Temat numeru
P
rojekty innowacyjne były finan- sowane z budżetu Unii Europej- skiej już na długo przed dołącze- niem do niej w 2004 r. nowych państw członkowskich, w tym Polski, oraz trzy lata później Rumunii i Bułgarii. Fundu- sze UE przeznaczano na wspieranie programów i projektów, które zakła- dały innowacyjne rozwiązania, m.in.w działalności gospodarczej, socjalnej, kulturalnej i technologicznej. We wdra- żanie ww. programów i projektów za- angażowano wiele podmiotów, w tym głównie przedsiębiorstwa, instytucje naukowo-badawcze, uniwersytety oraz jednostki administracji publicznej.
Dzięki temu popularne stały się nowe metody realizacji projektów, tj. np.
partnerstwo publiczno-prywatne, a in- westycje w innowacje były coraz bar- dziej popularne, szczególnie w sektorze teleinformatycznym (rozwój łączy sze- rokopasmowych), ochrony środowiska, ochrony zdrowia i edukacyjnym. Co więcej, środki służące do prowadzenia polityki regionalnej Unii Europejskiej posłużyły do wsparcia innowacyjności w przedsiębiorczości, w tym również w małych i mikroprzedsiębiorstwach.
Ogromne doświadczenie 15 państw
tzw. starej Unii w dziedzinie wspierania innowacyjności posłużyło do stworze- nia takich założeń programowych na lata 2007–2013, które za cel stawiają sobie przede wszystkim rozwój nowo- czesnych technologii oraz rozwiązań, a nowym państwom członkowskim dają możliwość skorzystania z dobrych praktyk w powyższym zakresie.
Miejsce innowacyjności w UE – najważniejsze
dokumenty
Kwestia innowacyjności, jako jeden z najważniejszych kierunków polityki unijnej, została ugruntowana Traktatem z Lizbony, w którym m.in. zapisano, że:
Unia ma na celu wzmacnianie swojej bazy naukowej i technologicznej przez utworzenie europejskiej przestrzeni ba- dawczej, w której naukowcy, wiedza naukowa i technologie podlegają swo- bodnej wymianie, oraz sprzyjanie roz- wojowi swojej konkurencyjności, także w przemyśle, a także promowanie dzia- łalności badawczej… (art. 179).
Wiele odniesień wskazujących na wio- dącą rolę innowacyjności w polityce UE odnajdziemy również w innych doku- mentach Wspólnoty oraz w dokumen- tach krajowych związanych z wdraża- niem programów współfinansowanych z funduszy strukturalnych. Najważniejsze z nich to ww. strategia lizbońska (2000–
2010), Kierunki zwiększania innowacyjno- ści gospodarki na lata 2007–2013, Strate- giczne wytyczne Wspólnoty dla spójności
gospodarczej, społecznej i terytorialnej na lata 2007–2013, Narodowe Strategiczne Ramy Odniesienia 2007–2013 (Narodo- wa Strategia Spójności), Programy opera- cyjne 2007–2013, Regionalne programy operacyjne 2007–2013 oraz Strategia Europa 2020.
Dziś pewne jest, że inwestycje w in- nowacje to jedyny kierunek, w którym powinny podążać kraje chcące pełnić
Regionalne programy operacyjne
ANNA KUchARczyK
Innowacyjność, „tworzenie czegoś nowego”, to przekształcenie istniejących
zasobów, możliwości i wiedzy w nowe idee, które zostają zastosowane w praktyce, to nowatorstwo, ulepszenie możliwe do wprowadzenia we wszelkich dziedzinach życia, to wreszcie kierunek, w którym od lat podąża Unia Europejska.
AnnA KuchArczyK Politolog, specjali- sta ds. funduszy europejskich. Absolwentka Akademii Świętokrzyskiej im. J. Kochanow- skiego w Kielcach.
W latach 2004–2006 pracownik Instytucji Pośredniczącej ZPORR w woj. świętokrzy- skim: Wydział Zarządzania Funduszami Eu- ropejskimi, Świętokrzyski Urząd Wojewódzki w Kielcach (monitoring, kontrola projektów, weryfikacja wniosków o płatność).
Obecnie główny specjalista w Instytucji Zarządzającej RPO Województwa Święto- krzyskiego na lata 2007–2013: Departament Polityki Regionalnej, Urząd Marszałkowski Województwa Świętokrzyskiego w Kielcach.
Polityka regionalna Unii Europejskiej opiera się przede wszystkim na inno- wacyjnej gospodarce, co ma związek z rozwojem społeczeństwa opartego na wiedzy, globalizacją oraz konieczno- ścią zachowania wewnętrznej spójno- ści Unii po rozszerzeniu jej o nowe kraje członkowskie.
Innowacje
wiodącą rolę w Unii Europejskiej oraz sprostać konkurencji na arenie między- narodowej. Globalizacja, która dotyczy przede wszystkim gospodarki, wymogła na liczących się uczestnikach rynku glo- balnego konieczność szybkiej adaptacji do zmieniających się warunków, w tym wdrażanie innowacyjnych rozwiązań dla utrzymania swojej konkurencyjno- ści. Dążenie do lepszego wykorzystania dostępnych surowców, infrastruktury, wiedzy i kapitału w celu podnoszenia konkurencyjności, wzrost nakładów na badania i rozwój, edukację, infrastruk- turę społeczeństwa informacyjnego oraz opracowywanie metod ich sku- tecznego wykorzystania w praktyce jest jednym z podstawowych elementów unijnej polityki regionalnej. Dla krajów członkowskich działania innowacyjne to narzędzie podnoszenia warunków życia jej mieszkańców oraz budowania silnej pozycji gospodarczej Unii.
Ponieważ słowo innowacyjność stało się kluczem do sukcesu w prowadzonej działalności, nie jest niczym dziwnym, iż także w programach współfinanso- wanych z budżetu UE innowacyjność znalazła strategiczne miejsce. W kon- tekście funduszy unijnych może być ona rozpatrywana w szerokim zakresie (jako innowacyjność procesowa, pro- duktowa, organizacyjna czy marketin- gowa) oraz w różnej skali, tj. przedsię- biorstwa, regionu kraju czy świata.
Innowacyjny projekt – co to oznacza dla projektodawcy?
W programach unijnych opracowa- nych na lata 2007–2013 łączne nakła- dy finansowe na innowacje dla krajów członkowskich wyniosły ponad 85 mld euro. z kwoty tej około 10 mld euro przeznaczono na wdrażanie innowacji w Polsce. Stało się tak dlatego, że pol- skie przedsiębiorstwa, w porównaniu z innymi przedsiębiorstwami działający- mi na terenie UE, cechuje niski poziom innowacyjności. Krajowi przedsiębiorcy nadal preferują inwestycje w rozwiąza- nia już stosowane w danej branży od inwestycji w nowe technologie i inne innowacyjne rozwiązania. Przyczy- ną takiego stanu rzeczy jest często ich obawa przed podjęciem działań prze- wyższających własne możliwości, dzia- łań wymagających wysokich nakładów finansowych oraz ogromnej wiedzy
Fot. www.fotolia.com
Strategia lizbońska (2000–2010)
cel: uczynienie z Unii Europejskiej w ciągu 10 lat najbardziej dynamicznej, konkurencyjnej i opartej na wiedzy gospodarki na świecie, zdolnej do zapewnienia zrównoważonego wzrostu, oferującej więcej lepszych miejsc pracy, większą spójność społeczną, jak rów- nież poszanowanie środowiska naturalnego
Kierunki zwiększania innowacyjności gospodarki na lata 2007–2013
cel: rekomendacja kierunków działań, których wdrożenie umożliwi w Polsce stworzenie gospodarki opartej na wiedzy, w której siłą przedsiębiorców na konkurencyjnych ryn- kach będzie ich wysoka innowacyjność; kierunki te to: kadra dla nowoczesnej gospodar- ki, badania na rzecz gospodarki, własność intelektualna dla innowacji, kapitał na innowa- cje, infrastruktura dla innowacji
Strategiczne wytyczne Wspólnoty dla spójności gospodarczej, społecznej i terytorial- nej na lata 2007–2013
cel: to m.in. wspieranie działań na rzecz innowacji, przedsiębiorczości i wzrostu gospo- darki opartej na wiedzy poprzez zwiększenie zdolności badań naukowych i innowacji, w tym nowych technologii informacyjnych i komunikacyjnych; to stymulowanie rozwo- ju strategicznego wymiaru polityki spójności prowadzącego do wzmocnienia synergii z celami odnowionej strategii lizbońskiej oraz wspomagania realizacji tych celów Narodowe Strategiczne Ramy Odniesienia 2007–2013 (Narodowa Strategia Spójności) cel strategiczny: tworzenie warunków dla wzrostu konkurencyjności gospodarki opartej na wiedzy i przedsiębiorczości zapewniającej wzrost zatrudnienia oraz wzrost poziomu spójności społecznej, gospodarczej i przestrzennej; zadaniem NSRO jest również zapew- nienie efektywnej realizacji na terytorium Polski założeń polityki spójności Unii Europej- skiej; opracowanie i akceptacja NSRO przez Komisję Europejską warunkowała przyjęcie przez Komisję programów operacyjnych, i w konsekwencji uruchomienie środków z fun- duszy strukturalnych; to dokument strategiczny określający strategię rozwoju społecz- no-gospodarczego kraju oraz sposób wdrażania funduszy unijnych w Polsce w latach 2007–2013
Programy operacyjne 2007–2013 l Regionalne programy operacyjne 2007–2013 l Strategia Europa 2020
cel: przedstawienie sposobów wyjścia UE z kryzysu i przygotowanie europejskiej gospo- darki na wyzwania następnego dziesięciolecia oparte na realizacji trzech celów tema- tycznych, tj. tworzenie wartości dzięki wiedzy i innowacji, wzmocnienie pozycji obywa- teli w społeczeństwach sprzyjających włączeniu oraz tworzenie konkurencyjnej, spójnej i bardziej przyjaznej dla środowiska gospodarki
Temat numeru
i kreatywności. Jednak nie są to do koń- ca obawy uzasadnione. W niektórych programach operacyjnych perspektywy 2007–2013 znalazły się bowiem zapisy wskazujące, że czasem wystarczyłoby wprowadzić jedynie niewielkie zmiany, aby stać się innowacyjnym.
Każdy wnioskodawca chcący realizo- wać projekt innowacyjny dofinanso- wany z funduszy UE może ubiegać się o środki w ramach Programu Ope- racyjnego Innowacyjna Gospodarka (POIG) lub we właściwym regionalnym programie operacyjnym. Demarkacja pomiędzy ww. programami oparta jest na wielkości lub rodzaju projektu, ro- dzaju beneficjenta, zgodnie z zapisami dokumentu Linia demarkacyjna pomię- dzy Programami Operacyjnymi Polity- ki Spójności, Wspólnej Polityki Rolnej i Wspólnej Polityki Rybackiej z dnia 8 października 2010 r., przyjętego przez Komitet Koordynacyjny NSRO.
zgodnie ze wspomnianym powyżej dokumentem programem, w którym zaplanowano do dofinansowania pro- jekty o większej wartości jest POIG, w którym przez innowacyjność rozu- mie się wdrożenie nowości do prakty- ki gospodarczej, tj. wprowadzenie do praktyki nowego lub znacząco ulep- szonego rozwiązania w odniesieniu do produktu (towaru lub usługi), procesu, marketingu lub organizacji. POIG sta- wia wiele wymogów, obligatoryjnych dla wnioskodawcy, który chce, aby jego projekt zakwalifikował się do wsparcia.
Przede wszystkim projekt taki musi za- kładać innowacyjność, która nie jest znana na świecie nie dłużej niż 3 lata.
Po drugie w ramach POIG wspierane są przede wszystkim inwestycje stwarzają-
ce nowe lub znacząco ulepszone pro- dukty (zgodnie z definicją nowej inwe- stycji zawartej w rozporządzeniu Komi- sji Europejskiej 1628/2006). Oznacza to, że dofinansowanie ukierunkowane jest na inwestycje w zakresie innowacji produktowych oraz procesowych. Wy- datkami kwalifikowanymi są również innowacyjne rozwiązania organizacyj- ne i marketingowe. Podsumowując, w projektach realizowanych w ramach POIG innowacyjność może występo- wać zarówno na poziomie samego przedsiębiorstwa, jak i w szerszym ro- zumieniu: krajowym, a nawet między- narodowym.
co jednak w sytuacji, gdy innowacyj- ność występuje jedynie na poziomie regionalnym lub projekt innowacyjny jest stosunkowo niedrogi w realizacji?
W systemie wdrażania NSRO prze- widziano dofinansowanie takich pro- jektów w regionalnych programach operacyjnych. Każda z 16 instytucji zarządzających RPO zapisała w swoim programie osie priorytetowe i działania, w których można otrzymać dotację na rozwój innowacyjnego produktu, usługi lub procesu związanego z funkcjono- waniem firmy.
We wszystkich 16 RPO na badania i rozwój technologiczny, innowacje oraz przedsiębiorczość alokowano łącznie około 16 mld zł. Więcej środ- ków, bo ponad 17 mld zł, przeznaczo- no tylko na jeden obszar wsparcia, tj.
na transport.
Największy procent alokacji swojego RPO na ww. obszary wsparcia przezna- czyło województwo opolskie, w którym na badania i rozwój, innowacje oraz przedsiębiorczość zarezerwowano 33
proc. alokacji. Na drugim miejscu znala- zło się województwo zachodniopomor- skie (27,9 proc.), a na trzecim wojewódz- two kujawsko-pomorskie (26,5 proc.).
Działania RPO wspierające projekty z obszaru B+R, innowacyjne oraz skie- rowane do przedsiębiorców są komple- mentarne wobec działań POIG, należy jednak pamiętać, że stopień innowacyj- ności nie jest jedynym kryterium kwa- lifikującym wnioskodawcę do danego programu. Istotna jest tu także wartość inwestycji. Przykładowo: w ramach POIG w działaniu 4.4 Nowe inwesty- cje o wysokim potencjale innowacyjnym wsparcie otrzymają projekty duże, po- wyżej 8 mln zł. Inwestycje o mniejszej wartości mogą kwalifikować się do wsparcia właśnie w ramach regional- nych programów operacyjnych. W pro- gramach tych przyjęto definicję, według której innowacyjność to m.in. zdolność przedsiębiorstw do tworzenia i wdra- żania innowacji oraz faktyczna umie- jętność wprowadzania nowych i zmo- dernizowanych wyrobów, nowych lub zmienionych procesów technologicz- nych lub organizacyjno-technicznych.
W RPO działania, w których wysoko premiowane są projekty innowacyj-
Innowacja procesowa – oznacza wprowadzenie do praktyki w przedsię- biorstwie nowych lub znacząco ulep- szonych metod produkcji lub dostaw.
Innowacja produktowa – oznacza wprowadzenie na rynek przez dane przedsiębiorstwo nowego towaru lub usługi, lub znaczące ulepszenie ofero- wanych uprzednio towarów lub usług w odniesieniu do ich charakterystyk lub przeznaczenia.
Źródło: Ministerstwo Rozwoju Regionalnego, Warszawa 17 czerwca 2010 r.
*Przeliczona wg kursu EBC 4,0615 zł/euro
RPO 2007–13: Alokacja (środki UE) w mln zł* – BADANIA I ROZWÓJ, INNOWACJE, PRZEDSIĘBIORCZOŚĆ
0 200 400 600 800 1000 1200 1400 1600 1800
Dolnośląsk ie
Kujawsko- -pomorsk
ie Lubelsk ie
Lubusk ie
Łódzk ie
Małopolsk ie
Mazowieck ie
Opolsk ie
Podkarpack ie
Podlask ie
Pomorsk ie
Śląskie Święt
okrzyskie Warmińsk
o- -mazursk
ie Wielk
opolsk ie
Zachodnio - pomorsk
ie 1233,2
1023,6 1157,7
377,1 876,3
1277,8 1748,1
571,8 1056,5
651,2 754,9 1530,0
737,0 955,1
1188,9 945,3
ne, to działania skierowane przede wszystkim do średnich, małych i mikro- przedsiębiorców, polegające głównie na wspieraniu inwestycji wprowadza- jących innowacje w procesie produk- cyjnym i/lub w zakresie świadczonych przez ww. podmioty usług. To również wsparcie na rzecz MŚP w zakresie promocji produktów i procesów przy- jaznych dla środowiska (wdrożenie efektywnych systemów zarządzania środowiskiem, wdrożenie i stosowa- nie/użytkowanie technologii zapobie- gania zanieczyszczeniom, wdrożenie czystych technologii do działalności produkcyjnej przedsiębiorstw) oraz inwestycje w przedsiębiorstwa bezpo- średnio związane z dziedziną badań i innowacji (innowacyjne technologie, tworzenie przedsiębiorstw przez uczel- nie, istniejące ośrodki B+R i przedsię- biorstwa itp.).
Kolejną grupę stanowią działania za- kładające współpracę w zakresie B+R (działalności badawczej) oraz działania przewidujące zakup nowej wiedzy, tj.
patentów, licencji itd., a także naby- cie innowacyjnych urządzeń i maszyn o wyższych parametrach technicznych.
W RPO przewidziano więc wsparcie dla inwestycji związanych z technolo- gicznym oraz organizacyjnym unowo- cześnieniem przedsiębiorstw. Ponadto założono dofinansowanie dla projektów dotyczących ich powiązań kooperacyj- nych, w których wykorzystuje się tech- nologie elektroniczne, informatyczne i komunikacyjne, zakup wyników prac badawczo-rozwojowych i stosowanych oraz praw własności przemysłowej, a także budowę klastrów o znaczeniu regionalnym.
W RPO odnaleźć można również dzia- łania wspierające inwestycje w instytu- cjach otoczenia biznesu, w tym m.in.
w zakresie powstawania i rozwoju parków przemysłowych, parków na- ukowo-technologicznych oraz inku- batorów technologicznych i centrów innowacyjności.
Niektóre działania RPO koncentrują się na stworzeniu warunków do rozwoju społeczeństwa informacyjnego oraz po- wiązań między gospodarką a sektorem B+R. Dofinansowanie przewidziano dla projektów dotyczących wsparcia działalności dydaktycznej i badaw- czej szkół wyższych (dofinansowa- niem objęto inwestycje służące, m.in.
poprawie bazy dydaktycznej uczelni wyższych) oraz placówek sektora ba-
dania i rozwój, jak również tworzenia kompleksowych terenów inwestycyj- nych. założono priorytetowe traktowa- nie projektów służących podniesieniu poziomu innowacyjności gospodarki danego województwa, zwłaszcza po- przez wzmocnienie potencjału sektora badawczo-rozwojowego, w tym do- finansowanie projektów związanych, m.in. z powstaniem specjalistycznych laboratoriów, monitorowaniem i pro- gnozowaniem rozwoju technologii, badaniami naukowymi oraz projektów zakładających budowę, przebudowę bądź modernizację specjalistycznych placówek ochrony zdrowia.
Podkreślono wagę rozwoju regional- nych sieci teleinformatycznych oraz technologii informacyjnych, zapewnie- nie mieszkańcom dostępu do szeroko- pasmowego internetu. Innowacyjne działania RPO w tymże aspekcie to:
dofinansowanie projektów dotyczą- cych m.in. stworzenia systemów bez- pieczeństwa i przeciwdziałania zagro- żeniom, budowy w regionie bezpiecz- nych sieci szerokopasmowych, budowy i funkcjonowania inwestycyjnych cen- trów zarządzania sieciami lokalnymi i regionalnymi, a także wprowadzania w jednostkach samorządu terytorial- nego systemu elektronicznego obiegu dokumentów, elektronicznych usług dla klientów oraz budowę i rozbudowę systemu transmisji danych pomiędzy instytucjami użyteczności publicznej, administracji samorządowej.
Podsumowując, w RPO działania, w których wysoko premiowane są pro- jekty innowacyjne, to również działal- ność B+R prowadzona w ośrodkach badawczych, wsparcie infrastruktury B+R (w tym wyposażenie w sprzęt, oprzyrządowanie i szybkie sieci infor- matyczne łączące ośrodki badawcze) oraz specjalistyczne ośrodki kompeten- cji technologicznych, transfer techno- logii i udoskonalanie sieci współpracy między MŚP, między MŚP a innymi przedsiębiorstwami, uczelniami, wszel- kiego rodzaju instytucjami na poziomie szkolnictwa pomaturalnego, władzami regionalnymi, ośrodkami badawczymi oraz biegunami naukowymi i tech- nologicznymi (parkami naukowymi i technologicznymi, technopoliami itd.), wsparcie na rzecz rozwoju B+R, w szczególności w MŚP (w tym dostęp do usług związanych z B+R w ośrod- kach badawczych) oraz usługi w za- kresie zaawansowanego wsparcia dla przedsiębiorstw i grup przedsiębiorstw.
Działaniom tym towarzyszą oczywiście inwestycje poprawiające stan infrastruk- tury drogowej, ochrony środowiska, energetycznej, ochrony zdrowia oraz dotyczące rewitalizacji ośrodków miej- skich i centrów gmin. Ponieważ podob- ne inwestycje były już wcześniej reali- zowane z udziałem środków unijnych, np. w ramach zPORR, obecnie są one wdrażane znacznie sprawniej niż dzia- łania innowacje. Pomimo że projekty innowacyjne są trudniejsze w realiza-
Fot. www.fotolia.com
Temat numeru
cji, wśród wnioskodawców znaleźli się i tacy, którzy postawili na innowacyjność właśnie. Od początku wdrażania RPO zrealizowano lub rozpoczęto realizację wielu ciekawych inwestycji. Jako przy- kład można w tym miejscu podać kil- ka inwestycji realizowanych w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Świętokrzyskiego na lata 2007–2013. Jest to choćby uruchomie- nie innowacyjnej produkcji bezpiecz- nych narzędzi diamentowych, nabycie maszyny do cięcia i formatowania wy- robów z kamienia naturalnego, wpro- wadzenie innowacyjnej technologii przetworzenia odpadu w postaci mie- szanki popiołowo-żużlowej pochodzą- cej ze składowiska ubocznych produk- tów spalania węgla w elektrowni, zakup innowacyjnych urządzeń do recyklingu i produkcji ekologicznych systemów oczyszczania ścieków ze złożem bio- logicznym ruchomym, wdrożenie mo- bilnej linii technologicznej recyklingu na zimno starych nawierzchni dróg, zastosowanie nowoczesnych technik w diagnostyce i leczeniu otolaryngolo- gicznym dzieci i dorosłych, zwiększenie zakresu produkcji o nowe preparaty z gamy kosmetyków naturalnych w wy- niku badań laboratoryjnych, utworze- nie laboratorium badań emisji lotnych związków organicznych oraz powłok adhezyjnych, wprowadzenie usługi konserwacji i renowacji dzieł sztuki i obiektów zabytkowych przy wykorzy- staniu techniki laserowej oraz udosko- nalenie techniki cięcia kamienia, uru- chomienie laboratorium wzorcowania wzorców dużej masy i wag samocho- dowych, stworzenie biobanku w celu prewencji chorób cywilizacyjnych,
poprawienie łączności w jednostkach Państwowej Straży Pożarnej za pomocą systemu lokalizacji pojazdów, transmisji danych i wiele, wiele innych.
Osoby aplikujące o dofinansowanie w ramach programów operacyjnych perspektywy 2007–2013 nierzadko twierdzą, że innowacyjność projektów nie może być tak wysoko premiowana w naborach. Podczas gdy w kraju na pierwszy rzut oka widoczne są duże braki w infrastrukturze drogowej, edu- kacyjnej, ochrony zdrowia itd. niecelo- we jest inwestowanie w zaawansowane technologie i innowacyjne rozwiązania.
Wnioskodawcy podnoszą, że w pierw- szej kolejności RPO, dzięki którym alokowano dotacje UE w regionach, powinny dofinansowywać projekty zmierzające do poprawy podstawowej infrastruktury, niekoniecznie promując innowacyjność. Rozumowanie takie jest błędne. Jeżeli chcemy być napraw- dę konkurencyjni, a nie tylko wystę- pować z pozycji petenta i bazować na kupionych od innych rozwiązaniach, musimy inwestować w innowacyjność.
A fakt, że przyszło nam realizować pro- jekty innowacyjne w trudniejszych niż państwa Europy zachodniej warunkach
to cena, jaką musimy zapłacić za wielo- letnie zaniedbania w rozwoju kraju.
Sukces polityki wspierającej innowacyj- ność zależy przede wszystkim od zaan- gażowania w jej realizację wszystkich zainteresowanych podmiotów. Unia Europejska ma szansę stać się najbardziej konkurencyjna, jeżeli wdroży programy wspierające innowacyjne priorytety. Jed- nak same dokumenty są tylko ramami wyznaczającymi kierunki działań, w któ- re aktywnie muszą się włączyć zarówno jednostki sektora finansów publicznych, jaki i instytucje świata biznesu, instytucje edukacyjne oraz konsumenci. Pomimo że realizacja celów strategii lizbońskiej napotkała trudności, nowa strategia Unii Europejskiej, Europa 2020, również podkreśla rolę innowacji w budowaniu konkurencyjności Wspólnoty na świecie.
Ponieważ w kolejnej perspektywie finan- sowania, kiedy zamkniemy programy re- alizowane w ramach NSRO, Unia skieru- je ogromną większość środków właśnie na wspieranie innowacyjności, a nie na wyrównywanie szans rozwojowych swo- ich najsłabszych gospodarczo członków, już dziś powinniśmy poszukiwać inno- wacyjnych rozwiązań dla planowanych do realizacji projektów. n
Źródła:
n Strategia lizbońska (2000–2010), przyjęta na szczycie przywódców Unii Europejskiej w marcu 2000 r.
n Kierunki zwiększania innowacyjności gospodarki na lata 2007–2013, Ministerstwo Gospodarki, Warszawa, 19 sierpnia 2006 r. Strategia zo- stała przyjęta przez rząd 4 września 2006 r.
n Strategiczne wytyczne Wspólnoty dla spójności gospodarczej, społecznej i terytorialnej na lata 2007–2013, załącznik do Decyzji Rady z dnia 6 października 2006 r. w sprawie strategicznych wytycznych Wspólnoty dla spójności (2006/702/WE).
n Narodowe Strategiczne Ramy Odniesienia 2007–2013, Ministerstwo Rozwoju Regionalnego, Warszawa, maj 2007 r., dokument zatwierdzony Decyzją Komisji Europejskiej z dnia 7 maja 2007 r.
n Program Operacyjny Innowacyjna Gospodarka.
n 16 regionalnych programów operacyjnych.
n Strategia Europa 2020.
n www.poig.com.pl.
n www.mrr.gov.pl.
Źródło: Ministerstwo Rozwoju Regionalnego, Warszawa 17 czerwca 2010 r.
RPO 2007–13: Alokacja (środki UE) jako proc. alokacji ogółem w danym RPO – BADANIA I ROZWÓJ, INNOWACJE, PRZEDSIĘBIORCZOŚĆ
0%
5%
10%
15%
20%
25%
30%
35%
Dolnośląsk ie
Kujawsko- -pomorsk
ie Lubelsk ie
Lubusk ie
Łódzk ie
Małopolsk ie
Mazowieck ie
Opolsk ie
Podkarpack ie
Podlask ie
Pomorsk ie
Śląskie Święt
okrzyskie Warmińsk
o- -mazursk
ie Wielk
opolsk ie
Zachodnio - pomorsk
ie 25,0 26,5
24,7
21,1 21,4
24,4 23,5 33,0
22,9 25,2
21,0 22,0
25,0 22,7 23,0
27,9
