Życie i twórczość H.CH Andersena

Życie i twórczość H.CH

Andersena

Życie Twórczość

Baśnie

Hans Christian Andersen

duński poeta i pisarz, stał się sławny na całym świecie przez swoje

baśniowe

opowiadania dla

dzieci

Urodził się 2.04.1805r. w

mieście Odense na wyspie

Fionii.

Dom Andersena

W świat baśni wprowadziła go jego babka,

a ojciec stworzył mu pierwszy kukiełkowy teatr.

Od dzieciństwa chciał zostać aktorem, jednak nie dość

atrakcyjne warunki fizyczne uniemożliwiły mu realizację planów.

Pochodził z ubogiej rodziny,

jego ojciec był szewcem, a matka praczką.

Nie mając środków materialnych, w wieku 14 lat udał się do Kopenhagi, by tam uczyć się i jednocześnie tworzyć.

Uzyskał stypendium królewskie, które

umożliwiło mu naukę w szkole, a później studia.

Poprawa sytuacji

materialnej pozwoliła Andersenowi na

rozwijanie zainteresowań.

Był ciekaw świata, toteż

odbył wiele podróży po

Europie.

Twórczość pisarza

Twórczość literacką zaczął jako nastolatek, ale

swoje pierwsze dojrzałe dzieło, „Improwizator”,

napisał w wieku 30 lat.

• Na dorobek Andersena złożyły się również:

powieść „Książka z obrazkami bez obrazków”,

• opis podróży po Europie „Bazar poety”, powieść „Dwie baronówny”,

• libretto do opery narodowej „Mała Kirsten”, autobiografia „Baśń mojego życia”

• oraz powieść „Piotr Szczęściarz”.

W 1835r. ukazał się

pierwszy zbiorek baśni baśni Andersena, „Baśnie

opowiedziane dla dzieci”, po czym, sukcesywnie, w formie zeszytów,

wychodziły kolejne części ,

łącznie około 150 baśni

Większość utworów została wymyślona przez H.Ch. Andersena i nie ma podobnych baśni na baśni świecie.

Niektóre powstały z inspiracji obcą literaturą, wiele jest opartych na motywach ludowych.

Baśnie Andersena odzwierciedlają świat człowieka, ten dobry i ten zły.

Pod postaciami zwierząt,

roślin, przedmiotów domowych,

kryją się charaktery ludzi.

Baśń

• Zazwyczaj niewielkich rozmiarów utwór, w którym dominują elementy fantastyki.

• Opowiada o siłach nadprzyrodzonych,

nadziemskich, czarodziejskich, cudownych zdarzeniach, nadnaturalnych postaciach i zjawiskach, walce dobra ze złem.

• Zawiera ludową mądrość, przedstawia

wierzenia ludowe i magiczne.

Najbardziej znane baśnie Andersena

• Księżniczka na ziarnku grochu

• Dziewczynka z zapałkami

• Pasterka i kominiarczyk

• Dzielny ołowiany żołnierz

• Królowa Śniegu

• Latający kufer

• Nowe szaty cesarza

• Ogrodnik i jego chlebodawca

• Mała Syrena

• Słowik

•Dzikie łabędzie

•Krzesiwo

•Świniopas

•Pasterka i kominiarczyk

•Stara latarnia

•Głupi Jasio

•Bałwan ze śniegu

Na całym świecie twórczość duńskiego pisarza jest ceniona do dziś.

Pomniki Andersena

„Anderse n

z

kolocków

Lego”

W Muzeum H. Ch. Andersena spotkać

można bohaterów jego baśni.

Czy znasz tytuły tych baśni?

Spróbujcie zgodnie z

kolejnością wyświetlanych ilustracji zapisać

w kartach pracy tytuły baśni,

z których one pochodzą.

Andersen zaprasza nas na spotkanie

z Brzydkim kaczątkiem.

Kim było Brzydkie

Kaczątko?

Przypomnijcie sobie, jakie cechy mają ptaki.

Czym różnią się one od

ssaków?

Łabędzie

• Łabędź jest to duży, wędrowny ptak wodny.

• Samce są większe od samic.

• Dorosłe osobniki są białe, mają pomarańczowy dziób.

u nasady z czarną naroślą, a ich nogi są czarne.

• Młode łabędzie są szare (białe od 3. roku życia), choć zdarzają się osobniki białe już od wyklucia.

• Dorosłe osobniki nie nurkują, choć pisklęta posiadają tę umiejętność.

• Wymiary: średnia dł. ciała to ok.170 cm, rozpiętość skrzydeł to ok. 235 cm,

a waga to ok. 8 - 12 kg.

•

Łabędzie w Polsce można spotkać nad zbiornikami wodnymi z dużą ilością trzcin.

• Zakładają gniazda w trzcinach( jest ono pływające),a rzadko na lądzie lub w innych trudno dostępnych miejscach.

• W ciągu roku, w kwietniu lub maju, samice składają od 5 do 9 jaj.

• Jaja wysiadywane są przez okres 35 dni tylko przez samicę, podczas gdy samiec pozostaje w pobliżu, broniąc w razie potrzeby gniazda.

• Pisklętami opiekują się zarówno samiec jak i samica. Młode zdolność do lotu uzyskują po około 4 - 5 miesiącach.

• Pożywieniem łabędzi są rośliny.

• Łabędzie są ptakami chronionymi.

Młode łabędzie

Poznajemy lekturę „ Brzydkie

kaczątko.”

Wykluwanie się piskląt

Było lato. W gnieździe kaczki wykluły się pisklęta. Pozostało

tam jedno jajo, które stara kaczka uznała za indycze. W końcu

i ono pękło. Pisklę, które z niego się wydostało było szare i dużo

większe od swojego rodzeństwa.

Brzydkie kaczątko pośmiewiskiem podwórka

Ptactwo domowe stwierdziło, że pisklę jest bardzo brzydkie. Zarówno kaczki, jak i kury dziobały, potrącały, kopały i wyśmiewały biedne kaczątko. Nawet rodzeństwo było dla niego niedobre.

Dziewczynka, która sypała ptactwu

ziarno z obrzydzeniem odpychała je od siebie nogą. Ostatecznie brzydkie

kaczątko uciekło na wielkie bagno,

martwiło się brakiem urody. Udało mu

się przeżyć polowanie na dzikie kaczki.

Pobyt w chatce staruszki

Wieczorem zbliżyło się do nędznej chatki, w której mieszkała stara kobieta z kotem i kwoką. Staruszka, mająca słaby

wzrok, uznała je za tłustą kaczkę i posadziła, by wysiadywało

jajka. Oczywiście nic z tego nie wyszło. Razem z nią w chatce

mieszkał kot i kwoka. Dokuczali mu, więc postanowiło ruszyć

w świat.

Podziwianie odlatujących łabędzi

Nadeszła jesień, dni stawały się coraz

krótsze i zimniejsze. Pewnego dnia

kaczątko zobaczyło stado wielkich,

ślicznych ptaków. Bardzo marzyło

wtedy, by stać się jednym z nich.

Przymarznięcie do lodu

Nastała zima. Kaczątko zatrzymało się na leśnym jeziorku, gdzie pływało i nurkowało, aż do czasu, kiedy jego

powierzchnię pokryła lodowa powłoka. Od śmierci

uratował go wieśniak, który rozbił lód i przyniósł ptaka do domu. Tam chciały się z nim bawić dzieci. Kaczątko

jednak wystraszyło się i uciekło.

Powtórne spotkanie z cudownymi ptakami

Wiosną, gdy słońce znów grzało, brzydkie kaczątko

rozwinęło skrzydła i bez trudu poszybowało. Ponownie

spotkało łabędzie, ale bało się do nich zbliżyć. Przechyliło

głowę nad wodą i wtedy, niczym w lustrze, zauważyło, że

stało się pięknym łabędziem.

Szczęście łabędzia

Przybiegły dzieci. Radośnie klaszcząc, witały nowego łabędzia. Ptak wreszcie czuł się szczęśliwy. Po tych wszystkich cierpieniach i przeciwnościach losu,

dopiero teraz potrafił ocenić swoje szczęście. A duże łabędzie pływały naokoło niego i gładziły go

dziobami.

- A my powinniśmy pamiętać, że w każdym

brzydkim kaczęciu drzemie potencjał, aby

móc przeistoczyć się w pięknego łabędzia.

Dziękuję za uwagę!