PROJEKT TECHNOLOGICZNY KONSERWATORSKI
Remont pokrycia i konstrukcji nośnej dachu i ścian, elementów żelbetowych i posadzki ciągu pieszego w szklarni nr 13 Palmiarni
w Lubiechowie
INWESTOR: Gmina Wałbrzych , Plac Magistracki 1, 58-300 Wałbrzych
OBIEKT: Szklarnia nr 13 w Palmiarni w Lubiechowie
LOKALIZACJA: ul. Wrocławska 158, 58-306 Wałbrzych
działka nr 83/29, obręb 2 Poniatów
KATEGORIA OBIEKTU :
IX
PROJEKTANT : inż. Andrzej Kociński
Wałbrzych, czerwiec 2020r.
SPIS TREŚCI:
1. Podstawa opracowania. ... 3
2. Przedmiot , cel i zakres opracowania. ... 3
3. Historia budowy, remontów i napraw. ... 3
4. Opis obiektu i jego stanu technicznego. ... 4
5. Przyjęte rozwiązanie projektowe i technologia robót. ... 9
6. Zalecenia ogólne i wytyczne wykonawcze. ... 11
7. Informacja dotycząca planu bezpieczeństwa i ochrony zdrowia. ... 11
8. Uzupełniająca dokumentacja fotograficzna. ... 13
1. Podstawa opracowania.
1. Zlecenie Inwestora.
2. Oględziny obiektu przeprowadzane w czerwcu 2020r.
3. Inwentaryzacja własna obiektu.
4. Dokumentacja archiwalna udostępniona przez Inwestora.
2. Przedmiot , cel i zakres opracowania.
Przedmiotem Projektu jest zabezpieczenie konstrukcji stalowej ścian i dachu przed uszkodze- niami powstającymi w wyniki korozji, wymiana pokrycia ze szkła ścian i dachu wraz z naprawą i przywróceniem pełnej funkcjonalności mechanizmów uchyłu wywietrzaków ściennych i dacho- wych, remont betonowych/żelbetowych podwalin ścian zewnętrznych (wschodniej i zachodniej) oraz wykonanie nowej posadzki na ciągu komunikacyjnym, w szklarni nr 13 w Palmiarni w Lu- biechowie.
Celem opracowania jest zaprojektowanie robót remontowych w taki sposób aby:
➢ powstrzymać proces degradacji konstrukcji,
➢ przedłużyć i zapewnić bezpieczną eksploatację obiektu
przy założeniu, że planowane, niezbędne roboty muszą umożliwić zachowanie w maksymalnym stopniu istniejącej substancji zabytkowej szklarni.
3. Historia budowy, remontów i napraw.
Palmiarnię położoną w wałbrzyskim Lubiechowie zbudowano w latach 1911 – 1913, na terenach należących do Książęcego Ogrodnictwa. Inicjatorem budowy obiektu był książę Hans Heinrich XV Hochberg von Pless.
Na powierzchni 1900 metrów kwadratowych, oprócz palmiarni, zbudowano również cieplarnie, ogrody utrzymane w stylu japońskim, rosarium, powstał także ogród, który dostarczał świeżych owoców i warzyw do kuchni w Zamku Książ.
Po 1945 r. przeniesioną główną bramę z północnej części ogrodzenia do zachodniej, od strony ul. Wrocławskiej. Wtedy również poszerzono teren ogrodu o wschodnią część. W latach 60. i 70. XX w. we wschodniej i południowej części ogrodu wybudowano zespół szklarni na miejscu starszych – drewnianych. W tym czasie również zmieniono północno – wschodnią część ogrodu na zieleniec o charakterze parkowym, obsadzony roślinnością iglasto – krzewiastą. Na terenie ogrodu zachodniej części założenia zlokalizowano budynek administracyjny, gospodar- czy, ogórczarnię oraz kotłownię.
Do roku 2012 obiekty Palmiarni były remontowane głównie w ramach bieżącego utrzymania, i miały na celu jedynie doraźne powstrzymanie degradacji zabytkowej substancji obiektu. Jedyny
znaczący remont miał miejsce w latach 70-tych XX w. i związany był z modernizacją kotłowni oraz stworzeniem kawiarni w szklarni nr 23.
We roku 2012 r. gmina Wałbrzych kupiła Palmiarnię od Agencji Nieruchomości Rolnych, a w roku 2015 wykonano pierwszy etap gruntownych prac modernizacyjno-remontowych poprzez wykonanie nowego systemu zasilania kompleksu w ciepło – budowa nowej kotłowni. W roku 2019 zakończono prace remontowe w obrębie szklarni nr 7-12 oraz 26. Prace remontowe obej- mowały odtworzenie szklarni w pierwotnym kształcie i formie, łącznie z rekonstrukcją elemen- tów murowych oraz wykonaniem nowego oszklenia i remontu powłok malarskich antykorozyj- nych.
4. Opis obiektu i jego stanu technicznego.
Szklarnia nr 13 której remont jest przedmiotem niniejszego Projektu jest częścią kompleksu Palmiarni w Lubiechowie i znajduje się w przebiegu trasy turystycznej prowadząc od tzw. cytru- sów do części wyremontowanej w roku 2019.
Konstrukcję szklarni stanowi układ dwuspadowych ram ze złożonych profili stalowych w części wyższej oraz jednospadowych, z walcowanych profili IPN80 w części niższej.
Szklarnia w latach 70 XX wieku została przebudowana, poprzez rozbiórkę dolnych partii ściany zewnętrznej zachodniej i dostawienie na całej jej długości niższego segmentu o szerokości osiowej 2,64m. Ramy części wyższej o rozpiętości osiowej 3,60m wykonano z nitowanych profili
Wysokość kalenicy części wyższej wynosi 5,60 m, wysokość części niższej wynosi 4,02 m. Pła- twie dachowe wykonano z walcowanego profila UPN50 mocowanego do ram w rozstawie ok.
151 cm. Węzeł kalenicowy usztywniono grzędą z walcowanego profila T60, z wieszakiem z 2L40x5. Rozpiętość ram w osiach wynosi 627 cm a ich rozstaw w kierunku podłużnym jest zmienny i wynosi od 120 cm do 239 cm, moduł podłużny szprosów wynosi w przybliżeniu 60 cm.
Stan techniczny elementów stalowych jest dobry, miejscami dostateczny i zły. Lokalnie widoczne są uszkodzenia korozyjne o głębokości od 10% do 100% grubości przekroju oraz od- kształcenia będące wynikiem wykonywanych doraźnie w latach ubiegłych napraw i uzupełnień.
Połączenia elementów stalowych ram wykonano w większości jako spawane, późniejsze wstawki i uzupełnienia wykonano poprzez skręcanie. Szprosy ścienne i dachowe mocowane są do konstrukcji poprzez spawanie. Szprosy ścienne wykonano z walcowanego profila T45. Pokry- cie dachu i ścian wykonano ze szkła zwykłego o grubości 3 mm i 4 mm.
W szczególności, w katastrofalnym stanie technicznym (korozja sięgająca miejscami 100% gru- bości przekroju) są podstawy słupów w linii środkowej, (południowa strona części wysokiej) po- sadowione bezpośrednio w donicach wypełnionych ziemią.
Znajdujące się w obu podłużnych ścianach zewnętrznych bramy są w złym stanie tech- nicznym. Znaczne powierzchnie płycin oraz profili konstrukcyjnych są w dużym stopniu uszko- dzone przez zaawansowaną korozję. Zamki oraz ościeżnice wymagają gruntownego remontu połączonego z wymianą części skorodowanych z uwagi na ich stan wykluczający ich skuteczną naprawę.
Stan techniczny malarskich powłok antykorozyjnych konstrukcji ścian i dachu jest dostateczny i zły. Widoczne są znaczne ubytki i odspojenia zarówno farby podkładowej jak i nawierzchniowej.
Powłoki są zdegradowane, na wszystkich elementach stalowych widoczna jest korozja po- wierzchniowa o różnym stopniu zaawansowania.
Poszycie szklane ścian i dachu jest w stanie dostatecznym i miejscowo złym. Występują liczne ubytki i pęknięcia szkła, naprawiane poprzez wstawki lub wypełnienia – w przypadku pęknięć nie powodujących wypadnięcia szkła – silikonem.
Ściany wschodnia i zachodnia posadowione są na podwalinach betonowych o grubości 40 cm i wysokościach odpowiednio 95 cm po stronie wschodniej i 40 cm po stronie zachodniej. Stan techniczny obu podwalin jest dostateczny, widoczne są liczne ubytki i wykruszenia powierzch- niowej warstwy betonu.
Stwierdzono prawie 50% odspojenie się, wykonywanych w latach powojennych, wypraw i prze- cierek cementowych zewnętrznego lica obu podwalin.
Posadzka ciągu pieszego wykonana jest z kwadratowych płytek betonowych uzupełnio- nych wylewkami betonowymi. Powierzchnia posadzki jest nierówna z licznymi ubytkami i uzu- pełnieniami wykonywanymi betonem.
5. Przyjęte rozwiązanie projektowe i technologia robót.
5.1. Konstrukcja stalowa.
Ze względu na ogólnie dobry stan konstrukcji stalowej, przyjęto następującą technologię prac remontowych konstrukcji stalowej i malarskich powłok antykorozyjnych.
1. Dokładne oczyszczenie konstrukcji metodą strumieniowo-ścierną – wymagany poziom przy- gotowania powierzchni Sa2.
2. Szczegółowa inspekcja wszystkich elementów metalowych w celu określenia stopnia uszko- dzeń korozyjnych.
3. Wykonanie miejscowych napraw i uzupełnień profili stalowych poprzez wspawanie.
4. Aplikacja ręczna antykorozyjnej powłoki malarskiej.
Z uwagi na lokalizację i sposób użytkowania obiektu oraz konieczność wykonania robót w mak- symalnie krótkim czasie, do wykonania powłok malarskich antykorozyjnych zaleca się zastoso- wanie systemu jednopowłokowego tolerującego gorsze przygotowanie powierzchni i odpornego na promieniowanie UV, aplikowanego na powłokę podkładową. Dodatkowy, wymagany para- metr systemu malarskiego to szybkie utwardzanie się powłoki w środowisku wilgotnym. Wyma-
gane minimalne grubości powłok to : 120 µm dla farby podkładowej i 120 µm dla farby na- wierzchniowej. Kolorystyka zgodna z robotami wykonanymi w pierwszym etapie remontu Pal- miarni : RAL 9001.
5.2. Pokrycie szklane dachu i ścian.
Szklenie należy wykonać szkłem płaskim float, dyfuzyjnym, hartowanym, trawionym jedno- stronnie o grubości odpowiednio : powierzchnie płaskie – 4mm, powierzchnie gięte – 6 mm.
Szkło mocować na silikon szklarski, bezbarwny, o odczynie obojętnym (bezoctowy). Wypełnie- nie silikonem na całą szerokość szyby z fazowaniem wypukłym zapewniającym dobry odpływ skroplin ze ścian.
5.3. Podwaliny betonowe ścian podłużnych.
Projektuje się wykonanie następującego zestawu robót naprawczych obu podwalin : - wykucie elementów metalowych osadzonych w podwalinach,
- odkucie luźnych i odspojonych fragmentów betonu oraz całości gładzi cementowej, - oczyszczenie strumieniowo-ścierne całości powierzchni,
- zmycie wodą pod ciśnieniem całości powierzchni betonowej, - nałożenie warstwy szczepnej na całość powierzchni betonowej, - reprofilacja dużych ubytków zaprawą cementowo-polimerową, - uzupełnienie powierzchni – szpachlowanie,
- wykonanie powłoki ochronnej powierzchni betonu.
Jako referencyjny można przyjąć dowolny system PCC.
5.4. Wymiana posadzki chodnika.
Zgodnie z zaleceniami konserwatorskimi, przewiduje się że istniejąca posadzka chodnika we- wnątrz szklarni zostanie wymieniona na nową analogiczną do wykonanej we wcześniej remon- towanych szklarniach. Projektuje się wykonanie nawierzchni z kwadratowych płytek z piaskowca o grubości minimalnej 6 cm układanych na podsypce cementowo-piaskowej. Posadzkę należy układać na warstwie odsączającej z pisaku o grubości po zagęszczeniu 10 cm. Podsypka cemen- towo-piaskowa w proporcjach 1 :6.
Płyty posadzkowe należy wykonać z piaskowca o nasiąkliwości nie przekraczającej 3,5%, za- bezpieczonego hydrofobowo przed ułożeniem, w taki sposób aby środek zabezpieczający po- krywał wszystkie powierzchnie płyt.
Kolorystyka analogiczna do posadzki wykonanej w roku 2019 na ciągu turystycznym wzdłuż szklarni nr 7 - nr 12.
5.5. Roboty tynkarskie.
Zgodnie z zaleceniami konserwatorskimi, wszystkie prace tynkarskie należy wykonywać wyłącz- nie z zastosowaniem tynków wapiennych. Bezwzględnie należy przestrzegać zakazu stosowania
zapraw tynkarskich lub murarskich z zawartością cementu. Dopuszcza się zastosowanie goto- wych tynkarskich mieszanek wapiennych np. Baumit Kalkin RK 38 lub mieszanek wykonywanych na budowie na bazie wapna hydraulicznego np. Optosan Trasskalk.
6. Zalecenia ogólne i wytyczne wykonawcze.
➢ Przed przystąpieniem do prac malarskich należy dokładnie oczyścić powierzchnię profili ze słabo przylegających i odparzonych fragmentów starych powłok malarskich,
➢ W miejscach wykonywania prac naprawczych elementów stalowych polegających na uzu- pełnieniu spoin lub przekrojów kształtowników, należy wykonać zabiegi mające na celu uzy- skanie prawidłowego wyglądu tych miejsc,
➢ Wszystkie spoiny wykonane w trakcie robót naprawczych należy przeszlifować,
➢ Bezpośrednio przed aplikacją powłok malarskich należy malowaną powierzchnię odkurzyć, spłukać zimną wodą pod ciśnieniem a następnie wytrzeć do sucha,
➢ Po oczyszczeniu należy jak najszybciej przystąpić do nakładania pierwszej powłoki malar- skiej,
➢ Jako ogólna zasadę należy przyjąć, że aplikacja farby powinna się odbywać w temperaturze od +5˚C do +35˚C oraz przy wilgotności względnej nie przekraczającej 85% - jeśli nie za- pisano inaczej w kartach technicznych produktu,
➢ Podczas aplikacji temperatura elementu malowanego powinna być wyższa o co najmniej 3˚C od punktu rosy – jeśli nie zapisano inaczej w karcie technicznej produktu,
➢ Wyprawy tynkarskie należy wykonywać na odpowiednio przygotowanym podłożu po uprzednim jego dokładnym oczyszczeniu i zagruntowaniu,
➢ Malowanie grzejników wykonać w kolorze przyjętym przy remoncie szklarni nr 23 i prac wy- konanych w roku 2019.
7. Informacja dotycząca planu bezpieczeństwa i ochrony zdrowia.
1. Planowane roboty mogą stwarzać następujące rodzaje zagrożeń:
➢ Roboty montażowe rusztowań - zagrożenie związane z upadkiem pracownika z wysoko- ści, upadkiem nie zamocowanego prawidłowo elementu rusztowania lub upadkiem na- rzędzia,
➢ Roboty szklarskie – zagrożenie związane z upadkiem tafli szklanych podczas ich monta- żu,
➢ Roboty naprawcze konstrukcji stalowych ścian i dachu – zagrożenie związane z wykony- waniem prac spawalniczych (poparzenia, uszkodzenia oczu, porażenie prądem elektrycz- nym),
2. Wpływ planowanych robót na środowisko.
Planowane do wykonania roboty nie zmienią funkcji i sposobu użytkowania obiektu, nie wprowadzają zakłóceń ekologicznych w charakterystyce powierzchni terenu, gleby, wód powierzchniowych i podziemnych. Podczas robót emisja dźwięku i pyłów, których poziom nie przekroczy dopuszczalnych wartości i będzie ograniczona do wnętrza szklarni i jej bezpo- średniego sąsiedztwa.
3. Zalecenia:
➢ Teren robót należy wygrodzić oraz oznakować w sposób trwały i widoczny.
➢ Wyłączenie z użytkowania części obiektu musi zapewnić pełne bezpieczeństwo osób przebywających w części udostępnionej do użytkowania.
➢ Odpady należy segregować i umieszczać w odpowiednich pojemnikach.
➢ Należy wyznaczyć miejsca składowania materiałów i wyrobów budowlanych oraz bez- pieczne ciągi komunikacyjne.
➢ Rusztowania należy wyposażyć w elementy komunikacji pionowej i poziomej a po za- kończeniu robót każdorazowo zabezpieczyć przed wejściem na nie osób nieupoważnio- nych.
➢ Rusztowania należy wyposażyć w deski krawężnikowe i stabilne poręcze.
4. Bezpieczeństwo i higiena pracy przy realizacji robót remontowych.
➢ Roboty należy wykonywać zgodnie z wymaganiami BHP i bezpieczeństwa ppoż.
➢ Pracownicy podczas pracy na rusztowaniach winni być wyposażeni w indywidualne środki ochrony przed upadkiem z wysokości.
➢ Pracownicy wykonujący roboty na rusztowaniu winni posiadać odpowiednie uprawnienia i przeszkolenie alpinistyczne oraz dopuszczenie do pracy na wysokości.
➢ Niedopuszczalne jest przebywanie jakichkolwiek osób poniżej pracowników wykonujących roboty na rusztowaniach.
➢ Pracownicy wykonujący roboty muszą być wyposażeni w okulary ochronne i maski przeciw- pyłowe.
5. Dostawy materiałów.
Do wykonywania robót należy stosować materiały i wyroby zgodnie z dokumentacją tech- niczną, dopuszczone do stosowania w budownictwie, posiadające wymagane dokumenty po- twierdzające ich jakość. Na zastosowane materiały, wyroby budowlane i urządzenia tech- niczne muszą być dostarczone, zgodnie z obowiązującymi przepisami, certyfikaty na znak bezpieczeństwa, certyfikaty lub deklaracje zgodności z Polskimi Normami lub aprobatami technicznymi, wymagane prawem opinie i oświadczenia.
8. Uzupełniająca dokumentacja fotograficzna.
