Autorzy lektur w pigułce
Stefan Żeromski
Życiorys
●
Urodził się 14 października 1864 r. w Strawczynie koło Kielc.
●
powieściopisarz, dramaturg, publicysta
●
Wychowywał się u stóp Gór Świętokrzyskich.
●
Wcześnie stracił rodziców.
●
Często przebywał w Nałęczowie i Zakopanem w celach zdrowotnych.
●
Zmarł 20 listopada 1925 r. w Warszawie.
Twórczość
Najsłynniejsze dzieła Żeromskiego to m. in.:
●
Rozdziobią nas kruki, wrony (1895)
●
Syzyfowe Prace (1897)
●
Ludzie bezdomni (1899)
●
Popioły (1904)
●
Wierna rzeka (1912)
●
Przedwiośnie (1924)
Dzienniki (wydane pośmiertnie: 1953-56)
Główne tematy jego twórczości:
krzywda społeczna i zacofanie
cywilizacyjne ludu (Zmierzch,
Zapomnienie)
moralny obowiązek walki o sprawiedliwość i postęp (Siłaczka, Doktor Piotr)
krzywda społeczna i zacofanie cywilizacyjne ludu (Zmierzch,
Zapomnienie)
Siłaczka
● Utwór pokazuje w nie upiększony sposób ludzi skrzywdzonych i poniżonych, biednych i zaniedbanych społecznie przez egoizm i obojętność warstw posiadających. Przedstawia moralny obowiązek inteligencji polskiej do krzewienia pozytywistycznych idei wśród nieoświeconego ludu.
● Główna bohaterka utworu to młoda nauczycielka, Stanisława
Bozowska, która na zapadłej wsi pełni ową misję, czym zaskarbia sobie miłość otoczenia. Kontrastem dla jej działań jest spotykanie się z dawnym kolegą ze studiów, prowincjonalnym lekarz
z Obrzydłówka. Mężczyzna patrząc jak z braku szybkiej pomocy medycznej Bozowska umiera na tyfus, zaczyna dostrzegać, że na
Syzyfowe Prace
●
Obraz rosyjskiej szkoły w Królestwie Polskim w latach 80. XIX w., w okresie szybkiego narastania polityki rusyfikacyjnej zaborcy. To powieść o odrastaniu,
niepokojach młodości, rodzeniu się buntu narodowego i świadomości niezbędnych reform społecznych.
●
