Anna Jantar - Jambolaya tekst piosenki

Medytacja, rodzina, praca Poukładane wszystko jest I nic się nigdy nie przewraca Droga bez łez. Takiego życia zawsze chciałem Lecz diabeł

Żołnierz dziewczynie nie skłamie, Chociaż nie wszystko jej powie, Żołnierz zarzuci broń na ramię, Wróci, to resztę dopowie.. Wstęgą szos, miedzą pól złoconych, Krętą

Jeśli tak to wiedz że trwam że nie zmieniłam się jeżeli tak to w domu mam wciąż fotografie twe jeżeli tak to pychę zdław i wyrzuć z serca gniew jeżeli tak to prawdzie wierz

nocą przyśnił mi się krzyk może zechce jeszcze przyjść jak poparzona wyłam, wyłam i się w tym blasku utopiłam a ty bądź dalej, bądź dalej, błądź a ty bądź dalej, bądź dalej,

chociaż czas już zaciera twój trop i coraz słabiej słyszę twój głos lalallaljjj. za ciebie belveder daj gorzko płaczemy

Mój mały, maleńki, czy ty o tym wiesz,że nocą - północą chodzi złoty jeż?Drzew pilnuje w sadzie, pod jabłonką śpi,a gdy się obudzi, będzie bardzo zły!Mój mały, maleńki, czy

pachniał bez wzdłuż i wszez w całym kraju pewien pan miły pan z Amsterdamu powiedział mi w prost ty moją bądź droga Aniu.. Skoro świt ja i ty wyjeżdżamy ma swój dom tam gdzie

Miłość, mówiłem nie ma jej Miłość, to tylko taki klej Co łączyć ma na jakiś czas A potem znika i zostajesz sam Myślałem ze rozwiało się jak dym Gdy zabolało – źle mi z tym Tyle