztucznych rodzaju 15 01 04 opakowania z metalu
Sposób likwidacji (D10) – termiczne przekształcanie odpadów w instalacjach lub urządzeniach zlokalizowanych na lądzie.
ZuŜyte opakowania dostarczać do uprawnionych do ich przerabiania przedsiębiorstw.
Produkt i opakowanie usuwać jako odpad niebezpieczny.
14. INFORMACJE O TRANSPORCIE
Numer UN (ONZ) : 1267 ROPA NAFTOWA SUROWA
Klasa RID/ADR/IMO: 3
Kod klasyfikacyjny: F1
Grupa pakowania: II
Kategoria transportowa: 1
Ilości ograniczone LQ4
Numer rozpoznawczy zagroŜenia: 33
Nalepka ostrzegawcza wg ADR/RID Nr 3:
15. INFORMACJE DOTYCZĄCE PRZEPISÓW PRAWNYCH
Preparat został zaklasyfikowany jako niebezpieczny zgodnie z obowiązującym prawem.
Na etykietach naleŜy umieścić następujące informacje:
Symbole ostrzegawcze na opakowaniach jednostkowych:
T Napis ostrzegawczy na opakowaniach
jednostkowych
Produkt toksyczny.
Zwroty wskazujące rodzaj zagroŜenia R 45 MoŜe powodować raka
Zwroty określające warunki bezpiecznego stosowania
S 45 W przypadku awarii lub jeŜeli źle się poczujesz niezwłocznie zasięgnij porady lekarza – jeŜeli to moŜliwe, pokaŜ etykietę.
S 53 Unikać naraŜenia – przed uŜyciem zapoznać się z instrukcją.
Kartę wykonano zgodnie z:
• Ustawą o substancjach i preparatach chemicznych z dnia 11.01.2001r. (Dz.U.11 poz.84; z późniejszymi zmianami).
• Rozporządzeniem w sprawie karty charakterystyki substancji niebezpiecznej i preparatu niebezpiecznego.
Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 3 lipca 2002 r. (Dz. U. Nr 140, poz. 1171) ze zmianą z dnia 14.12.2004r. (Dz.U. 2 z 2005r. poz.2).
• Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 28.09.2005r w sprawie wykazu substancji niebezpiecznych wraz z ich klasyfikacją i oznakowaniem – ZAŁĄCZNIK (Dz.U.201 poz.1674), (29ATP).
• Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 2.09.2003r. w sprawie oznakowania opakowań substancji niebezpiecznych i preparatów niebezpiecznych (Dz. U. Nr 173, poz. 1679 z późniejszymi zmianami).
• Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 2.09.2003r. w sprawie kryteriów i sposobu klasyfikacji substancji i preparatów chemicznych (Dz. U. Nr 171, poz. 1666 z późniejszymi zmianami).
• Rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29.11.2002r. (Dz.U. Nr 217, poz. 1833) w sprawie najwyŜszych dopuszczalnych stęŜeń i natęŜeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy ze zmianą z dnia 1.10.2005r (Dz.U. 212 poz.1769).
• Ustawą z dnia 27.04.2001r. o odpadach (Dz.U.62 poz.628) oraz rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 27.09.2001r. w sprawie katalogu odpadów (Dz.U.112 poz.1206).
• Ustawą z dnia 11 maja 2001 r. o opakowaniach i odpadach opakowaniowych (Dz.U. 2001 nr 63 poz. 638).
• Klasyfikacją towarów niebezpiecznych zgodnie z Umową Europejską dotyczącą międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR).
• Ustawą z dnia 28 października 2002 r. o przewozie drogowym towarów niebezpiecznych (Dz. U. 2002 nr 199 poz. 1671) z późniejszymi zmianami.
• Rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 26.09.1997r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz.U. 2003 nr 169 poz. 1650) z późniejszymi zmianami.
• Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 30.12.2004 roku w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy związanej z występowaniem w miejscu pracy czynników chemicznych (Dz. U. z 2005r. Nr 11, poz. 86).
• Rozporządzeniem Ministra Gospodarki z dnia 21.12.2005r. w sprawie zasadniczych wymagań dla środków ochrony indywidualnej (Dz. U. Nr 259, poz. 2173).
• Rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 26.09.1997r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz.U. 2003 nr 169 poz. 1650) z późniejszymi zmianami.
• Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 30.12.2004 roku w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy związanej z występowaniem w miejscu pracy czynników chemicznych (Dz. U. z 2005r. Nr 11, poz. 86).
• Rozporządzeniem Ministra Gospodarki z dnia 21.12.2005r. w sprawie zasadniczych wymagań dla środków ochrony indywidualnej (Dz. U. Nr 259, poz. 2173).
16. INNE INFORMACJE
Chemiczne określenie produktu:
Mieszanina duŜej ilości substancji, przede wszystkim węglowodorów.
Symbol ostrzegawczy na opakowaniach jednostkowych T Produkt toksyczny.
Znaczenie zwrotów zagroŜenia z punktu 2 R 45 MoŜe powodować raka
Normy na sprzęt ochronny:
PN-EN 141:2002 Sprzęt ochrony układu oddechowego. Pochłaniacze i filtropochłaniacze, wymagania, badanie, znakowanie;
PN-EN 344:1996 Wymagania i metody badania obuwia bezpiecznego, ochronnego i zawodowego do uŜytku w pracy. Zmiana A1;
PN-EN 166:2002 (U) Ochrona indywidualna oczu. Wymagania;
PN-EN 374-3:2004 (U)
Rękawice chroniące przed chemikaliami i mikroorganizmami. Wyznaczanie odporności na przenikanie chemikaliów;
PN-EN 466:1998 OdzieŜ ochronna. Ochrona przed ciekłymi chemikaliami. Wymagania dotyczące odzieŜy chroniącej przed chemikaliami z połączeniami nieprzepuszczającymi cieczy (typ 3);
Powietrze na stanowiskach pracy
PN-EN 1540:2004 Powietrze na stanowiskach pracy. Terminologia
PN-EN 689:2002 Powietrze na stanowiskach pracy. Wytyczne oceny naraŜenia inhalacyjnego na czynniki
chemiczne przez porównanie z wartościami dopuszczalnymi i strategia pomiarowa.
Uwaga:
UŜytkownik ponosi odpowiedzialność za podjęcie wszelkich kroków mających na celu spełnienie wymogów prawa krajowego. Informacja zawarta w powyŜszej karcie stanowi opis wymogów bezpieczeństwa uŜytkowania preparatu. UŜytkownik ponosi całkowitą odpowiedzialność za określenie przydatności produktu do określonych celów. Zawarte w niniejszej karcie dane nie stanowią oceny bezpieczeństwa miejsca pracy uŜytkownika. Karta charakterystyki nie moŜe być traktowana jako gwarancja właściwości preparatu.
Produkt nie moŜe być uŜywany bez pisemnej zgody w Ŝadnym innym celu aniŜeli podanym w p.1 karty charakterystyki.
Karta charakterystyki jest bezpośrednio przekazywana dystrybutorowi produktu, bez zapewnień lub gwarancji co do kompletności bądź szczegółowości wszystkich informacji lub zaleceń w niej zawartych.
Kartę wykonano w Przedsiębiorstwie EKOS S.C. 80-266 Gdańsk, al. Grunwaldzka 209, tel/fax: (0-58)305-37- 46, www.ekos.gda.pl e-mail: ekos@ekos.gda.pl na podstawie informacji i konsultacji uzyskanych od Zamawiającego oraz materiałów z własnej bazy danych.
Informacje zawarte w niniejszej karcie charakterystyki są zgodne z aktualnym stanem naszej wiedzy i spełniają warunki prawa krajowego oraz Unii Europejskiej.
Informacje zawarte w niniejszej karcie charakterystyki nie są gwarancją parametrów technicznych czy przydatności do określonych zastosowań.
Informacja ogólna:
W skład ropy naftowej surowej wchodzą węglowodory parafinowe, naftenowe, aromatyczne i liczne inne związki organiczne. W zaleŜności od składu grupowego rozróŜnia się ropy o bazie parafinowej, mieszane i naftenowe, a takŜe gatunki pośrednie. WyróŜnia się takŜe ropy asfaltowe, siarkowe (powyŜej zawartości 0,5% siarki), ropy zawierające parafinę stałą i inne.
Ponadto w skład ropy naftowej surowej wchodzą takie składniki mineralne jak: związki Ŝelaza, krzemu, wanadu, sodu, niklu i innych metali. Ropa naftowa bardzo często występuje razem z gazem ziemnym.
Składnikami lŜejszymi frakcji ropy naftowej (wrzącymi do 200oC) są węglowodory naftenowe. Udział ich zmniejsza się we frakcjach wyŜej wrzących. Zawartość węglowodorów naftenowych wzrasta ze wzrostem temperatury wrzenia frakcji ropy naftowej. Najwięcej węglowodorów naftenowych znajduje się we frakcjach olejowych, wrzących powyŜej temperatury 350oC. Węglowodory aromatyczne występują we wszystkich frakcjach ropy naftowej. Udział ich rośnie wraz ze wzrostem temperatury wrzenia frakcji. Im wyŜej wrząca frakcja ropy naftowej, tym występujące w niej węglowodory aromatyczne zbudowane są z większej liczby pierścieni.
Tlen w ropie naftowej surowej występuje w kwasach naftenowych, kwasach tłuszczowych, fenolach, Ŝywicach i asfaltach, azot – przede wszystkim w aminach cyklicznych i acyklicznych, siarka – w postaci siarkowodoru, siarczków, disiarczków, merkaptanów, tiofenów, a takŜe jako rozpuszczona siarka elementarna. W zaleŜności od zawartości siarki klasyfikowane są ropy naftowe następująco: ropy niskosiarkowe (zawierające do 0,5% S) oraz ropy wysokosiarkowe (zawierające powyŜej 0,5% S). Niektóre gatunki ropy naftowej zawierają do 6% siarki.
Ze względu na typy związków chemicznych przewaŜających w ropie naftowej, wyróŜnia się najczęściej ropy bezparafinowe, parafinowe, naftenowe, aromatyczne.
Ropa naftowa stała się podstawowym surowcem współczesnego przemysłu paliwowego i chemicznego (petrochemicznego). Ilość otrzymywanych produktów liczona jest w dziesiątkach tysięcy i jest praktycznie trudna do ustalenia, ze względu na nieustanny rozwój chemii organicznej. Ropa naftowa surowa znalazła zastosowanie przy flotacji rud, jako materiał opałowy i pędny, smar i środek pyłochłonny.
Ropa naftowa poddawana jest rozmaitym procesom technologicznym celem uzyskania z niej poŜądanych produktów. Do najwaŜniejszych produktów są zaliczane:
* paliwa – gaz płynny, benzyna samochodowa, benzyna lotnicza, olej napędowy, olej opałowy
* oleje smarowe
* gacz parafinowa i parafina
* asfalty i koks naftowy
* smary stałe.
W zaleŜności od rodzaju ropy naftowej i poŜądanych produktów, stosowane są odpowiednie technologie przetwórcze. Ropę naftową poddaje się przeróbce w rafineriach paliwowo-olejowych, paliwowych oraz w rafineriach wytwarzających produkty specjalne. W rafineriach paliwowych nastawionych na przeróbkę ropy naftowej pod ciśnieniem atmosferycznym, otrzymuje się kolejno: benzynę, naftę, olej napędowy, frakcje olejów lekkich i cięŜkich oraz pozostałości po destylacji określane mianem mazut. Oprócz tego, w procesach katalitycznego
krakowania frakcji ropy naftowej nastawionych na otrzymywanie moŜliwie duŜych ilości frakcji lekkich, otrzymuje się benzyny i oleje napędowe, kosztem frakcji cięŜszych. W rafineriach wytwarzających produkty specjalne z ropy naftowej poddawane są specjalnym procesom technologicznym frakcje benzynowe, nafta, frakcje olejowe i asfalt.
Otrzymuje się tam m.in. benzynę ekstrakcyjną, benzynę lakową, oleje wazelinowe, cylindrowe, do spręŜarek, kondensatorowe oraz lepiki budowlano-asfaltowe.
