Anna Kszak-Krzyżanowska
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Wałczu
TURYSTYKA BIEGOWA W POLSCE
Streszczenie
Celem artykułu jest przedstawienie dynamiki rozwoju turystyki biegowej w Polsce, korzyści płynących z rozwoju nurtu zarówno dla organizatorów imprez biegowych, jak i uczestników tych imprez. Analizie poddano protokoły ukończenia biegów maratońskich w Warszawie, Wrocławiu, Poznaniu i Krakowie w latach 2007-2012. Tej samej obserwacji poddano wałecki bieg im. Z.
Krzyszkowiaka w latach 2007-2012.
Główne wnioski nasuwające się z przeprowadzonej analizy to: w ciągu pięciu lat liczba osób, które ukończyły biegi maratońskie, wzrosła trzykrotnie (wykres 1), podobny trend zaobserwowano w biegu wałeckim im. Z. Krzyszkowiaka, gdzie liczba uczestników wzrosła również trzykrotnie (wykres 3), 3/4 badanych zna termin „turystyka biegowa”, prawie wszyscy zwracają uwagę na krajobraz otaczający trasę biegu (91%), a 68% zwiedza miejsca, w których rozgrywana jest impreza biegowa (tabela 1).
Turystyka biegowa zaczęła rozwijać się wraz z popularyzacją biegania, jako formy rekreacji.
Zainteresowanie masowymi imprezami biegowymi zaowocowało potrzebą poznawania świata w inny niż dotychczas sposób. Turystykę biegową można traktować jako wyspecjalizowaną formę turystyki sportowej. Zawiera w sobie elementy wychowania i zdrowego stylu życia. Turystyka, rekreacja i sport występują w ścisłych relacjach między sobą. Współzależność ta jest wielostronna, a podłożem tego związku są wspólne cele. W propagowanie imprez masowych włączają się media, kluby i towarzystwa sportowe oraz przedsiębiorcy, którzy stają się sponsorami. Ambicją strategicz- nie myślących władz samorządowych miast jest organizowanie na swoim terenie maratonu – naj- bardziej prestiżowego biegu masowego.
Słowa kluczowe: turystyka, sport, rekreacja, turystyka sportowa, turystyka biegowa.
Kody JEL: I15
Wstęp
„Turystyka” oznacza zorganizowane lub indywidualne wyjazdy poza miejsce stałego zamieszkania, mające cele krajoznawcze albo będące formą czynnego wypoczynku. De- finicji turystyki jest wiele; zmieniają się, ewoluują w czasie pod wpływem zjawisk zwią- zanych z otoczeniem. Światowa Organizacja Turystyki (WTO) proponuje, żeby turystykę traktować, jako: „ogół czynności osób, które podróżują i przebywają w celach wypoczyn- kowych, służbowych lub innych nie dłużej niż rok bez przerwy, poza swoim codziennym otoczeniem, z wyłączeniem wyjazdów, w których celem jest działalność zarobkowa wy- nagradzana w odwiedzanej miejscowości” (Terminologia turystyczna…, 1992).
Zjawisko turystyki można rozpatrywać w aspekcie społeczno-kulturowym i ekono- micznym. Pojęcie to można definiować z punktu widzenia nauk humanistycznych jako proces społeczny, kładący nacisk na rozwój osobowości człowieka. Podejście takie na- kazuje, aby każda czasowa i dobrowolna podróż związana ze zmianą środowiska i rytmu
życia odnosiła się do osobistych kontaktów z naturalnymi, kulturowymi i społecznymi walorami odwiedzanego obszaru. W definicjach ekonomistów akcentuje się: przemiesz- czanie, czasowość zmiany miejsca pobytu, niezarobkowania oraz specyficzne cele tury- styki (Cudowska-Sojko, 2011).
Rozpatrując turystykę w kategoriach rynkowych, zauważa się, że funkcję popytu pełni ruch turystyczny, natomiast funkcję podaży – sfera obsługi ruchu turystycznego oparta na środkach materialnych i organizacyjnych, tworzących szeroko rozumianą gospodarkę turystyczną (Seweryn, 2010).
Z naukowego i poznawczego punktu widzenia wyróżnia się następujące rodzaje tury- styki: biznesową, kongresową, morską, etniczną, polonijną, socjalną, alternatywną, reli- gijno-pielgrzymkową, kulturową, lokalną, wiejską, weekendową, zrównoważoną, sporto- wą oraz kosmiczną (Gaworecki, 2010).
Jedną z wyspecjalizowanych form turystyki sportowej jest turystyka biegowa.
Artykuł ma na celu przedstawienie dynamiki rozwoju takiej formy turystyki w Polsce, korzyści płynących z rozwoju nurtu zarówno dla organizatorów imprez biegowych, jak i uczestników tych imprez.
Turystyka biegowa – opis nurtu
Turystyka, rekreacja i sport występują w ścisłych relacjach między sobą. Współzależ- ność ta jest wielostronna, a podłożem tego związku są wspólne cele. Przykłady współza- leżności są określane jako szeroko pojmowana gospodarka turystyczna.
Znawcy przedmiotu wymieniają wśród rodzajów turystyki turystykę sportową (Kraw- czyk, 2006, 2010). W taki rodzaj turystyki wpisuje się stosunkowo nowe zjawisko w Pol- sce – turystyka biegowa. Łączy się ona, a nawet jest utożsamiana, z turystyką rekreacyjną.
„Rekreacja” oznacza wypoczynek, wytchnienie i rozrywkę (Kurek, 2007). Klarowną definicję rekreacji podaje A. Kowalczyk: są to wszelkie czynności podejmowane dobro- wolnie, dla regeneracji sił fizycznych i psychicznych, a przejawiające się w uczestnicze- niu w rozrywkach kulturalnych i zajęciach sportowych realizowanych w czasie wolnym od zajęć szkolnych, służbowych lub domowych (Kowalczyk, 2000).
Wspólną cechą dwóch form aktywności jest to, że obie są sposobem spędzania wolne- go czasu, wybieranym świadomie i dobrowolnie (Pawlikowska-Piechotka, 2009).
Między turystyką a sportem zachodzi ścisła, wielostronna współzależność, a podło- żem tego związku są wspólne cele uprawiania obu. Obie dziedziny służą celom społecz- nym, wychowawczym i propagują zdrowy styl życia. Sport i turystyka to istotne czynni- ki utrzymania zdrowotności społeczeństwa. Sport, aktywny wypoczynek są najlepszym lekarstwem dla współczesnego człowieka. Współzależność między turystyką, sportem wyczynowym i sportem rekreacyjnym widoczna jest na przykładzie wielkich, międzyna- rodowych imprez sportowych, np. biegów maratońskich.
U podstaw takich imprez leżą względy prestiżowo-polityczne i ekonomiczne. Dzię- ki tym imprezom można podnieść prestiż miejscowości, regionu, a nawet całego kraju.
Można osiągnąć długofalowe efekty promocyjne, zwłaszcza że mass media, reklamując imprezę, wywierają silny wpływ na myślenie i działanie ludzi (Cudowska-Sojko, 2011).
Rozwój turystyki sportowej (a do niej zalicza się turystyka biegowa) i jej struktura są uzależnione od potrzeb turystów i sportowców. Przedmiotem konsumpcji w sferze turystyki i sportu są niemal identyczne usługi i dobra turystyczne (usługi transportowe, noclegowe, gastronomiczne, kulturalno-rozrywkowe, wypoczynkowe itp.) (Dzieńdziura, 2008).
Imprezy sportowe na ogół odbywają się w atrakcyjnych regionach turystycznych lub w wielkich miastach, można uznać, że rozwój turystyki i sportu ma charakter komplementarny.
Tworzenie warunków do uprawiania sportu i rekreacji fizycznej wychodzi naprzeciw rosnącemu zainteresowaniu zdrowym stylem życia, troską o własną sylwetkę i kondy- cję fizyczną, zgłaszana przez zainteresowane grupy społeczne. Przykładem wychodzenia naprzeciw zgłaszanym potrzebom społeczeństwa jest organizacja imprez sportowo- re- kreacyjnych. W związku z tym coraz większym zainteresowaniem cieszy się bieganie (najbardziej naturalna forma ruchu). W wielu miastach organizowane są biegi masowe, w których bierze udział od kilkuset do kilkunastu tysięcy zarówno biegaczy – zawodow- ców, jak i biegaczy – amatorów (tych ostatnich zdecydowana większość).
Ambicją strategicznie myślących władz samorządowych miast jest organizowanie na swoim terenie maratonu – najbardziej prestiżowego biegu masowego. Tego typu impreza odpowiednio nagłośniona przyciąga jednorazowo kilka tysięcy biegaczy. Dobrym przy- kładem do zachęcenia do udziału w imprezie jak największej liczby biegaczy jest udział znanych zawodników, olimpijczyków (nawet w formie VIP-ów, dekorujących zwycięz- ców, honorowych starterów itp.), polityków, aktorów, liderów opinii publicznej.
W propagowanie imprez masowych włączają się media, kluby i towarzystwa sportowe oraz przedsiębiorcy, którzy stają się sponsorami. Przedsiębiorstwa są inicjatorami i organiza- torami eventów marketingowych, dzięki którym promują się wśród potencjalnych nabywców.
Turystyka biegowa zaczęła rozwijać się wraz z popularyzacją biegania jako formy re- kreacji. Zainteresowanie masowymi imprezami biegowymi zaowocowało potrzebą po- znawania świata w inny niż dotychczas sposób. Turystykę biegową można traktować jako wyspecjalizowaną formę turystyki sportowej. Zawiera w sobie elementy wychowania i zdrowego stylu życia. Jest dobrą metodą kształtowania pozytywnych cech charakteru.
Wyrabia silną wolę, przez pokonywanie własnych słabości oraz walkę z zewnętrznymi i wewnętrznymi słabościami.
Można ją utożsamiać z:
– podróżami w celu odwiedzania i zwiedzania miejsca, – podróżami w celu uczestniczenia w aktywności fizycznej,
– podróżami w celu spotkania się i uczestnictwa ze znajomymi w zawodach, – podróżami w celu obejrzenia zawodów, kibicowania,
– podróżami w celu uczestniczenia jako wolontariusz w imprezie sportowej, – uczestnictwem w obozach treningowych,
– uczestnictwem w zorganizowanych przez biura podróży i inne podmioty wyjazdach, których celem są zawody biegowe.
Materiał i metoda badawcza
Analizie poddano protokoły ukończenia biegów maratońskich w Warszawie, Wrocła- wiu, Poznaniu i Krakowie w latach 2007-2012. Następnie sprawdzono, jaką liczbę w tych największych imprezach biegowych w Polsce stanowiły kobiety i jak ona wzrastała. Tej samej obserwacji poddano wałecki bieg im. Z. Krzyszkowiaka w latach 2007-2012 (licz- ba wszystkich startujących oraz liczba startujących kobiet). Protokoły wszystkich anali- zowanych imprez biegowych pobrano ze strony internetowej www. maratonypolskie.pl (wyniki). Ponadto posłużono się ankietą, którą wypełnili biegacze w terminie od 01.04. – 31.05.2012 (w tym również podczas Cracovia Maraton 2012). Na pytania odpowiedziało 186 biegaczy (29 kobiet, 157 mężczyzn). Ankietę na najpopularniejszych forach interne-
towych dla biegaczy zamieścili pracownicy wrocławskiej AWF: Leszek Korzewa, Ewa Misiołek, Adrianna Skarbowska.
Z szeroko rozbudowanej ankiety w niniejszym artykule zanalizowano odpowiedzi na pytania związane z turystyką biegową:
– dlaczego biegasz?
– czy znasz termin „ turystyka biegowa”?
– czy podczas biegu zwracasz uwagę na otaczający trasę krajobraz?
– czy na zawody przyjeżdżałeś wcześniej lub zostawałeś po zawodach, aby zwiedzić miejsce, w którym zorganizowano bieg?
– oraz (co jest bardzo istotne dla prężnie rozwijającego się nurtu), jaki status społeczny posiada interesująca grupa.
Wyniki badań
Analiza największych imprez biegowych w Polsce pod względem frekwencji w latach 2007-2012
Na wykresie 1 przedstawiono liczbę biegaczy (łącznie kobiet i mężczyzn) startujących w największych i najstarszych imprezach biegowych w Polsce: w Warszawie, Wrocławiu, Wykres 1
Liczba osób startujących w największych biegach maratońskich w Polsce w latach 2007-2012
:DUV]DZD :URFáDZ .UDNyZ 3R]QDĔ
Źródło: www.maratonypolskie.pl/wyniki.
Wykres 2 przedstawia prawdziwą eksplozję popularności biegów maratońskich wśród kobiet. W ostatnim pięcioleciu liczba kobiet, które ukończyły bieg maratoński w Warsza- wie, wzrosła czterokrotnie. Podobne tendencje wystąpiły w pozostałych obserwowanych miastach.
Analiza imprezy biegowej w Wałczu, Międzynarodowego Biegu im. Z. Krzyszkowiaka, w latach 2007-2012
Wykres 3 charakteryzuje wałecki bieg pod względem liczby startujących. Bieg ten rozgrywany jest na dystansie 10 km. Wykres potwierdza panujący w Polsce trend. Bieg Poznaniu i Krakowie. Sporządzając analizę ilościową biegaczy, wzięto pod uwagę liczbę startujących, którzy ukończyli bieg maratoński.
Z analizy wykresu 1 wynika, że liczba osób, które ukończyły bieg maratoński, sukce- sywnie z roku na rok rosła. Po pięciu latach (2012 rok) we wszystkich badanych miastach liczba uczestników się potroiła. Najbardziej imponująco prezentuje się (na tle obserwowa- nych miast) Warszawa, gdzie w ubiegłym roku maraton ukończyło 6797 biegaczy, co jest absolutnym rekordem na tle Polski.
Wykres 2
Liczba kobiet startujących w największych biegach maratońskich w Polsce w latach 2007- 2012
:DUV]DZD :URFáDZ .UDNyZ 3R]QDĔ
Źródło: jak w wykresie 1.
Wykres 3
Liczba osób startujących w Międzynarodowym Biegu im. Z. Krzyszkowiaka w Wałczu w latach 2007-2012
Źródło: jak w wykresie 1.
Wykres 4
Liczba kobiet startujących w Międzynarodowym Biegu im. Z. Krzyszkowiaka w Wałczu w latach 2007-2012
Źródło: jak w wykresie 1.
lokalny staje się imprezą ogólnopolską, z czasem startują w nim biegacze z Europy – bieg nabiera rangi międzynarodowej, a liczba startujących się potraja.
Imponująco na tle największych imprez biegowych w Polsce prezentuje się w wa- łeckim biegu ulicznym liczba startujących kobiet. W ostatnim pięcioleciu wzrosła ona czterokrotnie (wykres 4). W roku 2012 w biegu im. Z. Krzyszkowiaka 1/5 startujących stanowiły kobiety.
Analiza ankiety dotyczącej turystyki biegowej
Ankietę zamieszczono na najpopularniejszych forach internetowych dla biegaczy i była dostępna od 01.04. do 31.05.2012 roku. Na pytania odpowiedziało 186 biegaczy (29 kobiet, 157 mężczyzn).
Tabela 1 zawiera procentowy rozkład odpowiedzi respondentów na nurtujące autora pytania związane z rozwijającą się turystyką biegową. Najliczniejszą grupą respondentów okazali się biegacze – amatorzy, w przedziale wiekowym 26-45 lat, żonaci/mężatki, po- siadający wykształcenie wyższe, mieszkający w miastach powyżej 500 tys. mieszkańców.
Tabela 1
Procentowy rozkład odpowiedzi respondentów
Lp. Pytanie Tak Nie
1 Czy znasz termin „turystyka biegowa”? 74 26
2 Czy podczas biegu zwracasz uwagę na otaczający trasę krajobraz? 91 9 3. Czy na zawody przyjeżdżałeś wcześniej, lub zostawałeś po zawodach,
aby zwiedzić miejsce, w którym zorganizowano bieg? 68 32 Źródło: Fragment ankiety internetowej zamieszczonej przez pracowników wrocławskiej AWF.
Na pytanie „dlaczego biegasz” respondenci udzielali następujących odpowiedzi (wy- kres 5):
– dla przyjemności – 19%, – by utrzymać kondycję – 18%, – by lepiej się czuć – 17%,
– by przygotować się do zawodów – 16%, – by pozbyć się stresu – 11%,
– by spotkać się ze znajomymi – 8%, – by zmniejszyć masę ciała – 8%,
– jako element treningu innej dyscypliny sportu? – 1%, – inne – 1%.
Analizując dane dotyczące turystyki biegowej, autorka wyciągnęła następujące wnio- ski:– w ciągu pięciu lat liczba osób, które ukończyły biegi maratońskie, wzrosła trzykrotnie
(wykres 1),
– czterokrotnie wzrosła liczba kobiet, które ukończyły biegi maratońskie (wykres 2), – podobny trend zaobserwowano w biegu wałeckim im. Z. Krzyszkowiaka, gdzie liczba
uczestników wzrosła trzykrotnie (wykres 3),
– najlepiej pod względem liczby startujących kobiet (w porównaniu z obserwowanymi imprezami biegowymi) wyglądał ubiegłoroczny wałecki bieg im. Z. Krzyszkowiaka, gdzie 1/5 stanowiły kobiety (wykres 4),
– najliczniejszą grupą respondentów okazali się biegacze – amatorzy, w przedziale wie- kowym 26-45 lat, żonaci/mężatki, posiadający wykształcenie wyższe, mieszkający w miastach powyżej 500 tys. mieszkańców,
– 3/4 badanych zna termin „turystyka biegowa”, prawie wszyscy zwracają uwagę na otaczający trasę biegu krajobraz (91%), a 68% zwiedza miejsca, w których rozgrywana jest impreza biegowa (tabela 1),
– biegacze podejmują świadomie taką formę aktywności fizycznej, sprawia im ona przy- jemność, są usatysfakcjonowani po zakończeniu biegu (wykres 5).
Podsumowanie
• Turystyka biegowa w Polsce staje się coraz prężnie rozwijającym się nurtem, co po- twierdziły wyniki przeprowadzonych badań,
• Ważnym czynnikiem dla biegaczy wybierających miejsce startu jest atrakcyjność mia- sta zawodów, atmosfera prosportowa na trasie (doping publiczności), chęć zwiedzenia ciekawej miejscowości przy okazji biegania. Ponad 70% biegaczy zna termin „turysty- ki biegowej” i uważa, że taką uprawia.
• Głównymi kryteriami mobilizującymi biegaczy do treningu i startów są motywy rekre- acyjne i kondycyjno-ambicjonalne.
Wykres 5
Procentowy rozkład odpowiedzi respondentów na pytanie: „dlaczego biegasz?”
%\OHSLHMVLĊF]Xü
%\XWU]\PDüNRQG\FMĊ
'ODSU]\MHPQRĞFL
(OHPHQWLQQHM
G\VF\SOLQ\VSRUWX
,QQH
%\]PQLHMV]\üPDVĊ
FLDáD
%\VSRWNDüVLĊ]H
]QDMRP\PL
%\SR]E\üVLĊVWUHVX
%\SU]\JRWRZDüVLĊGR
]DZRGyZ
Źródło: badania pracowników wrocławskiej AWF.
• Aktywność sportowa coraz częściej traktowana jest jako stały element zdrowego stylu życia, wkomponowany w naturalny, codzienny rytm wypoczynku, spędzania weeken- dów czy urlopów. Pojawiła się moda, zgodnie z którą człowiek nowoczesny, wykształ- cony, świadomy i kulturalny jest jednocześnie aktywny fizycznie (Kwilecka, Brożek, 2007).
• Potrzebę aktywności sportowo-rekreacyjnej można zaspokoić dzięki podaży tego ro- dzaju usług (Hadzik, Nowak, 2008).
• Dla miast i regionów dostrzegane są szanse rozwoju dzięki organizowaniu dużych przedsięwzięć sportowych (Szromnik, 2010). Sport masowy coraz częściej postrzega- ny jest jako jeden z determinantów konkurencyjności miast i regionów.
Bibliografia
Cudowska-Sojko A., (2011), Rola turystyki w rozwoju regionu aspekt teoretyczny, Zeszyty Na- ukowe nr 690, Ekonomiczne Problemy Usług, nr 79, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, Szczecin.
Dzieńdziura T. (2008), Kapitał społeczny a rozwój potencjału turystycznego regionu, (w:) Dzień- dziura K., Zmyślony P., (red.), Społeczne i ekonomiczne uwarunkowania rozwoju turystyki w regionie, PWSZ Sulechów.
Goworecki W. W. (2010), Turystyka, PWE, Warszawa.
Hadzik A., Nowak S. (2008), Usługi aktywności rekreacyjno – sportowej w turystyce zdrowotnej uzdrowisk, (w:) Gaworecki W., Mroczyński Z. (red.), Turystyka i sport dla wszystkich w promo- cji zdrowego stylu życia, Wyższa Szkoła Turystyki i Hotelarstwa w Gdańsku, Gdańsk.
Korzewa L., Misiołek E., Skarbowska A. (2012), Turystyka biegowa, wystąpienie na konferencji naukowej: Myślę, więc biegam, Wrocław.
Kowalczyk A. (2000), Geografia turyzmu, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
Krawczyk Z. (2010), Tendencje rozwoju turystyki światowej, (w:) Dobiegała-Korona B. (red.), Zachowania konsumentów na rynku turystycznym, Almamer, Warszawa.
Krawczyk J. (2006), Współczesne trendy w rozwoju turystyki, (w:) Kosiewicz J., Obodyński K.
(red.), Turystyka i rekreacja, WUR, Rzeszów.
Kurek W. (2007), Turystyka, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
Kwilecka M., Brożek Z. (2007), Bezpośrednie funkcje rekreacji, Almamer, Wyższa Szkoła Ekono- miczna, Warszawa.
Pawlikowska-Piechotka A. (2009), Zagospodarowanie turystyczne i rekreacyjne, PPNT, Gdynia.
Seweryn R. (2010), Potencjał turystyczny Krakowa w zakresie przemysłu grupowych, spotkań biznesowych, Zeszyty Naukowe, nr 591, Ekonomiczne Problemy Usług, nr 53, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, Szczecin.
Wyniki biegów ulicznych, http://www.maratonypolskie.pl/wyniki [dostęp: 01.04.2013].
Szromnik A. (2010), Marketing terytorialny. Miasto i region na rynku, wyd. III poprawione, Wydawnictwo Wolters Kluwer, Warszawa.
Terminologia turystyczna ONZ – WTO, (1996), UKFiT, Warszawa.
Running Tourism in Poland Summary
An aim of this article is to describe the dynamics of cross-country tourism development in Po- land, the benefits of the mainstream of both the cross-country event organisers and participants of these events. The analysis comprises records of completed marathons in Warsaw, Wroclaw, Poznan and Krakow, in the years 2007-2012. The same observation referred to the Wałcz race commemo- rating Z. Krzyszkowiak in the years 2007-2012.
The main conclusions that emerge from the analysis are: over five years, the number of people who had completed marathons tripled (Fig. 1); the similar trend was observed in the course of Wałcz Z. Krzyszkowiak race, where the number of participants also increased threefold (Fig. 3);
3/4 of respondents are familiar with the term “running tourism”, almost all pay attention to the surrounding landscape running the route (91%), and 68% visit the venues where the running event takes place (Table 1).
Running tourism began to develop together with popularisation of running as a form of recrea- tion. Interest in mass cross-country events resulted in the need to explore the world in a different way than before.
The cross-country tourism can be seen as a specialised form of sport tourism. It contains the ele- ments of education and a healthy lifestyle. Tourism, recreation and sport are in a close relationship with one another. This relationship is multilateral, and the grounds of this compound are common objectives. The promotion of public events includes the mass media, sport clubs and societies, business people who become sponsors. An ambition of the strategically minded local authorities of towns and cities is to organise marathon in its territory – the most prestigious mass race.
Key words: tourism, sport, recreation, sport tourism, running tourism.
JEL codes: I15
Беговой туризм в Польше Резюме
Цель статьи – представить динамику развития бегового туризма в Польше, выгоды, вытекающие из развития этого течения как для организаторов мероприятий по бегам, так и участников этих мероприятий. Анализ охватил протоколы марафонских бегов в Варшаве, Вроцлаве, Познани и Кракове в период 2007-2012 гг. Такое же наблюдение касалось бегов им. З. Кшишковяка в Валче в 2007-2012 гг.
Основные выводы, которые напрашиваются после проведенного анализа, следующие:
в течение пяти лет число людей, которые окончили марафонские беги, увеличилось в три раза (диаграмма 1); сходный тренд наблюдался в беге в Валче им. З. Кшишковяка, где число участников тоже увеличилось в три раза (диаграмма 3); 3/4 опрошенных известен термин
«беговой туризм»; почти все обращают внимание на пейзаж вокруг трассы бега (91%), а 68%
посещают места, в которых проводят мероприятие по бегу (таблица 1).
Беговой туризм начался развиваться вместе с популяризацией бега как формы отдыха.
Интерес к массовым мероприятиям по бегу привел к необходимости познавать мир другим нежели до сих пор образом. Беговой туризм можно считать специализированной формой
спорттуризма. Он содержит в себе элементы воспитания и здорового стиля жизни. Туризм, отдых и спорт выступают в тесных взаимоотношениях друг с другом. Эта взаимозависи- мость многосторонняя, а основой этой связи являются общие цели. В пропаганду массовых мероприятий включаются СМИ, спортивные клубы и общества, а также предприниматели, которые становятся спонсорами.
Амбицией стратегически мыслящих органов самоуправления городов является организа- ция на своей территории марафона – наиболее престижного массового бега.
Ключевые слова: туризм, спорт, отдых, спортивный туризм, беговой туризм.
Коды JEL: I15
© All rights reserved
