[Należymy do pokolenia]

[Należymy do pokolenia]

S T A R E I Ul

O

W

¥ E

A le n ie d ep czcie p rzeszłości ołtarzy, Choć m a c ie sa m i d osk on alsze w z n ie ść ; N a n ic h s ię jeszcze ś w ię ty o g ień ża r z y I m iło ść lu d zk a stoi tam n a straży

I w y w in n iś c ie im cześć! (A DA M A S N Y K „Do m ło d y ch ”)

N ależym y do pokolenia, które przechodzi głębokie przem iany, które tw orzy podwaliny nowego historycznego okresu rozw oju kulturalnego, społecznego i narodowego. Ale nasza epoka i na­ sze pokolenie nie stanowią zam kniętej w sobie całości: u źródeł nowego życia tkw ią dawne boje polityczne i społeczne o po­ stęp, o lepsze zasady współżycia.

W walkach tych miała sw ój udział i adwokatura. Chcem y przypom nieć te walki, wspomnieć postacie walczących. Chcem y wskazać powiązanie pom iędzy tym , co było piękne i szlachetne w starej palestrze, a tym , czym ży je nowa nasza palestra.

Chcemy w ydobyć z zapomnienia i postawić w pełnym blasku wspaniałą wiekową tradycję w alki polskiej palestry o postęp i hum anizm, o spraw iedliw y ustrój społeczny, w alki w obronie wolności i praw człowieka, w obronie szczytnego powołania i niezależności adwokatury.

Ludzie przeminęli, ale pozostały w pamięci ich czyny, prze­ trw ały ich m yśli ocalałe w bogatej puściźnie piśmienniczej. Głębia w iedzy, powaga m yśli, wspaniała szlachetność uczuć czołowych przedstawicieli palestry, wyrażone w pięknej pol- szczyźnie, słu żyły naczelnem u celowi: idei zw ycięstw a prawa i sprawiedliwości.

A w dziele tworzenia prawa rodzimego i kształtowania w y ­ miaru sprawiedliwości polska palestra także magna pars fuit.

N r 1 K Ł O P O T Y Z W O K A N D Ą ₇₉

* *

*

Zamierzeniem naszym jest przypom nieć m yśli i czyny adwo­ katów, którzy się chlubnie zapisali w dziejach w alki o postęp, sprawiedliwość i prawo. Trudność uzyskania dawnych druków upoważnia nas do zwrócenia się do w szystkich Kolegów, któ­

rzy mają jakiekolw iek w ty m przedmiocie materiały, z prośbą o ich udostępnienie redakcji „Palestry“, a także o nadsyłanie własnych opracowań na ten temat.

Rozpoczynamy w yborem uwag o adwokaturze mecenasa H enryka Cederbauma.

KO M ITET R ED A K C Y JN Y

HENRYK CEDERBAUM

A d w o ka tu ra w K rólestw ie Polskim *

Jeden z najoryginalniejszych umysłów doby ostatniej, Emil Faguet, powiedział, iż praw o jest niczym innym jak ustaleniem, uświęceniem odwiecznego panowania siły 1. Bez względu na to, jak na aforyzm filo­ zofa francuskiego zapatryw ać się będziemy, na jedno zgodzić się trzeba, że praw o stw orzyła potrzeba ładu i porządku w stosunkach ludzkich. Bardzo odległe bo jeszcze te czasy, gdy ziścić się będzie mógł ideał 0 społeczeństwie bez władzy i bez prawa...

Tymczasem wszędzie istnieją sądy, których zadaniem jest stosowanie prawa, i to praw a w danej chwili obowiązującego.

Teoretycznie rzecz biorąc, sąd powinien być świątynią, gdzie praw da 1 sprawiedliwość tryum fować powinny, gdzie cnota nagrodzoną, a wy­ stępek ukarany być winien. Ale, niestety, sprawiedliwość i prawo to nie

‘ H e n r y k C e d e r b a u m , a d w o k a t p rzy sięg ły : A d w ok atu ra w K r ó le stw ie P o lsk iem . L u źn e k artk i (W arszaw a, S k ład G łó w n y u G ebeth n era i W olffa, K ra­ k ó w — G. G eb eth n er i Sp ółk a, 1911) (przyp. red.).