Gdyracz : Komedya We Trzech Aktach : Na Theatrze Warszawskim Reprezentowana

G D Y II A C Z

K OM E D T

W E T R Z E C H A K T A C H

N A T E A T R Z E

W A R S Z A W S K I M R E P R E Z E N T O W A N A .

W W A R S Z A W I E

w Drukarni P.

Drukarza J. K. MCE y R z e c z y p o ſ p o l i t e y .

M. DCC. L X X X I .

O k t R u d o l f H R

o s o b r.

G I ) T R S K I , Doktor.

L E A N D E R , ſ y n Gdyrfkiego.

H O R T E N S I A , córka Gdyrfkiego.

A R T S T , brat Gdyrfkiego prawnik.

K L A R T S S A , t o c t a n t . 1, ^{Z ‘‘ ,}

C L e a n d r a , j nę njt wchodź:.

M O N D O R , am an t Hortenſyi.

g f A S , m aty ſ y n Gdyrfkiego.

P E D A N C K I , dyrektor.

D O R O T K A , f tu z ą c a Hortenſyi.

ſſf A D W I S I A , f t u z ą c a Klaryjſy.

y W A R C I N , Jługa Gdyrfkiego.

F A S C T K U L S K I , prawnik.

L O K A r , Gdyrfkiego.

S K R Z T P E ĄpóPt&ńćmfbw.

V

U N I V . ^ - EL' -

Scena w domu Gdyrfkiego.

&

G D Y R A C Z

K O M E D V A.

S C E N A I .

L E A N D E R , H O R T E N S T A

L E z iakich p r z y c z y n ta zw łoka,m ois s

fiołtro ? ,

H O R T E N S T A.

D o w ie m y fię, iak n a ſ z o c i e c powroci z miafta.

L E A N D E R .

A l e t o p r f d z e y w ie d zie ćb y potr zeba ; H O R T E N S T A.

Wſzak WPan po to poftałeś Marcina Ho n a ſ z e g o ftryia ? ia także poflałam Dorotkę Ho Klaryffyi n ie zabawem powrocą , c z e - Jkaymyż na nich. *>

L E A N D E R .

A ij

ą G D T R A C Ż , L E A N D E R .

Dlugoż bo ſię bawią. A dla m n i e tak p r z y ­ kra ta n i e p e w n o ś ć . . , .

I-I 0 R T E N S T A.

Ocoź iuż idzie Dorotka.

... — . ą .

S C E N A I I .

L E A N D E R , H O R T E N S Y A ,

/ 7 » v. -

D O R O T K A . L E A N D E R .

( 3 ’Z

fię dowiedziałaś u Klaryffy?

D O R O T K A .

Panna Klaryffa i e ſ z ę ź e nie w d a ła , a Pan Staruſzkiewicz ie y o cie c w y ſ z e d ł z d o m u , ''"ale___

H O R T E N S T A.

Co ale ?

D O R O T K A .

Czy nie p o z n a i e ſ z WPanna z m o i e y m i ­ n y , ź e im dobre p r z y n o ſ z ę n o w in y ?

H O R T E N S T A.

J a k ież, m oia Dorotko ? D 0 R 0 T K A .

Oboie WPańfłwo będziecie' o ż e n i e n i , a to

id fz cze dziś w w ie czór. Cały dom Pana'

K O M E D T A. g

Starufzkiewicza krząta fię o k o ło zachodu weſe ln ego.

' H O R T E N S 1 A.

A co? albom ci n ie m ó w i ł a , braciſzku?

L E A N D E R.

W ſzelako ia ſp ok oyn ym by'dź n ie m o g ę , po ki fię nie dow ie m od ſam ego oyca na- ſ z e g o , p r z e c o t o w e ſ e l e wltrzymano w c z o - ra.

H 0 R T E N S X A.

Pbdźie fię d o w i e d z , c z y o c i e c n a ſ z n ie p o w r ó c i ł ?

I) 0 R 0 T K A.

B a , pow^-ocił. Alboźby fię n i e dał ulły*

ſzeć? Czyż chód na m o m e n t przeftaie ha- łaſo wać , gdyrać, piorunow ać, kiedy ieft u Cebie ? ſąfiedzi n a w e t , c z y i n ie wiedzą z a ­

r a z, gdy w y c h o d z i lub po w raca?

H 0 R T E n's TA.

P r z y n a y m n ie y dziś pc m agay nam dobrze.

Cokolwiek bądź, um yślili śm y mu dogodzić w e wſzyftkim.

D O R O T K A .

Jemu d o god zić? Wielkiey do te g o pa*

trze ba ſp oſobności. Prz yznaycie WPańftwo ſ a m i , lak wielki cliimeryk ich ociec.

H O R T E N S T A-

Jjjik ieft,' tak i e f t , pow in niśm y go znofić*

D O R O T K A .

N a y e ie r p liw ſz y fluga od wie lk ie y b id y , ieśli tyd z ie ń w y tr z y m a ć m o że . Kiedy nam, p o tr z e b a iakiego domownika , ani myśleć o t y m , żeby go doftać w ſąſiedztwie; trzeba fię udać w n a y d a lſz e o k o l i c e , gdżieby n ie flyſzan o na w et o nazwiłku Pana Doktora Gdyrlkiego. Jafio, braciſzek WPańftwa, choć tak ukoc han e ſw o i e g o o y e a d z i e c k o , iuź t r z e c h m iał w tym mieſiącu d y r e k t o r ó w , p r z e t o t y l k o , że go nie t y l e , ile o n c h c i a ł , ćw ic z y li. Ja f a m a , gdyby n ie m o ie do W.

P a n n y przyw ią zanie , c z y 'mogłabym tak długo w y t r z y m a ć ? . . . Ale o t o i Marcin.

S C E N A I I I .

M A R C I N , L E A N D E R , H O R . T E N S Y A ,

* D O R O T K A . '

L E

J N D E R.

C Z

ci n aſz ftryi powiedział?

M A R C I N.

Naypr zod p yta ł m n i e , ieźe.li bciec Pańſki, ktoi;emu o d n ie g o b yłem z a r e k o m e n d o w a ­ n y , k o n t e n t z e mnie. Odpowiedziałem na t o , ź e ia n i e z e wfzyſlkim ieftem k o n t e n t

% niego , i ł.e , fłu żyw ſz y mu dwa dni do­

p i e r o , daley wyt rzym ać n ie mogę.

K O M E D T A . ?

L E A N D E R.

Ale móy bracie, porzuć t o , a p o w ie d z mi sraczey, iezeli Pan ftryi n ie w ie p r z y c z y n , dla których m o ie z Klaryffą małżeńſtwo o d ­ w lek ło lię? , . '

H O R T E N S T A.

A m o i e z M o n d o r e m ? M A R C I N.

W łaśn ie te z o t y m chc iałem mbwić, D O R O T K A .

Mo'wźe prędzey.

M A R C I N .

W tym m o m e n c i e , gdym fię o WPanftwa wywiady wał intereffie , w ſ z e d ł o cie c Klary C- ſ y , i przerwał m i m ow ę z ich ftryiem.

L E A N D E R.

Nic z a t y m n i e do w iedzia łeś fig?

M A R C I N .

Y o w ſ z e m , bardzo w iele . Słuchaycie W„

Pańftwo. Skoro w ſz e d i o c ie c Klaryfly, na- tychmiaft oba p o ſ z l i na uftronie, kazali m i hę o d d a l i ć , i z a c z ę l i gadać tak c i c h o , że m

nic n ie flyſzał.

D O R O T K A .

Takij rzeczy, dowiedziałeś fię wiele!

M A R C I N.

W ię cey , ni z waść r o z u m i e ſ z . L E A N D E R .

A i u i c i , fkoro cic h o g a d a l i , nic nie mo- i e ſ z w ied z ie ć?

M A R C I xVv W tym teź to ſztuka.

H O R . T E O R I A .

Chyba ci rnoy f t r y i , lub kto i n n y , p o ­ w ie d z ia ł po odeyściu Pana Staruſzkiewi-.

cza.

M A R C I N . ,

B y n a y m n i e y .

D O R O T K A . '

A l e , móy k o c h a n y , iakże t y m o z e ſ z w i e ­ dzieć ?

M A R C I N.

T y lk o pro ſzę o cierpliwość. J e ſz c z e W.

Pańftwu nie wſzyftkie m o ie w iado me ſą ta- lenca. B y w a p o ſ p o l i c i e , z e P a n o w i e , ma- iąc co do m ówienia ſe k r e tn ie , wyftrzegaią fię flug ſw o ic h . Ja w czafie uftaw iczne go flu- Źenia m o i e g o . wſzyftkie na tó ftarania, i cały móy ło żyłe m d o w c ip , aby o n e 'badać, i domyślać ſię.

D O R O T K A .

Kaci nadali pu igłowka.

M A R C I N , do Dorotki.

T a k , tak , u c z y łe m fię badać ſekreta,, i t y le w tym dokazałerri, źe gdy dwie o ſ o b y , których mi cokolwiek wiadomy ieft i n t e r e s , rozmawiają z ſobą, byłem tylk o widzia ł ich t w a r z e , z a ło ż y łb y m ſię po ich obliczu i g&ſtach, zgadnąć to wſzyftko , o c z y m , i iak mówią.

D O R O T K A . Czyfty w a r y a t !

L E A N D E R , z niecierpliwością.

Czegóż fię n a r e ſz c ie d o w ie d zia łe ś ? M A R C I N.

Ze ' WPańftwa interefla o d m ie n iły Cię.

H O R T E N S T A.

Z kądie ta pewność?

M A R C I "N.

Nayp.rzod z tą d , że Pan Staruſz kie w icz n ie chc iał przy m nie mówić z Panem Ary- ftem-ltryiem WPańſtwa. ..

L E A N D E R .

A h ! moia ſioftro , wie lk ie do t e g o ieft podobieńftwo.

M A R C I N.

Nie dość na tym. Ledwie ocie c KlaryſTy o t w o r z y ł u ſ i a , ftryi WPańftwa tak mu od­

po w iedz ia ł, Proſzę uważać. ( czyni gejla

człowieka zadziwionego i rozgniewanego, j

D O R O T K A Cói tti m a znaczyd?

M A R C I N.

Ałboź n i e w i d z i ſ z ? Przecież ta rzecz la- ſna, iak ftońce na Niebie. Wiem , że m n ie Jego- mośd dobrze z r o zu m ia ł.

L E A iy D E R.

Bardzo mało.

M A R C T N.

Y Imośd także.

H O R T E N S T A.

Nic zgoła.

M A R C I N.

Zaraz to WPanftwu wyexplikuię. Kiedy Pan ftryi t e c z y n i ł gefła ( p o w ta r z a te z f a ­ mę gejta. 3 domyślad ſię p otrzeb a, i e byi id z i w i o n y i r o z g n ie w a n y t y m , eo im Pan Staruſz kie w ic z powiedział. Akcya ta , czyż fama p r z e z fię n ie gada? Czyż m ó g ł te m i geftami co in n e g o m ó w ić , iakto. C o z a s ? W P a n odmieniłeśſieoie przedſiewziecie ? Cojły- ſ z { ? czy podobna ?

L E A N D E R.

Coź na t o o d p o w ie d z ia ł Pan S ta r u ſz ­ k ie w ic z 1

M A R C I N.

Odpowiadał mu tak ( udaie człowieka exku- Zuiącego Jię . )

D O R O T K A .

Cói maią zn a czyć te m in y?

K O M E D r A . u

M a r c i n .

Co t e , t o ſą trochą o boię tne i Kie dość iaſne.

D O R O T K A .

O w ſ z e m , aż nadto iaſne,

M A R C I N.

Kipdy i a ſ n e , pow ied z eo zna czę

' D O R O T K A .

N o , n o , iakeś za c z ą ł, tak dokończ.

M A R C I N.

Ta akcya m o ż e zna czyć w y m a w ia n ie fię z t e g o , że mufiał ſ w ó y odm ienić ząmyff.

Patrzcie WPańftwo: bardzo tego &ałuię, nie mogłem inaczey ucżynió, tak chdał P a n Gdyr- fki. Albo t e ż może i e ſ z c z e i t o z n a c z y ć : że n ieprzytom noś ć Pana Mondora ieft p r z y ­ czyną zwłoki w e ſe la .

D O R O T K A .

Y ty taką z n a y d u ie ſz odpowiedź w t y c h geftach ?

M A R C I N.

Zało żyłbym fię , źe tak ieft co do Iłowa.

/

D O R O T K A .

A ia WPańftwu p o w i a d a m , że o n brydzi

fam n ie w ie c o , i że to żadną miarą być

n i e może. Klsryſſa ieft iedynaczka u Pana

S c a r u ſz k ie w ic z a , pan Staruſzkiew icz c z ł o ­

w iek ſ z l a c h e t n y , z a c n y , b o g a t y i preyia=

c i e l WPańftwa oyca. Mondor także m ł o ­ d zie n ie c , z nakom it y , m aiętny i dobrze uro­

d z o n y , maiźeńftwa w a ſ z e od dnia wczoray - ſ z e g o ſą u ło ż o n e , Iłowo dane . in te r c y z y ſpi- ſ a n e , i tylk o braknie podpiſow. Sam nie w i e , co gada. 1

M A R C I N .

P rzecież ia n ie r o z u m i e m , żeby m fig miai pomylić.

D O R O T K A.

Wſzakzfeś nic n ie iły ſz ał?

M A R C I Ni

A le widziałem. Gella ludzkie w ięc ey maią daleko w fobie p e w n o ś c i , niż iłowa.

1. E A N D E R .

Bardzo fig boię , żeby Marcin n ie zgadł, D 0 R 0 T K A.

. WPańłlwo zaftanawiacie fię nad p r z y w i­

d z e n ie m ie d n e g o ś w i ſ z c z y p a ł y , a nie c h c e ­ cie w ie rzy ć m n i e , która w la łn em i m em i o c z y m a wid ziała m p r z y g o t o w a n i a w e ſ e l - ne .

M A R C I N.

A kto w i e ? ieśli czaſe m te ſame p r z y ­ g o t o w a n ia n ie odraziły Pana Gdyrfkiego?

W ſzak w i e ſ z , jaki on ma wftręt od t e g o ,

co fię nazywa ucztą, o ch o tk ą , kompanią,

k o

n r

. 33 rozrywką ; f l o w a m , od t e g o w ſ z y f lk ie g o ,

c o może zabawić.

H O R T E N S I A.

Coźkolwiek bądź, porob to w ſzyftk o, cd

ci n a ſz o cie c wychodząc z domu z a l e c i ł , ażeby za p o w r o te m n ie m:ał z g o ła gnie*

wad fię o nic.

C Marcin odchodzi. ) 1

D O R O T K A . v Z pane m B o g ie m tłumaczu nieſzczęść.

PóydŹTaczey wykładay gr ym aſy n a ſ z e y mai-

py- -

S C E N A I V.

L E A N D E R , f r O R T E N S Y A ;

DOROTKA.

L E A N D E R .

5 ^ E

fię t o ty lk o n ie ſp r a w d z iło , c o powiadał Marcin.

D O R O T K A .

Przyznałżeś fię WPan o y c u , z e kocka ſz Klaryllę ?

L E A N D E R .

B yn ay mniey. O wſz em o cie c r o z u m ie , z e

Cę kocham w E l i z i e córce Pana R e c e p ty

14 G D T R A C Z -t

Doktorń, ktbrego n i e w ielkim ieft przyiń-' cielern. Aby go w ty m zoftawić błędzie;

gdy mi w e z o r a wſpom in ał o zamężciu Kla- r y f f y , u d a ł e m , że ſię z ciężkością na t o o d ­ ważam.

D 0 R 0 T K A .

Pr z e d z iw n ie ś fobie w ty m poftąpił.

H O R T E N S T A . •

Ani o t y m w i e , że kocham Mondora.

R o z u m i e

n a w e t , żem go nigdy n ie w i d z i a ­ ł a , t a k , iak m oy o c ie c go n ie widział : p o n i e w a ż Mondor z a w ſ z e n ie m a l fiedzś p r z y r e g im en cie .

D O R O T K A .

T y m l e p i e y , tym le p ie y. Nie po kazuycieź t e g o po fo b ie , broń B o ż e , i e ś c i e z t y c h pa rtyi konteńc i. Duchy t a k i e , iak i e g o , o- p a c i n e , nigdy te g o n ie chcą, co ſ;ę drugim podoba: na co fig drudzy wzdr yg aią, to

dla n ic h lube.

H O R T E N S T A.

Slyſzg k o ł a t a n i e , a i e ſ z c z e iakieś m o c n e . Z o b a c z , D o ro tk o , kto tam.

D O R O T K A .

Z a p e w n e Pan Gdyrfid: ( idzie ku drzwiom

mairzuć. ) Chwała B o e u , że ni e. Stryt

WPańftwa.

S C E N A V.

\

A R Y S T , L E A N D E R , H O R T E N S Y A , 1 D O R O T K A .

L E A N D E R .

C o i t a m , Mości ftryiaſzku, iak idę nS»

ſ z e intereffa ?

A R X S T.

Złe bardzo.

L E A N D E R . - ,

O nieba!

H O R T E N S T A, uflraſzona.

Z!e idę i

A R J S T.

Ociec waCz, t u i za mnę idzie. Schroń-' cie ſię c z y m prędzey. Chcę z nim fam nd fam p o m o w ić , i naprowadzić go na dobrą drogę. Spuśćcie Gę na mnie.

L E A N D E R .

Ali! ftryiaſzku, gdyby m o ż n a . . . , A R T S T.

P r ęd zey , p r ę d z e y , w y c h o d ź c ie , i u fiefeie n a m n ie c z e k a y c ie . Co fię tu ftanie, w ſ z y - ftko wam o p o w i e m . . . Wyidźciet prędko*

bo i u i idzie.

x6 G D T R A C Z ,

DOROTKA.

Oho! iui go flychać. Będzież tu rewolucya, będzie. Jak kto może , nogi za pas.

' v T c Y n ^{a v i .}

G DY RS K l , M A R C I N , A R Y S T . . G D I R Ś K I.

J A

! t y z ł o d z i e i u , n i e c n o t o , piiaku! za- w ſz e ż po dwie godz iny będę ftał przededrzwia- m i , nim mi ie o d e m k n ie ſz ?

MAR C I N.

G r a c o w a łe m , Mości Dobrodzieiu, w o g r o ­ d z i e , i za p ie r w ſz y m zapukaniem , p o b i e ­ głem tak prędko, żeni kilka razy upadł.

G D T R S K I.

Żebyś był kark fkręcił, hultaiu . . . Czemuś nie zoltawił drzwi odem kn ięty ch ?

MARCI N.

Wſzak Pan w cz ora właśnie mię za t o po- ła ia ł, i e były ode mkn ięte. Czy od em knię­

te , czy za m knię te, WPan Dobr: ro'wniegnie- w a ſ z fię. N a r e ſ z c i e , n ie w ie m co robić;

G D I R S K /.

Co robić?

A R r S T.

Móy braciſzku p o z w o l i ſ z m i . . . . G D T R S K ,I.

Dayze mi Wfcan mo'wić. Co robić?

i A R Y S T ;

K O M E D T A . A R I S T.

• A^e przebóg ż y w y ! z aniec hay WPan t e g ś Sźlowieka , i cbciey pofluchać.

G D T R S K I.

Ale przebóg ży w y ! kiedy ty bracie ła^

i e ſ z 0ug ſ w o i c h , c z y ci p r z e ſź k a d z a m ? . . » Payże i m nie p o k o y ! . . . Co robić ?

A R 3' S T.

T rzeba m u p o z w o lić coko lwiek ezafll9 le b y fię ukoiyſal w t y m w z ru ſzen iu ,

G D T R S K I.

Co robić łiultaiu ?

M A R C I N.

Jakie ! kiedy Pan wyidzie z domu, c z y m a sa Samykać bramę?

G D T R S K L Nie.

M A R C I N.

Nie zamykać?

G D r R S k L N ie, obwieſiu.

M A R C I N.

Jakie? przymknąć a nie zamknąć ? G D r R s K I.

J e ſz c z e mi będzieſz m ę d r k o w a ł, pilsk u i

1

G D T R A C Z , A R T S T.

P r z e c i e ż , zdaie mi fię, m o y b ra cie, ze t e n c z ło w ie k n ie od r z e c z y gada. Praw­

d z iw ie to powin no c i e ſ z y ć , kiedy kto ma roltr op ne go flugę.

G D T R S K I.

A m n ie (ię, Panie bracie, ż d a i e , ze fant n i e w ie ſz co bzdurzyſz. Miło ielt prawda, mieć flugę roltropnego , ale nie flugę mędr­

kującego.

M A R C I N.

Złości mię na to bio rą, że mam rozum.

G D T R S K I.

B ę d z i e ſ z ty m ilc z a ł, p o g a n i n i e ? M A R C I N.

W o ln o Panu z e mną pofłąpie iak ſię po»

doba, a ia przy ſwoim upieram fię; albo łjrama ma być odemknięta albo nie? Pr-o- ſ z ę mi oftatecznie i wyraźnie powiedzieć.

G D I R S K I.

Mówiłem to tobie nie fto r a z y , p a liw o d o ..

Chcę i k a ż ę ... k a ż ę . . . A le patrzcie no t e ­ go trutnia! Sługa Pana ma zagadywać! . Jak cię pochwycę za łe b , a zacznę kiiem łamać kości, zaraz mi fię d o w i e ſ z , c z e g o c h c ę . . * WPan fię na to podobno ś m ie ie ſz M oſpa-

n ie k a u z y p e r d o !

K O M E D T A . t ę r' A R T S T,- pokrywaiąc śmiech.

B y n a y m n ie y móy bracie. W iem ia do«

b r z e . ż e fludzy nigdy tak n i e robią, iak im Panowie każą.

G D T R S K I.

Przecież to W P a n , nie k t o , zarekomen*

dowaieś mi tego darmoziada.

A R r S T.

R ozum iałem , ż e dobrze c z y n iłe m . G D r R S K I.

O! rozumiałem, rozumiałem. Naućzże.Gę, Panie śmieſzku , ź e t o , rozum iałem , nid iefl mewą roiiropnego człowieka.

A R I S T.

N o , daymyz iuż temu p o k o y , p o ż w o l ml WPań pofńowić z.ſobą o intereſfie wa źniey- ſ z y m , który ra' bym iak n a y r o ſlr o p n ie y . . .

G D t R S K I. '

N i e , Mdſpanie. Chcę cię n a y p ie r w e y p r z e k o n a ć , iak mi ten n ie p o c z c iw y Jada- iako fluży, abyś mi uſtawicznie nie w y ­ mawiał, że fię gniewam bez przy czyny.

Zobacz yſz fam natychmiaft. Za miotłeś ty piiaku ſchody ?

M A R C I N .

N ie ty lk o ſ c h o d y , ale i pod ſckodams, G D I R S K 1.

A p od wor ze 3

B i j

3tf G D T R A C Ż , M A R C T N.

Jeżeli Pan n a y m n ie y ſz e zdbło znaydżi's0 w o ln o mi potrącić w m y c ie .

G D T R S K I. '

Czemu n ie napoiłeś m o i e y w ierzc h ow ey k la c zy ?

M A R C I N.

W o l n o p o p y ta ć ſąiiadow, ieśli nie w ł- d z i e l i , żem lą na w et p ł a w i ł , n ie tylk o poita

G D T R S K I.

Dałeś i e y obrok?

M A R C I N . D a ł e m , widział Eiartłomiey.

G D r R S K I.

A ten trun ek Wideńłki i Chinchina8 fąS ta m od nieſione? gdziem ci kazał ie za­

nieść.

M A R C I N.

Już m o ż e do tyc h ezas i r o ſ o t pi ie ta Pani ftaruſzka.

G D I R S K I.

A lifty odnicfteś na pocztę ? M A R C I N . W ię c e y od god zin y.

G D I R S K I.

Mówiłem ci mało fto r a z y , żebyś mi nre

typa i na t y c h p r z e k lę ty c h ikrzypcach twoich.

Jednakże dziś r a n o , rozum iałe m , ie'cała., laia pſow wyła jni nad głową.

M A R C I N.

Dziś rano ? A nie pamięta Pan o t y m , z e m i m o ie ikrzypce w kawałki potłuk ł w czo - ra.

G D r R S K I.

Założyłbym fię , że te dwie fury o l ſ z y n y . . M A R C I N.

Już ſą z ło ż o n e na ſw oim mieyſeu. Co w i ę k ſ z a , prócz t e g o , pom og łem i e ſ z ę z e B a r tło m ie io w i złożyd furę ſiana pod ftrych, popo dii w ałe m z i o ł a , unrnotłem ogrodow e chodniki, łkopałem dwie g r z ę d y , i w łaśnie z a c z y n a łe m tr z e c ią , kiedy Pan zakołacaŁ

G D r R S K T.

D a r m o , muſżę tego proznihka wypędzić z domu. Nie pamiętam , żeby mi który fłu- zący t y l e dawał ok azyi do gniewu. Eorc z domu m e g o , ani mi fię pokazuy w ię c e y n a oczy.

M A R C I N, nafironie.

Co mu fię ftaloł Jakiegoś bardzo kwaś*

a e g o ziadł diabła.

A R T S T, z politowaniem .

W y id ź , m 5y kochany.

S C E N A VII.

G D Y R S K I , A R Y S T . A R r S T

P r a

w

, m oy

W . Pana

Jak widzę

flug dla uflugi , ale tylko , żebyś miał na kogo gderać?

G D r R S K I.

Otoż go macie gadułę.

A R T S T.

C he eſz WPan odegnać Marcina za t o , l e robiąc w ſ z y ſ t k o , co każeſz, i i e ſ z c z e n a d t o , nie daie ci poch op ow do g n iew u : albo raczey gniew aſz Cę o t o , ź e nie m aſz , o co g n ie w a ć fię .

G D T R S K I.

Daley, dalev Moſpanie adwokacie. Wyfław fobie , że ftoiſz za itolikiem do indukty; ni- euy raoie poftępki, wgląday w n i e , bardzoś o t o p r o ſ z o n y .

A R T S T.

M oy bracie, n i e po to, tu p r z y ſ z e d l e m ,

l e c z gdy tu ie f t e m , gdy patrzę na WPa-

na c h im e r y , n ie mogę mu ubliżyć t e g o ,

które mam nad nim , politow ania. Mimo

wſzyftkie p r z y c z y n y do uk ontentow ania ,

K O M E T ) T A . 23 czyż m o ż n a , ultawicznie gniewać fię, gdyrać,

w r z e ſ z c z e ć . . . .

G D T R S K ſ, ittrzeſzcząc . Otoż tak c h c ę , tak mi fię podoba.

A R T S T.

Trochę c i ſ z e y , m oy bracie. Wſzyftko fię WPanu w iedzie po m yśl nie , zdrbw ieſteś, B o g ci dał d z i e c i , u w oln ił od żony : p r z e ­ c i e ż mimo t o , nie widać na tw arzy WPa- na t e y ſpokoyności go ſpodarza, którą u- tlzielać n ależy całemu dombwi. Dręczyſz fię u.ftąwicznie, dręczyſz i t y c h , którzy z tobą żyć m u ſ z ą . ,

G D r R S K I

Gdzieżeś-fię t o , m oy P-anie, tak wym ow ­ n e g o na uczył kazania? Taką rzeczą podług WPana ia mam być c z ło w ie k ie m n i e u c z ­ ciwym ?

- A R T S T.

Ktoź t o mówi ?

\

• G D r.R S K I.

Nie ieftem , zdaie mi fię, a n i o ſ z u f t , ani fknera, ani ig a r z , ani c h c iw y , ani nare- ście taki, iak waść , gaduła.

A R 1 S T.

T o prawda. Nie maſz WPan żadne y z

t y c h wad w yśm iew an ych dotąd na Teatrach,

Vtóre zwracają ną fiebie o c z y wſzyltkicli, a le

z a t o m a ſz iednę, która truie całą p r z y ­ jemność życia , i bardziey dokucza w w ſp o łc - c z n o ś c i , iak wfzyftkie i n n e : bo na r e ſ z e i e m o ż n a niekiedy żyć w zgod zie z oſzuſtem, z iakomeą , z czło w ie k iem n i e r z e t e l n y m , a- l e nie można m ieć iedne go m o m en tu ſpo,-"

Jtoyności z t e m i , których n ie ſz c z ę ś liw e p r z y r o d z e n ie z a w ſz e w, g n i e w unofi, k tó ­ r y c h i e d n o nic r o z g n i e w a , którzy fatalny iakąś czuią roſkoſz w • uftawieznym gdera­

niu i hałaſach.

G D T R S K T.

Prędkoż WPan przeftanieſą mor ali zow ai % P e w n i e mi n ie dałeś i te r a z ok azyi do gn ie w u ?

A R T S T.

O w ſz e m , przeftąię. Z a n ię sh a y m y t e j fp rz eczk i. Pow ie dzia no m i , źe WPan my- ś l i ſ z dziś żenić fię ?.

G D r R S K T.

Pow iedziano, powiedziano. Co komu do Sego, i kto t o ieft t e n powiedziano1

A R r S T.

Zapewnie ei m ó w i l i , któr ych to intę<

srefluie.

G D r R S IC I.

Gbeydę ſię bez nich. Cały świat p e ł e n ,

ieft tych intereffuiących ſlę nawiaſem Icią-

m o ś c i o w , którzy w r z e c z y ſa m ey t y le o n a *

dbaią, co pies o piątą nogę.

K O M E D T A. 33 . A R T S T.

Jak widzę , z WPanem mów ić w i a d e n ſpoſob n ie m oina .

• G D X R S K L Więc m il czeć.

A R r ^{S T.}

Ąle dla dobra 'ſarnegoź WPana znała*

żłoby fię c o do mówienia.

G D T R S K I, Więc mówić.

A R T S T.

Dnia w c z o r a y ſz e g o umyśliłeś WPao o- zgnić bardzo dobrze ſ w o i e dzieci.

G D r R S K I.

S y ć to może.

A R T S T.

Oboie byio p o w o l n e na iego żądanią.

G D r R S X I.

Niechby no nie.

a r

r s

. W ſ z y ſ c y pochwalili te n wybór.

G D r R S IC I.

Wiaśniem o t o dbał wie le . A R T S T.

,Dziś bez źadney p r z y c z y n y , odralenUgt

z u p e łn ie ſ w o ie przedfięwzigeie.

3 6 O D T R A C Z , G D 1 R S K I.

Albo mi n ie w o l n o ? A R r S T..

Obiecawſzy H ortenſy* dla Motldora, dziś lą c h c e ſz wydać za Mazepfkiego, który i n n e v za ſobą ń ie ma z a l e t y , prócz t e y , i e ieft ſzwagrem Pana Staruſzkiewicza.

G D T R S K T, Y c o ź t o WPanu ſ z k c d z i ?

A R T i? T.

A z Klaryflą, zamówioną dla ſ y n a , lam c h c e ſz fię żenić ?

G D T R S K I.

Tak ieft zamówioną. Niech fię iey ſpo- dziewa.

A R T S T.

Pew n ie t e WPana kroki chw alone będą?

G D r R S K I.

A WPan z a p e w n e r o z u m i e ſ z , że ia o t o dbam w i e l e , czy będą p o c h w a l o n e , c z y na;

ganio ne ?

A R T S T.

P r z e c i e ż . . .

G D r R S K I.

O! przecież , przecież. Przecie ż każdy tak c z y n i , lak mu fię podoba. Jeftem Pa­

n e m fiebie i moich dzie ci,

K O M E D T A . * 7 A R T S T.

Nie pr zeczę t e m u , ieft iednak w i e l e r z e c z y , których, przyzw oit ość cz yn ić n ie dozwala. Bo i e ź e l i . . . .

g d r ^r s k r.

O! ieźeli, bo, ale, przede. T e r e f e r e , n ie potrzebuię rad W a ścin y eh , i iużem, ci to n ie fto razy powiedział.

A R T S T.

Jednakże , gdy fię WPan coko lwiek za- ftanowić z e c h c e ſ z . . . .

G D r R S K T.

C zy l e ſ z e z e d łu iſz a ma być e x o r t a ? . . . ‘ Więc nie zdaie fię WPanu> abym fię żenił z Klaryffą ?

A R r ^{S T.}

Lękam fię m o c n o , że by ś t e g o nieżato*

wal potym.

G D r R S K /.

Przyzwoicieyb y może b y ło , żeby p o ſz ła z a Leandra 7

A R T S T.

B e z w ą t p i e n i a , rbwność ieh wieku nay- wig ceyhy WPana przekonać powinna.

G D T R S K I.

Ani to zdaie fię WPanu , abym H o rte n -

fyą w y d a ł ' z a Pana Mazeplkiego?

38. G D T R A Ć Z ,

r s T.

Wſzak to re & nomine m azepa. ZoŁa*

e z y ſ z , z ę córkę n ieſzc zęśeia habawiſz.

G D T R S K ,I.

Nie ſzcz ęś eia nabawię? tak WPan m o w iſ z ? Więc r o z u m i e ſ z , m oy b r a c ie , żebym le - p i e y zrob ił , gdybym p ie r w ſz e m o ie uiścił zamyfly ?

A R X S T.

Z apew ne.

G D I R S K /.

Y um yślnie z ty m p r z y ſz e d le ś do m n ie ?

'

A R r S T.

M n iem a łe m t o być moim o b o w ią z k ie m , dla ſp o k o y ń o ści WPana familii.

G \ D T R S K I.

P rz edziw nie . T e więc ieft WPana zda­

n ie ?

A R r S T.

Przynayrnniey z w e w n ę t r z n e g o mowif.

przekonania.

G D X R S K I.

T y m l e p i e y . P o n ie w a ż fię WPanu tak z d a i e , p r z e t o famo m n ie fię ln a c z e y zda­

w ać będzie: i m iło mi zerwać dwa mał- źe ń f t w a , a drugie dwa fkoiarzyć, um yśln ie

n a złość, W P a n u . . .

A R T S T.

A le przeW g i y w y ! p r z e c ie fię zaftanow

(bracie...

K O M E D T A . a 3 , G D r R S K I.

1. zaraz idę w ty m in t e r e f lie , do Panm Faſeykulikiżgo m o i e g o . p l e n i p o t e n t a .

. A R I S T.

Ale m oy bracie!

G D T R S IC I.

Moy b r a c ie , m o y b r a c i e . . . Kłaniam.

‘T c E . N A V I I I .

J A S , G D Y R S K I , A S Y S T , D O R O T K A .

D O R O T Ę A.

]V !"

Dobrodzieiu, Jaś ſzuŁa WPariS Dobrodzieia.

G D T R S K

' Czegóż chce te n bęben.

S A S.

Mości tatulu Dobrodzieiu, na piſ ał em dżiż jnoią l e k c y ą . b ez i a d n e y omyiki. Patrz WPan Dubrodziey.

G D T R S K ſ , rzucaiącniti w omjſtxfeytt.

Nie mam te raz czału , day mi pokoy, S A S . '

M o y Mości Dobrodzieiu choć też fpoy*

rayi WPan Doborcdziey.

3o G D T R A C Z,

G D T R S K I.

A le mówię to bie : ź e n ie mam czaſu, S A S .

W ſzak t o na yw ię cey c h w i l a , . . . G D T J R . S K / . A le n ie mam okularów.

§ A S.

Ja fam będę c z y t a ł .

'G D I R S K V

Co za up rzykrzone dziecko.

A R T S T.

Czemuż mu nie do godzić , kiedy fię 2 ſwoią ch c e .p o p iſa ć appiikacyą.

3 A S.

P r z e c zy ta m nąyprzod po Polſku, a p o ty m po łacinie . L u d z i e . . . Przynaym nie y ta ł a ­ c in a , n ie ieft tak z aw it a, iak była w c z o - srayſza. Zobaczyſz WPan D obrodziey, źe wſzyftko zr o z u m ie ſz .

g d

r

s

i : Z eby lic ho porwało t e g o bębna.

3 A S , czyta.

L udzie, którzy ſie nie rozśmieią nigdy,, t»

raczey za w ſze gdyraią, ſ ą podobni do tych ſ\'o -

gich bejłyi, k t ó r e . . . ...

K Ó M E D T A . 3J

G D t R S K I , wijcina mu policzek.

Otoż maſz b e l ł y o ! . . . Pudź powiedz ſw s - mu oflowi d yrekto row i, n ie c h ci in ſ z e zadaie lekcye.

D 0 R 0 T K A , na Jlronit.

B ie d n e d z i e c k o !

A R T S T, na Jlronie.

Śliczna edukacya!

S A S , ze złośliwym płaczem.

Dobrze , dobrze. WPan Dobrodziey biiefa m n ie za to , że fię dobrze u e z ę , n ie b§«

dęż fię odtąd uczył.

G D T R S K I.

Mil cz c h ł o p c z e , m i l c z . . .

& A S.

N ie ch piorun ſ p a l i , i kfiąſzki , i łacinę?

G D T R S K I.'

Co t y m ó w iſz , co t y m o w i ſ z . . . niecnd- t o ? . . p o c z e k a y , pocźekay.

S A S .

T a k , p o czek a m , poczekam. Oto z ą m o y policzek ( rozdziera ſex tem . )

G

D T R S K T.

’ Ah! złośnik p r z e k l ę t y ! , . Co ia widzę! co

ia widzę! r o ż e k , rożek.

3 *

g d r r a ę z , S A S .

Tak r o ż e k , rożek. Jutro o ty m czafie.

T o famo zrobię z gramatyką i z e w ſz y - Iłkiemi kfią:’ka mi, nie ch ie w ſzyd kie kaduk p o r w ie ode mnie.

G D T R S KI.

Co za n ie g o d z iw y ! co za przeklęty! có z a n i e c a y c h ło p ie c! codżień t o baf- d z ie y n a zie u i y w a m o i e y d ob roci.

D O R O T K A .

Rubek to k u b e k , ta tu lo w y k ap ały !.

G D r R S K /.

Co t y mbwiſz?

D O R 0 T K A .

Mos Hę, i e Jaś w y ſz ed ł w zło ści cały, G D r R S K I.

A toBie , co do t e g o , Mościa p anno wſzę*

8v wiciblka?

A R T S T.

W rzec t y ſ a m e y , poco fię w to m i e ſ z a ſ ź Dorotko! Pan brat ma racyą.

G D T R S K I O t o i n ie mam racyi.

A R Y S T .

Jak fię nareście podoba. A le pow róć­

m y raczey , braciſzku, do nafzego i n t e i e l ſ u , o którym m ów iliśm y.,

G D I R S K I.

Nie mam czaſu. Idę do mego P l e n i p o t e n ­ ta. Kłaniam. Czegóż z n o w u chce te n ofioł.

S C E N A I X.

P E D A N C K I , G D I E S K I , A R I S T , D O R O T K A .

P E D A N C K I.

M O ś c i D o b r o d z ie iu ... . G D I R S K I.

Coż tam ? m ówże, Mości Dobrodzieiu. W ła ­ śnie w zły czas wybrałeś ſię do m n ie m o y Mości Dobro : Póydź orzn iy rózgą Jafia.

• , P E D A N C K I . Obić Jalia ? Jaś abiit, effugit, erupit.

G D X JR S K I Co ! Jaś uciekł ?

P E D A N C K I . Effugit.

C

34 G D T R A G Ż , G D r R S K I.

Ci ſzk o la r ze z a w ſ z e muſzą margać ła c i­

ną- Mow po Polfku, kiedy um ieſz, moy bra­

c i e , albo podź mi z oczów.

P E D A N C K /.

Kiedy fię tak p o d o b a ł o , Jit pro rcttione V

' Iwiłas.

G D r R S K I.

J eſż cze łacina! ale do wſzyftkich diabłów mew po Polfku, ieśli umieſz.

P E D A N C K I.

Nie chże i tak. C zytam y w S e n e c e . , . . G D I R S K I.

A l e co ma waścin Seneka do uc ie czki Jafia ?

P E D j i N C K I .

N a r e ſ z c i e , kiedy Pan c h c e , żeby m z nim mo'wił po polfku , powiem bez ogrt dki, żeś bardzo porywczo dał po liczek moierru u- c z n io w i. Karanie ieft p o t r z e b n e , concedo‘

A le t e z nic nie ma g o rſze g o nad to kara- n i e poryw cze , i bez żadney p r z y c z y n y , gdyż zamiaft proftowania umyflu, rac z e y go kazi i o b u r z a . . . Surowość rodziców i

n a u c z y c ie lo w , iak mówi S e n e k a . ; . . . G D T R S K I.

A z a w ſz e ten S e n e k a ! , . Zapalona g ł o w o ,

pbdź do ftu katów z fwoim waryatem Se-

K O M E D T A. ₃₃

neką-, ani mi fię nawiiay na o c z y , ieśli nie będzie Jafia.

P E D A N C K I.

Ale Mości Dobrodzieiu .

G D T R S K / .

E , e, e, Mości Dobrodzieiu1, Mości Do*

brodzieiu. . . Zaraz mi ſzukać Jafia.

S C E N A X .

G D Y R S K I , A R Y S T . A R T S T,

" \ v ij?c m n ie WPan fluchać n i e cLceſz ? G D T R S K I.

Kłaniam. H e y Marcinie! niech mi okul- baczą moią klacz kaſztanowatą. Muſzę po- iećhać do ie dn ego p a c i e n t a , ktofy ciężko

choruie. .

5 6 G D T R A C Ż ,

S C E N A XI . .

A R Y S T , D O R O ' T K A . A R I S T.

C O za czło w ie k! Czy w i e ſ z Dorotko o

czym o n zamyśla ?

D O R O T K A .

M o ż e w i ę ce y i e ſ z c z e , n iż WPan. Jagu- fia pokoiowa Klaryffy uwiadomiła mię o wſzyftkim . Czy zgadłbyś WPan dla cz^go od w c zo ra Pan Gdyrłki umyślił żenić fig z Klaryffą?

A R T S T.

Kto w i e ? . . m o ż e fię zakochał.

D O R O T K A .

T o , t o , za k o ch a ł! Właśnie też nad t a ­ k i m , iak o n , c z ło w ie k ie m m iło ść co doka- zać może.

A R I S T.

C o i p r z e c i e ?

D O R 0 T K A .

W iado mo W P a n u , żeśm y radzili Klaryſ-

fie, aby fię w obecności Pana Gdyrfkiego

pokazyw ała być złą i ciężką dla flu g , a to

dla podobania mu fię, i z n ie w o len ia g o ,

ażeby p o z w o lił na malzeńltwo i e y z ſwoina

ſy n e m Leandrem,

K O M E D I A . 37- A R T S T.

Wiem.

D O R O T K A .

W czora w w i e c z ó r Pan Gdyrfki b ył w pokoiu Pana Staruſzkie w ic za, a Klaryffa w ſwoitn, który ieft Zaraz tuż n a p r z e c iw oycowfkiego. Jaguſia zrobiła iakąś małą ſzkodę , KlaryſTą zaczęła ią łaiać. Pan Gdyr- iki, uftyfzawſzy t e n hałas porzucił na- tychmiaft Pana S ta r p ſz k ie w ić z a , pobiegł do i e y p o k o iu , i zaczął pomagać łaiania. B i e ­ dna Jaguſia mufiała zeyść im z o c z u , Kla­

ry fſa udała, że ią odprawia. Od tego m o ­ m e n t u na ſz Gdyracz o ſo b liw ſz y ku n ie y p o w zią ł ſ z a c u n e k , i myśli z nią ſię żenić.

A R T S T.

Z tak ladaiakich p o budek!. . D 0' R 0 T K A.

Y oświadczył ftę z tym Panu Staruſzkie- w ic zo w i. Pan S fa r u ſ z k i e w i c z , p o c z c iw e i dobrowolne dziadoſko, z e z w o lił na co pod k on d ycyą, aby nawzaiem Pan Gdyrfki dał Hortenſyą Panu Mazepfkiemu ie go ſz w ą ­ g r o w i: nie dla cz e g o in n e g o z a p e w n e , t y l ­ k o , z e radby ſię go pezbyć z domu.

A R T S T.

W ież o t y m Kldryffa?

D O R O T K A .

Panna n ie w i e , cz y ż y ie , tak t o wzięła

m o c n o do ſerca. Powiedziałam i e y to n i e

d a w n o , pobiegła co prędzey do oyca* z a ­ częta płakać i załamywać r ę c e ; o c i e c iuź t e g o p o c z y n a żałować.

A R T S T.

T r z e b a i te m u c z y m pr ędzey zapo biedz, D O R O T K A .

Juz ia z nią i z Jagienką zac zęłam o t y m m y śle ć , i uło żyliśm y między ſobą p e ­ w n y p r o ie k t v Ucie czka Jafia podaie mi do myśli iedną ſ z t u e z k ę , kcdręy potrzebą będzie użyć.

A R I S T.

N a p r z y k ł a d : i a k ą 1

D O R O T K A .

Opowiem WPanu w fp o ſo b n ie y ſz y m eza- fie.

, A R T S T.

Pódźmyż oftrzedz Leandra i Hortenſyą.

P oroz um iemy fię razem w ſ z y ſ c y , z atym nam dobrze r z e c z y pbydą.

R O R O T K A .

Chodźmy, chodźmy. Nąſz gderacz bar- dzoby był ſz c z w a n y m l i ſ e m , gdyby miał uniknąć fideł, które na n ie go myślę zada

wić

K O N I E C A K T U I.

\

S C E N A I .

M A R C I N, fam.

P R

to rzecz narowifta ſzkapa, a g o r ſz y i e ſ z c z e Doktor gdyrliwy. Jak biedny c z ł o w i e k , kiedy mu przyidzie ftużyć takim dwom bydlętom . . . Nie m a co m ow ie, pr zedziw nie fię d o b r a l i . . . . Całym zaſapany i z m o r d o w a n y . . . Bogu d z i ę k i , źe fię przę-

« ie m oy n o w ic y ą t d k o ń c z y ł, n i e będzie t e g o wię cey.

S C E N A II.

M A R C I N , D O R O T K A , D O R O T K A .

U

t o ? ſzukaiam c i ę . . . Gdzieżeś był?

M A R C I N .

W pa ko wałem nafzego gdyracza na iego

przeklętą narowiftą kobyłę Pojechali na-

r e ſz c ie z lic hem ,i edno n a w ie r tg a w ſz y fię, a

drugie naha ła ſo w a w ſz y do woli. Ja za

m o l e uflugi doftaiem batem po ple cac h i na drogę te ft ym oniu m całego piekła.

D O R O T K A.

Odprawił cię ?

M A R C I N.

Y n ie z a p ł a c i ł . . . A le m n ie y dbam o to.

D O R O T K A.

C zy ta k ? Słu chayźe, ieśli c h c e ſ z fię p o m ­ ścić , nim i e ſ z c z e będzie w e c z o r , podam c i do tego śliczną bardzo ofcazyą.

M A R C I N.

Prawda to ieft, i e duch pomfty n ie o- znac za dobrey duſz.y, ale na reſz cie ieftem c zło w iek ie m na n ie ſp r a w ie d liw o ś ć czułym.

. M ó w c o m a ſz m ów ić , wſzyftko ucz ynić i e ­ ftem g o t o w .

D O R O T K A .

P o w ie m ci p o t y m , ter az idź na ftraź w

j-og ulicy, i fkoro z o b a c z y ſz powracającego

g d y r a c z a , natychmiaft znać mi daway. O-

t o i moia Pani.

K O M E D Y A. 4 1

"... i i i .

S C E N A I I I .

H O R T S N S Y A , D O R O T K A . H O R T E N S T A.

B r a t m ay .i ftryi p o ſ z ł l po KlaryfTę, i

% nią tu przy idą.

D 0 R 0 T K A.

Bardzo dobrze. W P an n a, ieźeli ią o c ie c zagad n ie , abyś ſ z ł a za Mazepſkiego , uday, żeś p o w o l n a , ani go uporem gnieway.

i i

H O R T E N S T A.

Ale c z y - m o ż n a moia D o r o tk o ? /k orom u raz p o w ie m t ak ?

D O R O T K A . To drugi raz p o ^ i e ſ z nie.

H O R T E N S T A.

Ze te z ty fię zaraz g n ie w a ſz . D O R O T K A .

D a y i e fię WPanna p o w o d o w a ć , i ftuchay.

H O R T E Ń S T A.

A ieżelt t w o y zamyił n ie uda ſię T D O R O T K A .

R ob ie , co ci fię podoba.

Dla Bo ga! iakeś niecierpliwa. Czy m o ­ ż n a , żebym fię n i e wzdrygsła iść za c z ł o ­ wieka n a y b r z y d ſ z e g o , i nay g iu p ſs eg o w świecie.

D O R O T K A .

Nie byłabyś WPanna iedna. Znamy k o ­ b i e t y tak piękne , iak W P a n n a , że maią m ęż ów w ie r u tn e ftraſzydła, mężowie p ię ­ kni maią znow u koczkodany Dobrze to ieft iedno na drugim odwetowane. Interes nay- cz ęściey łączy ftadła ; muſi też tak wypaść c z a ſ e m . . .

H O R T E N 'S I A.

Cudze n ie ſz częście małą ieft dla nie- ſz częsiiw eg o pociechą.

D 0 R 0 T K A.

Ponieważ WPanna tak w ie le cb eefz mędr­

kować; coźbvś p o c z ę ł a , gdyby mimo t o , co ia zamyślam u e z y n :ć , o c ie c WPanny uparł fię wydać ią za Mazepfluego ?

H O R T E N S T A.

Nie w i e m . . . umarłabym.

D O R O T K A .

Umarłabyś? m o y B o ż e ! . . A gdybyś n ie m ogła um rzeć?

H O R T E N S T A.

Byłabym pcftuſzną. Tak ieft , D o r o tk o , po-

fluOną. C no tliw a Panna n ie ma i n ſ z e y przed

ſobą drogi.

K O M E B T A. .. 4 3

' H O R T E N .V T A.

A mole in n e ieft z d a n ie : p roſzę go po- Ruchać. Ze c n o t a zabrania iść pannie m i ­ nio w o li ſwoich ro d zip o w , za c z ło w ie k a , choćby go koc ha ła, to prawda; aie żeby c n o ta broniła o p i z e ć fię ich w o l i , kiedy chcą P an n ie dać m ę ż a , którego ona n ie k o c h a , to nie prawda.

H O R T E N S T A.

Wiadomo c i , z e nie t e n ieft ſpoſob m y ­ ślenia m o ie g o oyca , iak innych ; gdybym t a z na to z e z w o l i ł a , mówię c i ...

D O R 0 T K A.

T o , t o , z e z w o l i ł a , fiuchay m n ie WPan- ną. Co fię t y c z e małjeńflwa , Panna ma ſw o ie pr zyzwolenie , i od w oła nie . . . ale m y n ie przyidziemy do tego. Niech tylko Kla- ryſſa ſ w o i e robi, a WPanna zrob znow u t o , co ci r a d z ę ..- ; ,..

S C E N A IV.

M A R C I N , H O R T E N S Y A , D O R O T K A . M A R C I N.

N A t r w o g ę , na trwogę, Pan Gdyrfki, Pan Gdyrfki.

D O R O T K A .

Cz y iuz pow rócił ?

4 ł G D T R A C Z , M A R C I N.

Nie , a le B a r t ł ó m i e y prowadzi klacz ie« - g°- H O R T E N S r A.

A m o y o cie c?

M A R C I N.

Maleńki przypadek z ſa d z if go o kilka Z tąd krokow.

D 0 R 0 T K A . Co za przypadek ?

M A R C I N .

Gdy miiał wrota le dnego z n a ſz y c h ſą - ſiadow , muc , któremu znać figura iego n i e podobała fię, zaſzczeknął ; zlękła fię na t o k l a c z , fkoczyła w prawą v a Pan Gdyr- iki przechybnął fię na lewą.

H O R T E N S T A .

Dla Boga ! Czy tylko n ie ſz w a n k o w a ł ? M A R C I N.

1 Zdrów? iak ryba. T era z kłóci fię z m u ­ cem i z g o ſp o d a r z e m , przybędzie tu za chwilę.

H 0 R T E N S T A.

Zap ew n e będzie w zły m hum orze, U c ie ­ kam do fiebie.

D O R O T K A .

Coś fię n ie długo bawił?

K O M E D T A. 43

• M A R C I N.

B o iuz zafta? po h ar ap ie , iakem S yſzat od Ba rtlomieia.

D 0 R 0 T K A.

. Czy po in n e g o poftnno d o k to r a ? M A R C I N.-

N ie ; a le ch o ry ſp rzyk r zył fobie m o c n o w niebytności i e g o , i nie doczekawfzy fię w i z y t y d o k to r fk ie y ,- fam ſwoią walą po- ſ z e d t na ta m t e n świat.

D O R O T K A .

Z aw fz e mu ſię t o trafia. A le ftyſzę g o , ſchroń fię, żeby cię n ie poltrzegł. Powiedz Klaryſlie, niech zaraz tu p rz y id z ie , a ona p o w ie ci znowu , co mafz czynid. Stuchay*

ż e , ( ſzepce mu do ucha. ) M A R C I N.

R ozum ie m , rozum iem. ( odchodzi. )

S C E N A V.

G D Y R S K I , D O R O T K A . G D r R S K I.

Z ^ E b y was i a ſn e pioruny p o b i ł y . 1.. F o ­ c z e kay niecna g a w ie d z i, iaydaki, pſubratyj nikczemna hołoto. Nauczę ia w as, iak ma­

c i e odtąd uwięzywać te pfie ſobaki, m u e y , i

kundle waſze.

46 G D T R A C Z , D O R O T K A .

Niepoczciw y też t o , t e n n a ſ z ſąfiad.

Mówiłam t y l e razy temu n i e c n o c i e . . . N o , n o ; tę r z e c z zda y P^an na m n i e , nauczę ia go r o zu m u , popamięta rulki miefujc.

G D T R S K I , na Jtronie.

Ta d z ie w czy n a zdaie mi Gę być d o b r a . . . Jaś c z y p o w ro c il ?

D O R O T K A .

J e ſz c z e go n i e m a , Mości Dobrodzieiu.

G D r R S K I.

N ie poczciw y bęben z a g r y z ie mię. Któż go poſzedl ſzukać t

D O R O T K A . Pan Pedancki, i chłopiec i e go.

G D I R S K

Niech Bog b r o n i, żeby mi Gę miał kędy zawafęſać chłopiec.

S C E N A VI.

G D T R S K I , D O R O T K A , L O K A T . L 0 K A r.

P A n Mazepſki chce Gę z Panem widzieć.

G D T R S K I .

ProGć go. Muſzę z nim pomówić, i widzieć*

le żeli w rz e c zy fa m e y taki gamoń, iak pa-

wiadaią.

K O m E D T A . 4 7

S C E N A VII-

G D Y R S K I , D O R O T K A , M A Z E P S K I , L O K A Y .

G D T R S K I.

P

do fiebie b liż e y , M oſpanie na­

rz e c zo n y z i ę c i u . . . No przyftąpze WPan.

D O R O T K A , do Mazepjiiego.

J e ſz c z e bli źey. Jegomość n ie lubi głośno gadać.

M A Z E P S K I , przyjlępuiąc niezgrabni*.

Niczego.

G D T R S K I , za każdym przemówieniem w patruie fię w niego, i czeka odpowiedzi.

Sluchayźe WPan. Chcą we m nie wm ów ić , z e wydaię moią córkę za głupca.

M A Z E P S K I . Czy tak 1

G D r R S K I.

A le z n a ć , że temu nie w i e r z ę , kiedy 13 za WPana wydaię.

M A Z E P S K I , ktaniaiąc Jię.

A Mości Dobrodzieiu!

G D r R S K I.

Co wię kſza z dobrym poſagiem*