• Nie Znaleziono Wyników

Problematyka konserwatorska fortyfikacji nowożytnych - sesja naukowa w Zamościu

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Problematyka konserwatorska fortyfikacji nowożytnych - sesja naukowa w Zamościu"

Copied!
3
0
0

Pełen tekst

(1)

Lucyna Wyszyńska

Problematyka konserwatorska

fortyfikacji nowożytnych - sesja

naukowa w Zamościu

Ochrona Zabytków 37/1 (144), 66-67

(2)

stały się dla rzem ieślników spotka­ niam i w pełni twórczym i, w yzw ala­ jącym i wyobraźnię, w zbogacający­ m i um iejętności, tak przecież po­ trzebne w ich codziennej pracy w pracowniach konserwatorskieh. Już dziś dorobek plenerów k ow alst­ wa tradycyjnego jest bogaty. P o ­ w stała n a pszczyńskim rynku G ale­ ria K owalstw a Tradycyjnego liczy obecnie ponad 80 eksponatów. W tym roku z in icjatyw y Tow arzy­ stw a M iłośników Ziem i Pszczyńskiej u czestnicy pleneru otrzym ali dodat­ kowe zadanie, a m ianow icie w yk o­ nanie okuć okiennych i klam ek do zabytkow ej kam ieniczki, siedziby Towarzystwa. Tak oto pracownicy różnych przedsiębiorstw konserw a­ torskich pozostaw ili trw ały ślad sw ej obecności w m ieście, które goś­

cinnie przyjm uje w skansenie m ię­ dzynarodową grupę artystów . Pra­ com k ow ali towarzyszy też coraz w iększe zainteresow anie licznie od­ wiedzających Pszczynę w ycieczek. Plener stanow i dziś imprezę znaną i zrośniętą z życiem kulturalnym regionu.

W tegorocznym plenerze u czestni­ czyło 12 kowali: z B ułgarii — T. Iwanow i S. M inew, z CSSR — J. Smutny, z NRD — A. Grunwald, z ZSRR — A. Stankus i z P olsk i — P. Marszał i T. Zygmunt (PP PKZ Oddział Łódź), T. P ęgielsk i i R. Sło- tw iń sk i (PP PKZ Oddział Kielce), J. Turczyn i T. Bajus (PP PKZ Od­ dział Lublin) oraz F. W iśniewski (PP PKZ — Oddział w Szczecinie). Plon prac i przyznanych nagród był bogaty. Cztery głów ne nagrody

otrzymali: nagrodę PP PKZ (kra­ ta) — S tefan M inew, nagrodę Ko­ m isarza Pleneru (świecznik) — Ti- bomir Iw anow , nagrodę N aczelnika Miasta i Gminy (żyrandol) — P aw eł Marszał i Tadeusz Zygmunt, nagro­ dę Towarzystwa M iłośników Ziemi Pszczyńskiej (rzeźba — wiatrom ierz) — A lgierdas Stanku s. Pozostali u ­ czestnicy pleneru w yróżnieni zostali nagrodami i dyplom am i PP PKZ i M inisterstw a K ultury i Sztuki, Towarzystwa M iłośników Ziemi P szczyńskiej oraz Cechu Rzemiosł Różnych.

W G alerii przy rynku 'otwarta zosta­ ła ekspozycja poplenerowa, a za­ interesow ani m ogli też podziwiać niektóre (wybrane prace z poprzed­

nich plenerów.

Magdalena G u m kow ska

PROBLEMATYKA KONSERWATORSKA FORTYFIKACJI NOWOŻYTNYCH W dniach 18—20 m aja 1983 r. z in i­

cjatyw y zam ojskiego Oddziału PP Pracow nie K onserw acji Zabytków odbyła się II Sesja Naukowa po­ święcona problem atyce konserw ator­ skiej fortyfikacji nowożytnych. S e ­ sję zorganizowano jako k ontynua­ cję prac I Sesji, poświęconej tem u zagadnieniu, która odbyła się w dniach 26—27 listopada 1981 r. w Zamościu. Wśród w niosków sform u­ łow anych na zakończenie obrad zgłoszono wów czas m.in. potrzebę u ­

tworzenia ośrodka badawczego for­ tyfik acji now ożytnych oraz zorgani­ zow anie cyklicznych spotkań nau­ kowych poświęconych problem atyce konserw atorskiej architektury m ili­ tarnej. M ateriały naukowe z I S esji zostały opublikowane w K o n s e r w a ­

torskiej Tece Zam ojskiej, w ydaw a­

nej przez zam ojski Oddział PKZ. Sesja zgrom adziła liczne grono sp e­ cjalistów z dziedziny architektury m ilitarnej. Trzydniowe obrady to ­ czyły się w sald NOT przy Rynku Wielkim. W trakcie czterech sesji roboczych w ygłoszono następujące referaty:

— prof, dr hab. Jerzy K owalczyk,

Andre a dell’Aqua i ordynaci Za­ moyscy:

— mgr inż. arch. A ntoni Kąsdnow- ski, F ortyfik acje Zamościa w X I X

w.:

— m gr inż. arch. W ładysław N ies- sner, R ewalo ryzacja fortyfikac ji za ­

mojskich w latach 1977—1982:

— doc. dr hab. Andrzej Gruszecki,

Pilna potrzeba w a loryzac ji założeń obronnych:

— doc. dr hab. Tadeusz Poklew ski,

Śląskie p rz y k ła d y wiejskich f o r ty f i­ kacji bastejow ych z dru giej poi. XVI w. i pie rw sz ej pol. X V II w:

— prof, dr ha,b. Jerzy Stankiew icz,

Głos w sprawie zw an e j Krzyżtopór:

— mgr Tadeusz Nawrolski, Bróba

oceny m e to d y badań bastionu VII;

— doc. dr hab. Teresa Zarębska,

P restiżow e znaczenie fortyfikacji miejskich w drugiej pol. X V I i pie rw sz ej pol. X V II w.;

— m gr inż. arch. Przem ysław W oj­ ciechowski, P roblem y konserw ator­

skie n ow oży tn y ch fortyfikac ji m ia ­ sta Poznania;

— dr inż. arch. Maria Lew

icka-— SESJA NAUKOWA W ZAMOŚCIU -Cempa, Bastionowe fortyfikacje Wrocławia, w y b ra n e zagadnienia ba-

d aw czo-konserw atorskie;

— prof. dr arch. Janusz Bogdanow­ ski, M ię d zy form ą a treścią, czyli

c z te ry w a r ia n ty re w alory zacji dzieł obronnych;

— m gr inż. arch. Józef Cempa, Moż­

liwości eksponowania re lik tó w bram miejskich w e w spółczesnych u kła­ dach k o m u nikacyjnych Wrocławia;

— mgr dni. arch. S tefan Pągow ski oraz mgr inż. arch. Cezary Głuszek,

U w aru nkow ania działalności konser­ w a to rsk ie j w u ż y tk o w a n y c h przez MON obiektach arc h itektu ry z a b y t ­ k o w e j — na przy k ła d zie obiektów m ilitarnych okresu rozbiorowego;

— dr Janusz M iniewicz, O biekty

że lb e to w e n iem ieckiej fortyfikacji polow ej z lat 1938—1945;

— m gr inż. Krzysztof Biskup, Linia

dolnej W isły na przeło m ie X I X i X X w.;

Bogusław Perzyk, Niemieckie f o rtyfikac je Przedmościa Praskiego w latach 1940— 1944.

Ponadto przedstawiono dwa kom uni­ katy o w ynikach badań:

1.2. Uczestn icy S esji w czasie zw iedzan ia fortyfikac ji zam ojskich (fot. J. Słomianowski)

66

(3)

— mgr P aw eł Dębows/ki, Profil w a ­

lów ziem n ych k u r ty n y 4—5 w ś w ie ­ tle badań archeologicznych;

— doc. dr hab. Andrzej Gruszecki,

W y n iki badań architektonicznych i archeologicznych zam ku w Jan ow ­ cu.

Obrady otworzył mgr inż. arch. W ła­ dysław N iessner — dyrektor zam ojs­ kiego Oddziału PKZ, kolejnym se ­ sjom przew odniczyli dr Lech Krzy­ żanowski, doc. dr Teresa Zarębska, doc. dr Andrzej Gruszecki, m gr inż. arch. W ładysław N iessner.

W drugim dniu sesji uczestnicy zwiedzali zrekonstruowane obiekty fortyfikacji zam ojskich: Bramę Lu­ belską Nową, Bramę Lubelską S ta­ rą, A rsenał, południową stronę for­ tyfik acji z furtą w odną, zespół bas­ tionu VII. Na platteau bastionu VII zaprezentowano badania tego obie­ ktu m etodą radaru podpowienzchnio- wego.

W dyskusji na tem at form działań konserwatorskich, zapoczątkowanej podczas zwiedzania obiektów, dom i­ nowała kwestia rekonstrukcji. Prze­ ważał pogląd, że rekonstrukcja jest dopuszczalna i potrzebna. Uspra­ w ied liw ieniem jej stosow ania jest wartość m iejsca historycznego. P od­ kreślono jednak z naciskiem , że re­ konstrukcja powinna należeć do działań w yjątkow ych. Obowiązywać powinny zasady indyw idualnego po­ dejścia do rekonstrukcji danego o ­ biektu, rozważenie jej z punktu w i­ dzenia zasadności, w ierności praw­ dzie historycznej, zgodność z form a­ mi detalu panującym i w danym o­ OGÛLNOPOLSKI KONKURS NA Dnia 6 lipca 1983 r. odbyło się na Zamku K rólew skim w W arszawie uroczyste w ręczenie nagród lau rea­ tom konkursu na najlepszego u żyt­ kownika obiektu zabytkowego za rak 1982.

Do konkursu rozstrzygniętego już po raz ósm y — w ojew ódzcy konserwatorzy zabytków zgłosili 19 użytkow ników z 12 w ojew ództw . Z tej liczby trzynastu laureatów u zy­ skało: jedną nagrodę I stopnia, cztery nagrody II stopnia, trzy n a ­ grody III stopnia, cztery w yróżnie­ nia oraz jedno w yróżnienie sp ecjal­ ne.

Czterech laureatów reprezentow ało obiekty bądź zespoły sakralne, trzech — osoby fizyczne, pozostali — to Państw ow e Gospodarstwa Rolne, Polskie Radio i Telew izja, Narodowy Bank Polski. W liczbie tej znaj­ dują się 4 kościoły, 3 dwory, 2 pałace, 4 gm achy użyteczności pub­ licznej.

Zgłoszone obiekty zostały poddane kom isyjnym lustracjom . W ocenach jury konkursu brano pod uwagę: 1) stopień trudności przeprowadzonych prac ze względu na stan obiektu przed jego przejęciem , zaangażow a­ ni e w łasnych środków finansow ych i ekipy w ykonaw czej użytkownika; 2) estetyk ę, jakość w ykonanych prac rem ontowych, w yposażenie wnętrz,

kresie i regionie. Rekonstrukcja w y ­ m aga w ielkiej kultury konserw ator­ skiej. Wiąże się z tym zapew nienie najwyższej jakości, zarówno proje­ ktu, jak m ateriału i w ykonania. W praktyce zbyt często m am y do czy­ nienia z rekonstrukcją intuicyjną, zabytki odbudow ywane są bez d ba­ łości o zgodność z przekazami h i­ storycznym i, bez troski o zachow a­ nie oryginalności detalu. Rekon- struiktorzy dziew iętnastow ieczni do­ skonale znali detal architektonicz­ ny, w spółcześni w w iększości nie znają go, nawo projektowany detal charakteryzuje dowolność form, 'nie­ zgodna z historycznym i fazam i jego rozwoju. N iezw ykle ważna jest też jakość m ateriałów stosowanych w budownictw ie konserwatorskim . W spółczesne technologie budowlane nie dają gw arancji długow ieczności zrekonstruowanego obiektu, a ich zła jakość pociąga m iliardowe koszty. Odtworzenie starej technologii oraz w drożenie jej do praktyki budowla­ nej byłaby tańsze. Nieodzowna jest także dbałość o dobre rzemiosło w praktyce budownictwa konserwator­ skiego. W spółcześni konserwatorzy m ają obowiązek, aby dziedzictwo przeszłości przekazać przyszłym po­ koleniom bez skazy, najw yżej z n ie­ w ielką współczesną „pieczątką”. Za­ bytek jest podstaw ow ym dokum en­ tem naszej kultury i cyw ilizacji, re­ konstrukcja jest fałszow aniem tego dokumentu. Tym czasem brak dba­ łości o substancję 'zabytkową powo­ duje, że najpierw dopuszcza się do ruiny, a potem rekonstruuje. S y ­ stem atyczna, pracochłonna konser­ w acja jest rzadikością.

Zasygnalizowane w yżej problemy nie wyczerpują zagadnienia, m iejsce rekonstrukcji w konserw acji dzieł architektury, także m ilitarnej, jest tem atem ciągle otwartym .

Drugim nurtem dyskusji była po­ trzeba kontynuacji spotkań konser­ w atorskich poświęconych architek­ turze m ilitarnej. Proponowano u k ie­ runkow anie tem atyki sesji na ściś­ lej sprecyzowane zagadnienia, takie jak np. chronologia system ów obron­ nych bądź ekonomiczna i organiza­ cyjna strona przedsięw zięć fortyfika­ cyjnych. Prześledzenie planow ania i realizacji urbanistycznej w Zamościu pozwoliłoby na poznanie w ażnego etapu historii budowy m iast polskdich i ich fortyfikacji. R ezultaty m ogły­ by siię okazać cenne zarówno dla nauki polskiej, jak i powszechnej, gdyż .niewiele jeszcze opracowań naśw ietla źródłowo ekonomiczną stronę budowy fortyfikacji w pow ią­ zaniu z zagadnieniam i budowy m ia­ sta.

Pojaw ił się też postulat zorganizo­ wania konferencji naukowej poś­ w ięconej m etodyce badań fortyfi­ kacji nowożytnych, relacji archeo- log-architekt w badaniach nad architekturą militarną.

Uw agi uczestników sesji będą cenną wskazów ką dla organizatorów w przygotowaniu trzeciego spotkania poświęconego nowożytnej sztuce for­ tyfikacyjnej. M ateriały II Sesji zo­ staną opublikowane w kolejnych zeszytach K on se rw atorskiej Teki Zamojskiej.

Lucyna W y szyń sk a

NAJLEPSZEGO UŻYTKOWNIKA OBIEKTU ZABYTKOWEGO

1. Luslawice, zespół d w o r s k o -p a r k o w y , w idok ogólny

Cytaty

Powiązane dokumenty

Abstract: In this 2 hour workshop the experiences of the geographic data domain will be shared with the open data research & education community to promote and strengthen

Cytowska, anali­ zując znaczenia, jakie swojej pracy nadawały osoby z niepełnosprawnością intelektualną w jej projekcie badawczym, pisze, że praca dla nich jest drogą

Uznanie zaś, że przedmiotem analiz pedagogiki zdrowia są „(...) społeczno-środowiskowe uwarunkowania zdrowia i choroby, wieloaspektowe i wielosektorowe działania

Doliczając do tego około 7000 żoł­ nierzy K O P i około 1000 z półbrygady O brony N arodow ej „D zisna” , ponad 200.000 zgrupowaniu wojsk Frontu Białoruskiego

Shape parameter differential equations are developed for turbulent boundary layers in pressure gradients incorporating two-parameter velocity profiles. Energy and

The visualization module for relocation of the documents at different levels of sensitivity collects metadata of the document from the archive module and then sends the

Autorzy przypominają na marginesie, że także emigranci z ZSRR i jego państw sukcesyjnych (ponad 2,3 mln osób w RFN do 2006 r.) przedstawiani są kolokwialnie jako „wypędzeni”